Μετά το Eurogroup, Ραχόι, ΜΜΕ, Κεντροδεξιά και Κεντροαριστερά έχουν... ξεσαλώσει
Άρχισαν τα όργανα στην Ισπανία... Μετά την έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup της Παρασκευής, ο Ραχόι και η συμμορία του σηκώνουν τα μανίκια για να τσακίσουν το Podemos.
Προηγήθηκε βέβαια μια πρωτοφανής εκστρατεία λασπολογίας κατά των Ελλήνων από τον κολλητό του Α. Σαμαρά και πιστό στρατιωτάκι της Άνγκελα Μέρκελ, κατά την οποία βασικός στόχος ήταν να στρέψουν τον ισπανικό λαό κατά του ελληνικού, προβάλλοντας επιχειρήματα όπως «θέλουν να σας φάνε τα λεφτά», «εάν δεν τους δανείζαμε χρήματα τώρα θα είχατε υψηλότερες συντάξεις και επιδόματα ανεργίας», «ενώ εσείς υποφέρετε και θυσιαζόσαστε, αυτοί θέλουν να συνεχίσουν να την περνάνε ζάχαρη» και προπαντός «μην ξεχνάτε ποιανού ‘‘φίλοι’’ είναι αυτοί οι τύποι στην Ελλάδα, που περιφρονούν τα χρέη τους, είναι η παρέα του Πάμπλο Ιγκλέσιας», αυτού του ανεκδιήγητου ντε, που έχει το θράσος να παραμένει πρώτος στις δημοσκοπήσεις.
Και μαζί με τον Ραχόι πάνε και τα συστημικά ΜΜΕ – κεντροδεξιά και κεντροαριστερά –, τα οποία έχει λούσει κρύος ιδρώτας στην προοπτική ανόδου στην εξουσία του Podemos και κάνουν ό,τι μπορούν για να ανακόψουν τη δυναμική του. Μετά δε και τις δυσκολίες που συνάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να «πείσει την Ευρώπη», κάνουν πάρτι: έτσι θα γίνει και με εσάς, διαμηνύουν στους υποστηρικτές του Ιγκλέσιας, θα σπάσετε τα μούτρα σας.
Το σύστημα
Για να έχουν όμως και τα νώτα τους καλυμμένα, δεν περιορίζονται στην κατά βούληση και κατά φαντασία ερμηνεία των όποιων εξελίξεων. Ο πόλεμος ενάντια στο Podemos είναι καθολικός: προπαγάνδα, παραπληροφόρηση, τραμπουκισμός, κυνήγι μαγισσών, όλα τα όπλα είναι θεμιτά. Διαβάζοντας κάποιος τα ισπανικά ΜΜΕ τα τελευταία 24ωρα νομίζει πως ο Ιγκλέσιας είναι ταυτόχρονα ο Γκούφι, ο Αλ Καπόνε, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Ραχόι (ναι, θα μπορούσε, άμα απομονώναμε τις περιγραφές), ο Αθνάρ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Αλλιώς δεν εξηγείται.
Τις προηγούμενες μέρες τα δημοσιεύματα (συχνά στην ίδια εφημερίδα) κατηγορούσαν τον επικεφαλής του Podemos και το επιτελείο του ως «άσχετους, εκτός πραγματικότητας και ανίκανους να διοικήσουν καφετέρια», αλλά την ίδια στιγμή έδιναν αγώνα για να εντοπίσουν τα όποια «ψεγάδια» και «άπλυτα» των στελεχών του προκειμένου να τους παρουσιάσουν ως «αδίστακτα λαμόγια, που έχουν καταφέρει να κοροϊδέψουν εκατομμύρια πολίτες» και τους οποίους «χρηματοδοτούν σκοτεινά συμφέροντα».
Παρομοίως, ο Ιγκλέσιας και το Podemos εμφανίζονται ως «αφελείς, εξ ου και επικίνδυνοι», καθότι σε περίπτωση που εφαρμοστούν τα όσα λένε «θα επικρατήσει απόλυτο χάος» στην Ισπανία και ο καθένας θα κάνει ό,τι του κατέβει, αλλά την ίδια στιγμή τους παρουσιάζουν και θαυμαστές του «αυταρχικού μοντέλου» που, εάν εκλεγούν, θα μετατρέψουν τον Ιγκλέσιας σε κάποιου είδους «δικτατορίσκο». Α, ναι, και φυσικά, μην ξεχνάμε και την τρομοκρατία.
Ψυχραιμία παιδιά…
Όσο μάλιστα πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές στην επαρχία της Ανδαλουσίας στις 22 Μαρτίου (των οποίων το αποτέλεσμα θα αποτελέσει «προάγγελο» όσων θα ακολουθήσουν στις δημοτικές του Μαΐου και στις κοινοβουλευτικές του Δεκεμβρίου) τόσο χάνουν την ψυχραιμία τους πολιτικοί, μεγαλοπαράγοντες και... μιντιάρχες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο διευθυντής της παραδοσιακής συντηρητικής εφημερίδας «ABC» Μπεϊέτο Ρουμπίδο, ο οποίος ξέσπασε πριν από μια εβδομάδα κατά των καναλιών που επιτρέπουν να εμφανίζονται «τόσο συχνά οι υποψήφιοι του Podemos». Βέβαια, το «πόσο συχνά» εμφανίζονται και υπό «ποιες συνθήκες» (ποιο είναι το τηλεοπτικό περιβάλλον που τους επιφυλάσσουν), αυτό είναι θέμα αντίληψης. Διότι, όπως αναφέρουν αρκετοί δημοσιογράφοι – ανάμεσα στους οποίους και ο διευθυντής του καναλιού Sexta –, όσοι «έφεραν» πρώτοι στα τηλεοπτικά πλατό τους εκπροσώπους του Podemos, «το έκαναν αντιστεκόμενοι σε πρωτοφανείς πιέσεις, τόσο από πολιτικούς όσο και από οικονομικούς κύκλους».
Για να έχουμε μια εικόνα του... ανένδοτου που έχει κηρύξει στο Podemos και τον Πάμπλο Ιγκλέσιας το μιντιακό κατεστημένο της Ισπανίας, αρκεί να αναφέρουμε μόνο τα υποτιθέμενα «ρεπορτάζ» των τελευταίων ημερών. Σύμφωνα με ένα από αυτά – στην… αντικειμενικότατη «ABC» –, ο Ιγκλέσιας, ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο UCM, είχε «κόψει τρεις φορές μια σπουδάστρια επειδή φορούσε μαργαριταρένια σκουλαρίκια».
Η εφημερίδα μάλιστα κατονομάζει τη σπουδάστρια, τη Μαρία Μερσέντες Πέρες, νυν στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος και δήμαρχος στην κοινότητα Ρεντουένια.
Η «είδηση - βόμβα» είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν ορδές δημοσιογράφων στην πόρτα της Πέρες, η οποία αναγκάστηκε να αποκαλύψει ότι στο μάθημα είχε κοπεί δύο φορές, εκ των οποίων μόνο τη μία από τον Ιγκλέσιας, και ότι... ουδέποτε τέθηκε θέμα «σκουλαρικιών».
Ένα άλλο… φοβερό ρεπορτάζ αφορά την «άμεση σύνδεση» των στελεχών του Podemos με την τρομοκρατία.
Πώς στηρίζεται αυτή η κατηγορία; Πάρτε το παράδειγμα της Ελένα Πέρνας, μέλος της Επιτροπής για την Εγγύηση της Δημοκρατίας του Podemos στη Γαλικία. Η κυρία αυτή, λέει το ρεπορτάζ, «είχε σχέσεις με το γραφείο που υπερασπίζεται τους τρομοκράτες».
Τι εννοεί; Ότι η Πέρνας έκανε την πρακτική της ως δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο Estudos Xuridicos-Avogacia, το οποίο είχε αναλάβει μεταξύ άλλων και την υπεράσπιση μελών της οργάνωσης GRAPO (ένοπλο αντάρτικο της Γαλικίας), υποθέσεις με τις οποίες προφανώς και δεν ασχολήθηκε η τότε μαθητευόμενη.
[--->]
Άρχισαν τα όργανα στην Ισπανία... Μετά την έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup της Παρασκευής, ο Ραχόι και η συμμορία του σηκώνουν τα μανίκια για να τσακίσουν το Podemos.
Προηγήθηκε βέβαια μια πρωτοφανής εκστρατεία λασπολογίας κατά των Ελλήνων από τον κολλητό του Α. Σαμαρά και πιστό στρατιωτάκι της Άνγκελα Μέρκελ, κατά την οποία βασικός στόχος ήταν να στρέψουν τον ισπανικό λαό κατά του ελληνικού, προβάλλοντας επιχειρήματα όπως «θέλουν να σας φάνε τα λεφτά», «εάν δεν τους δανείζαμε χρήματα τώρα θα είχατε υψηλότερες συντάξεις και επιδόματα ανεργίας», «ενώ εσείς υποφέρετε και θυσιαζόσαστε, αυτοί θέλουν να συνεχίσουν να την περνάνε ζάχαρη» και προπαντός «μην ξεχνάτε ποιανού ‘‘φίλοι’’ είναι αυτοί οι τύποι στην Ελλάδα, που περιφρονούν τα χρέη τους, είναι η παρέα του Πάμπλο Ιγκλέσιας», αυτού του ανεκδιήγητου ντε, που έχει το θράσος να παραμένει πρώτος στις δημοσκοπήσεις.
Και μαζί με τον Ραχόι πάνε και τα συστημικά ΜΜΕ – κεντροδεξιά και κεντροαριστερά –, τα οποία έχει λούσει κρύος ιδρώτας στην προοπτική ανόδου στην εξουσία του Podemos και κάνουν ό,τι μπορούν για να ανακόψουν τη δυναμική του. Μετά δε και τις δυσκολίες που συνάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να «πείσει την Ευρώπη», κάνουν πάρτι: έτσι θα γίνει και με εσάς, διαμηνύουν στους υποστηρικτές του Ιγκλέσιας, θα σπάσετε τα μούτρα σας.
Το σύστημα
Για να έχουν όμως και τα νώτα τους καλυμμένα, δεν περιορίζονται στην κατά βούληση και κατά φαντασία ερμηνεία των όποιων εξελίξεων. Ο πόλεμος ενάντια στο Podemos είναι καθολικός: προπαγάνδα, παραπληροφόρηση, τραμπουκισμός, κυνήγι μαγισσών, όλα τα όπλα είναι θεμιτά. Διαβάζοντας κάποιος τα ισπανικά ΜΜΕ τα τελευταία 24ωρα νομίζει πως ο Ιγκλέσιας είναι ταυτόχρονα ο Γκούφι, ο Αλ Καπόνε, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Ραχόι (ναι, θα μπορούσε, άμα απομονώναμε τις περιγραφές), ο Αθνάρ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Αλλιώς δεν εξηγείται.
Τις προηγούμενες μέρες τα δημοσιεύματα (συχνά στην ίδια εφημερίδα) κατηγορούσαν τον επικεφαλής του Podemos και το επιτελείο του ως «άσχετους, εκτός πραγματικότητας και ανίκανους να διοικήσουν καφετέρια», αλλά την ίδια στιγμή έδιναν αγώνα για να εντοπίσουν τα όποια «ψεγάδια» και «άπλυτα» των στελεχών του προκειμένου να τους παρουσιάσουν ως «αδίστακτα λαμόγια, που έχουν καταφέρει να κοροϊδέψουν εκατομμύρια πολίτες» και τους οποίους «χρηματοδοτούν σκοτεινά συμφέροντα».
Παρομοίως, ο Ιγκλέσιας και το Podemos εμφανίζονται ως «αφελείς, εξ ου και επικίνδυνοι», καθότι σε περίπτωση που εφαρμοστούν τα όσα λένε «θα επικρατήσει απόλυτο χάος» στην Ισπανία και ο καθένας θα κάνει ό,τι του κατέβει, αλλά την ίδια στιγμή τους παρουσιάζουν και θαυμαστές του «αυταρχικού μοντέλου» που, εάν εκλεγούν, θα μετατρέψουν τον Ιγκλέσιας σε κάποιου είδους «δικτατορίσκο». Α, ναι, και φυσικά, μην ξεχνάμε και την τρομοκρατία.
Ψυχραιμία παιδιά…
Όσο μάλιστα πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές στην επαρχία της Ανδαλουσίας στις 22 Μαρτίου (των οποίων το αποτέλεσμα θα αποτελέσει «προάγγελο» όσων θα ακολουθήσουν στις δημοτικές του Μαΐου και στις κοινοβουλευτικές του Δεκεμβρίου) τόσο χάνουν την ψυχραιμία τους πολιτικοί, μεγαλοπαράγοντες και... μιντιάρχες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο διευθυντής της παραδοσιακής συντηρητικής εφημερίδας «ABC» Μπεϊέτο Ρουμπίδο, ο οποίος ξέσπασε πριν από μια εβδομάδα κατά των καναλιών που επιτρέπουν να εμφανίζονται «τόσο συχνά οι υποψήφιοι του Podemos». Βέβαια, το «πόσο συχνά» εμφανίζονται και υπό «ποιες συνθήκες» (ποιο είναι το τηλεοπτικό περιβάλλον που τους επιφυλάσσουν), αυτό είναι θέμα αντίληψης. Διότι, όπως αναφέρουν αρκετοί δημοσιογράφοι – ανάμεσα στους οποίους και ο διευθυντής του καναλιού Sexta –, όσοι «έφεραν» πρώτοι στα τηλεοπτικά πλατό τους εκπροσώπους του Podemos, «το έκαναν αντιστεκόμενοι σε πρωτοφανείς πιέσεις, τόσο από πολιτικούς όσο και από οικονομικούς κύκλους».
Για να έχουμε μια εικόνα του... ανένδοτου που έχει κηρύξει στο Podemos και τον Πάμπλο Ιγκλέσιας το μιντιακό κατεστημένο της Ισπανίας, αρκεί να αναφέρουμε μόνο τα υποτιθέμενα «ρεπορτάζ» των τελευταίων ημερών. Σύμφωνα με ένα από αυτά – στην… αντικειμενικότατη «ABC» –, ο Ιγκλέσιας, ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο UCM, είχε «κόψει τρεις φορές μια σπουδάστρια επειδή φορούσε μαργαριταρένια σκουλαρίκια».
Η εφημερίδα μάλιστα κατονομάζει τη σπουδάστρια, τη Μαρία Μερσέντες Πέρες, νυν στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος και δήμαρχος στην κοινότητα Ρεντουένια.
Η «είδηση - βόμβα» είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν ορδές δημοσιογράφων στην πόρτα της Πέρες, η οποία αναγκάστηκε να αποκαλύψει ότι στο μάθημα είχε κοπεί δύο φορές, εκ των οποίων μόνο τη μία από τον Ιγκλέσιας, και ότι... ουδέποτε τέθηκε θέμα «σκουλαρικιών».
Ένα άλλο… φοβερό ρεπορτάζ αφορά την «άμεση σύνδεση» των στελεχών του Podemos με την τρομοκρατία.
Πώς στηρίζεται αυτή η κατηγορία; Πάρτε το παράδειγμα της Ελένα Πέρνας, μέλος της Επιτροπής για την Εγγύηση της Δημοκρατίας του Podemos στη Γαλικία. Η κυρία αυτή, λέει το ρεπορτάζ, «είχε σχέσεις με το γραφείο που υπερασπίζεται τους τρομοκράτες».
Τι εννοεί; Ότι η Πέρνας έκανε την πρακτική της ως δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο Estudos Xuridicos-Avogacia, το οποίο είχε αναλάβει μεταξύ άλλων και την υπεράσπιση μελών της οργάνωσης GRAPO (ένοπλο αντάρτικο της Γαλικίας), υποθέσεις με τις οποίες προφανώς και δεν ασχολήθηκε η τότε μαθητευόμενη.
[--->]
