Κατά τα άλλα στις 2 Ιανουαρίου η πρωθυπουργάρα μας ετοιμάζεται
να υπογράψει με τον πρόεδρο του (μισο)κράτους πλυντηρίου και τον
-υπηρεσιακό-πρωθυπουργό του κράτους προβοκάτορα της ευρύτερης περιοχής τη
συμφωνία για έναν αγωγό που δεν θα γίνει ποτέ.
Γιατί όσες χαζομάρες και εάν γραφτούν για τον East Med η
αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα ακριβό ανέκδοτο.
- Ο αγωγός δεν μπορεί ακόμη να χαραχθεί γιατί πολύ απλή ούτε
την ακριβή θέση των εγκαταστάσεων των Κυπριακών κοιτασμάτων γνωρίζουμε, ούτε
βέβαια την περιοχή των όποιων ελληνικών κοιτασμάτων, άρα διαδρομή δεν υπάρχει.
- Ο αγωγός δεν έχουμε ιδέα εάν είναι οικονομικά βιώσιμος καθώς
δεν ξέρουμε εάν το ελληνικό κοίτασμα είναι εκμεταλλεύσιμο, εάν υπάρχει, εάν το
κυπριακό είναι τόσο εκμεταλλεύσιμο, εάν το ισραηλινό είναι τόσο μεγάλο και
γενικά δεν ξέρουμε εάν υπάρχει τόσο αέριο που να επιτρέπει έναν τέτοιο αγωγό.
- Η διαδρομή του αγωγού προϋποθέτει την επίλυση όλων των
θεμάτων που αφορούν την υφαλοκρηπίδα στη διαδρομή του, διαφορετικά απλώς δεν
μπορεί να κατασκευαστεί.
- Η μόνη χώρα που αυτή τη στιγμή έχει εκμεταλλεύσιμα
κοιτάσματα και τα εκμεταλλεύεται είναι η Αίγυπτος που δεν θα υπογράψει τον East
Med γιατί απλούστατα δεν τον θέλει προτιμώντας το αέριο της περιοχής να
υγροποιείται στις εγκαταστάσεις της.
- Η χώρα που θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση των
ζητημάτων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι η Αίγυπτος που όπως είπα δεν θέλει
τον αγωγό.
- Ο αγωγός στη μορφή στην οποία παρουσιάστηκε δημιουργεί
θέματα με την δυνητική ΑΟΖ της Παλαιστινιακής Αρχής ενώ δεν έχει λυθεί το θέμα
της οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ
- Το Ισραήλ, που κάνει δοκιμαστική άντληση, πρώτον θέλει το
φυσικό αέριο για την εσωτερική του αγορά, έπειτα για επιρροή σε γειτονικές
χώρες.
- Σε πείσμα ενός μύθου το Ισραήλ εξακολουθεί να συζητάει για
τα ενεργειακά με την Τουρκία που έχει τον TANAP (αυτόν που μετά εμείς
ονομάζουμε TAP) που φτιάχτηκε για το Αζέρικο αέριο αλλά μια χαρά μπορεί να
αποτελέσει και διέξοδο για άλλες ποσότητες αερίου. Με πρακτικούς όρους αντί για
τον φαραωνικό East Med ένας σύνολο αγωγών από την Αίγυπτο μέχρι την Τουρκία
(υπό την προϋπόθεση ειρήνευσης κ.λπ.) just makes more sense.
- Οι ΗΠΑ ΔΕΝ θέλουν αγωγούς αλλά μαζική πώληση υγροποιημένου
αερίου γιατί αυτό συμφέρει και τις ίδιες ως εξαγωγείς.
Όλα αυτά συγκλίνουν σε ένα απλό συμπέρασμα: ο East Med δεν θα
γίνει.
Γιατί ο θόρυβος; Πρώτον γιατί το Ισραήλ δεν έχει κανένα
πρόβλημα να ανταλλάσσει εικονικές συμφωνίες και photo-ops χωρίς αντάλλαγμα, με
πραγματική εκπαίδευση σε πραγματικές συνθήκες των πιλότων του και πραγματική
βοήθεια όταν αποφασίσει να κάνει χρήση όπλων.
Δεύτερο, γιατί οι ΗΠΑ δεν έχουν πρόβλημα με εικονικές
συμφωνίες που όμως δένουν ακόμη περισσότερο χώρες σε μια ορισμένη πολιτική.
Τρίτον, γιατί αυτός ο αγωγός που ήδη είναι στα "ευρωπαϊκά
έργα" ανοίγει ένα φαγοπότι μελετών, και επιχορηγήσεων (δεν είναι τυχαίο
ότι διάφοροι τέως υπουργοί τύπου Μανιάτη έχουν βγει στο μεϊντάνι). Κοινώς
ανοίγουν δουλίτσες.
Χωρίς αποτέλεσμα, αλλά με κονόμα.
