Ο Χαλίφης στις πύλες της Βιέννης

του Pepe Escobar

Η ιστορία έχει την αστεία συνήθεια να επαναλαμβάνεται ως φάρσα σουρεαλιστική. Μήπως βρισκόμαστε  και πάλι πίσω στο 1683 , με την Οθωμανική Αυτοκρατορία  να πολιορκεί τη Βιέννη για να ηττηθεί από τους «άπιστους» ακριβώς την τελευταία στιγμή ;

Όχι βέβαια. Βρισκόμαστε στο 2015 και ένα ομοίωμα Χαλίφη – ο Ιμπραήμ, γνωστός και ως Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι - έχει αναγκάσει  αρκετές  παγκόσμιες δυνάμεις, μικρότερες  εξουσίες και διάφορα τσιράκια να πάνε  στη Βιέννη για να συζητήσουν πώς να τον νικήσουν.

Βεστφαλοί, εδώ υπάρχει  ένα πρόβλημα. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει νόημα αν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν βρίσκεται  το Ιράν ώστε να βρεθεί  μια λύση στην τραγωδία της Συρίας. Η Μόσχα αυτό το γνώριζε από την αρχή. Η Ουάσιγκτον - απρόθυμα - αναγκάστηκε να παραδεχθεί το προφανές. Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ το Ιράν. Το πρόβλημα είναι η ιδεολογική μήτρα των μπράβων  που το παίζουν μετάσταση του Χαλίφη:  η Σαουδική Αραβία.

Επιστροφή- αναπόφευκτα – στο  σουρεαλισμό. Ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Adel al-Jubeir δήλωσε: «Η άποψη των εταίρων μας ... ήταν ότι θα πρέπει να ελέγξουμε τις προθέσεις των Ιρανών και των Ρώσων για να υπάρξει λύση στη Συρία, κάτι  που όλοι εύχονται».

Μετάφραση: «Οι εταίροι μας»  δηλαδή « Η  Φωνή » της Ουάσινγκτον. και οι –εθισμένοι στους αποκεφαλισμούς  πετρελαιάδες δεν «επιθυμούν» μια πολιτική λύση. Θέλουν την αλλαγή του καθεστώτος και μια σατραπεία  του Οίκου των Σαούντ.

Η Αίγυπτος, το Ιράκ, ο Λίβανος, η ΕΕ, η Γαλλία ακόμη και το Κατάρ - του οποίου ο μίνι-εμίρης ήθελε να ξεκινήσει τη δική του στρατιωτική εκστρατεία για την αλλαγή του καθεστώτος της  Συρίας πριν κάποιος του πει να το βουλώσει – συνομιλούν με το Ιράν στη Βιέννη, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Τουρκία και τον Οίκο των Σαούντ.

Μια συζήτηση σχετικά με τις παράλληλες ζωές. Άλλο  είναι ένας ευγενικός καυγάς μέσα σε ένα επιχρυσωμένο παλάτι  της Βιέννης και εντελώς διαφορετικό  είναι η  κινούμενη  στρατιωτική  άμμο  μιας  χαοτικής  συμφωνίας  τύπου Sykes-Picot,  για τη Συρία και το Ιράκ.

Προσοχή στη νέα παγκόσμια Τζιχάντ

Η λύση φαίνεται να έχει ενδιαφέρον. Η Ρωσία στέλνει την Spetsnaz  (ειδικές δυνάμεις του ρωσικού στρατού) και ορισμένους επιπλέον κομάντος και βγάζει από τη μέση τους μπράβους  του Ισλαμικού Κράτους (ISIS / ISIL / Daesh).

Ωστόσο, αυτό δεμπορεί να γίνει, όσο o Σουλτάνος ​​Ερντογάν στην Τουρκία, τα τσιράκια των πετρομοναρχιών του Κόλπου και της CIA επιμένουν να «υποστηρίζουν» και / ή  να εξοπλίζουν ανάμικτους Σαλαφιτζιχαντιστές μπράβους, «μετριοπαθείς» ή μη.

Το δήθεν «χαλιφάτο» θα είναι ένα πολύ σκληρό καρύδι , επειδή  αδιαφορούν για  το μέγεθος των δικών τους απωλειών . Η συμμαχία των  "4 + 1" - Ρωσία, Συρία, Ιράν, Ιράκ συν τη η Χεζμπολάχ -  ήδη αυτό το γνωρίζει, και το έχει βιώσει κι όλας.

Η Χεζμπολάχ έχει απώλειες. Το ίδιο και  η Quds Force του Ιράν. Το  Ιράν έχει περίπου 1.500 μαχητές στη  χώρα - πολλοί από τους οποίους είναι Αφγανοί- από την πλευρά των "4 + 1" . Από την άλλη πλευρά ,τον Οίκο των Σαούντ  που ενισχύει αφειδώς με  πακτωλό χρημάτων και αντιαρματικούς πυραύλους TOW την Jaish al-Fatah, που δεν είναι παρά μια χαλαρή συμμαχία  οργανώσεων υπό την  ηγεσία της αλ-Κάιντα με  σχετικά επικαλυπτόμενες ατζέντες (πρώτα αλλαγή του καθεστώτος, στη συνέχεια Χαλιφάτο ή υπό την ηγεσία της  Μουσουλμανικής Αδελφότητας).

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη – μέχρι στιγμής - ότι  το Ισλαμικό Κράτος (ISIS / ISIL / Daesh) έχει εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος των φορητών αντιαεροπορικών και αντιαρματικών τηλεκατευθυνόμενων  βλημάτων του.

Έτσι, ενώ στη Βιέννη διεξάγονται συνομιλίες, ας δούμε τι επιλογές έχει το Ισλαμικό Κράτος

Έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο διαφορετικές στρατηγικές.

   Να οχυρωθεί στη Raqqa -τη πρώην πρωτεύουσα του χαλιφάτου των Αββασιδών, πριν από τη Βαγδάτη - για να δώσει τη Μητέρα όλων των Μαχών αφού εκτός των άλλων δεν επιτρέπεται  να την χάσουν, αφού η  Raqqa, από  γεωστρατηγική άποψη, είναι το τελικό  σταυροδρόμι στη Συρία. Πρώην στρατιωτικοί  του Μπάαθ και διάφοροι  άραβες εθνικιστές είναι υπέρ αυτής της στρατηγικής.

 Αυτό όμως ξεχάστε το. Το καλύτερο  για το Ισλαμικό Κράτος είναι να απλώσει τη γραμμή του μετώπου, βαθιά  στην έρημο, όσο το δυνατό πιο βαθιά. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσική Πολεμική Αεροπορία δεν θα βρίσκει συγκεντρωμένους στόχους, με το πρόσθετο πλεονέκτημα που δίνει η  υπερεπέκταση των γραμμών επικοινωνίας και ανεφοδιασμού των «4 + 1" – του  Συριακού Αραβικού Στρατού /του  Ιράν /των χερσαίων δυνάμεων της Χετζμολάχ  που υποστηρίζονται από την Ρωσική Πολεμική Αεροπορία – που θα αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα ανεφοδιασμού. Τούρκοι, Τσετσένοι, Ουιγούροι  και Ουζμπέκοι  τάσσονται υπέρ αυτής της στρατηγικής .

Η διοίκηση του Ισλαμικού Κράτους κλίνει σαφώς προς την δεύτερη  επιλογή - λόγω της Τζιχαντιστικής  συνιστώσας . Τουλάχιστον 2.000 μισθοφόροι του δήθεν «Χαλιφάτου» - οι περισσότεροι από την Τσετσενία, την Τουρκία, την Κεντρική Ασία και το Xinjiang - σκοτώθηκαν στο Κομπάνι το  οποίο, σε αντίθεση με  τη Raqqa, δεν είχε καμία στρατηγική αξία. Η Τζιχάντ  Α.Ε. τώρα θέλει να επεκταθεί σε όλη τη διαδρομή προς την Κεντρική Ασία, το Xinjiang, τη Ρωσία και, αν τα καταφέρει  να βρει μια διέξοδο, προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Η δεύτερη επιλογή  έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα, ότι για στρατιωτικούς λόγους θα έχει και την  υποστήριξη των  «μετριοπαθών τζιχαντιστών» (όχι «ανταρτών»), που σημαίνει περισσότερη συνεργασία  με Ahrar al-Sham, Liwa al-Tawhid, ορισμένες  φατρίες της Jaish al-Fatah , το Ισλαμικό Μέτωπο και πληθώρα  ομάδων Σαλαφιτών από το Τουρκμενιστάν. Καμία από αυτές δεν μπορούμε να την  χαρακτηρίσουμε ως  «μετριοπαθή πολιτοφυλακή ».

Όλα αυτά θα ταίριαζαν απόλυτα σε μια στρατηγική «επέκτασης της πρώτης γραμμής» του Ισλαμικού Κράτους,  που την υπερασπίζεται, μεταξύ άλλων και  κάποιος Muslim Shishani από την Τσετσενία  διοικητής της  Jund al-Sham , που τώρα μάχεται  γύρω από τη Λατάκια.

Ο Shishani, έκανε μια σημαντική δήλωση στο Αλ Τζαζίρα Turk, «Μέτωπα [όπως] η Raqqa και το Χαλέπι δεν έχουν καμία σημασία σε έναν χερσαίο πόλεμο εναντίων  των Ρώσων. Ο πραγματικός πόλεμος θα δοθεί  στη γραμμή μετώπου  Ταρτούς-Λατάκειας . Η Τζιχάντ πρέπει να μετακινηθεί  εκεί».

Φανταστείτε λοιπόν όλα αυτούς τους τύπους να  ενώνονται σε μια τζιχάντ εσωτερικού και σε μια πλατφόρμα παγκόσμιας τζιχάντ, και χρυσοπληρωμένης. Δεν είναι κρυφό  ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες  έχουν  θορυβηθεί από τον μεγάλο αριθμό Τσετσένων  που κατατάσσονται στο δήθεν «Χαλιφάτο» , για να μην αναφέρουμε τις κινεζικές με τους Ουιγούρους. Αυτοί,  θα δυσκολευτούν να επιστρέψουν στο  Xinjiang, αλλά οι Τσετσένοι θα επιστρέψουν στον   Καύκασο. Αυτό είναι το περιβόητο  σύνδρομο «το Χαλέπι απέχει 900 χλμ από το Γκρόζνι».

Στο γενικότερο χάος έρχεται να συνεισφέρει  και ο   διευθυντής της  FSB (η υπηρεσία εθνικής ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας)  , Alexander Bortnikov  ο οποίος είχε ήδη προειδοποιήσει για συγκέντρωση των Ταλιμπάν - πολλοί από τους οποίους δήλωσαν  πίστη στο ψεύτικο «χαλιφάτο» - στα βόρεια σύνορα του Αφγανιστάν με το Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν. Για τον Πούτιν και τις  ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, η κατάσταση στο Αφγανιστάν θεωρείται  «κρίσιμη». Μια επέκταση  της τζιχάντ στην Κεντρική Ασία είναι σχεδόν βέβαιη.

Η κατάσταση  επομένως, είναι σοβαρή.  Ο παραμερισμός  της αλ-Κάιντα.Το Ισλαμικό Κράτος εκμεταλλεύεται την επίθεση των  "4 + 1" για να ενισχύσει τη θέση της ως η επικεφαλής της  παγκόσμιας Τζιχάντ. Οι Σαουδάραβες  ιμάμηδες ούτως ή άλλως έχουν ήδη κηρύξει τζιχάντ κατά της Ρωσίας. Και ο υπέργηρος Al-Azhar στο Κάιρο είναι έτοιμος να κάνει το ίδιο.

Τα σχέδια του Ιράν

Δεν υπάρχουν ενδείξεις  ότι η κυβέρνηση Ομπάμα είναι πρόθυμη  να παραδεχτεί ότι όλοι οι «μετριοπαθείς αντάρτες» είναι τζιχαντιστές. Η διοίκηση,πώντως,  του Ισλαμικού Κράτους, περιμένει.  Τα πράγματα όπως είναι  τώρα, είναι ήδη αρκετά μπλεγμένα. Ρώσοι, Σύριοι και Ιρανοί  θα πρέπει να σιγουρευτούν ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν διαθέτει ούτε τα μέσα, ούτε το ανθρώπινο δυναμικό  να υπερασπιστεί τη  Raqqa  αλλά και να κόψουν  όλες τις γραμμές επικοινωνίας- εφοδιασμού του Ισλαμικού Κράτους  με του  τζιχαντιστές που μάχονται τη συμμαχία  "4 + 1" στη δυτική Συρία.

Ακόμα και υπό  την πίεση της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία ανάγκασε ένα μεγάλο αριθμό μισθοφόρων  με τις οικογένειές τους να εγκαταλείψουν τη Συρία για την έρημο του δυτικού  Ιράκ, το Ισλαμικό Κράτος κατάφερε να σημειώσει  πρόοδο στο νότιο Χαλέπι, εισχωρώντας  στην al-Safira, και κρατώντας υπό τον έλεγχο του τουλάχιστον 10 σημεία ελέγχου κατά μήκος της γραμμής ανεφοδιασμού   που ξεκινά  από τη Hama, και μέσω Salamiyeh, Ithriyah και Khanaser, φτάνει στο Χαλέπι. 

Ο στρατός της Συρίας  πολύ απλά δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει αυτό το διάδρομο και τώρα, αυτή είναι η πρώτη του προτεραιότητα. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες του Χαλεπιού, εν τω μεταξύ, προσπαθούν να επιβιώσουν, ουσιαστικά, ως όμηροι.

Είναι σημαντικό να δει κανείς  την τακτική των ιρανών. Η καλύτερη πηγή μέχρι στιγμής  είναι ο υποδιοικητής της ιρανικής Επαναστατικής Φρουράς (IRGC), ταξίαρχος Husayn Salami, ο οποίος μίλησε εκτενώς στο Κανάλι 2 της ραδιοτηλεόρασης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

Ο Husayn Salami  αναφέρει  τη Συρία ως το «κομβικό σημείο των στρατηγικών προσπαθειών ενός διεθνούς  συνασπισμού» για την υλοποίηση  των «καταστροφικών  πολιτικών σχεδίων  του  στον ισλαμικό κόσμο».  

Με τον όρο «διεθνής συνασπισμός» εννοεί το ΝΑΤΟ συν τους Σαουδάραβες. Ο ρόλος του Ιράν είναι να «εγγυηθεί την πολιτική, ψυχολογική, οικονομική και στρατιωτική σταθερότητα του συριακού καθεστώτος».

Το Ιράν  στη Συρία κινείται σε τέσσερα επίπεδα. «Σε στρατηγικό επίπεδο, υποστηρίζουμε την συριακή κυβέρνηση, το έθνος και το στρατό, πολιτικά και ψυχολογικά. Ως σύμβουλοι, μεταφέρουμε την πολεμική εμπειρία μας  στους ανώτατους διοικητές του συριακού στρατού. Πρακτικά, τους βοηθάμε να  εκσυγχρονιστούν και να ξαναχτίσουν τη δομή του συριακού στρατού ... Σε  επιχειρησιακό επίπεδο, βοηθάμε τους διοικητές των ταξιαρχιών... 

Αυτός είναι ο λόγος που μια σειρά  διοικητές μας βρίσκονται εκεί και βοηθούν στο σχεδιασμό και την εκπόνηση επιχειρησιακών στρατηγικών». Το Ιράν βοηθά επίσης και σε επίπεδο  τακτικής και επιμελειτιακής υποστήριξης  (logistic) .

Και εδώ έχουμε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό – αλλά και ένα ανάθεμα για τον Οίκο των Σαούντ. «Η εθνική μας ασφάλεια συνδέεται  με την ασφάλεια ενός μεγάλου κομματιού του ισλαμικού κόσμου, την εθνική ασφάλεια της Συρίας. Αυτή η βασική φιλοσοφία είναι ο λόγος της  παρουσίας  μας [στη Συρία] ». Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι αμερικανικές δεξαμενές σκέψεις είναι ότι  αυτό δεν έχει να κάνει με τη διατήρηση του Άσαντ στην εξουσία για πάντα, όπως λένε πλέον επίσημα οι ιρανοί διπλωμάτες.

Ο Salami τόνισε επίσης ότι η Ρωσία επέμβηκε στη Συρία, γιατί διαφορετικά θα πρέπε να πολεμήσει τη  τζιχάντ μέσα στο σπίτι της (αυτό ακριβώς που θέλουν οι Τσετσένοι και το Ισλαμικό Κράτος ). Τη στρατηγική του Πούτιν στη Συρία, υποστήριξε πλήρως ο πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζανί, που  ήταν από τους βασικούς προσκεκλημένους στη σύνοδο κορυφής του Valdai την περασμένη εβδομάδα.

Είμαι ο Χαλίφης. Άκου το βρυχηθμό μου

Αντιμέτωπη με τη ρωσική / ιρανικό στρατηγική, τι πρέπει να κάνει τώρα  η Αυτοκρατορία του Χάους ;

Να θολώσει τα ήδη θολά νερά, τι άλλο; Να λυπηθεί  πολύ που οι «ανώτεροι σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας» του Ομπάμα πρότειναν και αυτός αποφάσισε να τοποθετήσει  Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ πιο κοντά  στο Ισλαμικό Κράτος  στη Συρία;

Με τέτοια  ειδική «καθοδήγηση»  υποτίθεται ότι θα  καταφέρει ο συνασπισμός  γνωστός ως Δημοκρατικές  Δυνάμεις  της Συρίας – υπό την ηγεσία των  Κούρδων των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας (YPG) - να καταλάβει τη Raqqa. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κατ 'ανάγκην οι  Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ θα πολεμούν μαζί με τους  "4 + 1", τον ίδιο στόχο. Εξάλλου, κολυμπάμε  πάλι στα βαθιά νερά του Γεωπολιτικού Σουρεαλιστάν - όπου ο υπό αμερικανική ηγεσία Συνασπισμός  Προβληματικών  οπορτουνιστών (CDO) αγνοεί πλήρως  τι κάνουν οι "4 + 1" . Και να μην ξεχνάμε τις αντιθέσεις  στο εσωτερικό του συνασπισμού - και τις αντιρρήσεις της  Άγκυρας στην επιμονή των ΗΠΑ για συνεργασία με τους Κούρδους της Συρίας.

Όσο για το Ιράκ, η κυβέρνηση Ομπάμα και το Πεντάγωνο σήμερα χαρακτηρίζονται ανοικτά ως ανέκδοτο . Οι Σουνίτες  της επαρχίας  Ανμπάρ είναι έξω φρενών διότι το ισχυρότερο δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης  στην ιστορία δεν πέτυχε να καταγράψει  την προέλαση των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους, από το Τικρίτ στο Ραμάντι και τα περίχωρα. 

Και ένα  τελευταίο  πλήγμα στο γόητρο των ΗΠΑ, ανάμεσα στα τόσα  - μετά  την εξαίρεση των ΗΠΑ από το  κέντρο πληροφοριών  των "4 + 1" στη Βαγδάτη, που όμως έδωσε την άδεια στη Ρωσία να βομβαρδίσει  το κομβόι των μηχανοκίνητων δυνάμεων  του δήθεν «Χαλιφάτο» που προσπαθούσε να διασχίσει  την έρημο της Συρίας –η  Βαγδάτη και η ΕΕ μόλις συμφώνησαν  να δημιουργήσουν ένα ακόμη κέντρο  ανταλλαγής  πληροφοριών  για το Ισλαμικό Κράτος. 

Το θέμα  είναι ότι η κυβέρνηση Ομπάμα είναι τελείως τρομοκρατημένοι διότι πιστεύει ότι η ΕΕ ενδεχομένως να  υποστηρίξει την  εκστρατεία  της Ρωσίας – και αυτό αφορά  όλο και περισσότερο το Συνασπισμό  Προβληματικών  οπορτουνιστών  (CDO)  και  αυτό που  πραγματικά  είναι. Γελοίοι . 

Στο  άμεσο μέλλον έχουμε να δούμε  ακόμα πιο επικίνδυνα  παραδείγματα σουρεαλισμού. Σκεφτείτε την κυβέρνηση Ομπάμα να βοηθά τις πολιτοφυλακές των σιιτών  να ανακαταλάβουν τη Μοσούλη στο Ιράκ από  το Ισλαμικό Κράτος, και ταυτόχρονα να βοηθάει τους  Κούρδους στη Συρία να πάρουν πίσω τη Raqqa, μια αραβική πόλη. Τότε είναι βέβαιο  ότι  θα ξεσπάσει μεγάλη κόντρα μεταξύ σουνιτών και Αμερικανών  στη Συρία και στο Ιράκ - και  το Ισλαμικό Κράτος  έχει να κερδίσει πολλά  από αυτό.

Όπως έχουν τα πράγματα, δεν πρόκειται να δούμε  μια κατά μέτωπο επίθεση στο Χαλέπι από το  στρατό της Συρίας  και το Ιράν / Χεζμπολάχ, με την  κάλυψη της  Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας αλλά αντίθετα, η  στρατηγική των  "4 + 1" θα είναι να διακοπούν στο μάξιμουμ οι δρόμοι ανεφοδιασμού  των Σαλαφιτο-τζιχαντιστικών πολιτοφυλακών κάτι που σημαίνει  ότι θα πρέπει να κοπεί η ροή ανεφοδιασμού τους με χρήματα και όπλα  μέσω  Τουρκίας.

Να το επαναλάβουμε. Τι  θα γίνει  με την Αυτοκρατορία του Χάους;

Η κυβέρνηση Ομπάμα ουσιαστικά πολεμάει - κάπως – το Ισλαμικό Κράτος  στο Ιράκ, όπου η Ουάσιγκτον έχει χάσει ένα πόλεμο αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η ομάδα Ομπάμα ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να χτυπήσει το δήθεν  "Χαλιφάτο" στη Συρία - επειδή αυτό θα βοηθούσε  στην εκδίωξη του  Ασαντ.

Ο Σουλτάνος ​​Ερντογάν - με την Άγκυρα να κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Βιέννη - εξακολουθεί να αφήνει το Ισλαμικό Κράτος να περνά  ελεύθερα  τα σύνορα με τη Συρία κάτι που  ωφελεί  απεριόριστα το Ισλαμικό Κράτος . Και ο παρανοϊκός  Οίκος των Σαούντ  Σιιτών-που μισεί όσο τίποτα τους Σιίτες - με το Ριάντ να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις  στη Βιέννη - εξακολουθεί να ενισχύει  την κάθε  πολιτοφυλακή Σαλαφιτών –Τζιχαντιστών με κάθε είδους οπλισμό. Αυτή είναι η πολιτική του Ομπάμα στη Συρία, και  το γέλιο του Χαλίφη φτάνει  μέχρι τη Βιέννη.

ΠΗΓΗ : "Information Clearing House" - "Asia Times"