1.000 αιολικά των 2 μεγαβάτ κοστίζουν περί τα 3 δις ευρώ. Από
αυτά τα €3 δις, το 80% περίπου πάει κατ' ευθείαν στους ξένους που μάς τα
εξάγουν. Θα αποπληρωθεί από τον φουσκωμένο λογαριασμό ρεύματος και τα ΕΤΜΕΑΡ. Το
υπόλοιπο 20% θα πάει σε άλλα έξοδα (και καμία υπερτιμολογησούλα, λέμε τώρα). Τι
θα πάρουμε σε αντάλλαγμα? Θα πάρουμε αστάθεια στα δίκτυα και δικαιολογία για
νέες μονάδες ταχείας απόκρισης με αέριο.
Αντί να πετάμε τα λεφτά, ας πάρουμε
ό,τι είναι να πάρουμε, και οι μονάδες αερίου διπλού κύκλου είναι φθηνότερες από
μονάδες αερίου διπλού κύκλου ταχείας απόκρισης. Τι δεν θα πάρουμε σε αντάλλαγμα
με αιολικά? Δεν θα πάρουμε υποκατάσταση μονάδων, και όπως μάς μαθαίνει η
Ιρλανδία (που προσπαθεί να ηλεκτροδοτηθεί με αέριο, αιολικά και υδροηλεκτρικά),
δεν θα εξοικονομούμε καν αέριο: Τα αιολικά, και με αέριο, αυξάνουν αντί να
μειώνουν την κατανάλωση καυσίμων, και, καθόλου περίεργο, απλά ακριβαίνουν το
ρεύμα. Μην πείτε μετά "άαα.. δεν το ξέραμε...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου