«Nαι» στη CETA, με μόνο (αμφίβολο) αντάλλαγμα τη φέτα… #skouries #StopTtipCeta

 

Έναντι δήλωσης υπόσχεσης… μελλοντικής προστασίας του διασημότερου ελληνικού προϊόντος, η ελληνική κυβέρνηση μαζί με τις άλλες 27 της Ε.Ε. συμφώνησαν στη Μπρατισλάβα να προχωρήσει η ευρωκαναδική συμφωνία- «Δούρειος Ίππος» της ημιθανούς TTIP, και μάλιστα με άμεση «προσωρινή εφαρμογή»

Πίσω από μια κομψή πλην ακατάληπτη ανακοίνωση περί «ενισχυμένης προστασίας της ένδειξης φέτα στον Καναδά» και από μια δήλωση ότι η Ελλάδα τάσσεται υπέρ της «προσωρινής αναστολής των διαπραγματεύσεων για την TTIP» προσπάθησε να κρύψει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας την πραγματική είδηση που βγήκε χθες στη Μπρατισλάβα: η συμφωνία Ε.Ε. – Καναδά, CETA, η δίδυμη της πολύ «διασημότερης» TTIP, βαίνει προς οριστική υπογραφή στη σύνοδο ΕΕ- Καναδά στις 27 Οκτωβρίου και, ταυτόχρονα, τίθεται σε προσωρινή εφαρμογή με την συγκατάθεση και της ελληνικής κυβέρνησης!

Η ανακοίνωση της σλοβακικής προεδρίας της Ε.Ε. για το χθεσινό άτυπο συμβούλιο των υπουργών Εμπορίου στη Μπρατισλάβα αναφέρει: «Τα κράτη μέλη συμφώνησαν ότι το ζήτημα της προσωρινής εφαρμογής πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν, δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό αφορά την εμπορική πολιτική της ΕΕ και την αξιοπιστία της ΕΕ ως εταίρος στις διαπραγματεύσεις. Συμφώνησαν επίσης η συμφωνία να εγκριθεί από τους υπουργούς Εμπορίου πιθανότατα στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Λουξεμβούργο στις 18 Οκτωβρίου».

Και το κίνημα “STOP TTIP-CETA”;

Αυτά με την έγκριση και της ελληνικής κυβέρνησης, και παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο τριήμερο σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις έγιναν διαδηλώσεις με συμμετοχή χιλιάδων πολιτών κατά των δυο θηριωδών επενδυτικών- εμπορικών συμφωνιών, που είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των πολυεθνικών και στις δυο όχθες του Ατλαντικού. Μεταξύ άλλων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι στην επιπλέον δύσκολη θέση να εξηγήσουν στους συναγωνιστές τους στην ευρωπαϊκή αριστερά, ιδιαίτερα αυτήν που εκπροσωπείται στο Ευρωκοινοβούλιο, στην Προοδευτική Ομάδα (Progressive Caucus) που ευρωβουλευτές της Αριστεράς έχουν συγκροτήσει με σοσιαλδημοκράτες και πράσινους συναδέλφους τους, όπως και σε όλο το πανευρωπαϊκό κίνημα «STOP TTIP- CETA», τι μεσολάβησε και απεμπόλησαν τη θέση εναντίον των συμφωνιών που υποστηρίζουν εδώ και τρία χρόνια. Η απάντηση «μεσολάβησε η φέτα» αποκλείεται να ακουστεί ιδιαίτερα πειστική.

Όπως προκύπτει από την «κρυπτογραφική» ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας (δημοσιεύτηκε και στα «dikaiologitika.gr» χθες), ο υπουργός Οικονομίας Γ. Σταθάκης συμφώνησε με την αρμόδια επίτροπο Εμπορίου Σεσίλια Μάλστρομ να συνταχθεί κείμενο δήλωσης της Κομισιόν στο οποίο θα αναφέρεται ότι «Η Επιτροπή δεσμεύεται μέσα σε πέντε έτη το αργότερο να κάνει χρήση των απαραίτητων μηχανισμών, ώστε όλες οι ευρωπαϊκές Γεωγραφικές Ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένης της φέτας, να απολαμβάνουν το ίδιο επίπεδο προστασίας στον Καναδά». «Η κατάθεση δήλωσης από μέρος της Επιτροπής, είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να πετύχει η ελληνική πλευρά, με δεδομένο ότι το περιεχόμενο της Συμφωνίας είχε ήδη κλείσει», αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργού Οικονομίας.

Πέρα από τα φέτα και το καμαμπέρ

Αν το πρόβλημα της CETA ήταν απλώς η ΦΕΤΑ ή το «καμαμπέρ», το θέμα θα κουκουλωνόταν με μερικές «δηλώσεις» Κομισιόν- Καναδά που θα κάλυπταν τις ανάγκες της μιας ή της άλλης κυβέρνησης να διασκεδάσει τις ανησυχίες πολιτών, και ιδιαίτερα παραγωγών για τα απειλούμενα προϊόντα τους. Και η Κομισιόν, προκειμένου να αποκλείσει οποιαδήποτε αναθεώρηση της συμφωνίας (ο Γιούνκερ τη χαρακτήρισε ως την καλύτερη που έχει υπογράψει η Ε.Ε.), όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της σλοβακικής προεδρίας, πράγματι ανέλαβε να πλαισιώσει τη CETA με μια «δήλωση» ΕΕ- Καναδά που θα δίνει εξηγήσεις για τα «ευαίσθητα θέματα» και θα επιτρέψει στις κυβερνήσεις που έχουν τις περισσότερες ενστάσεις να πάνε στα εθνικά τους κοινοβούλια και να πάρουν επικύρωση της ευρω-καναδικής συμφωνίας το αργότερο μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Διότι η CETA, ως μικτή συμφωνία, απαιτεί επικύρωση όχι μόνο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (που την έχει ήδη ψηφίσει), αλλά και από το σύνολο των 28 εθνικών κοινοβουλίων.

Προφανώς, ο υπουργός Οικονομίας θεωρεί επαρκή τη «δήλωση για τη φέτα», ώστε να εγκριθεί μια συμφωνία που μετατρέπει Ευρώπη και Καναδά σε ενιαίο οικονομικό χώρο πλήρους ασυδοσίας των εκατέρωθεν πολυεθνικών ομίλων, με υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων υπέρ των «επενδυτών», σάρωση των μικρομεσαίων παραγωγών, συρρίκνωση θέσεων εργασίας, μεταφορά των εμπορικών ροών στις μεγαλύτερες χώρες της Ε.Ε. εις βάρος των ασθενέστερων, παράκαμψη των περιβαλλοντικών φραγμών και, πάνω απ’ όλα, τον δαιμόνιο μηχανισμό ISDS για την επίλυση διαφορών κράτους και «επενδυτών», που δίνει στις πολυεθνικές «κυριαρχία» ισότιμη ή και υπέρτερη της κρατικής και δικαίωμα να απαιτούν από τα κράτη αποζημιώσεις για κάθε τους απόφαση που κρίνουν ότι τις ζημιώνει.

Η αναγκαστική «θυσία» της TTIP

 Το υπουργείο Οικονομίας και ο κ. Σταθάκης προσπάθησε να κρύψει την πραγματική είδηση για το τι συνέβη στη Μπρατισλάβα με τη CETA πίσω από μια ακόμη «μη είδηση»: τη δήλωσή του ότι στο άτυπο συμβούλιο υπουργών Εμπορίου της Μπρατισλάβα ζήτησε προσωρινή αναστολή διαπραγματεύσεων για την άλλη διατλαντική συμφωνία, την TTIP. Με το επιχείρημα ότι «δεν έχει παρατηρηθεί καμία πρόοδος στα ευαίσθητα ευρωπαϊκά θέματα» (δημόσιες προμήθειες, ναυτιλία, προϊόντα γεωγραφικής προέλευσης, γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, περιβαλλοντική προστασία). Φυσικά, παραβίασε ανοικτές θύρες.

 Eίναι γνωστό ότι την TTIP την «πυροβόλησαν» πρώτοι η γαλλική κυβέρνηση, οι γερμανοί σοσιαλδημοκράτες και μερικές χώρες ακόμη για διάφορα παράπλευρα θέματα, όπως π.χ. η βίζα. Στην πραγματικότητα η TTIP είναι κλινικά νεκρή, δεν υπάρχει περίπτωση να ολοκληρωθεί μέχρι τις αμερικανικές εκλογές, όπως θα ήθελε ο απερχόμενος Πρόεδρος Ομπάμα, επομένως και για τους Ευρωπαίους ηγέτες, ιδιαίτερα όσους έχουν εκλογικές αναμετρήσεις εντός του 2017, ήταν μάλλον απλή επιλογή να τη θυσιάσουν «ηρωικά» και να «πουλήσουν» προστασία των εθνικών συμφερόντων στους ψηφοφόρους τους.

 Διόλου τυχαία, ο πρόεδρος της Κομισιόν, στην ομιλία για την κατάσταση της Ε.Ε. στις αρχές του μηνός, ενώ έπλεξε το εγκώμιο της CETA, απέφυγε αναφορά στην TTIP. Ενώ χθες, και το άτυπο συμβούλιο στη Μπρατισλάβα, αναγνώρισε ότι «η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων ΤΤΙΡ μέχρι το τέλος του έτους δεν είναι ρεαλιστική. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο θα είναι οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Οποιαδήποτε συμφωνία, συμπεριλαμβανομένων των ΤΤΙΡ, πρέπει να είναι ισορροπημένη και ωφέλιμη για την ΕΕ. Η ποιότητα της συμφωνίας είναι πιο σημαντική από την ταχεία έγκριση αυτού». Τόσο απλά.

Βεβαίως, το μυστικό για τους ενδιαφερόμενους- εμπνευστές και υποβολείς αυτών των εμπορικών συμφωνιών-, δηλαδή τις ευρωπαϊκές και βορειοευρωπαϊκές πολυεθνικές-, είναι ότι αυτές οι συμφωνίες λειτουργούν παραπληρωματικά.

 Για τις αμερικανικές, όπως και για τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές, ακόμη κι αν η TTIP μείνει στα χαρτιά, η CETA είναι μια χρήσιμη κερκόπορτα για να κάνουν τη δουλειά τους. Πολύ απλά, μεταφέροντας τις έδρες τους στον Καναδά, ή ιδρύοντας εκεί θυγατρικές, και σε συνδυασμό με την αντίστοιχη βορειοαμερικανική ζώνη ελεύθερων συναλλαγών (NAFTA) επεκτείνουν τον ζωτικό τους χώρο στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ αντίστοιχα.

 Εν ολίγοις, τους αρκεί η CETA. Aκόμη κι αν συνοδεύεται από μια δήλωση για τη ΦΕΤΑ…

 [--->] 

Για το ίδιο θέμα :-  Πολυμερείς συμφωνίες ΤΤΙΡ, CETA, TPP, TiSA, EAEU, SCO, CELAC, ALBA και καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση 

  

-Υπογράψαμε τη CETA, με άμεση ισχύ

Κόψτε τον λαιμό σας

Η κατάσταση με το προσφυγικό ζήτημα στο Βόρειο Αιγαίο είναι τραγική, μέχρι να γίνει ακόμη χειρότερη. Διότι προοπτική εκτόνωσης δεν υπάρχει, αφού δεν υπάρχει πολιτική βούληση προς αυτή την κατεύθυνση. Απεναντίας, όλα δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα έχουμε βίαιες συγκρούσεις και νεκρούς εντός των νησιωτικών κοινωνιών.

Στη Χίο είναι εγκλωβισμένοι εδώ και ένα εξάμηνο περισσότεροι από 3.500 πρόσφυγες και μετανάστες, οι 2.000 εκ των οποίων ζουν σε πρόχειρα τσαντίρια και σε λυόμενους οικίσκους εντός δύο καταυλισμών στο κέντρο της πόλης. 

Άνθρωποι απελπισμένοι, δίχως καμιά ελπίδα ζωής και δίχως χρήματα είναι παρκαρισμένοι πρόχειρα εδώ από την ευρωπαϊκή και την ελληνική κυβέρνηση, οι οποίες έχουν υιοθετήσει μία και μόνη πολιτική στάση αντιμετώπισης των προσφύγων και των ντόπιων: “Κόψτε τον λαιμό σας”.

Αυτό θα γίνει λοιπόν πολύ σύντομα και ας μην αναρωτηθεί κανείς εκ των υστέρων για ποιον λόγο συνέβη.

Στη Χίο ήδη πολλοί κάτοικοι του κέντρου της πόλης αλλά και των χωριών που βρίσκονται κοντά στο λεγόμενο χοτ-σποτ ζουν ανασφαλώς, κάτι που είναι πρωτόγνωρο και φυσικά πολύ άβολο γι’ αυτούς.

Σε ένα νησί όπου οι κάτοικοι είχαν συνηθίσει να κοιμούνται ή να φεύγουν από τις κατοικίες τους και να αφήνουν το κλειδί στην πόρτα, επικρατεί ξαφνικά μια κατάσταση ανασφάλειας, μικροεγκληματικότητας, η οποία μπορεί να γίνει και μεγάλη υπό κατάλληλες συνθήκες και όλο αυτό εκπορεύεται από την απουσία του ελληνικού κράτους ή μάλλον από την επιλογή του να θυσιάσει την τοπική κοινωνία και τους ίδιους τους πρόσφυγες για να κάνει πολιτική σφουγκοκωλάριου της κυρίας Μέρκελ.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που η μικροεγκληματικότητα έχει αυξηθεί κατακόρυφα και η τοπική κοινωνία, η οποία είναι παραδοσιακά φιλήσυχη και συντηρητική, έχει αρχίσει να διαμαρτύρεται ήπια για την κατάσταση, την ίδια αυτή στιγμή έχουμε άλλες δύο παραμέτρους που κάνουν το μείγμα εκρηκτικό.

Η μία είναι η ύπαρξη μερίδας αμόρφωτων οπαδών της βίας, οι οποίοι την έχουν δει “πατριώτες και εκκαθαριστές του τόπου από τα μιάσματα”, και η άλλη είναι το ποιόν των τοπικών αρχών, οι οποίες αποτελούνται από έναν καθυστερημένο βουλευτή της αντιπολίτευσης, έναν αδίστακτο αριβίστα βουλευτή της κυβέρνησης, έναν λαϊκιστή υποκινητή διαφόρων καταστάσεων πατριδοκαπηλείας αντιπεριφερειάρχη, ο οποίος έφτασε ακόμη και στο σημείο να γράψει στο φβ ότι καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος, (άσχετο αλλά και σχετικό: την ίδια ώρα που η αγορά του νησιού ζει μόνο από τους Τούρκους τουρίστες οι οποίοι επισκέπτονται το νησί κατά χιλιάδες), έναν ολίγιστο απολιτίκ δήμαρχο, ο οποίος μέσα στην αγωνία του να μην τον πούνε αριστερό και χάσει την εκτίμηση του μητροπολίτη μπήκε επικεφαλής των “αγανακτισμένων πολιτών” για να σπάσει την κατάληψη διαμαρτυρίας των προσφύγων στο λιμάνι, και τέλος έναν δεσπότη που εκφράζει απολύτως την λαϊκή ρήση “ο Θεός να σε φυλάει από δραστήριο βλάκα”, ο οποίος θέλοντας κι αυτός να ακουστεί η φωνή του όπως κάποιων ομοίων του ανά την επικράτεια, εκτοξεύει εριστικές πολιτικές κορώνες κατά καιρούς βάζοντας το λιθαράκι του στην κοινωνική κατάρρευση που επίκειται σφοδρή και με θύματα. Θα μου πείτε, η κάθε κοινωνία έχει τις αρχές που την εκφράζουν και είναι ο καθρέπτης της, και δεν θα διαφωνήσω.

Τα επεισόδια λοιπόν που έλαβαν χώρα την Τετάρτη το βράδυ, με τα ΜΑΤ να ρίχνουν χημικά στην κεντρική πλατεία της πόλης για να αποτρέψουν μερικούς θερμόαιμους “πατριώτες” να πλησιάσουν τα προσφυγικά τσαντίρια και να δείρουν γυναικόπαιδα που δεν καταλάβαιναν καν τι συμβαίνει αλλά και κάποιους νεαρούς πρόσφυγες εξίσου θερμόαιμους που κάνουν τσαμπουκάδες εξοργισμένοι καθώς είναι κι αυτοί από την ζωή χωρίς παρόν και μέλλον που τους επιφύλαξε η Ευρώπη, και το τελικό ξέσπασμα της βίας των “πατριωτών” επί κάποιων τοπικών δημοσιογράφων ελλείψει άλλου “εχθρού”, μιας και πολύ σοφά το μεγάλο μέρος της κοινωνίας τους έχει περιθωριοποιημένους αλλά και οι ομάδες αλληλεγγύης και οι ενεργοί πολίτες δεν προβαίνουν σε κινήσεις αντιδιαδηλώσεων, είναι μόνον η αρχή.

Η κατάσταση μυρίζει όχι μπαρούτι, αλλά αίμα. Πολύ σύντομα θα υπάρξει νεκρός, είτε ντόπιος, είτε πρόσφυγας είτε εκ των ξένων μελών των ΜΚΟ που έχουν εγκατασταθεί εδώ, και θα φανούν οι καρποί της πολιτικής του “κόψτε τον λαιμό σας”, την οποία εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση εδώ και πολύν καιρό στο νησί.

Δημοσιεύτηκε στο ΤΡΡ στις 17 Σεπτ. 2016

 [--->]

Δημιουργική καταστροφή :

Πολλοί οικονομολόγοι κεντροαριστερής κοπής αναφέρονται συχνά στον όρο του Σουμπέτερ περί «δημιουργικής καταστροφής» που συντελείται για να επανέλθει η κερδοφορία του κεφαλαίου μετά από μια βραχύβια κρίση. Αυτό, όμως, που συμβαίνει στη χώρα δεν έχει καμία σχέση με τα «σουμπετεριανά» σχήματα. Οι κυρίαρχοι διεθνείς δυναστικοί κύκλοι προωθούν την αρπαγή του δημόσιου πλούτου. Με κύριο μοχλό το χρέος και τα δάνεια, ο τόπος οδηγείται σε πρωτοφανή εκποίηση και ερήμωση.

Με αυτόν τον τρόπο, η χώρα είναι υποχρεωμένη να υποστεί το κόστος μιας καταστροφής και, υπό ασφυκτικούς κανόνες αποπληρωμής του χρέους, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της λεηλατούνται. Τίποτα «δημιουργικό» δεν υπάρχει στην καταστροφή που συντελείται. Πρόκειται μάλλον για μια «καταστροφική καταστροφή».

Ενώ μπαίνουμε ήδη στη δεύτερη φάση της μνημονιακής πολιτικής, που οδηγεί σε καταιγιστική εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, κάτι ακόμα συντελείται ταυτόχρονα: Ένας έντονος ανταγωνισμός ξεσπά ανάμεσα σε πτέρυγες των ντόπιων μεγιστάνων και υπεργολάβων για το ποιος θα ενισχυθεί και ποιος τελικά θα καταστραφεί μέσα στον γενικό χαμό.

Αναπόφευκτα, ο ανταγωνισμός εκφράζεται και στο πολιτικό πεδίο. Θα ενταθεί, λοιπόν, η πολιτική κρίση που φέρνει μαζί της σειρά σκανδάλων, εκβιασμών και εκκαθαριστικών επιχειρήσεων. Τη φθορά του Τσίπρα θα προσπαθήσει να την εισπράξει ο Μητσοτάκης, ενώ ο Τσίπρας κάνει τα πάντα για να φτιάξει δικό του κράτος και να κρατηθεί στην εξουσία. Ήδη, ο φιλικός του Τύπος (Εφ.Συν., Επίκαιρα κ.λπ.) μπαίνει στη μάχη με όλα τα όπλα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, που «τρώγονται», όλοι μαζί θα ψηφίζουν τις διατάξεις του 3^ου Μνημονίου (μαζί βέβαια και με ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι), όπως έγινε αυτήν τη βδομάδα με το ξεπούλημα του Ελληνικού.

Είπαμε, ο Σεπτέμβρης θα είναι δύσκολος μήνας. Όχι με την ίδια σημασία για τους φτωχούς και τον φαύλο πολιτικό κόσμο. Η κυβέρνηση πρέπει να περάσει την τρικυμία με τις τηλεοπτικές άδειες και ποντάρει σε κάποια επιτυχία στην Ευρώπη, νομίζοντας ότι θα της παραχωρήσουν μια θέση στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι. Τα σημάδια είναι, όμως, δυσοίωνα, αφού στην Ελλάδα επιφυλάσσεται η «δημιουργική» καταστροφή. Το Χίλτον διατάζει, οι χαμερπείς πολιτικοί υπακούν.

Δεν υπάρχει πιο αηδιαστική εικόνα από πρώην βαθιούς πασόκους και ριζοσπάστες αριστερούς (της πλάκας), ή «πονεμένους» ΑΝΕΛ (τύπου Παπαχριστόπουλου) να σκούζουν στα τηλεπαράθυρα και να ορκίζονται ότι δεν κόβονται οι συντάξεις, δεν ξεπουλιέται το Ελληνικό, όλα πάνε καλά και η ανάκαμψη έρχεται. 

Το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου ανταγωνίζεται επάξια τις νεοδημοκρατικές μονταζιέρες. Με επιχειρήσεις αποπροσανατολισμού και ενισχύοντας μικρούς «εμφύλιους» σε όλους τους χώρους, προσπαθεί να κρύψει τη βρομιά του και την πλήρη συνθηκολόγηση.
Στο βασίλειο της Δανιμαρκίας δεν υπάρχει απλά «κάτι» σάπιο…

 [--->]