Ούτε μια βδομάδα δεν πέρασε από την απελευθερωτική ψήφιση του 13ωρου και η "ελευθερία των εργαζομένων" λαμβάνει σάρκα και οστά στον όμιλο Μυτιληναίου, στους "Ευρωπαϊκούς Βοξίτες" (κάθε τι το "Ευρωπαϊκόν" άλλωστε είναι επ' ωφελεία μας).
Καλούνται λοιπόν οι εργαζόμενοι να υπογράψουν "ατομική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας" με τους κάτωθι όρους τους οποίους οφείλει να αποδεχτεί ο εργαζόμενος:
-- Αλλάζει το σύστημα εβδομαδιαίας απασχόλησής του από πενθήμερο σε εξαήμερο για ορισμένους μήνες και μετά θα επανέλθει σε πενθήμερο.
-- Ο προσδιορισμός των ημερών και των ωρών απασχόλησης -εντός της εβδομάδας και των εργάσιμων ημερών, αντίστοιχα- «θα πραγματοποιείται αποκλειστικά από την Εταιρεία, σύμφωνα με τις λειτουργικές της ανάγκες».
-- Η εταιρεία, «βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, διατηρεί την δυνατότητα να απασχολεί τον/την Εργαζόμενο/η υπερεργασιακά, όποτε το κρίνει αναγκαίο, ενώ ο/η εργαζόμενος/η υποχρεούται να παράσχει την εργασία αυτή όποτε του/της ζητηθεί».
-- Ειδικότερα για την υπερωριακή απασχόληση διευκρινίζεται ότι θα αποζημιώνεται μόνο αυτή που θα πραγματοποιείται κατόπιν εντολής της εργοδοσίας ενώ υπερωριακή απασχόλησης «άνευ εντολής δε θα αναγνωρίζεται από την Εταιρία».
Δηλαδή, η εργοδοσία λέει στον εργαζόμενο ότι:
-- Τον δεσμεύει για μια ακόμα μέρα στη δουλειά την εβδομάδα την οποία αφαιρεί από τον ελεύθερο χρόνο του.
-- Ανά πάσα στιγμή πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί αλλαγή των ημερών και της έναρξης - λήξης του ωραρίου εργασίας. Το ωράριο μπορεί να είναι ακόμα και «σπαστό».
-- Με την 6ήμερη εργασία θα είναι υποχρεωμένος να κάνει 8 ώρες αντί για 5 ώρες τη βδομάδα υπερεργασία (όπως αντιστοιχούν στην πενθήμερη εργασία) και άρα ο εργοδότης μπορεί μονομερώς να του επιβάλλει να δουλεύει 48 αντί 45 ώρες τη βδομάδα.
-- Θα αμείβεται για τμήμα των επιπλέον ωρών λιγότερο από ό,τι πριν, αφού οι τρεις ώρες (46η - 48η ώρα) στην πενθήμερη εργασία είναι υπερωρίες και αμείβονται με 40% προσαύξηση όμως στην εξαήμερη μετατρέπονται σε υπερεργασία και αμείβονται με 20% προσαύξηση.
-- Είναι υποχρεωμένος να κάνει υπερωρία όταν του το λέει ο εργοδότης, ο οποίος θα επικαλείται τη δήθεν «συναίνεση» που απέσπασε από τον εργαζόμενο, αφού θα έχει μπει η υπογραφή στη Σύμβαση.
-- Είναι υποχρεωμένος -και με βάση τον πρόσφατο νόμο Κεραμέως, για 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη- να δουλεύει, αν το θελήσει ο εργοδότης, μέχρι και 78 ώρες την εβδομάδα! Ετσι πάνε περίπατο στην πράξη τα κουραφάξελα του Υπουργείου Εργασίας ότι η «υπερωρία απαιτεί τη συναίνεση του εργαζόμενου».
-- Δεν θα αποζημιώνεται για υπερωρία που κάνει χωρίς την εντολή της εργοδοσίας λες και υπάρχει εργαζόμενος που κάθεται στην δουλειά χωρίς να τον αναγκάζει ο εργοδότης!
«Δεν απαγορεύεται»
Είναι χαρακτηριστικό ότι η δυνατότητα που αξιοποιεί η εργοδοσία του ομίλου Μυτιληναίου για να μετατρέψει το 5ήμερο σε 6ήμερο, ώστε από τη μία να έχει τον εργαζόμενο άλλη μία μέρα στη δουλειά και από την άλλη να μετατρέπει τις υπερωρίες σε πιο φθηνή υπερεργασία δεν είναι καινούργια πρακτική.
Μάλιστα, το 2017 είχε εκδοθεί μια απόφαση του Υπουργείου Εργασίας που εντόπιζε ότι «ενδεχόμενη υιοθέτηση ενός τέτοιου συστήματος ενέχει κινδύνους, καθώς καθιστά αδύνατη την εφαρμογή βασικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας», επομένως «δεν παρέχει ασφάλεια δικαίου για τον εργαζόμενο». Παρ' όλα αυτά η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάριζε στην παραπάνω απόφαση ότι «δεν υφίστανται διατάξεις που απαγορεύουν ρητά κάτι τέτοιο», οπότε επιτρεπόταν να εφαρμόζεται από την εργοδοσία όπως γίνεται σήμερα στην παραπάνω επιχείρηση.
Συμπέρασμα: Όσο πιο εξαθλιωμένος ο εργαζόμενος, τόσο πιο υγιής ο εργοδότης και επειδή οι εργοδότες είναι πολύτιμοι, τους στηρίζει κάθε κυβέρνηση σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Που σημαίνει πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν ούτε από την ψήφο τους ούτε απ' την όποια κυβέρνηση αλλά μόνο απ' τους αγώνες τους.
