Τι μπίζνες ετοιμάζει η Περιφέρεια Αττικής με το κράτος του Ισραήλ;

Η επίσκεψη της Περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου στο Ισραήλ ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι έχει προ πολλού ξεχαστεί η αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους κι έχει αντικατασταθεί από τη λογική «πάνω από όλα μπίζνες με το Ισραήλ». Και όλα αυτά, τη μέρα που ξεπουλιόταν το νερό κι όλη η δημόσια περιουσία…

  

  Φωτογραφία από το γραφείο Τύπου της Περιφέρειας Αττικής 

Της Δέσποινας Κουτσούμπα
Περιφερειακή Συμβούλος Αττικής (Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική)
Το κίνημα BDS (Boycott - Disinvest - Sanctions [Μποϋκοτάζ - Αποεπένδυση - Κυρώσεις]) ξεκίνησε το 2005 με πρωτοβουλία εκατοντάδων παλαιστινιακών οργανώσεων με στόχο να πιεστεί το κράτος του Ισραήλ να σταματήσει την καταπίεση των Παλαιστινίων, τις σφαγές στη Γάζα και την παραβίαση των αποφάσεων ακόμη και του ΟΗΕ, που αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να αποκτήσουν ανεξάρτητο κράτος.

Διαμορφώθηκε με βάση το πετυχημένο παράδειγμα του κινήματος απομόνωσης της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής που οδήγησε στην ανατροπή του απαρτχάιντ. Πλήθος πόλεις, σε αρκετές χώρες, συμμετέχουν σε αυτό το κίνημα αρνούμενες τη συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ ή τη συνεργασία με εταιρίες που είναι συνένοχες στις καταπιεστικές πολιτικές του Ισραήλ επί των Παλαιστινίων.

Όμως, όλα αυτά φαίνεται πως είναι ψιλά γράμματα για την Περιφερειάρχη Αττικής κ. Ρένα Δούρου και τον Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Πολιτικής κ. Παναγιώτη Αθανασιάδη (πόσο μάλλον για τους έλληνες επιχειρηματίες που τους συνοδεύουν!), που αυτές τις μέρες βρίσκονται στο Ισραήλ για το Διεθνές Φεστιβάλ Καινοτόμου Επιχειρηματικότητας DLD Innovation Festival. Μάλιστα ήταν τέτοια η «χαρά», που χτες, τη μέρα που στη Βουλή ξεπουλιόταν η δημόσια περιουσία, το Γραφείο Τύπου της Περιφέρειας Αττικής έστειλε στους δημοσιογράφους 3 διαφορετικά δελτία τύπου για την επίσκεψη στο Τελ Αβίβ.

Η κ. Δούρου έσπευσε να δηλώσει ότι στο επίκεντρο του συγκεκριμένου Φεστιβάλ βρίσκονται «τα πεδία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων». Επισκέφτηκε μάλιστα κέντρο ανακύκλωσης από το οποίο έκανε δηλώσεις για το πώς μπορούμε να «διδαχτούμε» από το παράδειγμα του Ισραήλ. «Η σημερινή επίσκεψη στο Πάρκο Χιρίγια εντάσσεται στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της ανταλλαγής καλών πρακτικών, που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του νέου, οικολογικού και βιώσιμου, μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων που προωθούμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι η Ρ. Δούρου ποτέ δεν φημιζόταν για την ευαισθησία της απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Δεν έχει ξεχαστεί ο θόρυβος που είχε προκαλέσει το 2012 όταν, ως υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, είχε παρουσιάσει ως αυτονόητη πλευρά μιας ευκταίας εξωτερικής πολιτικής τις σχέσεις με το Ισραήλ και είχε περίπου εξυμνήσει τον Σιμόν Πέρες, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια την για δεκαετίες θέση της ελληνικής Αριστεράς (τότε και του ΣΥΡΙΖΑ) και της ελληνικής κοινωνίας για αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Εντύπωση είχε προκαλέσει και η... ιδιαίτερη προτίμηση σε ισραηλινούς ομιλητές στο διεθνές συνέδριο για τη διαχείριση απορριμμάτων που είχε διοργανώσει η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΔΣΝΑ τον Φλεβάρη του 2015.

Φαίνεται βέβαια ότι οι απόψεις της κας Δούρου ήταν απλώς ο προπομπός, καθώς οι καλές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ αποτελούν εδώ και καιρό κομβική πλευρά της πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια είναι γνωστό ότι οι ισραηλινές εταιρείες επιθυμούν να πάρουν μέρος στο μεγάλο φαγοπότι των ιδιωτικοποιήσεων.  Ήδη από όταν ξεκίνησαν οι προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και από την ισραηλινή εταιρεία Mekorot. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις πρώτες επισκέψεις που είχε στο νέο του γραφείο ο -τοποθετημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της ΕΥΔΑΠ- κος Μπενίσης, ήταν η Πρέσβειρα του Ισραήλ. Είναι επίσης γνωστό ότι η Merkorot εποφθαλμιά όχι μόνο την ΕΥΔΑΠ ή την ΕΥΑΘ, αλλά και τις επιχειρήσεις ύδρευσης των νησιών. Από αυτή τη σκοπιά, προκαλεί ακόμη περισσότερο η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη της περιφερειάρχη στο Ισραήλ, τη μέρα που η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΡΘ περνούσαν στο Υπερταμείο με τις ψήφους των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ!

Ποια είναι όμως η Merkorot; Η Mekorot διαχειρίζεται το 90% του πόσιμου νερού του Ισραήλ, καθώς και το 80% των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας. Η Mekorot κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών ανέλαβε μονοπωλιακά τον έλεγχο όλων των κοιτασμάτων νερού στις περιοχές της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και των υψίπεδων του Γκολάν, δηλ. στις κατεχόμενες περιοχές. Ειδικότητα της Mekorot είναι αυτό που έχει ονομαστεί «απαρτχάιντ του νερού». Αυτό περιλαμβάνει την εκτροπή καναλιών του Ιορδάνη ποταμού προς όφελος των Ισραηλινών εποίκων και σε βάρος των Παλαιστινίων, την άρνηση παροχής νερού στις παλαιστινιακές κοινότητες εντός Ισραήλ, την κατάσχεση ή δολιοφθορά σωλήνων υδροδότησης των Παλαιστινίων, με την αγαστή συνεργασία του ισραηλινού στρατού, τη συμμετοχή στο σχέδιο εκτοπισμού δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων βεδουίνων, υπό το βάρος της ελλιπούς υδροδότησης και με απώτερο σκοπό την αρπαγή των εδαφών τους.

Η Mekorot είναι μόνο ένα παράδειγμα του τι σημαίνει ισραηλινή «επιχειρηματικότητα». Οι περισσότερες εταιρείες που συμμετέχουν στην έκθεση στο Τελ Αβίβ είτε εξυπηρετούν άμεσα τις βάναυσες πολιτικές του Κράτους του Ισραήλ (όπως συμβαίνει με εταιρείες που συνδέονται με το ισραηλινό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα) είτε εντάσσονται σε ένα πλέγμα κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων που έχει στο κέντρο του την παράνομη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, την καταπίεση των παλαιστινιακών πληθυσμών, την αναπαραγωγή ενός καθεστώτος απαρτχάιντ.

Η κ. Δούρου και ο κ. Αθανασιάδης μπορεί να υποστηρίζουν ότι πήγαν στο Ισραήλ για να φέρουν καινοτόμες ιδέες ή συμφέρουσες συμφωνίες για την Αττική και τους κατοίκους της. Όμως, αυτό που αντικειμενικά έκαναν ήταν να αναβαθμίσουν τις οικονομικές σχέσεις με ένα δολοφονικό καθεστώς, που παραμένει και καταπιεστικό ως προς τους Παλαιστίνιους και στην πραγματικότητα αποσταθεροποιητικό για την ειρήνη στην περιοχή. Τη μέρα που ιδιωτικοποιούνταν όλος ο δημόσιος πλούτος της χώρας μας, η κα Ρ. Δούρου μιλούσε από το Τελ Αβίβ για «προσέκλυση ξένων επενδύσεων». Και με αυτό τον τρόπο, μόνο αρνητική υπηρεσία προσέφεραν στους κατοίκους της Αττικής, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσώπησαν. 

[--->]

Ενας κομουνιστής άγιος

«Η φωτογραφία τραβήχτηκε το Σεπτέμβριο του 1936 στην περιοχή της Huesca (επαρχία της Αραγωνίας, Ισπανία).
Τότε, ο άνθρωπος αυτός είχε ταυτοποιηθεί ως ιερέας ο οποίος, λίγες στιγμές μετά τη φωτογράφιση του, εκτελέστηκε από πολιτοφύλακες των Δημοκρατικών στο χωριό Siétamo.
 

Επί δεκαετίες, στη Huesca και στα περίχωρα της, η εικόνα αυτή του μαρτυρικού ιερέα είχε γίνει αντικείμενο λατρείας. Την εικόνα την έβρισκες παντού είτε σε τυπωμένες εικονίτσες, είτε σε ημερολόγια, ενώ οι πιστοί στην προσευχή τους επικαλούνταν πάντα το όνομά του. Μάλιστα, το 1995, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β έκανε ένα βήμα παραπάνω και, σε  μια από τις φουρνιές αγιοποίησης μαρτύρων του ισπανικού εμφύλιου ανακήρυξε άγιο αυτόν τον όμορφο νεαρό εφημέριο που είχε αψηφήσει το θάνατο με το χαμόγελο κάποιου που είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στο  σωστό στρατόπεδο. Δόξα τω Θεό !

Τη φωτογραφία είχε τραβήξει ο Hans Guttman, μέλος των Διεθνών Ταξιαρχιών και επαγγελματίας φωτογράφος [μεταξύ άλλων και της πασίγνωστης φωτογραφίας της María Ginesta], ο οποίος στην Ισπανία, είχε αλλάξει το όνομά του σε Χουάν Γκουσμάν (JUAN GUZMÁN ). Το πρόβλημά του Guttman ήταν ότι δεν ήξερε ούτε λέξη ισπανικά, οπότε δεν καταλάβαινε πάντα τι συνέβαινε γύρω του. Οταν λοιπόν οι Δημοκρατικοί μαχητές κατέλαβαν το χωριό Pompenillo, στο δρόμο προς τη Huesca,ο Guttman, ή Γκουσμάν  τράβηξε μια σειρά φωτογραφίες: ένα νεκρό Πολιτοφύλακα, ένα αιχμάλωτο κάτοικο του χωριού, τον εφημέριου του χωριού λίγο πριν τον εκτελέσουν ... και πολλές ακόμα φωτογραφίες που της ταυτοποίησε με τον δικό του τρόπο.

Στο τέλος του εμφυλίου, ο Guttman φεύγει από την Ισπανία και εγκαθίσταται στο Μεξικό όπου και θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν έμαθε ποτέ ότι ο Πάπας ανακήρυξε ως άγιο τον μάρτυρα που αυτός είχε απέναντί του έστω και για λίγο. Είχε πεθάνει από γηρατειά, όταν οι δικοί του τακτοποιώντας, μετά το θάνατό του, τα χαρτιά του και τα αρνητικά του, συνέβη κάτι το αναπάντεχο: ο εκτελεσμένος «ιερέας» της φωτογραφίας δεν ήταν και τόσο πολύ ιερέας. Ο Guttman είχε κάνει λάθος.

Στην πραγματικότητα, ο νεαρός άνδρας ήταν ένας Γερμανός κομμουνιστής των Διεθνών Ταξιαρχιών!
Η απόδειξη μας έρχεται από άλλες φωτογραφίες του Guttman, που τραβήχτηκαν λίγες μέρες αργότερα, και στις οποίες ο ίδιος νεαρός άνδρας εμφανίζεται με τους συντρόφους του και τη χαρακτηριστική φόρμα των Δημοκρατικών μαχητών.

Ετσι λοιπόν, οι θρησκόληπτοι της Άνω Αραγωνίας λάτρευαν επί δεκαετίες τις εικονίτσες και τις αφιερωματικές ιερές εικόνες ενός υποτιθέμενου μάρτυρα ο οποίος, ως κομμουνιστής και πιθανότατα άθεος, θα έπρεπε λογικά να βρίσκεται στη κόλαση.

Και τώρα τι γίνεται; Μπορεί κάποιος να τον κατεβάσει από τα ουράνια ύψη; Μπορεί να καθαιρεθεί ένας άγιος ; Ο Πάπας είναι αλάθητος, οπότε πως είναι δυνατόν να έχει κάνει λάθος αγιοποιώντας τον; Θεέ μου, πόσα αναπάντητα ερωτήματα! »

(Από πληροφορίες που δημοσιεύονται στην εφημερίδα El Periodico de Catalunya.)

Πηγή: Le blog de Floréal 

 

Η Ν. Βαλαβάνη για την ιδιωτικοποίηση των εταιριών νερού

Με αφορμή τη συζήτηση και ψήφιση από τη Βουλή με τη διαδικασία του επείγοντος του σχεδίου νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών κλπ για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων», η πρ. αν. Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Με το σχέδιο νόμου που ψηφίζεται απόψε από τη Βουλή με τη διαδικασία του επείγοντος, μεταξύ άλλων (επανα)μεταφέρονται στην Εταιρεία Συμμετοχών του Δημοσίου του υπό ίδρυση «Υπερταμείου» Δημόσιας Περιουσίας οι μετοχές των 6 εταιρειών του Δημοσίου, οι οποίες συμπεριλαμβάνονταν στο πολυνομοσχέδιο με το οποίο ιδρύθηκε το «Υπερταμείο» τον Μάιο - και είχαν αφαιρεθεί κατά την τότε συζήτηση από τον Υπουργό Οικονομικών με τη δήλωση ότι «είναι υπό συζήτηση ανάμεσα σε μας και τους θεσμούς, δεν είναι μέρος του νομοσχέδιου».

 Όπως αποδεικνύεται από την επανεισαγωγή τους προκειμένου να ολοκληρωθούν τα «προαπαιτούμενα» της, ίδιας με αυτής του Μαίου, Πρώτης Αξιολόγησης του Τρίτου Μνημόνιου, δεν πρόκειται παρά για διαδικασία «σαλαμοποίησης», γνωστή ήδη από την περίοδο «περάσματος» στη Βουλή των εφαρμοστικών νόμων των προηγούμενων δύο μνημονίων - ώστε να εξασφαλιστεί ότι δε θα υπάρξουν κάποιοι από τους εκάστοτε κυβερνητικούς βουλευτές που να μπορεί να «σκοντάψουν» υπό ολόκληρο το βάρος του εγχειρήματος.

Θυμίζω ωστόσο – και ως προς τη μνημονιακή «αντιπολίτευση», που εμφανίζει ακόμη μεγαλύτερη αμνησία - ότι και αυτές οι εταιρείες συμπεριλαμβάνονται, πρακτικά μαζί με τα πάντα, στο, 23 Κεφαλαίων, Παράρτημα του Τρίτου Μνημόνιου ονόματι «Μνημόνιο κατανόησης για ένα 30ετές πρόγραμμα του ESM», με 27 ολοκληρωμένα «πακέτα» ιδιωτικοποιήσεων και άλλες λίστες, που ψήφισε από κοινού με την «ανασχηματισμένη» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 14.8.2015.

Μια υπερψήφιση κυριολεκτικά «εν λευκώ», καθώς παρά τις διαμαρτυρίες όσων καταψηφίσαμε Μνημόνιο και Παραρτήματα μαζί, εσχάτη ταπείνωση υπήρξε ότι από το συγκεκριμένο Παράρτημα το μόνο που ξέραμε ήταν ο τίτλος του: Ουδέποτε αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Βουλής ούτε μοιράστηκε στους βουλευτές.

 Υπερψηφίσαντες και καταψηφίσαντες, πληροφορηθήκαμε σε γενικές γραμμές το περιεχόμενο του από δημοσίευμα της «Καθημερινής» λίγο αργότερα, ενώ ολόκληρο πρωτοδημοσιοποιήθηκε στα γερμανικά χάρη σε ανάρτηση Βουλευτή των Πρασίνων ένα μήνα αργότερα. Τότε μάθαμε αυτό που δεν έπρεπε να ξέρουμε κατά την ψήφιση: Το Τρίτο Μνημόνιο συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το πέρασμα στο «Υπερταμείο» όλων των συμμετοχών του Δημοσίου…

Τα μεγαλύτερα αγκάθια μεταξύ των 6 συνιστούν, βέβαια, η ΔΕΗ ΑΕ και οι δύο εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης, ΕΥΔΑΠ (Αθήνα, 2 εκ. συνδέσεις, 5 εκ. χρήστες) και ΕΥΑΘ (όλοι οι δήμοι της Θεσσαλονίκης). Οι δυο τελευταίες με προσιτά τιμολόγια νερού, εξαιρετικά κερδοφόρες - και η ΕΥΔΑΠ επιπλέον με 280 εκ. μετρητά στο ταμείο της.

 Χωρίς δημόσια εταιρία παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας καμιά κυβέρνηση, όση καλή πολιτική θέληση κι αν διαθέτει, δε μπορεί να εφαρμόσει οποιαδήποτε πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος του λαού και του τόπου, ούτε καν μια στοιχειώδη κοινωνική πολιτική απέναντι στους πολίτες της: Όπως έχει δείξει και η διεθνής εμπειρία, αναγκάζοντας τα τελευταία χρόνια ακόμα και κάποια από τα μεγαλύτερα γερμανικά κρατίδια να «επανακρατιδιοποιούν» την ενέργεια, πληρώνοντας στις, κατά βάση γερμανικές και γαλλικές, πολυεθνικές της ενέργειας «λύτρα» πολλών δις ευρώ.

Το «σκάνδαλο των σκανδάλων», ωστόσο, αποτελεί η συμπερίληψη στο «Υπερταμείο» των εταιρειών ύδρευσης κι αποχέτευσης, επειδή:

-Το νερό και η προσωπική και περιβαλλοντική υγιεινή, σύμφωνα με την πρόβλεψη του τρίπτυχου του ΟΗΕ (νερό επαρκές, σε καλή ποιότητα, προσιτό οικονομικά ακόμα κι αν χρειάζεται να πωλείται κάτω απ’ το κόστος παραγωγής του) και η αντίστοιχη αποχέτευση και διαχείριση λυμάτων, δεν είναι απλώς θέμα στοιχειώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά ακόμα και απλής επιβίωσης.

-Μέσα στα τελευταία χρόνια και υπό το κράτος σοβαρών κινημάτων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης κι αποχέτευσης, 42 μεγαλουπόλεις σε όλο τον κόσμο – ανάμεσα τους, Παρίσι και Βερολίνο – μετά από σοβαρή ζημιά ως προς την τιμή, την ποιότητα του νερού και την κατάσταση των δικτύων τους, επαναδημοτικοποίησαν το νερό τους πληρώνοντας κατά κανόνα τεράστιες αποζημιώσεις στις πολυεθνικές του νερού SUEZ, VEOLIA κ.α.

-Μετά την κατάθεση το 2013 στην Κομισιόν 2 εκ. υπογραφών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού απ’ όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ με τη σωστή, σύμφωνα με τις Συνθήκες, quota από την πρώτη – και μοναδική – στην ιστορία της ΕΕ επιτυχημένη Πρωτοβουλία Πολιτών, τη γνωστή right2water, θα έπρεπε να γίνει πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα. Για να το αποφύγει, η Κομισιόν μέσω του τότε Επιτρόπου Εμπορίου Μισέλ Μπαρνιέ ανακοίνωσε ότι αποσύρει το νερό από τις συμβάσεις παραχώρησης. Σε ερώτηση Ευρωβουλευτή γιατί παρ’ όλα αυτά οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ παρέμεναν στο ΤΑΙΠΕΔ και στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, η Κομισιόν είχε απαντήσει – με τη μέγιστη δυνατή υποκρισία! - ότι αυτό αφορά την (τότε και προφανώς επίσης την τώρα) Ελληνική Κυβέρνηση: Όταν η ίδια αποτελούσε το 1/3 της τρόικας και το ¼ των «θεσμών»…

-Το Μάιο του 2014 σε δημοψήφισμα που διεξήγαγαν οι Δήμοι της Θεσσαλονίκης με συμμετοχή 215.000(!) πολιτών, το 95% ψήφισαν ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ.

-Ένα μήνα μετά την ψήφιση του Τρίτου Μνημόνιου, στις 8.9.2015, η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβούλιου συζήτησε και υιοθέτησε, απορρίπτοντας όλες τις τροποποιήσεις που επιχειρούσαν να την κάνουν «σούπα», Έκθεση της Ιρλανδέζας Lynn Boylan (Ευρωομάδα της Αριστεράς), που απαιτεί από την Κομισιόν να δράσει σε συμφωνία με τη right2water για τη δημιουργία ευρωπαϊκής νομοθεσίας που θα επιβάλλει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό κατά τον ορισμό του ΟΗΕ του 2010, να σταματήσει να πιέζει για την ιδιωτικοποίηση του μέσω προγραμμάτων λιτότητας, να προωθήσει ενεργητικά, ειδικά για το νερό, συμβάσεις PuPs (Δημόσιου-Δημόσιου) και ν’ αποκλειστεί το νερό από τις υπό διαμόρφωση εμπορικές συμφωνίες με Καναδά και ΗΠΑ. 

- Ευσεβείς, πράγματι, πόθοι! Η Ελλάδα μόλις ψήφισε ΥΠΕΡ της CETA, που μετά το ουσιαστικό «ναυάγιο» της TTIP θ’ αποτελέσει πλέον την «κερκόπορτα», ώστε οι μεγάλες αμερικάνικες πολυεθνικές, μέσω Καναδέζικων θυγατρικών τους, να ποδηγετήσουν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις…

-Με την απόφαση 1906/2014, μετά από προσφυγή κατοίκων της Αθήνας, η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας αποφάσισε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ (άρα και, κατ’ αναλογία, της ΕΥΑΘ) αντιστρατεύεται τα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος σχετικά με την ευθύνη του κράτους για προστασία της υγείας. Για να διασφαλιστεί ο χαρακτήρας τους ως εταιρείες κοινωφελείς και δημοσίου συμφέροντος, έκρινε ότι θα έπρεπε να παραμείνει στο Δημόσιο τουλάχιστον το 50% συν 1 μετοχή. (Ήδη το 26% της ΕΥΑΘ – με το μεγαλύτερο πακέτο μετοχών ν’ ανήκει στη SUEZ - και το 38,7% της ΕΥΔΑΠ ανήκουν σε ιδιώτες μέσω πώλησης πακέτων μετοχών τους στο Χρηματιστήριο.).

Το πέρασμα ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο «Υπερταμείο» - το οποίο, όπως ορίζεται ρητά στον ιδρυτικό νόμο του Μαίου 2016 «δεν ανήκει στο Δημόσιο ούτε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα» και «λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς» - σημαίνει ότι χάνουν τον κοινωφελή χαρακτήρα τους και την χάριν του δημοσίου συμφέροντος λειτουργία τους.

 Το «Υπερταμείο», το οποίο θα ελέγχουν με άμεσο τρόπο οι δανειστές, προορίζει άλλα από τα assets του αποκλειστικά για ιδιωτικοποίηση (ότι ανήκει σε ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ, με τα συνολικά έσοδα να πηγαίνουν στο χρέος) και άλλα απ’ αυτά (ΑΔΗΣ και ΕΤΑΔ) για ιδιωτικοποιήσεις ή/και αξιοποίηση, με τα έσοδα τους να διοχετεύονται 50%-50% για χρέος και «ανάπτυξη». ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ προφανώς προορίζονται να πουληθούν ως προς το τμήμα μετοχών τους που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ με το μετοχικό περιορισμό που βάζει το ΣτΕ και ν’ «αξιοποιηθούν» για έσοδα 50%-50% ως προς το υπόλοιπο κομμάτι μετοχών, που κατέχει το Δημόσιο – με ότι θα σημάνει αυτό πριν απ’ όλα για τα τιμολόγια τους. Με στόχο ν’ αποφέρουν τα μέγιστα για τους «επενδυτές», που θα έχουν το management όχι μόνο μέσω των λαβυρινθωδών σχέσεων των οργάνων του «Υπερταμείου», αλλά και με την ανάδειξη «στρατηγικών επενδυτών» (που άρα θα έχουν και το βασικό λόγο) - όπως γίνεται στα ΣΔΙΤ, αλλά και προανήγγειλε για την ΕΥΑΘ ο Πρωθυπουργός στην Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Η υπόθεση του δημοσίου συμφέροντος και ως προς το νερό παραμένει έτσι αποκλειστικά στα χέρια του λαού – σε μια Βουλή, που ούτε οι Οικολόγοι-Πράσινοι δεν τολμούν να ψηφίσουν υπέρ της περιφρούρησης του κοινωνικού χαρακτήρα του!

Όσο για την προσωπική εγγύηση του Υπουργού Οικονομικών ότι όσο είναι αυτός Υπουργός, οι εταιρείες νερού δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν, παίρνοντας υπόψη ότι το «Υπερταμείο» συγκροτείται για 99 χρόνια, το βασικό ερώτημα είναι: Πόσα απ’ αυτά τα χρόνια υπολογίζει ότι θα είναι ο ίδιος Υπουργός Οικονομικών;»

www.dikaiologitika.gr