Ο "καλός" αστυνομικός και ο "κακός" κλέφτης.

Οι "καλοί" αστυνομικοί να βασανίζουν και οι "κακοί" κλέφτες να τιμωρούνται βάναυσα. Αυτό φαίνεται να επιθυμεί η ελληνική κοινωνία. Ακόμη κι αν η τιμωρία συνιστά τον θάνατο. Με αυτόν τον τρόπο καταδικάζει και τον Ν. Ρωμανό.

Παρατηρώντας όλες αυτές τις ημέρες όλο αυτό το μίσος που έχει συσσωρευθεί γύρω από το πρόσωπο του Ν. Ρωμανού θυμήθηκα κάτι που συνέβη παλιότερα και αποτέλεσε αφορμή για σκέψη και συζήτηση με την παρέα μου. Ήταν τέτοια εποχή, κοντά Χριστούγεννα και είχαμε μαζευτεί όλοι οικογενειακώς, αδέλφια, ξαδέλφια, θείοι, θείες και γιαγιάδες. Ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας ήταν και ο μικρός μου ξάδελφος, που ετοιμαζόταν να πάει στο νηπιαγωγείο. Ο θείος μου τον είχε όλη μέρα στα πόδια του και έπαιζε μαζί του. Αγαπημένη τους δραστηριότητα ήταν η ζωγραφική. Συνήθως ο θείος μου ζωγράφιζε μία εικόνα και ύστερα την έδινε στο μικρό μου ξαδελφάκι λέγοντας του ιστορίες.

Ο θείος μου είναι αστυνομικός και ένα από τα αγαπημένα τους θέματα ζωγραφικής με τον γιο του ήταν ο αστυνομικός που κυνηγάει τον κλέφτη για να τον τιμωρήσει. Συνήθως ο κλέφτης κρατούσε ένα τσουβάλι με λεφτά και παρουσιαζόταν σαν ένα σατανικό πρόσωπο που θέλει το κακό των άλλων. Ο αστυνομικός ήταν αυτός που με το όπλο που κρατούσε κυνηγούσε τον κλέφτη για να επιβάλλει την τάξη και να φέρει αρμονία και την ειρήνη στην κοινωνία μας. Η ζωγραφιά συνοδευόταν αργότερα με δραματοποίηση τόσο του γονιού όσο και του παιδιού ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να νικήσει το καλό.

Αυτά τα θυμήθηκα τις ημέρες αυτές σε συνδυασμό με την επικαιρότητα και συγκεκριμένα τα γεγονότα γύρω από τον Ν. Ρωμανό. Πώς συνδέονται όλα αυτά με τον Ρωμανό;
Αυτόν τον καιρό λοιπόν ακούω τις φωνές της "λογικής" των νοικοκυραίων να λένε ότι καλώς παθαίνει ότι παθαίνει γιατί είναι ένα κωλόπαιδο και φυσικά κλέφτης οπότε ήταν άξιος της μοίρας του. Με ανθρώπους που συνομιλώ ακούω τρελές απόψεις που συνιστούν μία δαιμονοποίηση του Ρωμανού.

Οι πιο ακράιοι, που είναι και αρκετοί, φτάνουν να πιστεύουν και να υποστηρίζουν έστω και πλαγίως την καταδίκη του στο θάνατο, μιας και αυτός το επέλεξε όπως υποστηρίζουν.

Θολό τοπίο … στη διαχείριση των απορριμμάτων

Από την ΠΡΟΣΥΝΑΤ

Θολό εξακολουθεί να παραμένει το τοπίο, ως προς τις προθέσεις της περιφερειακής αρχής και μετά τη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου, της Πέμπτης 4/12/2014. Αναφερόμαστε στη διαχείριση των απορριμμάτων και στο συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο η πλειοψηφούσα παράταξη σκοπεύει να χειριστεί μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, στα οποία, εκτός από τη γενική κατεύθυνση, χρειάζεται η αναλυτική περιγραφή του περιεχομένου τους, το χρονοδιάγραμμα και τα μέσα για την υλοποίησή τους.

Η ασάφεια αυτή είχε επισημανθεί από την πρώτη στιγμή. Τότε, δηλαδή, που η κ. Δούρου, με την επιστολή της προς τους δήμους, ζητούσε την εκπόνηση τοπικών σχεδίων διαχείρισης και, ταυτόχρονα, έβαζε τις βασικές προτεραιότητες:

·       σταδιακή μεταφορά δραστηριοτήτων της ΟΕΔΑ Φυλής ή και των εγκαταστάσεών της καθώς και το οριστικό κλείσιμό της, στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου, αυστηρού χρονοδιαγράμματος.

·       ακύρωση των διαγωνιστικών διαδικασιών που προωθούνταν από την προηγούμενη διοίκηση για τις 4 μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων με ΣΔΙΤ, με φαραωνικά έργα, εγγυημένες μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων.

·       ριζική αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ μέσα από δημόσια, ευρεία διαβούλευση με το σύνολο των δήμων της Αττικής, τους κοινωνικούς φορείς, την επιστημονική κοινότητα, την ΠΟΕ-ΟΤΑ, περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Επίθεση εκφοβισμού κατά κατοίκου που προσέφυγε στο ΣΤΕ για την ΑΕΚ

Τραμπούκοι επιτέθηκαν χθες το απόγευμα στην οικογενειακή εστία κατοίκου της Νέας Φιλαδέλφειας, ο οποίος έχει προσφύγει στο ΣτΕ κατά των διατάξεων του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας που αφορούν το γήπεδο της ΑΕΚ και το Αλσος Ν. Φιλαδέλφειας.

Κομβόι από μηχανές έφτασε την Κυριακή στις 4.30 το απόγευμα στην κατοικία ενός από τους 17 πολίτες που υπογράφουν το κείμενο της προσφυγής. Εσπασαν το αυτοκίνητό του, αφήνοντας την υπογραφή «Μόνο ΑΕΚ», και κατέστρεψαν την είσοδο του σπιτιού του, προσπαθώντας πιθανόν να εισβάλουν.
Την ίδια υπογραφή, μαζί με την απειλή «Θα πεθάνεις» έγραψαν με σπρέι στη γειτονική γκαραζόπορτα. Στο σημείο έσπευσε κλιμάκιο της Ασφάλειας και του τμήματος Κατά της Αθλητικής Βίας.

 

Επίθεση σε κάτοικο Ν.Φιλαδέλφειας που προσέφυγε στο ΣΤΕ 

Πρόκειται για κλιμάκωση της βίας και των απειλών που ήδη δέχονται οι 17 κάτοικοι που κατέθεσαν την προσφυγή, οι οποίοι στοχοποιήθηκαν καθώς η ΠΑΕ ΑΕΚ δημοσίευσε τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους στην επίσημη ιστοσελίδα της. Το πρωί του Σαββάτου βρήκαν στις εξώπορτες των σπιτιών τους υβριστικά φυλλάδια με την υπογραφή «Κίτρινοι Μαχητές» και την απειλή «Σκουλήκια ήρθε η ώρα σας». περισσότερα στο αυριανό φύλλο της Εφ.Συν.
 [--->]

Ούτε γουλιά

[Ο γιος που δεν αξίζουμε να έχουμε]

 του Γιώργου Κακουλίδη 

Η δικαιοσύνη εξελίσσεται σε μία ανελέητη θρησκευτική σέχτα. Αφήνει πίσω της την θλίψη των νομοθετών και με ζήλο παραμιλάει με χριστιανικούς όρους περί καλού και κακού. Αυτό της επιτρέπει να αποφασίσει για τον θάνατο του Ρωμανού.

 

Ο Ρωμανός βρίσκεται ανάμεσα στην πείνα και την πράξη, κάθετος όπως όλα τα ξελογιασμένα χερουβείμ. Δεν πρόκειται για έναν ακόμη επαναστάτη αλλά για ένα πάθος που αποφάσισε να ζήσει με τους όρους του. 

 

Δεν καταδέχθηκε να καθρεφτιστεί μέσα μας, αλλά απευθείας με την άβυσσο που αναπαράγουμε όλοι μας. Ο Αθανασίου κρύβεται αδέξια μέσα στον ίσκιο του πατέρα του, φοβισμένος και φτηνός μέχρι την συντέλεια αυτού του έρημου κόσμου. 

 

Πλάι του οι “Βεντέτες” της δημοσιογραφίας, που ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή κάνουν ταβανοσκόπηση ενώ βρίσκονται μέσα στο χειρουργείο που έστησαν για τον Ρωμανό. Εκμεταλλεύονται το βασίλειο του μικροαστισμού που κολυμπάνε οι Έλληνες και φωτίζουν αυτή την δολοφονία παραμιλώντας για το γράμμα του νόμου.

 

Στον συρφετό προστίθεται και ο βλαξ του παντός Ψαριανός που εκπροσωπεί ότι χρυσαυγίτικο κρύβει μέσα της  η ελεεινή Αριστερά. 

 

Ας προσέξουν, όμως, γιατί μπορεί ο Ρωμανός να τρέμει επάνω στο σταυρό, κάποια στιγμή θα τρέμει και ο σταυρός και ο κοινός σπασμός τους θα μας τυλίξει. 

[--->]