Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

 

Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Τσιόδρας προχθές για το πρόγραμμα εμβολιασμού. Μίλησε για τα οφέλη του εμβολιασμού, έδειξε διαγράμματα, καμπύλες και γενικά προσπάθησε να πείσει όσους είναι επιφυλακτικοί ακόμα απέναντι στο εμβόλιο. Το αν αυτά που είπε θα πιάσουν τόπο και θα ξαναγεμίσουν τα άδεια εμβολιαστικά κέντρα θα φανεί τις επόμενες μέρες. Η ουσία είναι αλλού.

Καταρχήν, η ομιλία του είχε μία πολύ γνώριμη γεύση, τουλάχιστον σε όσους έχουν σπουδάσει Ιατρική. Ήταν βαρετή. Πολύ βαρετή. Σαν αυτά τα "μαθήματα" που κάνουν ορισμένοι καθηγητές κάτι παγωμένα πρωινά μέσα στις αίθουσες σεμιναρίων των κλινικών, όπου στοιβαγμένοι φοιτητές, ειδικευόμενοι, επιμελητές και λοιπό προσωπικό καλούνται - μάλλον υποχρεώνονται - να παρακολουθήσουν με την τσίμπλα στο μάτι.

Σε αυτά τα "μαθήματα" βαριούνται οι πάντες αλλά όλοι παριστάνουν οτι παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Κάποιοι κρατούν σημειώσεις, άλλοι κάνουν οτι κρατούν σημειώσεις αλλά ζωγραφίζουν ενώ οι πιο ορεξάτοι γνέφουν καταφατικά όποτε ο καθηγητής ρωτάει "καταλάβατε;". Στις μπροστά σειρές κάθονται οι πιο άτυχοι (ή οι πιο φιλόδοξοι) ενώ άμα είσαι κωλόφαρδος βρίσκεις καρέκλα στη γαλαρία. Εκεί μπορείς με την άνεση σου να σκεφτείς τους ασθενείς σου, τις εισαγωγές από τα επείγοντα της προηγούμενης ημέρας, να πεις ένα χαμηλόφωνο αστείο για την γραβάτα του καθηγητή στον νοσηλευτή ή να σκρολάρεις στο κινητό. Όταν κάποια στιγμή κλείνουν τα φώτα για να φαίνεται καλύτερα ο προτζέκτορας, ορισμένοι παίρνουν έναν σύντομο υπνάκο. Με το που τελειώσει το "μάθημα" συνήθως πέφτει ένα ξέπνοο χειροκρότημα - λες και επρόκειτο για performance και όχι για επιστημονική ενημέρωση - και γίνεται μία ερώτηση για το ξεκάρφωμα. Ευχαριστούμε κύριε Καθηγητά για το μάθημα...

Όμως, ο καθηγητής Τσιόδρας στον επιστημονικό μονόλογο του (κι αυτό γιατί δεν υπήρχαν ερωτήσεις μετά τις ανακοινώσεις) πήγε ένα βήμα παραπέρα. "Χάρη στα εμβόλια αποφεύχθηκαν 8.400 θάνατοι", είπε ο καθηγητής χρησιμοποιώντας πολλαπλές πηγές τεκμηρίωσης και φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε.

Γιατί δεν μας λες κε Καθηγητά και πόσοι θάνατοι θα είχαν αποσοβηθεί αν είχε ενισχυθεί το ΕΣΥ από τους πρώτους μήνες του 2020; Αν είχε στηθεί μία στοιχειώδης πρωτοβάθμια περίθαλψη, πόσοι πολίτες δεν θα είχαν καταλήξει στις ΜΕΘ; Πες μας κε Καθηγητά, τι λένε οι έρευνες σου; Πόσοι ηλικιωμένοι (για τους οποίους έκλαιγες πέρυσι) θα είχαν σωθεί και θα βρίσκονταν τώρα με τα εγγονάκια τους αν η κυβέρνηση δεν άνοιγε τον τουρισμό εντελώς χύμα δύο σερί χρονιές; Αν ο εργαζόμενος κόσμος δεν αναγκαζόταν να στοιβάζεται στα λεωφορεία, στον ηλεκτρικό ή στο μετρό; Αν είχαν υποχρεωθεί οι εργοδότες να πάρουν μέτρα για την προστασία των υπαλλήλων τους στους χώρους δουλειάς; Πόσοι θα είχαν σωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα, κε Καθηγητά, αν δεν είχε διώξει η κυβέρνηση 8.500 υγειονομικούς από το ΕΣΥ; Τι γνώμη έχουν οι καμπύλες Kaplan Meier για τον κοινωνικό διαχωρισμό και το green pass που έχουν οδηγήσει σε γεμάτα clubs όπου οι εμβολιασμένοι είναι ο ένας πάνω στον άλλο; Πόσους θανάτους θα κοστίσει αυτή η πολιτική μέχρι την άνοιξη; Τι λέει η μέθοδος Monte Carlo και η Poisson για αυτά τα ερωτήματα κε Καθηγητά;

Οι καμπύλες, όμως, και οι μαθηματικές κατανομές δεν μιλούν από μόνες τους. Αντίθετα με τους επιστήμονες που γλώσσα έχουν και μπορούν να επιλέξουν τι θα κάνουν με αυτήν. Ή να μιλήσουν. Ή να σωπάσουν. Ή ακόμα χειρότερα να την χρησιμοποιήσουν για να γλύψουν την Εξουσία που τους θρέφει και τους δίνει στασίδι κάθε βράδυ στα δελτία ή κονδύλια για έρευνες.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το πώς αυτοπαρουσιάστηκε ο καθηγητής στην έναρξη της ομιλίας του. "Είμαι σήμερα εκτάκτως κοντά σας σαν εκπρόσωπος της Επιστήμης...". Εδώ, η σημειολογία έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Καθηγητής ομιλεί προς την κοινωνία όχι ως εκπρόσωπος κάποιου Ιατρικού Συλλόγου ή άλλου θεσμικού φορέα ή έστω κάποιας επιτροπής που έχει διορίσει το Υπουργείο Υγείας αλλά ως "εκπρόσωπος της Επιστήμης". Οποιοσδήποτε, λοιπόν, αμφισβητήσει τα λεγόμενα του καθηγητή ή έστω θέσει κάποια ερωτήματα δεν αμφισβητεί τον Τσιόδρα αλλά την ίδια την Επιστήμη. Οποιοσδήποτε αναρωτηθεί ή κρατήσει μία πισινή δεν κάνει πλέον αντιπολίτευση στην κυβέρνηση αλλά στρέφεται ενάντια στον ίδιο τον Ορθό Λόγο, ενάντια στα Δεδομένα και τα Επιστημονικά Τεκμήρια.

Κε Καθηγητά, η θλιβερή αλήθεια είναι άλλη. Όσα διαγράμματα και να χρησιμοποιήσεις, όσες καμπύλες και κατανομές και να μας υποδείξεις με το "laser point" σου δεν μπορείς να κρύψεις την πραγματικότητα: ομιλείς σαν εντεταλμένος εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και της Εξουσίας.

Πριν από 80 χρόνια, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο έργο του "Η ζωή του Γαλιλαίου" βάζει τον Γαλιλαίο να απολογηθεί για την στάση του να απαρνηθεί μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη, αποδεχόμενος οτι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέει ο Μπρεχτ (μέσω του Γαλιλαίου):

"Η άσκηση της Επιστήμης χρειάζεται σπάνιο κουράγιο… Πιστεύω πως μοναδικός σκοπός της Επιστήμης είναι τούτος: ν’ αλαφρώσει τον μόχθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν οι επιστήμονες περιορισθούν να σωρεύουν γνώσεις πάνω σε γνώσεις, μόνο και μόνο για τη χαρά της γνώσης, η Επιστήμη δεν θα είναι πια παρά μια θλιβερή σακάτισσα. Οι καινούργιες μηχανές σας δεν θα χρησιμεύουν παρά για καινούργια μαρτύρια. Με τον καιρό, μπορεί ν’ ανακαλύψετε ό,τι υπάρχει για ν’ ανακαλυφθεί κι ωστόσο, η πρόοδός σας θα σας χωρίζει όλο και πιο πολύ απ’ την Ανθρωπότητα. Η άβυσσος ανάμεσα σε κείνην και σε σας μπορεί μια μέρα να γίνει τόσο βαθιά που, στη χαρούμενη κραυγή σας για μια καινούργια κατάκτηση, ν’ αποκριθεί μια κραυγή φρίκης απ’ όλη την οικουμένη.

Παράδωσα τη γνώση μου στους άρχοντες και στους αφεντάδες, για να τη μεταχειριστούν αυτοί, για να μην τη μεταχειριστούν, για να την κακομεταχειριστούν, ανάλογα με τους σκοπούς τους και μόνο. Όποιος κάνει αυτό που έκανα εγώ, δεν έχει πια θέση στη χορεία των ανθρώπων της Επιστήμης."

Κλαπ, κλαπ, κλαπ

Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

[----->]

Δεν πρόκειται για «κεραυνούς εν αιθρία»

 

Στη Γαλλία «κάτι» κινείται εδώ και αρκετό καιρό, και σε πολύ διαφορετική κλίμακα.

Αντίθετοι στο υγειονομικό πάσο (pass sanitaire)  και την αστυνομικού χαρακτήρα διαχείρισή της πανδημίας, είναι όχι μόνο όλα τα αριστερά κόμματα - η France Insoumise, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το Nouveau Parti Anticapitaliste και η Lutte Ouvrière -  αλλά και η μεγαλύτερη εργατική συνομοσπονδία, CGT , και το συνδικάτο των αγροτών, η Confederation Paysanne, πέρα φυσικά από- τις πιο διαφορετικές συλλογικότητες του κινήματος, της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής κριτικής.

Συλλογικότητες συντρόφων παρεμβαίνουν σε διαδηλώσεις κατά του υγειονομικού πάσου προκειμένου να μην αφήσουν περιθώρια στις πιο διφορούμενες ή δεξιές υποκειμενικότητες και για να παρέχουν διαφορετικές αναγνώσεις από τις αναγνώσεις κάποιων συνωμοσιολόγων   για τα εμβόλια.

Δεν πρόκειται για «κεραυνούς εν αιθρία»: οι πέρα των Άλπεων, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές του 2020, δεν συνθηκολόγησαν με την ενιαία ιοκεντρική σκέψη.

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ

 

Κι όπως επισημαίνει ένας φίλος, «Και στο Βόλο και παντού, οι διαπιστώσεις είναι ίδιες. Η λοβοτομή, πέτυχε.»

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ

Μια πόλη σε λήθαργο. Αγκυροβολημένη στα τσιπουράδικα, παρακολουθεί με απάθεια την λεηλασία της. Παρέδωσε τα κλειδιά της σε ανθρώπους της νύχτας και σηκώνει αδιάφορα τους ώμους στον καθημερινό διασυρμό της αξιοπρέπειάς της.

Μια πόλη σε ανοσοκαταστολή. Που δεν έχει άμυνες στην κοροϊδία, στη διαφθορά, στην αδιαφάνεια. Που έχει συνηθίσει στο κακό νερό, στον βρώμικο αέρα, στους μοχθηρούς ανθρώπους. Που ξεχνάει τα πάντα με λίγες φωταψίες και πυροτεχνήματα.

Μια πόλη που έχει αποδεχτεί το ρόλο μαύρης τρύπας. Που καταπίνει στο εργοστάσιο της όσα σκουπίδια άλλες χώρες αρνούνται να δεχτούν. Και κάνει μετά ευλαβικές υποκλίσεις στην πολυεθνική, όταν μαζί με το άφθονο δηλητήριο προσφέρει και λίγα καθρεφτάκια σε χορηγίες και υποτροφίες.

Μια πόλη που δέχεται να την κακοποιούν. Χωρίς ερωτήσεις και επιφυλάξεις ετοιμάζεται τώρα να δεχτεί την ευλογία μιας ολέθριας επένδυσης από το Κατάρ που θα αλλοιώσει ολοκληρωτικά το παράκτιο τοπίο, το οικοσύστημα και τον ορίζοντα της.

Μια πόλη που αυτοκτονεί. Τάνκερ καυσίμων θα μπαινοβγαίνουν στο μικρό λιμάνι της και μια πλατφόρμα υγροποιημένου αερίου θα συνοδεύει το τσούγκρισμα των ποτηριών στα τσιπουράδικα με το τικ-τακ μιας ωρολογιακής βόμβας.

(Κώστας Μανωλίδης)

Andreas Xiromeritis 

[----->]

Δεν έπεσε απ' τα σύννεφα

 

Αμερικανός Πρεσβευτής Πάϊατ.

=====================================

"Μένω έκπληκτος, γιατί έχω πει στο παρελθόν πως αυτή η αναγέννηση των αμυντικών σχέσεων Ελλάδας - ΗΠΑ ξεκίνησε πραγματικά κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Τα τέσσερα μέρη, που συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε ως μέρος της αμυντικής συμφωνίας, είναι μέρη που εντοπίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ξεκινήσαμε να λειτουργούμε στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη και το Στεφανοβίκειο κατά τη διάρκεια της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ"!

ΌXI «KAΘΑΡΑ» ΤΑΞΙΚΗ , ΑΛΛΑ ΠΑΛΗ

 

 
Τεργέστη

Μονφαλκόνε 


                                                                          Φλωρεντία 


                                                                       Τορίνο


ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ Green Pass ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ 

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΜΠΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ



του Ερρίκου Φινάλη

Aυτές  τις  μέρες  η  Ιταλία  ζει έντονες και κρίσιμες στιγμές. Η αιτία δεν είναι άλλη από την απόφαση της «οικουμενικής» κυβέρνησης Ντράγκι να επιβάλλει το λεγόμενο Green Pass (υγειονομικό πιστοποιητικό), συνοδευόμενο από μια ευρεία δέσμη απαγορεύσεων και τιμωρητικών περιορισμών σε όσους δεν το έχουν ή αρνούνται να το επιδείξουν.

Έτσι η γειτονική χώρα μπαίνει κι αυτή στην «πρωτοπορία» αυτών  που  υιοθετούν  μέτρα  ακραίου αυταρχισμού και ανηλεούς πειθάρχησης, επιχειρώντας να επιβάλλουν ένα βαθύ διχασμό στις κοινωνίες τους στο όνομα  τάχα  της  καταπολέμησης  της  πανδημίας. Χθες μπήκαν σε ισχύ όλες οι απαγορεύσεις, και σήμερα αναμένεται κύμα  νέων  μαζικών  διαμαρτυριών  σε πολλές ιταλικές πόλεις. Την ίδια στιγμή, οι «προοδευτικοί» κολαούζοι του Nτράγκι sχεδιάζουν επίσης να διαδηλώσουν σήμερα κατά του  φασισμού...

 Αφορμή  η  επίθεση, το προηγούμενο Σάββατο, μιας μικρής ομάδας νεοφασιστών εναντίον της έδρας του συνδικάτου CGIL στη Ρώμη, η οποία συνέπεσε  χρονικά  με  τη  διαδήλωση  80.000 ανθρώπων ενάντια στο Green Pass. Η επίθεση των νεοφασιστών (που η  αστυνομία  δεν  έκανε  τίποτα  για  να  την εμποδίσει, ενώ την ίδια στιγμή χτυπούσε με αύρες νερού και έπνιγε στα χημικά τον κυρίως όγκο των διαδηλωτών κοντά  στο  κοινοβούλιο)  αποδείχθηκε  χρησιμότατη για να συκοφαντηθεί συλλήβδην  το  κίνημα  ενάντια  στο  Green  Pass ως αντιεμβολιαστικό, ακροδεξιό ή/και νεοφασιστικό.


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΦΥΛΑΞΙΑ;

Δυστυχώς, αυτού του είδους την προπαγάνδα δεν την αναπαράγουν μόνο τα «αριστερά» δεκανίκια της κυβέρνησης Nτράγκι,  αλλά  και  μεγάλο  μέρος  της  (μικρής) ανταγωνιστικής» αριστεράς.

Αυτή  η  σχεδόν  εχθρική  στάση  κλιμακώνεται τις τελευταίες εβδομάδες παρ’όλο που στο κίνημα εναντίον του Green Pass συμμετέχουν δραστήρια τόσο τα συνδικάτα βάσης όσο και αναρχικές και αριστερές συλλογικότητες. Ίσως, πάλι, ακριβώς  αυτή  η  δραστηριοποίηση  να είναι που ενοχλεί το εν λόγω τμήμα της μη κυβερνητικής αριστεράς, το οποίο φαίνεται να θεωρεί ότι το κίνημα κατά του Green Pass είναι αποπροσανατολστικό και αντικειμενικά(...) υπονομεύει την «καθαρά» ταξική πάλη (απολύσεις, ασφάλεια και προστασία στους χώρους εργασίας,  ακρίβεια,  πρόσκαιρη  εργασία). Με όλη τη δυσαναλογία, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η στάση αυτή θυμίζει –τουλάχιστον σαν κατάσταση πνευμάτων–  την  αντίστοιχη  του  ΚΚΕ  τον Δεκέμβρη 2008 και τον καιρό των Πλατειών...

Κι αυτή η αριστερά, όμως, συναντά όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες να εξηγήσει στον κόσμο της, που πλειοψηφικά συμμετέχει στο κίνημα ενάντια στο Green Pass, για ποιο λόγο ευθυγραμμίζεται με τη γραμμή της συγκυβέρνησης και των ελίτ. Είναι χαρακτηριστικό της δυσαρέσκειας που υπάρχει ότι τη Δευτέρα τα συνδικάτα βάσης (όλα μαζί, για πρώτη φορά) κάλεσαν σε απεργία με διάφορα αιτήματα, στην οποία πήρε μέρος ένα εκατομμύριο eργαζομένων, και 100.000 διαδήλωσαν  στη  Ρώμη  και  άλλες  πόλεις. Έτσι τις τελευταίες μέρες υπάρχουν ελιγμοί, ώστε να μην αποκοπεί το τμήμα αυτό της «ανταγωνιστικής» αριστεράς από τη βάση που του έχει απομείνει.


«ΠΛΗΒΕΙΑΚΗ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ»

Είναι πασιφανής πλέον η αδυναμία να κρατηθεί μια επαμφοτερίζουσα στάση απέναντι στο τσαλαπάτημα των συνταγματικών εγγυήσεων και στον αυταρχικό πυρετό των ελίτ, που νομίζουν ότι με τέτοια  μέτρα  θα  ξεμπερδέψουν  μια  και καλή και σε όλα τα μέτωπα με την «πληβειακή απειθαρχία».

Κι αυτή η αδυναμία  επιτείνεται  από  το  γεγονός ότι  τώρα  μπαίνει  στην  αντιπαράθεση  και ένα «σκληρό» τμήμα της εργατικής τάξης,  όπως  είναι  για  παράδειγμα  οι  λιμενεργάτες.  Αυτοί  δουλεύουν  κατά βάση σε ανοιχτούς χώρους και σε ποσοστό 40% είναι ανεμβολίαστοι.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία που τέθηκε σε εφαρμογή χθες, πολλοί από αυτούς θα τιμωρηθούν με «αναστολή», δηλαδή θα απολυθούν. Τώρα λοιπόν, ενωμένες και οι δύο κατηγορίες εργατών που βάσει του σχεδίου των ελίτ θα έπρεπε να αλληλοσπαράσσονται (εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι), δηλώνουν ότι η Ιταλία θα νεκρώσει αν η κυβέρνηση δεν πάρει πίσω τις απειλές της.

Ήδη μια σειρά ιταλικές πόλεις με λιμάνια συγκλονίζονται από τη συνεύρεση στους δρόμους των σκληροτράχηλων λιμενεργατών με το υπόλοιπο κίνημα No Green Pass, καθώς είναι καθημερινές οι διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες (βλ. φωτογραφίες). Οι λιμενεργάτες της Τεργέστης, με ένα σωματείο γνωστό σε όλους για τη μαχητικότητά του, έχουν στείλει τελεσίγραφο: αν έστω ένας αποκλειστεί από τη δουλειά εξαιτίας του Green Pass, θα μπλοκαριστεί κάθε δραστηριότητα στο λιμάνι. Και οι τομείς των μεταφορών και των Logistics πιθανόν να μπλοκαριστούν,αφού πολλοί οδηγοί δεν έχουν εμβολιαστεί, και άλλοι είναι ξένης υπηκοότητας, αρκετοί εκ των οποίων εμβολιασμένοι με «μη αναγνωρισμένα» εμβόλια, όπως το ρωσικό Sputnik...


ΕΛΙΓΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Η κυβέρνηση Nτράγκι από τη μια καλλιεργεί κλίμα «επικείμενου χάους», προσπαθώντας –δίχως επιτυχία μέχρι στιγμής,  παρά  τις  εξ  ευωνύμων  βοήθειες...– να υποδαυλίσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, κι από την άλλη φοβάται μια κατά μέτωπο σύγκρουση. Ελίσσεται λοιπόν κι αυτή τώρα, ζητώντας από τις εταιρίες να αναλάβουν το κόστος των τεστ, ώστε να μην επιβαρυνθούν οι εργαζόμενοι, ενώ εξετάζει το ενδεχόμενο να μην επεκτείνει το Green Pass τόσο όσο αρχικά σχεδίαζε.

Συμπερασματικά: οι συντριπτικά περισσότεροι  όσων  κινητοποιούνται  ούτε ανεύθυνοι είναι, ούτε περιθωριακοί, ούτε ακροδεξιοί  (αν  και  η  απουσία  από  τις  κινητοποιήσεις μεγάλου μέρους αυτών που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί αφήνει κενά προς κάλυψη...). Πρόκειται για ικανό τμήμα των λαϊκών τάξεων, ήδη χτυπημένο βαριά από την «κεντροαριστεροδεξιά» διαχείριση της πολύπλευρης κρίσης,  και  προδομένο  από  πολιτικές  δυνάμεις στις οποίες είχε επενδύσει ελπίζοντας σε ένα αξιοπρεπέστερο μέλλον.

Τώρα  όλες  αυτές  συγκυβερνούν  υπό τον  Nτράγκι,  και  τους  κουνάνε  και  το δάχτυλο. Το ζήτημα κάθε άλλο θα λήξει με διατάγματα και συκοφαντίες, κι όλοι θα υποχρεωθούν να πάρουν σαφή θέση. Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για «καθαρά» ταξική  πάλη...  Αλλά  θα  χρειαστεί  να  επανέλθουμε.

Από το Δρόμο της Αριστεράς,16/10/2021