Εμπόριο φαιάς ουσίας

- Πρόεδρε, μέρα που 'ναι ας γράψουμε κάτι να τραβήξουμε κανέναν πασόκο θρησκευόμενο του μεσαίου χώρου.

- Εντάξει. Εξάλλου «και μεις νοικοκυραίοι είμαστε...»

  

[---->]

8 παρατηρήσεις για την καταστροφή στην Εύβοια: απ' τα 63 μέχρι τα 350 χιλιοστά βροχής είναι πολύ μακρύς ο δρόμος.

                          

Τη νύχτα του Σαββάτου 8 προς Κυριακή 9/8/2020 έπεσε πολλή βροχή στην Εύβοια, με αποτέλεσμα 8 συμπολίτες μας να παρασυρθούν απ' τα νερά και να χάσουν τη ζωή τους. Ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας & Διαχείρισης Κρίσεων επεχείρησε ν' αποσείσει τις όποιες ευθύνες για το τραγικό αποτέλεσμα, λέγοντας χαρακτηριστικά "Η πρόβλεψη που είχαμε έκανε εκτίμηση για 63 χιλιοστά βροχής σε 24 ώρες, ενώ η βροχή έφτασε τα 350 χιλιοστά μέσα σε έξι ώρες. Δεν είχαμε σωστή πρόβλεψη. Θα είχαμε ενεργήσει διαφορετικά".

Η πρώτη παρατήρηση είναι πως τα 63 χιλιοστά σε 24 ώρες είναι ήδη πολύ νερό για να προκαλέσουν "πορτοκαλί συναγερμό" με βάση το Meteoalarm. Τα 63 χιλιοστά όμως είναι επικίνδυνα όταν πέφτουν σε μια περιοχή που τα προηγούμενα χρόνια έχει καεί και ξανακαεί και ξανακαεί μέχρι και πριν δυο μήνες, όπως μας λέει το Έθνος. Όταν δεν υπάρχει όχι δάσος, αλλά ούτε χορτάρι στη θέση του, τα 63 χιλιοστά θα δώσουν πλημμυρικά φαινόμενα. Κι αν στα χαμηλά υψόμετρα υπάρχουν μπαζωμένα ρέματα και άναρχη δόμηση, καθόλου πρωτότυπα και τα δυο στη σημερινή Ελλάδα, η συνταγή της καταστροφής είναι έτοιμη.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι πως η Εύβοια είναι μια περιοχή της χώρας που πέφτει πολλή βροχή, αλλά και πολύ χιόνι. Δεν είναι τυχαίο πως, βοηθούσης και της γεωλογίας, το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι καταπράσινο. Μια Πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της πρέπει να παρακολουθεί από κοντά τα μετεωρικά κατακρημνίσματα στην Εύβοια.

Η τρίτη παρατήρηση είναι πως η δήλωσή του αυτή, περί μη σωστής πρόβλεψης, προκάλεσε την άμεση αντίδραση των μετεωρολόγων. Ο Διευθυντής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Θ. Κολυδάς, ευρισκόμενος σε καλοκαιρινή άδεια, ανέβασε στον προσωπικό του ιστότοπο μια πολύ αναλυτική ενημέρωση, απ' όπου και η πιο πάνω εικόνα, με την επισήμανση "Με βάση τις μετρήσεις του Μετεωρολογικού Ραντάρ της Λάρισας, στην περιοχή Ψαχνών-Πολιτικών ..."  Μόνο που προκύπτουν ερωτηματικά: η απόσταση απ' τα 212,38 χιλιοστά που έπεσαν στην περιοχή Ψαχνών-Πολιτικών Εύβοιας μέχρι τα 350 χιλιοστά, που ανέφερε ο Υφυπουργός, δεν είναι καθόλου αμελητέα! 137,62 χιλιοστά είναι υπεραρκετή ποσότητα νερού για να προκαλέσει από μόνη της νεκρούς. Πόθεν λοιπόν προέκυψαν τα 350 χιλιοστά; Άγνωστο!

Η τέταρτη παρατήρηση είναι πως η Μετεωρολογική Υπηρεσία είναι απογυμνωμένη από προσωπικό κι αυτό από μόνο του θα 'πρεπε να έχει προκαλέσει την προσοχή της Πολιτικής Προστασίας. Οι δικές μου πληροφορίες λένε "Ένα άτομο γεωργική Μετεωρολογία (τμηματάρχης), ένα υδρολογία (τμηματάρχης), ένα περιβάλλον (τμηματάρχης), ένα Κλιματολογία (τμηματάρχης)". Αν οι πληροφορίες είναι ακριβείς, αυτό πια δεν είναι Υπηρεσία, είναι απόκομμα Υπηρεσίας. Ελλάδα, διαλυμένο κράτος ...

                                    

Η πέμπτη παρατήρηση είναι πως το Εθνικό Αστεροσκοπείο με τη σειρά του "αδειάζει" τον Υφυπουργό. Στο στιγμιότυπο οθόνης ...

απ' τον ιστότοπο meteo.gr βλέπουμε πως η περιοχή των Ψαχνών-Πολιτικών βρίσκεται ανάμεσα στους Μετεωρολογικούς Σταθμούς Σέττας Εύβοιας και Βατερής-Λίμνης Εύβοιας.

                                      

Μόνο που κανείς απ' τους σταθμούς αυτούς δεν έχει καταγράψει τα χιλιοστά βροχής που ανέφερε ο Υφυπουργός! Ο σταθμός της Σέττας, σε υψόμετρο 925μ πάνω στο βουνό, έχει καταγράψει για όλο το μέχρι τώρα (11/8, 16:53) διάστημα του Αυγούστου συνολικά 190,8 χιλιοστά βροχής. Πολύ-πολύ μακριά απ' τα 350 ...

                                     

                    

Ο σταθμός Βατερής - Λίμνης Εύβοιας, σε υψόμετρο 130μ, έχει καταγράψει συνολική μηνιαία βροχόπτωση μόλις 48,6 χιλιοστά, προφανώς το θανατηφόρο μπουρίνι δεν πέρασε απ' την περιοχή. Πόθεν λοιπόν έχουν προκύψει τα δεδομένα για τη δήλωση του Υφυπουργού "... η τελευταία επιβεβαιωμένη μέτρηση που έχουμε είναι πάνω από 350 χιλιοστά";

Η έκτη παρατήρηση είναι πως ένας ακόμα μετεωρολόγος, που διαχώρισε τη θέση του απ' τον Υφυπουργό, ήταν ο βουλευτής της ΝΔ Καλλιάνος: "...μη ρωτάτε εμένα, ρωτήστε τον κ. Χαρδαλιά από που προέκυψε αυτή η πρόγνωση των 63mm για την Εύβοια."

Η έβδομη παρατήρηση είναι πως, κατόπιν εορτής βεβαίως, ο Υφυπουργός έσπευσε να κάνει αναφορά στην "κλιματική αλλαγή", που είναι το εντελώς μοντέρνο φάρμακο "δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν": "είμαστε μπροστά σε φαινόμενα τα οποία χρειάζεται να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να φτιάξουμε δομές που θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Φαινόμενα τα οποία δεν έχουν ξαναζήσει, που όσο και να βασιστούμε σε μοντέλα πρόβλεψης, αποδεικνύεται ότι η κλιματική αλλαγή, οι συνθήκες δυσκολεύουν". Η δήλωση αυτή μοιάζει να ξεπατικώθηκε με καρμπόν απ' την ανάλογη αναφορά της τέως Περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου μετά την καταστροφή της Μάνδρας. Κι εκεί η "κλιματική αλλαγή" έφταιγε, ο κακός μας ο καιρός, όχι τα μπαζωμένα ρέματα κι οι αποψιλώσεις των βουνών.

                                     

                        

Και υπάρχει και μια όγδοη παρατήρηση: αν δει κανείς το Γεωπληροφοριακό Χάρτη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, στις βουνοκορφές πάνω απ' την περιοχή που πνίγηκε το Σαββατόβραδο έχουν ξεφυτρώσει ατελείωτες αιτήσεις για τοποθέτηση ανεμογ@@ητριών! Μια πυρκαϊά στο δάσος είναι πάντα βολική για να προετοιμάσει το έδαφος, η υλοτόμηση πάντα είναι πιο ακριβή. Αλλά όταν έχεις το ΣτΕ, κάποτε προστάτη του περιβάλλοντος και πλέον ολετήρα του, να χαρακτηρίζει τα αιολικά ως "δημόσιας ωφέλειας", περιμένετε να ενδιαφερθεί κανείς για το αν θα υπάρχει δάσος πάνω απ' τα Ψαχνά-Πολιτικά;

Το τελικό συμπέρασμα είναι πως ενώ οι πολίτες είμαστε ανοχύρωτοι και ανυπεράσπιστοι απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, οι πολιτικοί δεν βάζουν μυαλό κι αναζητούν μονίμως άλλοθι για να κουκουλώσουν όπως-όπως τις ευθύνες για το αναποτελεσματικό κράτος. Μόνο που το άλλοθι της "κλιματικής αλλαγής" είναι απλά το δήθεν άλλοθι των μονίμως αποτυχημένων ...

[---->]

Βηρυτός. Μουίν Ραμπάνι ‘’Η όποια ανανέωση δεν θα είναι επουσιώδης αλλά ούτε και ούτε ριζοσπαστική''

 

''Η Χεζμπολά δεν έχει περισσότερες ευθύνες για την κρίση στο Λίβανο από τα άλλα κόμματα. Τις επιτίθενται επειδή δεν είναι ευθυγραμμισμένη με τις ΗΠΑ. Όλοι επικρίνουν το σεχταριστικό πολιτικό σύστημα, αλλά στο τέλος αυτό δεν θα ανατραπεί "

 του Michele Giorgio-Il Manifesto

Για τις επιπτώσεις της έκρηξης στη Βηρυτό στην πολιτική κατάσταση του Λιβάνου μιλήσαμε με τον Μουίν Ραμπάνι (Mouin Rabbani), έναν από τους κορυφαίους Αραβες πολιτικούς αναλυτές. "Οι επιπτώσεις στην εσωτερική πολιτική κατάσταση είναι αναπόφευκτες", λέει ο Ραμπάνι "οι Λιβανέζοι θα συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση τις διαμαρτυρίες εναντίον μιας πολιτικής τάξης που τη θεωρούν άπληστη ,ανίκανη και επιβλαβή."

Ε : Αυτή η πολιτική τάξη θα εγκαταλείψει την εξουσία ;

Α : Δεν είναι σίγουρο ότι η έκρηξη που κατέστρεψε τη Βηρυτό και σκότωσε περισσότερους από 150 ανθρώπους θα οδηγήσει στην έξοδο από την πολιτική σκηνή πολιτικές προσωπικότητες, κάποιοι από τους οποίους βρίσκονται στην εξουσία εδώ και δεκαετίες και οι οποίοι έχουν ήδη δείξει στο παρελθόν μια απίστευτη ικανότητα προσαρμογής σε καταστάσεις κρίσης. Θα υπάρξει αλλαγή που δεν θα έχει επουσιώδη χαρακτήρα, αλλά, φοβάμαι, όχι και τόσο ριζοσπαστική.

Ε: Η Χεζμπολά έχει γίνει στόχος. Ένα μέρος του Λιβάνου κατηγορεί το σιιτικό κίνημα, την πιο ισχυρή δύναμη στο εθνικό πολιτικό τοπίο σήμερα, ότι συνέβαλε αποφασιστικά στην οικονομική κρίση και την απομόνωση της χώρας από τη Δύση λόγω των στενών δεσμών της με το Ιράν και τη συμμαχίας της με τη Συρία του Μπασάρ Άσαντ.

Α : Οι κριτικές είναι δικαιολογημένες μόνο εν μέρει. Η Χεζμπολά έχει και αυτή τις ευθύνες της για την οικονομική κρίση του Λιβάνου αλλά όχι περισσότερο από τα άλλα κόμματα. Το σιιτικό κίνημα αποτελεί σταθερό παράγοντα του πολιτικού συστήματος του Λιβάνου εδώ και λίγα μόνο χρόνια και δεν μπορεί να δημιούργησε από μόνο του προβλήματα, πολιτικά και οικονομικά, προβλήματα τα οποία έχουν τις ρίζες τους στο μακρινό παρελθόν.

Εάν αναφερόμαστε στο σεχταριστικό πολιτικό σύστημα ( ο πρωθυπουργός προέρχεται από τη σουνιτική μουσουλμανική κοινότητα, ενώ ο πρόεδρος από τη χριστιανική κοινότητα των μαρωνιτών και ο πρόεδρος της Βουλής από τις τάξεις των μουσουλμάνων σιιτών), η Χεζμπολά αρχικά προσπάθησε να το καταργήσει, και επειδή από δημογραφική σκοπιά ευνοείται. Ένα δημοκρατικό σύστημα με βάση την αρχή «ένας πολίτης μία ψήφος» μπορεί να την ευνοήσει. Αλλά απέτυχε στην προσπάθειά της αυτή. Ετσι, επέλεξε να ενταχθεί στο σεχταριστικό πολιτικό σύστημα και τώρα το υπερασπίζεται. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα για εκείνους τους Λιβανέζους που, αν και δεν είναι μέλη της, δεν είναι και εχθρικοί απέναντί της και συμφωνούν τουλάχιστον με ένα μέρος των περιφερειακών επιλογών της. Πρόκειται για νέους προοδευτικούς, ανθρώπους της ριζοσπαστικής αριστεράς, που θέλουν μια πραγματική αλλαγή για να σωθεί η χώρα από την καταστροφή και αισθάνονται ότι δεν έχουν πλέον μαζί τους αυτήν την πολιτική δύναμη που εδώ και χρόνια έδειχνε επαναστατική, αντι-συστημική.

Ε : Το σεχταριστικό όμως πολιτικό σύστημα δεν το επέβαλε η Χεζμπολά, όπως μας δείχνει η ιστορία του Λιβάνου.

Α : Γιαυτό και οι κατηγορίες εναντίον του σιιτικού κινήματος δικαιολογούνται μόνο εν μέρει. Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι παρά ο καρπός της πολιτικής ατζέντας δυνάμεων που θα ήθελαν μια περιφερειακή και διεθνή θέση του Λιβάνου αντίθετη από αυτήν που θέλει η Χεζμπολά. Η ένταση μεταξύ των δύο πλευρών θα οξυνθεί με την ανακοίνωση (στις 18 Αυγούστου) της ποινής της δίκης στη Χάγη (του Ειδικού Δικαστηρίου για το Λίβανο) για τους φερόμενους ως δράστες της επίθεσης στην οποία σκοτώθηκε το 2005 ο Πρωθυπουργός του Λιβάνου ο Σουνίτης Ραφάκ Χάριρι. Κατηγορούμενοι είναι τέσσερα μέλη της Χεζμπολά και δεν αποκλείω να υπάρξουν συγκρούσεις με απρόβλεπτες συνέπειες.

Ε : Λίγο ακόμα σχετικά με το σεχταριστικό πολιτικό σύστημα, του Λιβάνου είναι σίγουρο ότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας θέλει πραγματικά να μπει ένα τέλος σε αυτό; Η χριστιανική μειονότητα, για να αναφέρω μόνο ένα κρίσιμο σημείο, θα καταλήξει να χάσει τις περισσότερες από τις πολλές εξουσίες που τις είχε διασφαλίσει η γαλλική αποικιοκρατία.

Α: Μόνο ένα μέρος της χώρας το θέλει πραγματικά. Αυτό που θέλουν κυρίως οι Λιβανέζοι είναι να φύγει η πολιτική ελίτ που εδώ και χρόνια χάρη στο σεχταριστικό πολιτικό σύστημα έχει αποκτήσει τεράστια πολιτική και οικονομική εξουσία φέρνοντας τον Λίβανο στην κατάρρευση. Όσο για τους Χριστιανούς, εάν από τη μία πλευρά το σύστημα τους ευνοεί από άποψη θεσμικών και στρατιωτικών θέσεων, από την άλλη, δεν μπορούν να έχουν όλα τα οφέλη. Εδώ και χρόνια, η χριστιανική μειονότητα έχει χωριστεί μεταξύ εκείνων που προσβλέπουν στη συμμαχία με τους σουνίτες μουσουλμάνους και τον πρώην πρωθυπουργό Σααντ Χαρίρι και εκείνους (οι υποστηρικτές του αρχηγού του κράτους Michel Aoun,) που είναι πεπεισμένοι ότι η συνεργασία με τη Χεζμπολά είναι προς το συμφέρον της χώρας και της κοινότητά τους. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο στρατόπεδα, πολλοί νέοι Χριστιανοί πάνε πέρα από τη θρησκευτική σχέση και θέλουν το τέλος του σεχταριστικού πολιτικού συστήματος. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς νέους Σουνίτες και Σιίτες. Η εικόνα του Λιβάνου είναι πολύ περίπλοκη.

Ε : Αυτή η πολυπλοκότητα περιλαμβάνει και τους Λιβανέζους που στα μέσα της εβδομάδας παρακαλούσαν τον Πρόεδρο Μακρόν να κάνει ξανά τον Λίβανο γαλλική αποικία;

Α : Αυτό, όσο δυσάρεστο κι αν είναι, δεν είναι ακατανόητο μετά από μια τόσο μεγάλη καταστροφή που προκλήθηκε από μια χρεοκοπημένη δημόσια διοίκηση από κάθε άποψη. Αυτοί οι άνθρωποι που αγκάλιασαν τον Μακρόν ίσως φαντάζονται ότι όλα στο Παρίσι είναι υπέροχα ,όμορφα και λειτουργικά σε σύγκριση με την κατεστραμμένη χώρα τους . Είμαι πεπεισμένος ότι οι Λιβανέζοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι , γνωρίζουν ότι η πολιτική τάξη που θέλουν να διώξουν βρίσκεται στην εξουσία χάρη στο σεχταριστικό πολιτικό σύστημα που δημιούργησε η γαλλική αποικιοκρατία. Οι Λιβανέζοι που προσβλέπουν στη Δύση θα πρέπει να αντιληφθούν ότι οι ΗΠΑ, ένα μέρος της Ευρώπης και ορισμένα αραβικά κράτη που βρίσκονται κοντά στην Ουάσιγκτον ήταν αυτά που έπαιξαν τον κύριο ρόλο για την εδραίωση του status quo που προέκυψε μετά τον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου (1975-1990) και ότι οι γαλλικές και αμερικανικές πολιτικές είναι αυτές που συμβάλουν στην κατάρρευση του Λιβάνου

[---->]