- Σε έξι νοσοκομεία, διακόπτεται η τροφοδοσία με υλικά
(σύριγγες, γάζες, γάντια κ.ά.) από σήμερα Τρίτη 5 Ιουνίου, σύμφωνα με
ομόφωνη απόφαση της Γενικής συνέλευσης των προμηθευτών Ιατρικών ειδών,
οι οποίοι έχουν να πληρωθούν 1,5 χρόνο. Τα νοσοκομεία είναι. 1. Γ.Ν.Α «Ο
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»,2. Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ», 3. Γ.Ν.Α «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»,
4. Γ.Ν.Α «ΣΩΤΗΡΙΑ», 5. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ,
6. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ». -Στο νοσοκομείο Νάουσας, η Μαιευτική έκλεισε παρά τις υπουργικές υποσχέσεις περί ενίσχυσης και αφού ο μοναδικός γιατρός που υπηρετούσε ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει στις ανάγκες. Πλέον, απειλείται η λειτουργία της Παιδιατρικής Κλινικής, όπου απέμειναν δυο επιμελητές, χωρίς καν διευθυντή. Τα παιδάκια από όλη την ευρύτερη περιοχή που χρειάζονται γιατρό διακομίζονται στο Νοσοκομείο Βέροιας, οι παιδίατροι του οποίου «καλύπτουν» τις εφημερίες και για λογαριασμό του Νοσοκομείου Νάουσας τις 15 μέρες το μήνα! Με νύχια και με δόντια κρατιέται και η Ορθοπεδική, καθώς λόγω της επικείμενης συνταξιοδότησης του διευθυντή θα μείνουν δυο γιατροί, οπότε θα χρειαστεί άλλος ένας για να λειτουργήσει ομαλά. Ανάλογη εικόνα παρουσιάζει και η Παθολογική, που διαθέτει μόνο δυο παθολόγους και απαιτούνται άλλοι τόσοι. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μονάδες τεχνητού νεφρού στα νοσοκομεία Κοζάνης και Φλώρινας έχουν μόνο από ένα γιατρό η καθεμία! -Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, πριν από λίγες μέρες τα χρήματα τελείωσαν και η διοίκηση αποφάσισε να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις μόνο για έκτακτα περιστατικά, εξακολουθεί να βρίσκεται οριακά. -Οι καρκινοπαθείς αναζητούν τα φάρμακά τους και εκλιπαρούν στα κανάλια… -Ένα ακόμα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα έρχεται να προστεθεί στην ομαλή λειτουργία ζωτικών τμημάτων του Νοσοκομείου Χανίων: Η Αιματολογική Κλινική κινδυνεύει να μείνει χωρίς εξειδικευμένους αιματολόγους, δεδομένου ότι τέλος Ιουνίου λήγει η θητεία των δύο εξαιρετικά έμπειρων επικουρικών αιματολόγων. -Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου εντός της βδομάδας μπήκε λουκέτο στο εξωτερικό καρδιολογικό ιατρείο υπό το φόβο της απώλειας ζωής ασθενών. «Βλέποντας ότι τελειώνουν τα ταμειακά διαθέσιμα και ότι τα 200.000 ευρώ στο ταμείο επαρκούν μόνο για τις ανάγκες του νοσοκομείου για 2-3 μέρες, αναστείλαμε τη λειτουργία του ιατρείου, μέσω του οποίου κλείνονται και τα ραντεβού για όσους πρέπει να υποβληθούν σε στεφανιογραφία ή τοποθέτηση στεντ», εξηγεί ο διοικητής Γιώργος Βέργουλας. -Στο νοσοκομείο Λευκάδας, χαρακτηριστικά καταγγέλλεται ότι λόγω έλλειψης πετρελαίου ,οι ασθενείς και το προσωπικό δεν έχουν ζεστό νερό περίπου ένα μήνα τώρα. Από μέρα σε μέρα λοιπόν κινδυνεύει να κλείσει λειτουργικά ,με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία χιλιάδων ανθρώπων της Λευκάδας και της Αιτωλοακαρνανίας που εξυπηρετούνται από αυτό. … Μας σκοτώνουν. Μας εξαναγκάζουν σε βίαιο θάνατο. Εκβιάζουν και απειλούν ένα λαό, στερώντας του το βασικότερο δικαίωμα. Αυτό της πρόσβασης στις στοιχειώδεις υγειονομικές υπηρεσίες. Ενδιαφέρονται μόνο για να εισπράξουν τους τόκους τους, γεμίζοντας τα ταμεία τους και αυξάνοντας κι άλλο τα κέρδη τους. Αχόρταγοι ακόμη και μπροστά στο αίμα, αρκεί να κερδίσουν και από αυτό. Η Τρόικα, το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι δολοφόνοι, αυτοί και οι έλληνες συνεργάτες τους που έφεραν την χώρα στον τάφο. Αν πιστεύετε ότι στην αγκαλιά αυτών των αδίστακτων η Ελλάδα έχει μέλλον, αν πιστεύετε ότι θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να «επαναδιαπραγματευθούν» και αν πιστεύετε ότι αυτοί οι εγκληματίες ενδιαφέρονται για να σώσουν έναν λαό... συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να πεθάνω ΕΤΣΙ. Αν νομίζατε ότι θα αποφεύγαμε αυτό το φρικτό παρών, ετοιμαστείτε για ένα ζοφερό αύριο. Αυτοί μας σκοτώνουν και εμείς ελπίζουμε ακόμη ότι θα μας σώσουν; Καλά σαράντα. Θύμιος Κ. [--->] |
Τύπος ιστιοφόρου. Χρησιμοποιήθηκε πολύ γιά ανίχνευση, μετάδοση μηνυμάτων, πειρατεία και ρήξη αποκλεισμού.
Καλά σαράντα
Αντωνάκης ο ασυμβίβαστος
Καλό είναι θυμόμαστε τι υπέγραψε και αυτός ο Τσολάκογλου... Εδώ ανεβάζουμε το κείμενο υποταγής του Σαμαρά όπως το αναδημοσιεύσανε από το κόμμα των ανεξάρτητων ελλήνων.
Άντε γιατί φοβούμενοι ότι θα χάσουν την εξουσία μέσα από τα χέρια τους βγήκαν να το παίξουνε και σκληροί στην Ευρώπη. Σιγά Πόλα (ΠΟΛιτική Άνοιξη) μη σου φύγει κανένας πόντος από το καλσόν. Καλομελέτα και έρχεται το σκαμνί του δικαστηρίου...
Ακολουθεί η μετάφραση από τον φίλο Αλέξανδρο
Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο/Οικονομική και Χρηματοπιστωτική Συμφωνία (MoU/MEFP) που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο την περασμένη Κυριακή, με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.
Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:
* Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μια Οικονομία που βρίσκεται ήδη για πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.
* Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, προστατεύοντας όμως τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού. Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη φοροδιαφυγή.
* Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Υποστηρίζουμε την εφαρμογή του Προγράμματος για μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος στον τραπεζικό τομέα, με ισχυρή αποφασιστικότητα και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού πλαισίου, καθώς και τα σχέδια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει στόχο να προωθήσει το δημόσιο συμφέρον και να σεβαστεί την επιχειρηματική αυτονομία των τραπεζών.
* Εκφράζουμε, προφανώς, τη δέσμευσή μας για ταχύτατη εφαρμογή της χρηματοπιστωτικής στρατηγικής που περιλαμβάνει τη Συμμετοχή του Επίσημου τομέα και του Ιδιωτικού τομέα (PSI), μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους απώτερους στόχους της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα για να στηρίξειτην προσαρμογή της χώρας μας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της.
Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη επιστολή μου, εξακολουθούμε να δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».
Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα πιο αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.
Έτσι λοιπόν, όπως υπογραμμίζω και στην προηγούμενη επιστολή μου, μπορεί να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του Προγράμματος.
Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.
[--->]
One (labour) market, one money-Μία αγορά εργασίας,ένα νόμισμα
Του Alberto Bagnai
Οι τρεις σωματοφύλακες
Τον Οκτώβριο του 1990 στο Ευρωπαϊκή Οικονομία (European Economy), στο περιοδικό της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιεύτηκε μία μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Μία αγορά, ένα νόμισμα (One market,one money), και τον επεξηγηματικό υπότιτλο: Δυνητικά ωφέλη και κόστοι οικοδόμησης μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης (An evaluation of the potential benefits and costs of forming an economic and monetary union). Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε, που σημαίνει επί πληρωμή, από την Επιτροπή, σε οικονομολόγους. Αξίζει τον κόπο να τους αναφέρω, γιατί, αντίθετα με ότι συμβαίνει με τα εθνικά νομίσματα, οι συντάκτες αυτής της όμορφης μελέτης κυκλοφορούν ακόμα: συντονιστής ήταν ο Michael Emerson (Διευθυντής οικονομικής αξιολόγησης των πολιτικών της ΕΕ) και βασικοί συγγραφείς οι Pisany Ferry και Jean-Daniel Gros (σύμβουλοι), και σε πιο χαμηλό επίπεδο, πολλοί άλλοι μικρότερου βεληνεκούς (ολλανδοί, άγγλοι, γερμανοί, γάλλοι, βέλγοι).
Η απόφαση να ξεκινήσει η διαδικασία που θα κατέληγε στο ευρώ είχε ήδη παρθεί και σε μεγάλο (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου, τον Απρίλιο του 1990), αλλά, για λόγους, εθιμοτυπικούς, έπρεπε να υπάρχει και μια «επιστημονική» μελέτη που να «αποδεικνύει» ότι επρόκειτο για μια καλή ιδέα. Ζούμε σε μια οικονομία της αγοράς που σημαίνει ότι αν πληρώσεις, θάχεις τη σωστή μελέτη. Γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε πολύ καλά,οι συγγραφείς, λόγω των χρημάτων που είχαν λάβει, δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν, όπως και κατέληξαν, στο συμπέρασμα ότι η " Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) θα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ο γάιδαρος, ξέρετε, κάθεται εκεί που τον δένει το αφεντικό του. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδης κανόνας καλής συμπεριφοράς.
Τον Οκτώβριο του 1990 στο Ευρωπαϊκή Οικονομία (European Economy), στο περιοδικό της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιεύτηκε μία μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Μία αγορά, ένα νόμισμα (One market,one money), και τον επεξηγηματικό υπότιτλο: Δυνητικά ωφέλη και κόστοι οικοδόμησης μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης (An evaluation of the potential benefits and costs of forming an economic and monetary union). Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε, που σημαίνει επί πληρωμή, από την Επιτροπή, σε οικονομολόγους. Αξίζει τον κόπο να τους αναφέρω, γιατί, αντίθετα με ότι συμβαίνει με τα εθνικά νομίσματα, οι συντάκτες αυτής της όμορφης μελέτης κυκλοφορούν ακόμα: συντονιστής ήταν ο Michael Emerson (Διευθυντής οικονομικής αξιολόγησης των πολιτικών της ΕΕ) και βασικοί συγγραφείς οι Pisany Ferry και Jean-Daniel Gros (σύμβουλοι), και σε πιο χαμηλό επίπεδο, πολλοί άλλοι μικρότερου βεληνεκούς (ολλανδοί, άγγλοι, γερμανοί, γάλλοι, βέλγοι).
Η απόφαση να ξεκινήσει η διαδικασία που θα κατέληγε στο ευρώ είχε ήδη παρθεί και σε μεγάλο (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου, τον Απρίλιο του 1990), αλλά, για λόγους, εθιμοτυπικούς, έπρεπε να υπάρχει και μια «επιστημονική» μελέτη που να «αποδεικνύει» ότι επρόκειτο για μια καλή ιδέα. Ζούμε σε μια οικονομία της αγοράς που σημαίνει ότι αν πληρώσεις, θάχεις τη σωστή μελέτη. Γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε πολύ καλά,οι συγγραφείς, λόγω των χρημάτων που είχαν λάβει, δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν, όπως και κατέληξαν, στο συμπέρασμα ότι η " Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) θα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ο γάιδαρος, ξέρετε, κάθεται εκεί που τον δένει το αφεντικό του. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδης κανόνας καλής συμπεριφοράς.
Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!
Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!
Πηγή: iskra.gr
ΑΞΙΩΝΕΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ!
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΔΩ.
Νέα σοβαρή μείωση των μισθών απαιτεί ηΚομισιόν από την Ελλάδα στην
έκθεση που δημοσίευσε χθες (30/5) με τις συστάσεις της προς όλες τις
κοινοτικές χώρες και ειδικά προς τη δική μας, με την αξιολόγηση της,
μέχρι σήμερα,εφαρμογής του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης - σταθερότητας.
Η Επιτροπή, μπαίνοντας πλέον απροκάλυπτα στο προεκλογικό παιχνίδι στην Ελλάδα, εξαρτά τηνεπιτυχία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αυτού για τη σταθερότητα, των οποίων η επιτυχής εφαρμογή αντιμετωπίζει πια «υψηλούς κινδύνους», από την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (μέτρων) αναπτυξιακού χαρακτήρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος (δεύτερο Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση).
Η Κομισιόν διαπιστώνει ότι, μεσοπρόθεσμα, παρατηρεί «ένταση» μεταξύ του «εσωτερικού αποπληθωρισμού» (σ.σ.: μείωση τιμών - μείωση ονομαστικών μισθών) και της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης» (εξυγίανση - λιτότητα).
Αδιαφορώντας για την ύφεση στη χώρα μας μετά τη μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, η Επιτροπή επιμένει στην ανάγκη της «αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας» μέσω του «εσωτερικού αποπληθωρισμού», δηλαδή, συνέχιση μείωσης τιμών, άρα και μισθών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει, κατά την Επιτροπή, «στη μετάβαση της οικονομίας από την έμφαση στην... κατανάλωση, στην τόνωση των εξαγωγών». Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι αυτό το «φάρμακο» που προτείνει θα πάρει χρόνο για να αποδώσει, η Κομισιόν, για να επιταχύνει την απόδοσή του, τονίζει ότι «απαιτείται εμπροσθοβαρής μείωση των ονομαστικών μισθών και του μη μισθολογικού κόστους».
Τα άσχημα νέα δεν σταματούν εδώ, αλλά προχωρούν και στη διατύπωση απαιτήσεων για την κάλυψη της «δημοσιονομικής
τρύπας για την περίοδο 2013-2014, εξαιτίας, κυρίως, της έντασης της
ύφεσης, η οποία υπολογίζεται ότι θα αντιστοιχεί στο 5,5% του ΑΕΠ της
χώρας (σ.σ.: γύρω στα 11,5 δισ. ευρώ). Και οι απαιτήσεις αυτές σημαίνουν ότι τους αμέσως επόμενους μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές περικοπές δημόσιων δαπανών και αύξηση των δημόσιων εσόδων(σ.σ.: φόροι) που θα πρέπει «να αποτυπωθούν στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της".
Ο εκβιασμός της Κομισιόν συνεχίζεται με τη δήλωσή της ότι «η επιστροφή της τρόικας στην Ελλάδα θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου".
Ενώ η μετάβαση της τρόικας στην Αθήνα είχε προγραμματισθεί για τα μέσα
Ιουνίου, το αργότερο αρχές Ιουλίου, τώρα η Κομισιόν αναγγέλλει ότι η
τελική απόφαση για την οριστικοποίηση συγκεκριμένης ημερομηνίας θα
επανεξετασθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες και, πάντως, μετά τις
εκλογές.
Η ΤΡΟΪΚΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΜΕΝΟ 1,2 ΔΙΣ ΕΥΡΩ
Από την τρόικα δε θα εξαρτηθεί -τελείως παράνομα- ο προσδιορισμός της ημερομηνίας για την καταβολή από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕFSF) του συμπληρωματικού ποσού του 1,2 δισ. ευρώ, το οποίο είχε παρακρατήσει, αυθαίρετα, προ εβδομάδων από τα 5,2 δισ. ευρώ που ήταν το ύψος της πρώτης δόσης της κοινοτικής χρηματοδοτικής βοήθειας. Είναι φανερό, έλεγαν κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες, ότι η Κομισιόν, και πίσω από αυτήν η Γερμανία και οι άλλες νεοφιλελεύθερες χώρες της Ευρωζώνης, θέλουν να σταματήσουν κάθε δημόσια προεκλογική συζήτηση στην Ελλάδα γύρω από τα προγράμματα των κομμάτων για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Τα κεντρικά «θύματα» αυτής της επιδίωξης είναι οι ήπιες και δειλές προτάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για επαναδιαπραγμάτευση κάποιων δυσμενών όρων του Μνημονίου, αλλά και αυτές της ΔΗΜ.ΑΡ. με την περίφημη «σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο».
Πώς είναι δυνατή μια "πολιτισμένη" διαπραγμάτευση μαζί τους όταν οι κοινοτικοί μας εταίροι θέλουν να επιβάλουν στους Έλληνες νέες μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων μαζί με την περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους μέσω των μειώσεων των δημόσιων δαπανών;
Αυτό είναι το ερώτημα των ίδιων κοινοτικών παρατηρητών, που θεωρούν πως
μόνο μια κυβέρνηση αποφασισμένη για όλα μπορεί να επιβάλει ουσιαστική
διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενη το συνεχώς επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (σ.σ.: κρίση στην Ιταλία και την Ισπανία) και την ύφεση που επανέρχεται στην Ευρωζώνη.
Ως προς την ίδια έκθεσή της για την Ελλάδα, η Κομισιόν διαπιστώνει ακόμη, μεταξύ άλλων:
* Την ανεπαρκή πρόοδο στη μεταρρύθμιση του καθεστώτος που διέπει τις δημόσιες συμβάσεις και την ανυπαρξία φορολογικών μεταρρυθμίσεων.
* Την ανάγκη να προχωρήσουν οι, «κολλημένες» σήμερα, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σ.σ.: πλήρηςαπορρύθμιση της αγοράς εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, μέτρα βελτίωσης επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τόνωσης του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας) στην αγορά εργασίας, που οφείλονται στην κρατική γραφειοκρατία, τις ομάδες οικονομικών συμφερόντων και τα λόμπι.
* Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα καθυστερήσει ακόμη, προβλέπει η Κομισιόν, και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναβάλλεται μέχρι και το 2014.
* Επιμένει η Κομισιόν να αποδίδει την αποτυχία του πρώτου προγράμματος (Μνημονίου)
σε παράγοντες ανεξάρτητους από το περιεχόμενό του, δηλαδή στην πολιτική
αστάθεια, στην κοινωνική αναταραχή, σε ζητήματα σχετικά με την
ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην ύφεση, χωρίς όμως να αποδέχεται στο ελάχιστο ότι αυτή ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της λιτότητας που επέβαλε το Μνημόνιο.
* Η Κομισιόν προβλέπει επίσης ότι η Ελλάδα δεν αναμένεται να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα τρία χρόνια, υποδηλώνοντας, έμμεσα μεν, αλλά με σαφήνεια, ότι η χώρα μας είναι άμεσα εξαρτημένηαπό την κοινοτική βοήθεια, η οποία, για να της χορηγηθεί, θα πρέπει προηγουμένως να εφαρμόσειαπαρέγκλιτα όλα όσα της επιτάσσουν οι δανειστές της και είναι καταχωρημένα στο Μνημόνιο και τηδανειακή σύμβασή της μαζί τους.
Με άλλα λόγια, η Κομισιόν λέει στους Έλληνες: ξεχάστε κάθε ιδέα για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου αν θέλετε τα χρήματα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης για να σωθείτε. Από αυτό το μπρα ντε φερ εμφανίζονται άμεσα εκτεθειμένοι στους Έλληνες ψηφοφόρους η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με την τακτική της διατύπωσης ντροπαλών και χλιαρών προτάσεών τους σε χώρες που δεν έχουν ξεδιψάσει ακόμη από το αίμα των Ελλήνων που ήπιαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Πέμπτη 31 Μαΐου 2012.
Ελλάδα: το χρονικό μιας προαναγγελθείσας στάσης πληρωμών
Κάποια στιγμή αυτό
το καλοκαίρι, τελικά, η ελληνική κυβέρνηση θα ανακοινώσει στάση πληρωμών, θα αθετήσει
την πληρωμή των χρεών της σε ευρώ και θα προσπαθήσει να χειριστεί την έξοδο της από το
ενιαίο νόμισμα. Αυτό δεν θα συμβεί επειδή οι άνθρωποι το θέλουν (ακόμα και αν
κάποιος το θέλει), ούτε επειδή είναι η πιο σοφή πολιτική (δεν είναι). Πτώχευση και
έξοδος θα συμβούν επειδή δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Χρειαστήκαμε πάνω από μια δεκαετία για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Μετά από μια άνιση απόδοση στη δεκαετία του '90, η οικονομική ανάπτυξη της ενιαίας πλέον Γερμανίας άρχισε να μειώνεται στα 5 πρώτα χρόνια της κυβέρνησης Σρέντερ (Σχήμα 1). Ως απάντηση στη μείωση αυτή, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση υιοθέτησε μια στρατηγική ανάπτυξης με βάση τις εξαγωγές. Η στρατηγική αυτή στηριζόταν στη συμφωνία με τα εργατικά συνδικάτα για περιστολή των πραγματικών μισθών, τη μείωση της προστασίας των εργαζομένων ώστε να καταστεί δυνατή η μείωση μισθών σε μια κατακερματισμένη αγορά εργασίας, και η ντε φάκτο επιδότηση των εξαγωγών μέσω φορολογικών κινήτρων.
Ο ρυθμός ανάπτυξης άρχισε να ανεβαίνει και πάλι, με τα τρία τέταρτα της ανάκαμψης να οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών (Σχήμα 2). Ο αποφασιστικός παράγοντας της αύξησης των εξαγωγών, που και αυτή τη φορά επηρέαζε κατά τα τρία τέταρτα τη μεταβολή, ήταν το κόστος εργασίας ανά μονάδα, το οποίο μειώθηκε ή αυξήθηκε ελάχιστα (Σχήμα 3).Όπως βλέπουμε, ένα μεγάλο μέρος, περίπου το μισό, της μεταβολής του κόστους εργασίας ανά μονάδα προέκυψε από τις διαφορές στους ονομαστικούς μισθούς (Σχήμα 4).
Χρειαστήκαμε πάνω από μια δεκαετία για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Μετά από μια άνιση απόδοση στη δεκαετία του '90, η οικονομική ανάπτυξη της ενιαίας πλέον Γερμανίας άρχισε να μειώνεται στα 5 πρώτα χρόνια της κυβέρνησης Σρέντερ (Σχήμα 1). Ως απάντηση στη μείωση αυτή, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση υιοθέτησε μια στρατηγική ανάπτυξης με βάση τις εξαγωγές. Η στρατηγική αυτή στηριζόταν στη συμφωνία με τα εργατικά συνδικάτα για περιστολή των πραγματικών μισθών, τη μείωση της προστασίας των εργαζομένων ώστε να καταστεί δυνατή η μείωση μισθών σε μια κατακερματισμένη αγορά εργασίας, και η ντε φάκτο επιδότηση των εξαγωγών μέσω φορολογικών κινήτρων.
Ο ρυθμός ανάπτυξης άρχισε να ανεβαίνει και πάλι, με τα τρία τέταρτα της ανάκαμψης να οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών (Σχήμα 2). Ο αποφασιστικός παράγοντας της αύξησης των εξαγωγών, που και αυτή τη φορά επηρέαζε κατά τα τρία τέταρτα τη μεταβολή, ήταν το κόστος εργασίας ανά μονάδα, το οποίο μειώθηκε ή αυξήθηκε ελάχιστα (Σχήμα 3).Όπως βλέπουμε, ένα μεγάλο μέρος, περίπου το μισό, της μεταβολής του κόστους εργασίας ανά μονάδα προέκυψε από τις διαφορές στους ονομαστικούς μισθούς (Σχήμα 4).
Ένας απλός πολλαπλασιασμός μας δείχνει ότι το ένα
τέταρτο των αναπτυξιακών επιδόσεων της πολιτικής της Γερμανίας μπορεί να αποδωθεί στην περικοπή των πραγματικών μισθών (0,75 x 0,75 x 0,5 = 0,28 ή 28%). Μια
παρενέργεια, προγραμματισμένη ή όχι, της
περικοπής των μισθών υπήρξε μια μικρή αύξηση των εισαγωγών της Γερμανίας, πράγμα
που συνεπάγεται την αύξηση του πλεονάσματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Σχ. 1. Αύξηση γερμανικού ΑΕΠ, 1999-2011 |
Σχ. 2. Ποσοστιαία μεταβολή της αύξησης των πραγματικών εξαγωγών και αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ,1992-2011
Σχ.3. Ποσοστιαία μεταβολή της αύξησης των πραγματικών εξαγωγών και του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα
Σχ.4. Ποσοστιαία μεταβολή του κόστους εργασίας ανά ονομαστική μονάδα εργασίας στη Γερμανία,1992-2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)