Το λοκντάουν του Απρίλη έχει πολύ μεγάλη διαφορά με τη
σημερινή νυχτερινή απαγόρευση.
Τότε η κυβέρνηση γνωρίζοντας το χάλι του δημόσιου συστήματος
υγείας αποδέχτηκε τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, τη μείωση των
κερδών δηλαδή σε μια σειρά από τομείς βασικά του τριτογενούς τομέα.
Σήμερα σού λέει πως πρέπει να ξυπνήσεις στις 6,να μπεις
στοιβαγμένος σε ένα μέσο μεταφοράς, να πας στη δουλειά για τα κέρδη του
αφεντικού ,να σκας φράγκα για τα φροντιστήρια και τις λοιπές δραστηριότητες των
παιδιών, να πιεις έναν καφέ ή μια μπύρα στα γρήγορα, αλλά στις 12 τη νύχτα
απαγορεύεται η γενική κυκλοφορία στους δρόμους. Οι εργαζόμενοι στο κλουβί για
ύπνο, και οι νέοι καιρός να μάθουν ποια είναι τα σωστά ωράρια. Κάτι μοναχικοί
που γουστάρουν να βολτάρουν ανέμελοι τη νύχτα είναι ανεύθυνοι απέναντι στην
κοινότητα, έστω κι αν δεν έχουν επαφή με άλλα μέλη της, οπότε πρόστιμο ή και
σύλληψη.
Δε θα κουραστώ να το γράφω. Μάλλον δεν έχουμε καταλάβει
το χαρακτήρα του μέτρου. Καμία σχέση με
προστασία της κοινότητας, παρά μόνο αυταρχισμός.