Στίχοι - μουσική: Πάνος Μπούσαλης.
Στο δέλτα του κενταύρου, σπηλιά τυρρανοσαύρου, σπηλιά
Στο φως τ' αποσπερίτη για τ' άρχοντα το σπίτι, κινά
Χύμηξε στα σύννεφα και με χέρια σίγουρα θέλει να του βάλει τη θηλιά
Αχ καημένε άρχοντα π' ανάθρεψες το δράκοντα κούνια τώρα που θα σε κουνά.
Πλησίασε το τέρας, λιγόστεψε ο αέρας στη γη
Ο άρχοντας λουφάζει στο σπίτι και κοιτάζει τιβί
Οι σοφοί το είπανε και το ξεκαθαρίσανε, άρχοντα το δράκο ν' αγαπάς
Κι αν σου βάλει τη θηλιά κι αν σου φάει την καρδιά, άρχοντα να λες "αχ, τι καλά"
Μα ο άρχοντας θυμώνει, στην ψεύτρα την οθόνη ξεσπά
Μπροστά στο δράκο στέκει, σηκώνει το τουφέκι ψηλά
Δράκοντα σ' ανάθρεψα, δράκοντα σε λάτρεψα και σε προσκυνούσα σα θεό
Μ' ένα βόλι μου χρυσό θα σε στείλω στο καλό, άρχοντα να έχω το λαό.
