Για να ξέρουμε τι χάσαμε. Με στοιχεία..... που τρομάζουν!!
[---->]
Τύπος ιστιοφόρου. Χρησιμοποιήθηκε πολύ γιά ανίχνευση, μετάδοση μηνυμάτων, πειρατεία και ρήξη αποκλεισμού.
«Μίλησε για
μαφία»
Εξέλιξη σοκ έρχεται για τις πλημμύρες στον Θεσσαλικό κάμπο
μετά από κατάθεση αποδεικτικών στοιχείων στον Άρειο Πάγο από ιδιοκτήτη
χωματουργικού μηχανήματος με τον συνήγορο υπεράσπισης του Γιώργο Μπαρτζώκη.
Συγκεκριμένα ο ιδιοκτήτης χωματουργικό μηχανήματος Γ. Θ.
Δήλωσε ότι «η περιφέρεια Καρδίτσας με εντολή περιφερειάρχη Θεσσαλίας και
δημάρχου Παλαμά πήρα απόφαση και έσπασε ανάχωμα στον Καράμπαλη ποταμό στον
ΕΝΙΠΕΑ και στο ανάχωμα Μαυρομάτη.
Η εμφάνιση την πρώτη μέρα της πλημμύρας του δήμαρχο Καρδίτσας
σε τηλεοπτικά κανάλια ήταν ύποπτη αφού μίλησε κατηγορηματικά ότι δε σπάσανε με
ανθρώπινη παρέμβαση κανένα ανάχωμα με σκοπό μην πλημμυρίσει την Καρδίτσα που
φοβόταν λόγω του Ιανού. Ο περιφερειάρχης δε είναι προσωπική επιλογή του και
πριμοδοτήθηκε από τον ίδιο για να πάρει τη δική του πρώην θέση ως
αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας».
Μάλιστα ο συνήγορος υπεράσπισης του χωματουργού υποστήριξε
ότι: «Ο αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας ενώ στην αρχή αρνήθηκε ότι έδωσε εντολή
στην συνέχεια όταν ο χωματουργός είπε τι έγινε ακριβώς δημόσια αναγκάστηκε να
πει ότι έδωσε εντολή για σπάσιμο αναχωμάτων. Ο αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων
έκανε μία πολύ περίεργη δήλωση ότι «αν ξεχείλιζε ο Πηνειός ποταμός να πνιγόταν
τα Τρίκαλα, δηλαδή τι; Κάποιο ανθρώπινο χέρι άλλαξε την ροή των υδάτων να μην
πνίγουν τα Τρίκαλα;».
Ο χωματουργός της περιοχής Παλαμά που έσπασε τα αναχώματα με
εντολή, επικοινώνησε μαζί μας και στον πρόεδρο μας και δικηγόρο, μίλησε για μία
«μαφία» στην περιοχή Θεσσαλίας τοπικών παραγόντων και παραγοντίσκων με σκοπό
την υφαρπαγή δημοσίου χρήματος.
Μας απέστειλε μάλιστα φωτογραφίες για τεκμηρίωση των
ισχυρισμών του και τις οποίες σας καταθέτουμε.
Εμφανίστηκε ο κοινοτάρχης Φαλάνης Λάρισας και δήλωσε ότι
έσπασε το ανάχωμα της Γυρτώνης μετά από μία άτυπη σύσκεψη με εμπλεκόμενους
βουλευτές Λάρισας και τοπικούς παράγοντες, χωρίς πρακτικά για να μην
πλημμυρίσει η Φαλάνη και να φύγουν τα νερά προς Ευαγγελισμό και Συκούριο.
Το αποτέλεσμα ήταν να πλημμυρίσει Εθνική Οδός Λάρισας
Θεσσαλονίκης ακριβώς στο ύψος των Γυρτώνης Και φυσικά και ίδια η Φαλάνη.
Μάλιστα τα νερά μετά το σπάσιμο αναχώματος ήταν τόσο δυνατά
που ενώθηκαν με την τεχνητή λίμνη Κάρλα και δημιούργησαν ένα ενιαίο υδάτινο
μέτωπο ασυνήθιστο για την ευρύτερη περιοχή. Επειδή στην αναφερόμενη περιοχή
είχαμε θανάτους, σωματικές βλάβες, φθορά ξένης περιουσίας στους
πλημμυρισμένους.
Επειδή όλα τα ανωτέρω συνιστούν επαρκείς ενδείξεις για την
τέλεση αδικημάτων όπως ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, επικίνδυνες σωματικές
βλάβες, φθορά ξένης περιουσίας, επικίνδυνη παρέμβαση στην κυκλοφορία οχημάτων,
παρακώλυση συγκοινωνιών και μηνύουμε με τον όποιο έχει με πράξεις ή παραλείψεις
του από ανωτέρω ή και τρίτους εμπλεκόμενους κατά τον βαθμό που θα ορίσει η
έρευνα σας και των αρμοδίων εισαγγελιών και ζητούμε την άσκηση ποινικών διώξεων
και δηλώνουμε παράσταση στήριξης της κατηγορίας».
-- Θυμάται κανείς πως γύρισε από την Αμερική ο Σημίτης και
παραχώρησε την αρχηγία στον Γιωργάκη με έναν "ενθουσιασμό" (μόνο που
δεν χοροπηδούσε από την "χαρά" του) που βρώμαγε από μακριά "αν
μπορείς κάνε και αλλιώς" ;
-- Θυμάται κανείς πως τηλεφώνησε από την Αμερική ο Σαμαράς να
μπουζουριάσουν τους χρυσαυγήτες ;
-- Ο Τσίπρας δεν χοροπηδάει γιατί δεν χρειάζεται να
κρατιούνται τα προσχήματα της συναινετικής εκπαραθύρωσης. Η Αριστερά (των
επιτελείων) έχει "ωριμάσει" και είναι έτοιμη να ξεπουλήσει την
"Αριστερότητά" της προκειμένου να πάρει μέρος στην υπεργολαβία της
διακυβέρνησης. Άλλωστε η "Αριστερότητα" με την μορφή του
"κόμματος νέου τύπου" που μπορούσαν να προσποιηθούν τα στελέχη της
είναι έτσι κι αλλιώς παρωχημένη.
-- Το πείραμα "βάλτε επιτέλους μια Αριστερά --που δεν
είναι Αριστερά-- στο παιχνίδι", με πειραματόζωο τον Τσίπρα, χρεοκόπησε από την εποχή του δημοψηφίσματος.
Η παράταση στην Αριστερά δόθηκε γιατί η Δεξιά --που δεν είναι Δεξιά-- δεν ήταν
έτοιμη να πάρει την θέση της.
-- Το πείραμα επαναλαμβάνεται τώρα με όρους βελτιωμένους με
τον Κασσελάκη, και από ό,τι φαίνεται θα καταφέρει να ξεκινήσει. Η διαφορά είναι
πως ο Κασσελάκης φαίνεται ικανός να λέει το μάθημά του απ' έξω (by heart) και
δεν χρειάζεται να του το γράψουν. Επιπλέον φαίνεται πως δεν ψάχνει καλάμι να
καβαλήσει όπως ο Τσίπρας που την είδε Ανδρέας Παπανδρέου. Και τέλος φαίνεται
πως είναι προσγειωμένος και έμπειρος στις δημόσιες σχέσεις.
-- Βεβαίως το πείραμα θα χρεοκοπήσει και πάλι γιατί η Αριστερά
όταν δεν είναι Αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει. Στο ρόλο του ΚΚΕ σαν σχολή
πολιτικών συμβούλων καλή είναι αλλά μέχρι εκεί. Στην ελληνική κοινωνία που
είναι ένα πρότυπο πάρκο κοινωνικών αντιθέσεων μεσοβέζικες καταστάσεις δεν
ευοδώνονται.
-- Το συμπέρασμα είναι ότι το πολιτικό σύστημα τροποποιείται
προς την "διπολικότητα" προκειμένου να προσαρμοστεί στις σημερινές
κοινωνικές συνθήκες όπου ο "δικομματισμός" ιστορικά έχει παρέλθει
οριστικά και αμετάκλητα.
-- Και τελικά το ερώτημα είναι αν η ισορροπία ανάμεσα στην
"συντήρηση" και στην "αλλαγή" που συγκροτεί το κοινωνικό
σύστημα θα αποκατασταθεί και στο πολιτικό σύστημα --πριν καταστραφεί η
κοινωνία-- και με πόσο βαρύ κόστος.
«Κανένας άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να είναι απεργοσπάστης όσο υπάρχει μια λίμνη με νερό αρκετά βαθιά για να πνιγεί, ή ένα σχοινί για να κρεμαστεί».
Αφού ο Θεός έφτιαξε τον κροταλία, τον βάτραχο και τον
βρικόλακα, του έμεινε μια απαίσια ουσία με την οποία έφτιαξε τον απεργοσπάστη.
Ο απεργοσπάστης είναι ένα δίποδο ζώο με ψυχή τιρμπουσόν, νερουλό εγκέφαλο και
μια σπονδυλική στήλη φτιαγμένη από συνδυασμό ζελέ και κόλλας. Εκεί που οι άλλοι
έχουν καρδιά, αυτός κουβαλάει έναν καρκινικό όγκο από σαπισμένες αξίες.
Όταν ένας απεργοσπάστης κατεβαίνει στο δρόμο, οι άνθρωποι του
γυρίζουν την πλάτη, οι άγγελοι κλαίνε στον ουρανό και ο διάβολος κλείνει τις
πύλες της κόλασης για να τον κρατήσει έξω. Κανένας άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα
να είναι απεργοσπάστης όσο υπάρχει μια λίμνη με νερό αρκετά βαθιά για να
πνιγεί, ή ένα σχοινί αρκετά μακρύ για να κρεμαστεί. Ο Ιούδας Ισκαριώτης ήταν
κύριος συγκριτικά με έναν απεργοσπάστη. Για το γεγονός ότι πρόδωσε τον Δάσκαλό
του, είχε αρκετή ευπρέπεια να κρεμαστεί μόνος του. Ένας απεργοσπάστης δεν την
έχει.
Ο Ησαύ πούλησε τα πρωτοτόκιά του για ένα πινάκιο φακής. Ο
Ιούδας Ισκαριώτης πούλησε τον σωτήρα του για τριάντα αργύρια. Ο Μπένεντικτ
Άρνολντ πούλησε την πατρίδα του επειδή του υποσχέθηκαν μια θέση στον βρετανικό
στρατό. Ο σύγχρονος απεργοσπάστης πουλάει το φυσικό του δικαίωμα, την πατρίδα
του, τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τους συνανθρώπους του για μια
ανεκπλήρωτη υπόσχεση από τον εργοδότη του, το τραστ ή την εταιρεία του.
Η αλληλεγγύη κερδίζει
Two young girls wear sashes reading "Don't be a scab" in a picture dated 1915-20. (Library of Congress)
Ενώ ο κόσμος καίγεται, πνίγεται και ξεσπιτώνεται, το κορυφαίο
πρόβλημα που απασχολεί όλους τους φορείς της αγοράς ενέργειας είναι ένα: και
τώρα τι θα κάνουμε το ηλεκτρικό ρεύμα που περισσεύει; Η ζήτηση στο εσωτερικό
είναι μικρή και οι εξαγωγές ελάχιστες. Η Ελλάδα κάνει κυρίως εισαγωγές από τις
ενεργειακές διασυνδέσεις της στα Βαλκάνια, την Τουρκία και την Ιταλία.
Η προτεραιότητα της «ενεργειακής μετάβασης» δημιουργεί πλήθος
ενεργειακών υποδομών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που δεν χρειάζεται η χώρα
και όλοι οι συντελεστές του ενεργειακού συμφωνούν ότι είναι αναγκαίες(!) οι
εξαγωγές. Η προτεραιότητα αυτή, που κατευθύνει τη μερίδα του λέοντος των
χρηματοδοτήσεων στο στόχο των εξαγωγών εις βάρος όλων των άλλων τομέων της
οικονομίας της χώρας, παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το Εθνικό Σχέδιο για την
Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) και μέσα από διακρατικές συμφωνίες για αγωγούς και
ενεργειακές διασυνδέσεις.
Το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)
Τον Ιανουάριο του 2023 η κυβέρνηση είχε παρουσιάσει,
επιγραμματικά, την πρόταση για το αναθεωρημένο ΕΣΕΚ. Μέσα στον Αύγουστο το
υπουργείο έστειλε στους φορείς της αγοράς ενέργειας, επικαιροποιημένη πρόταση για να τοποθετηθούν. «Η αποστολή της
πρότασης έγινε στο πλαίσιο «κλειστής» διαβούλευσης με τους εκπροσώπους του
ενεργειακού κλάδου, ώστε στη συνέχεια να οριστικοποιηθεί το τελικό κείμενο που
θα υποβληθεί από τη χώρα μας στις Βρυξέλλες…».[1] Αφού, λοιπόν, συμφωνήσουν
κυβέρνηση, αγορά ενέργειας και Βρυξέλλες, θα στείλουν στην κοινωνία το λογαριασμό
που για την επόμενη 7ετία (2024-2030) είναι κεφάλαια ύψους 165 δισ. ευρώ, από
τα οποία τα 76 δισ. για καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών (ανακαίνιση
κατοικιών, αγορά νέων ενεργειακών συσκευών, ηλεκτρικά αυτοκίνητα κλπ.) δηλαδή
ποσοστό του εισοδήματος 8,2% το 2030 από 5,7% το 2020. Μπορεί να κάνουν και
καμιά προσχηματική, εκ των υστέρω, διαβούλευση!
Η ισχύς των μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας σχεδιάζεται να
φτάσει στα 23,5 GW έως το 2030, δηλαδή 11 GW επιπλέον όσων λειτουργούν σήμερα.
Για αποθήκευση ενέργειας προβλέπεται η εγκατάσταση 5,3 GW εκ των οποίων 3,1 GW
για μπαταρίες και 2,2 GW για αντλησιοταμίευση. Η ισχύς των μονάδων φυσικού
αερίου από τα 5,3 GW το 2021 θα φτάσει τα 7,7 GW το 2030 και θα περιλαμβάνει τα
2,5 GW των τριών νέων και υπό κατασκευή μονάδων, του Μυτιληναίου στη Βοιωτία
(826 MW), των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Motor Oil στην Κομοτηνή (877 MW) και των ΔΕΗ – ΔΕΠΑ
Εμπορίας – Damco Energy στην Αλεξανδρούπολη (840 MW). Προβλέπεται, επίσης, η
πλήρης απόσυρση των μονάδων λιγνίτη το 2028.
Οι εκπρόσωποι του ενεργειακού κλάδου θεωρούν ότι οι
στρατηγικές επιλογές του ΕΣΕΚ κινούνται γενικά σε ορθή κατεύθυνση, ωστόσο είναι
φανερή η αγωνία για τις περικοπές ενέργειας που αναγκαστικά θα γίνονται όσο θα
αυξάνεται η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων. Κατά τον Σύνδεσμο Παραγωγών
Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ): «Μέχρι το 2030 δεν προβλέπουμε η αιχμή της
ζήτησης τα μεσημέρια μεσοσταθμικά να ξεφεύγει άνω των 10 GW, οπότε έχοντας ΑΠΕ
στα 25 GW και αποθήκευση στα 5.3 GW, εκτιμούμε πως οι περικοπές τις ημέρες με
άνεμο και ηλιοφάνεια θα είναι ιδιαίτερα υψηλές τις ώρες εκείνες.».[2] Παράλληλα
όλοι ζητούν περισσότερη αποθήκευση ενέργειας, ενώ παράλληλα, καταθέτουν νέες
αιτήσεις για μονάδες αποθήκευσης στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, που γρήγορα
δίνει άδειες παραγωγής.[3]
Εξαγωγές ενέργειας
Όλη η αγορά ενέργειας πιέζει για εξαγωγές ενέργειας. «Για να
αξιοποιήσει η Ελλάδα πλήρως τις δυνατότητές της και να αναδειχθεί σε
πρωταθλήτρια χώρα στην εξαγωγή ενέργειας, θα πρέπει να υιοθετήσει μια νέα
στρατηγική, όχι απλώς εξάγοντας την πλεονάζουσα ηλεκτρική ενέργεια, αλλά
παρέχοντας ένα ενεργειακό προϊόν προστιθέμενης αξίας, σχεδιασμένο με βάση τις
ανάγκες των χωρών που θα το εισάγουν.» λέει ο Philipp Kunze, Διευθύνων
Σύμβουλος της BayWa r.e. Projects Greece.[4] Μια από τις πέντε στρατηγικές
προτεραιότητες που είχε παρουσιάσει ο ΕΣΑΠΗΕ και η ΕΛΕΤΑΕΝ τον περασμένο Ιούνιο
αφορά στις εξαγωγές ενέργειας: «Στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι η Ελλάδα να
καταστεί την επόμενη δεκαετία καθαρός εξαγωγός πράσινης ενέργειας. Οι περικοπές
πράσινης ενέργειας πρέπει να είναι το έσχατο μέσο για την διασφάλιση της ομαλής
λειτουργίας του Ηλεκτρικού Συστήματος… ».[5]
Στην κατεύθυνση αυτή σχεδιάζουν η κυβέρνηση και ο Διαχειριστής
του Δικτύου Μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ), με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι η ενίσχυση της δυναμικότητας των διασυνδέσεων που
υπάρχουν ήδη με τις χώρες των Βαλκανίων, την Τουρκία και την Ιταλία. Το ερώτημα
που τίθεται, όμως, είναι αν οι διασυνδέσεις αυτές θα λειτουργήσουν για την
εξαγωγή ενέργειας, ή αν η χώρα θα παραμείνει εισαγωγική εξ αιτίας των υψηλών
τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. «Ερωτηθείς εάν η Ελλάδα θα καταφέρει να
καταστεί εξαγωγική δύναμη καθαρής ενέργειας με δεδομένη την ανάγκη περικοπών
της πλεονάζουσας πράσινης παραγωγής σε συνθήκες χαμηλής ζήτησης, ο Πρόεδρος και
Διευθύνων Σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ απάντησε: «Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς όταν
συζητάμε για την πράσινη μετάβαση. Έχουμε πει και στο παρελθόν ότι θα υπάρξει
εκ των πραγμάτων ένα κενό ανάμεσα στη σημερινή κατάσταση και μέχρι να
ολοκληρωθεί η ενεργειακή μετάβαση. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα πρέπει να
ωριμάσουν οι τεχνολογίες αποθήκευσης ώστε η πράσινη ενέργεια που παράγεται στην
Ελλάδα να μπορεί να αξιοποιείται και να μην περικόπτεται αναγκαστικά, όπως
συμβαίνει σήμερα, και θα συμβαίνει με εντονότερο ρυθμό και τα επόμενα χρόνια
μέχρι να ωριμάσουν οι τεχνολογίες αποθήκευσης.»».[6]
Ο δεύτερος τρόπος είναι η προώθηση των μεγάλων έργων μεταφοράς
ενέργειας από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου και την Ανατολική Μεσόγειο προς
τις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Για τα έργα αυτά οι προϋποθέσεις είναι
πολύπλοκες αφού εξαρτώνται από διακρατικές συμφωνίες και γεωστρατηγικούς
σχεδιασμούς. Για το σχέδιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Ελλάδας με την
Αυστρία και την Γερμανία είχε μιλήσει για πρώτη φορά, ο Κώστας Σκρέκας πριν από
ένα χρόνο. Ο πρωθυπουργός παρουσίασε στη Σύνοδο Κορυφής του περασμένου Μαρτίου
το σχέδιο «Green Aegean», δηλαδή τη δημιουργία μιας νέας ηλεκτρικής διασύνδεσης
που φιλοδοξεί να μεταφέρει στα μεγάλα ενεργειακά κέντρα κατανάλωσης της Ευρώπης
την ενέργεια που θα συγκεντρώνεται από την Ανατολική Μεσόγειο, την Αίγυπτο και
τη Νότια Ευρώπη. «Το αρμόδιο επιτελείο του ΑΔΜΗΕ έχει ήδη ξεκινήσει τις
διαδικασίες για την προετοιμασία του φακέλου του έργου, ώστε να υποβληθεί προς
ένταξη στη νέα λίστα των PCI και να προχωρήσει με τις διαδικασίες
χρηματοδότησης και αδειοδότησης των ευρωπαϊκών Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος. … Η
διασύνδεση της Ελλάδας με την Κεντρική Ευρώπη θα καταστήσει ρεαλιστικούς και
βιώσιμους τους στόχους και σχεδιασμούς για την ενεργειακή μετάβαση της χώρας,
καθώς οι υφιστάμενες διασυνδέσεις δεν μπορούν να στηρίξουν την έξοδο της
περίσσειας ενέργειας που θα παράγεται εντός της χώρας από ΑΠΕ και της ενέργειας
που θα μπαίνει στο ελληνικό σύστημα από την Αίγυπτο μέσω της σχεδιαζόμενης
διασύνδεσης.».[7]
Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι: Ποια θα είναι η ωφέλεια
για τη χώρα από τη μετατροπή της και σ’ αυτόν τον τομέα, σε «πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι»;