Από τον Κεν
Λόουτς ως τον Gerry Adams, από τους βρετανούς ανθρακωρύχους ως τους λιμενεργάτες
του Λίβερπουλ, πολλοί είναι αυτοί που δεν αισθάνονται καθόλου την έλλειψη της Σιδηράς
Κυρίας" Και υπάρχουν και εκείνοι που γιορτάζουν ανοιχτά το θάνατο της.
Αυτή τη φορά θα είναι πράγματι πολύ δύσκολο για τα μέσα ενημέρωσης και τη ηγεσία
της Ευρωπαϊκής Ένωσης να περάσουν μια εικόνα-καλωσυνάτη
και αγιογραφική της «Σιδηράς Κυρίας», η οποία πέθανε χθες στο Λονδίνο από εγκεφαλικό
επεισόδιο.
Ο γνωστός Βρετανός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, του οποίου η τελευταία σαρκαστική πρόκληση
στον επικήδειο της Σιδηράς Κυρίας έκανε γρήγορα το γύρο του κόσμου δεν το
παιξε καθόλου διπλωμάτης: "Να ιδιωτικοποιήσουμε
την κηδεία της. Να την βγάλουμε σε
δημοπρασία και να την αναθέσουμε στο φθηνότερο μειοδότη. Αυτό θα ήθελε και η
ίδια", έγραψε.
"Η Μάργκαρετ
Θάτσερ υπήρξε η πιο αμφιλεγόμενη και καταστροφική πρωθυπουργός της σύγχρονης
εποχής", δήλωσε ο σκηνοθέτης πολλών ταινιών για τις επιβλαβείς κοινωνικές
συνέπειες του θατσερισμού και τις επιθέσεις του στα δικαιώματα και τις συνθήκες
διαβίωσης της βρετανικής εργατικής
τάξης. "Η μαζική ανεργία, το κλείσιμο των εργοστασίων, η καταστροφή των κοινοτήτων:
αυτή είναι η κληρονομιά του. Ήταν ένας μαχητής και εχθρός της ήταν η αγγλική
εργατική τάξη. Στις νίκες της βοήθησαν και διεφθαρμένοι πολιτικοί ηγέτες του
Εργατικού Κόμματος και πολλά συνδικάτα. Από αυτές τις πολιτικές βρισκόμαστε σήμερα σε αυτό το χάλι ".
Ο Λόουτς μίλησε σκληρά και για τον Τόνι Μπλερ, τέκνο
ενός πολιτικού πολιτισμού ουσιαστικά αντίθετου με αυτόν της "Σιδηράς Κυρίας",
αλλά στην πραγματικότητα με τις ίδιες αντιλήψει : " Εάν η Θάτσερ ήταν ο μουσικός με το ακορντεόν,
ο Μπλερ ήταν ο πίθηκος" Ο σκηνοθέτης της ταινίας "Riff Raff" και
"Raining Stones", ήταν ένας από τους λίγους που θυμήθηκε ότι ο ένοικος
της Ντάουνινγκ Στριτ από το 1979 μέχρι και το 1990 ήταν κατά των κυρώσεων στη
ρατσιστική Νότιο Αφρική και πολλές φορές έχει χαρακτηρίσει τον Νέλσον Μαντέλα, τον
ηγέτη του κινήματος κατά του απαρτχάιντ, ως τρομοκράτη.