Ενώ εξοπλίζει καθεστώτα που πέφτουν σαν χάρτινοι πύργοι

 

Ξέρω ότι η Ελλάδα είναι στον πάγο (στην κυριολεξία) αλλά εμείς εδώ στο Σαχέλ καιγόμαστε (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Οχι ότι πέσαμε και από τα σύννεφα βέβαια καθώς ήταν απλά θέμα χρόνου να συμβεί. Το Σαχέλ έχει παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο βίας, τρομοκρατίας, ξένων επεμβάσεων και ντόπιων κυβερνήσεων που αποδεικνύονται πολύ "λίγες" μπροστά στα κοσμογονικά γεγονότα. Η νέα γενιά δεν είναι πλέον δεμένη στο άρμα της Γαλλίας, συνδέεται με τον   έξω κόσμο, ενημερώνεται, διεκδικεί και αμφισβητεί τους ντόπιους και τους εισαγόμενους σωτήρες. 

Βλέπει ότι τα εκατομμύρια των εξοπλισμών, οι ξένοι στρατοί, οι μεγάλες υποσχέσεις τους αφήνουν τελικά ακόμα πιο ευάλωτους από πριν. Και έτσι στο Μάλι είχαμε πέρσι το πραξικόπημα που έδιωξε την κυβέρνηση μαριονέτα και έφερε στην εξουσία έναν στρατηγό που δεν δίστασε να κάνει και δεύτερο πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης που ο ίδιος όρισε. Και όσο παράλογο και αν ακούγεται αυτό, είναι πολύ λογικό στο πλαίσιο του Μάλι, μιας χώρας που οι ξένες επεμβάσεις και η τρομοκρατία δεν την αφήνουν να ανακάμψει. 

Και όσοι μιλάνε για δημοκρατία κ.λ.π. ας αφήσουν τον λαό του Μάλι να δηλώνει ότι προτιμάει τον στρατηγό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον. Το αποτέλεσμα ήταν αρχές του 2022 οι υπόλοιπες χώρες της Ενωσης της Δυτικής Αφρικής να κλείσουν τα σύνορα με το Μάλι σε μια προσπάθεια να επιβάλλουν εκλογές άμεσα, ίσως γιατί ένιωσαν ότι και η δική τους καρέκλα τρίζει και θα καταλήξουν σαν τον Αλφα Κοντε της Γουινέα με ξεκούμπωτο πουκάμισο και ένα όπλο να τον σημαδεύει (ότι είδαμε το καλοκαίρι όταν ένας νεαρός στρατηγός τον πέταξε από την εξουσία και ανέλαβε τα ηνία της χώρας). Τελικά το Μάλι κρατάει γερά, έστω και με κλειστά σύνορα από παντού και με τους λογαριασμούς της χώρας παγωμένους. Μόλις χτες η Μπουρκίνα έγινε η τρίτη χώρα στην περιοχή όπου έγινε πραξικόπημα, με τα τζιχάντια και τις διεθνείς στρατιωτικές δυνάμεις να παρακολουθούν τις εξελίξεις. Τι θα γίνει; αναμένουμε...η περιοχή καίγεται, και πρέπει πλέον η διεθνής κοινότητα να μάθει ότι  τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Το φάντασμα του Καντάφι πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους.

Χτες στη Σενεγάλη, ο πρόεδρος , το άλλο "πουλέν" της Γαλλίας, που πλέον ο λαός μισεί,  έχασε όλες τις περιφερειακές εκλογές, ακόμα και το Ντακάρ από τη συσπειρωμένη αντιπολίτευση υπό την αιγίδα ενός νέου βουλευτή και πρώην εφοριακού που ξεσκέπασε τα οικονομικά σκάνδαλα της κυβέρνησης και είχε έρθει τρίτος στις τελευταίες προεδρικές  εκλογές χωρίς να έχει στήριξη από πουθενά. Η Δυτική Αφρική αλλάζει, η Ευρώπη μιλάει για δημοκρατία, μετανάστευση, ανάπτυξη μπλα μπλα ενώ εξοπλίζει καθεστώτα που πέφτουν σαν χάρτινοι πύργοι. Και ο Πούτιν κάπου εκεί στη στέπα του, τρίβει τα χέρια του και πίνει βότκες στην υγεία των υπολοίπων...

(και ο δικός μας πρωθυπουργός παίζει με τα ραφαλ του και ετοιμάζεται να στείλει στρατό να στηρίξει τη δημοκρατία στο Σαχέλ...)

[---->]