Η έξοδος στις αγορές και τις παραλίες

Γνωρίζω πως πολλές έχετε απογοητευτεί που δεν την πέφτω στον σύριζα και τις μαλακίες που κάνει, αλλά προσωπικά πιστεύω πως δεν χρειάζεται. Και για να αποδείξω του λόγου το αληθές δεν έχει παρά να πάρουμε την περίφημη έξοδο στις αγορές την οποία ξύπνησα το πρωί με όρεξη να σοδομίσω έτσι γιατί είχα μια ώρα κενό και δεν ήξερα τι να κάνω

Για το επικοινωνιακό κομμάτι δεν έχουμε να γράψουμε και πολλά. Η έξοδος στις αγορές είναι copy-paste σαν και αυτή του σαμαρά το 2014 και ο κακομοίρης ο σαμαράς δεν είχε το QE που έχει γονατίσει όλες τις αποδόσεις, να τα λέμε αυτά τα πράγματα. Το πόσο τον βοήθησε στις επόμενες εκλογές το είδαμε όλοι. Οι συριζαίοι ήθελαν να κάνουν την έξοδο το σεπτέμβρη μήπως και ασχοληθεί και κανείς, αλλά τελικά συνετότερες φωνές επικράτησαν και την έκαναν μέσα στο λιοπύρι. Οι συνετότερες φωνές είπαν ότι μια έξοδος στις αγορές όπου κανείς δεν θα ασχοληθεί είναι προτιμότερη από μια μη έξοδος στις αγορές (αν ο σεπτέμβρης αποδειχθεί οικονομικά προβληματικός όπως πολλοί φοβούνται στο τσίρκο που λέγεται παγκόσμια οικονομία).

Αλλά ας πάμε στο καθαρά οικονομικό κομμάτι. Ο όλος καραγκιόζ μπερντές της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους βασίζεται στα πολύ χαμηλά επιτόκια για τα δανεικά που μας προσφέρει ο λεγόμενος επίσημος τομέας (EFSF, ESM, κράτη της ευρωζώνης) και την αναβολή πληρωμής επιτοκίων από τα δάνεια του EFSF. Η φαντασίωση είναι πως καθώς η ελληνική κυβέρνηση διατηρεί το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ, ο ελληνικός προϋπολογισμός είναι βιώσιμος διότι αυτό το 3,5% του ΑΕΠ θα φτάνει για να αποπληρώσει κάθε χρόνο τους τόκους του χρέους.  Κάπως έτσι βγήκε και το περίφημο πλεόνασμα του 3,5% , ακριβώς διότι 3,5% του ΑΕΠ είναι αυτό που χρειάζεται κάθε χρόνο να πληρώνεται σε τόκους  (συν μερικά ακόμα μέτρα “ελάφρυνσης” του χρέους, πλην οι τόκοι του EFSF που θα αρχίσουν να πληρώνονται μετά το 2022, μάλλον με μια μείωση επιτοκίου κάτι βρε παιδί μου). Αν θέλετε μια αναλυτικότερη περιγραφή του ίδιου πράγματος από τον χερ στουρνάρη, διαβάστε αυτό εδώ.

Όταν η ελληνική κυβέρνηση “βγαίνει στις αγορές” και παίρνει ένα επιτόκιο στο 4,φεύγα% , είναι εμφανές ότι αυτό το κάνει για τα μάτια του κόσμου, κι όχι ως σημάδι ανεξαρτησίας. Γιατί? Διότι αν με κάποιο μαγικό τρόπο αύριο ερχόταν κάποιος και έλεγε στην ελληνική κυβέρνηση, φέρτε μου 280δις ομόλογα στο 4,φεύγα% κι εγώ θα αποπληρώσω όλες τις υποχρεώσεις σας προς τους υπόλοιπους, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να βρίσκει κάθε χρόνο για τόκους περίπου 11-12δις κάτι που θα ζητούσε ένα πρωτογενές πλεόνασμα ύψους περίπου 7-8% το χρόνο.

Άρα στην πραγματικότητα με αυτή τη δημοπρασία ομολόγων η ελληνική κυβέρνηση απέδειξε αυτό που ήδη όλοι ξέραμε. Πως είναι παντελώς αδύνατο για την ελλάδα να βγει στις αγορές και άρα να μην εξαρτάται από τα μνημόνια. Κάθε φορά που η ελληνική κυβέρνηση βγαίνει στις αγορές, στην ουσία χαντακώνει ακόμα περισσότερο την ελληνική οικονομία καθώς αυξάνει τους τόκους που πρέπει να πληρώνει για ένα χρέος που ακόμα και με τις πιο ευάερες και ευήλιες προοπτικές παραμένει παντελώς μη βιώσιμο.

Όσο λοιπόν ο αυτόματος κόφτης και τα μέτρα περικοπών που ψηφίστηκαν για να εφαρμοστούν το 2018 θα τσουρουφλίζουν τα κωλαράκια σας, όσο οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες θα αρχίσουν να ακουμπάνε κάτι παραπάνω από τους “μεγαλο-μπαταχτσίδες”, όσο οι αυξημένοι φόροι θα συμπιέζουν όλο και περισσότερο τα εισοδήματα και η περιβόητη ανάπτυξη θα αναβάλλεται για μία ακόμη χρονιά, τόσο περισσότερο η κυβέρνηση του σύριζα θα αυτο-συγχέρεται για την έξοδο στις αγορές. Διότι όπως και η κυβέρνηση σαμαρά διψάει για ένα κάποιο success story. Κι όλα αυτά υπό την προυπόθεση πως ο dow jones θα συνεχίσει να χτυπάει νέα υψηλά, ο ντράγκι δεν θα πειράξει ούτε για πλάκα το QE και η παγκόσμια οικονομία δεν θα γλιστρήσει ένα ακόμα σκαλοπατάκι χαμηλότερα. Με λίγα λόγια στην χώρα του ποτέ-ποτέ.

 [--->]

Δωράκι Σταθάκη στον Μελισσανίδη

Επέκταση των δραστηριοτήτων της  Oil One και αντιδράσεις στο Κερατσίνι

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Με μία προκλητική απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του υπουργού Γ. Σταθάκη, η εταιρία «Oil One S. Α.» συμφερόντων Μελισσανίδη, επεκτείνει τις δραστηριότητες της στις εγκαταστάσεις που διατηρεί στο Κερατσίνι. Το θέμα δεν είναι καθόλου απλό και έχει πλούσια προϊστορία.

Στις 21 Ιανουαρίου του 2015, τέσσερις μέρες πριν χάσει τις εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς, γνωστός και από την υπόθεση του ΟΠΑΠ για τις σχέσεις του με τον μεγαλοεπιχειρηματία, έσπευσε να δώσει, πριν αλλάξουν τα πολιτικά πράγματα, άδεια στην εταιρία του Δημήτρη Μελισσανίδη να εγκατασταθεί σε μια επιβαρυμένη περιβαλλοντικά και πυκνοκατοικημένη περιοχή όπως το Κερατσίνι.

 Επρόκειτο για μια σκανδαλώδη ρύθμιση, αφού μιλάμε για μια εγκατάσταση δίπλα σε σπίτια και 70 μέτρα από σχολείο της περιοχής. Στην περιοχή θα μπορούσαν έκτοτε να αποθηκευτούν 30.000 τόνων πετρελαιοειδών, ενώ κάθε κάτοικος ή επισκέπτης γνωρίζει τις οσμές που αναδύονται από την όλη δραστηριότητα. Τελικά, μετά από έντονες αντιδράσεις και πιέσεις κατοίκων και Δήμου, η νομοθετική ρύθμιση αντιμετωπίστηκε το 2015 με νέο νόμο, σύμφωνα με τον οποίο κάθε βιομηχανική δραστηριότητα οφείλει να απομακρυνθεί μέσα σε 12 χρόνια από την επιβαρυμένη αυτή περιοχή.

 Βεβαίως, 12χρόνια είναι πολλά και έτσι στην περιοχή αναπτύχθηκε έντονη κινητικότητα για την άμεση απομάκρυνση της εγκατάστασης, ιδιαίτερη διάσταση έλαβε το θέμα τον τελευταίο χρόνο. Αφού η κυβέρνηση ολοκλήρωσε το γενικό ξεπούλημα της ευρύτερης περιοχής στην Cosco, εξαίρεσε μια έκταση 86  στρεμμάτων στην περιοχή των παλιών «Λιπασμάτων» (από τα 640 στρέμματα που καταλαμβάνει συνολικά η πρώην λιμενοβιομηχανική ζώνη Λιπασμάτων) και την παραχώρησε στον Δήμο.

 Η δημοτική αρχή προχώρησε μέσα σε ένα χρόνο στην δημιουργία εγκατάστασης για πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες και καθιέρωσε φέτος το καλοκαίρι το «Φεστιβάλ στη Θάλασσα», δίνοντας ζωή στην περιοχή. Όλα αυτά ακριβώς δίπλα στις εγκαταστάσεις της «Oil One», με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι φωνές για απομάκρυνση της επιχείρησης. Μετά από όλα αυτά, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκης, γνωστός για την «άνεση» με την οποία «καθαρίζει» για μια σειρά υποθέσεις επιχειρηματιών, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Με απόφαση του, χορήγησε στα τέλη Ιουλίου, άδεια «Εμπορίας Πετρελαιοειδών Προϊόντων κατ. Α» στην εταιρεία Oil One S. Α., επιτρέποντας έτσι την επέκταση δραστηριοτήτων που με προηγούμενο νόμο τεκμηριώνεται ότι είναι επιβαρυντικές και οφείλουν να απομακρυνθούν από την ευρύτερη περιοχή.

 Το θέμα, βεβαίως, δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, αν κανείς σκεφτεί ότι η κυβέρνηση, με ιδιαίτερο ρόλο του Αλέκου Φλαμπουράρη, έχει επιδείξει τελευταία ιδιαίτερη ευαισθησία για τις δραστηριότητες Μελισσανίδη. Τον έχει μάλιστα απροκάλυπτα στηρίξει απέναντι σε άλλα συμφέροντα και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι εφημερίδες συμφερόντων Μαρινάκη αναδεικνύουν το πρόσφατο θέμα, επιδεικνύοντας «περιβαλλοντικές ευαισθησίες»...

Ο Δήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος αντέδρασε έντονα για το θέμα. Σε κοινή δήλωση με τον αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γ. Γαβρίλη, τονίζουν ότι η απόφαση του υπουργείου «σηματοδοτεί μια σοβαρή υπαναχώρηση στην προσπάθεια αναβάθμισης της περιοχής των Λιπασμάτων.

 Μιας περιοχής που επί δεκαετίες αθροίζει δεκάδες περιβαλλοντικά οχληρές χρήσεις που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και τη λειτουργία της πόλης» μεταξύ άλλων δηλώνουν: «Με τη νέα απόφαση δίνεται και η δυνατότητα τα άσκησης εμπορίας καυσίμων, προφανώς στο πλαίσιο των ευρύτερων ανακατατάξεων που συμβαίνουν στο λιμάνι του Πειραιά με την πώληση του ΟΛΠ στην Cosco, μέρος των οποίων είναι και η αγορά καυσίμων εν γένει.

 Η άδεια εμπορίας πετρελαιοειδών δημιουργεί πρόσθετους περιβαλλοντικούς κινδύνους ( μια πιθανή διαρροή μαζούτ κατά τη διάρκεια φορτοεκφορτώσεων στα βυτία μεταφοράς  και αθροίζεται στα πολλαπλά περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής, μεταξύ ι ων οποίων και οι έντονες και οχληρές οσμές.

 Η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλον και Ενέργειας εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να ενημερωθεί η Αυτοδιοίκηση, με συνοπτικές διαδικασίες, γεγονός που εύλογα δημιουργεί την αίσθηση του αιφνιδιασμού των τετελεσμένων και ουσιαστικά νοθεύει τις ισχύουσες χρήσεις που ισχύουν μετά την τελευταία νομοθετική ρύθμιση».

Δεν πρέπει να μας προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το τι γίνεται στο Κερατσίνι, αν σκεφτούμε ότι η κυβέρνηση, με ιδιαίτερο ρόλο του Αλέκου Φλαμπουράρη, έχει επιδείξει τελευταία ιδιαίτερη ευαισθησία για τις δραστηριότητες Μελισσανίδη

 ΠΗΓΗ : δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 9/9/2017 

Βλέπε και :

Μεταλλαγές του αστικού χώρου τηςΑθήνας – Η Δραπετσώνα ως μελέτη περίπτωσης