Έκοψαν το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού από τη συζήτηση «Τολμήστε για τη Δημοκρατία»

Αίσθηση προκαλεί η καταγγελία του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού για τον αποκλεισμό του από το διεθνές συνέδριο του γαλλικού περιοδικού “Le Nouvel Observateur” «Τολμήστε για τη Δημοκρατία» και τη συζήτηση  που επρόκειτο να διεξαχθεί για το ελληνικό σύστημα Υγείας στο Μέγαρο Μουσικής στις 6-7 Φεβρουαρίου.Η συμμετοχή του είχε ανακοινωθεί στον Τύπο (διαβάστε εδώ)ενώ το ίδιο το γαλλικό περιοδικό είχε στείλει στους υπεύθυνους του Ιατρείου μέχρι και την αντίστοιχη γαλλική αφίσα όπου αναφερόταν το όνομα του εκπροσώπου του στο συνέδριο. Ωστόσο, μόλις χθες Τρίτη, το γαλλικό περιοδικό έστειλε μήνυμα στο Ιατρείο ότι λυπούνται ως διοργανωτές, αλλά ο εκπρόσωπός του Ιατρείου,  δεν θα μπορούσε να πάρει μέρος στην συζήτηση που θα γίνει στο πάνελ γιατί η «ατζέντα» άλλαξε και μειώθηκαν τα πάνελ”.

«Τολμήστε για τη Δημοκρατία», το πιο σύντομο ανέκδοτο

 
Με αφορμή το συμβάν, το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο σημειώνει:
«Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι συνέβη (ο καθένας βεβαίως μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του), αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι πως με αυτόν τον αποκλεισμό δεν θα ακουστούν οι αλήθειες που πρέπει να ακουστούν για τις δολοφονίες ανασφάλιστων πολιτών λόγω των μνημονιακών πολιτικών που ασκούν οι Ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και, σχεδόν, 4 χρόνια.»

Σημειώνει δε, ξεκάθαρα ότι τούς την χαρίζει αυτή τη Δημοκρατία γιατί πολύ απλά «αυτή τη Δημοκρατία, δεν την θέλουμε»
Ο Ελληνικός λαός, υπογραμμίζει,  στενάζει κάτω από τις σκληρές πολιτικές που εφαρμόζουν οι «δημοκράτες» κυβερνώντες μας αλλά και όσοι Ευρωπαίοι πολιτικοί συναλλάσσονται μαζί τους. 

«Εμείς αυτά που θέλαμε να πούμε θα βρούμε διαφορετικό τρόπο να γίνουν γνωστά και να είναι σίγουροι ότι όσους αποκλεισμούς, υπόγειες «πιέσεις» και λάσπη να ρίξουν εμείς τον αγώνα μας θα τον εντείνουμε.  3,000,000 ανασφάλιστοι συμπολίτες μας αναμένουν λύσεις και όχι επικοινωνιακά παιχνίδια τύπου «17,700,000 ευρώ θα δοθούν για τους ανασφάλιστους που τα έχουν ανάγκη».»


[--->]

Η ανακάλυψη της πυρίτιδας

Μετάφραση ενός  ​​σχόλιου που δημοσιεύτηκε στο Zerohedge αναφορικά με την πρόσφατη ανακάλυψη της πυρίτιδας (όπως πριν λίγους μήνες με την ανακάλυψη  της ΕΚΤ για το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος): με δελτίο τύπου (εδώ στα ελληνικά) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδέχεται ανοιχτά ότι η ανεργία και τα κοινωνικά προβλήματα οφείλονται στην εσωτερική υποτίμηση, που με τη σειρά της οφείλεται στην ακαμψία της συναλλαγματικής ισοτιμίας που επέβαλε το ενιαίο νόμισμα.

Ήταν Δεκεμβρίου του 2012 , όταν προσδιορίσαμε τη μεγαλύτερη αποτυχία της ευρωζώνης : μια ήπειρο όπου , λόγω της μη ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ( το οποίο είναι ένα δώρο στη Γερμανία και σ’αυτό που διαφορετικά θα ήταν ένα πολύ ακριβό γερμανικό μάρκο), οι χώρες μέλη δεν είναι σε θέση να υποτιμήσουν το νόμισμα για να βγουν από την ύφεση . Δηλαδή, αδυνατώντας να προχωρήσουν σε εξωτερική υποτίμηση, οι ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ( δηλαδή σχεδόν όλες) είχαν μόνο μία επιλογή : την εσωτερική υποτίμηση , γνωστή και ως κατάρρευση των μισθών .

Να τι λέγαμε τότε :

Η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών ( όπως η Γαλλία ) έχουν απελπιστική ανάγκη μιας εξωτερικής υποτίμησης , η οποία δεν μπορεί να γίνει σε μια νομισματική ένωση , οπότε η εσωτερική υποτίμηση παραμένει η μόνη επιλογή .Σε αυτό το σημείο παρεμβάλλεται η περιβόητη έννοια της λιτότητας : από μακροοικονομική άποψη , η λιτότητα δεν αποτελεί τόσο μια πρακτική επιβράδυνσης της αύξησης του χρέους ( και για το λόγο πως ούτε η Ισπανία ούτε η Ιταλία μείωσαν μείωσαν το ποσοστό αύξησης του χρέους τους) , όσο ένα τρόπο σταδιακής ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας των τιμών σε σχέση με τη Γερμανία : ένας θεμελιώδης στόχος ώστε να εξασφαλιστεί μια κάποια πιθανότητα επιβίωσης στην ευρωζώνη, δηλαδή , μειώνοντας τα τεράστια ποσοστά ανεργίας που οδηγούν σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια σε κοινωνικές "ταραχές", τους επόμενους μήνες και χρόνια.
 

 

         

 

Και εδώ είναι τα δύσκολα, γιατί ενώ οι διαμαρτυρίες εναντίον της " λιτότητας " ( η οποία , όπως έχουμε πρόσφατα επισημάνει στην πραγματικότητα δεν έχει ακόμη μπει μπροστά στην Ευρώπη , σίγουρα  όχι στην Πορτογαλία ή την Ισπανία ), αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στις περισσότερες χώρες των PIIGS , "ακόμα δεν έχετε δει τίποτα".  Ο λόγος απλός,: για να φτάσουμε στην αναπόφευκτη μακροοικονομική επανεξισορρόπηση , και να μειωθεί η διαφορά μεταξύ του κόστους της εργασίας της περιφέρειας της ευρωζώνης και της Γερμανίας , η πλειονότητα των χωρών της Ευρώπης θα πρέπει να προχωρήσει σε μια μείωση των μισθών μεταξύ 30 και 50 τοις εκατό για να αντισταθμίσει την αδυναμία της υποτίμησης του νομίσματος στο επίπεδο των επιμέρους κρατών . Και ναι , αυτό ισχύει και για τη Γαλλία .

Αυτό είναι πλέον αποδεκτό από όλους . Το συμπέρασμά μας , ωστόσο , απαιτούσε περισσότερα : απαιτούσε πλήρη αποδοχή αυτής της τεχνητής νομισματικής ένωσης από τους απάνθρωπους ολιγάρχες, της οποίας μοναδικός σκοπός - όπως όλα εξάλλου, σ’αυτή τη " Νέα Κανονικότητα" - είναι να διευκολύνει τη μεταφορά του πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσιους :

Το να πεις ... σε μια ολόκληρη ήπειρο - που μέσα στην απελπισία της, ελπίζει ότι τα χειρότερα είναι ήδη παρελθόν ( όπως οι ψεύτες πολιτικοί της , δεν χάνουν την ευκαιρία να επισημαίνουν ) -ότι μια μεγαλύτερη πτώση του βιοτικού επιπέδου βρίσκεται ακόμα μπροστά μας , θα ήταν απάνθρωπο και στα όρια της σκληρότητας . Γι 'αυτό θα κρατήσουμε το στόμα κλειστό και θα αφήσουμε τους ευρωπαίους πολιτικούς να φέρουν αυτό το καταθλιπτικό μήνυμα στους λαούς τους . Είμαστε βέβαιοι ότι η αντίδραση θα είναι περισσότερο και από συγκροτημένη .

Λοιπόν, σήμερα τελικά συνέβη το αδιανόητο , όταν έγινε γνωστή η ακόλουθη εκπληκτική δήλωση από τον László Andor , της Ευρωπαϊκή Επιτροπής , σε ένα δελτίο τύπου με τίτλο "Εξελίξεις ως προς την απασχόληση και τις κοινωνικές προκλήσεις: Η ετήσια επισκόπηση υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι της φτώχειας στην εργασία". :
   

 "Κοινωνική διάσταση της ΟΝΕ"
Οι συνεχώς επιδεινούμενες διαφορές στις μακροοικονομικές εξελίξεις, την απασχόληση και τις κοινωνικές αποκλίσεις υπονομεύουν τους κύριους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ορίζονται στις Συνθήκες, δηλαδή να επωφελούνται όλα τα μέλη της με την προώθηση της οικονομικής σύγκλισης και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών στα κράτη μέλη. Στην τελευταία επισκόπηση φάνηκε πώς, από τα πρώτα κιόλας έτη ζωής του ευρώ, σπάρθηκαν οι σπόροι της τρέχουσας απόκλισης, καθώς η ανισόρροπη ανάπτυξη σε ορισμένα κράτη μέλη, με βάση το συσσωρευόμενο χρέος, το οποίο υποδαύλισαν τα χαμηλά επιτόκια και οι μαζικές εισροές κεφαλαίων, συνοδεύτηκε συχνά από απογοητευτικές εξελίξεις ως προς την παραγωγικότητα και προβλήματα ανταγωνιστικότητας.
 Καθώς δεν διέθεταν πλέον την επιλογή της νομισματικής υποτίμησης, οι χώρες της ζώνης του ευρώ που προσπάθησαν να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους ως προς το κόστος έπρεπε να προβούν σε εσωτερική υποτίμηση (συγκράτηση μισθών και τιμών). Η πολιτική αυτή, ωστόσο, έχει τους περιορισμούς της και τις επιπτώσεις της, ιδίως όσον αφορά την αύξηση της ανεργίας και την κοινωνική ένδεια, και η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι το άνοιγμα της οικονομίας, η ανθεκτικότητα της εξωτερικής ζήτησης, και η παρουσία πολιτικών και επενδύσεων για την ενίσχυση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας".

Ιδού λοιπόν, όχι από το στόμα κάποιων εξειδικευμένων blogs ή κάποιων ριζοσπαστών ευρωσκεπτικιστών με αφρούς στο στόμα, αλλά από το ίδιο τον προμαχώνα της πιο τεχνητής κατασκευής της σύγχρονης εποχής , την "Ενωμένη Ευρώπη" .

Κρατήστε τώρα την αναπνοή σας περιμένοντας να αντιδράσει η κοινή γνώμη , όταν συνειδητοποιήσει ότι όλη την τελευταία δεκαετία εξαπατήθηκε καθαρά κάθε φορά που κάποιος πολιτικός άνοιγε το στόμα του , και ότι όλα όσα έχουν να παρουσιάσουν ως αποτέλεσμα είναι ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ και χειρότερο βιοτικό επίπεδο για τους περισσότερους ανθρώπους ( εκτός από το 1 τοις εκατό – το οποίο ποτέ άλλοτε δεν περνούσε καλύτερα) στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία .

πώς χτίζεται η συναίνεση (και μέσα από προβοκάτσιες)

"Για τις φωτογραφίες με τους εκτελεσμένους Σύρους, θα πρέπει να διαβάσεις για να πιστέψεις"

Να λοιπόν, που η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνώριζε την ύπαρξή τους : "Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν κινήθηκαν τους δύο προηγούμενους μήνες με βάση τις φωτογραφίες, σύμφωνα με αξιωματούχους , επειδή δεν είχαν στην κατοχή τους τα ψηφιακά αρχεία, οπότε δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τη γνησιότητά τους".  Πάντως η κυβέρνηση των ΗΠΑ πιστεύει ότι τα αρχεία είναι γνήσια επειδή είναι σωστά αριθμημένα : "Παρ 'όλα αυτά , είπαν , η κυβέρνηση πιστεύει ότι οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές , βασίζοντας εν μέρει αυτή την εκτίμηση  στην σχολαστικότητα με την οποία είναι αριθμημένα τα σώματα στις φωτογραφίες".  

Και τώρα , για τον ουδέτερο σχρηματοδότη  της πηγής τους,(στμ.το Κατάρ) : "Οι δικηγόροι στους οποίους η κυβέρνηση του Κατάρ ,ένας ορκισμένος αντίπαλος του κ. Άσαντ , ανάθεσε την αξιολόγηση των φωτογραφιών δεν εμφανίζουν τον Καίσαρα (στμ.τον πληροφοριοδότη τους) ούτε και δίνουν κάποια ανεξάρτητη απόδειξη της καταγωγής τους". Αποσπασματικά και μόνο, μετά τη διαβεβαίωση των Times ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ πιστεύει ότι οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές , μαθαίνουμε το εξής: 

"Για την ώρα , ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκφράζουν την οργή τους για τις φωτογραφίες , αν και προειδοποιούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν επιβεβαιώσει την γνησιότητα τους".  Πόσα άτομα είναι στις φωτογραφίες; Πόσες χιλιάδες ; "Η έκθεση για τις φωτογραφίες , παρά το ότι συντάχτηκε από τρεις εμπειρογνώμονες με εμπειρία σε διεθνείς δίκες για εγκλήματα πολέμου , έβαλε και κάποια ερωτήματα . Ενώ λέει ότι το πλήρες αρχείο αποτελείται από περίπου 55.000 φωτογραφίες , με περίπου 11.000 εκτελεσμένους, οι ερευνητές παραδέχτηκαν ότι είχαν εξετάσει μόνο 5.500 φωτογραφίες που δείχνουν 835 άτομα". Όσον αφορά δε το τάιμινγκ, πρόκειται για καθαρή σύμπτωση : 

Esther Bejarano-Τραγούδια της Αντίστασης

Esther Bejarano (Εσθήρ Μπεχαράνο) -Τραγούδια από την αντίσταση. 

Η Esther Bejarano (γεννήθηκε 15 Δεκέμβρη του 1924 στο Saarlouis ) και μαζί με την Anita Lasker-Wallfisch και την Violette Jacquet είναι από τις τελευταίες επιζούσες της ορχήστρας Κορίτσια του Άουσβιτς .

Το πραγματικό της όνομα, είναι Esther Loewy και είναι κόρη του Πρώτου Ψάλτη μιας εβραϊκής κοινότητας. Ο πατέρας της, την ενθάρρυνε από μικρή να ασχοληθεί με τη μουσική και η Εσθήρ έμαθε πιάνο. Στα 15 της αποχωρίζεται τους γονείς της προκειμένου να μεταναστεύσει  στην Παλαιστίνη αλλά οι Ναζί τη συλλαμβάνουν και τη φυλακίζουν στο στρατόπεδο εργασίας Neuendorf κοντά στο Fürstenwalde / Spree. Μετά από δύο χρόνια σκληρής καταναγκαστικής εργασίας στις 20 του Απρίλη του 1943, μαζί με τους άλλους κρατούμενους του στρατοπέδου εργασίας μεταφέρεται στο Άουσβιτς όπου ήταν αναγκασμένη να κουβαλάει πέτρες μέχρι την ημέρα της συμμετοχή της στην ορχήστρα των Κοριτσιών του Άουσβιτς. Στην ορχήστρα του στρατοπέδου, έπαιζε ακορντεόν. H  ορχήστρα ήταν υποχρεωμένη να παίζει καθημερινά μουσική όταν οι κρατούμενοι κατέβαιναν από τα τρένα που τους μετέφεραν και περνούσαν  την πύλη του στρατοπέδου. Από το Άουσβιτς τα κατάφερε και βγαίνει ζωντανή και από εκεί μεταφέρεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück απ’ όπου και απέδρασε κατά την "πορεία θανάτου" το Μάρτιο του 1945 . Μετανάστευσε στην Παλαιστίνη και αργότερα επέστρεψε στη Γερμανία . Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 , με την κόρη της Edna και τον γιο της Joram, δημιουργεί το μουσικό συγκρότημα  "Coincidence" . Το ρεπερτόριο τους είναι τραγούδια από το γκέτο και εβραϊκά και αντιφασιστικά τραγούδια. Η Εσθήρ Μπεχαράνο σήμερα ζει στο Αμβούργο. Είναι συνιδρυτής και πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής του Άουσβιτς και επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Διωχθέντων του ναζιστικού καθεστώτος .
Πριν λίγα χρόνια ,η  Esther Bejarano ηχογράφησε ένα άλμπουμ με αντιφασιστικά τραγούδια με το  χιπ χοπ  συγκρότημα " Microphone Mafia " .

Η ίδια η Εσθήρ λέει :
 

ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ 1,5 ΕΚ. ΑΝΕΡΓΩΝ

Διεθνές Συνέδριο Ινστιτούτου Πουλαντζά

             Η ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, 29-30.11.2013


 Νάντια Βαλαβάνη

Η Ελλάδα του 2013 είναι η βομβαρδισμένη Δρέσδη στην Ευρώπη του 1945:

-25% μείωση ΑΕΠ, η δεύτερη μεγαλύτερη παγκόσμια σε καιρό ειρήνης στη νεώτερη ιστορία. Με το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) να υποστηρίζει ότι μόνο το 15% απ’  αυτό είναι ακόμα ανακτήσιμο ως παραγωγικό δυναμικό, ενώ το 10% είναι απαξιωμένο, χαμένο οριστικά μαζί με τις εξαρτημένες θέσεις εργασίας του. 

Η πρόβλεψη της ΕΕ και του Κρατικού Προϋπολογισμού 2014 ότι η ελληνική οικονομία θ’  αναπτυχθεί μέσα σ’  ένα χρόνο κατά 4,6%, για να περάσει από -4% ύφεση το 2013 σε 0,6% οριακή ανάπτυξη το 2014, δεν πείθει: Οι υπολογισμοί προϋποθέτουν άνοδο των, μέχρι σήμερα αμελητέων, άμεσων ιδιωτικών επενδύσεων και των εξαγωγών, αρνητικών την τελευταία διετία αν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή. Παίρνοντας υπόψη ότι η μεγάλη πλειοψηφία από τις 44.000 νέες επιχειρήσεις που άνοιξαν το 2012, ήταν στον τομέα της εστίασης, αλλά και την ιδιαίτερη στρέβλωση της οικονομίας σε σχετικά ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της πρώτης δεκαετίας του ευρώ, καταλαβαίνουμε γιατί αυτό που χρειάζεται η χώρα δεν είναι απλώς οικονομική μεγέθυνση, αλλά ουσιαστική ανάπτυξη με άξονα μια πολύπλευρη παραγωγική ανασυγκρότηση. 

            - 28% ανεργία με 1 εκ ανέργους παραπάνω μέσα σε 4 χρόνια, με την πλειοψηφία πλέον μακροχρόνια άνεργους. Με 60% ανεργία των νέων και μια ολόκληρη «πόλη» νέων επιστημόνων, 120.000 νέων ανθρώπων, να έχει οικοδομηθεί διάσπαρτη στο εξωτερικό μέσα στην τετραετία των Μνημονίων: Διπλασιάζοντας την, μέχρι τότε ισάριθμου πληθυσμού, «πόλη» Ελλήνων επιστημόνων κάθε ηλικίας, που είχε διαμορφωθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι το 2009: Ο γυρισμός στην Ελλάδα τις «καλές εποχές» ήταν ήδη πολύ χαμηλός: περίπου 10%.

- Ο μέσος πραγματικός μισθός μειωμένος κατά 22% μεταξύ 2009-2014, ο μέσος ονομαστικός κατά 50% κατά το ίδιο χρονικό διάστημα. 

(Οι υπολογισμοί είναι από τη μελέτη του 2013 του Ronald Janssen για όλο το Νότο – ως πολιτική έννοια -, «Real wages in the Eurozone: Not a Double, but a Continuing Dip» και συμπίπτουν με τους υπολογισμούς του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. Στη μελέτη αυτή ο Jannsen διαπιστώνει επίσης, κάνοντας χρήση των προβλέψεων του ΔΝΤ, ότι - αντίθετα με τη βασική υπόθεση της θεωρίας της πολιτικής εσωτερικής υποτίμησης – στη ζωή τα επίπεδα τιμών δεν προσαρμόζονται στην πτώση των μισθών  κατά τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα κατά την 5ετία εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας, η σχέση μισθών/τιμών να έχει χειροτερέψει.)

-Η προοπτική για τον δημόσιο τομέα από άποψη μεγέθους, σύμφωνα με την Έκθεση Αξιολόγησης της ΕΕ του καλοκαιριού 2013, διαγράφεται σε 3 εναλλακτικά σενάρια: Δημόσιο 450.000 υπαλλήλων ή δημόσιο 400.000 υπαλλήλων ή δημόσιο 360.000 υπαλλήλων. Σε όλες τις περιπτώσεις εκτός βεληνεκούς ευρωπαϊκής χώρας, με παραπομπή ποσοτικά, άρα και ποιοτικά, σε σχέση με τη δυνατότητα εξυπηρέτησης πραγματικών κοινωνικών και αναπτυξιακών αναγκών, σε τριτοκοσμικό δημόσιο τομέα. 

-Τουλάχιστον 3 εκ. ανασφάλιστοι, χωρίς πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, κι  ένα ταμείο, ο ΟΑΕΕ, που η πλειοψηφία των εγγεγραμμένων αδυνατεί να πληρώσει τ’  ασφάλιστρα και στερείται φροντίδας υγείας.

-Σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πλήρως αποδιοργανωμένο, με προοπτική συνταξιοδότησης τα 70, εγκαταλείπεται από το 2015, από άποψη κρατικής χρηματοδότησης, ως προς οτιδήποτε πάνω από τα 360 ευρώ το μήνα: Κι αυτά εγγυημένα όχι για όλους τους συνταξιούχους κι όχι για όλα τα ταμεία.

-Σύμφωνα με 5 νέες μελέτες για τη φτώχεια από 4 διαφορετικά ΑΕΙ, που παρουσιάστηκαν στη Βουλή συνδυασμένα υπό την αιγίδα του Γραφείου Προϋπολογισμού το Νοέμβριο 2013,  φτώχεια και κίνδυνος φτώχειας σε ποσοστά πολύ πάνω από το μ.ο. της ΕΕ. Πλέον στις πόλεις κι όχι στην ύπαιθρο, κυρίως Έλληνες και κυρίως νεώτερες, παραγωγικές ηλικίες. Στη χειρότερη κατάσταση οι μονογονεϊκές και οι οικογένειες με παιδιά, με μεγάλη αύξηση της παιδικής φτώχειας: Με στοιχεία 2012 από την τελευταία έρευνα νοικοκυριών της ΕΛΣΤΑΤ, περισσότεροι πλέον από 1.000.000 άνθρωποι ζουν σε νοικοκυριά, όπου κανένας απ’  τους δύο δεν εργάζεται ούτε έχουν άλλα εισοδήματα ή επιδότηση. Το 20% απ’  αυτούς είναι πτυχιούχοι, το 40% απ’  τους τελευταίους με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους.

- Αποτελεί γρίφο, το πώς μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη σε μια οικονομία χωρίς ρευστότητα - μια creditless recovery, σύμφωνα και με την, καινούργια κι αυτή, σχετική θεωρία (απασχολεί ακαδημαϊκά από το 2006, μόλις τώρα αρχίζουν οι σχετικοί πρακτικοί «πειραματισμοί» σε χώρες).