Οι αιχμάλωτοι ειρήνης και οι αρένες της δημοσιότητας - Η απίστευτη αναλγησία απέναντι στη σοβαρά πάσχουσα Βίκυ Σταμάτη

"Δεν νομίζω ότι το μέτρο ενός πολιτισμού είναι 

πόσο ψηλά είναι τα κτίρια του από μπετόν,

αλλά μάλλον πόσο καλά έχουν μάθει οι πολίτες του

να σχετίζονται με το περιβάλλον τους 

και τον συνάνθρωπό τους"

Chippewa

Ένας άνθρωπος με αλυσίδες είναι αιχμάλωτος.
Αιχμάλωτος πολέμου εν καιρώ πολέμου, αιχμάλωτος ειρήνης εν καιρώ ειρήνης.

Ο αιχμάλωτος όσο ισχυρός κι αν ήταν πριν, μετά την αιχμαλωσία του καθίσταται αδύναμος.
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τη συμπεριφορά της στα αδύναμα μέλη της. Έτσι λένε.

Οι αιχμάλωτοι ειρήνης μπορούν να έχουν διαπράξει σοβαρά παραπτώματα.
Όπως και οι αιχμάλωτοι πολέμου, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν διαπράξει φόνους, νόμιμους μεν, εν ψυχρώ δε.

Ένας άνθρωπος με αλυσίδες, ένας αιχμάλωτος, είναι ένας αντίπαλος που έχει γονατίσει, κάποιος που έχει πέσει. Δεν μπορεί να αντεπιτεθεί.
Ένας πολιτισμένος αντίπαλος θα σταματήσει να τον χτυπά.

Διεθνείς κανονισμοί και οργανισμοί επιλαμβάνονται της προστασίας των αιχμαλώτων πολέμων. Κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματά τους χαρακτηρίζονται αυταρχικά και καταγγέλλονται.

Για τους αιχμαλώτους εν καιρώ ειρήνης δε φαίνεται να υπάρχει η ίδια ευασθησία.

Για βδομάδες τώρα παρακολουθούμε τη διαπόμπευση των αιχμαλώτων της χρυσής αυγής στα κανάλια αλλά και σε ιστολόγια.
Για βδομάδες τώρα οι ειδήσεις των καναλιών "κοσμούνται" με σκηνές μαυροφορεμένων μασκοφόρων που σέρνουν ως ζωντανά σε τσιγγέλια τους αιχμαλώτους τους.
Για βδομάδες τώρα τηλεπαρουσιαστές διαγκωνίζονται στη λαφυραγώγιση της αιχμαλωσίας τους.

Δεν ορρωδούν σε τίποτα. 
Με έκπληξη διάβασα ότι η Βίκυ Σταμάτη, σύζυγος του καταδικασθέντος πρώην υπουργού Άμυνας, ενόσω ήταν προφυλακισμένη 
υπεβλήθη σε διπλή μαστεκτομή, ότι είχε επιπλοκές μετά από μετάγγιση αίματος που ακολούθησε, 
ότι είναι μητέρα παιδιού το οποίο μεγαλώνουν στο χωριό οι γονείς της που είναι υπέργηροι
και ότι μετά την καταδίκη της  κρατείται στο ψυχιατρείο στο Δαφνί, 
δεν έχει καν επαφή με το περιβάλλον και της χορηγούνται ισχυρά ψυχοφάρμακα σε θάλαμο με πάρα πολλούς άλλους σοβαρά ασθενείς.

Συνεχίζεται στο : http://agisgios2.blogspot.gr/2013/10/blog-post_15.html

Μαθήματα από τον Ερυθρό Σταυρό : Η λιτότητα οδηγεί την Ευρώπη σε οικονομική και κοινωνική παρακμή

Η Guardian παρουσιάζει μια μελέτη του Ερυθρού Σταυρού που επικρίνει σκληρά τις απαντήσεις που δίνει η πολιτική στην ευρωπαϊκή κρίση : βρισκόμαστε μπροστά σε μια παρατεταμένη περίοδο ανεργίας , μεγαλύτερης ανισότητας, συσσωρευμένης απελπισίας, και  κινδύνους κοινωνικών αναταραχών , και παρ'όλα αυτά η ήπειρος δεν έχει ακόμα καταλάβει τι την περιμένει.

Σύμφωνα με εκτεταμένη μελέτη που πρόκειται να δημοσιευθεί σύντομα (την Πέμπτη) , οι πολιτικές λιτότητας που υιοθετήθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους των τελευταίων τεσσάρων ετών βυθίζουν την Ευρώπη σε μια παρατεταμένη περίοδο αυξανόμενης φτώχειας , μαζικής ανεργίας , κοινωνικού αποκλεισμού , μεγαλύτερης ανισότητας και συλλογικής απελπισίας .
" Ενώ άλλες ήπειροι πετυχαίνουν να μειώσουν τη φτώχεια ,η Ευρώπη την αυξάνει", λέει η 68 -σέλιδη έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου. " Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της κρίσης δεν έχουν βγει ακόμη στην επιφάνεια .Τα προβλήματα που προκαλούνται θα είναι αισθητά για δεκαετίες, ακόμη και αν η οικονομία βελτιωθεί στο εγγύς μέλλον ... Αναρωτιόμαστε αν εμείς, ως ήπειρος , πραγματικά καταλαβαίνουμε τι μας έχει βρει. "

Η ριζοσπαστική κριτική στην πολιτική απάντηση στην κρίση χρέους που ασκήθηκε στην Ελλάδα στα τέλη του 2009 και έχει εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα του ενιαίου νομίσματος του ευρώ , και που δημοσιεύθηκε αποκλειστικά από την Guardian , προβλέπει ένα εξαιρετικά ζοφερό μέλλον για δεκάδες εκατομμύρια ευρωπαίους.

Η αποχή και η άνοδος της ΧΑ αποτελούν φαινόμενα ομοτάξια

[...]

Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πώς είδες τη δημόσια στάση του ΣΥΡΙΖΑ;

 
Καταρχάς η δήλωση «έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και στους θεσμούς» είναι το λιγότερο ατυχής μετά την απελευθέρωση τριών κατηγορουμένων.

 Έπειτα δεν γίνεται να προτάσσουμε συνεχώς τις εκλογές σαν πανάκεια. 

Δεν εννοώ, βεβαίως, ότι δεν πρέπει να τίθεται το ζήτημα των εκλογών αλλά ότι είναι αναποτελεσματικό να το ανακινούμε σε κάθε περίσταση. Εκλογές έχει νόημα να απαιτούνται επίσημα όταν η εκλογική αναμέτρηση έχει ήδη επιβληθεί από το συσχετισμό δυνάμεων, όπως εξάλλου έγινε με τις εκλογές του 2012. 

Μόνο αν η κυβέρνηση καταρρεύσει από μια παλλαϊκή κινητοποίηση, οι εκλογές θα βιωθούν ως νίκη και θα αναβαθμιστούν σε κρίσιμο διακύβευμα που αφορά όλους μας.

Αρχή νέας κοινοβουλευτικής εκτροπής από Δένδια

Σημαντικά ερωτήματα προκύπτουν, σε κύκλους νομικών, από την ανακοίνωση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ότι δεν θα απαντά σε ερωτήσεις βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Επικαλούμενος τα “κοινοβουλευτικά θέσμια” ο υπουργός υποστηρίζει ότι δεν θα υπεισέρχεται σε θέματα κοινοβουλευτικού ελέγχου που θέτει το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Να λύσουμε το φρένο της σκέψης

Δημήτρης Μηλάκας

Υπάρχει η βάσιμη άποψη - κωδικοποιημένη από τον ψυχαναλυτή συγγραφέα Νίκο Σιδέρη -  η οποία σε γενικές γραμμές υποστηρίζει  ότι στην Ελλάδα της κρίσης οι άνθρωποι γίνονται στόχος παράδοξων μηνυμάτων που αλληλοακυρώνονται  και μπλοκάρουν τη σκέψη με τελικό αποτέλεσμα ένα διανοητικό μούδιασμα  και την μοιρολατρική  αποδοχή των τετελεσμένων.

Τέτοιου είδους παράδοξα μηνύματα – τα οποία μάλιστα αλληλουπονομεύονται και ακυρώνονται αφήνοντας τον κόσμο άφωνο και ακίνητο— συνεχίζουν να εκπέμπονται από την αρχή της κρίσης μέχρι και τώρα. Για παράδειγμα:
 

• Αυτές τις μέρες ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι  απέκλεισε το ενδεχόμενο χρεοστασίου της Ελλάδας έναντι του επίσημου τομέα. Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου από την Ουάσιγκτον ο Ευρωπαίος τραπεζίτης ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα… απαγορεύεται να πτωχεύσει. Συμπλήρωσε ωστόσο, ότι οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα έχουν εξετάσει μέχρι το τέλος του χρόνου τους όρους ενός νέου δανείου προς την Ελλάδα.

• την ίδια στιγμή που ο Ευρωπαίος Τραπεζίτης μας …απαγορεύει να πτωχεύσουμε και φροντίζει για την αιώνια ανακύκλωση της χρεοκοπίας μας, στο «Ευαγγέλιο των Αγορών» την Wall Street Journal διαβάζουμε ότι με τα σημερινά δεδομένα το ελληνικό χρέος θα αποπληρωθεί μετά από 100 ή και 200 (!) χρόνια.

Κατάθλιψη και ακινησία

Αντιμέτωπη με αυτές τις πληροφορίες/ μηνύματα η ελληνική κοινωνία βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στην απογοήτευση, καθώς βλέπει το ζοεφερό μέλλον που της επιφυλάσσουν:

• Οι δανειστές είναι έτοιμοι να συνεχίσουν να δανείζουν μεταφέροντας το χρέος στο μέλλον. Ένα μέλλον που σύμφωνα με τη Wall Street Journal εκτείνεται πολύ πιο μακριά από αυτό που ο μέσος άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί  (και να σηκώσει) στα όρια του βιολογικού του κύκλου

Με πιο απλά λόγια, οι υπο-αμειβόμενοι  εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα στοιχειώδη, οι νέοι και πάνω απ όλα οι άνεργοι, ακούνε πως το δράμα θα συνεχιστεί επ΄ άπειρον: Οι δανειστές θα δανείζουν, η Ελλάδα με αυτά τα νέα δανεικά θα ξεχρεώνει τα παλιότερα και ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με νέα μνημόνια (γιατί κανείς δε δανείζει χωρίς όρους)  θα διασφαλίζονται οι προμήθειες που πέρα από τους τόκους επιβάλλουν οι εντιμότατοι τοκογλύφοι.

Η «ακατανόητη» απάθεια  με την οποία η κοινωνία αντιμετωπίζει τις αποφάσεις που την οδηγούν στην καταστροφή (της) μπορεί ίσως να ανιχνευθεί με τη βοήθεια της ψυχιατρικής. Ο Νίκος Σιδέρης όπως προαναφέραμε κάνει λόγο  για έναν κύριο ψυχοδιανοητικό μηχανισμό μουδιάσματος που ονομάζεται «διπλός δεσμός» και αντιστοιχεί στην εμπλοκή της σκέψης, που προκύπτει όταν οι άνθρωποι γίνονται στόχος παράδοξων μηνυμάτων:

« Στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή η επικοινωνιακή μηχανή παραγωγής διανοητικής εμπλοκής συνίσταται στο εξής σύμπλεγμα:

• Ενα πρώτο μήνυμα λέει «Αν αντισταθείς, χάθηκες» (=πτώχευση, καταστροφή…).

• Ενα δεύτερο μήνυμα λέει «Αν υποκύψεις, χάθηκες» (=ανεργία, φτώχεια, μιζέρια, απόγνωση…)

• Κι ένα τρίτο απαγορεύει τη σκέψη, εφ΄ όσον «Είναι μονόδρομος» γιατί «Το είπε η τρόικα».

Με απλά λόγια: Αν πεις ναι, χάθηκες. Αν πεις όχι, χάθηκες. Και απαγορεύεται να σκεφτείς και να σχολιάσεις αυτό το παράδοξο κλουβί της σκέψης».


Ρεαλιστικός «ξεσηκωμός»

Όσοι ίσως υποτιμούν την ατομική  ψυχολογική παράμετρο στη διαμόρφωση των κοινωνικών συμπεριφορών, δεν θα πρέπει να ξεχνούν τη φράση ότι «η οικονομία είναι ψυχολογία» που συχνά πυκνά εκτοξεύουν οι αρχιερείς των αγορών. Αυτοί , προφανώς, κάτι ξέρουν.

Αυτό το κάτι θα πρέπει ίσως να το μελετήσουν και όσοι υποστηρίζουν πως μάχονται για να βγάλουν την ελληνική κοινωνία από την «αιώνια» παγίδα στην οποία έχει οδηγηθεί.

Υπό αυτήν την έννοια, η ρεαλιστική τεκμηρίωση της ύπαρξης ενός σχεδίου που οδηγεί έξω από την παγίδα, είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μια «πολιτικής ψυχολογίας» που θα εμπνεύσει θα κινητοποιήσει  και θα απαλλάξει τις αστείρευτες κοινωνικές δυνάμεις από τους καταθλιπτικούς δεσμούς που οικοδομούν- με μέθοδο- οι δανειστές και οι εγχώριοι παρατρεχάμενοί τους.

[--->]