Μια απλή παρεξήγηση

Το παρατηρητήριο γερμανικής  εξωτερικής πολιτικής,German Foreign Policy περιγράφει το ιστορικό της επίσκεψης Μέρκελ στην Αθήνα: Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, εσωτερική υποτίμηση , (ξε) πούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Μια απλή παρεξήγηση

Εν μέσω μαζικών διαδηλώσεων, η Γερμανίδα καγκελάριος επισκέφθηκε την Αθήνα, την Τρίτη, για να προωθήσει νέες  ευκαιρίες για τις γερμανικές εταιρείες. Η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων των κρατικών επιχειρήσεων και των υποδομών ,υπήρξε αίτημα του Βερολίνου, πριν ακόμη επισκεφτεί η Μέρκελ την Ελλάδα. Η Καγκελάριος θυμάται πολύ καλά την πώληση των επιχειρήσεων στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και από αυτή την εμπειρία έμαθε πώς παραχωρούνται τα φιλέτα στους ιδιώτες επενδυτές. Οι ενδιαφερόμενοι Γερμανοί όπως αυτοί που συνόδευαν την  καγκελάριο θα έχουν προνομιακή μεταχείριση, με την δημιουργία "ειδικών οικονομικών ζωνών"  στην Ελλάδα  που από καιρό έχει ζητήσει η Γερμανία. Στις επιπτώσεις της υπαγορευμένης από τους Γερμανούς λιτότητας, η οποία οδήγησε σε φτωχοποίηση τον πληθυσμό, αναφέρθηκε ένας εκπρόσωπος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου: "καταφέραμε να μειώσουμε  το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος σε διψήφιο νούμερο." Οι εμπειρογνώμονες εξωτερικής πολιτικής στη γερμανική πρωτεύουσα θεωρούν τις χθεσινές μαζικές διαμαρτυρίες ως παρεξήγηση και συστήνουν στο Βερολίνο να λάβει μέτρα με στόχο τη βελτίωση των δημοσίων σχέσεων για να καμφθούν  στο μέλλον οι αντιστάσεις κατά της γερμανικής πολιτικής. Ο ελληνικός πληθυσμός αυτή την περίοδο δεν είναι  σωστά πληροφορημένος και έχει  το δικαίωμα σε μια πιο "κατανοητή επικοινωνία" η οποία να μπορεί να εξηγήσει τους λόγους του γερμανικού ντικτάτ( υπαγόρευση) για λιτότητα.

Γερμανικές υποδείξεις
Κατά τη χθεσινή της επίσκεψη η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συναντήθηκε με το σύνολο της ηγεσίας του ελληνικού κράτους και είχε συνομιλίες με Γερμανικές και Ελληνικές εταιρείες. Ο λόγος  (στμ.της επίσκεψης)–πέρα από το θέμα της κρίσης του ευρώ –και η ολοκληρωση της πώλησης των κρατικών επιχειρήσεων και των υποδομών.Αίτημα παλιό,οι ιδιωτικοποιήσεις δεν φαίνεται να προχωρούν  αποφασιστικά - λόγω της άρνησης  της Αθήνας, αλλά και την απειλή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη: από την πλευρά των Γερμανών επενδυτών η αγορά τους θα ήταν πολύ επικίνδυνη. "Τώρα όμως ήλθε η ώρα να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, να σημειωθεί  πρόοδος, έλεγαν στο Βερολίνο, λίγο πριν την επίσκεψη της καγκελαρίου στην Αθήνα : η καγκελάριος μπορεί να " κάνει  χρήσιμες υποδείξεις  για την πρόοδο της ιδιωτικοποίησης των κρατικών επιχειρήσεων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων", είπε ο Πρόεδρος της  CSU-Mittelstands-Union (πρόεδρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων), Hans Michelbach[1]. Εξάλλου η Μέρκελ θυμάται καλά το πώς έκλεισαν οι κρατικές επιχειρήσεις της πρώην ΛΔΓ και γνωρίζει πώς να κόψει σε φιλέτα το καλύτερο κομμάτι των κρατικών επιχειρήσεων και να τα πουλήσει σε ιδιώτες επενδυτές.

 

Η Ελλάδα, Ειδική  Οικονομική Ζώνη
Οι Γερμανοί που ενδιαφέρονται , όπως αυτοί που συνόδευαν την Καγκελάριο, θα πρέπει να τυγχάνουν ευνοϊκής  μεταχείρισης μέσω της δημιουργίας ειδικών οικονομικών ζωνών από την ελληνική κυβέρνηση, κάτι που αποτελεί και παλιότερο αίτημα του γερμανικού επιχειρηματικού κόσμο[2]. Σύμφωνα με τους τρέχοντες σχεδιασμούς, οι εταιρείες θα έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις - όπου αυτό είναι δυνατό ,μέχρι και 0%  φορολόγηση – και επιπλέον θα παρέχονται και επιδοτήσεις. 

Δεν έχει ακόμη αποφασιστεί αν οι ζώνες θα χωρίζονται γεωγραφικά ή ανά παραγωγικό τομέα.Ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης  συζήτησε χθες με την καγκελάριο Μέρκελ. Ο επιχειρηματικός κόσμος της Γερμανίας  προβάλλει ακόμη περισσότερα αιτήματα. Όπως από καιρό έχει προτείνει ο Hans-Peter Keitel, προέδρος  του Bundesverband der Deutschen Industrie (BDI, ο Γερμανικός ΣΕΒ), όχι μόνο ορισμένα τμήματα της ελληνικής οικονομίας, αλλά "ολόκληρη η χώρα θα πρέπει να γίνει ένα είδος ειδικής οικονομικής ζώνης εντός της ζώνης του ευρώ" . Η διαχείριση της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης  "Ελλάδα"  θα πρέπει να γίνεται "από  ξένο προσωπικό της ΕΕ".

Μείωση μισθών σε επίπεδα δεκαετίας του '70
Τα πλεονεκτήματα για τους ξένους επενδυτές- ιδιαίτερα τους Γερμανούς – θα πρέπει να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα έτσι ώστε να μεγιστοποιούνται τα κέρδη τους. Σε αυτά αναφέρθηκε τη Δευτέρα εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης: "Η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ήταν διψήφιος αριθμός." Αλλά ο Ελληνικός λαός βλέπει τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία: η "μείωση του κόστους ανά μονάδα προϊόντος" επετεύχθη με ποσοστό ανεργίας της τάξης του 25%, στους νέους 50% και στις γυναίκες 60%. Ο κατώτερος μισθός επέστρεψε στο επίπεδο των μέσων της δεκαετίας του '70 – με τις τιμές να παραμένουν σταθερές: πολλές ιατρικές θεραπείες έχουν γίνει απροσπέλαστες. Εκατοντάδες χιλιάδες εξαρτώνται από τα συσσίτια της  εκκλησίας για να ξεγελάσουν την πείνα τους. Είναι και αυτή μια συνέπεια της γερμανικής προσταγής (ντικτάτ) για λιτότητα με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας.

Γερμανικές προκλήσεις

Οι διαμαρτυρίες ενάντια στην Γερμανίδα καγκελάριο δεν ήταν μόνο το αποτέλεσμα του θυμού του ντικτάτ (υπαγόρευση) του Βερολίνου για  λιτότητα, αλλά και μιας σειράς άλλων γερμανικών προκλήσεων. Όταν η κρίση άρχισε να κλιμακώνεται, στις αρχές του 2010, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης προσέβαλαν τον ελληνικό πληθυσμό με σοβινιστική φρασεολογία [4] Παρόμοιες προσβολές σοβινιστικού χαρακτήρα στα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ("αδέκαροι Έλληνες") ακολουθούσαν τις γερμανικές απαιτήσεις η χώρα να μετατραπεί σε προτεκτοράτο της ΕΕ. Πρόσφατα, ο τύπος υποστήριξε ότι "στους δρόμους της Αθήνας, η πολιτική λιτότητας της Μέρκελ " μπορεί ενδεχομένως να "επιβληθεί μόνο με τη βία των όπλων". Σε σχόλιο γερμανικής εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας, διαβάζουμε τη συγκαλυμμένη προειδοποίηση, " ας ελπίσουμε ότι μια διεθνής δύναμη προστασίας, όπως αυτές που σταθμεύουν σε χώρες που παραπαίουν , δεν θα χρειαστεί να γίνει η αποφασιστική επιλογή." [5] (άρθρο στο german-foreign-policy.com . [6]) Αυτές οι προκλήσεις δεν βοηθούν μόνο  να καταλάβουμε  γιατί, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τα τέσσερα πέμπτα του ελληνικού πληθυσμού έχει αρνητική γνώμη για τη Γερμανία, αλλά και την ένταση των χθεσινών διαδηλώσεων, για την καταστολή των οποίων χρειάστηκε να επιβληθεί καθεστώς εκτάκτου ανάγκης στην ελληνική πρωτεύουσα - ένα εξαιρετικό γεγονός  της  επίσκεψης ενός Γερμανού πολιτικού στο εξωτερικό.

Η αλήθεια βρίσκεται σε γερμανικά χέρια
Οι ειδικοί επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής προειδοποιούν ότι δεν θα πρέπει να υποτιμούμε την ταχεία άνοδο των  αντιγερμανικών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στην Ελλάδα.Πρόσφατα, το Γερμανικό Συμβούλιο Διεθών Σχέσεων (Deutschen Gesellschaft für Auswärtige Politik (DGAP)  δημοσίευσε μια ανάλυση αυτών των  εξελίξεων. Ο συγγραφέας θεωρεί ότι ο θυμός των Ελλήνων για τις υπαγορεύσεις για λιτότητα στην ελληνική οικονομία και οι προκλήσεις της Γερμανίας, είναι μία "παρεξηγηση", την οποία η Γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να διορθώσει ακολουθώντας  μια  "κατάλληλη επικοινωνιακή στρατηγική". Στο μέλλον, "τακτικές συνεντεύξεις Τύπου" και "αναλυτικά δελτία τύπου στα γερμανικά και στα ελληνικά" θα βοηθήσουν να γίνουν κατανοητές  οι γερμανικές θέσεις για την ελληνική κρίση. Αυτό θα βοηθήσει  "την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία αυτή τη στιγμή είναι πολύ άσχημα πληροφορημένη, να μάθει την αλήθεια από πρώτο χέρι." Η προβολή των Γερμανικών θέσεων προς τον Ελληνικό λαό  από την ίδια τη Γερμανία "δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως παρέμβαση στην ελληνική πολιτική" "αλλά μάλλον ως ένδειξη αμοιβαίου σεβασμού" - "για να διευκρινιστούν οι όποιες παρανοήσεις."[7]

[1] Merkel will in Athen loben und mahnen; www.welt.de 08.10.2012

[2] βλέπε και: Die Chance in Griechenland nutzen
[3] BDI-Chef will Griechenland zur Sonderwirtschaftszone machen; www.spiegel.de 10.09.2012
[4] βλέπε και: Bilanz der Nationalismus-Party

[5] Griechenlands Schicksalswahl; Frankfurter Allgemeine Zeitung 18.05.2012
[6] βλέπε και : On the Relevance of Democracy
[7] George N. Tzogopoulos: Das griechisch-deutsche Missverständnis. Auswirkungen der Krise auf das Deutschland-Bild in Griechenland, DGAPanalyse kompakt No. 8, September 2012

[--->]

Υποβλήθηκαν οι προσφυγές για τα έργα Β-ΑΠΕ στην Κρήτη που εντάχθηκαν στο fast track

Αναδημοσιεύουμε από το ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΥΚΤΙΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ βΑΠΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

12 Οκτωβρίου 2012

ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ  ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ Β-ΑΠΕ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

ΠΟΥ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΦΑΣΤ ΤΡΑΚ

Τον Ιούνιο,  μόλις δημοσιεύτηκαν οι αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων, για τα τρία έργα Β-ΑΠΕ που τα εντάσσουν στο φαστ τρακ δηλώσαμε ότι θα προσφύγουμε κατά των αποφάσεων και καλέσαμε τα πολιτικά κόμματα, την τοπική αυτοδιοίκηση, όλους τους Κρητικούς να συμπαραταχθούν στον αγώνα, για να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα.

Σήμερα με χαρά και αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πληθυσμό και το νησί, σας ενημερώνουμε ότι κατατέθηκαν εμπρόθεσμα (11/10/2012)  στο ΣΤΕ οι πολυπληθέστερες προσφυγές που έχουν ποτέ κατατεθεί στην Ελλάδα.

Η ανταπόκριση ήταν πρωτοφανής και δημιουργήθηκε τέτοια δυναμική ώστε, αν δεν έληγε η προθεσμία υποβολής, θα συγκεντρώναμε υπογραφές φυσικών προσώπων και αποφάσεις Δήμων  και φορέων για πολύ καιρό ακόμα!

Τις προσφυγές συνυπέγραψαν, με πληρεξούσια προς τους δικηγόρους μας:

•    1275 πολίτες από κάθε γωνιά της Κρήτης!

•    10 Δημοτικά Συμβούλια:

Δήμος Αγίου Νικολάου

Δήμος Ιεράπετρας

Δήμος Οροπεδίου Λασιθίου

Δήμος Αρχανών Αστερουσίων

Δήμος Ανωγείων,

Δήμος Μυλοποτάμου,

Δήμος Αμαρίου

Δήμος Αγίου Βασιλείου

Δήμος Σφακίων

Δήμος Καντάνου - Σελίνου

•    2 Πανελλήνιοι φορείς:

Ο  Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ) – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων και

Η Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία

•    4 Παγκρήτιοι φορείς:

Το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ) – Παράρτημα Κρήτης

Η Ένωση Αγροτουρισμού Κρήτης

Ο Σπηλαιολογικός Όμιλος Κρήτης

Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Λαϊκών Αγορών Κρήτης

•    78 επαγγελματικοί, περιβαλλοντικοί και πολιτιστικοί φορείς απ’ όλη την Κρήτη:

Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Σελίνου - Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων - Σύλλογος Επαγγελματιών Κτηνοτρόφων Χανίων - Εκπολιτιστικού Επιμορφωτικού Συλλόγου Κακοδικίου - Πολιτιστικός-Παραδοσιακός Σύλλογος Σελίνου - Πολιτιστικός Σύλλογος Των Απανταχού Ανατολικο-Σελινιωτών  «Το Ψηλάφι» - Πολιτιστικός Σύλλογος  Κουστογέρακου «Ο Καντανολέων» - Συλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Φύσης Σελίνου « Τα Λευκά Όρη» - Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Καντάνου Χανίων - Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνης - Γεωπονικός Σύλλογος Ρεθύμνου - Ποδηλατικός Αθλητικός Σύλλογος Ρεθύμνης «‘Ατλας» - Εκπολιτιστικός - Επιμορφωτικός Σύλλογος Ρεθεμνιωτών - Πολιτιστικός Σύλλογος Γερακαρίου - Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Σελλίων, της Ιεράς Μητρόπολης Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων - Κατ-ART-ι Σύλλογος καλλιτεχνών για την προώθηση της τέχνης - Πολιτιστικος Συλλογος Αποδουλου - 'Πολιτιστικός Σύλλογος Θρόνους - Κλεισιδίου «Η Σύβριτος» - Εκπολιτιστικός Σύλλογος Μέρωνα Αμαρίου -  Σύλλογος Αμαριωτών Ρεθύμνου - Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βισταγής, Σύλλογος Λογιστών Ελευθέρων Επαγγελματιών Ν. Ρεθύμνης - Εκπολιστιστικός Σύλλογος Σελίου - Φίλοι του Αμαρίου - Πατσός Προσπάθεια  Πολιτισμός - Πολιτιστικός Σύλλογος Αποστόλων - Σύλογος Τυροκόμων Ρεθύμνου - Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου - Κοινωνική Ομάδα Γυναικών Αμαρίου - Οδοντιατρικός Σύλλογος Ρεθύμνου - Εκπολιτιστικός και Επιμορφωτικός Σύλλογος Γαράζου Μυλοποτάμου - Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Ρεθύμνου - Πολιτιστικός Σύλλογος Μύρθιου Ρεθύμνης «Ο Άγιος Γεώργιος» - Πολιτιστικός Σύλλογος Ατσιπόπουλου «Ο Άγιος Ελευθέριος» - Σύλλογος Κατοίκων Παλιάς Πόλης Ρεθύμνου - Πολιτιστική Εταιρεία Πανόρμου «Επιμενείδης» - Ιατρικός Σύλλογος Ρεθύμνης - Ένωση Ξενοδόχων Νοτίων Περιοχών Νομού Ρεθύμνου «Ο Φοίνιξ» -  Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των Μαθητών του 3ου Γυμνασίου Ρεθύμνης - Σύλλογος Φίλων Εθελοντικού Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου - Πολιτιστικός Σύλλογος Μαρουλά Ρεθύμνης «Ο Προφήτης Ηλίας», Παραδοσιακός Λαογραφικός Σύλλογος Κάτω Βαλσαμόνερου «Νήποι» - Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αμάρι Οψυγιά «Η Σάμμιτος» - Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ρεθύμνου – «Φοίνιξ»  Εταιρία Αστική μη Κερδοσκοπική Εφαρμογών Βιώσιμης Ανάπτυξης – «Ζωφόρος» Πολιτισμός, Περιβάλλον, Ζωοφιλία - Αλληλέγγυα και Συνεργατική Διαχείριση - Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου - Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Ηρακλείου - Σύλλογος Κτηνοτρόφων Νομού Ηρακλείου «ΣΕΚΝΗ»- Μελισσοκομικός Σύλλογος Ανατολικής Κρήτης - Πολιτιστικός Εξωραϊστικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Βασιλειών - «Ιωσήφ Φιλάγριος» Καπετανιανά - Σύλλογος Φίλων του περιβάλλοντος Φαραγγιανά – Πολιτιστικός Σύλλογος Σοκαρά - Σύνδεσμος Γουρνών Ανάπτυξη και Περιβάλλον - Πρωτοβουλία πολιτών για την διάσωση, προβολή και αειφόρο ανάπτυξη της Πεδιάδος - Πολιτιστικός Σύλλογος Μαράθου - Πολιτιστικός Σύλλογος Αστυρακίου «Ο Αστύρακας» - Πολιτιστικός Σύλλογος Γωνιών Μαλεβιζίου - Αγροτικός Συνεταιρισμός Τυλίσου - Πολιτιστικός Σύλλογος Παρανύμφων «Οι Νύμφες» - Πολιτιστικός Σύλλογος Κρούστα Μιραμπέλλου - Πολιτιστικός Σύλλογος Βραχασίου Μεραμπέλου «Ο Αναύλοχος» - Οικολογική Κίνηση Μιραμβέλλου - Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μιλάτου - Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου Κρήτης – «Λατώ» Μορφωτικός Πολιτιστικός και Αναπτυξιακός Σύλλογος Κριτσάς - Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζάκρου - Φίλοι Λαογραφικού Μουσείου Παλαικάστρου - Περιβαλλοντικός σύλλογος Δ. Ιτάνου - Μορφωτικός Σύλλογος Ζάκρου Σητείας - Σύλλογος επαγγελματιών και βιοτεχνών Παλαικάστρου - Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων (Τ.Ο.Ε.Β.) Ζάκρου - Σύλλογος Ιδιοκτητών  Διαχειριστών Τουριστικών Καταλυμάτων Δήμου Ιτάνου - Πολιτιστικός Σύλλογος Ορεινού - Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Σταυροχωρίου «Το Στραβοδοξάρι» - Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Κουτσουρά.

Οι προσφυγές υποβλήθηκαν κατά των υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας,  Οικονομικών, Εξωτερικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Πολιτισμού και Τουρισμού, και της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων (Δ.Ε.Σ.Ε.), με αίτημα την ακύρωση των αποφάσεων που υπέγραψαν.

Οι λόγοι προσφυγής, περιληπτικά,  είναι:

Για τα έργα: Α) «Κρήτη Πράσινο Νησί, που περιλαμβάνει κατασκευή 36 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.005,10MW, στην Κρήτης και διασύνδεσή τους με το Διασυνδεδεμένο Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας μέσω κοινού υποβρυχίου καλωδίου» κυριότητας του Ομίλου «ELICA GROUP» (πρώην ΣΑΡΡΑΣ) και  Β) «Αιολικό Σύστημα Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (Α.Σ.Π.Η.Ε.), που περιλαμβάνει κατασκευή 33 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.077MW, στους τέσσερις νομούς της Κρήτης και κοινή διασύνδεσή τους με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα Ενέργειας μέσω υποβρυχίου καλωδίου» κυριότητας της «ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε.»,

1. Κατά το χρόνο έκδοσης των αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων, δεν υπήρχε εγκεκριμένος Στρατηγικός Σχεδιασμός Διασυνδέσεων Νησιών, ούτε είχε ενσωματωθεί το οποιοδήποτε έργο διασύνδεσης της Κρήτης με το Σύστημα στη Μελέτη Ανάπτυξης Συστήματος Μεταφοράς (ΜΑΣΜ), ούτε και υπήρχε οποιοσδήποτε εγκεκριμένος προγραμματισμός όσον αφορά στην ανάπτυξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (συμβατικής και ΑΠΕ) στην Κρήτη, πόσω δε μάλλον για έργα τέτοιου μεγέθους.

2. Η διασύνδεση η οποία προτείνεται όχι μόνο είναι εκτός οποιουδήποτε σχεδιασμού για τη διασύνδεση της Κρήτης αλλά προβλέπει την κατασκευή διασύνδεσης μονάχα των έργων των συγκεκριμένων εταιρειών με το ηπειρωτικό σύστημα και όχι και την κατασκευή διασύνδεσης του δικτύου του νησιού.

3. Τα συγκεκριμένα έργα, για 33 και 36 αιολικούς σταθμούς, δεν αποτελούν «έργα» αλλά «σχέδια»,  δεν μπορεί να εγκριθεί η ένταξή της στις διατάξεις του ν.3894/2010 και επιβάλλεται η υπαγωγή τους σε διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης.

4. Η υπαγωγή των έργων είναι αόριστη, αφού στην απόφαση δεν περιλαμβάνονται οι θέσεις των έργων αλλά μόνο η συνολική ισχύς τους σε MW. Έτσι δεν γνωρίζουμε ποιοι από τους αιολικούς σταθμούς που σχεδιάζει γενικότερα η κάθε εταιρεία στην Κρήτη εντάσσονται ή δεν εντάσσονται στη διαδικασία του ν. 3894/2010. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν να αδειοδοτηθούν με τη διαδικασία του ν. 3894/2010 ούτε όποιο έργο επιθυμεί η κάθε εταιρεία στην Κρήτη έως ότου επιτευχθεί η επιδιωκόμενη ισχύς, ούτε αν κάποια έργα της Εταιρείας δεν αδειοδοτηθούν (για λόγους περιβαλλοντικούς, αρχαιολογικούς κ.λπ), να «συμπληρώνονται» άλλα απροσδιόριστα έργα μέχρις ότου συμπληρωθεί η επιδιωκόμενη ισχύς.      

5. Η ισχύς των αιολικών που επιτρέπεται να εγκατασταθούν στην Κρήτη με απ΄ευθείας εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, υπερβαίνει κατά πολύ το στόχο ολόκληρης της χώρας για το 2020.

Η επενδυτική αυτή λαίλαπα καθιστά επιτακτική την αξιολόγηση του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης του μόνου χωροταξικού εργαλείου το οποίο μπορεί να συγκεράσει τις απαιτήσεις των Ειδικών Πλαισίων από την μία πλευρά και τις ευρύτερες προοπτικές τις Περιφέρειας για βιώσιμη ανάπτυξη από την άλλη.

Για το έργο: : «Ένταξη του επενδυτικού σχεδίου «Κατασκευή ηλιοθερμικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 70 MW στη θέση Φουρνιά, Δ.Ε. Ιτάνου του Δήμου Σητείας του Νομού Λασιθίου Κρήτης ενεργειακής παραγωγής 378.306 MWh ετησίως», κυριότητας της «ΣΟΛΑΡ ΠΑΟΥΕΡ ΠΛΑΝΤ ΛΑΣΙΘΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Μ.Ε.Π.Ε.»

Το έργο χωροθετείται σε έκταση 1800 στρεμμάτων μέσα σε περιοχή που προβλέπεται από το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Κρήτης ως  «περιοχή ήπιας τουριστικής ανάπτυξης» και έρχεται σε ακραία αντίθεση με το χαρακτήρα της περιοχής. Στην περιοχή έχουν ήδη υλοποιηθεί δράσεις προς την κατεύθυνση της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, όπως το έργο ΓΕΩ.ΤΟΠΙ.Α. Ο εγκεκριμένος προϋπολογισμός του έργου, με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και εθνικούς πόρους, ανέρχεται στο ποσό των 890.000,00 ευρώ και η προοπτική είναι να ενταχθεί στο Δίκτυο των Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων.

Στη Σητεία σήμερα είναι εγκατεστημένοι και λειτουργούν αιολικοί σταθμοί ισχύος 95 MW, έχουν δοθεί άδειες παραγωγής για έργα ΑΠΕ διαφόρων τεχνολογιών, ισχύος 621,15 MW και εκκρεμεί η αξιολόγηση αιτήσεων για έργα ισχύος τουλάχιστον 750 ΜW. Σε όλη την Κρήτη λειτουργούν εγκαταστάσεις ΑΠΕ 234,84 MW (Μάρτιος 2012), που συμμετέχουν στην ηλεκτροπαραγωγή κατά 20%.

Και για τα τρία έργα

Ένας από τους βασικούς λόγους της ανάγκης αναθεώρησης των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης είναι η κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο. Η υλοποίηση τέτοιων έργων στην Κρήτη πριν από την αναθεώρηση του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, υπονομεύει την αξία διάφορων τοπίων της Κρήτης τα οποία, στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα, κατά την κοινή πορεία των πραγμάτων θα χαρακτηριστούν ως «ζώνες τοπίου» διεθνούς, εθνικής ή περιφερειακής αξίας σύμφωνα με την ΥΑ 10106/2011. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις το Γεωπάρκο Ψηλορείτη όπου προγραμματίζονται 210 MW (70 ανεμογεννήτριες των 3 MW) και 223,1 MW, (97 ανεμογεννήτριες των 2,3 MW) και το οροπέδιο στα Φουρνιά.

Όλοι όσοι τρέξαμε, όλοι όσοι υπογράψαμε, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είναι μόνο μια από τις πολλές μεγάλες μάχες, που πρέπει να δώσουμε για να μη γίνει η Κρήτη ενεργειακό εργοστάσιο. Συνολικά οι προγραμματιζόμενες «επενδύσεις» είναι 6.518 MW!.

Ωστόσο η επιβολή με φαστ τρακ διαδικασία εγκατάστασης αιολικών Β-ΑΠΕ σε 69 βουνοκορφές της  Κρήτης, με 796 ανεμογεννήτριες, που απαιτούν χιλιάδες τόννους μπετόν για τη θεμελίωσης τους και χιλιόμετρα νέων δρόμων και δικτύων,  και ενός ηλιοθερμικού εργοστασίου σε οροπέδιο της Σητείας, έπρεπε να απαντηθεί μαζικά, ηχηρά και άμεσα, όπως και έγινε.

Ο ΠΑΝΔΗΜΟΣ ΠΙΑ, ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Η ΚΡΗΤΗ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, ΟΥΤΕ ΕΙΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ

ΘΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ!

[--->]

Φώτης Τερζάκης: Η Αριστερά πρέπει να ετοιμάζεται για οιωνεί εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις

Κύριε Τερζάκη, θεωρείτε ότι η πολιτική Αριστερά στο σύνολο της έχει συνειδη­τοποιήσει το βάθος της συντριβής της ελληνικής κοινωνίας, ότι προετοιμάζεται γι αυτήν, και, το κυριότερο, προετοι­μάζει τον κόσμο να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της σχεδόν αναπότρεπτης φτώχειας και εξαθλίωσης;

Έχω κουραστεί ν' ακούω να μιλούν για «Αριστερά»... Τί ορίζει μιαν Αριστερά; Είναι περιγραφική ή κανονιστική έννοια; Λέμε «Αριστερά» οποιονδήποτε πολιτικό χώρο αποφασίζει να αυτοπροσδιορίζεται έτσι ή εφαρμόζουμε ένα κριτήριο βάσει του οποίου κρίνουμε ότι δικαιούται το όνο­μα; 

Επειδή εγώ αντιλαμβάνομαι τον όρο «Αριστερά» με κανονιστική έννοια, λέω ότι δεν νοείται Αριστερά η οποία:

1) δεν αντιλαμβάνεται τη λεγόμενη κεφαλαιοκρατική παγκοσμιοποίηση ως μια διαδικασία επέκτασης των στρατηγικών του νεοαποικισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη, πρωτίστως με χρηματοοικονομικά μέσα· 

2) δεν βλέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη έναν πανίσχυρο τέτοιο νεοαποικιακό μηχανισμό, με ολοκληρω­τική δομή, που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τους ευρωπαϊκούς λαούς σήμε­ρα·

3) δεν θεωρεί αυτονόητη στρατηγική της μια παλλαϊκή συσπείρωση όλων των κοινωνικών δυνάμεων, γελοίους κομματικούς συγκεντρωτισμούς, πρώ­τον για την ανατροπή της συμμορίας των εγκληματιών που μας κυβερνούν, και δεύτερον για την άμεση αποδέσμευση από την Ευρωζώνη - με ολοσχερή αποποίηση του χρέους, εννοείται.

 Το επόμενο βήμα θα ήταν η παραγωγι­κή ανασυγκρότηση της χώρας και η δημιουργία χρήματος από μια τοπικά ελεγχόμενη Κεντρική Τράπεζα. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει αυτό κατανοητό, καιι γιατί ακόμη κι ένα αποκαλούμενο αριστερό κόμμα που έφτασε προσφάτως στα πρόθυρα μιας εκλογικής νίκης διστάζει να το ξεκαθαρίσει;

Η φτώχεια και η εξαθλίωση για την οποία μιλάτε είναι βέβαιη μόνο εφόσον η χώρα παραμένει αιχμάλωτη του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού καρτέλ, που οδηγεί σε ταχύτατη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και υποβιβασμό της μεγάλης πλειοψηφίας των πληθυσμών σε αποθεματικό φτηνής και υποβιβασμένης εργασίας, με σκιώδη πολιτικά δικαιώματα και καμία απολύτως διεκδικητική δύναμη. Αυτό είναι εξαθλίωση. Η «φτώχεια» είναι διαφορετικό ζήτημα, κι εξαρτάται πώς την ορίζει κανείς. Μία παρα­γωγική και αυτοδιοικητική αναδιοργάνωση, όπως την εννοώ, προϋποθέτει παραίτηση από ένα μεγάλο μέρος καταναλωτικών ανα­γκών και συμπεριφορών, δεν υπάρχει λό­γος. 

 

Όμως, υπάρχει και μεγάλη χαρά στην αίσθηση ότι παράγεις και αναπαράγεις με τα χέρια σου την ίδια σου τη ζωή, ότι απο­φασίζεις τουλάχιστον για τα σημαντικότερα πράγματα που σε αφορούν, και κυρίως ότι κανείς δεν πεθαίνει δίπλα σου από πείνα (ή δεν κοιμάται στο δρόμο). Ο «πόλεμος κατά της φτώχειας» που με τόσο αηδιαστική υποκρισία κηρύσσουν κάθε τόσο κρατικοί αξιωματούχοι και διεθνείς οργανισμοί θα είχε πραγματικό νόημα μόνο σαν πόλεμος εναντίον του πλούτου. 

Δεν νοείται «Αριστερά» χωρίς μία τέτοια οπτική και στρατηγική, για μένα. θα συνα­ντήσει λυσσαλέα αντίδραση, δεν χρειάζεται να το πω, και πρέπει να ετοιμάζεται για οιονεί εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. 

Έχει όμως όπλα στα χέρια της και πρώτα-πρώτα το όπλο τής γενικής απεργίας, πάντα δραστικό εάν είναι κανείς διατεθειμένος να το χρησιμοποιήσει μέχρις εσχάτων. Η μεταπολεμική συνθηκολόγηση της Αριστε­ράς (και μιλώ παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα) και η ευλαβική της προσκόλληση στην αστική νομιμότητα (ανακλαστικό τικ τής ελληνικής Αριστεράς μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε) είναι ένας από τους παράγοντες που μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.

Ποιοι είναι οι λόγοι που εξηγούν την εντυπωσιακή εκτίναξη της ακροδεξι­άς στην Ελλάδα κ. Τερζάκη; Αρκεί το επιχείρημα ότι οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις ενισχύονται μετά από βα­θιές οικονομικές κρίσεις ή μήπως και η αριστερά ολιγώρησε απέναντι στην εμφάνιση κοινωνικών προβλημάτων όπως το μεταναστευτικό, αφήνοντας έτσι προνομιακό πεδίο για την ανάπτυξη του ναζιστικού μορφώματος; 

Η οιονεί εμφυλιοπολεμική κατάσταση για την οποία μίλησα είναι στην πραγματικότητα ήδη παρούσα, και όσο νωρίτερα το καταλάβει η αριστερά τόσο το καλύτερο γι' αυτήν...

 Η άνοδος της ρατσιστικής ακρο­δεξιάς είναι εύγλωττο σημάδι. Είναι βέβαια ένα από τα συμπτώματα της κρίσης, διότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, και η υπαρξιακή αγωνία και παρατεταμένη ανασφάλεια των ανθρώπων φέρνει πάντα στην επιφάνεια τα πιο ανορθολογικά και κτηνώδη ανακλαστικά τους. Το ξέρουμε. Αλλά πρέπει επίσης να σκεφτούμε την υποδόρεια ξενοφοβία της ελληνικής κοι­νωνίας, που υπήρχε ανέκαθεν, τη βάναυση πατριαρχική κουλτούρα που δεν έπαψε ποτέ να παράγει σαδομαζοχιστικά πρότυπα αντρισμού, τη λατρεία για ισχυρούς ηγέτες... 

Ξεχνάμε πόσο λίγη αντίσταση υπήρξε στην Απριλιανή δικτατορία; 

Σήμερα, η μαζική παρουσία εξαθλιωμένων μεταναστών σε συνδυασμό με τη εξαπλούμενη εργασιακή ανασφάλεια και την αποπροσανατολισμένη οργή προς το πολιτικό σύστημα δένει όλ' αυτά τα στοιχεία στον μοιραίο κόμπο. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι επικίνδυνοι φρενοβλαβείς, αναμφίβολα- το πραγματικό ερώτημα όμως είναι ποιες προδιαθέσεις της κοινωνίας την καθιστούν ευεπίφορη στην επιρροή της, πρώτον, και πώς την υποδέχεται το «νόμιμο» πολιτικό σύστημα, δεύτερον.

θεωρώ ότι όλες οι πρόσφατες ελληνικές κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας προ­ετοίμασαν τον δρόμο για τη Χρυσή Αυγή με τις πράξεις και τη ρητορική τους· και σήμερα που αυτή έχει εισβάλει στο δημόσιο χώρο χαίρονται για την ύπαρξη της, την οποία εκμεταλλεύονται ως δύναμη εκφοβισμού προς δύο κατευθύνσεις: τους μετανάστες (λουφάξτε και μη ζητάτε τίποτα!) και την Αριστερά (ιδού πού μας έφερε η αμφισβή­τηση του πολιτικού κατεστημένου!). 

Αυτό εξηγεί την οργανική διαπλοκή της με τα σώματα Ασφαλείας, την απροθυμία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος να την αντιμετωπίσει με νομικά μέσα (όταν άνθρωποι σαν τον Γιωτόπουλο σαπίζουν στη φυλακή χωρίς κανένα στοιχείο εις βάρος τους και εικοσάχρονα παιδιά εξοντώνο­νται δικαστικά για τρακατρούκες) και την ύπουλη προβολή της από τα Μαζικά Μέσα. 

Το μεταναστευτικό είναι βέβαια η αιχμή του δόρατος, αλλά η δημόσια αντιμετώπιση του υπερακοντίζει σε ανορθολογισμό τη ρητορεία της Χρυσής Αυγής. Οι μετανά­στες, μας λένε, είναι εστία ανομίας και εγκλήματος. Αμφιβάλλω αν τα ποσοστά εγκληματικότητας μεταξύ των μεταναστών είναι μεγαλύτερα από των εντοπίων, αλλά έστω κι έτσι: αν καταδικάζεις κάποιον να ζει στην εξαθλίωση και στο περιθώριο της κοινωνίας, πώς ελπίζεις να μην έρθει ως φυσικό επακόλουθο η εγκληματικότητα;

Μόνο έναν τρόπο ξέρω για την καταπο­λέμηση της ανομίας: την πολιτογράφηση μέσ' από κανονικές, προβλεπόμενες και απλές διαδικασίες όλων των μεταναστών οι οποίοι θέλουν να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα - και την ενεργό υποβοήθηση όλων όσων θέλουν να φύγουν στο εξω­τερικό (που είναι πολλοί). Βεβαίως, αυτές οι πολιτικές προϋποθέτουν ένα κράτος κυρίαρχο, που δεν είναι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Μας λένε όμως, επίσης: Τι θα τους κάνουμε όλους αυτούς τη στιγμή που η ανεργία πλήττει σε εξοντωτικό βαθμό τον ελληνικό πληθυσμό; 

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η μετανάστευση, αλλά η ίδια η ανεργία στην οποία καταδικάζουν τους πληθυσμούς σήμερα οι πολιτικές τού κεφαλαίου, και δείτε εδώ τον άλλον παραλογισμό: 

Όταν διεκδικούνται κοινωνικά και εργασιακά δι­καιώματα, σου απαντούν με την απειλή της ανεργίας· 

όταν προτείνεται η έξοδος από τα ασφυκτικά δεσμά της Ευρωζώνης, σου απαντούν με το επιχείρημα της χαμηλής παραγωγικότητας της χώρας. 

Αν από τη μία πλευρά έχεις χαμηλή ως ανύπαρκτη παραγωγικότητα και από την άλλη στρατιές ανέργων, γιατί να μην είναι αυτοί η λύση στο πρόβλη­μα της ζητούμενης παραγω­γικότητας; 

Η απάντηση είναι, βέβαια, ότι αυτοί στον οποίων τα χέρια κρέμονται οι ζωές μας δεν θέλουν μια παραγωγή ικανή να καλύψει τις ανάγκες της κοι­νωνίας, αλλά εξευτελισμένη και φτηνή εργασία (όσο και πηγές) για την επίτευξη μυ­θικών κερδών εκ μέρους εκείνων που συγκεντρώνουν στα χέρια τους τον πλούτο της ανθρωπότητας!

*0 ΦώτηςΤερζακης είναι συγγραφέας

 Αναδημοσίευση από το Δρόμο του Σαββάτου 13/10/2012