Σαμαράς: Στρίψαμε το καράβι στον δρόμο της ανάπτυξης...Παράδειγμα προς μίμηση η Ελλάδα
Πράγματι
Ας αρχίσουμε λοιπόν από το δημόσιο χρέος
Όπως μπορείτε να
μαντέψετε από το γράφημα, το ελληνικό δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ, έχει
υπερβεί κατά πολύ τα επίπεδα του χρέους πριν από τις δύο μειώσεις του στο διάστημα 2011- 2012.
Κατά πάσα πιθανότητα, αν στην Ελλάδα, παραμείνουν οι ίδιες συνθήκες, τότε η χώρα θα πρέπει να
προχωρήσει σε νέα αναδιάρθρωση του χρέους.
Πορεία αλληλεγγύης σήμερα στον Κούρδικο λαό στις 6μ.μ. στα Προπύλαια
«Καλούμε όλο τον
λαό, για συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον λαό της Ροζάβα (περιοχή στην
οποία περιλαμβάνεται το πολιορκούμενο από τους τζιχαντιστές Κομπάνι),
σήμερα Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, στις 6 μμ στα Προπύλαια», αναφέρει η
ανακοίνωση της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης (Τουρκία και
Κουρδιστάν) της Αθήνας:
Διαβάστε αυτούσια την ανακοίνωση
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΝΓΚΑΛ
‘Αλλο ένα
«ειδησεογραφικό ενδιαφέρον» των διεθνών ΜΜΕ…‘Αλλος ένας πόλεμος που
παρακολουθείται ζωντανά από τις τηλεοράσεις: «η αντίσταση του Κομπανί».
Πράγματι, το Κομπανί δέχεται την αντεπαναστατική επίθεση του Ισλαμικού Κράτους.
Ό, τι γίνεται σήμερα
στην πόλη αυτή, η οποία ακούστηκε για πρώτη φορά στον κόσμο και είναι
ένα από τα τρία καντόνια της Ροζάβα, είναι ένα απρόβλεπτο αποτέλεσμα της
ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία. Η Ροζάβα είναι μια αυτόνομη
περιοχή στην οποία το κουρδικό έθνος είχε αρχίσει να οργανώνεται με
άξονα τα εθνικά του αιτήματα, πριν από τον εμφύλιο πόλεμο που προκάλεσαν
οι ιμπεριαλιστές στη Συρία. Η περιοχή αυτή αποτελείται από τρία
καντόνια: το Κομπανί, το Αφρίν και το Τζιζίρε.
Όταν μιλάμε για τη
Συρία, μη σας παραξενεύει η λέξη «καντόνι». Η αυτόνομη περιοχή που
οικοδομήθηκε από το κουρδικό έθνος οργανώθηκε σε «καντόνια». Εκεί έγινε
μια δημοκρατική επανάσταση για την οποία λίγα γνωρίζετε. Σε μια περιοχή
που αιχμαλωτίζονται και πουλιούνται οι γυναίκες, οι ανταρτίνες της
YPJ-Star, της γυναικείας κουρδικής αντάρτικης οργάνωσης, παίρνουν μέρος,
με το όπλο στο χέρι, στην υπεράσπιση του λαού, όπως και στην κεντρική
κυβέρνηση, μαζί με άντρες του YPG, του κουρδικού στρατού της Ροζάβα.
Ενώ
στην ευρύτερη περιοχή κυριαρχούν οι εθνο-θρησκευτικές διαμάχες και
δολοφονίες, στη Ροζάβα Κούρδοι, Άραβες, Αρμένιοι, Τουρκμένοι, Ασσύριοι
ζούνε μαζί ειρηνικά και κυβερνούν από κοινού το καντόνι.
Και ακριβώς γι’
αυτόν τον λόγο η δολοφονική συμμορία του Ισλαμικού Κράτους επιτίθεται
στην περιοχή. Αλλά αυτό, μεταξύ των άλλων, εγκυμονεί τον κίνδυνο να
επαναληφθούν στο Κομπανί τα εγκλήματα που έγιναν στο Σενγκάλ, όπως
δολοφονίες αμάχων γυναικών και διαφόρων ειδών βαρβαρότητες.
Να μην ξεχνάμε: το
ΙΚ υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και άλλους ιμπεριαλιστές, όπως και από το
τουρκικό κράτος, για την ανατροπή του Άσαντ.
Τώρα χρησιμοποιείται ως
πρόσχημα για μια επέμβαση στη Συρία.
Το ΙΚ, πριν να καταλάβει τις
πετρελαϊκές πηγές στη Μοσούλη και να δολοφονεί τους λαούς, δεν ήταν στην
επικαιρότητα. Τώρα, με την πολιτική που ακολουθεί, από τη μια
νομιμοποιεί τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, και από την άλλη οργανώνει
δολοφονίες ενάντια σε θρησκευτικές και εθνικές ομάδες, ενάντια σε
γυναικόπαιδα.
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ…
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ…
Καλούμε όλο τον λαό, για συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον λαό της Ροζάβα, την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, στις 6 μμ στα Προπύλαια.
ΑΘΗΝΑ –ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ)
Κάλεσμα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ: Το Κομπάνι δεν είναι μόνο του-Η αντίσταση θα νικήσει
Eδώ και μήνες η
δολοφονική μανία του ISIS σαρώνει στο πέρασμα της οποιαδήποτε αντίσταση
στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας. Επόμενος σταθμός της επέλασης είναι η
περιοχή της Ροζάβα και το Κομπάνι στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία.
Εκεί, τις τελευταίες μέρες και ώρες η ηρωϊκή κουρδική αντίσταση πολεμά
απέναντι σε όλους και όλα για τον τόπο της και τη ζωή των ανθρώπων που
έμαθαν να ζουν εκεί με αξιοπρέπεια απέναντι στο κυνηγητό, τις διώξεις
και σήμερα το θάνατο.
Η υποκριτική στάση
της Δύσης η οποία από τη μία καταγγέλει τη βαρβαρότητα των τζιχαντιστών
-που αποτελούν το αποτέλεσμα των συνεχών πολεμικών επεμβάσεων της στην
ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής την τελευταία 20ετία- αλλά
παρακολουθεί από απόσταση τη σφαγή του κουρδικού λαού, συναντά την
παγκόσμια κατακραυγή των λαών του κόσμου που από χθές σε όλες τις
μεγάλες πόλεις του πλανήτη στέκονται στο πλευρό των εξεγερμένων Κούρδων.
Αλληλεγγύη στο λαό της Ροζάβα και στους αγωνιστές/τριες του Κομπάνι.
Να σταματήσει η γενοκτονία του Κούρδικου λαού.
Όλοι και όλες την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου στις 18.00 στα Προπύλαια.
Αρίν Μιρκίν
Το όνομά της ήταν
Αρίν Μιρκίν.Το πρόσωπό της στη φωτογραφία του Διαδικτύου εφηβικό,σχεδόν
παιδικό.Στον ανθό,γιατί το κοριτσίστικο αυτό πρόσωπο έμοιαζε πραγματικά με
λουλούδι.Πέθανε τη Δευτέρα υπερασπίζοντας την πατρίδα της,την κουρδική πόλη
Κομπάνι,όπου τη στιγμή αυτή που γράφω συνεχίζονται οι οδομαχίες ανάμεσα στους υπερασπιστές
και τους εισβολείς του «Ισλαμικού κράτους», που οι «λελογισμένοι» αμερικανικοί
βομβαρδισμοί απέτυχαν ή τελικά απέφυγαν να αναχαιτίσουν.
Μετέδωσαν πως η
Αρίν αυτοκτόνησε πυροδοτώντας τα εκρηκτικά που είχε επάνω της παίρνοντας
μαζί της άγνωστο αριθμό τζιχαντιστών.
Σχηματική
διατύπωση,που ταυτίζει τη χειρονομία της με τις αθρόες αυτοκτονίες που οι
φανατικοί του Ισλάμ πραγματοποιούν εδώ και χρόνια σε διάφορες γωνιές της Γης.
Η Αρίν δεν πήρε
στον λαιμό της γυναικόπαιδα που ψώνιζαν σε κάποιο παζάρι της Βαγδάτης.
Δεν έσπειρε τον θάνατο στους ανυποψίαστους επιβάτες σε κάποιο σταθμό του μετρό της Μόσχας.
Παρά το νεαρό της ηλικίας της,ήταν διοικήτρια ομάδας των πεσμεργκά που υπερασπίζουν το Κομπάνι.
Όταν μέσα στη μάχη είδε ότι δεν είχε άλλο τρόπο να σταματήσει έναν εχθρό που σταυρώνει και αποκεφαλίζει τους αιχμαλώτους και οδηγεί στα πορνεία του όσες γυναίκες δεν σφάζει, ενεργοποίησε τη χειροβομβίδα που είχε επάνω της και η ψυχή της πέταξε μαζί με τους επίδοξους βασανιστές και βιαστές της.Για όσους ψάχνουν για ιστορικά ανάλογα, ας ανατρέξουν στον Σαμουήλ στο Κούγκι και στον Καψάλη στο Μεσολόγγι.
Και για
προχωρήσουμε πέρα από το συγκεκριμένο προσωπικό δράμα.Το Ισλάμ,εν ονόματι του
οποίου εγκληματεί το,οπλισμένο με αμερικανικά όπλα που πήρε από τον στρατό του
Ιράκ, «Ισλανικό κράτος»,είναι η θρησκεία του ενός έκτου, τουλάχιστον, της ανθρωπότητας.Γενική
του άποψη είναι ότι θρησκεία και κράτος οφείλουν να συμπίπτουν και ότι το
εκκοσμικευμένο κράτος της Δύσης του είναι κάτι ξένο.
Στην άποψη όμως αυτή
υπάρχουν πολύ σημαντικές διαβαθμίσεις και διαφοροποιήσεις.Στο Ιράκ του Σαντάμ
και στη Συρία του Ασαντ,τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ανέχονται παρ’όλα αυτά τη
θρησκευτική διαφορά.
Στο Κουρδιστάν
ωστόσο,που είναι επίσης μουσουλμανικό, η διαφορά αυτή γίνεται πολύ πιο φανερή
και πολιτικά σημαντική.Τη στιγμή αυτή η κουρδική αυτόνομη περιοχή του Βόρειου
Ιράκ είναι το καταφύγιο εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών Αράβων όλων των
δογμάτων καθώς και πιστών άλλων,μη μουσουλμανικών θρησκειών. Μια πολύ σημαντική
προσπάθεια πρέπει να αναληφθεί από όλους τους πραγματικά δημοκρατικούς
ανθρώπους της Ευρώπης,αν μπορεί ακόμα να μιλάμε για δημοκρατία σήμερα,για να
περιφρουρήσουμε αυτό το μεσανατολικό καταφύγιο της ανεξιθρησκείας.Ομως αυτές τις
τραγικές ώρες πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Αρίν Μιρκίν πέθανε για κάτι
παραπάνω από την προσωπική της τιμή και τη σωτηρία του Κομπάνι.Για κάτι που δεν
είναι μετρήσιμο με τα δικά τους μέτρα.
Της Πέπης
Ρηγοπούλου, από τη στήλη Τρίτη ματιά της Εφημερίδας των Συντακτών,Τετάρτη 8
Οκτωβρίου 2014
-----------------
Στο barikat.gr/ το κείμενο : ISIS και πόλεμος στο Ιράκ: 30 σημεία από τους Wu Ming
-----------------
Στο barikat.gr/ το κείμενο : ISIS και πόλεμος στο Ιράκ: 30 σημεία από τους Wu Ming
Έρχεται το υπερ-μνημόνιο!
11 Οκτωβρίου 2014 πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης ενάντια στο TTIP
•
6 Οκτωβριου 2014
Λάβαμε από ένα φίλο του «Ημεροδρόμου» ένα πολύ ενδιαφέρον
κείμενο για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων
(TTIP), ένα θέμα που θα μας απασχολήσει πολύ στο άμεσο μέλλον, όπως θα
διαπιστώσετε διαβάζοντας για το περιεχόμενο αυτής της Συμφωνίας, η οποία
βρίσκεται στο στάδιο των τελικών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και
Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το κείμενο του φίλου μας, τον οποίο και ευχαριστούμε, έχει ως εξής:
«Ενώ κεκλεισμένων θυρών διεξάγονται διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρώπης Ένωσης και ΗΠΑ για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων
(Transatlantic Trade and Investment Partnership – ΤΤΙP), προετοιμάζεται
η πρώτη πανευρωπαϊκή δράση διαμαρτυρίας, που θα λάβει χώρα την 11η
Οκτωβρίου 2014. Η ΕΕ ισχυρίζεται ότι το TTIP θα αποφέρει μόλις 0,5%
ανάπτυξη σύμφωνα με το …αισιόδοξο σενάριο. Αφού είναι τόσο καλή η
συμφωνία για τους πολίτες, γιατί τόση μυστικοπάθεια;
Οι επικριτές της συμφωνίας ισχυρίζονται ότι διακυβεύονται όχι μόνο
τα Ευρωπαϊκά Κεκτημένα στην Υγεία, την Ασφάλεια Τροφίμων, την Προστασία
του Περιβάλλοντος και τα Εργασιακά Δικαιώματα, αλλά και τα ίδια τα
νομοθετικά δικαιώματα των κοινοβουλίων, η ίδια η δημοκρατία. Ο
μεγαλύτερος κίνδυνος για τη δημοκρατία, σύμφωνα με το βρετανικό Guardian
(1) είναι το investorstate dispute settlement (ISDS), το οποίο
δίνει στις πολυεθνικές νομική ισχύ κρατών, οι οποίες θα μπορούν
δικαστικά να ακυρώνουν νόμους που έχουν ψηφιστεί στο κοινοβούλιο.
Προβληματικές για τη δημοκρατία είναι και οι ίδιες οι
διαπραγματεύσεις για το TTIP. Στις 119 από τις 130 συναντήσεις που έχουν
γίνει μέχρι σήμερα συμμετείχαν εκπρόσωποι πολυεθνικών (2), αλλά σε
καμία συνάντηση δεν συμμετείχαν κοινωνικοί εταίροι, όπως εκπρόσωποι
μισθωτών, αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών και άλλων επαγγεματικών
ομάδων, ενώ το περιεχόμενο των συζητήσεων παραμένει μυστικό. Η
Αμερικάνικη Πρεσβεία στη Γερμανία, στη σελίδα (3) που έχει φτιάξει για
την υποστήριξη του TTIP ισχυρίζεται ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα
ωφεληθούν πολύ περισσότερο από τις πολυεθνικές. Θα είναι εξαιρετικά
πρωτότυπο αν οι πλέον ωφελημένοι μιας διαπραγμάτευσης, θα είναι αυτοί
που δεν συμμετέχουν καθόλου σε αυτήν!
Στη Βρετανία κυριαρχεί ο φόβος της πλήρους ιδιωτικοποίησης του
Εθνικού Συστήματος Υγείας (το 84% την προτιμά δημόσια), ενώ στη Γερμανία
υπάρχουν έντονες ανησυχίες για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την
Ασφάλεια των Τροφίμων (μεταλλαγμένα τρόφιμα, χλωριούχα κοτόπουλα, κτλ),
αφού στις ΗΠΑ η νομοθεσία είναι πιο χαλαρή στα ανωτέρω ζητήματα.
Περαιτέρω ανησυχίες αφορούν την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων,
αφού στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι έχουν πολύ λιγότερα δικαιώματα από ότι στις
περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα είναι τελικά το TTIP ένα
νέο υπερ-μνημόνιο που θα δεσμεύει τις κυβερνήσεις ανεξαρτήτως εκλογικού
αποτελέσματος;
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 11η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)