Συνέχεια αποκαλύψεων

 

 

[------->]

Αξιοι!

 

Χρήστος Πολατίδης

Σε αυτόν τον πλάτανο, στις 18 Δεκεμβρίου 1416  απαγχονίστηκε ο σεΐχης Μπεντρεντίν, ανθρωπιστής, επαναστάτης και συμμαθητής του Γεωργίου Πλήθωνα Γεμιστού.

Ο Μπεντρεντίν γεννήθηκε στο Αμμόβουνο Διδυμοτείχου το 1358, από Ελληνίδα μητέρα και απροσδιόριστης (τουρκικής ή περσικής ή ελληνικής) καταγωγής πατέρα. Σπούδασε στην Αδριανούπολη μαζί με τον Γεώργιο Πλήθωνα Γεμιστό. Έλαβε επίσης πολύ σημαντική μόρφωση στο Κάϊρο, στην Βαγδάτη, στη Συρία και αλλού.

Ενώ φαινομενικά ήταν μουσουλμάνος, δίδασκε την ισότητα ανδρών και γυναικών, την κοινοκτημοσύνη, την χρήση μουσικής και χορού στις θρησκευτικές τελετουργίες, την μη διάκριση των ανθρώπων ανάλογα με το θρησκευτικό δόγμα που ακολουθούσαν. Επέτρεπε την κατανάλωση αλκοόλ και χοιρινού κρέατος. Η διδασκαλία του πήγαζε από την αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και Θεολογία.

Χαρακτηριστικό είναι και το απόσπασμα που αποδίδεται στον Μπεντρεντίν και διασώζει ο Μιχαήλ Δούκας: «Ἐξέθετο γὰρ δόγμα ὅστις τῶν Τούρκων εἶποι ὅτι Χριστιανοὶ οὒχ ὑπάρχουσιν θεοσεβεῖς, οὗτος ἀσεβής ἐστι. Καὶ πάντες οἱ ὑπήκοοι τοῦ φρονήματος αὐτοῦ συναντῶντες τινὰ τῶν χριστιανῶν ἐφιλοξένουν καὶ ὡς ἄγγελον τοῦ Διὸς ἐτίμων».

Στην επανάσταση του Μπεντρεντίν το 1415, συμμετείχαν από κοινού Έλληνες, Τούρκοι, Βούλγαροι, Εβραίοι και άλλοι, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Δηλαδή συμμετείχαν μουσουλμάνοι, χριστιανοί, εβραίοι, εθνικοί Έλληνες, σούφι κλπ. Από το κίνημα αυτό, που εξαπλώθηκε σε πολύ μεγάλη έκταση στην Μικρά Ασία, Βορειοανατολική Βουλγαρία, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, κινδύνευσε με διάλυση η Οθωμανική αυτοκρατορία.

Η επανάσταση πνίγηκε στο αίμα και ο Μπεντρεντίν οδηγήθηκε στις Σέρρες για να δικαστεί. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κανένας δικαστής, λόγω σεβασμού και φόβου, δεν υπέγραφε την εκτέλεση της ποινής. Ο Μπεντρεντίν ρώτησε το δικαστήριο αν ισχύει η δικαστική του ιδιότητα και αφού έλαβε την απάντηση ότι ισχύει, υπέγραψε ο ίδιος την εκτέλεση της ποινής του.

Απαγχονίστηκε στον πλάτανο της φωτογραφίας, στις 18 Δεκεμβρίου του 1416. Το σώμα του έμεινε άταφο στην κρεμάλα για τρεις μέρες προς εκφοβισμό των Σερραίων. Λέγεται ότι από τότε προς τιμήν του, οι Σερραίοι  τρώνε ψάρια κάθε Τρίτη, ημέρα της κηδείας του.

Η δημοτική αρχή αποφάσισε, υποθέτω, με τη σύμφωνη γνώμη των υπηρεσιακών παραγόντων, να κόψει τον ιστορικό πλάτανο επί της οδού Γρηγορίου Ρακιτζή.

Αν η δημοτική αρχή είχε στοιχειώδη γνώση της ιστορίας, μάλλον θα έπραττε διαφορετικά. Αν είχε ευρύτερη γνώση και σε άλλους τομείς πλην της ιστορίας, τα πράγματα στην πόλη μας θα ήταν διαφορετικά. Όμως φαίνεται ότι υστερεί πολύ και παντού.

Σε συζήτηση που είχα χθες βράδυ με κάποιον δημοτικό σύμβουλο, ο οποίος επέμενε ότι ο πλάτανος δεν θα κοπεί, άκουσα και πάλι τις γνωστές παπαριές περί του σύννομου των ενεργειών του δήμου, περί γνωμοδότησης των υπηρεσιακών παραγόντων, περί επικινδυνότητας, περί διαδικασιών και αποφάσεων.

Το αποτέλεσμα είναι ένα: Ένα αιωνόβιο δένδρο δεμένο με την ιστορία της πόλης χάνεται. Και χάνεται ίσως γιατί η κυρία της απέναντι πολυκατοικίας δεν θέλει να σκουπίζει τα φύλλα που πέφτουν ή γιατί ο κύριος που παρκάρει κάτω από τον πλάτανο νιώθει ανασφάλεια όταν χαλάει ο καιρός ή...

Αλλά τι κάθομαι και λέω τώρα και ταράζω την θερινή ραστώνη του Σερραϊστάν; Αυτός ο λαός είναι μόνο για να τρώει μπουγάτσα το πρωί, σουβλάκια το μεσημέρι και στο καπάκι ακανέ. Κι αυτός και η δημοτική αρχή του.

Λένε ότι "Ο λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν". Χωρίς να αλλάζει το νόημα, μπορώ να το θέσω και πιο χωριάτικα ως εξής: "Τέτοιο γαϊδούρι τέτοιο σαμάρι"....

Κλείνω με ένα πικρό απόσπασμα από το ποίημα "Το Έπος του Σεΐχη Μπεντρεντίν" του Ναζίμ Χικμέτ (1902-1963)

Ψιχαλίζει,

φοβισμένα

σιγανά

Σαν μιλιά προδοσίας.

Ψιχαλίζει

σαν το πιλαλητό των λευκών γυμνών ποδιών

κάποιου αρνησίθρησκου πάνω στο υγρό και σκοτεινό το χώμα.

Ψιχαλίζει.

Στις Σέρρες, μες’ στην αγορά των εσνάφηδων

σιμά σ’ ένα χαλκωματάδικο

κρεμάσανε σ’ ένα δέντρο τον Μπεντρεντίν μου.

Ψιχαλίζει.

Είναι μια περασμένη κι ανάστερη ώρα της νύχτας.

Κι αυτό

που μουσκεύει στη βροχή και τραμπαλίζει

κάτω απ’ τ’ άφυλλο κλωνάρι

είναι του σεΐχη μου τ’ ολόγυμνο κορμί.

Ψιχαλίζει.

Η αγορά των Σερρών είναι βουβή.

Η αγορά των Σερρών είναι τυφλή.

Μες στην ατμόσφαιρα είναι η καταραμένη μελαγχολία

της βουβαμάρας, της τυφλωσιάς.

Κι η αγορά των Σερρών εσκέπασε την όψη της

με τα χέρια της.

Ψιχαλίζει.

«Μελίγια, Έβρος, η Ευρώπη δολοφονεί.

 

Συγκλονιστική μαρτυρία υπηρετήσαντα.

"(..) όλοι θα θυμόμαστε καθώς αναπαράχθηκε από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ- με το τρακτέρ που στις 8/3/2020 ψέκαζε τους πρόσφυγες που βρίσκονταν στην πίσω πλευρά του φράχτη, σε μια κατά τ’ άλλα αποκλεισμένη περιοχή από τον Ε.Σ. Περισσότερο όμως σοκάρουν, για μια ακόμα φορά, οι διηγήσεις των μονίμων που βρέθηκαν εκεί,, των οποίων τα λεγόμενα –αν και σε μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους και σε ανύποπτο χρόνο- μοιάζουν τρομακτικά, με πιο χαρακτηριστικές τις διηγήσεις για τους κυνηγούς: «Όσοι κυνηγάνε πάπιες ξέρουν πολύ καλά το ποτάμι και τα περάσματα. Με το που ξεκίνησαν οι ιστορίες, κάποιοι πήγαν και πιάσαν τα περάσματα και αντί 4άρια και 5άρια (βλήματα για μικρά θηράματα όπως πτηνά κ.ά.) που βαρούσαν τα παπιά, βάζανε δράμια (βλήματα για μεγάλα θηράματα όπως αγριογούρουνα κ.ά.) και βάραγαν αν έβλεπαν κάποιον να πάει να περάσει το ποτάμι από απέναντι». Όλα αυτά στα κατά τ’ άλλα «αποκλεισμένα σύνορα», δηλαδή με τη γνώση και ανοχή, αν όχι ανεπίσημη καθοδήγηση του ελληνικού κράτους.(..)

(..)η αρρωστημένη χαρά των στελεχών που πηγαίνουν για εποχούμενο περίπολο στο ποτάμι και η διαστροφική επιθυμία τους να πετύχουν στη διάρκεια του περιπόλου κανένα πρόσφυγα ή μετανάστη ή ακόμα καλύτερα, να χρειαστεί να εμπλακούν και να κάνουν χρήση των όπλων, μαχαιριών ή πτυσσόμενων γκλομπ τους∙ οι «κατασχέσεις» προσωπικών ειδών των συλληφθέντων που μεταφέρονται κυριολεκτικά ως λάφυρα στο τέλος του περιπόλου. Το πόσοι περιμένουν να πάνε περίπολο για να κατασχέσουν κάτι και να το κάνουν «δώρο» στα παιδιά ή τις γυναίκες τους σε κάποια γιορτή (τις περισσότερες φορές κινητά τηλέφωνα, ρολόγια και μαχαίρια). Η ακόμα χειρότερα, το «πανηγύρι» που στήνεται κάποιες φορές όταν συλλαμβάνεται κόσμος να περνάει τα σύνορα, στο οποίο περίπολα του Ε.Σ. και της ΕΛ.ΑΣ. από τη γύρω περιοχή, ακόμα και αν το περιστατικό δεν είναι στον τομέα ευθύνης τους, για να συμμετάσχουν: να χτυπήσουν, να ξεγυμνώσουν, να εξευτελίσουν και ποιος ξέρει τί άλλο.(..)

(..)Μες στη νύχτα μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά που βρισκόμασταν στο φυλάκιο, αρχίσαμε να ακούμε κραυγές και κλάματα ανθρώπων μέσα από το δάσος, σε σημείο που, νωρίτερα εκείνη τη μέρα, είχαμε μάθει ότι θα κατασκήνωνε περίπολο των Ειδικών Δυνάμεων που βρισκόταν στην περιοχή. Οι κραυγές κράτησαν αρκετή ώρα και επίσημα δεν μάθαμε ποτέ τί συνέβη, αν και ρωτήσαμε επανειλημμένα. Αυτό που μας είπαν όμως και τα στελέχη ήταν ότι «συμβαίνει συχνά όταν βγαίνουν οι ειδικοδυναμίτες» και «παίζουν οι ειδικές δυνάμεις», προφανώς με κάποιο θήραμα που πιάσανε στο ποτάμι. Σαν αγέλη που βγαίνει για κυνήγι και αφού πιάσει το θήραμα, παίζει μαζί του για να «εκπαιδεύσει» τα νεότερα μέλη της.

Το χειρότερο όμως στη διάρκεια της θητείας στον Έβρο, είναι ο θάνατος και η εξοικείωση με την ιδέα του, κάτι που πραγματικά κανείς δεν περιμένει σε αυτό το βαθμό, ακριβώς γιατί είναι εντελώς διαφορετική η εικόνα που υπάρχει για όλα αυτά στον έξω κόσμο. Δεν ξεχνιούνται π.χ. οι ιστορίες μετά από την επιστροφή περιπόλων ότι «βρήκαμε – πάλι- σκαούλες», μαύρες σακούλες με –όχι πάντα ολόκληρα- πτώματα, πεταμένες δίπλα στο ποτάμι ή μέσα σε κοντινά χωράφια (άραγε από ποιόν;). Δεν ξεχνιέται το γεγονός ότι όταν ο Έβρος κατεβάζει νερό και ανακατεύεται η λάσπη στον πυθμένα του από τα ρέυματα, στην επιφάνεια αναδύονται πτώματα. Δεν ξεχνιούνται επίσης περιστατικά, όπως τότε που στη διάρκεια περιπόλου βρέθηκε να επιπλέει στο ποτάμι ένα πτώμα, το οποίο, επειδή είχε μείνει μόνο ένα ζευγάρι πλαστικά γάντια –που μπορεί να τα χρειαζόταν για κάτι πιο σημαντικό- στο στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. που έφτασε για να το περισυλλέξει, το έσπρωξε με ένα ξύλο προς την απέναντι πλευρά του ποταμού, για να το μαζέψουν εκείνοι. Λίγο παρακάτω, το πτώμα το έστειλαν πίσω στην ελληνική πλευρά και το πέρα δώθε του νεκρού ΑΝΘΡΩΠΟΥ κράτησε αρκετή ώρα, μέχρι που απ’ ότι μάθαμε, κάποια από τις δύο πλευρές το άφησε απλά να το παρασύρει το ποτάμι, κάμποσα χιλιόμετρα παρακάτω.

Τέλος δεν ξεχνιούνται οι φωτογραφίες και τα βίντεο με πτώματα να επιπλέουν στο ποτάμι, που κυκλοφορούν στα κινητά στρατιωτικών σαν να πρόκειται για κάποιο αστείο ή λάφυρο, ακολουθούμενες και από τα αντίστοιχα σχόλια. Όπως σε μια συζήτηση έξι στελεχών που έγινε μπροστά μας, για το «πόσοι την πέρασαν από ένα χέρι πριν πεθάνει» και «θα ‘χε φάει αυτή πολύ, αυτές γεννάνε σαν σκύλες», δείχνοντας στο κινητό γύρω από το οποίο είχαν μαζευτεί, τη φωτογραφία μιας γυναίκας που επέπλεε νεκρή στο ποτάμι.

Για να κλείνω λοιπόν. Στον Έβρο είδα ένα κράτος που προετοιμάζεται εντατικά, ανυπομονεί και έχει ήδη ξεκινήσει να δολοφονεί αμάχους. Η απάντηση λοιπόν στο αν υπήρξαν νεκροί στην προσφυγική κρίση του 2020, είναι ότι πραγματικά, δεν γίνεται να μην υπήρξαν. Και πιθανότατα υπήρξαν και άλλα πολλά που δεν έτυχε να δω ή να μάθω, κι άλλα τέρατα, όπως η λειτουργία black site στον Έβρο, για την οποία έγραψαν οι NY Times τον Ιούλιο του 2020 και την οποία –φυσικά- αρνήθηκε η Ελλάδα

Petros Kapetanopoulos

Κατάπτυστη τροπολογία παραχώρησης ακόμα και της πολιτιστικής κληρονομιάς σε βιομ.Α.Π.Ε.

 

Μια τροπολογία που φέρει τον τίτλο “Παραχωρήσεις ακινήτων για ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ” δημιουργεί ένα οριστικό διαζύγιο ανάμεσα στην πολιτική της κυρίαρχης ελίτ και στους τόπους μας ως τέτοιους.

Η τροπολογία αυτή, στην ουσία, γυρίζει τουλάχιστον ένα αιώνα πίσω την προσέγγιση και την αντιμετώπιση της κληρονομιάς μας.

Ειδικότερα η τροπολογία προβλέπει ότι με απόφαση του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων δύναται να παραχωρούνται ακίνητα, ανεξάρτητα έκτασης, για εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και συστημάτων αποθήκευσης χωρίς δημοπρασία και μετά από αίτηση του εκάστοτε ενδιαφερόμενου.  Η χρήση θα παραχωρείται στον κάθε αιτούντα για όσο χρόνο εξυπηρετείται ο σκοπός της παραχώρησης θέτοντας ανώτατο όριο τα 40 έτη.

 Μέσα από την τροπολογία αυτή οι συναρμόδιοι υπουργοί εντάσσουν στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο και τους αρχαιολογικούς χώρους, τους ιστορικούς χώρους, άρα και τα φυσικά ιστορικά τοπία ως τέτοια καθώς αναφέρεται ότι: “το παρόν εφαρμόζεται και επί ακινήτων της παραγράφου 1 τα οποία αποτελούν αρχαιολογικούς χώρους, αρχαιολογικές ζώνες προστασίας, ιστορικούς τόπους, τόπους πλησίον μνημείων και εν γένει σε ακίνητα περιοχών που εμπίπτουν στο νόμο 48 58 του 2021. 

 Στην τροπολογία επίσης σημειώνεται ότι τα παραπάνω ακίνητα θα παραχωρούνται μετά τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου πολιτισμού.

 Στην ουσία αυτή η αναφορά με κανένα τρόπο δεν αποτελεί μηχανισμό για την προστασία των διαφόρων μορφών της κληρονομιάς μας καθώς εδώ και μερικά χρόνια τοπικές κοινωνίες και επιστήμονες διαφόρων κλάδων βρίσκονται σε μια διαρκή διαπάλη με τις υπηρεσίες του υπουργείου πολιτισμού σε σχέση με ανατροπές και καταστροφές μνημειακών χώρων και φυσικών ιστορικών τοπίων. Είναι ανατροπές και καταστροφές διαφόρων ποιοτήτων κληρονομιάς σε όλο τον Ελλαδικό χώρο που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές ως κάποια εξαίρεση αλλά προβάλουν ως κανόνας.

  Το υπουργείο πολιτισμού είτε έχει αμελήσει, είτε   έχει με την πολιτική του συνδράμει σε αυτή την εξέλιξη. Αποτελεί μια άκρως αρνητική εξέλιξη που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αφήνει το αποτύπωμα της στην ίδια την φύση, στην στρωματογραφία και στην γεωχημεία των τοπίων. Δυστυχώς η κυρίαρχη αρχαιολογική προσέγγιση του υπουργείου ούτε θέλει μα ούτε μπορεί να κατανοήσει αυτή την διάσταση.

Η κοινή κατάθεση από το ΥΠΠΟΑ της καταστροφικής για την κληρονομιά τροπολογίας αναδεικνύει την αδυναμία του Υπουργείου και των Υπηρεσιών του όχι μόνο να προστατέψουν σύμφωνα με τις επιταγές του συντάγματος, και των διεθνών συνθηκών προστασίας της κληρονομιάς, μα ακόμα και να μην μπορούν να αντιληφθούν θεμελιώδεις διαστάσεις των ζητημάτων που άπτονται της κληρονομιάς. Αυτή η χαοτική και ιδεοληπτική προσέγγιση του Υπουργείου, έχει τις ρίζες της  από την μια στην εννοιολογικά σαθρή νομική προσέγγιση  και από την άλλη στις “ανάγκες” μέρους της οικονομικής ελίτ σε περίοδο βαθιάς συστημικής κρίσης για νέα πεδία κερδοφορίας μέσω των ΑΠΕ.

Η πολιτική ελίτ μέσω της νομικής αυτής επίλυσης  προσπαθεί να “νομιμοποιήσει” “από την πίσω πόρτα” ανατροπές και καταστροφές μνημειακών συνόλων, φυσικών ιστορικών τοπίων που εξελίσσονται τα τελευταία χρόνια σε όλη τη χώρα. Ο ενιαίος αρχαιολογικός χώρος του ισθμού Ιεράπετρας, οι αρχαιολογικοί τόποι και τα φυσικά ιστορικά τοπία στην Εύβοια, στη Μάνη, στην Τήνο, στην Άνδρο είναι μόνο μερικές από τις εκατοντάδες περιπτώσεις.   Οι κυβερνήσεις τουλάχιστον των τελευταίων 15 ετών και η τοπική διοίκηση φέρουν τεράστια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη. 

Ευθύνη όμως έχουν και οι επιστημονικοί φορείς που όχι μόνο δεν κατάφεραν να προβλέψουν την εξέλιξη αυτή αλλά βρέθηκαν εντελώς απροετοίμαστοι από θεωρητική και πρακτική άποψη να αντιμετωπίσουν αυτές τις αρνητικές εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση είναι μια λογική εξέλιξη καθώς με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, (μέσα από κρατικοδίαιτα πρότζεκτς και χρηματοδοτήσεις λογής ερευνών, κλπ) έστω και άθελά τους αναπαράγουν  την κυρίαρχη μυστικιστικού χαρακτήρα κατανόηση των εννοιών της πολιτιστικής και της φυσικής κληρονομιάς. 

Η νομική αυτή επίλυση των σχέσεων μας με τα μνημεία και την κληρονομιά μας, έρχεται πρώτα απ’ όλα σε σύγκρουση με το σύνταγμα που συχνά επικαλείται η σε άλλα θέματα η κυρίαρχη πολιτική ελίτ.

Το κράτος σύμφωνα με το σύνταγμα και το «πνεύμα» που το διέπει είναι διαχειριστής της κληρονομιάς η οποία ανήκει με ισότιμο τρόπο όχι μόνο σε όλο τον ελληνικό λαό μα και σε όλη την οικουμένη. Γίνεται  φανερό ότι αυτού του χαρακτήρα η παραχώρηση και η χρήση της κληρονομιάς που δρομολογείται μέσω της τροπολογίας ακυρώνει την ισότιμη νομή επί των πολιτιστικών αγαθών, ακυρώνει όμως στην ουσία και την ελεύθερη πρόσβαση άρα και την ίδια την προστασία.  Μέσω τέτοιου χαρακτήρα παρεμβάσεων μεταλλάσσεται βίαια και η όποια αφηγηματική ικανότητα των μνημειακών συνόλων.

 ΆΡΑ:  το ύψιστο αυτό αγαθό απαλλοτριώνεται όχι μόνο απ’ το κοινωνικό σύνολο και την ανθρωπότητα του σήμερα αλλά και από τις επόμενες γενιές.

Το νομοθετικό αυτό πραξικόπημα έρχεται σε κατάφορη σύγκρουση με τις διεθνείς δεσμεύσεις όπως αυτές προκύπτουν με βάση τις διεθνείς συμβάσεις και σύμφωνα.

Η εποχή της «Ανθρωποκαίνου» και το σύγχρονο στάδιο της, αυτό της «μεγάλης επιτάχυνσης», όπως αυτά έχουν ορισθεί από τις φυσικές επιστήμες, χαρακτηρίζουν τώρα όχι μόνο της παραγωγική διαδικασία αλλά και τον τρόπο που οι κρατικές δομές αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό, την φύση, την κληρονομιά μας στην οργανική ενότητα της.

Η τροπολογία αυτή πρέπει να αποσυρθεί. Οι βουλευτές της ΝΔ,  όπως και του Σύριζα, Πασοκ (που δεν το καταψήφισαν στην επιτροπή),  δεν πρέπει να τολμήσουν να ψηφίσουν ένα τέτοιο έκτρωμα. 

Η υπεράσπιση όλων των ποιοτήτων  της κληρονομιάς μας έχει πανανθρώπινο χαρακτήρα.

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι, τα εργατικά σωματεία, οι αγροτικοί σύλλογοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να προστατέψουν αυτά που παρέλαβαν από τις προηγούμενες γενιές.

 Να προστατέψουν τα περιβάλλοντα που ζουν και δημιουργούν, να προστατέψουν κάθε τι ιστορικό και φυσικό απ’ την βία της «Ανθρωποκαίνου» μετάλλαξης που προκαλεί ο κοινωνικός και οικονομικός μας σχηματισμός.

Περισσότερα και με λιγότερη βιασύνη αύριο....

[---->]

ΑΣ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ

 

Η Pfizer ζητά να μπει στο αρχείο η καταγγελία για  παραβίαση των κανονισμών  κατά την πειραματική φάση δοκιμών του εμβολίου κατά του Covid-19, επικαλούμενη τη συμφωνία "πρότυπο" με την αμερικανική κυβέρνηση, με την οποία παρακάμπτονται οι απαιτούμενοι έλεγχοι και διατυπώσεις.

Η Pfizer ζήτησε από ένα αμερικανικό δικαστήριο να μπει στο αρχείο η καταγγελία που έκανε ένας πληροφοριοδότης, πρώην εργαζόμενος στην εταιρεία, ο οποίος κατήγγειλε προβλήματα στους χώρους κλινικών δοκιμών του εμβολίου Covid-19 της Pfizer.

Ο πληροφοριοδότης, Μπρούκ Τζάκσον, σε έρευνα που άνοιξε τον Φεβρουάριο, κατήγγειλε ότι η Pfizer και τα συνδεόμενα μέρη παραβίασαν τους κανονισμούς των κλινικών μελετών και την ομοσπονδιακή νομοθεσία, και το Νόμο περί Ψευδών Ισχυρισμών (False Claims Act}.

Στην αιτιολογία για την απόλυσή του, η Pfizer υποστηρίζει ότι οι κανονισμοί δεν ισχύουν  για τη σύμβαση του εμβολίου της που υπόγραψε με το Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, επειδή τη σύμβαση την υπόγραψε με την Αρχή Διευθέτησης Διαφορών (Other Transaction Authority,OTA) του Υπουργείου Αμυνας, η οποία δίνει τη δυνατότητα στα συμβαλλόμενα μέρη να παρακάμπτουν πολλούς κανόνες και νόμους που κανονικά ισχύουν για όλες τις συμβάσεις.

Αυτό σημαίνει ότι ο ισχυρισμός του Τζάκσον σύμφωνα με την οποία η Pfizer θα πρέπει να σέβεται την ομοσπονδιακή νομοθεσία για τις εξαγορές  εταιρειών "είναι απλά λάθος", δηλώνει η Pfizer.

Ο δικηγόρος του Τζάκσον, Warner Mendenhall,  δήλωσε  πρόσφατα ότι "είναι ξεκάθαρο ότι η Pfizer δεν ακολούθησε τους ομοσπονδιακούς νόμους για τις συμβάσεις".

Ο Mendenhall, ο οποίος αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη επί του θέματος, είπε ότι οι δικηγόροι του Τζάκσον εργάζονται για  να βρουν νόμιμους τρόπους αντιμετώπισης της Pfizer.

"Θα μπορούσαμε να χάσουμε, επειδή η σύμβασή  δεν τους υποχρεώνει να προβούν σε κανένα από τους συνήθεις ελέγχους και έλεγχο ποιότητας ,για την προστασία των καταναλωτών, πράγματα για τα οποία αγωνιζόμαστε εδώ και δεκαετίες στη χώρα αυτή", δήλωσε ο Mendenhall.

[------>]

Επόμενος στόχος: Η νέα παράδοση του Βερολίνου

 Του Θέμη Τζήμα

Θυμόμαστε (ελπίζουμε) όλοι, πως όταν ξεκίνησε η σημερινή φάση του πολέμου στην Ουκρανία, αν αρνιόσουν ορισμένες «αλήθειες» ήσουν πράκτορας του Πούτιν. Η πρώτη ήταν ότι ο Πούτιν είναι δικτάτορας, τύραννος, παρανοϊκός και ετοιμοθάνατος. Η δεύτερη ήταν ότι η Ουκρανία κέρδιζε τον πόλεμο. Και η τρίτη συνίστατο στο ότι οι κυρώσεις της Δύσης θα γονάτιζαν τη ρωσική οικονομία και θα προκαλούσαν εσωτερική εξέγερση, η οποία θα οδηγούσε στην ανατροπή του Ρώσου προέδρου «από μέσα».

 

Κάποιοι εξ ημών υπερηφάνως φέραμε και τότε την κατηγορία περί «πρακτόρων του Πούτιν», διότι αποτελεί τίτλο τιμής όταν τον απευθύνουν οι διεθνολογούντες με βάση τα non paper της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα. Σήμερα λοιπόν, που ιδίως οι δύο εκ των τριών «αληθειών» αναιρούνται ακόμα και για το CNN, επιτρέψτε μας να προβούμε σε μια παρακινδυνευμένη ομολογουμένως εικασία: ότι ένας από τους στρατηγικούς στόχους της Μόσχας, όσο περνάει ο καιρός είναι η νέα, άνευ όρων παράδοση του Βερολίνου, για την οποία εμείς ιδίως οι Έλληνες θα έχουμε κάθε λόγο να χαιρόμαστε.

 

Ξεκινάμε από την είδηση: η Γερμανία, αυτή η ίδια χώρα η οποία ήταν προετοιμασμένη για την περίπτωση ρήξης με τη Ρωσία ως προς την παροχή φυσικού αερίου, όπως όλοι οι έγκριτοι «ανταποκριτές» μας πληροφορούσαν, πλέον περνά στο επίπεδο του συναγερμού και προειδοποιεί για επιπτώσεις κλίμακας Lehman Brothers.

 

Να μας συμπαθούν οι φωστήρες των οικονομικών πολιτικών της Γερμανίας και της Ε.Ε. αλλά σε περίπτωση πλήρους διακοπής της παροχής ορυκτών καυσίμων από τη Ρωσία προς την Ε.Ε., οι επιπτώσεις τύπου Lehman Brothers μάλλον θα ωχριούν μπροστά στο τι θα συμβεί. Η κρίση η οποία οξύνθηκε με την κατάρρευση της Lehman Brothers «αντιμετωπίστηκε» με το ξαναφούσκωμα της φούσκας μέσα από πάμφθηνο χρήμα. Στη σημερινή περίπτωση τα χρήματα της ΕΚΤ ή της FED είναι εν πολλοίς άχρηστα. Αν δεν βρίσκεις την πρώτη ύλη, την ενέργεια ή την βρίσκεις σε ανεπαρκή βαθμό και σε πανάκριβες τιμές θα πρέπει να κατεβάσεις επίπεδο ως προς τη βιομηχανική σου ανάπτυξη. Καθόλου καλό…

 

Το πρόβλημα το οποίο δεν συνειδητοποίησαν εγκαίρως οι καριερίστες των Βρυξελλών και οι αντίστοιχοί τους σε κάθε πρωτεύουσα της Ε.Ε. είναι ότι, πρώτον, η ανάπτυξη των μεγάλων βιομηχανικών κρατών της Ευρώπης βασίστηκε στη λεηλασία πρώτων υλών, γιατί ακριβώς δεν τις διαθέτουν σε επάρκεια ικανή να υποστηρίξει βιομηχανικές οικονομίες.

 

Η αποικιοκρατία και ο ιμπεριαλισμός αποτέλεσαν πολύ «καλές» επιλογές, όσο μπορούσαν να τις υποστηρίξουν οι στρατιωτικοί μηχανισμοί των ευρωπαϊκών κρατών. Από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα τα εν λόγω κράτη ήταν υποχρεωμένα να ποιούν την ανάγκη φιλοτιμία και να διασφαλίζουν τις αναγκαίες οικονομικές και επομένως διεθνοπολιτικές σχέσεις, χάρη στην ισχύ των ΗΠΑ και σε περιφερειακές συνεργασίες τους.

 

Η μετασοβιετική Ρωσία αποτέλεσε μια πραγματική ευλογία για τα κράτη της Ε,Ε. Δεν είναι όμως, πολύ σοφό να κλέβεις εν ψυχρώ αυτόν που σου πουλάει σταθερά φτηνή ενέργεια, ούτε να στέλνεις οπλισμό για να σκοτωθούν οι στρατιώτες του.

 

Δεύτερον, δεν συνειδητοποίησαν οι ηγεσίες μας, ότι δεν βρισκόμαστε ούτε στην τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα, ούτε στην πρώτη του 21ου. Πλέον, η Ρωσία, η Κίνα, οι υπόλοιποι BRICS αλλά και άλλες αναδυόμενες δυνάμεις διαθέτουν επαρκή ωριμότητα και ικανότητα, ώστε να συναλλάσσονται μεταξύ τους, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξαρτώνται από το δυτικό χρηματοπιστωτικό κύκλωμα.

 

Έτσι, η αμερικανοκρατούμενη Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και λοιποί πυροβόλησαν στην καρδιά των βιομηχανικών αστικών τους τάξεων, στερώντας τους το ένα πράγμα που τα λεφτά τους δεν μπορούν να αγοράσουν ή τουλάχιστον όχι σε επάρκεια, αν ο κατέχων δεν θέλει να το δώσει: την πρώτη ύλη, τα καύσιμα, την ενέργεια.

 

Η Ρωσία με την υποστήριξη της Κίνας ξέρει ότι οι κυρώσεις μεσοπρόθεσμα μετρούν προς όφελός της. Φαίνεται ήδη η κοινωνική, οικονομική και πολιτική κόπωση στην Ευρώπη. Οι εξελίξεις στη Γαλλία είναι συνταρακτικές για όσους είχαν ψευδαισθήσεις, δηλαδή για πάρα πολλούς, ιδίως στη διαβρωμένη από το νεοφιλελευθερισμό και το νατοϊσμό αριστερά: ο «δημοκράτης» Μακρόν, προτείνει συνεργασία στη Λεπέν. Στη Βουλγαρία, ο ελεγχόμενος από τις ΗΠΑ πρωθυπουργός κατέρρευσε. Στην Ιταλία έχουμε πολιτική κρίση. Στην Εσθονία το ίδιο. Και κάτι μας λέει ότι το ελληνικό κατεστημένο θα κάνει το λάθος να επιβάλλει κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως ακριβώς τις θέλει η ξένη εξάρτηση και η ολιγαρχία – οι οποίες κυβερνήσεις συνεργασίας, θα συμπαρασύρουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όλες τις δυνάμεις που θα συμπαραταχθούν.

 

Ο πραγματικός στόχος όμως της Ρωσίας είναι η βιομηχανική καρδιά της Ευρώπης: η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας, αν είναι δυνατόν χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά. Όχι γιατί η Ε.Ε. ως τέτοια είναι τόσο σημαντική, παρότι προφανώς δεν είναι ασήμαντη. Αλλά κυρίως επειδή η «συνθηκολόγηση» της Γερμανίας, δηλαδή η εγκατάλειψη των κυρώσεων και των επιθετικών ενεργειών εναντίον της Ρωσίας θα συμπαρασύρει τη Γαλλία και την Ιταλία και θα σηματοδοτήσει ένα βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό της Δύσης και τον περιορισμό των ΗΠΑ στον αγγλοσαξωνικό κόσμο.

 

Ως εκ τούτου, η Ρωσία θα αποπειραθεί, έχοντας την κινεζική υποστήριξη, να συρρικνώσει και στην πραγματικότητα να εκκαθαρίσει την επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, προβάλλοντας τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των εν λόγω οικονομιών, σε μια ιστορική αντιστροφή όσων έπραξαν οι ΗΠΑ μέσα από τους δύο παγκοσμίους πολέμους. Το ίδιο θα επιχειρηθεί στην Ασία, με απόληξη τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Κατόπιν, το στοίχημα «Αφρική» θα είναι πολύ ευκολότερο να κερδηθεί.

 

Φυσικά αυτό δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε και θα αποτελέσει το «τέλος της ιστορίας». Νέα ζητήματα θα ανακύψουν. Ωστόσο εξηγεί γιατί η Ρωσία θα κάνει τα πάντα ώστε να γονατίσει τη βιομηχανική καρδιά της Ευρώπης, η οποία πέρα από διαχρονικό έπαθλο ισχυροτέρων δυνάμεων, πρόδωσε τη στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, μέσα σε λίγες εβδομάδες.

 

Απέναντι σε μια τέτοια πιθανή εξέλιξη, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο θα επιχειρήσουν πρώτον να ελέγξουν τη Μέση Ανατολή και τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν κανένα λόγο να εγκαταλείψουν τη Ρωσία και την Κίνα, τουλάχιστον ολοκληρωτικώς. Επομένως θα δούμε επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτων και πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Δεύτερον και κυρίως, ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, χρειάζονται μια ευθεία μετωπική αντιπαράθεση με τη Ρωσία και με την Κίνα. Ο αρχηγός του βρετανικού Γενικού Επιτελείου έχει προϊδεάσει επ’ αυτού. Η απόφαση, όμως, πολιτικώς είναι πολύ δύσκολη.

 

Κανένας ευρωπαϊκός λαός δεν δείχνει διατεθειμένος να συμμετέχει σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, συμπεριλαμβανομένου του ουκρανικού.

 

Η «Δύση» στερεύει κοινώς, από λύσεις. Θέλει άλλοι να πολεμούν για αυτήν, θέλει να τιμωρεί, αλλά να μην τιμωρείται, θέλει να επιτίθεται, αλλά να μην της αντεπιτίθενται, θέλει να υποκρίνεται και ο υπόλοιπος κόσμος να πιάνεται κορόιδο εις το διηνεκές. Ο κόσμος δεν δουλεύει πλέον έτσι.

 

Ας περιμένουμε λοιπόν μια νέα «μάχη του Βερολίνου», με ηττώμενους προς ώρας τη Γερμανία και τη Δύση. Είναι άλλωστε, δύσκολο πρώτα να αυτοπυροβολείσαι και μετά να πετυχαίνεις τον αντίπαλο.

[----->]

ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ,ΣΕ 6 ΒΗΜΑΤΑ

 

1) Πουλάς τα δικαιώματα νικελίου στην Goldman Sachs για 15.000 δολάρια, την ώρα που η τιμή τους στην αγορά είναι

50.000. μισό δισεκατομμύριο κάτω,δεν πρέπει να σου χαλάει τη διάθεση.

2) Βάζεις ένα δικό σου παιδί εκεί-πατέρα του μετέπειτα Υπ. περιβάλλοντος, λέγε με Σκρέκα. εκείνος δίνει στον εαυτό του 9.000 ευρώ τον μήνα, βάζει μέσα τη νύφη και τον συμπέθερο του γιατί, είπαμε, το κράτος μάς ανήκει. έπί ημερών του παιδιού σου, η εταιρεία μπαίνει μέσα 100 μύρια τον χρόνο, αλλά δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας για ψωροδίφραγκα.

3) Όταν βλέπεις ότι η εταιρεία πάει να πέσει έξω και να καταστραφεί, δεν μασάς,έχεις ακόμα. Συνεχίζεις τα ρουσφέτια,

κάνεις προαγωγές και δεν εκπονείς κανένα σχέδιο διάσωσης.

4) έ, εντάξει, άμα φτάσει ο κόμπος στο χτένι, κόβεις δώρα, μειώνεις μισθούς στο 40%, μειώνεις την παραγωγή, γιατί τι το θες το νικέλιο; Σάμπως είναι πολύτιμο για την παραγωγή μπαταριών σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα; μήπως η εταιρεία ελέγχει το 90% των κοιτασμάτων νικελίου στην Ευρώπη; Ο Έλον Μάσκ τι θα γίνει; κλέφτης;

5) και αν δεις ότι οι εργαζόμενοι αντιδρούν και το πηγαίνουν το θέμα δικαστικά, κάνεις το εξής απλό: Τους αφήνεις σε διαδικασία διαβούλευσης και ενημέρωσης από τον εργοδότη,εν προκειμένω τον ειδικό εκκαθαριστή.Δεν αγχώνεσαι, το 'χεις.Μάλιστα, αν σου 'ρθουν και στο Υπουργείο,τους λες ότι όντως δεν έγινε ουσιαστική διαβούλευση και τους βοηθάς να αναστείλουν τη διαδικασία εκποίησης.

ΕΔΩ θέλει λίγη προσοχή: δεν κάνεις το ίδιο αν το όνομα του εργοδότη ξεκινά από ΛΑΥΡΕ και τελειώνει σε ΝΤΙΑΔΗΣ.Μεγάλη προσοχή.Πηγαίνουν, λοιπόν να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα. Λες στην εργοδοτική πλευρά να ζητήσει αναστολή γιατί θέλει να γίνει ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους και μπλα μπλα,σοσιαλισμός και άλλα τέτοια. Ε-Λ-Ε-Ο-Σ,αλλά παραμένεις ψύχραιμος.

Εν τω μεταξύ εσύ βγάζεις απ' το συρτάρι τροπολογία που σου 'χει συντάξει ο ΣέΒ, εεεε, οι υπηρεσιακοί παράγοντες εννοώ, την περνάς βράδυ, προλαβαίνεις τη δικαιοσύνη στο νήμα, γιατί είσαι επιτελικός και έχεις και μάνικα.Πηγαίνουν μετά στο δικαστήριο οι εργαζόμενοι και ζητάς να τηρηθεί ο νόμος.Δημοκρατία έχουμε.

6) μετά έρχεται το καλύτερο. Πας στη Βουλή θριαμβευτής! Αραδιάζεις νούμερα. πίνακες, διαγράμματα. Λες ότι ρε

παιδιά, δεν βγαίνει το πράγμα. Έχουμε μια χώρα να σώσουμε.Αν δεις ότι το πράγμα ζορίζει επικαλείσαι λεφτόδεντρα, capital controls, Ερντογάν, πρόσφυγες, την Μαρέβα που είναι υπέρκομψη κ.ά.

Έχεις καθαρίσει με εργαζόμενους, περιβαλλοντικές χαζομάρες, έχεις κάνει μια βιομηχανία λουκούμι και περιμένεις να έρθει ο επενδυτής. Επειδή όμως είσαι φι(λε)λέσπλαχνος, λες στον νέο εργοδότη, αν το κρίνει αναγκαίο, να κρατήσει τους παλιούς εργαζόμενους και ας τους δώσει ό,τι μισθό θέλει. Ελεύθερη αγορά έχουμε, δεν είμαστε Σοβιετία.

Τώρα, μπορείς να ξεκουραστείς. Άλλωστε και ο θεός ξεκουράστηκε την 7η μέρα.

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας.Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι τελείως συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 

Γιάννης Μπαμπαδήμας, fb

Δρόμος της αριστεράς,25/6/2022

ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ''ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ'' ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ

 

Πριν το 2011, η Συρία ήταν σημαντικός εξαγωγέας σιταριού. Μετά την κατοχή της Β.Α. Συρίας από τους Αμερικανούς και την καθημερινή κλοπή και καύση της σοδειάς από τους εισβολείς, η παραγωγή σιταριού μειώθηκε από τα 4 εκατομμύρια τόνους το 2011 στο 1 εκατομμύριο τόνους το  2021.

Τουίτ του Tim Anderson, Συγγραφέα, διεθνιστή, ακαδημαϊκού. Διευθυντή του Κέντρου ΑντιΗγεμονικών Μελετών

Tο πραγματικό έγκλημα του Ασσάνζ είναι άλλο

 

[....] Tο πραγματικό έγκλημα του Ασσάνζ είναι άλλο. Με τα Wikileaks και τα αναρίθμητα ανομήματα τόσων και τόσων ισχυρών που αποκάλυψε για πρώτη φορά, γελοιοποίησε πλήρως, οριστικά και ανεπανόρθωτα τον λεγόμενο σοβαρό τύπο του λεγόμενου ελεύθερου κόσμου. 

Όποιος έχει έστω και επιφανειακά διατρέξει λίγα μόνο από τα δυστοπικά ντοκουμέντα που δημοσίευσε, κατανοεί ότι η κατεστημένη δημοσιογραφία της εποχής μας είναι όπως είχε περιγράψει τον Τύπο της δικής του εποχής ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ σε εκείνη την απολαυστική Monographie de la presse parisienne του 1843:

«Ελεύθερος είναι ο Τύπος μόνο απέναντι στους αδύναμους και τους απροστάτευτους»

 Κώστας Κουτσουρέλλης

Δώσαμε,δώσαμε!

 

ΕΝΥΠΕΚΚ: Δώσαμε και τα τελευταία “ασημικά” της χώρας στους δανειστές!!!

ΓIA NA MAΣ BΓAΛOYN AΠO THN ENIΣXYMENH EΠOΠTEIA, MAΣ YΠOXPEΩΣAN MEXPI TEΛOΣ OKTΩBPIOY NA METAΦEPOYME ΣTO “YΠEPTAMEIO” 10.119 ΔHMOΣIA AKINHTA TOY YΠOYPΓEIOY OIKONOMIKΩN!!

MAΣ YΠOXPEΩΣAN EΠIΣHΣ NA METAΦEPOYME KAI TA 2.000 AKINHTA ΠOY ANHKOYN ΣTA AΛΛA YΠOYPΓEIA!!!

MAΣ YΠOXPEΩΣAN, TEΛOΣ, OI ΔANEIΣTEΣ NA ΠAPAΔΩΣOYME ΣTO “YΠEPTAMEIO” ΠPOΣ EKΠOIHΣH Ή MIΣΘΩΣH KAI TA EΞHΣ KPATIKA ΠEPIOYΣIAKA ΣTOIXEIA:

-OAKA,

-ΔEΠA YΠOΔOMEΣ,

-EΓNATIA OΔO,

-ΓOYPNEΣ HPAKΛEIOY,

-ATTIKH OΔO,

-ΠEPIΦEPEIAKO ΛIMENA AΛEΞANΔPOYΠOΛHΣ,

-ΠEPIΦEPEIAKO ΛIMENA HΓOYMENITΣAΣ,

-YΠOΓEIA AΠOΘHKEYΣH AEPIOY NOTIAΣ KABAΛAΣ KAI

-ΠEPIΦEPEIAKO ΛIMENA HPAKΛEIOY!!!

EINAI AΠAPAΔEKTO NA YΠOKYΠTOYME ΣTOYΣ EKBIAΣMOYΣ TΩN ΔANEIΣTΩN KAI NA ΣTEPEITAI H XΩPA KAI O ΛAOΣ THΝ ΠOΛYTIMH ΔHMOΣIA ΠEPIOYΣIA, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ANAΓKAIAΣ ΓIA THN ANAΠTYΞH KAI EYHMEPIA OΛΩN MAΣ!!!

IΔOY TΑ ΣXETIKΑ AΠOΣΠAΣMAΤΑ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 64-65 ΚΑΙ 74 ME THN METAΦOPA THΣ ΔHMOΣIAΣ ΠEPIOYΣIAΣ ΣTO YΠEPTAMEIO TΩN ΔANEIΣTΩN, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ 14ης ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

 

Ολοι θα πάρετε!

 

Οι τοπικοί συνεργάτες , ένας ένας  υποβάλλουν τα σέβη τους  στο νέο εκπρόσωπο του αφεντικού...

[----->]

«Οχι» και από το Βερολίνο

 

Τζούλιαν Ασάνζ: Παρέμβαση της Γερμανίας ζήτησε η οικογένειά του, «όχι» από το Βερολίνο

«Η γερμανική κυβέρνηση θα έπρεπε να εκφράσει στον πρόεδρο Μπάιντεν τις ανησυχίες της για την υπόθεση αυτή και να ζητήσει οι διώξεις να εγκαταλειφθούν», είπε ο Γκάμπριελ Σίπτον, ο αδελφός του κ. Ασάνζ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Βερολίνο.

Η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι υπέγραψε την εντολή έκδοσης στις ΗΠΑ του κ. Ασάνζ, ο οποίος πρόκειται να ασκήσει έφεση. Ο Αυστραλός διώκεται από τις αμερικανικές αρχές για κατασκοπεία και κινδυνεύει να του επιβληθεί ποινή 175 χρόνων κάθειρξης για τη διαρροή εκατοντάδων χιλιάδων εμπιστευτικών και απορρήτων διπλωματικών και στρατιωτικών εγγράφων.

[---->]

Σώζει την τιμή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου τα τελευταία 30 χρόνια.

 

Αν με ρωτήσεις γιατί  αγαπάς τον κινηματογράφο του Κεν Λόουτς, θα σου πω γιατί είναι από τους  πιο πολιτικοποιημένους και ανθρωποκεντρικούς κινηματογράφους.

 Αν με ρωτήσεις γιατί αγαπάς τον ίδιο τον Κεν , θα σου πω για τα λόγια που ειπώθηκαν  ως επικήδειος  για τον  ήρωά του Ντάνιελ από την Κέιτ (στην αξέχαστη ταινία, «Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέηκ») την ανύπαντρη ταλαιπωρημένη γυναίκα που συντρόφεψε τον Ντάνιελ μέχρι τις τελευταίες του στιγμές. Λόγια που είχαν γραφεί από  τον ίδιο τον Ντάνιελ όταν ζούσε και που απευθύνονταν σε ένα ανελέητο κράτος που μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν του παρείχε το επίδομα ασθενείας παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ο ίδιος. 

Είναι  τα πιο αληθινά, τα πιο σπαρακτικά, τα πιο περήφανα, τα πιο αξιοπρεπή λόγια που  απογυμνώνουν  κυριολεκτικά τον κρατικό αυτοματοποιημένο  μηχανισμό που θέλει να συνθλίψει ακριβώς αυτό: την  ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αλλά που δεν τα καταφέρνει!

«Δεν είμαι πελάτης, αγοραστής ούτε χρήστης υπηρεσιών . Δεν είμαι φυγόπονος , τζαμπατζής , ζητιάνος μα ούτε και κλέφτης.Δεν είμαι ένας Εθνικός Αριθμός Ασφάλισης, αλλά ούτε και ένα στίγμα σε μια οθόνη. Πλήρωσα τις υποχρεώσεις μου και με το παραπάνω και είμαι περήφανος για αυτό. Δεν ζητώ ειδική μεταχείριση ,αλλά κοιτώ τον γείτονά μου στα μάτια και όποτε μπορώ τον βοηθώ. Δεν δέχομαι ούτε ζητώ ελεημοσύνη . Το όνομά μου είναι Ντάνιελ Μπλέηκ . Είμαι άνθρωπος , δεν είμαι σκύλος . Και ως άνθρωπος διεκδικώ τα δικαιώματά μου. Απαιτώ να μου φέρεστε με σεβασμό. Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέηκ είμαι πολίτης...

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο».

Χρόνια πολλά Κεν!  Σήμερα 17/6 κλείνει τα 86 του χρόνια!

[----->]

Για τον οικογενειακό γιατρό

 

🔴 Τι εστί οικογενειακός γιατρός στη Γαλλία

📌 Το πρόγραμμα του οικογενειακού γιατρού στη Γαλλία και κυρίως στην επαρχία είναι προβληματικό, θέτοντας σε ορισμένες περιπτώσεις την Υγεία των πολιτών σε κίνδυνο.

📌 Εχεις π.χ. ένα δερματολογικό πρόβλημα ή ένα οφθαλμολογικό που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα;

Θα πρέπει πρώτα να περάσεις από τον οικογενειακό σου γιατρό, να σου δώσει γνωμάτευση για το πρόβλημα σου (έχει - δεν έχει ο προσωπικός σου γιατρός την εξειδίκευση) και στη συνέχεια με παραπεμπτικό, μπορείς να καλέσεις τον εξειδικευμένο γιατρό πχ δερματολόγο ή ορθοπεδικό για να κλείσεις ραντεβού μαζί του.

📌 Ομως, για να βρεις έναν προσωπικό γιατρό που να δέχεται νέους ασθενείς, πρέπει να κάνεις... τάμα. Οι περισσότεροι είναι υπερφορτωμένοι. Για να κλείσεις ραντεβού μαζί τους ιδρώνει ο Μιαούλης και στη συνέχεια για πάρεις ένα ραντεβού σε εξειδικευμένο γιατρό (πχ δερματολόγο ή ορθοπεδικό), μπορεί και να έχεις πεθάνει μέχρι την ημερομηνία που θα σου καθορίσει.  Τρίμηνο ή εξάμηνο και βάλε...

📌 Κι αυτό το κάνουν λέει για την αποσυμφόρηση του δημόσιου συστήματος Υγείας…Επί της ουσίας είναι αποξήλωση απ ότι έχει μείνει όρθιο και ενίσχυση των ιδιωτών γιατρών και των ιδιωτικών νοσοκομείων.

📌 Παράλληλα ένας ασθενής που έχει σοβαρό πρόβλημα μέσα απ αυτή την οδύσσεια χάνει πολύτιμο χρόνο. Εκτός κι αν έχει χρήμα και το κυριότερο γνωριμίες για να την παρακάμψει, επωμιζόμενος την αμοιβή του εξειδικευμένου γιατρού ή για να πάει κατευθείαν σε ιδιωτικό νοσοκομείο . Σε γνωστό που δεν είχε τη δυνατότητα, ο οικογενειακός γιατρός έδωσε σιροπάκι για τον επίμονο βήχα, μέχρι να βρεθεί ραντεβού για πνευμονολόγο. Ο άνθρωπος μας χαιρέτησε. Η νεκροψία έδειξε όγκο στον πνεύμονα…

📌 Επίσης και τα ραντεβού σε δημόσια νοσοκομεία είναι μετά το τρίμηνο ή το εξάμηνο. Κι αν πας στα έκτακτα πληρώνεις για να σου πουν οι μαθητευόμενοι ότι πρέπει να  σε δεί ο προσωπικός σου γιατρός.  Εκτός κι αν κρίνουν πως πρόκειται για πολύ έκτακτο περιστατικό.

📌 Με λίγα λόγια αν δεν έχεις λεφτά πεθαίνεις, αλλά και να έχεις και πάλι πεθαίνεις, γιατί στα ιδιωτικά, στις περισσότερες των περιπτώσεων, μόνο το κέρδος μετράει, όχι η ανθρώπινη ζωή 

ΥΓ.

- Η αμοιβή του οικογενειακού γιατρού στη Γαλλία είναι 25 ευρώ. Ο  ασφαλιστικός φορέας καλύπτει το 70%.  Ο ασθενής πληρώνει συμμετοχή 7,5 ευρώ.

- Στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη έλλειψη γιατρών. Δήμοι, κοινότητες, ιδιωτικά και όσα δημόσια νοσοκομεία προσπαθούν να μείνουν όρθια, προσφέρουν πολύ καλά πακέτα παροχών για όσους γιατρούς από το εξωτερικό θέλουν να έρθουν να εγκατασταθούν εδώ.  

- Εξαιτίας της παθογένειας του γαλλικού συστήματος Υγείας, που ήταν ένα από τα καλύτερα αλλά τους… τελειώνει, πολλοί Γάλλοι ασθενείς κλείνουν πλέον απευθείας ραντεβού σε γιατρούς των ειδικοτήτων που θέλουν σε άλλες ευρωπαικές χώρες, μεταξύ αυτών σε Ελλάδα και Κύπρο, παρακάμπτοντας τον σκόπελο του οικογενειακού γιατρού. Οι  Έλληνες γιατροί θεωρούνται από τους καλύτερους στην Ευρώπη, αλλά και για τους ευρωπαίους, θεωρούνται πολύ ακριβοί!

[----->]

Υπάρχουν κόκκινες γραμμές?

 

Έχω γράψει και σε παλιότερες φάσεις κρίσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων ότι διαφωνώ με την " αριστερή"  προσέγγιση ότι όλη η σύγκρουση είναι σύγκρουση δύο  συμμετρικών αστικών τάξεων για το μοίρασμα των φυσικών πόρων και ιδίως πετρελαίου, φυσικού αερίου και γενικά των  υδρογονανθράκων .

Πάντως ,δεν είναι κυρίως αυτό. Η Τουρκία,έχοντας αναβαθμιστεί πολύ ως οικονομική και ως γεωπολιτική δύναμη,τα τελευταία είκοσι χρόνια, και εκμεταλλευόμενη τώρα ευφυως την πλανητική σύγκρουση,απέναντι σε μια καπιταλιστική Ελλάδα,σε όρους  υπαρξιακής κρίσης της κρατικής της υπόστασης και μεγάλης διεθνούς υποβάθμισης της θέσης της σε όλα τα πεδια,τα θέλει όλα.

Αποστρατιωτικοποίηση και μετά γκριζαρισμα και των μεγάλων νησιών και όχι μόνο των βραχονησίδων, αναδιανομή και μοιρασμα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας ,κπα Θα έλεγε κανείς ,αν είναι να αποφύγουμε πόλεμο και ανθρώπινες απώλειες και ιδίως να μην έχουμε κανένα κοστος ,γιατί όχι;; Αλλωστε μπορεί όλα να είναι φτιαχτά μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν,όπως λένε κάποιοι συνωμοσιολογοι.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής :  ποια είναι η κόκκινη γραμμή,υπάρχει κόκκινη γραμμή απέναντι  στην επιθετικότητα του Ερντογαν; Είναι αποδεκτό  χάριν της "ειρήνης" να χάσει το ελληνικό κράτος επικράτεια; Και πόσο μεγάλη επικράτεια; Μας ενδιαφέρει να ζούμε σε ένα έστω τυπικά ανεξάρτητο κράτος,που είναι και όρος για μια πολιτική ουσιαστικής ανεξαρτησίας η όχι; 

Όσο για τα περί διανομής των υδρογονανθράκων που είναι βασικός στόχος υποτίθεται του ελληνικού εθνικισμού,θυμίζω τις δηλώσεις Δένδια το 2021 ότι η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο ,γραμμή που στην καλύτερη των περιπτώσεων οδηγεί στην συνεκμετάλλευση και στην χειρότερη στην πλήρη παραχώρηση. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι φίλοι ξέρουν καλύτερα την γραμμή της αστικής τάξης μας από τον Δένδια.

Το συμπέρασμα : καμία καλλιέργεια κλίματος πολέμου αλλά και καμιά χαλάρωση  η υποχώρηση στο ζήτημα να μην τροποποιηθει η επικράτεια της χώρας .

[---->]

Γιατί οι Γάλλοι είναι χαμένοι από χέρι όποιον κι αν ψηφίσουν

 

Eνα μικρό σχόλιο-τροφή για σκέψη, για το χθεσινό εκλογικό "θρίλερ" στη Γαλλία 

🔴 Γιατί ο Ζαν Λικ Μελανσόν, δεν προχώρησε στη συσπείρωση της αριστεράς, πριν από τις προεδρικές εκλογές, ενώ όλες οι κρυφές έρευνες υπογράμμιζαν την απαίτηση των αριστερών ψηφοφόρων για ένα κοινό σημείο αναφοράς τονίζοντας τη δυναμική του;

🔴 Γιατί επέτρεψε να περάσει η ακροδεξιά Λεπέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών, μια κίνηση που με μαθηματική ακρίβεια χάριζε μια δεύτερη προεδρική θητεία στον Μακρόν;

🔴 Μήπως επειδή σε ένα βρώμικό παιχνίδι πρέπει να υπάρχουν πάντα δυο;

🔴 Μήπως επειδή το κοινοβούλιο έχει πλέον διακοσμητική θέση μιας και ο Μακρόν κάνει τη δουλίτσα του με το περίφημο άρθρο 49:3 του Συντάγματος, χωρίς να ρωτάει και να δίνει λογαριασμό στην Εθνοσυνέλευση; (ανάλογη πρακτική υιοθέτησε πρόσφατα και το ιερατείο στις Βρυξέλλες)

🔴 Μήπως γιατί η εναλλαγή στην εξουσία κατάντησε να είναι μια καλοστημένη παράσταση, ώστε ο απηυδισμένος ψηφοφόρος να νομίζει πως κάτι κάνει, τη στιγμή που ως καθημερινά αποδεικνύεται πλέον τον έχουν τοποθετήσει ως άλλο ένα πρόβατο, στο δυστοπικό ντεκόρ;

🔴 Σήμερα πάντως φαίνεται ξεκάθαρα πως οι δηλώσεις του Μελανσόν για την πρωθυπουργία, πριν ακόμη κλείσουν οι κάλπες των προεδρικών, ήταν ένα πυροτέχνημα αποπροσανατολισμού, όπως οι δηλώσεις Μητσιά ή το "χταπόδι" στην Ελλάδα!

Οπότε  κανένα "θρίλερ"! 

 

 

της Μαρίας Δεναξά

 

H ώρα της κρίσης έφτασε για τον Εμμανουέλ Μακρόν και τους μεταρρυθμιστικούς σχεδιασμούς του.

 

Η ετυμηγορία της κάλπης για την ανανέωσης της γαλλικής εθνοσυνέλευσης, στις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στις 12 και 19 Ιουνίου, θα καθορίσει αν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, θα έχει την άνεση να οδηγήσει τη Γαλλία σε ακόμα πιο νεοφιλελεύθερα μονοπάτια ή όχι.

 

Εμπόδιο στο δρόμο του Μακρόν, σύμφωνα με τις δημοσκοπικές πυθίες, είναι ο Ζαν Λικ Μελανσόν και η συμμαχία του NUPES, στην οποία συμμετέχουν σχεδόν όλα τα κόμματα της γαλλικής αριστεράς και ενδεχομένως όλοι οι δυσαρεστημένοι από την πολιτική του Γάλλοι.

 

Χωρίς το 2017 να του έχουν δώσει λευκή επιταγή (μόλις το 24% των Γάλλων ψηφοφόρων τον ψήφισαν από επιλογή και το 19,01% για να εμποδίσουν την ακροδεξιά Λεπέν, να πάρει τα ηνία της εξουσίας, όπως άλλωστε έγινε και στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές), είδαν το πρόσωπο της Γαλλίας μέσα σε μια πενταετία να αλλάζει πάντα με αρνητικό πρόσημο.

 

Τα εισοδήματα εξακολούθησαν να συρρικνώνονται από την αβάσταχτη πλέον φορολογία, η εργασιακή επισφάλεια επιδεινώθηκε με τα τεχνάσματα που θέλουν δήθεν την ανεργία να μειώνεται,  ο πληθωρισμός σταδιακά και με τον πόλεμο στην Ουκρανία, έγινε καλπάζων επιφέροντας στους Γάλλους πολίτες και μελλοντικά στα παιδιά τους, μια άνευ προηγουμένου συνεχιζόμενη κοινωνική υποβάθμιση.

 

Η ανασφάλεια για το αύριο και η απόγνωση βασιλεύουν πλέον στα μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Στα κατώτερα η κατάσταση είναι απελπιστική, καθώς η φτώχεια δεν παλεύεται για πολλούς, την ώρα που ο επόμενος χειμώνας προμηνύεται από τους δυσκολότερους των 80 τελευταίων ετών.

 

Παράλληλα, η πλειοψηφία των πολιτών έχουν  συνειδητοποιήσει τι εστί Μακρόν, ακόμα και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του…

 

Παγιδεύτηκαν όμως από μια ανειλικρινή γοητεία μιας μεγαλομανούς προσωπικότητας, που κυβέρνησε με τους πλούσιους για τους πλούσιους, υπό τις κατευθυντήριες γραμμές των λόμπι, συμβουλευτικών εταιρειών made in USΑ και φυσικά με την φανατική υποστήριξη των εξαγορασμένων ΜΜΕ, από την παγκοσμιοποιημένη ελίτ την οποία υπηρετεί και εξυπηρετεί, καθώς είναι δημιούργημα τους. 

 

Η χειραγώγηση, τα ψέματα, τα μαγειρέματα στα ποσοστά της ανεργίας και των δημοσκοπήσεων, ο συγκεντρωτισμός των εξουσιών, η υποβάθμιση του γαλλικού κοινοβουλίου και η μετάλλαξη του σε ένα ευνουχισμένο θεσμικό όργανο, η υπέρμετρη καταστολή, ήταν τα εργαλεία άσκησης εξουσίας και τρόπος διακυβέρνησης, που όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητα αλλά οι Γάλλοι δεν πρόκειται και να ξεχάσουν.

 

Κι είναι για αυτόν τον λόγο που αρκετοί Γάλλοι θα ψηφίσουν το τρίτο πρόσωπο των προεδρικών εκλογών, τον Ζακ Λικ Μελανσόν, που ονειρεύεται το πρωθυπουργικό κοστούμι, για να εμποδίσει όπως λέει την περεταίρω καταστροφή της Γαλλίας, από τον Εμμανουέλ Μακρόν.

 

Όμως λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω. Όσο υποκριτής είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν, άλλο τόσο είναι και ο αριστερός πολιτικός. Εκρηκτικός και κυκλοθυμικός σαν χαρακτήρας, έχει στο παρελθόν δείξει πως μπορεί να αλλάζει όσα υποστηρίζει σαν τα πουκάμισα.

 

Ο θόρυβος που προκαλεί είναι ένα πυροτέχνημα, που καλύπτει την φιλοδοξία του να ολοκληρώσει την καριέρα του στην πολιτική, αν όχι  με πρωθυπουργικές δάφνες έστω και με υπουργικές. Το πρόγραμμα διακυβέρνησης του κρίνεται από αρκετούς οικονομικούς ειδήμονες, ως αναξιόπιστο, καθώς μοιάζει περισσότερο με jackpot του λόττο για τους πολλούς, τη στιγμή που στα κρατικά ταμεία λεφτά δεν υπάρχουν για τη δημόσια υγεία, την εκπαίδευση, την αγοραστική δύναμη, για την αποστραγγισμένη από τις φορομπηχτικές πολιτικές, κοινωνία με λίγα λόγια.

 

Ο δημόσιος πλούτος διοχετεύεται σε αμερικανικές εταιρείες συμβούλων οι οποίες υπαγορεύουν πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου και πανίσχυρων επιχειρηματιών υπέρ δηλαδή των «κατασκευαστών» του Μακρόν και τώρα τελευταία υπέρ της «Ουκρανίας» και σε μια άνευ προηγουμένου επιδοματική πολιτική, που στερεί σιγά-σιγά την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των Γάλλων και αποσκοπεί ξεκάθαρα στην άνευ όρων υποταγή και εξάρτηση του πολίτη από μια παγκόσμια νεοφεουδαρχική ολιγαρχία.

 

Και φυσικά δεν είναι άξιο λόγου να μιλάμε για την ακροδεξιά Λεπέν ή τον εθνικιστή Ζεμούρ.

 

Δυστυχώς στη Γαλλία, όπως άλλωστε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αντιδημοκρατικών απειλών που πληθαίνουν δια μέσω της χειραγώγησης, κατά της κοινωνίας. Δεν υπάρχει ηγέτης με εκτόπισμα, όραμα και καλοπροαίρετες διαθέσεις για τον λαό κι όχι τον τυχοδιωκτισμό του. Αυτά πέθαναν μαζί με Ντε Γκόλ, Μιτεράν, Ζιράκ.

 

Οπότε, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα για την ανανέωση της γαλλικής εθνοσυνέλευσης αυτή την Κυριακή και την άλλη, η εξέλιξη είναι μια και προδιαγεγραμμένη. Οι Γάλλοι θα νομίζουν πως ψηφίζοντας έκαναν κάτι. Πως εμπόδισαν τον Μακρόν να αποτελειώσει ότι παραμένει ακόμη όρθιο από την προηγούμενη ζωή τους. Έλα όμως που δεν θα είναι έτσι.

 

Το «κλισεδάκι» πως ο Μακρον είναι «στήθος με στήθος» με τον Μελανσόν, είναι για το σασπένς, για την αδρεναλίνη, ώστε ο μισοπνιγμένος να πάρει μια ανάσα, πριν τον ξαναβουτήξουν με μεγαλύτερη βιαιότητα μέσα στο υγρό της ασφυξίας.

 

Αυτά που περίτεχνα προετοιμάζουν εδώ και καιρό,  όσοι κινούν παρασκηνιακά τα νήματα «πολιτικών» όπως είναι ο Μακρόν, μέσα στους επόμενους μήνες θα απαιτήσουν περισσότερο από ποτέ «εθνική ομοψυχία» και «συναίνεση» από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Γάλλων στην εθνοσυνέλευση. Έτσι στην περίπτωση που η συμμαχία του Μακρόν, δεν συγκεντρώσει αυτοδυναμία, όποιος κληθεί να συγκυβερνήσει με τον Γάλλο πρόεδρο, είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει τα μονοπάτια που κάποιοι εκτός κοινοβουλίου και άνευ νομιμότητας, έχουν προ πολλού χαράξει.

 

Με λίγα λόγια οι Γάλλοι είναι χαμένοι από χέρι, ό,τι κι αν κάνουν, όποιον κι αν ψηφίσουν!

 [---->]