«Σε
νέα έκθεση αναφέρεται ότι στο στενό πεδίο της αντιμετώπισης της παρουσίας του Ιράν
στη Συρία, τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους και του Ισραήλ μπορεί να συγκλίνουν προσωρινά, γεγονός που κατά
κάποιο τρόπο τους καθιστά συμμάχους».
Τύπος ιστιοφόρου. Χρησιμοποιήθηκε πολύ γιά ανίχνευση, μετάδοση μηνυμάτων, πειρατεία και ρήξη αποκλεισμού.
Τουλάχιστον 15 πλειστηριασμοί πρώτης κατοικιας, μόνο στο Νομό Αττικής.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έγιναν πλειστηριασμοί διαμερισμάτων σε διάφορες περιοχές του λεκανοπεδίου, ακόμη και για οφειλές 30.000 ευρώ. Να θυμίσουμε ότι τα στελέχη της παρούσας κυβέρνησης έκαναν λόγο για απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας, ενώ μιλούσαν ακόμη και για σειχάχθεια, προκειμένου να προστατευθεί το μεγαλύτερο αγαθό του Έλληνα πολίτη, το σπίτι του. Στην πορεία η καθολική προστασία και η σεισάχθεια έγιναν «προστασία για κάτω των 300.000 ευρώ», για να φτάσουμε έναν σχεδόν μήνα πριν τη δύση του 2017 και την αυγή του 2018, να χάνονται πρώτες κατοικίες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που παρουσίασε ο ΣΚΑΪ, για οφειλές μόλις 30.000 ευρώ.
Όπως προαναφέραμε, σε όλη την Αττική, μόνο σήμερα, πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον 15 πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών και συγκεκριμένα στις περιοχές της Αθήνας, της Νίκαιας, του Μοσχάτου, του Αμαρουσίου, της Καλλιθέας και του Χαλανδρίου. Οι πλειστηριασμοί έγιναν τόσο ηλεκτρονικά, όσο και με τον παραδοσιακό τρόπο και παρά τις αντιδράσεις από οργανώσεις και πολίτες.
Στο Χαλάνδρι, λόγου χάρη, χάθηκε πρώτη κατοικία για οφειλή 43.000 ευρώ. Στη Νίκαια, βγήκε σε πλειστηριασμό τετραόροφο, που μοιραζόταν οικογένεια, με δύο πρώτες κατοικίες. Στο Μοσχάτο, χάθηκε σπίτι περίπου 60 τετραγωνικών, για οφειλή μόλις 30.000 ευρώ!
Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η προστασία της πρώτης κατοικίας δεν υφίσταται πλέον στην Ελλάδα, παρά τα «παχιά» λόγια των κυβερνόντων στα κανάλια και στα ραδιόφωνα. Μόνο όσοι έχουν υπαχθεί στο Νόμο Κατσέλη ή προλάβουν να υπαχθούν έως το τέλος του 2017, καθώς από το 2018 δεν θα έχουν δικαίωμα, θα μπορούν να καταφύγουν στο δικαστήριο και να «φρενάρουν» ή να αποφύγουν τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας τους.
Μια εκκολαπτόμενη καταστροφή
Με υπουργική σφραγίδα και υπογραφή: ΧΥΤΕΑ
Κοκκινόλακκα #skouries #EldoradoGold
Όλοι όσοι παρακολούθησαν τη Συνεδρίαση της Βουλής στις
20 Μαρτίου για το κοινωνικό μέρισμα, θα παρατήρησαν ότι το μεγαλύτερο μέρος των
συζητήσεων αφιερώθηκε σε ένα άλλο θέμα: στην τραγωδία της Ν. Περάμου και
Μάνδρας στη Δ. Αττική. Και όλοι γίναμε μάρτυρες της κατόπιν εορτής “υπεύθυνης”
αντιμετώπισης του ζητήματος από τους εκ των υστέρων προφήτες πολιτικούς μας.
Συγκεκριμένα, όλοι τους επεσήμαναν ότι:
- Παρόμοια φαινόμενα, από ακραία και έκτακτα μέχρι σήμερα, στα επόμενα χρόνια θα είναι πλέον συνήθη, δεδομένης της επελαύνουσας κλιματικής αλλαγής.
- Το μπάζωμα των ρεμάτων σε συνδυασμό με την αποψίλωση εκτάσεων στις λεκάνες απορροής τους αποτελούν τον καταλυτικό παράγοντα όλων των ανάλογων με το πρόσφατο στη Δ. Αττική πλημμυρικών φαινομένων.
- Υπήρξε εγκληματική, όπως εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε, παράβλεψη των επιστημονικών προειδοποιήσεων που είχαν υπάρξει για την επαπειλούμενη συγκεκριμένη καταστροφή στη συγκεκριμένη περιοχή.
- Υπήρξε πλήρης αγνόηση από τους αρμόδιους θεσμούς και υπηρεσίες της Αρχής της Πρόληψης.
Στη δυτική Αττική καταγράφηκαν 80 mm βροχής μέσα σε 3
ώρες. Αλλά καταστροφές παρόμοιες ή και μεγαλύτερες από την πρόσφατη δεν
περιορίζονται μόνο στη Δ. Αττική:
- Στη Σαμοθράκη, στις 25 Σεπτεμβρίου 2017, το ύψος της βροχόπτωσης ήταν 274 mm σε 3 ώρες.
- Στη Σύμη, στις 15 Νοεμβρίου 2017, το ύψος της βροχόπτωσης ήταν 230 mm σε 3 ώρες.
Και για να έρθουμε και στη Χαλκιδική:
- Στις 7 Οκτωβρίου 2000, ο βροχομετρικός σταθμός της Αρναίας έδειξε 230 mm στο 24ωρο, ενώ στη Μεγάλη Παναγιά που υπέστη τεράστιες καταστροφές το συνολικό ύψος βροχής εκτιμήθηκε στα 400-410 mm, με πιθανό μέγιστο τα 118 mm σε μία μόνο ώρα (Θ. Παυλίδης 2000).
- Στο Στρατώνι στις 10 Φεβρουαρίου 2010, το ύψος της βροχόπτωσης ήταν 70 mm σε μία ώρα και 163 mm σε 24 ώρες (Χ. Αναγνωστόπουλος, Μ. Γεωργιάδης, Σ. Μπαντής, 2010).
Πρόσφατα
ο Γ.Γ. Πολιτικής προστασίας κ. Ε. Λέκκας δήλωσε ότι έχουν επισημανθεί 300
θέσεις με τους αυτούς όπως στη Μάνδρα ή και μεγαλύτερους δυνητικούς κινδύνους
πλημμυρικών καταστροφών . Θεωρούμε βέβαιο ότι ο κ. Λέκκας δεν έχει υπόψη του
και δεν έχει συμπεριλάβει στις 300 αυτές θέσεις τον Χώρο Απόθεσης Επικίνδυνων
Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) “Κοκκινόλακκας” της Ελληνικός Χρυσός/Eldorado Gold στην ΒΑ.
Χαλκιδική. Και προφανώς δεν τον είχαν ούτε τον έχουν υπόψη τους και οι
βουλευτές και πολιτικοί αρχηγοί, ούτε οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια που
κρούουν τις καμπάνες του συναγερμού για την αποτροπή στο μέλλον παρόμοιων
φαινομένων λόγω της μακάριας αβελτηρίας και σε κάποιες περιπτώσεις της
εγκληματικής εξυπηρέτησης άνομων συμφερόντων από μέρους των υπευθύνων φορέων
και θεσμών.
Το ρέμα Κοκκινόλακκας, η έκταση της λεκάνης απορροής του οποίου είναι 7.700.000τμ., ξεκινάει 500 m πιο ψηλά από τον ΧΥΤΕΑ και μετά από μία διαδρομή κοίτης μήκους 3.800 m και μέσης κλίσης 13% συναντά ένα λιθόρριπτο φράγμα (ανάντι φράγμα) ύψους 20 m που αποτελεί το άνω όριο του ΧΥΤΕΑ.
Στο χαμηλότερο τμήμα του ΧΥΤΕΑ, τα τοξικά απόβλητα στον Κοκκινόλακκα συγκρατούνται από ένα χωμάτινο-λιθόρριπτο φράγμα (κατάντι φράγμα) ύψους 100 m το οποίο “ακουμπάει” και στηρίζεται στο επικινδύνως ετοιμόρροπο ανάχωμα “Καρακόλι”, κατασκευασμένο από τοξικά απόβλητα, που συγκρατεί άλλους 1.000.000 τόννους τοξικής λάσπης. Και τα δύο βρίσκονται 150 m πάνω από την κωμόπολη του Στρατωνίου και σε απόσταση 650 m από αυτήν, σε επαφή με την Εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Ιερισσού και τον κλάδο Εγνατίας οδού – Ουρανούπολης (Αγίου Όρους).
Χαμηλότερα από τον ΧΥΤΕΑ κατά 250 m και σε απόσταση 1500 m από αυτόν, απλώνεται ο κόλπος της Ιερισσού μέχρι το Άγιο Όρος, ο Στρυμωνικός κόλπος και το Β. Αιγαίο. Το φράγμα “θεμελιώνεται” (για την ακρίβεια απλά επικάθεται) ιππαστί στο μεγάλο ενεργό ρήγμα Ιερισσού-Στρατωνίου που δίνει σεισμούς μέχρι 7.3 R. Ο σεισμός «της Ιερισσού» του 1932 γκρέμισε ολοσχερώς την Ιερισσό με θύματα 160 νεκρούς (βλ. σχετική παρουσίαση του καθηγητή σεισμολογίας κ. Κ. Παπαζάχου εδώ και εδώ).
Κατά τους σχεδιασμούς- και πλέον τα έργα- της Ελληνικός Χρυσός, η ροή του ρέματος “ανακόπτεται” από δύο επάλληλα τοιχία οπλισμένου σκυροδέματος ύψους περίπου 4 m και παροχετεύεται σε σήραγγα εκτροπής κάθετα προς την κοίτη και σε απόσταση 50 m από το ανάντι φράγμα.
Την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2000 η Μ. Παναγία, σε απόσταση 12 km από τον Κοκκινόλακκα, πνίγηκε από μία αστραπιαία πλημμύρα όπου καταγράφηκε ύψος βροχόπτωσης 118 mm σε διάστημα μίας ώρας (Θ. Παυλίδης καθ. ΑΠΘ, Οκτ. 2000). Με επανάληψη του ίδιου φαινομένου στη λεκάνη του ανάντι φράγματος θα πέσουν 910.000 κ.μ. νερού τα οποία αδυνατεί να παροχετεύσει η σήραγγα εκτροπής. Το Στρατώνι στις 10 Φεβρουαρίου 2010 θάφτηκε κάτω από πέτρες και βράχια που κατέβασε το μικρό ρέμα της Αργυρώς που μετατράπηκε σε χείμαρρο.
Παραθέτουμε σχηματική απεικόνιση όσων προαναφέραμε και εικόνες της καταστροφής από τη “Διερεύνηση των αιτίων του πλημμυρικού επεισοδίου της 10.02.2010 στο Στρατώνι” από την ομάδα εργασίας των καθηγητών ΑΠΘ Χ. Αναγνωστόπουλου, Μ. Γεωργιάδη και Σ. Μπαντή.
Η μέση κλίση της ανάντι κοίτης του μορφής φαραγγιού ρέματος του Κοκκινόλακκα είναι 13% και η ταχύτητα του όγκου του νερού διπλασιάζεται λόγω των φερτών υλικών που συμπαρασύρει (βράχια, πέτρες, χώματα, κορμοί, ρίζες, κλαδιά δέντρων). Με επανάληψη ενός τέτοιου φαινομένου στην περιοχή, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα φερτά υλικά θα έχουν υπερκαλύψει τα έργα ανακοπής και το μέτωπο αυτό θα χτυπήσει την εξωτερική παρειά του ανάντι φράγματος του οποίου κατά την ΜΠΕ (σελ. 5.5-60) “η ζώνη προστασίας είναι λιθορριπή με μέγεθος κόκκου από 10 έως 30 cm”. Το ανάντι φράγμα θα παρασυρθεί σαν άθυρμα και το ασυγκράτητο πλέον ποτάμι νερού, φερτών και υλικών του γκρεμισμένου ανάντι φράγματος θα επιπέσει ασυγκράτητο στο σύμπλεγμα κατάντι φράγμα-Καρακόλι και θα το διαλύσει.
Σε ελάχιστα λεπτά το Στρατώνι και οι κάτοικοι του θα θαφτούν κάτω από ένα ανυπολόγιστο όγκο τοξικών αποβλήτων και φερτών υλικών. Ένα μεγάλο μέρος των νερών, των τοξικών αποβλήτων και των φερτών θα καταλήξει στον κόλπο Ιερισσού ακολουθώντας την διαδρομή της κατάντι κοίτης του ρέματος μήκους 8.000 m. Η επέκταση της διασποράς των 20.000.000 τόνων των Επικινδύνων Αποβλήτων του ΧΥΤΕΑ και των 10.000.000 τόνων του σώματος των δύο φραγμάτων μαζί με το Καρακόλι, θα επεκταθεί προοοδευτικά στον κόλπο της Ιερισσού, τον Στρυμωνικό κόλπο και θα επεκταθεί στον κόλπο της Καβάλας και το Β. Αιγαίο.
Και ασφαλώς πρέπει να έχουμε υπόψη μας και την άλλη περίπτωση: τη βέβαιη καταστροφή που θα επακολουθήσει την αστοχία του κατάντι φράγματος λόγω ενός (πιθανότατου) ισχυρού σεισμικού γεγονότος στο ρήγμα Ιερισσού.
Όλα τα προηγούμενα συνθέτουν το εξαιρετικά πιθανό σενάριο μιας σε τεράστια κλίμακα περιβαλλοντικής καταστροφής. Ο ΧΥΤΕΑ δεν έχει λάβει άδεια λειτουργίας γιατί εδώ και ένα χρόνο η Επιστημονική Επιτροπή Ελέγχου (του όρου δ.1.39) έχει ενημερώσει το ΥΠΕΝ ότι η Ελληνικός Χρυσός παραβιάζει σοβαρές κατασκευαστικές υποχρεώσεις της ως προς το έργο αυτό. Η Επιτροπή εισηγήθηκε στον κ. Σταθάκη ότι για την αξιολόγηση της επίδρασης των παραβάσεων αυτών στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την ασφάλεια του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα θα πρέπει να γνωμοδοτήσουν ακαδημαϊκοί εγνωσμένου κύρους, ενώ εκτιμήθηκε ότι για την έκδοση του τελικού πορίσματος θα απαιτηθεί χρόνος περίπου οκτώ μηνών.
Η εισήγηση έγινε δεκτή και υπεγράφη σχετική απόφαση που αναρτήθηκε και στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
Ο κ. Σταθάκης όμως, για να εξυπηρετήσει την επείγουσα ανάγκη της Ελληνικός Χρυσός να έχει πρόσφορο κάποιο χώρο απόθεσης των αποβλήτων του εργοστασίου της Ολυμπιάδας που ο ίδιος είχε τότε αδειοδοτήσει, έσπευσε στις 13-9-2017 να δώσει άδεια στην εταιρεία για την απόθεση αποβλήτων εμπλουτισμού εντός του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα που δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας, για τους σοβαρούς λόγους που προαναφέρθηκαν. Kατά την εσπευσμένη έκδοση αυτής της άδειας αγνόησε παντελώς την εισήγηση της Επιτροπής ελέγχου και τη διαδικασία που είχε ξεκινήσει για την επιλογή των ακαδημαϊκών εμπειρογνωμόνων και επικαλέστηκε απλώς το δελτίο ημερήσιου ελέγχου ενός “πιστοποιημένου” υπεργολάβου της Ελληνικός Χρυσός.
Η σπουδή και η συγκεκριμένη μεθόδευση, με παράκαμψη της Επιτροπής ελέγχου από μέρους του αρμόδιου Υπουργού προς εξυπηρέτηση μιας εταιρείας, είναι νομίζουμε ολοφάνερη, σαφέστατα αντιδεοντολογική και δυνητικά καταστροφική για το περιβάλλον. Μάλιστα, είναι τέτοια που καθόλου δεν προφυλάσσει, αντίθετα εκθέτει ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο.
Από μέρους μας, ως Π.Μ.Δ., έχουμε καταθέσει από το Μάρτιο 2017 στο ΥΠΕΝ καταγγελία σχετική με το ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα (εδώ) όπου τεκμηριώνονται η παραποίηση στοιχείων και η παραβίαση εγκρίσεων και ισχύουσας νομοθεσίας από την Ελληνικός Χρυσός, οι επικίνδυνες τεχνικές επιλογές της και ο κίνδυνος πρόκλησης σημαντικού βιομηχανικού ατυχήματος. Στην καταγγελία μας αυτή δεν υπήρξε καμία απάντηση.
Μια δεύτερη επικαιροποιημένη – και επίκαιρη λόγω της καταστροφής στη δυτική Αττική – καταγγελία θα κατατεθεί στις αμέσως προσεχείς μέρες και θα μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να διαπιστώσει το μέγεθος της επικρεμάμενης απειλής που ο κ. Σταθάκης, παρότι γνώστης της κατάστασης, επιτρέπει να εξελιχθεί με το να παρέχει και ανανεώνει άδειες “προσωρινής” λειτουργίας του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα.
Yπουργός και υπηρεσίες του ΥΠΕΝ επιχειρούν να αποποιηθούν των ευθυνών τους τονίζοντας σε όλες τις αδειοδοτήσεις ότι “την ευθύνη για την ακρίβεια των στοιχείων έχουν οι μηχανικοί που υπογράφουν τις μελέτες”. Ο “έλεγχος” από πλευράς των υπηρεσιών είναι τόσο “ενδελεχής” που δεν εντόπισε ούτε το ολοφάνερο ψεύδος ότι ο ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα δεν απέχει από το Στρατώνι 3.500 μέτρα όπως αναφέρει η ΜΠΕ αλλά μόλις 650 μέτρα!
Ο κ. Σταθάκης απαντά σε όλα αυτά με το «αφοπλιστικό» και γεμάτο μυστήριο (ή αμηχανία;) χαμόγελό του. Που βέβαια κάθε άλλο παρά απάντηση είναι. Κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει ότι στην περίπτωση του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα -όπως και σε αρκετές ακόμα που σχετίζονται με τα σχεδιαζόμενα από την Ελληνικός Χρυσός στην ανατ. Χαλκιδική- το πρώτιστο δικό του καθήκον είναι ο απόλυτος σεβασμός και η τήρηση της Αρχής της Πρόληψης. Γιατί εκεί έχουμε θέματα που αφορούν την σε εκτεταμένη κλίμακα διακινδύνευση ανθρώπινων ζωών, όχι απλά την υλοποίηση ή μη μιας επένδυσης, όπως ας πούμε του Ελληνικού, με την οποία πολλοί αρέσκονται εντελώς άστοχα να την παραλληλίζουν.
Ρουβίκωνας : Επίθεση στην Περιφέρεια Αττικής με Βαριοπούλες και Μπογιές
Στην περιφέρεια Αττικής επιτέθηκαν με βαριοπούλες και
μπογιές μέλη του Ρουβίκωνα.
Η εισβολή της αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας
πραγματοποιήθηκε γύρω στις 6 με 7 το πρωί της Δευτέρας, με αφορμή τις καταστροφικές
πλημμύρες στη δυτική Αττική.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Ρουβίκωνα από το indymedia:
Η "μαγεία" του κράτους ανάμεσα στα άλλα
συνίσταται και σε αυτό:
Μέσα στους διαδρόμους της γραφειοκρατίας, της
επικάλυψης ευθηνών, της αντικρουόμενης νομολογίας, των επάλληλων πολιτικών, ελεγκτικών
και δικαστικών εξουσιών, εκεί, σε αυτόν τον λαβύρινθο είναι προορισμένη να
χαθεί κάθε εύθηνη για λάθη, παραλείψεις, ακόμα και για απάτες. Πρέπει να είναι
πολύ βλάκας ή (ως συνήθως) πολύ επαρμένος ένας κρατικός μανδαρίνος για να
φτάσει τελικά να χρεωθεί σε ένα δικαστήριο.
Ποιός φταίει αλήθεια για το Έγκλημα στην Μάνδρα;
Ποιός
φταίει για 20+ νεκρούς και για τον αφανισμένο πλούτο ανθρώπων της τάξης μας;
Φταίνε οι προηγούμενες δημοτικές αρχές; Η μήπως φταίνε
οι παρούσες;
Φταίει η πολεοδομία; Το δασαρχείο; Φταίει η
περιφέρεια; Οι προηγούμενες περιφερειακές αρχές ή οι παρούσες; Η μήπως φταίει η
κυβέρνηση, η καταστροφή του κοινωνικού κράτους, η ΕΕ και το ΔΝΤ με τα μνημόνια;
Ο καπιταλισμός δεν φταίει; Και ποιός καπιταλισμός, ο μεγάλος ο καθωσπρέπει που χαράζει
πολιτικές ή η λούμπεν αστική τάξη των τοπικών έργων, του real estate και των
αυθαίρετων. Η αντίληψη για το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή;
Το αστείο είναι ότι η ευθύνη ανήκει όντως σε όλους
τους. Κομμάτι το κομμάτι, η πολεοδομία έγκρινε αμαξοστάσιο, ο τοπικός fixer
εργολάβος αυθαιρέτων βόλεψε τη βίλα με την πισίνα πάνω στο ρέμα, το δασαρχείο
είχε κάνει τη δουλειά πριν χρόνια, προηγούμενες και τωρινές δημοτικές αρχές
συνέχισαν να πατάνε στο status και να βολεύονται (ή και να βολεύουν δικούς
τους), κονδύλια το κράτος δεν έχει να δώσει γιατί δεν το αφήνει η επιτροπεία,
οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι υποστελεχωμένοι, ο τοπικός προύχοντας λαδώνει
τους πάντες.
Και όλα αυτά ισχύουν όπως άλλη μια φορά ακούσαμε και σε αυτή την
"καταστροφή". Και το πιθανότερο είναι πραγματικά να μην μπορούν να
καταλογιστούν κανενός είδους ποινικές εύθηνες για πράξεις ή παραλείψεις. Κι όσο
για τις πολιτικές, άμα τις διαιρέσεις δια εκατό υπεύθυνους, αναλογεί ελάχιστη
στον καθένα.
Είναι ή δεν είναι αυτό μαγεία; Είναι, αλλά όχι πραγματική,
έχει τρυκ από πίσω της.
Το τρυκ είναι σε αυτό που ονομάζεται συνολικό κράτος.
Στη δομή του, τα ήθη του, στον τρόπο που ο συστημικός έλεγχος της κοινής γνώμης
το καλλωπίζει κάθε στιγμή. Αυτό που έγινε στη Μάνδρα είναι το προϊόν της
σιωπηλής αλληλοκάλυψης κρατικών μηχανισμών μεταξύ τους και της όσμωσης τους με
το κεφάλαιο, "καθωσπρέπει" ή λούμπεν. Δεν φταίνε 100 διαφορετικοί από
ένα τοις εκατό. Φταίει ο καθένας τους από εκατό τοις εκατό.
Ακόμα όμως και αυτή η άποψη συνολικής καταδίκης δεν
παύει να είναι μια ηθική κρίση με μηδενικό αποτέλεσμα.
Το κράτος ως μηχανισμός εξουσίας έχει
"καπετάνιους". Κι όταν η ευθύνη δεν μπορεί να εντοπιστεί παρά μόνο σε
ένα θολό πλήθος υπεύθυνων, τότε αυτοί οι καπετάνιοι πρέπει να την φορτωθούν.
"Καπετάνιος" λοιπόν είναι η περιφέρεια Αττικής και
"Εφοπλιστής" είναι η Κυβέρνηση. Και οι δύο ανήκουν στον Σύριζα. Το
κράτος (ή τουλάχιστον όσο από αυτό εξαρτάται από κυβερνήσεις) ανήκει στον
Σύριζα. Και όχι μόνο "εκ θέσεως". Αυτός φτιάχνει προϋπολογισμούς. Αυτός
υπέγραψε μνημόνιο. Αυτός ρυθμίζει, ως νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, τα
επόμενα γρανάζια.
Αλλά και η Νομαρχία.
Μια χαρά και χωρίς καθυστερήσεις εκταμιεύει 150
εκατομμύρια για το σχέδιο ανάπλασης του Φαλήρου κατ' απαίτηση του Ιδρύματος
Νιάρχου και των αναγκών του (που "μαγικά" πήγαν και χώθηκαν ανάμεσα
στις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής).
Μια χαρά η νομαρχία
κανονίζει 20 εκατομμύρια για τον Μελισανίδη.
11 εκατομμύρια για τα
αντιπλημμυρικά στην Μάντρα είναι φανερό πως δεν διέθεταν το γρηγορόσημο της
παρουσίας ενός μεγάλου καπιταλιστή.
Ούτε όμως και το να ονοματίσουμε υπεύθυνο λέει πολλά.
Για όσους θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση των σημερινών χαλίφηδων είναι το
πιο σημαντικό, αλλά ας αφήσουμε στην άκρη τον ιδιοτελή τους θόρυβο τους στα
καθεστωτικά ΜΜΕ, όπως και τις κοινότοπες δικαιολογίες της κυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα η περίπτωση της Μάντρας θέτει ένα
μακάβριο ερώτημα: πότε θα τύχει ένα τέτοιο ακραίο καιρικό φαινόμενο σε μια άλλη
περιοχή με μπαζωμένο ρέμα; Πόσες και ποιές είναι αυτές οι περιοχές; Ποιοί είναι
οι επόμενοι πνιγμένοι φέτος ή σε 3 χρόνια; Ποιά 11 εκατομμύρια καθυστερούν τώρα
να εκταμιευτούν για να τους σώσουν;
Η πραγματικότητα είναι πως η κοινωνική βάση, ακόμα και
αν είχε αυξημένη συνοχή και οργανωτικά εργαλεία δεν θα μπορούσε αυτοοργανωμένα
να αντιμετωπίσει αυτή τη συλλογική πρόκληση. Είναι από τα θέματα που απαιτούν
άλλου επιπέδου κοινωνική ισχύ και που αφορούν συνολικά ποιος κάνει κουμάντο
στις ζωές των πολλών και άρα ποιός διαθέτει πόσους και τεχνογνωσία.
Έως ότου η
κοινωνική βάση αποφασίσει να πραγματώσει τη δύναμή της ξεφορτωνόμενη το κράτος,
και το κεφάλαιο, η άμεση διεκδίκηση να προχωρήσουν, γρηγορότερα από τις
διευκολύνσεις για το Ίδρυμα Νιάρχος, τα αντιπλημμυρικά έργα σε επικίνδυνες
περιοχές είναι πρώτο ζήτημα. Κάθε μέσο πίεσης σε αυτή την κατεύθυνση είναι
καλοδεχούμενο. Και είναι καθήκον των ημερών.
Από εκεί και πέρα ΜΕΤΑ την καταστροφή η κοινωνική
αυτοοργάνωση είναι απαραίτητη όσο ποτέ. Τόσο από άποψη διεκδίκησης απέναντι στο
κράτος όσο και για την αλληλεγγύη ως προς τους πληγέντες. Η φανερή αδυναμία του
κράτους έστω να απαντήσει στην έκταση του προβλήματος που δημιουργήθηκε, μόνο
από την ίδια τη βάση μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η προτεραιότητα είναι
στο τοπικό πεδίο αλλά η στήριξη μας αφορά όλους. Η κοινωνική συνοχή πρέπει να
ξαναφτιαχτεί και τα εργαλεία, εφόσον υπάρχει συνοχή, υπάρχουν κι αυτά. Αυτό
είναι το πολιτικό μήνυμα της αλληλέγγυας παρουσίας μας στον τόπο της
καταστροφής, το ίδιο είναι και στην παρούσα δράση.
Η καταστροφή στη Μάνδρα, όλες οι αντίστοιχες που έγιναν
τα τελευταία χρόνια και αυτές που θα γίνουν στο μέλλον θέτουν πάντοτε το
ερώτημα της χρησιμότητας του κράτους. Θέτουν και στην κοινωνία το ερώτημα τι θα
κάνει η ίδια. Καμία εξωτερική πρωτοβουλία, όπως οι δικές μας, δεν μπορεί να
είναι τίποτα άλλο από παράδειγμα και απόδειξη δυνατοτήτων για όλους.
Λένε ότι στις καταστροφές η συλλογικοποίηση βρίσκει
έδαφος. Μένει να το δούμε. Και όχι μόνο μετά από καταστροφές αλλά και πριν. Και
όχι μόνο σε σχέση με καταστροφές αλλά για τα πάντα.
Κι όσο για το κράτος, τους μηχανισμούς του και τα
κόμματα:
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ
ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ.
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
(Υ.Γ. Και στο εσωτερικό των τοπικών κοινωνιών μερικές
σφαλιάρες και πολύ ξευτίλα στους κοτζαμπάσηδες των "κοινών", του real
estate και των μικροσυμφερόντων που μπαζώνουν ρέματα θα ήταν επένδυση για το
μέλλον)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)