Στην Τουρκία μπήκε σε λειτουργία ο συνήθης μηχανισμός: μαζική εισροή ξένων κεφαλαίων τα
οποία κατεύθυνε εκεί η ανάπτυξη και τα υψηλά επιτόκια , έκρηξη του
εξωτερικού ιδιωτικού χρέους σε ξένο νόμισμα, σε μια χώρα μικρή ή αναδυόμενη, και στη συνέχεια η αναπόφευκτη «ξαφνική διακοπή» που ξεφουσκώνειε τη φούσκα. Θα μιλούσαμε για «αποτυχία της
αγοράς» αν η αγορά δεν λειτουργούσε ακριβώς
έτσι.
Τύπος ιστιοφόρου. Χρησιμοποιήθηκε πολύ γιά ανίχνευση, μετάδοση μηνυμάτων, πειρατεία και ρήξη αποκλεισμού.
Ο Ρεβέλι, ο ΣΥΡΙΖΑ και «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι»…
Των Σέρτζιο Τσεζαράτο & Σταύρου Μαυρουδέα
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ελληνική και
την ιταλική γλώσσα, ο Μάρκο Ρεβέλι – ένας από τους τακτικούς φιλοξενούμενους
του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης στην Ελλάδα – έγραψε έναν λίβελλο ενάντια σε αυτό
που ονόμασε «ψευδοαριστερά», δηλαδή αυτά τα τμήματα της Αριστεράς που θεωρούν
τον Τσίπρα προδότη και την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποτυχία. Σε αυτή την
απρόκλητη πολεμική (που περιλάμβανε και έναν από τους υπογράφοντες αυτής της
απάντησης, εδώ το άρθρο του Sergio Cesarrato στο Brave New Europe), κατηγόρησε
αυτή την «ψευδοαριστερά» ότι είναι εθνικιστική κι ότι βοηθά τη λαϊκιστική και
εθνικιστική ΝΔ στην Ελλάδα.
Τουρκία, γεωστρατηγικό το ενδιαφέρον
του Marco
Pondrelli - Marx XXI
Η κατάσταση στην Τουρκία έφθασε να καταλαμβάνει τα πρωτοσέλιδα
των εφημερίδων. Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι πρόσφατα χαρακτήριζαν τον Ερντογάν
ως ρεφορμιστή και δημοκρατικό ηγέτη ικανό να οδηγήσει την Τουρκία στην Ευρώπη,
σήμερα τον χαρακτηρίζουν Σουλτάνο, που επιδιώκει την έξοδο της χώρας από το
ΝΑΤΟ.
Τι έχει αλλάξει; Μήπως ο Ερντογάν πέρασε πραγματικά από μια
δημοκρατική πολιτική (για παράδειγμα προς τους Κούρδους) σε μια δικτατορική
πολιτική μέσα σε λίγους μήνες; Και βέβαια όχι και, είναι ο γνωστός σε όλους Μπερνάρ-Ανρί
Λεβί (εφημερίδα La
Stampa, 11η Αυγ) που μας εξηγεί πού βρίσκεται το πρόβλημα: «Ας
θυμηθούμε ότι, την περασμένη εβδομάδα, στο Γιοχάνεσμπουργκ, πραγματοποιήθηκε η
δέκατη Σύνοδο κορυφής των BRICS, όπου ο Ερντογάν είχε το μοναδικό
προνόμιο να συμμετέχει ως «τιμώμενο
πρόσωπο» και στην οποία Σύνοδο είχαμε με τον πιο επίσημο τρόπο την στρατηγική
προσέγγιση με την Κίνα του Xi Jinping και, για άλλη μια φορά, με τη Ρωσία του
Πούτιν».
Αποχαιρετώντας τον Σαμίρ Αμίν
Μεγάλη απώλεια ο θάνατός του
Η πλήρης συνέντευξη του Σαμίρ Αμίν στο Contropiano.org το Μάη του 2011:
"Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι κομμουνιστής!"
Ο Σαμίρ
Αμίν γεννήθηκε στο Κάιρο, από πατέρα Αιγύπτιο και Γαλλίδα μητέρα. Πέρασε την
παιδική του ηλικία και την εφηβεία στο Πορτ Σάιντ, όπου έβγαλε το
γυμνάσιο. Από το 1947 έως το 1957 σπουδάζει στο Παρίσι, παίρνοντας ένα πρώτο
πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες (1952), στη συνέχεια στη στατιστική (1956) και
στα οικονομικά (1957).
Στην
αυτοβιογραφία του «Itinéraire intellectuel» (1990) γράφει ότι περνώντας τον
περισσότερο χρόνο του στον αγώνα, δεν μπόρεσε να αφιερώσει παρά ένα ελάχιστο μέρος
του χρόνου του στις πανεπιστημιακές εξετάσεις.
Ο Σαμίρ Αμίν αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος του έργου του στη
μελέτη των σχέσεων μεταξύ ανεπτυγμένων και υπανάπτυκτων χωρών, τη λειτουργία
του κράτους σε αυτές τις χώρες αλλά κυρίως την πηγή αυτών των διαφορών, οι
οποίες εντοπίζονται στα ίδια θεμέλια του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Για τον Αμίν, η παγκοσμιοποίηση είναι ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και η
ανθρωπότητα, αλλά στις αρχαίες κοινωνίες το φαινόμενο αυτό επέτρεπε κυριολεκτικά
στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές του κόσμου να φτάνουν τις πιο προηγμένες. Αντίθετα, η
σημερινή παγκοσμιοποίηση, που συνδέεται με τον καπιταλισμό, είναι από τη φύση
της πολωτική, δηλαδή η λογική της παγκόσμιας επέκτασης του καπιταλισμού από μόνο της οξύνει τις ανισότητες.
Τουρκία: πλήρης κατάρρευση
Του Michael Roberts
Η τουρκική λίρα βρίσκεται σε φάση πλήρους κατάρρευσης.
Τους τελευταίους έξι μήνες, έναντι του δολαρίου, έχει χάσει το 40% της αξίας της,
και την τελευταία εβδομάδα άλλο ένα 20% και αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε για την
οικονομία της Τουρκίας και τη λανθασμένη οικονομική πολιτική του αυταρχικού
ηγέτη (που επανεκλέχθηκε πρόσφατα), Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι: στερνή μου γνώση να
σ’ είχα πρώτα.
Αυτό που πυροδότησε την κρίση ήταν το μπλοκάρισμα των
λογαριασμών του Τούρκου υπουργού δικαιοσύνης Αμπντουλχαμίτ Γκιουλ, , και
του Σουλεϊμάν Σοϊλού,υπουργού Εσωτερικών, από τις Ηνωμένες Πολιτείες,
λόγω του υποτιθέμενου ρόλου τους στην κράτηση του Αντριου Μπάνσον, ενός
Αμερικανού ιερωμένου. Ο κ Μπράνσον, ο οποίος διαχειριζόταν εδώ και είκοσι
χρόνια μια μικρή εκκλησία στην Τουρκία, πριν από τη σύλληψή του τον Οκτώβριο
του 2016 κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνωμοσία για την ανατροπή Ερντογάν. Ο ιερέας
χαρακτηρίζει "συκοφαντία", τις εις βάρος του κατηγορίες. Η κράτησή
του αφορά μία μόνο από τις πολλές διαφορές μεταξύ της Τουρκίας και των Ηνωμένων
Πολιτειών από τις διαφορετικές θέσεις για τη Συρία μέχρι την αγορά αμερικανικών
όπλων.
Την Παρασκευή, ο Γουίλμπουρ Ρος, ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ,
δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διπλασιάσουν κατα 50% τους δασμούς στις εισαγωγές τουρκικού χάλυβα, και αυτό γιατί το προηγούμενο
επίπεδο του 25% δεν ήταν αρκετό για να μειώσει όσο έπρεπε τις εξαγωγές τουρκικού
χάλυβα στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Ο διπλασιασμός των δασμών στις εισαγωγές
χάλυβα από την Τουρκία θα μειώσει περαιτέρω τις εισαγωγές, κάτι που το υπουργείο
Εμπορίου θεωρεί ότι αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια», δήλωσε ο Ρος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)