Τώρα ακριβώς είναι η στιγμή της αναζήτησης και της απόδοσης των ευθυνών

του Δημήτρη Μηλάκα

Το σοκ των απωλειών και της καταστροφής δεν πρέπει να αδρανοποιήσει το αυτονόητο αίτημα της αναζήτησης ευθυνών πριν ο αέρας σκορπίσει τα αποκαΐδια και πριν οι νεκροί παραχωθούν στη λήθη. Τώρα ακριβώς που οι άνθρωποι θρηνούν τους δικούς τους και οι φλόγες ακόμη σιγοκαίνε είναι η στιγμή της αναζήτησης και της απόδοσης των ευθυνών έτσι ώστε την επόμενη φορά αυτοί που έχουν την ευθύνη για την αντιμετώπιση «ακραίων καταστάσεων» να αποδειχτούν έτοιμοι και περισσότερο προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουν.

Άλλωστε, όσα απερίγραπτα βλέπουν τα μάτια μας και δεν θέλουμε να πιστέψουμε είναι αναμενόμενες λογικές συνεπαγωγές χρόνιων δομικών προβλημάτων, παρατεταμένης και κατά κανόνα σκόπιμης νομοθετικής αδράνειας και ελλείψεων σχεδίων και μέσων για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης όπως αυτή που ζούμε στην Αττική.

Κάτι για τις πυρκαγιές -Μια προσωπική μαρτυρία

 

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Τραγικός ο απολογισμός της πύρινης λαίλαπας που κατακαίει την ανατολική Αττική με τους 20 μέχρι τώρα νεκρούς.

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η Αττική. Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός, ως άλλος Πολύδωρας, δηλώνει προβληματισμένος και ομιλεί για ασύμμετρη απειλή.

Μια κοινωνία σε παράλυση και εκφυλισμό χάνει πρώτα το μυαλό της. Δεν μπορεί να σκεφτεί, ούτε να προγραμματίσει στοιχειωδώς. Ζει στην τύχη και από τύχη! Κι εδώ δεν έχουμε καθόλου τύχη!

Υπήρξα αυτόπτης μάρτυς, αν και πολύ τυχερός, λόγω της φοράς του αέρα, της έναρξης της πυρκαγιάς στην καταστροφική επέλασή της στην Ανατολική Αττική.

Τοποθεσία Άνω Διώνη σε ευθεία η απόσταση από το σπίτι μου με το χωριό της Νταού το πολύ 300-400 μέτρα.

Είναι γύρω στις 4 με 4:30’ μεσημέρι Δευτέρας 23 Ιουλίου 2018. Στην κουζίνα για το μεσημεριανό καθυστερημένα. Ξαφνικά ο σκύλος, που ήταν ξαπλωμένος δίπλα, τινάζεται και αρχίζει να γαυγίζει δυνατά. Έξω φυσάει ένας περίεργος δυτικός άνεμος δαιμονισμένα. Δεν μπορώ να υπολογίσω τα μποφώρ, αλλά αν κάποιος έλεγε ότι εκείνη τη στιγμή επικρατούσε θύελλα δεν θα ήταν υπερβολή.

Ανοίγω την πόρτα της κουζίνας προς τη νότια πλευρά του κήπου για να βγει ο σκύλος να γαυγίσει με την ησυχία του και να με αφήσει κι εμένα να συνεχίσω το φαγητό μου, και ακούω τη σειρήνα, ενώ τα σκυλιά της περιοχής να έχουν τρελαθεί στο γαύγισμα. Κοιτάζω τον ουρανό προς νότια νοτιοδυτικά πάνω από την Αθήνα που λίγη ώρα πριν ήταν σκοτεινός και κατακόκκινος από τους καπνούς της μεγάλης πυρκαγιάς της Κινέττας και ήταν καθαρός, λίγα σύννεφα μόνο.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα : Σκοτεινές δυνάμεις και απειλές «ασύμμετρες».

2007 :
 
          
 
 
 

Πάμε γι'άλλα

το τελευταίο δέντρο κρατήστε το για να κρεμαστείτε

 
[--->]

Ενα Καράβι για τη Γάζα

  

  

 

 

Μπράβο σε όλους αυτούς τους ακτιβιστές που άφησαν την άνεσή τους και αποφάσισαν να πάνε στην πολιορκημένη λωρίδα της Γάζας παρά τους κινδύνους λόγω της πολιορκίας από το Ισραήλ. Στα πλοιάρια επιβαίνουν άνθρωποι όλων των ηλικιών και πολλές χώρες (εκτός από Ελλάδα) που γνωρίζουν πολύ καλά ότι τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τον τεράστιο πόνο των Παλαιστινίων στα 70 και πάνω χρόνια αποικιοκρατικής κατοχής και εποικισμών), αλλά αντιστέκονται, δίνοντάς μας εξαιρετικά παραδείγματα, όπως οι γυναίκες της Γάζας, τα στρατόπεδα που είναι διασκορπισμένα στη Μέση Ανατολή ή εκείνες του Al Khalil (Χεβρώνα) και ολόκληρης της Δυτικής Όχθης.

Ο στολίσκος του φετινού Ένα Καράβι για τη Γάζα, ξεκίνησε από τη Νορβηγία ατις 30 Απριλίου με το πλοιάριο Al Awda (η Επιστροφή) ,ενδιάμεσα έπιασε σε διάφορα λιμάνια, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Σικελία και αποτελείται από τέσσερα πλοιάρια: το Al Awda το Freedom, το Mairead και το Falestine ,ενώ σε πρώτη φάση προς τη Γάζα θα κατευθυνθούν τα τρία.

 [--->]