Εκκενωμένα χωριά, καμμένα σπίτια, ένας καταπράσινος νομός καμένος μέσα σε δυο καλοκαίρια, χιλιάδες ζώα καμμένα, εκκενωμένα νοσοκομεία - που πριν εκκενωθούν δεν είχαν καν αναισθησιολόγους - γέροι ασθενείς στα πατώματα πλοίων, βρέφη από θερμοκοιτίδες να μεταφέρονται πρόχειρα σε κουβέρτες, καμμένα σχολεία και γεωργικές εκτάσεις, η δασοπροστασία στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας πιο κάτω κι από τα κονδύλια για διαφήμιση κι οι ντόπιοι [προφανώς όχι όλοι, αλλά κάμποσοι] να κάνουν λιτανείες αγκαζέ με τους παπάδες για να βρέξει, να πανηγυρίζουν που απανθρακώθηκαν 20 πρόσφυγες/μετανάστες μέσα στα καμμένα δάση τους και να τρέχουν να κυνηγήσουν "εισβολείς"ενώ καίγεται ο κώλος τους. Εκεί στον φράχτη που πλήρωσαν απ' την τσέπη τους αντί νοσοκομείων και δασοπροστασίας...
Τι άλλο να ζητήσουν κυβέρνηση/κράτος απ' τους υπηκόους τους;
Πρέπει να έχουμε την πιο χαρούμενη κυβέρνηση στον κόσμο.
Γουφ-γουφ!
Good doggie.
[πάρε κι ένα ξεροκόκκαλο να γλύψεις τώρα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου