από πολιτικές συνελεύσεις ενάντια στην κανονικότητα
Τους τελευταίους μήνες ακούμε από παντού στον δημόσιο διάλογο,
από όλους τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους επιστήμονες που
εμφανίζονται στα κανάλια, αλλά ακόμα και από φίλους και συγγενείς, πως
επιτέλους ήρθε η στιγμή που μπορεί ο καθένας να εμβολιαστεί. Ότι δεν υπάρχει
άλλη εναλλακτική, η “Επιχείρηση Ελευθερία” είναι σε εξέλιξη, ο εμβολιασμός
είναι εθελοντικός και είναι δωρεάν για όλους, ότι ο στόχος είναι να εμβολιαστεί
το σύνολο του πληθυσμού ώστε να επιτευχθεί η τεχνητή ανοσία του πληθυσμού και
να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
Η επιβολή από το κράτος των υποχρεωτικών self-tests στους
μαθητές και τους εργαζόμενους δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία ακόμα “παιδαγωγική”
(όπως δήλωσε ο υπ. Επικρατείας Γεραπετρίτης για τα sms) άσκηση πειθαρχίας σε
συνέχεια των sms και των χαρτιών μετακίνησης. Η υποχρεωτικότητα των
αναξιόπιστων self tests δεν είναι υγειονομικό μέτρο αλλά ένας καταναγκασμός που
εκπαιδεύει τον κόσμο σε μια νέα κανονικότητα που θα πρέπει να εμπεδώσει: αυτήν
της διαρκούς υγειονομικής επιτήρησης, όχι μόνο για να μπορεί να εργαστεί αλλά
και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα, αυτήν των “υγειονομικών διαβατηρίων”
και της ταλαιπωρίας της διαρκούς καταχώρησης και δήλωσης των αποτελεσμάτων των
διαγνωστικών τεστ, ως μέσου “πειθούς” για τον καταναγκαστικό εμβολιασμό.
Παρόλο που κυβερνητικά στελέχη μας διαβεβαιώνουν για την
επιτυχημένη έκβαση της εθνικής εκστρατείας εμβολιασμού, παρόλο που
δημοσιογράφοι και κάθε είδους ειδικοί εδώ και μήνες μας διαβεβαιώνουν ότι ο
εμβολιασμός είναι απόλυτα ασφαλής και αναγκαίος, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου
φαίνεται να μην έχει πειστεί ακόμα για τα οφέλη του. Το ποσοστό εμβολιασμού
στην Ελλάδα θεωρείται μικρό. Καθώς το ποσοστό αυτό, από ό,τι φαίνεται, είναι
πολύ μικρότερο από αυτό που περίμενε η κυβέρνηση και το επιστημονικό της
επιτελείο, επιχειρούν τώρα να επιβάλουν τον καταναγκαστικό εμβολιασμό με τη
δημιουργία πολιτών δύο ταχυτήτων, με τον κοινωνικό στιγματισμό όσων δεν
εμβολιάστηκαν, την απειλή απόλυσης και τη θέσπιση προνομίων για όσους έχουν
αποκτήσει πιστοποιητικό εμβολιασμού. Για να ταξιδέψεις, να βρεθείς με άλλους
ανθρώπους, να διασκεδάσεις αλλά και να εργαστείς θα πρέπει να έχεις
εμβολιαστεί!
Στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζεται το Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό
Covid-19 για την ακτοπλοΐα και τις αεροπορικές μετακινήσεις, ενώ η κυβέρνηση
εξήγγειλε πρόσφατα τη χρήση χώρων μόνο από εμβολιασμένους (χώροι εστίασης,
ψυχαγωγίας και άθλησης),1 καθώς και τη θεσμοθέτηση προνομίων (π.χ. μέσα μαζικής
μεταφοράς), ως μέσα εκβιασμού και πίεσης σε αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί.
Στην ουσία, μιλάμε για την εγκαθίδρυση ενός υγειονομικού απαρτχάιντ το οποίο
διαχωρίζει τους κατοίκους μιας χώρας σε εμβολιασμένους και μη, σε καθαρούς και
μολυσματικούς. Εμβολιάστηκες; Τότε δικαιούσαι να έχεις κοινωνική ζωή. Ακόμα και
αυτά που θεμελίωσαν οι φιλελεύθερες δημοκρατίες ως ανθρώπινα δικαιώματα, τώρα
δεν μπορούν να θεωρηθούν επ’ ουδενί κτήμα της ανθρωπότητας, αλλά αποτελούν ένα
είδος προνομίου το οποίο για να το κερδίσεις θα πρέπει να καταπατήσεις τα
δικαιώματα των μη προνομιούχων.
Όμως, ο εκβιασμός υπέρ του εμβολιασμού δεν σταματάει στις
δραστηριότητες του “ελεύθερου χρόνου”, αλλά περνάει πλέον και στο πεδίο της
επιβίωσης. Για να βρεις δουλειά ή για να συνεχίσεις να εργάζεσαι, θα πρέπει να
εμβολιαστείς. Οι απειλές από εργοδότες στη βιομηχανία της υγείας, στον
τουρισμό, στην ιδιωτική εκπαίδευση αλλά και σε όλους τους άλλους κλάδους είναι
πλέον καθημερινές, ενώ η κυβέρνηση τους έχει δώσει το πράσινο φως για απολύσεις
(οι οποίες βέβαια είχαν ξεκινήσει καιρό πριν).2 Ο εμβολιασμός μετατρέπεται σε
τυπικό προσόν για να προσληφθείς και τα ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού σε
πιστοποιητικά υγειονομικής νομιμοφροσύνης.
Αυτά είναι τα νέα πιστοποιητικά
κοινωνικών φρονημάτων. Ανάλογα είναι και τα σχέδια του κράτους με την επέκταση
του υγειονομικού απαρτχάιντ και στους υπόλοιπους χώρους εργασίας: οι έχοντες
πιστοποιητικό εμβολιασμού ήδη απαλλάχτηκαν από τη διενέργεια εβδομαδιαίων
υποχρεωτικών self-tests, ενώ τα δωρεάν self-tests για τους ανεμβολίαστους
πρόκειται σύντομα, από ό,τι φαίνεται, να αντικατασταθούν από τα πολυέξοδα και
χωρίς δυνατότητα ψευδούς καταχώρησης αποτελεσμάτων rapid και pcr tests. Αν
προσθέσουμε και τη θέσπιση μέτρων για καταστήματα και υπηρεσίες αποκλειστικά
για εμβολιασμένους, καθώς και τη δυνατότητα που έδωσε το κράτος στους εργοδότες
να γνωρίζουν ποιοι εργαζόμενοι έχουν εμβολιαστεί, καταστρατηγώντας κάθε έννοια
προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, το πεδίο στην αγορά εργασίας
πρόκειται να γίνει όλο και πιο εφιαλτικό.
Πέρα όμως από τα εξωφρενικά μέτρα εκβιασμού των πολιτών, η
κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να ανακοινώσει το αδιανόητο από νομική και ηθική
άποψη, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό συγκεκριμένων κατηγοριών εργαζομένων.
Πρόσφατα, ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού στους
υγειονομικούς και στο προσωπικό μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ, με τη
σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης και με τη συνέργεια των υπολοίπων κομμάτων.
Είχε προηγηθεί η απροειδοποίητη επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού στα σώματα της
ΕΜΑΚ (προφανώς για να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις σε ένα σώμα που αριθμεί πολύ
λιγότερους κρατικούς υπαλλήλους) και, όπως φαίνεται από δηλώσεις κυβερνητικών
στελεχών, θα πάρουν σειρά και τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας, καθώς και οι
εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στην εστίαση. Μπορεί το
κράτος να επιβάλει με τη βία τον εμβολιασμό σε ανθρώπους που δεν το επιθυμούν;
Η επιβολή ιατρικής πράξης συνιστά βασανιστήριο και
απαγορεύεται
Υποτίθεται ότι, μέχρι και σήμερα, σύμφωνα με τον Κώδικα της
Νυρεμβέργης, τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελληνική
νομοθεσία και το Σύνταγμα,3 ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, όπως άλλωστε και η
επιβολή κάθε ιατρικής πράξης και ιατρικών πειραμάτων, συνιστά βασανιστήριο και
απαγορεύεται. Ο γιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε
ιατρικής πράξης χωρίς τη συναίνεση του ασθενή και η συναίνεση δεν πρέπει να
είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής, αλλά πλήρους και κατάλληλης
ενημέρωσης για το θέμα από όλες τις πηγές.
Αντίθετα, αυτό που ζούμε είναι η μονόπλευρη ενημέρωση, η λογοκρισία,
οι απειλές, οι απολύσεις ακόμα και οι ποινικές διώξεις. Η μία και μόνη
ορθολογική προσέγγιση από την Ε.Ε. 4 είναι αυτή που ορίζει το επιστημονικό
κρατικό ιερατείο και οι υγειονομικές αρχές (ΕΟΔΥ), ο Παγκόσμιος Οργανισμός
Υγείας (ΠΟΥ) και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC).
Οποιεσδήποτε άλλες απόψεις ορίζονται ως ψευδείς ειδήσεις και αποσιωπούνται ή
λογοκρίνονται από τα ΜΜΕ και τα social media. Οποιοσδήποτε αμφισβητεί την
καθεστωτική αφήγηση για την υγειονομική κρίση, την κρατική διαχείριση και την
προσπάθεια επιβολής μαζικού εμβολιασμού, στιγματίζεται ως ψεκασμένος, αρνητής ή
συνωμοσιολόγος.
Πρώτος στόχος την άνοιξη του 2020 ήταν οι επιστήμονες που
αμφισβήτησαν την κυρίαρχη αφήγηση για την επιδημία και το μέγεθος της
φονικότητας του ιού, καθώς και οι υγειονομικοί που έπραξαν το αυτονόητο, δηλαδή
να καταγγείλουν τις σοβαρές ελλείψεις και τις συνθήκες στα νοσοκομεία. Το
καλοκαίρι ακολούθησαν διαδικασίες για να ξεκινήσουν διώξεις σε προσωπικούς
λογαριασμούς και σελίδες στα social media όπως και σε blog και ιστοσελίδες.
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η εμβολιαστική εκστρατεία, τα βέλη
της λογοκρισίας και της προπαγάνδας στράφηκαν σε αυτούς που αμφισβητούν την
ασφάλεια και το πολυδιαφημισμένο όφελος των εμβολίων, όπως επίσης και στους
υγειονομικούς που αρνήθηκαν να εμβολιαστούν.
Η στοχοποίηση των “ηρώων στον πόλεμο ενάντια στον
αόρατο εχθρό” ως εκβιασμός στο σύνολο του πληθυσμού
Για μήνες ήταν καθημερινές οι απειλές και οι δηλώσεις υπέρ του
υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών, από δημοσιογράφους, πολιτικούς,
νομικούς, αλλά ακόμα και από γιατρούς, οι οποίες βασίζονταν στο επιχείρημα πως
οι υγειονομικοί “είναι δυνητικά επικίνδυνοι όχι μόνο για τη δική τους υγεία,
αλλά και για την υγεία των συναδέλφων τους και των ασθενών που φροντίζουν”5 και
πως “όποιος δεν θέλει να εμβολιαστεί, θα πρέπει να αλλάξει χώρο εργασίας ή να
πάει σε άλλο χώρο του υγειονομικού συστήματος ή να παραπεμφθεί με βάση το
πειθαρχικό δίκαιο για οποιαδήποτε ποινή”!6
Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία
απέναντι στους υγειονομικούς δεν περιορίστηκε μόνο σε δηλώσεις στα media.
Όποιος τόλμησε να μιλήσει και να αμφισβητήσει την καθεστωτική προπαγάνδα
κινδύνευσε με δυσμενείς μετακινήσεις και διώξεις.7 Όσο η προπαγάνδα και η
λογοκρισία εντείνονταν, τόσο αυξάνονταν η πίεση και ο εκβιασμός των εργαζομένων
από τις διοικήσεις των νοσοκομείων και τους κλινικάρχες οι οποίοι,
καταστρατηγώντας οποιαδήποτε έννοια προστασίας προσωπικών δεδομένων,
τρομοκρατούσαν ανεμβολίαστους εργαζόμενους με την απειλή κυρώσεων. Η πίεση που
ασκούνταν και συνεχίζει να ασκείται στους εργαζόμενους του ΕΣΥ ήταν τόσο μεγάλη
που, κάθε φορά που εμφανίζονται οι εκπρόσωποί τους στα κανάλια, αναμασούν πάντα
την ίδια δικαιολογία, ότι δεν πρόλαβαν να εμβολιαστούν και θα το κάνουν με την
πρώτη ευκαιρία, προσπαθώντας μάλλον να κρύψουν ότι ένας από τους λόγους που
κάποιοι δεν εμβολιάστηκαν είναι γιατί θεωρούν τα εμβόλια επικίνδυνα.
Στην ουσία, αυτές οι απειλητικές δηλώσεις δεν απευθύνονταν
μόνο σε αυτούς αλλά στο σύνολο του πληθυσμού. Αν δεν αντιδρούσαν οι
υγειονομικοί, τότε θα άνοιγε ο δρόμος για να επιβληθεί από το κράτος και τη
φαρμακοβιομηχανία ο εμβολιασμός και στους υπόλοιπους επαγγελματικούς κλάδους
(εκπαίδευση, τουρισμός, επισιτισμός κ.α.). Αν κατάφερναν να “πείσουν” με την
απειλή ποινών τους “ήρωες στον πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό”, τότε θα ήταν
πολύ πιο εύκολο να στρέψουν τις απειλές και στον υπόλοιπο πληθυσμό,
εξαναγκάζοντάς τον να υποκύψει στην ψυχολογική πίεση και να επιτευχθεί ο στόχος
του μαζικού εμβολιασμού όλων των κατοίκων της χώρας. Και έτσι έγινε.
Η συντριπτική
πλειοψηφία των υγειονομικών εδώ και μήνες δεν έχει αντιδράσει. Ο Σύριζα, μέσω
του τομεάρχη υγείας Ξανθού, στήριξε το αδιανόητο του επικείμενου υποχρεωτικού
εμβολιασμού τους. Η πλειοψηφία της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου
κάνει πως δεν βλέπει.
Ο εκβιασμός και η τρομοκρατία έχουν περάσει πλέον στο σύνολο
της κοινωνίας, σε μια προσπάθεια του κράτους και των πλασιέδων των
φαρμακευτικών να κάνουν τη ζωή των πολιτών όσο το δυνατόν δυσκολότερη εάν δεν
εμβολιαστούν και σε μία απροκάλυπτη προσπάθεια δημιουργίας δύο εχθρικών μεταξύ
τους στρατοπέδων: εμβολιασμένων και μη. Η εγκαθίδρυση του Green Pass για τα
ακτοπλοϊκά ταξίδια συνοδεύτηκε από απειλητικές εισηγήσεις της ακαταδίωκτης
Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το μπλοκάρισμα των ανεμβολίαστων στις
μετακινήσεις τους εκτός νομού. Τις ανακοινώσεις για τη μετατροπή των
εργαζομένων στην εστίαση σε υγειονομικούς αστυνόμους ακολούθησαν δηλώσεις
πανεπιστημιακών ιατρών για δρομολόγια και συρμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς
μόνο για εμβολιασμένους. Με αποκορύφωμα τις δηλώσεις Σκέρτσου ότι από Σεπτέμβρη
τα περιοριστικά μέτρα θα αφορούν μόνο τους ανεμβολίαστους και χωρίς καμιά
οικονομική στήριξη από το κράτος.
Που στηρίζονταν όλες αυτές οι απειλές; Για ποιον λόγο πρέπει
να δημιουργηθούν εσωτερικά σύνορα για τους ανεμβολίαστους τα οποία θα μπορούν
να διασχίσουν μόνο με αλλεπάλληλα διαγνωστικά τεστ, ενώ οι εμβολιασμένοι θα
έχουν κάρτα ελευθέρας; Είναι γνωστό πως τα συμβατικά εμβόλια σε γενικές γραμμές
στοχεύουν στην όσο το δυνατό μεγαλύτερης διάρκειας ανοσοποίηση, καθώς και στην
αποτροπή της μετάδοσης της νόσου.
Τα νέα εμβόλια, όπως αναφέρεται και στην
αδειοδότηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ), δεν γνωρίζει κανείς για
πόσο καιρό προσφέρουν ανοσία, όπως επίσης δεν εγγυώνται τη μη μετάδοση του ιού!
Δηλαδή, δεν εμποδίζεται με βεβαιότητα η μετάδοση του ιού στον εμβολιαζόμενο,
όπως δεν εμποδίζεται και η μετάδοση από τον εμβολιαζόμενο σε άλλους. Για ποιον
λόγο, λοιπόν, επιμένουν πως οι ανεμβολίαστοι αποτελούν κίνδυνο για τη μετάδοση
ενώ είναι γνωστό πως και οι εμβολιασμένοι για την Covid-19 δεν την αποτρέπουν;
Προφανώς, εσκεμμένα και συνειδητά το αποκρύπτουν. Οπότε, αν δεν είσαι
ηλικιωμένος και δεν ανήκεις σε ευπαθή ομάδα, για ποιον λόγο να ρισκάρεις να
κάνεις ένα εμβόλιο που δεν έχει πάρει κανονική έγκριση και του οποίου οι
μεσο-μακροπρόθεσμες παρενέργειες είναι άγνωστες, για να προστατευτείς από έναν
ιό που, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τον κολλάνε, θα τον περάσουν χωρίς ή
με ήπια συμπτώματα;
Για ποιον λόγο ένας νέος, πόσο μάλλον ένα παιδί, να
εμβολιαστεί με ένα ιατρικό σκεύασμα που είναι υπό δοκιμή, ενώ δεν διατρέχει
στην ουσία κανένα σοβαρό κίνδυνο από τον ιό;
Τα εμβόλια για την Covid-19 ουσιαστικά δεν έχουν πάρει έγκριση
Οι άδειες που πήραν τα εμβόλια στην ΕΕ και στις ΗΠΑ είναι
άδειες “έκτακτης ανάγκης”, άδεια υπό προϋποθέσεις ,8 και άδεια χρήσης επειγουσών
καταστάσεων (EUA) ,9 αντίστοιχα. Αυτές οι άδειες δεν συνιστούν έγκριση. Η χρήση
τους χαρακτηρίζεται ως πειραματική και η φάση 3 των δοκιμών τους αναμένεται να
ολοκληρωθεί στα τέλη του 2022 και 2023 (ανάλογα με την εταιρεία). Κατά κανόνα,
η διαδικασία παραγωγής και ελέγχου ενός εμβολίου απαιτεί 4 με 10 χρόνια και
προφανώς οι διαδικασίες που είχαν οριστεί ως απαιτούμενες για να εγκριθεί ένα
εμβόλιο δεν έχουν τηρηθεί.10 Ναι μεν τα εμβόλια με την τεχνολογία mRNA έχουν τη
δυνατότητα πιο γρήγορης και μαζικής κατασκευής, αλλά το γεγονός πως πήραν
“έγκριση” σε μερικούς μόνο μήνες εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ασφαλείας. Στην
ιστοσελίδα της Pfizer, για παράδειγμα, αναφέρεται πως δεν θεωρείται εγκεκριμένο
και η χρήση του είναι ερευνητική.11
Τα νέα εμβόλια είναι προϊόντα βιοτεχνολογίας
Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζονται προϊόντα γενετικής
μηχανικής στο ανθρώπινο σώμα σε τέτοια κλίμακα.12 Συνεπώς, είναι άγνωστες οι
μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της, ιδιαίτερα μάλιστα σε αυτές τις
συνθήκες που έχουν σκανδαλωδώς παρακαμφθεί δομικές φάσεις των δοκιμών
ασφαλείας. Η φάση 3 του ελέγχου διενεργείται τώρα στον γενικό πληθυσμό,
ουσιαστικά χωρίς να τον έχουν ενημερώσει. Με άλλα λόγια, ο παγκόσμιος πληθυσμός
χρησιμοποιείται επίσημα ως πειραματόζωο.
Είναι βασικό επίσης να τονιστεί πως, παρά τις επίμονες
προσπάθειες των βιοτεχνολογικών και αγροχημικών κολοσσών όπως η Μonsanto, η
καλλιέργεια και η απελευθέρωση στο περιβάλλον γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών
(GMO) έχουν απαγορευτεί στην ΕΕ από το 2001 και μετά. Οι ενστάσεις και οι φόβοι
για τις άγνωστες μακροχρόνιες συνέπειες των GMO, τόσο για την ανθρώπινη υγεία
όσο και για το φυσικό κόσμο συνολικά, εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως από ένα
διογκούμενο και πολύμορφο κίνημα αντίστασης στις γενετικά τροποποιημένες
καλλιέργειες και ανάγκασαν τους θεσμούς να νομοθετήσουν τα αυτονόητα.
Τα “παραδοσιακά” εμβόλια, δηλαδή τα εμβόλια μέχρι και το 2020
(με εξαίρεση κάποιες εργαστηριακές και μικρής κλίμακας δοκιμές των τελευταίων
χρόνων σε νέες τεχνολογίες) στηρίζονταν στην “ενεργοποίηση” και απόκριση του
ανοσοποιητικού συστήματος, εισάγοντας νεκρούς ή αδρανοποιημένους
μικροοργανισμους ή εξουδετερωμένα παράγωγα αυτών. Από τους τρεις τύπους
εμβολίων για τον SARS-CoV-2 που γνωρίζουμε στην Ευρώπη μόνο ο ένας είναι
παραδοσιακός, αυτός του κινέζικου Sinovac, που στηρίζεται σε αδρανοποιημένο
στέλεχος του ιού. Σε ό,τι αφορά στους άλλους δύο, τα μεν DNA εμβόλια (Astra
Zeneca, Johnson & Johnson, Sputnik) τροποποιούν γενετικά- μέσω της
βιοτεχνολογικά καινοτόμου μεθόδου του crispr- έναν ιό (στην προκειμένη
περίπτωση, αδενοϊό πιθήκων) για να τον χρησιμοποιήσουν ως όχημα (ή vector, όπως
αποκαλείται τεχνικά) για την επιμόλυνση του ανθρώπινου κυττάρου, τα δε mRNA
εμβόλια (Pfizer, Moderna) κατασκευάζουν εργαστηριακά ένα ενισχυμένο τμήμα mRNA
που μετατρέπει τα ριβοσώματα των κυττάρων σε εργοστάσια παραγωγής της παθογόνου
ακίδας του ιού. Πρόκειται, δηλαδή, για τον ορισμό των GMO (ειδικά για τα DNA
εμβόλια). Το αν τελικά είναι πιθανό να επηρεάσουν και το ανθρώπινο DNA είναι
δευτερεύον. Το βασικό είναι ότι, για πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια,
επιτρέπεται η απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην ΕΕ και όχι
στα χωράφια αλλά στο ίδιο μας το σώμα. Δηλαδή, αυτό που ήταν απαγορευμένο για
τις ντομάτες επιτράπηκε 13 για τα κύτταρά μας!
Όποιος πεθαίνει μετά από εμβολιασμό, πεθαίνει από
άλλες αιτίες
Δεν έχει ιδιαίτερη αξία να εστιάζουμε στην εξαιρετική
επικινδυνότητα των νέων εμβολίων αναπαράγοντας τη ρητορική των φοβιών περί
υγείας και βάζοντας από το παράθυρο το ζήτημα της “υγειονομικής ασφάλειας” ως
διακυβεύματος. Αλλά δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να προσπεράσουμε τη
συντονισμένη προπαγανδιστική εκστρατεία αποσιώπησης και υποκαταγραφής των
παρενεργειών και των θανάτων από αυτά τα εμβόλια.
Σε πλήρη αντιστοιχία με τη συνειδητή υπερκαταγραφή και το
φούσκωμα των θανάτων14 από τον ιό, που βασίστηκαν στο “όποιος πεθαίνει και
τυχαίνει να είναι φορέας, πεθαίνει από τον κορωνοϊό”, το ελληνικό κράτος και οι
επιστημονικές επιτροπές του, σε πλήρη συντονισμό με την ΕΕ, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο
Βασίλειο15 και τις φαρμακευτικές, προσπαθεί να πείσει με τα μέσα μαζικής
προπαγάνδας και με κάθε τρόπο ότι, όποιος πεθαίνει ή σακατεύεται μετά από τα
νέα εμβόλια, πεθαίνει από υποκείμενα νοσήματα ή σακατεύεται από άλλες αιτίες.
Αφού πρώτα προσπάθησαν να μας πείσουν με κάθε τρόπο για την εξαιρετική
φονικότητα του ιού και την αναγκαιότητα των καταστροφικών για την κοινωνία
λοκντάουν, τώρα προσπαθούν διακαώς να μας πείσουν πως τα εμβόλια είναι ασφαλή
και αποτελούν τη μοναδική λύση χωρίς να υπάρχει καμία εναλλακτική.
Από τα μέσα Δεκέμβρη έως τώρα, έχουν αναφερθεί στο αμερικάνικο
σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών εμβολίων VAERS, το οποίο εποπτεύεται
από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), περισσότεροι θάνατοι και
παρενέργειες από τη λήψη των νέων εμβολίων (Pfizer/Biontech, Moderna, Janssen),
από όσες έχουν αναφερθεί από όλα τα παραδοσιακά εμβόλια μαζί τα τελευταία 15
χρόνια.
Αυτές οι αναφορές δεν έχουν να κάνουν με την κακόφημη στα μέρη μας
Astra Zeneca, αλλά από τα “καθώσπρέπει”, τα κυριλέ mRNA εμβόλια της
Pfizer/Biontech και της Moderna. Εξίσου πολύ υψηλά είναι και τα νούμερα των
θανάτων και των παρενεργειών από θρομβώσεις και μυοκαρδίτιδες από τα
προαναφερθέντα εμβόλια, συν αυτό της AstraZeneca, που έχουν αναφερθεί –μέσω
κίτρινων καρτών στην ΕΕ και στο Ηνωμένο Βασίλειο– στα συστήματα αναφοράς των
παρενεργειών των εμβολίων που ελέγχονται από τον ΕΜΑ (EUDRA) και τον αντίστοιχο
εθνικό οργανισμό της Αγγλίας (MHRA).
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η Κίτρινη
Κάρτα16, δηλαδή η αναφορά και η καταγραφή των παρενεργειών στα συστήματα αυτά,
είναι εθελοντική και χρησιμοποιείται ως ανοιχτό σε όλους μέσο συλλογής αναφορών
προς τους εθνικούς οργανισμούς εποπτείας. Όπως επίσης γνωρίζουμε ότι οι
καταχωρίσεις σε αυτές τις πλατφόρμες δεν αποδεικνύουν αυτομάτως αιτιώδη σύνδεση
μεταξύ ενός εμβολίου και μιας παρενέργειας (αυτή υποτίθεται πως είναι δουλειά
των υγειονομικών αρχών). Όμως πόσοι γιατροί ενημερώνουν τους ανθρώπους που
πρόκειται να εμβολιαστούν για την ύπαρξη των κίτρινων καρτών και για το χρέος
που έχουν οι ίδιοι οι γιατροί και οι επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν
στενά και να αναφέρουν την εκδήλωση παρενεργειών, πόσο μάλλον θανάτων, που
μπορεί να σχετίζονται με τα εμβόλια; Δεν ακούσαμε ποτέ από κάποιο κυβερνητικό
στέλεχος, ειδικό ή δημοσιογράφο να αναφέρεται στην υποχρέωση των γιατρών αλλά
και των εμβολιασμένων να αναφέρουν λεπτομερώς τις ανεπιθύμητες ενέργειες στο
ανοιχτό προς όλους ηλεκτρονικό σύστημα αναφοράς του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων
(ΕΟΦ).
Ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες, που η φάση 3 των δοκιμών των νέων εμβολίων
διεξάγεται τώρα στο γενικό πληθυσμό, η παρακολούθηση, αναφορά και καταγραφή των
ανεπιθύμητων ενεργειών θα έπρεπε να είναι πιο στενή, λεπτομερής και πλήρης από
ποτέ, ώστε να συλλεχθούν όλα τα δεδομένα και να εξαχθούν όλα τα απαραίτητα
συμπεράσματα για την ασφάλεια τους. Αντ’ αυτού βιώνουμε μία συντονισμένη
προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ του εμβολιασμού με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό
για την υποκαταγραφή και την απόκρυψη των παρενεργειών τους.
Στα μέσα Μαρτίου, δεκάδες χώρες περιόρισαν ηλικιακά και κάποιες
από αυτές, όπως η Δανία, η Νορβηγία και η Σλοβακία, διέκοψαν καθολικά την
χορήγηση του εμβολίου της Αstra Ζeneca λόγω περιστατικών θρομβώσεων (ενίοτε
θανατηφόρων) κυρίως σε νέους και υγιείς ανθρώπους. Παρόλα αυτά, στις 18 Μάρτη ο
ΕΜΑ αποφάσισε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές, αποτελεσματικό και ότι τα οφέλη του
υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό. Αυτό που δεν μας λένε όμως
είναι ότι οι θάνατοι και οι σοβαρές παρενέργειες αφορούν κυρίως νέους και
υγιείς ανθρώπους, οι πιθανότητες των οποίων να νοσήσουν βαριά και να πεθάνουν
από τον κορωνοϊό είναι μηδαμινές.
Τα εμβόλια, με όλες τις πιθανές παρενέργειες,
συμπεριλαμβανομένης και της πιθανότητας θανάτου, προορίζονται για υγιείς
ανθρώπους και η λήψη τους γίνεται για προληπτικούς λόγους. Τα εμβόλια δεν είναι
φάρμακα. Στην περίπτωση ενός φαρμάκου, κάποιος με σοβαρό νόσημα ζυγίζει το
όφελος που μπορεί να έχει από αυτό σε σχέση με τις πιθανές παρενέργειες μετά
την λήψη του. Το επιχείρημα για την ασφάλεια του εμβολίου της Αstra Ζeneca, ότι
τα οφέλη από αυτό υπερτερούν έναντι των κινδύνων, θα ήταν αδιανόητο σε
οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο. Η ανθρώπινη ζωή φτάνει στο κατώτατο επίπεδο,
γίνεται αντικείμενο οικονομικίστικων μελετών κόστους/ωφέλειας.
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον ΕΜΑ κινήθηκε και η Εθνική Επιτροπή
Εμβολιασμών. Αρχές Απρίλη, ενώ έχουν ήδη αναφερθεί οι πρώτοι θάνατοι και
περιστατικά θρομβώσεων που μπορεί να σχετίζονται με το εμβόλιο της Astra
Zeneca, η εθνική επιτροπή σπεύδει να δηλώσει ότι η εκστρατεία εμβολιασμού με το
συγκεκριμένο σκεύασμα θα συνεχίσει κανονικά και ότι “ο κίνδυνος σοβαρής νόσησης
και θανάτου από την Covid-19 είναι συντριπτικά μεγαλύτερος από τον κίνδυνο
ενδεχόμενης εκδήλωσης θρόμβωσης με θρομβοπενία έπειτα από εμβολιασμό, ιδιαίτερα
σε ηλικίες μεγαλύτερες των 30 ετών”.
Ενώ οι περισσότερες χώρες στον κόσμο έχουν
απαγορεύσει τη χρήση του εμβολίου της Astra Zeneca σε ηλικίες κάτω των 50
χρονών, η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει στα τέλη Απρίλη να ανοίξει εσπευσμένα
την πλατφόρμα των εμβολιασμών για τις ηλικίες 30-39, χορηγώντας τους
αποκλειστικά και μόνο το εμβόλιο αυτό, σε μία κίνηση να το ξεφορτωθεί
εσπευσμένα σε νέους και υγιείς!
Χαρακτηριστική για τη στάση της Επιτροπής
Φαρμακοεπαγρύπνησης (Ε.ΦΑ.Ρ) του ΕΟΦ είναι η παραίτηση από την επιτροπή του
Βλαχογιαννόπουλου, ο οποίος κατήγγειλε 17 πως τα μέλη της Ε.ΦΑ.Ρ προσπαθούν με
κάθε τρόπο να κρύψουν πιθανές παρενέργειες των εμβολίων και πως ο ρόλος τους
είναι να γνωματεύουν πάντοτε αρνητικά για τη συσχέτιση των περιστατικών
θρομβώσεων, ιδιαίτερα των θανατηφόρων, με το εμβόλιο της Astra Zeneca.
Με άλλα
λόγια, είναι τσιράκια του EMA και έμμεσοι πλασιέδες της φαρμακοβιομηχανίας.
Έπρεπε να περάσουν μήνες με καταγγελίες για παρενέργειες και θανάτους που δεν
μπορούσαν πλέον να κρυφτούν, μέχρι να κάνει μία απλή σύσταση –αντί να τα
απαγορεύσει– για να μην χορηγείται σε άτομα κάτω των 60 ετών.18
Ψηφιακό φακέλωμα για χάρη της υγείας
Η απαίτηση για ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό ως “πάσο” ή
“διαβατήριο” δεν αφορά μόνο τον εμβολιασμό. Αφορά κυρίως την απαίτηση για την
ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλο και περισσότερα προσωπικά δεδομένα και εκτεταμένο
ψηφιακό φακέλωμα του καθένα. Η ιδέα είναι σχετικά απλή και δεν είναι
καινούρια.19 Για να έχεις πρόσβαση σε χώρους, από ένα αεροδρόμιο έως μία
καφετέρια ή ένα θέατρο και, γιατί όχι, σε κτίρια ή μια ολόκληρη περιοχή, θα
πρέπει να επιδείξεις στην είσοδο (με το κινητό, μια πλαστική κάρτα ή χαρτί) το
πιστοποιητικό σου, ώστε να σκαναριστεί.
Κατέχοντας έναν μοναδικό κωδικό υπό την
μορφή QR Code, ο υπολογιστής στην είσοδο θα έχει τη δυνατότητα να “διαβάζει”
τις πληροφορίες που αντιστοιχούν στα δεδομένα σου, από τα στοιχεία της
ταυτότητάς και τα data υγείας έως οποιαδήποτε άλλη πληροφορία μπορεί να
προστεθεί στο μέλλον ως προαπαιτούμενη.
Με το σκανάρισμα του κωδικού θα υπάρχει
η δυνατότητα αποθήκευσης των metadata, δηλαδή του χρόνου και του τόπου
επίδειξης του κωδικού, δημιουργώντας μια προσωποποιημένη βάση δεδομένων που θα
ανανεώνεται διαρκώς, μια βάση δεδομένων η οποία θα φτιάχνει το προφίλ του κάθε
υποκειμένου. Ξεκινώντας από τα ταξίδια του αρχικά, έχοντας όμως την δυνατότητα
να καταγράφει τις κινήσεις, τις προτιμήσεις και την καθημερινή του ζωή στο
μέλλον. Ο στόχος είναι η δημιουργία τεράστιων βάσεων δεδομένων με ενιαίο τρόπο,
με ψηφιακό φάκελο του καθενός και της καθεμιάς, όπου όλα τα επιμέρους προσωπικά
δεδομένα που κρατάνε οι τράπεζες, οι εφορίες, το υπουργείο δημόσιας τάξης, οι
εταιρείες των κοινωνικών δικτύων και οι διαφημιστικές θα ενωθούν. Για κρατική
χρήση. Αλλά και για εταιρική χρήση, είτε φανερά είτε στο σκοτάδι, από τις
επιχειρήσεις πληροφορικής που θα έχουν την κυριότητα των έργων.
Κάποιος που φοβάται να μην κολλήσει τον ιό όλα αυτά σίγουρα θα
τα θεωρεί υπερβολικά, αφού πιστεύει ότι ο σκοπός των ψηφιακών υγειονομικών
πιστοποιητικών είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Θα μας πει πως είναι
προσωρινά μέτρα μέχρι να περάσει η κρίση και ότι την προστασία των προσωπικών
δεδομένων τη διασφαλίζει το κράτος.
Μπορούμε όμως να εμπιστευτούμε το κράτος
για την αποθήκευση και τη διαχείριση των δεδομένων μας, όταν το Ελληνικό
Δημόσιο δώρισε στην Cisco προσωπικά δεδομένα 1.500.000 πολιτών του κατά τη
διάρκεια της τηλεκπαίδευσης το 2020; Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε πως
τα δεδομένα αυτά, όντας ο μαύρος χρυσός του 21 ου αιώνα, δε θα αξιοποιηθούν από
τις εταιρείες στις οποίες το κράτος αναθέτει την ανάπτυξη των μεγάλων κρατικών
έργων πληροφορικής, όπως η Microsoft και η Palantir.
Ποιο μέτρο από αυτά που
επιβλήθηκαν εδώ και ένα χρόνο από το κράτος και την επιτροπή των επιστημόνων
προστάτευσε τη δημόσια υγεία από τον ιό; Πόσο προσωρινά θα είναι τα ψηφιακά
“υγειονομικά διαβατήρια”, όταν παραδίδουμε ασυζητητί το ένα θεμελιώδες δικαίωμα
μετά το άλλο, από την ελεύθερη μετακίνηση έως το δικαίωμα πάνω στο ίδιο μας το
σώμα; Πιστεύουμε ότι θα μας τα επιστρέψουν πίσω ένα πρωινό σαν να μην τρέχει
τίποτα;
Η αποδοχή των νέων υγειονομικών μέτρων και του βιοϊατρικού
κρατικού ελέγχου πάνω στο ίδιο μας το σώμα θα ανοίξει συγχρόνως τις θύρες ενός
νέου ψηφιακού πανοπτικού, όπου η υγεία μας θα εξαρτάται σε σχεδόν απόλυτο βαθμό
από τις αποφάσεις του κράτους και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών. Με το
ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό επιδιώκεται να υλοποιηθούν κρατικές και
καπιταλιστικές στοχεύσεις σε σχέση με την υγεία οι οποίες έχουν οριστεί εδώ και
40 χρόνια και έχουν πιο λεπτομερώς καθοριστεί τα τελευταία χρόνια. 20
Η
αξιοποίηση από το ελληνικό κράτος των ψηφιακών εργαλείων -που αναδείχτηκαν στο
εμβολιαστικό πρόγραμμα με το οργουελικό όνομα “Ελευθερία”- για την προώθηση του
Εθνικού Προγράμματος Πρόληψης “Σπύρος Δοξιάδης” και την υπενθύμιση μέσω sms
“κρίσιμων” προληπτικών εξετάσεων και τακτικών παιδικών ή αντιγριπικών
εμβολιασμών μάς εισάγει στην προοπτική εγκαθίδρυσης μίας δυστοπικής
πραγματικότητας: ένα κοινωνικό point system όπου η πρόσβαση σε κρατικές
υγειονομικές παροχές θα εξαρτάται από τη συμμόρφωση στις εντολές των υγειονομικών
αρχών για διαρκείς διαγνωστικές εξετάσεις και προληπτικές παρεμβάσεις και από
την αποδοχή της υποχρεωτικής αυτοεπιτήρησης μέσα από ένα πλέγμα αλγοριθμικών
μοντέλων. Όλοι θα θεωρούμαστε άρρωστοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου και θα
πρέπει να δίνουμε διαρκώς αναφορά σε μία νέα ιατρική αστυνομία.
Η αριστερά σπεύδει να εμβολιαστεί
Θα φανταζόμασταν ποτέ ότι θα μπορούσε να επιβληθεί από το
κράτος απαγόρευση κυκλοφορίας χωρίς να ανοίξει ρουθούνι; Ότι, για να πάμε να
δούμε μια φίλη, θα έπρεπε να δώσουμε γραπτή αναφορά στο κράτος και την
αστυνομία του; Ότι, για να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο, θα έπρεπε να είμαστε
μασκοφορεμένοι; Ότι θα αποδεχόμασταν τη βίαιη επιβολή ιατρικών πράξεων, όπως
τον εξαναγκασμό σε συνεχόμενα τεστ και τη λήψη πειραματικών εμβολίων, χωρίς διαμαρτυρία;
Τίποτα δεν θα μπορούσε να επιβληθεί χωρίς την έμπρακτη συναίνεση του συνόλου
του πολιτικού χώρου που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε “αριστερά”,
συμπεριλαμβανομένου και μεγάλου μέρους του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Θα φανταζόμασταν επίσης ποτέ ότι ο πολιτικός χώρος, που
παραδοσιακά ήταν αυτός που εξεγείρεται και διαμαρτύρεται, αφού πρώτα θα έδινε
λευκή επιταγή στην κυβέρνηση για την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της
ελεύθερης μετακίνησης και του συνέρχεσθαι, τώρα κάνει πως δεν βλέπει τον
επερχόμενο ολοκληρωτισμό της καταναγκαστικής χορήγησης πειραματικών ιατρικών
σκευασμάτων στον πληθυσμό; Ακολουθώντας την κοινοβουλευτική εκδοχή της
αριστερής αντιπολίτευσης (είτε στη σοσιαλδημοκρατική είτε στην σταλινική εκδοχή
της), η πλειοψηφία του αντικαπιταλιστικού κινήματος οικειοποιήθηκε πλήρως την
κρατική βιοϊατρική αφήγηση περί “ατομικής-κοινωνικής ευθύνης”, τα “υγειονομικά
μέτρα”, καθώς και ό,τι άλλο προωθεί ως ελπίδα η επίσημη προπαγάνδα, όπως τα
εμβόλια.
Σιγή ιχθύος για τα sms, την απαγόρευση κυκλοφορίας και την υποχρεωτική
μασκοφορία, καμιά αντίδραση για την επιβολή των self tests στους εργαζόμενους
και τους μαθητές· όσο για τα εμβόλια… ούτε λόγος! Τι μεσολάβησε από τα
προηγούμενα χρόνια και ξεχάσανε τόσο γρήγορα τον παραμορφωτικό ρόλο των ΜΜΕ και
των ειδικών, την εγκληματική φύση της φαρμακοβιομηχανίας;
Τι άλλαξε τώρα και
ξεχάσανε την έρευνα, τη διασταύρωση των πληροφοριών μακριά από την προπαγάνδα,
τι άλλαξε και ξεχάσανε την αντιπληροφόρηση; Για κάποιο λόγο, μοιάζει λες και
ήταν έτοιμοι από πάντα για αυτόν τον διαρκή, συχνά οικειοθελή και εθελόδουλο,
εγκλεισμό. Την τυφλή πίστη στα καταστροφικά για την υγεία και την κοινωνία
λοκντάουν, τις μάσκες και την κοινωνική αποστασιοποίηση διαδέχτηκε ο
ενθουσιασμός της προοπτικής του μαζικού εμβολιασμού ως εξόδου από τον
οικειοθελή εγκλεισμό.
Όταν με την επιβολή των λοκντάουν το διακύβευμα ήταν η κατά
μέτωπο επίθεση στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, τότε αποδέχτηκαν την κοινωνική
αποστασιοποίηση και το μόνο που διεκδικούσαν ήταν προσλήψεις, ενίσχυση του ΕΣΥ
και των ΜΕΘ. Αλλά τότε, η άκριτη αναγωγή του δευτερεύοντος σε πρωτεύον μπορούσε
να έχει μια ανθρωπιστική χροιά που να θόλωνε τη συστράτευση στον “πόλεμο
ενάντια στον αόρατο εχθρό”. Σήμερα, απέναντι στο υπό κατασκευή υγειονομικό απαρτχάιντ,
η αριστερά το μόνο που επιλέγει να αμφισβητήσει είναι η πρακτική της πατέντας
και η υποταγή του δημοσίου συμφέροντος στα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας.
Προκειμένου να μην συγκρουστούν με την κοινή γνώμη αλλά και να μην ενδυναμωθούν
οι “παράνοιες των αντιεμβολιαστών” (ένα σκιάχτρο το οποίο οι ίδιοι σκοπίμως
υπερπροβάλλουν), πετάνε την μπάλα στην εξέδρα για την υποχρεωτικότητα των
πιστοποιητικών εμβολιασμού και για τον πειραματισμό των βιοτεχνολογικών
εμβολίων.
Απογυμνωμένοι μετά από τους πολύμηνους συμβιβασμούς και υιοθετώντας
την ανάλογη κυνικότητα, ορισμένοι από αυτούς φτάνουν να μιμούνται πολιτικούς
αρχηγούς ποστάροντας σέλφι με το τσίμπημα. Κι άμα λάχει, ξεδιάντροπα
ειρωνεύονται ότι “έβαλαν το τσιπάκι” αν κάποιος τους επισημάνει ότι αυτογελοιοποιούνται.
Όσο μάλιστα κουνάνε το δάκτυλο στους ανεμβολίαστους, αναπαράγουν το ιδεολόγημα
της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης με κοινοτιστική φρασεολογία.
Η λογοκρισία και η κατασυκοφάντηση από τα ΜΜΕ οποιουδήποτε
αμφισβητεί την καθεστωτική βιοϊατρική προπαγάνδα ως “ακροδεξιού, αρνητή και
συνωμοσιολόγου” φαίνεται πως δεν είχε ως στόχο μόνο την καταστολή των ίδιων των
“διαφωνούντων” -την ακροδεξιά και τους θρησκευόμενους- αλλά και την επιβολή της
κινηματικής σιωπής και της αυτολογοκρισίας από τον ιδεολογικό αντίπαλο της
ακροδεξιάς, την αριστερά. Είναι σαν να σκέφτεται κανείς ότι “από την στιγμή που
σύσσωμα τα ΜΜΕ φωτογραφίζουν τους ακροδεξιούς ως αυτούς που αντιδρούν στα
λοκντάουν και τα υγειονομικά μέτρα, τότε «εμείς» θα πρέπει να αποφύγουμε με
κάθε τρόπο τη σύνδεσή μας με αυτούς, ώστε να μην μας κατηγορήσουν ως αρνητές
και ψεκασμένους”.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ρόλος της ακροδεξιάς και των
θρησκευόμενων δεν είναι ανησυχητικός. Ο φαινομενικά αντισυμβατικός ρόλος (και
λόγος περί ελευθερίας) της λαϊκής δεξιάς ή της ακροδεξιάς είναι η αναπαράσταση
της διαμαρτυρίας που θέλει να καπηλευτεί, να παραμορφώσει και εν τέλει να
συσκοτίσει τα πραγματικά ελευθεριακά κίνητρα κάθε αντίθεσης σε καθεστώτα
ανελευθερίας. Βάσει του δικού τους αυτοπροσδιορισμού, μπορεί να παρουσιάζουν
εαυτούς ως εξωσυστημικούς, ωστόσο εξυπηρετούν την ύπαρξη του οικοδομήματος του
έθνους – κράτους και τους ιδεολογικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του.
Άλλωστε, η συγκεκριμένη εμβολιαστική εκστρατεία, όπως κι άλλες
στο παρελθόν, ανάμεσα σε ποικίλες αναπαραστάσεις και συμβολισμούς, κάνει
επίκληση του εκάστοτε πατριωτικού καθήκοντος, αναδεικνύοντας σαν στόχο την
εθνική –ή κοινωνική υπό τη σκέπη του εκάστοτε κράτους– ενότητα. Σε αυτό το
πλαίσιο, η συνεχής επίκληση στον δικαιωματισμό και τον δημοκρατισμό θέτει όρια
στη δυνατότητα μετατροπής της εναντίωσης στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης σε
εναντίωση κατά της κυριαρχίας κράτους και κεφαλαίου συνολικά. Δεν πρέπει να
ξεχνάμε ότι, βάσει στρατηγικής και τακτικής, η προοπτική είναι η καταστροφή του
υπάρχοντος κόσμου και η μετάθεση του φόβου στο αντίπαλο στρατόπεδο. Του φόβου
της εξέγερσης που δεν ζητά νομικές επικυρώσεις και συνταγματικές εγγυήσεις.
Το πολιτικό διακύβευμα
Βρισκόμαστε στο κατώφλι ενός νέου υγειονομικού ολοκληρωτισμού.
Το κράτος, αφού πρώτα καταπάτησε με πρόσχημα τη δημόσια υγεία κάθε
αδιαπραγμάτευτο ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα – την ελεύθερη μετακίνηση, του
συνέρχεσαι και της εργασίας – τώρα τα επιστρέφει ως προνόμια, ως ανταλλάξιμο
είδος, σε αυτούς που θα δεχτούν να γίνουν πειραματόζωα για τις ανάγκες του
κράτους υγειονομικής ασφάλειας και της φαρμακοβιομηχανίας.
Σε αυτήν την
εφιαλτική συγκυρία, πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλοι θα κριθούμε για την προθυμία
μας να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση ενός νέου υγειονομικού απαρτχάιντ. Οφείλουμε
να γνωρίζουμε ότι η προθυμία μας να δεχτούμε τα λοκντάουν με τις αδιανόητες
απαγορεύσεις, όπως και η προθυμία μας να εμβολιαστούμε για χάρη της εργοδοσίας,
ολιγοήμερων διακοπών ή ελεύθερης πρόσβασης σε συναυλίες, γήπεδα, μπαρ και
κινηματογράφους, είναι αυτά που θέτουν πλέον τις βάσεις του νέου υγειονομικού
ολοκληρωτισμού.
Για να κάνεις χρήση των προνομίων και των δικαιωμάτων που θα
σου παρέχει το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού, θα πρέπει να ποδοπατήσεις τα
δικαιώματα αυτών που δεν έχουν εμβολιαστεί. Είναι χρέος μας, λοιπόν, να
αρνηθούμε να κάνουμε χρήση των προνομίων που θα μας προσφέρουν το κράτος και οι
εταιρείες, καθώς τα εμβόλια δεν προορίζονται μόνο για να χτίσουν “τοίχο
ανοσίας”, αλλά έναν κοινωνικό τοίχο αποκλεισμών, διαχωρισμών και ανισοτήτων.
Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα και αν κάποιος έχει εμβολιαστεί,
οφείλει να αντισταθεί με κάθε μέσο στον καταναγκαστικό εμβολιασμό των άλλων.
Ακόμα και αν τα νέα εμβόλια ήταν πλήρως δοκιμασμένα και ασφαλή, οφείλουμε να
σταθούμε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες απέναντι στο αδιαμφισβήτητο δικαίωμα όσων
ανθρώπων αρνηθούν –για οποιοδήποτε λόγο– την επιβολή οποιασδήποτε ιατρικής
πράξης πάνω στο σώμα τους. Εάν δεχτούμε αυτά που μας επιβάλλουν αυτήν την
στιγμή, πρέπει να γνωρίζουμε ότι γινόμαστε συμμέτοχοι στην εγκαθίδρυση ενός
νέου υγειονομικού φασισμού.
Αναφορές
1. Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που εφάρμοσε το “πράσινο πάσο” για
δραστηριότητες εντός της χώρας, ενώ ακολούθησε η Κύπρος με την εφαρμογή του
Coronapass το οποίο δίνει πρόσβαση στην εστίαση, τους χώρους λατρείας,
ψυχαγωγίας, λιανεμπορίου, κοινωνικών εκδηλώσεων, άθλησης και τουριστικά
καταλύματα. Αντίστοιχα προνόμια για τους εμβολιασμένους και με την ταυτόχρονη
περιθωριοποίηση των ανεμβολίαστων επιβάλλονται σταδιακά και σε άλλες ευρωπαϊκές
χώρες.
2. Αρχές Μαρτίου απολύθηκαν δύο εργαζόμενοι στο Γηροκομείο
Μητρόπολης Ηλείας γιατί αρνήθηκαν να εμβολιαστούν. Στα μέσα του ίδιου μήνα
ακολούθησε η απόλυση φροντίστριας στο Γηροκομείο των Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού για
τον ίδιο λόγο.
3. Στη Σύμβαση Του Οβιέδο (Κυρωμένη στην Ελλάδα με Ν.2619/1998) –
Αρχή της ελεύθερης συναίνεσης έπειτα από πλήρη και κατάλληλη ενημέρωση. Ομοίως
και στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν3418/2005), άρθρο 12 §2γ: “Η συναίνεση
να μην είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής και να μην έρχεται σε
σύγκρουση με τα χρηστά ήθη”. Στο Σύνταγμα: Η παρέμβαση στην υγεία και στη
γενετική ταυτότητα συνιστά βασανιστήριο (ερμηνευτικά από άρθρο 7 §2 & άρθρο
5 §5). Ομοίως και σε διεθνείς διακηρύξεις.
4. Βλ. την κοινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής & του
ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και
πολιτικής ασφάλειας προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την
Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών:
Αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης για την COVID-19 – Αγώνας για τη σωστή
παρουσίαση των γεγονότων, Βρυξέλλες, 10/6/2020.
5. Παναγιώτης Τουχτίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του
νοσοκομείου Παπαγεωργίου.
6. Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, πρώην υπουργός υγείας.
7. Ενδεικτικά, τον Φεβρουάριο ασκήθηκε δίωξη στον πρόεδρο της
ΠΟΕΔΗΝ για διασπορά ψευδών ειδήσεων, αμέσως μετά τη δήλωσή του ότι η παράλυση
της νοσηλεύτριας στην Κέρκυρα μετά τον εμβολιασμό της οφειλόταν σε παρενέργεια
του εμβολίου.
8. Στην ΕΕ δόθηκε “υπό όρους έγκριση” (Conditional Marketing
Authorization), που σημαίνει ότι “δόθηκε στη βάση λιγότερο εμπεριστατωμένων
δεδομένων από αυτά που απαιτούνται συνήθως, σταθμίζοντας ότι τα οφέλη ξεπερνούν
το ρίσκο και ότι η εταιρεία θα παρέχει συνεχώς νέα δεδομένα στο μέλλον”. Όπως
ενημερώνει επισήμως ο ΕΜΑ: “είναι ακόμη άγνωστη η επιρροή του εμβολίου στη
μετάδοση του ιού”, όπως “άγνωστο είναι και το πόσο καιρό διαρκεί η προστασία”.
9. Η ειδική άδεια του FDA αφορά στην αντιμετώπιση CBRN απειλών
(Chemical Biological Radiological Nuclear).
10. Είναι χαρακτηριστική η άμεση πίεση που ασκήθηκε στον FDA από
τον ίδιο τον Τραμπ για επίσπευση των διαδικασιών, απειλώντας με εξαναγκαστική
παραίτηση τον πρόεδρο του οργανισμού σε περίπτωση που η έγκριση δεν δοθεί. Στην
Ευρώπη, αντίστοιχη πίεση υποδηλώνεται και μόνο από το γεγονός ότι ανακοινώθηκαν
οι εμβολιασμοί πριν καν δοθεί η έγκριση.
11. Fact Sheet for Recipients
and Caregiversemergency Use Authorization (EUA) of the Pfizer-Biontech Covid-19
Vaccine to Prevent Coronavirus Disease 2019 (Covid-19) in Individuals 12 Years
of Age and Older.pdf (Revised: 25 June 2021)
12. Το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θεραπευτικών ή προληπτικών
προϊόντων βιοτεχνολογίας δεν είναι καινούριο και εντάσσεται σε πρωτοβουλίες
εντατικοποίησης της δημόσιας ετοιμότητας στην υπόθεση της δημόσιας υγείας,
ανεξαρτήτως του βαθμού έντασης της εκάστοτε υγειονομικής απειλής. Στις
πρωτοβουλίες αυτές περιλαμβάνεται ο σχεδιασμός για τη δημιουργία αποθεμάτων σε
εμβόλια, καθώς και η ανάπτυξη νέων εμβολίων πέρα από τα “παραδοσιακά”. Εδώ και
πολλές δεκαετίες, ο τομέας της αντίστοιχης έρευνας είναι στενά συνδεδεμένος με
στρατιωτικές προτεραιότητες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τον κομβικό ρόλο της DARPA
(Defence Advanced Research Projects Agency), της υπηρεσίας ερευνών κι ανάπτυξης
του υπουργείου άμυνας των ΗΠΑ, στην ανάπτυξη των εμβολίων Covid-19. Το 2015 η
DARPA ιδρύει μια εταιρεία βιοτεχνολογίας, την Inovio Pharmaceuticals,
χρηματοδοτώντας την με 45 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να αναπτύξει
πολλαπλές προσεγγίσεις αντιμετώπισης και πρόληψης σε σχέση με τον Ebola (δηλαδή
ένα εμβόλιο βασισμένο στο DNA, καθώς και θεραπευτικά προϊόντα μονοκλωνικών
αντισωμάτων είτε συμβατικά είτε βασισμένα στο DNA). Με την εμφάνιση του ιού
SARS- CoV-2, η DARPA μαζί με ένα άλλο γραφείο που υπάγεται στο υπουργείο άμυνας
των ΗΠΑ, το JPEO-CBRND (Joint Program Executive Office for Chemical, Biological,
Radiological and Nuclear Defence), χρηματοδότησαν με 37,6 εκατομμύρια δολάρια
μια ομάδα επιστημόνων (από τα πανεπιστήμια της Πενσυλβάνια και της Ιντιάνα, από
το ινστιτούτο Wistar και την Astra Zeneca) για να αξιοποιήσουν την καινοτόμα
τεχνολογία του Inovio που αφορά μονοκλωνικά αντισώματα με κωδικοποιημένο DNA,
τις λεγόμενες τεχνολογίες dMab ® (DNA-encoded monoclonal antibody), και για να
αναπτύξουν ειδικά dMabs για τον SARS-CoV-2 που να έχουν τη δυνατότητα να
λειτουργήσουν είτε ως θεραπευτική είτε ως προληπτική αντιμετώπιση της Covid-19.
13. Στις 10 Ιουλίου 2020 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε μέσω
επείγουσας διαδικασίας ένα νέο κανονισμό, παρεκκλίνoντας από την ευρωπαϊκή
νομοθεσία για τους GMO, έτσι ώστε να επιτρέψει σε εμβόλια και θεραπείες για την
Covid-19 να αναπτυχθούν πιο γρήγορα. Βλ. ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, “Parliament to allow COVID-19 vaccines to be
developed more quickly”.
14. Βλ. Υγειονομική Απειλή ή Πραξικόπημα;, Χωρίς Κανόνα, τεύχος 1,
Δεκέμβριος 2020.
15. Στην Κύπρο αποφασίστηκε πως δεν θα αναφέρεται αν είχε
εμβολιαστεί κάποιος στην περίπτωση θανάτου του από την Covid-19, καθώς αυτό
προσβάλλει τα προσωπικά του δεδομένα!Στην Βρετανία οι θάνατοι από Covid-19 που
ανακοινώνονταν έως τώρα περιελάμβαναν κάθε θάνατο, ανεξαρτήτου αιτίας, αρκεί ο
ασθενής να είχε θετικό τεστ για Covid-19 μέχρι και 28 μέρες πριν τον θάνατο.
Τώρα που έχουν αρχίσει οι θάνατοι από Covid και εμβολιασμένων η επιτροπή SAGE
(που συμβουλεύει σχετικά με επείγουσες καταστάσεις) συμβούλευσε τη βρετανική
κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνει τους θανάτους από
Covid-19, αναφέροντας θανάτους και από άλλες αιτίες, ώστε να μην αλλοιώνονται
τα στοιχεία επιτυχίας του εμβολίου.Στις ΗΠΑ ο CDC ζητά επανέλεγχο των θετικών
δειγμάτων για κορωνοϊό, με σαφή ένδειξη το τεστ να διενεργείται σε λιγότερους
από 28 κύκλους μόνο για τους εμβολιασμένους, ενώ τα τεστ PCR που διενεργούνται
για την ταυτοποίηση του ιού Sars-Cov-2 μέχρι στιγμής διενεργούνταν στους 35
ακόμη και στους 40 κύκλους.
16. Η Κίτρινη Κάρτα είναι ένα μέσο για τη συλλογή πληροφοριών
σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων και των εμβολίων. Οι
επαγγελματίες υγείας (ιατροί, φαρμακοποιοί, νοσηλευτές) έχουν την υποχρέωση και
οι ασθενείς ή οι εμβολιαζόμενοι έχουν το δικαίωμα να συμπληρώνουν την Κίτρινη
Κάρτα κάθε φορά που υποψιάζονται ότι ένα φάρμακο ή ένα εμβόλιο μπορεί να έχει
προκαλέσει μία ανεπιθύμητη ενέργεια. Η επιτυχία του θεσμού της Κίτρινης Κάρτας
στηρίζεται στην επαγρύπνηση των επαγγελματιών υγείας και ασθενών/καταναλωτών,
στη θέληση και τον ζήλο τους να γνωστοποιούν τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες
των φαρμάκων.
17. Η επιστολή παραίτησης είναι δημοσιευμένη στα ΜΜΕ και έχει
ενδιαφέρον να διαβαστεί.
18. Εκείνες τις ημέρες, η κυβέρνηση έσπευσε να ξεφορτωθεί από τα
αζήτητα 20.000 δόσεις ως δωρεά στην Αλβανία και άλλες τόσες ως… φιλανθρωπική
δωρεά στην Β. Μακεδονία.
19. Το Ηλεκτρονικό Μητρώο Εμβολιασμών και το “διαβατήριο ανοσίας”
είναι σχέδια που μελετούνται εδώ και 3 χρόνια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω
του προγράμματος Οδικός Χάρτης προς τον Εμβολιασμό.
Ο Οδικός Χάρτης έχει μπει
σε εφαρμογή από το 2018 με τον σχεδιασμό διαφόρων δράσεων, όπως η μελέτη των
δυνατοτήτων ανάπτυξης ενός κοινού διαβατηρίου/κάρτας εμβολιασμών για τους
πολίτες της ΕΕ, η αποτελεσματική παρακολούθηση των εμβολιασμών μέσω
ηλεκτρονικής καταγραφής, η υπέρβαση των νομικών και τεχνικών εμποδίων που
υπάρχουν μέχρι τώρα στον διαμοιρασμό δεδομένων μεταξύ των εθνικών Συστημάτων
Πληροφοριών Ανοσοποίησης, η καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και της
διστακτικότητας απέναντι στον εμβολιασμό και η ενδυνάμωση της συνεργασίας με
διεθνείς πρωτοβουλίες, όπως είναι ο ΠΟΥ, η συμμαχία για τα εμβόλια GAVI και
άλλες.
Όλα τα παραπάνω διατυπώθηκαν τον Σεπτέμβρη του 2019 στην Σύνοδο Κορυφής
Παγκόσμιου Εμβολιασμού στης Βρυξέλλες που οργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
σε συνεργασία με τον ΠΟΥ.Αντίστοιχα, τον ίδιο μήνα του 2019, παρουσιάστηκε στο
ετήσιο συνέδριο της Συμμαχίας ID 2020 (ID2020 Alliance) στη Νέα Υόρκη το
πρόγραμμα για την “αξιοποίηση της ανοσοποίησης σαν μιας ευκαιρίας για την
καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων”.
Το πρόγραμμα της ID 2020, σε συνεργασία με την
κυβέρνηση του Μπαγκλαντές και την Gavi, αφορούσε στην χρήση της ψηφιακής
ταυτότητας μέσω βιομετρικών δεδομένων για την ιχνηλάτηση των εμβολιασμένων. Η
Συμμαχία ID 2020 ιδρύθηκε το 2016 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός και
αποτελείται από την GAVI, τη Microsoft, το Rockefeller Foundation, την
Accenture και την Ideo-Org. Στόχος της είναι η προώθηση της αναγκαιότητας της
ψηφιακής ταυτότητας των πολιτών, ως ενός έμπιστου τρόπου να αποδεικνύουμε ποιοι
είμαστε, τόσο σε φυσικό όσο και σε ψηφιακό επίπεδο. Αλήθεια, τι δουλειά έχει
μία συμμαχία για τα εμβόλια σε μία πρωτοβουλία που αφορά στην εγκαθίδρυση
ψηφιακών ταυτοτήτων;
20. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα “Predicting Health and Disease”
της DARPA το 2006 διατυπώνει αναγκαιότητες αλλαγής παραδείγματος, δηλαδή
αλλαγής του μοντέλου κατά το οποίο πρώτα ένα άτομο πάει στο γιατρό και μετά
γίνεται η διάγνωση και η αντίστοιχη θεραπεία, προσανατολιζόμενο σε ένα μοντέλο
κατά το οποίο οι αλλαγές στη βασική κατάσταση της υγείας εντοπίζονται μέσω
συνεχούς επιτήρησης.
Μάλιστα, ως όραμα για το μέλλον διατυπώνονται τεχνολογικές
ανακαλύψεις όπως μια συσκευή ικανή να προβλέψει την πορεία της νόσου, τη
σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τη μολυσματικότητα του ασθενή με χρόνο
δειγματοληψίας-πρόβλεψης 10 λεπτών, έναντι 10 δολαρίων! Αντίστοιχα, στην έκθεση
“Health and Healthcare in the Fourth Industrial Revolution” του 2019 του
Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) υπάρχουν αρκετοί όροι που δείχνουν τις
τάσεις μετασχηματισμού του πεδίου της φροντίδας υγείας (πχ. “Value-based
Care”).
Επίσης, αναφέρονται ως οδηγοί για το μέλλον παραδείγματα κατά τα οποία
έχουν δοκιμαστεί συστήματα ψηφιακής ταξινόμησης (πχ. Στο “Κέντρο για τον
καρκίνο John Theurer”, όπου ενσωματώνονται όλες οι σχετικές μεταβλητές προκειμένου
να γίνει μια κλινική σύσταση για έναν συγκεκριμένο ασθενή) και συστήματα
βαθμολόγησης (πχ. στην Αμερικανική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας, όπου η
ανάπτυξη ενός πλαισίου αξίας προσφέρει ένα σύστημα βαθμολόγησης μεβάση το
κλινικό όφελος και την τοξικότητα κι αναφέρεται ως βαθμολογία “Net Health
Benefit”).
[---->]
