του Giovanni Di Fronzo
Λίγες ώρες πριν την καταστροφή της Αφρίν. Το τελευταίο διάστημα, η
άμυνα των κουρδικών Μονάδων Προστασίας του λαού( YPG / YPJ
, και των Δυνάμεων Εθνικής Αμυνας (NDF) που συνδέονται με τη συριακή κυβέρνηση, έχει
καταρρεύσει μπροστά στην προέλαση του τουρκικού στρατού και των συμμάχων του, και το σφυροκόπημα της τουρκικής
αεροπορίας για την κατάληψη του λεγόμενου καντονιού της Αφρίν και τη
συντριβή του συριακού κλάδου του ΡΚΚ. Οι φιλο-τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται
στις πύλες της Αφρίν (800 μέτρα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, 2 χλμ σύμφωνα με
άλλους) και είναι έτοιμες να διασπάσουν τις κουρδικές δυνάμεις.
Προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει διέξοδος: μια φονική μάχη πλησιάζει
με τις φιλοτουρκικές δυνάμεις να έχουν σαφή πλεονέκτημα σε ανθρώπους και μέσα. Οι
ενισχύσεις που έφτασαν στην Αφρίν από άλλες περιοχές που ελέγχουν οι Συριακές
Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) για λογαριασμό των ΗΠΑ δεν αλλάζουν τους
συσχετισμούς. Εξάλλου, η εισροή πολιτοφυλάκων του YPG στα βορειοδυτικά της
χώρας, μεταξύ άλλων, έκανε πριν λίγες ημέρες τους Αμερικανούς στρατιωτικούς
διοικητές να δηλώσουν ότι η επιθετική φάση της μάχης κατά του Ισλαμικού Κράτους
στις ανατολικές περιοχές της Συρίας έχει ανασταλεί λόγω έλλειψης ανδρών (η πρώτη
δημόσια παραδοχή της συμμαχίας υπό την αμερικανική ηγεσία ότι οι Μονάδες Προστασίας
του λαού YPG και το γυναικείο τμήμα τους (YPJ ) είναι πρακτικά η μόνη
αποτελεσματική στρατιωτική δύναμη στο πλαίσιο του SDF, κάτι βέβαια που όλος ο
κόσμος γνώριζε, αλλά, που οι Αμερικανοί ποτέ δεν το είχαν παραδεχτεί ανοικτά για
να μη χαλάσουν ανεπανόρθωτα τις σχέσεις τους με την Τουρκία).
Σε τίποτα δεν ωφέλησε
,εξάλλου, η περιορισμένης σημασίας συμφωνία με την κυβέρνηση της Δαμασκού που
οδήγησε στην ανάπτυξη του NDF στην Αφρίν, μιας πολιτοφυλακής, που αποτελείται ως
επί το πλείστον από εθελοντές που δεν είναι μέρος των τακτικών δυνάμεων του
συριακού στρατού, που χτυπήθηκαν από την τουρκική αεροπορία χωρίς να προσφέρουν
ιδιαίτερα πράγματα.
Πρέπει να πούμε ότι η Τουρκία κατάφερε να
εκμεταλλευτεί την πολιτική απομόνωση του καντονιού της Αφρίν,το
οποίο πλήττεται σε μια περίοδο που οι σχέσεις μεταξύ του YPG και του άξονα
Συρίας-Ρωσίας ήταν στο ναδίρ: στη μάχη στο επαρχία του Ντέιρ-εζ-Ζορ,
οι πολιτοφυλακές των Κούρδων εξυπηρέτησαν πιστά τα στρατηγικά συμφέροντα των
ΗΠΑ αφού κατέλαβαν από το Ισλαμικό Κράτος όλα σχεδόν τα κοιτάσματα
πετρελαίου ανατολικά του Ευφράτη τα οποία διεκδικούσε ο συριακός στρατός,
που αναγκάστηκε να παραμείνει στη δυτική όχθη του ποταμού. Αυτό,προφανώς, οι Κούρδοι το έκαναν κάνοντας την λάθος εκτίμηση ότι αυτή τους η
υπηρεσία προς στις ΗΠΑ θα εύρισκε ανταπόκριση και οι Αμερικανοί θα τους
βοηθούσαν στο Αφρίν, το οποίο εδώ και μήνες ήταν στόχος της Τουρκίας. Ωστόσο,
όπως ήταν αναμενόμενο, το Πεντάγωνο κώφευσε και εγκατέλειψε την Αφρίν με το
πρόσχημα της απουσίας των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή.
Επιπλέον, η Ρωσία, λόγω και των όσων συνέβησαν στο Ντέιρ-εζ-Ζορ
, έχει δώσει προτεραιότητα στις σχέσεις της με την Τουρκία, με την οποία έχει
συνάψει συμφωνίες για ζώνες αποκλιμάκωση, και έδωσε το πράσινο φως για τη επιχείρηση
"Κλάδος ελιάς", εμποδίζοντας, ίσως, μια ευρύτερη συμφωνία μεταξύ
Δαμασκού και Αφρίν.
Έτσι λοιπόν, μια περιοχή που ο πόλεμος την είχε αγγίξει σχετικά λίγο,
και αποτελούσε μεταξύ άλλων ένα καταφύγιο για εκατοντάδες χιλιάδες
πρόσφυγες, είναι πιθανό να αλλάξει χέρια και από το προοδευτικό και δημοκρατικό
μοντέλο των YPG να περάσει στον ισλαμιστικό σκοταδισμό των φιλοτουρκικών ομάδων
που με την πτώση της Αφρίν θα ενωθούν με τους συντρόφους τους οι οποίοι ελέγχουν ήδη το τρίγωνο Αμπάμπ,
Αζάζ, Γιάρμπλου από την προηγούμενη τουρκική στρατιωτική επιχείρηση «ασπίδα του
Ευφράτη».
Η ενίσχυση αυτών των πολιτοφυλακών, που επλήγησαν σκληρά τους προηγούμενους
μήνες από το νικηφόρο στρατό της Συρίας βόρεια της Χάμα και στο νοτιοανατολικό
τμήμα της επαρχίας Ιντλίμπ, και, σε γενικές γραμμές, των περιοχών τουρκικής
επιρροής μπορεί, μεταξύ άλλων, να τροφοδοτήσει τις δυσανάλογες φιλοδοξίες της
Άγκυρας και να παρατείνει περαιτέρω τον πόλεμο.
Πρόκειται για μια πραγματική καταστροφή που, σύμφωνα με τις
δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν, θα μπορούσε να επεκταθεί και στην πόλη Μαντζί ,
τον επόμενο δηλωμένο στόχο. Δεν είναι σαφές αν στη Μαντζί εξακολουθεί να υπάρχει αμερικανική στρατιωτική
δύναμη ώστε να λειτουργήσει ως πιθανός αποτρεπτικός παράγοντας. Ωστόσο, σύμφωνα
με τις επίσημες δηλώσεις του Πενταγώνου, η συμμαχία με το SDF αφορά μόνο τις
περιοχές που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του Ευφράτη, επομένως όχι τη Μαντζί
.
Αν οι YPG /YPJ στηρίζουν τις ελπίδες τους, σε ένα τέτοιο ‘’σύμμαχο’’, δεν
θα πρέπει να νοιώθουν ασφαλείς ούτε στα ανατολικά ούτε στα δυτικά του Ευφράτη. Επομένως,
η εναλλακτική λύση θα ήταν καταλήξουν σε μια ευρύτερη συμφωνία συνύπαρξης με τη
Δαμασκό, η οποία θα πρέπει να παρέχει κάποια μορφή μοιράσματος της εξουσίας
στην περιοχή Μαντζί της Συρίας και την εγκατάσταση του συριακού στρατού στα
σύνορα με την Τουρκία προκειμένου να αφαιρεθεί το πρόσχημα του "τρομοκρατικού
κινδύνου στα σύνορα" από την Άγκυρα
και ο συριακός στρατός να έχει μια ευρύτερη αποτρεπτική λειτουργία από αυτή των
NDF στην Αφρίν. Αυτή η επιλογή συμφέρει φυσικά και τη Δαμασκό και ίσως και τη
Ρωσία, η οποία, μπορεί να μη θέλει να υπερ-τροφοδοτήσει τις ορέξεις των νεο-οθωμανών.
Ωστόσο, αυτήν τη στιγμή κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιο πιθανό.
Εν τω μεταξύ, στο θερμό μέτωπο, δηλαδή στην πρώην περιοχή αποκλιμάκωσης
της Ανατολικής Γκούτα την οποία Δαμασκός και Μόσχα έχουν αποφασίσει να θέσουν εξ
ολοκλήρου υπό τον έλεγχο του συριακού στρατού, οι επίλεκτες δυνάμεις Τίγρη προχωρούν
με ταχείς ρυθμούς, και έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν βαθιά στο θύλακα των
τζιχαντιστών, όπου οι σαλαφιστές υπό την ηγεσία των ξένων δυνάμεων (Ahrar
al-Sham, Faylaq al-Rahman, Jaysh al-Islam και άλλες) συνεργάζονται με τους «αναγνωρισμένους
τρομοκράτες» Hayat Tahrir al-Sham, την πρώην al-Nusra και συνεχίζουν να βομβαρδίζουν
το κέντρο της πρωτεύουσας και αποτρέπουν τη χρήση ανθρωπιστικών διαδρόμων προκειμένου
οι άμαχοι να εγκαταλείψουν την Γκούτα .
Εντωμεταξύ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ενώ από τη μία αποσιωπούν
ουσιαστικά όσα συμβαίνουν στην Αφρίν, ενώ από την άλλη, είναι γεμάτα με
αναφορές που κατηγορούν τη Δαμασκό για κάθε είδους φρικαλεότητες, και τα πλέον
τετριμμένα ψέματα σχετικά με τη χρήση χημικών από το καθεστώς που τα επαναλαμβάνουν
μονότονα από το 2013.
Νομισματοκοπείο της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος που
ανακάλυψε Συριακός Αραβικός Στρατός στην ανατολική ύπαιθρο της Ντέιρ Εζ Ζόρ
Το εργοστάσιο κοπής νομισμάτων που χρησιμοποιούσε το Ισλαμικό Κράτος για την κοπή του δικού του νομίσματος
βρέθηκε από μονάδα του Συριακού Αραβικού Στρατού στο χωριό Hasrat κατά τη
διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του στρατού στην περιοχή al-Boukamal.
Το μεγαλύτερο μέρος των μηχανημάτων και του εξοπλισμού του
εργοστασίου κατασκευάζεται στην Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου