Διαβάζω κάποια άτομα (δυστυχώς κάμποσα), συγκλονισμένα από το συμβάν, να γράφουν σχόλια του τύπου «αν ήταν λαθρο θα τον έσωναν, ήταν όμως Έλληνας …»
και μου γεννιέται η αίσθηση ότι οι άνθρωποι αυτοί κάπου κομπιάζουν, κάπου διστάζουν,
ότι δεν λένε ακριβώς αυτό που θέλουν να πουν,
αυτό που πραγματικά έχουν μέσα τους:
«Εντάξει, να ρίχνουν στη θάλασσα τους ... λάθρο.
Αλλά και τους Έλληνες, τους δικούς μας;;!»
Βέβαια, τεθλιμμένες συμπατριώτισσες και τεθλιμμένοι συμπατριώτες, να εξηγούμαστε: αν θεωρείτε κάποιες ψυχές «λάθρο» και νομίζετε ότι βρίσκονται υπό ιδιαίτερη προστασία (ενώ εναντίον των Ελλήνων συνωμοτούν όλοι οι κακοί του πλανήτη) να σας θυμίσω ότι οι θάλασσες είναι σπαρμένες από λάθρο-σώματα και σ’ ένα δάσος ακόμα μυρίζει καμένη λάθρο-σάρκα, αλλά η δική σας η ψυχούλα ουδόλως συγκινείται και πονά!
Γι’ αυτό εν προκειμένω η θλίψη σας είναι κάπως … τσίγκινη, κάλπικη, έχει μια έντονη αποφορά απανθρωπιάς!
Πασχίζετε να βγάλετε λυγμό, αλλά σας βγαίνει σφύριγμα φιδιού και ουρλιαχτό ύαινας!
Έτσι ακριβώς, τεθλιμμένες συμπατριώτισσες και τεθλιμμένοι συμπατριώτες, μεταξύ των οποίων αρκετές και αρκετοί με μεγάλες ευαισθησίες για τα θεία και τις αιώνιες χριστιανο-ορθόδοξες αξίες της … φυλής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου