Στις
8 του Γενάρη η Κυβέρνηση με συνέλαβε γιατί παρανόμησα. Με κατηγορεί ότι
παρανόμησα γιατί θέλησα να διαδηλώσω την αντίθεση μου προς την
Ευρωπαϊκή Ένωση, τους μηχανισμούς της και την πολιτική της. Κάτι που για
τον Πρωθυπουργό μας αποτελεί ενέργεια στα όρια της τρομοκρατίας. Με
συνέλαβε γιατί θέλησα να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου στον Τύπο για την
απόφαση της να καταπατήσει το Σύνταγμα και να μου αφαιρέσει τη
δυνατότητα να συνέρχομαι και να διαδηλώνω ειρηνικά την αντίθεση μου στην
πολιτική της. Με συνέλαβε πριν καν προλάβω να παρανομήσω. Προέβλεψε ότι
θα παρανομήσω. Αν και πήρε όλα τα μέτρα να μη μπορέσω να παρανομήσω.
Κινητοποίησε όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό της και απέκλεισε τη
δυνατότητα να πλησιάσει κανείς στον τόπο της παρανομίας. Εμένα με
συνέλαβε προληπτικά. Για να μη παρανομήσω. Γιατί δεν σκέφτηκε να βγάλει
κι απαγορευτικό για τις συνεντεύξεις Τύπου.
Με συνέλαβε γιατί, όπως με κατηγορεί, αντιστάθηκα στις αρχές! Η μοναδική επαφή μου με τις αρχές ήταν το χέρι του γνωστού διοικητή των ΜΑΤ, Δαρείου, που με συνέλαβε και με παρέδωσε να μου φορέσουν χειροπέδες. Μπορεί να μη προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη Τύπου, αλλά προλάβαμε να τραβήξουμε Video που δείχνει όλη τη διαδρομή μας και τα γεγονότα. Ήμουν απαράδεκτα ήρεμος παρά το ότι τα ΜΑΤ με πήγαιναν καροτσάκι. Εκτός κι αν θεωρείται αντίσταση κατά των αρχών το ότι κράτησα την ισορροπία μου και δεν ξάπλωσα στον δρόμο.
Καταλαβαίνω την Κυβέρνηση. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες της. Καταλαβαίνω και τις υποχρεώσεις της. Υλοποιεί μια πολιτική που τσακίζει την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, το σύνολο των εργαζομένων. Με τα εκατομμύρια τους ανέργους. Με τις χιλιάδες λιμοκτονούντων. Καταργεί όλες τις κρατικές δομές που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Την Υγεία, την Παιδεία, την ασφάλιση, τις δημόσιες λαϊκές συγκοινωνίες. Φτωχοποιεί το λαό. Μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση των εργαζομένων, οδηγεί στην αυτοκτονία τα πιο ευάλωτα άτομα που δεν έχουν βιώσει την συλλογική αντίσταση και πάλη. Μαζί με τους συνεργάτες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι κυβερνώντες συνδιαμορφώνουν αυτή την πολιτική. Έχουν πλέον εξαντλήσει τα περιθώρια να αποκτήσουν οπαδούς σε αυτή την πορεία τους. Το μόνο που τους μένει είναι η καταστολή. Η απροκάλυπτη, στυγνή καταστολή, που φτάνει και κάποιες φορές στα όρια της εκτροπής.
Γιατί συνέλαβαν εμένα; Γιατί με στοχοποίησαν; Πιστεύω ότι υπάρχουν δυο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι η στοχοποίηση μου από τον ακροδεξιό χώρο μέσα από μια μακρόχρονη αντιπαράθεση με στελέχη αυτού του χώρου. Η στοχοποίηση μου έδεσε μέσα από τη συνεργασία Κυβέρνησης – Κράτους και ακροδεξιάς που το τελευταίο διάστημα μορφοποιείται όλο και περισσότερο. Ο διοικητής των ΜΑΤ που με συνέλαβε, μου είπε: “εσύ, συλλαμβάνεσαι”. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι είμαι συνδικαλιστής στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Το είπα στον Δαρείο όταν με συνελάμβανε. “Το ξέρω” μου απάντησε. Τα Συνδικάτα, ακόμη κι αυτά που για χρόνια τα έλεγχαν, πλέον τους είναι βαρίδια. Ραγδαία αλλάζουν οι συσχετισμοί. Φοβούνται ότι πολύ γρήγορα θα χάσουν τον έλεγχο. Και οι εργατικές συλλογικότητες είναι ο βασικός εχθρός τους. Όταν μάλιστα αυτές διαμορφώνονται σε ταξική βάση. Θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν. Γι’ αυτό χτύπησαν και τον Αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Θέλουν να στείλουν σαφές μήνυμα. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ! Ταξικό πόλεμο!
Οι ταξικές δυνάμεις, αυτός ο κόσμος που αντιλαμβάνεται τον χαρακτήρα και το βάθος της επίθεσης, πρέπει να συσπειρωθεί, να συντονίσει τη δράση του. Σεβόμενοι τις διαφορές μας. Τώρα, αναδεικνύονται σε πρωτεύοντα τα ζητήματα Δημοκρατίας. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη συγκέντρωση, στη διαδήλωση. Το δικαίωμα στην αντιπαράθεση. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα συνδικάτα μας, να τα ενισχύσουμε, να τα αλλάξουμε. Είναι τα όπλα μας. Και να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”. Κανείς μόνος του στην επίθεση που δεχόμαστε. Δεν συνθηκολογούμε. Δεν υποτασσόμαστε. Αντιστεκόμαστε, περνάμε στην επίθεση. Θα νικήσουμε. Οργανωμένος λαός, λαός νικητής.
Αντωνόπουλος Παύλος
[--->]
Με συνέλαβε γιατί, όπως με κατηγορεί, αντιστάθηκα στις αρχές! Η μοναδική επαφή μου με τις αρχές ήταν το χέρι του γνωστού διοικητή των ΜΑΤ, Δαρείου, που με συνέλαβε και με παρέδωσε να μου φορέσουν χειροπέδες. Μπορεί να μη προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη Τύπου, αλλά προλάβαμε να τραβήξουμε Video που δείχνει όλη τη διαδρομή μας και τα γεγονότα. Ήμουν απαράδεκτα ήρεμος παρά το ότι τα ΜΑΤ με πήγαιναν καροτσάκι. Εκτός κι αν θεωρείται αντίσταση κατά των αρχών το ότι κράτησα την ισορροπία μου και δεν ξάπλωσα στον δρόμο.
Καταλαβαίνω την Κυβέρνηση. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες της. Καταλαβαίνω και τις υποχρεώσεις της. Υλοποιεί μια πολιτική που τσακίζει την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, το σύνολο των εργαζομένων. Με τα εκατομμύρια τους ανέργους. Με τις χιλιάδες λιμοκτονούντων. Καταργεί όλες τις κρατικές δομές που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Την Υγεία, την Παιδεία, την ασφάλιση, τις δημόσιες λαϊκές συγκοινωνίες. Φτωχοποιεί το λαό. Μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση των εργαζομένων, οδηγεί στην αυτοκτονία τα πιο ευάλωτα άτομα που δεν έχουν βιώσει την συλλογική αντίσταση και πάλη. Μαζί με τους συνεργάτες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι κυβερνώντες συνδιαμορφώνουν αυτή την πολιτική. Έχουν πλέον εξαντλήσει τα περιθώρια να αποκτήσουν οπαδούς σε αυτή την πορεία τους. Το μόνο που τους μένει είναι η καταστολή. Η απροκάλυπτη, στυγνή καταστολή, που φτάνει και κάποιες φορές στα όρια της εκτροπής.
Γιατί συνέλαβαν εμένα; Γιατί με στοχοποίησαν; Πιστεύω ότι υπάρχουν δυο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι η στοχοποίηση μου από τον ακροδεξιό χώρο μέσα από μια μακρόχρονη αντιπαράθεση με στελέχη αυτού του χώρου. Η στοχοποίηση μου έδεσε μέσα από τη συνεργασία Κυβέρνησης – Κράτους και ακροδεξιάς που το τελευταίο διάστημα μορφοποιείται όλο και περισσότερο. Ο διοικητής των ΜΑΤ που με συνέλαβε, μου είπε: “εσύ, συλλαμβάνεσαι”. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι είμαι συνδικαλιστής στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Το είπα στον Δαρείο όταν με συνελάμβανε. “Το ξέρω” μου απάντησε. Τα Συνδικάτα, ακόμη κι αυτά που για χρόνια τα έλεγχαν, πλέον τους είναι βαρίδια. Ραγδαία αλλάζουν οι συσχετισμοί. Φοβούνται ότι πολύ γρήγορα θα χάσουν τον έλεγχο. Και οι εργατικές συλλογικότητες είναι ο βασικός εχθρός τους. Όταν μάλιστα αυτές διαμορφώνονται σε ταξική βάση. Θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν. Γι’ αυτό χτύπησαν και τον Αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Θέλουν να στείλουν σαφές μήνυμα. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ! Ταξικό πόλεμο!
Οι ταξικές δυνάμεις, αυτός ο κόσμος που αντιλαμβάνεται τον χαρακτήρα και το βάθος της επίθεσης, πρέπει να συσπειρωθεί, να συντονίσει τη δράση του. Σεβόμενοι τις διαφορές μας. Τώρα, αναδεικνύονται σε πρωτεύοντα τα ζητήματα Δημοκρατίας. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη συγκέντρωση, στη διαδήλωση. Το δικαίωμα στην αντιπαράθεση. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα συνδικάτα μας, να τα ενισχύσουμε, να τα αλλάξουμε. Είναι τα όπλα μας. Και να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”. Κανείς μόνος του στην επίθεση που δεχόμαστε. Δεν συνθηκολογούμε. Δεν υποτασσόμαστε. Αντιστεκόμαστε, περνάμε στην επίθεση. Θα νικήσουμε. Οργανωμένος λαός, λαός νικητής.
Αντωνόπουλος Παύλος
Καθηγητής Βιολογίας
Μέλος των Παρεμβάσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
[--->]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου