Εχουν και πολύ θράσος

 

Στενοχωρήθηκαν λέει οι «επενδυτές» από την απόφαση του Π.Σ.Δ.Μ να σταματήσει την εγκατάσταση μΑΠΕ. Αυτοί που και επενδυτές δεν είναι αφού δεν βάζουν τσακιστή από "ιδία κεφάλαια». Αυτοί που βάλθηκαν να ρημάξουν όλη τη Χώρα οικονομικά αλλά κυρίως Περιβαλλοντικά.  έχουν και πολύ θράσος.....

Ας μιλήσουμε με αριθμούς

Η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος στη Χώρας μας είναι στις 5.000 MW/h μ.ο και στην αιχμή της μέσα στο 2020 έφτασε στις 9.000 MW/h

Έχουμε σήμερα εγκατεστημένα, από όλες τις πηγές, 23.000 MW. (5πλάσια από την κατανάλωση) όμως οι εισαγωγές ρεύματος το 2020 ήταν στο 20% της συνολικής κατανάλωσης

Μέχρι τέλους Νοέμβρη 2020 Υπήρχαν αιτήσεις για Αιολικά και Φωτοβολταϊκά (μεταβλητές ΑΠΕ συστήματος)  συνολικής ισχύος 76.000 MW !!! Η ΡΑΕ δεν έχει θέμα, τις εγκρίνει σχεδόν όλες. Η Γ.Γ του ΥΠΕΝ σηκώνει τα χέρια ψηλά και δηλώνει δημόσια ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ο τότε ΥΠΕΝ κ. Χατζηδάκης όμως, φορώντας το χαμόγελο της ΚΟΛΥΝΟΣ, τη διαψεύδει λέγοντας πως «αυτό είναι θετικό και το περίσσιο ρεύμα θα το κάνουμε εξαγωγή»…. 

Τώρα που θα βρει τα δίκτυα και ποιος θα το αγοράσει και σε τι τιμή δεν τον έχει απασχολήσει ακόμα ….

Και γιατί να τον απασχολήσει άλλωστε ο Κοσμάκης θα τα πληρώσει ΌΧΙ αυτός!

Και το «γιουρούσι» των «επενδυτών» μ.ΑΠΕ.σ συνεχίζεται: Μόνο μέσα στο μήνα Δεκέμβρη του 2020 έγιναν αιτήσεις ισχύος 45.000 MW εκ των οποίων οι 36.000 MW αφορούν Φωτοβολταϊκά και 9.000 MW αιολικά.

Σύνολο μαζί με την υπάρχουσα ισχύ??? Περίπου 150.000 MW !!!!!!!! Όταν καίμε 5.000 ????

Και αυτά όλα θα τα πληρώσουμε εμείς. Ο λαός. Οι οικιακοί καταναλωτές ρεύματος. Μέσω υπερφορολόγησης ως φορολογούμενοι πολίτες και μέσω ρυθμιζόμενων  χρεώσεων (ΕΤΜΕΑΡ -ΥΚΩ, Τελος Δικτύων κλπ) του λογαριασμού του ηλεκτρικού. (Ασχέτως σε ποιον πάροχο βρίσκεται ο καθένας.)

Είπε κανένας πως η Απελευθέρωση Ενέργειας δεν έγινε για το καλό μας? Για να υπάρξει ανταγωνισμός, για να πέσουν οι τιμές, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας κλπ, κλπ ????

https://www.ieidiseis.gr/energeia/item/78058-i-perifereia-d-makedonias-tinazei-ston-aera-adeiodotimenes-ependyseis-kai-ekthetei-ti-x?fbclid=IwAR0zpgNIf6j_7BVrRoUjtYmhKXJhmEEnMMcVGFq6m9xufCS_4uicLNdOKNY 

 

[------>]

Bούτυρο στο ψωμί του κάθε ακροδεξιού

 «Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις παρά πάνω, αλλά φίλε μου όταν τα λέμε αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί του κάθε ακροδεξιού»!

Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο, επιβάλλονται μέτρα αυταρχικά πέραν κάθε φαντασίας που μηδενίζουν την κοινωνία των πολιτών και οποιαδήποτε ελευθερία. Μαγαζιά κλείνουν, υγιείς άνθρωποι βρίσκονται σε καραντίνα, τα παιδιά υποχρεούνται να  μην βλέπουν άλλα παιδιά και να προσποιούνται ότι κάνουν μάθημα μέσα από τα τάμπλετ. Στην Ελλάδα υποχρεούσαι να φοράς μάσκα σε εξωτερικό χώρο, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άνθρωπος στο ορατό σου πεδίο, ενώ στην ενημέρωση των πολιτών εμφανίστηκε και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ.

Όλα αυτά σε σύμπνοια με την εισαγγελική εγκύκλιο που καλεί σε επιφυλακή για την τήρηση των μέτρων, αλλά και την ποινικοποίηση της μετάδοσης της νόσου (δηλαδή της μη τήρησης των μέτρων) καθώς και κάθε πληροφορίας γύρω από αυτήν που μπορεί να κριθεί ότι «προκαλεί ανησυχία στους νομοταγείς πολίτες» ή «διέγερση σε ανυπακοή» (και μέσω του διαδικτύου). ...

Γιατροί διώκονται και στην Ευρώπη για διαφωνίες με την διαχείριση ή και με την επικινδυνότητα του ιού. Για παράδειγμα στην Γαλλία απολύθηκε από τη θέση του ο καθηγητής Christian Perronne, επικεφαλής του τμήματος μολυσματικών ασθενειών στο νοσοκομείο Poincaré στο Garches, με το αιτιολογικό ότι οι θέσεις του για την Covid19 «είναι αμφιλεγόμενες». Ο Perronne κατήγγειλε μεταξύ άλλων ότι συνάδελφοί του πληρώνονται πρόσθετα όταν δηλώνουν ασθενείς με κορωνοϊό. Επίσης στη Γαλλία συνελήφθη και κρατήθηκε σε ψυχιατρείο ο καθηγητής Jean-Bernard Fourtillan (Φουρτιγιάν).

Εδώ δεν μιλάμε για λογοκρισία της άλλης άποψης. Μιλάμε για δίωξη της άλλης επιστημονικής άποψης. Με άλλα λόγια, δίωξη της επιστήμης καθ’ αυτής διότι, ως γνωστόν, η επιστήμη προχωρά μέσα από τις διαφωνίες, την έρευνα, την ελεύθερη έρευνα και έκφραση.

Ευτυχής λοιπόν η συγκυρία του κορωναϊού για την παγκόσμια και εγχώρια ολιγαρχία, με “λύσεις” που εφαρμόζονται σήμερα αλλά εξυπηρετούν σχεδιασμούς μελετημένους καιρό πριν. Ο φόβος  γύρω από το ζωτικότερο όλων, που είναι η ζωή και η υγεία, είναι πρωταρχικός και καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας. Πρόκειται για τον φόβο  του θανάτου...

Όμως, για να γίνει αποδεκτή η λογοκρισία από το σύνολο της κοινωνίας, ήταν απαραίτητο να μπουν σε κίνηση οι μηχανισμοί ψυχολογικής και ιδεολογικής καταστολής των όποιων διαφωνούντων. Οι μηχανισμοί καταστολής, πριν εφαρμοστούν στους “διαφωνούντες”, στόχευσαν προληπτικά ως μηχανισμοί προπαγάνδας ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας: τους “προοδευτικούς” (πάσης ιδεολογικής προέλευσης, π.χ. κλασικοί φιλελεύθεροι), τους αντιεξουσιαστές και τους “αριστερούς”. «Όσοι αντιδρούν στα μέτρα είναι ακροδεξιοί», ειπώθηκε εξ αρχής, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση! Ευφυέστατο κόλπο, εξασφάλισε ότι δεν θα υπάρξει αντίδραση για αρκετό καιρό. ... H προσοχή κατευθύνθηκε τεχνηέντως προς τον παραδοσιακό εχθρό -φασίστες/ακροδεξιούς- μόνο που τώρα αυτός ορίστηκε μέσω της αμφισβήτησής του απέναντι σε μέτρα... απολύτως αμφισβητήσιμα!

Σύσσωμη η κοινοβουλευτική αριστερά της Ελλάδας τάχθηκε στο πλευρό της... “καλής πληροφόρησης”, το ίδιο και οι εφημερίδες και οι ιστοσελίδες που την στηρίζουν. Το ίδιο και μερίδα αριστερών, αναρχικών και άλλων στα κοινωνικά δίκτυα. 

Η ύπαρξη ακροδεξιών σε αυτή την ιστορική συγκυρία έδωσε νόημα στις αναρτήσεις ξανά, και το νέο δίπολο ανασυγκροτήθηκε σε μηδενικό χρόνο. Οι ακροδεξιοί=πολιτικοί αντίπαλοι, οι συνωμοσιολόγοι=γραφικοί και οι αρνητές=κατά-της-επιστήμης είχαν όλα τα χαρακτηριστικά ώστε να θαφτεί η οποιαδήποτε άποψη δεν είχε καμία σχέση με όλους αυτούς αλλά εκεί την τοποθετούσε η προσφιλής άποψη “Ή με μας, ή με τους εχθρούς”. 

Η αντιπαράθεση πήρε ιδεολογικό χαρακτήρα, και καμία σχέση δεν είχε με την επιστήμη ή τα στοιχεία. Τουναντίον: σε ανάρτηση του Δεκεμβρίου, οι “προοδευτικοί” χλεύαζαν τους άσχετους με την επιστήμη αρνητές των εμβολίων επειδή, λέει, θα μεταδίδουν τον ιό στους γύρω τους και δεν νοιάζονται για τους άλλους. Δεν είχαν φροντίσει να μάθουν ότι τα εμβόλια σε αυτή τη φάση δεν προστατεύουν από τη μετάδοση, όπως έχει ειπωθεί επισήμως. Δεν γνώριζαν καν ότι είναι ερευνητικά, και φυσικά αγνοούσαν τον Κώδικα της Νυρεμβέργης κι ας μάχονται τόσο θερμά τον φασισμό! Γι' αυτό υποστηρίζω ότι, πρόκειται για ιδεολογική αντιπαράθεση χωρίς καμία επαφή με δεδομένα που είναι ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλους - με λίγο ψάξιμο φυσικά. Αυτό το ψάξιμο όμως δεν το κάνουν, επειδή “αυτά λένε οι ψεκασμένοι”.

Η ταύτιση πολλών με το κυβερνητικό αφήγημα είναι εντυπωσιακή. Πολύ περισσότεροι που οι ίδιοι χαρακτήριζαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως ακροδεξιά. Γιατί τώρα εμπιστεύονται τόσο πολύ αυτή την ακροδεξιά, όπως έλεγαν, κυβέρνηση, που δεν έχουν αναζητήσει οι ίδιοι στοιχεία; Η προσωπική μου άποψη σε αυτό είναι ότι, η ιδεολογική περιχαράκωση είναι πολύ πιο ισχυρή από τα στοιχεία και την επιστήμη, διότι τοποθετεί το άτομο σε μία ομάδα και του δίνει ταυτότητα.

[----->]

Όχι σε διώξεις Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων

 

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν ανησυχητικά οι διώξεις και οι προπηλακισμοί σε βάρος Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων που ασκούν κριτική στην τουρκική κυβέρνηση και στις αρχές του ψευδοκράτους» επισημαίνει σε σημερινή ανακοίνωσή της η Ένωση Συντακτών Κύπρου (ΕΣΚ) Ένωση Συντακτών Κύπρου τονίζοντας ότι «το φαινόμενο δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την ΕΣΚ». 

Προσθέτει τα εξής: «Στα κατεχόμενα εδάφη της πατρίδας μας, συμπατριώτες μας δημοσιογράφοι, εκφοβίζονται, διώκονται και προπηλακίζονται. Η ελευθεροτυπία και η ελευθερία έκφρασης παραβιάζονται κατάφορα. Η φίμωση δημοσιογράφων και ΜΜΕ είναι στην ημερήσια διάταξη. 

Πέραν της γνωστής υπόθεσης του εκδότη και διευθυντή της «Αβρούπα» Σιενέρ Λεβέντ, Şener Levent τώρα επιχειρείται η δικαστική δίωξη στην Άγκυρα και της δημοσιογράφου - αρθρογράφου Αϊσεμντέν Ακίν. 

Υπενθυμίζεται ότι για την υπόθεση Λεβέντ η ΕΣΚ, από κοινού με τη συντεχνία Basin Sen Basın-Sen, επιδίωξε και πέτυχε αντίδραση καταδίκης από τη Διεθνή και από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων. 

Εκτός από τις επιχειρούμενες δικαστικές διώξεις Λεβέντ και Ακίν στην Άγκυρα, Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με εκφοβισμούς και προπηλακισμούς μόνο και μόνο γιατί άσκησαν κριτική στον Ερσίν Τατάρ για δηλώσεις και πράξεις του. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της ακτιβίστριας αρθρογράφου Εσρά Αϊκίν Esra Aygin, αλλά και του Προέδρου της Συντεχνίας Εργαζομένων στον Τύπο Basin Sen, αρθρογράφου Αλί Κισμίρ Ali Kismir. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΚ καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο όλες τις περιπτώσεις διώξεων και προπηλακισμών Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων και θα ενημερώσει επί τούτου όλους τους αρμόδιους δημοσιογραφικούς φορείς πανευρωπαϊκά και διεθνώς. Όλοι οι διωκόμενοι Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι είναι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Δ.Σ. της ΕΣΚ καλεί τα συντεταγμένα όργανα της πολιτείας όπως συμβάλουν στην όλη προσπάθεια προστασίας των συμπατριωτών μας δημοσιογράφων».

[----->]

Δεν είναι και τόσο σπουδαίο

 

 

Δημήτρης Καταλειφός

Ηχηρή απάντηση στο νομοσχέδιο έκτρωμα της Κεραμέως για τα πανεπιστήμια

Για την δίωξη μου στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ

 

Πριν από λίγες μέρες παρέλαβα από το αστυνομικό τμήμα Αιγίου κλήση από τον εισαγγελέα του ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ να παραστώ σαν κατηγορούμενος σε συζήτηση αναίρεσης στης 03 Φεβρουάριου 2021.

Οι δυο πολυεθνικές Amerra capital και Mubadala αμερικάνικων και αραβικών συμφερόντων μεσώ της Ανδρομέδας ιχθυοκαλλιέργειες οπού έχουν εξαγοράσει κάναν αίτηση αναίρεσης σε αθωωτική και απαλλακτική απόφαση της δικαιοσύνης προς το πρόσωπο μου μετά από μήνυση διευθυντή τους

Έτσι λοιπόν ο εισαγγελέας δέχτηκε την αίτηση αναίρεσης και ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ θα αποφασίσει αν η  αθώωση μου στη μήνυση του διευθυντή των πολυεθνικών θα τελεσιδικήσει η αν το δικαστήριο θα ξαναγίνει στην Ηγουμενίτσα .

Αλλο ένα show των πολυεθνικών  να με κουράσουν ψυχολογικά και οικονομικά.

ΑΠΟΦΑΣΗ μου είναι να είμαι παρόν στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ στις 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ στις 09.00 το πρωί και να παραδώσω το χαρτί που μου έστειλε ο εισαγγελέας στον ιδιο , χωρίς να στείλω δικηγόρο να με εκπροσωπήσει.

Ας με δικάσουν μόνοι τους οι εισαγγελείς .Δυο με τρεις μήνες θα περιμένω την απόφαση τους για το αν θα ξαναγίνει η δίκη ή όχι.

Γραμμένα γράμματα δεν αξίζει να πληρώσω

Έμποροι ναρκωτικών ελεύθεροι να σκοτώνουν τη νεολαία , ο, τι πολυτιμότερο έχουμε.

Παιδεραστές πολιτικοί ελεύθεροι για να βιάσουν και άλλα παιδάκια ατιμώρητοι.

Πολυεθνικές που μας ταΐζουν καρκίνο και καταστρέφουν τον τόπο μας στο απυρόβλητο

Όλα τα καθάρματα σε αυτόν τον τόπο ατιμώρητα και όσοι αγωνίζονται διώξεις και φυλακές .

Υ.Γ Οταν οι δυο δικαστές ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ και ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΖΑΦΕΣΤΑΣ με δίκασαν σε στημένη δίκη  από τις δυο πολυεθνικές Amerra capital και Mubadala χωρίς να με καλέσουν στην  ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ και με φόρτωσαν με

 5 χρόνια φυλακή για πλημμέλημα εξύβρισης χωρίς αναστολή και έφεση

5 χρονια φυλακή για πλημμέλημα απειλής χωρίς αναστολή και έφεση

για να με τρομοκρατήσουν δεν είδα ούτε έναν υπουργό δικαιοσύνης 3 χρόνια τώρα, ουτε εναν ανώτατο δικαστή να ξηλώσει τους δυο αυτούς δικαστικούς και να τους πάει φυλακή και τους έχετε να δικάζουν ακόμα τον κόσμο.

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ.

στη 1η φωτο βλέπετε το "σεντόνι " μηνύσεων και κλητεύσεων που μου έχουν στείλει

Στη 2η φώτο πίσω μου η θάλασσα είναι αγριεμένη . άνθρωποι

Στη 3η φώτο η κλήση του ΑΡΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Στη 4η φωτο 10 χρόνια φυλακή χωρίς αναστολή και έφεση δώρο της δικαιοσύνης

βάλε αγάπη να χεις

δεν φοβούνται οι βράχοι 

[----->]

Τι είπατε ;

 

Δεν τον συμπάθησα ποτέ. Από τότε που τον πρωτοείδα στην Αστροφεγγιά. Είχε κάτι που μ' έκανε να νιώθω άβολα, αλλόκοτα, νευρικά; Μεγάλο ταλέντο έλεγαν. Δεν πήγα ποτέ να τον δω στο θέατρο παρά μόνο στον Ορέστη του Ευρυπίδη κι αυτό όχι για να δω εκείνον αλλά γιατί έτυχε. Παραδέχτηκα το ταλέντο του αλλά εξακολούθησε να μην μου είναι συμπαθής.

Δεν έπεσα απ' τα σύννεφα απ' την καταγγελία της Ζέτας Δούκα.  Δεν ανήκω στο χώρο αλλά μπορώ να καταλάβω πότε ένας άνθρωπος είναι "καβαλημένος".

Διαβάζω διάφορα, γιατί μίλησε τώρα, αποδυναμώνει την καταγγελία της Μπεκατώρου ο παραλληλισμός, στο θέατρο είναι αλλιώς, το βρήκαν όλες να κάνουν σαματά, να ακουστούν.

Ρε πάτε καλά; Αντί να κινηθεί λίγο ο εγκέφαλός μας, να ξεκολλήσει απ' τη συντήρηση και τη μούχλα, αρχίζετε να ψειρίζετε τη μαϊμού; Ποια γυναίκα από εμάς δεν έχει δεχτεί παρενόχληση και βία στη ζωή της; Σεξουαλική, σεξιστική, χυδαία βία, με σχόλια, με υπονοούμενα, με κινήσεις, με πράξεις; Ποια το είπε αμέσως και βρήκε ανταπόκριση και ποια την κατάπιε η ντροπή της και το άδικο, "τα 'θελες κι εσύ", "μα πώς είσαι ντυμένη έτσι;", "μη δίνεις σημασία, έτυχε - είχε κακή μέρα - σου φάνηκε - μη γίνεσαι υπερβολική - θα χάσεις τη δουλειά σου - θα μας κρεμάσουν κουδούνια" κλπ κλπ.

Για πέστε μου λίγο τι καιρό κάνει στα σύννεφα που ζείτε γιατί εδώ σήμερα έχει κρύο μετά τη βροχή. Και τι είναι η βία και η καταγγελία της για να είναι συγκρίσιμη; Πεπόνι για να τσακωθούμε για το μέγεθος και τη γλύκα; Το Αργίτικο είναι καλύτερο ή το Παριανό, μήπως είναι της Ζακύνθου;

Η ΒΙΑ είναι ΒΙΑ και οφείλουμε να την καταγγέλουμε. Όποτε νιώσουμε έτοιμες και δυνατές. Μπορεί και μετά από πενήντα χρόνια, πάλι όμως ΒΙΑ θα είναι και αυτό δεν αλλάζει.

Όσο για τις γυναίκες που εκφράζονται απαξιωτικά για τις ομόφυλές τους, όπως αυτό το σκουπίδι της Λάρισσας, αυτές είναι οι μαμάδες που μεγαλώνουν τέτοιους άντρες και φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη. Γιατί ως γνωστόν το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις.

Ένα απόστημα άνοιξε και πυορροεί, ας ελπίσουμε πως κάτι θα καθαρίσει ώστε οι επόμενες γενιές των γυναικών, να είναι όσο το δυνατόν ασφαλείς, στη ζωή, στη δουλειά, στην διασκέδασή τους.

Πάντα με τη Σοφία, με τη Ζέτα, με όποια γυναίκα κακοποιείται απ' την άρρωστη πατριαρχική κοινωνία μας και τους εκπροσώπους της. 

* 

Τι είπατε; Η Ελλάδα είναι προοδευτική χώρα που ο πολιτισμός της απειλείται από τους πρόσφυγες - μουσουλμάνους; Ωραίο ανέκδοτο!

Maria Strigkou

ΣΗΜΕΙΟ ΝΕΑ ΖΩΗ ΠΕΛΛΑΣ-ΔΗΜΟΣ ΣΚΥΔΡΑΣ

 Νεκρά ζώα  πριν λίγες μέρες που ήπιαν νερό από τα μολυσμένα νερά ποταμού στη ΝΕΑ ΖΩΗ ΣΚΥΔΡΑΣ αλλά και ψαριών μέσα σε αυτό λόγο μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα από τα  ΧΥΤΑ ΕΔΕΣΣΑΣ

Αν δεν αναλάβουμε την φύλαξη του τόπου μας ως λαός τελειώσαμε αν νομίζουμε πως μας φυλάνε μαριονέτες πολιτικοί και πολυεθνικές.

Πολίτες αυτού του τόπου μου ζήτησαν να μην κάνω πίσω και να δημοσιεύσω αυτό το έγκλημα. Υποχρέωση μου συνάνθρωποι μου.

Τα ΧΥΤΑ του κράτους είναι άλλος ένας θάνατος στη ζωή μας αλλά και της φύσης,

Τα λύματα από το ΧΥΤΑ της Σωτήρας διέρχονται από το ποτάμι της Νέας Ζωής προκαλώντας τεράστια καταστροφή.  Ήδη μάλιστα έχουμε πολλά νεκρά ψάρια αλλά και ζώα τα οποία ήπιαν νερό από το ποτάμι

Δεν έχω να κάνω κάποια ανάλυση παρά να πω το πιο απλό.

Δηλητηριάσαμε το νερό δηλητηριάσαμε τα πάντα

Τα κανάλια μπορούν να σιωπούν για τους υπεύθυνους και να ενημερώνουν αν χώρισε η όχι ακόμα η ΜΠΙΓΙΟΝΣΕ.

 

[--------->]

Μια απαγόρευση το μήνα. Για εξοικείωση

 

Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Κυβέρνηση διαρκούς συνταγματικής εκτροπής

Γενική Απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων από σήμερα Τρίτη μέχρι τη Δευτέρα τα ξημερώματα: καμία σχέση με υγειονομικά μέτρα, καμία σχέση με τη δημόσια υγεία. Πρόκειται για πολιτική απαγόρευση απέναντι στο διογκούμενο φοιτητικό κίνημα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η μόνη κυβέρνηση μεταπολιτευτικά που κάθε μήνα (είναι το τρίτο μετά τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη) εκδίδει γενικό απαγορευτικό αναστολής του ά. 11 του Συντάγματος με αστυνομική διαταγή.

Όσες και όσοι - ιδίως νομικοί - σιώπησαν ή επιφυλάχτηκαν στα προηγούμενα απαγορευτικά, είναι η ώρα να μιλήσουν.

Από τον δικηγόρο Θανάση Καμπαγιάννη.

#ΜένουμεΕνεργοί

[----->] 

''Η Ανάβαση των Μέι και Φουσάκο Σιγκενόμπου, Μασάο Αντάτσι και 27 χρόνια χωρίς εικόνες''

 

Για την ταινία του Ερίκ Μποντλέρ «The Anabasis of May and Fusako Shigenobu, Masao Adachi, and 27 Years Wthout Images» ( Η Ανάβαση των Μέι και Φουσάκο Σιγκενόμπου, Μασάο Αντάτσι και 27 χρόνια χωρίς εικόνες )

 

Η άποψή του θρυλικού Ιάπωνα σκηνοθέτη Μασάο για τον κινηματογράφο - ιδίως αυτόν της Ομάδας Dziga Vertov  ( Luttes en Italie (Struggles in Italy), αρχικός τίτλος Lotte in Italia,Vladimir et Rosa, Crepa padrone, Tout va bien (Everything's Fine) –  ενός λιγότερο γνωστού Ιάπωνα σκηνοθέτη αλλά εξίσου πεπεισμένου ότι το επάγγελμά του σκηνοθέτη και ο επαναστατικός αγώνας θα πρέπει να ακολουθούν αναπόσπαστα την ίδια πορεία, είναι ακόμη πιο ριζοσπαστική.

Ο Μασάο Αντάτσι ως σκηνοθέτης, ήταν ένας από τους δημιουργούς του fûkeiron (landscape theory,θεωρία τοπίου) που βασίζεται στην ιδέα ότι οι εικόνες των τοπίων έχουν μια μεγαλύτερη ικανότητα να αποκαλύπτουν τις δομές της καταπίεσης που είναι η βάση της εξουσίας παρά οι εικόνες ανθρώπων, υπήρξε συνεργάτης του Koji Wakamatsu και του Nagisa Oshima. Εντάσσεται στον Γιαπωνέζικο Κόκκινο Στρατό (ΓΚΣ) και πηγαίνει στον Λίβανο στις αρχές της δεκαετίας του 1970, για να πολεμήσει στο πλάι του Λαϊκού Μετώπου και την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. 

Μετά από χρόνια στράτευσης, όπου πρακτικά αφήνει στην άκρη την κάμερα, συλλαμβάνεται και απελαύνετε στην πατρίδα του μετά από καταδίκη για πλαστό διαβατήριο. Αυτό γίνεται το 2001, την ίδια χρονιά που η Μέι ,κόρη της ιστορικής ηγέτιδας  του ΓΚΣ, Φουσάκο Σιγκενόμπου και (όπως λένε) του τότε ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, καταφέρνει τελικά να αποκτήσει την ιαπωνική υπηκοότητα και βλέπει τη μητέρα πατρίδα της για πρώτη φορά, μετά από 28 χρόνια που ζούσε στο Λίβανο με πλαστή ταυτότητα. Η Φουσάκο Σιγκενόμπου, ιδρυτής και ηγέτης του ακροαριστερού Γιαπωνέζικου Κόκκινου Στρατού , συμμετείχε σε σειρά τρομοκρατικών επιχειρήσεων. Καταζητούμενη από τις ιαπωνικές αρχές, διαφεύγει στη Βηρυτό όπου και ζει επί  σχεδόν τριάντα χρόνια.

Ο Ερίκ Μποντλέρ, καλλιτέχνης με ακαδημαϊκό υπόβαθρο στις πολιτικές επιστήμες, συναντά τον επαναστάτη  σκηνοθέτη στην Ιαπωνία και υπόσχεται να φέρει πίσω υλικό από τον Λίβανο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στην επόμενη ταινία του. Από τη συνάντησή τους αυτή προκύπτει η ιδέα ενός ντοκιμαντέρ.

Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το υπάρχον αρχειακό υλικό, τόσο εικόνες όσο και κείμενο, για να συνθέσει έργα που επιδιώκουν την αποκατάσταση ιδεολογικών και ιστορικών επεισοδίων που έχουν αποσιωπηθεί. Η 66λεπτη ταινία του The Anabasis of May και Fusako Shigenobu, Masao Adachi και 27 Years  Without Images αφηγείται την ιστορία του Γιαπωνέζικου Κόκκινου Στρατού μέσα από το προσωπικό και ιδεολογικό ταξίδι δύο εκ των πρωταγωνιστών του. Συνδυάζοντας ντοκιμαντέρ, αφηγηματική μυθοπλασία και πειραματική εργασία αρχείου, ο Μποντλέρ αφηγείται αυτό το επεισόδιο ως «Ανάβαση», ή ταξίδι επιστροφής στο σπίτι, την πατρίδα, της επαναστατικής οργάνωσης της ριζοσπαστικής αριστεράς.

 Ανάβαση είναι το όνομα που δίνεται, από την εποχή του  Ξενοφώντα, σε ταξίδια επιστροφής στην πατρίδα , δύσκολα και κοπιαστικά. Στο Κύρου Ανάβασης ή Κάθοδο των Μυρίων, ο Ξενοφώντας αφηγείται την αποστολή του Κύρου του Νεότερου και την επιστροφή των δέκα χιλιάδων Ελλήνων μισθοφόρων (401-399 π.Χ.), μέσω των κακοτράχαλων βουνών της Αρμενίας στη Μαύρη Θάλασσα. Μισθωμένος από τον Κύρο, ο οποίος ήθελε να καταλάβει τον περσικό θρόνο από τον αδερφό του Αρταξέρξη, ο στρατός των μισθοφόρων εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του όταν  ο Κύρος πεθαίνει στη μάχη.

 Στην ταινία οι πρωταγωνιστές δεν εμφανίζονται, ακούμε μόνο τις φωνές τους και στο βάθος σιωπηλά τοπία: δρόμοι, κτίρια, γειτονιές του Λιβάνου που εναλλάσσονται με εκείνες ενός λιγότερο φωτεινού και τεχνολογικού Τόκιο  με τους φακούς μιας μηχανής λήψης Super 8 που λειτουργούν προκειμένου να διατηρείται η σχετική απόσταση από τα αφηγηματικά γεγονότα. Εικόνες που συγκεντρώθηκαν με πειραματικό τρόπο για να επαναπροτείνουν μια κινηματογραφική θεωρία του Αντάτσι στο A.K.A. SerialKiller (1969), με την κάμερα να καταγράφει τμήματα της καθημερινότητας (πιθανώς αυτά  που είδε ο δολοφόνος πριν τις δολοφονίες), για να αποκαλύψει, πίσω από τα τοπία, την έκφραση της εξουσίας και τη βία του καπιταλισμού.

Αλλά η ταινία του Μποντλέρ  δεν είναι ένα ακόμα επαναστατικό μανιφέστο ούτε μία κρυφή ή νοσταλγική κατανόηση του ένοπλου αγώνα. Ο "τρόπος" με τον οποίο ο Μποντλέρ κατασκευάζει την πολιτική αυτή ταινία προσπαθεί να μας θυμίσει τους λόγους που γέννησαν αυτούς τους αγώνες και οι δύο προσωπικές ιστορίες, αντί να αναβιώνουν ένα βίαιο παρελθόν, μετατρέπονται σε ένα παγκόσμιο μήνυμα της ζωής όσων ζουν ως πολιτικοί πρόσφυγες. Πρόκειται για ένα στρατευμένο κινηματογράφο, αλλά και ένα προβληματισμό για την αισθητική και τις δυνατότητες των εικόνων που γίνεται και πάλι το μοναδικό όπλο στο χέρι του δημιουργού. Οι λήψεις της Βηρυτού και των στρατοπέδων προσφύγων των Παλαιστινίων - τοπία αμετάβλητα με την πάροδο του χρόνου - αποτελεί μαρτυρία καταπιεσμένων περιοχών που ακόμη δεν έχουν βρει το δίκιο τους.

Το σύγχρονο πανόραμα του Τόκιο και της Βηρυτού, συνδυάζεται με πλάνα, αρχείου, τηλεοπτικά κλιπ και αποσπάσματα από ταινίες του Μασάο Αντάτσι που λειτουργούν ως σκηνικό για τις φωνές και τις αναμνήσεις της Μέι και του Αντάτσι. Οι δύο γυναίκες, η Μέι και η Φουσάκο, αναφέρονται στην καθημερινή ζωή τους, στην παρανομία, την εξορία, την πολιτική και τον κινηματογράφο, και στις εμπειρίες τους. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος - 27 Χρόνια χωρίς Εικόνες, η ταινία διερευνά τη σημασία των εικόνων στην κατασκευή ταυτότητας, τόσο προσωπικής όσο και συλλογικής.

Λόγω των κινδύνων που συνεπάγεται η παρανομία, η  Μέι και η Φουσάκο Σιγκενόμπου δεν ήταν δυνατόν να κρατούν φωτογραφίες από το παρελθόν. Αυτό σήμαινε ότι η Μέι , η οποία γεννήθηκε στην παρανομία, δεν είχε πρόσβαση στο οικογενειακό της ιστορικό μέχρι την ημέρα που πήγε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία σε ηλικία είκοσι επτά ετών, μετά τη σύλληψη της μητέρας της. Εκφράζοντας αυτήν την πτυχή της ζωής τους και πιστός στη θεωρία του Μασάο Αντάτσι , ο Μποντλέρ δεν δείχνει εικόνες των πρωταγωνιστών, αλλά αντίθετα κινηματογραφεί το περιβάλλον τους: τα τοπία.

 Εκτός από αυτές τις εικόνες τοπίου, λέξεις, μαρτυρίες και μνήμη συνθέτουν την ταινία. Ο Μποντλέρ συνθέτει τεμνόμενες αφηγήσεις, συνδυάζοντας προσωπικές ιστορίες, πολιτική ιστορία, επαναστατική προπαγάνδα και θεωρία κινηματογράφου. Η αλληγορία της Ανάβασης δεν είναι μόνο γεωγραφική, αλλά και πολιτική και αισθητική.

 Η ταινία παρουσιάζεται και ως εγκατάσταση (installation) με φωτογραφίες της οικογένειας Σιγκενόμπου, σχέδια φυλακών από τον Μασάο Αντάτσι , αποσπάσματα άλλων ταινιών του ίδιου σκηνοθέτη, αρχεία του Ιαπωνικού Κόκκινου Στρατού και άλλα ντοκουμέντα. Περιλαμβάνει και ένα φυλλάδιο με το χρονικό  των γεγονότων που αφηγείται και μια σειρά από μονόχρωμες μεταξοτυπικές εκτυπώσεις με τις εμπειρίες των πρωταγωνιστών. Υπενθυμίζοντας ότι είναι άκρως επικίνδυνο για τον παράνομο να φυλάει φωτογραφίες από το παρελθόν, και άρα μια οπτική αφήγηση της ιστορίας της οικογένειας, ο Μποντλέρ καλύπτει τις τυπωμένες εικόνες με τέτοιο  τρόπο που μόλις  διακρίνονται σκηνές και άνθρωποι σε αυτές.

ΠΗΓΕΣ : 

https://www.mediacritica.it/2011/12/12/the-anabasis-of-may-and-fusako-shigenobu-masao-adachi-and-27-years-without-images/

https://www.macba.cat/en/art-artists/artists/baudelaire-eric/anabasis-may-and-fusako-shigenobu-masao-adachi-and-27-years

 

Για το καλό τους !

 99% των επιθέσεως που έχουμε υποστεί ως φωτορεπόρτερ είναι από όργανα της ΕΛ.ΑΣ και όχι από διαδηλωτές. Αυτές οι επιθέσεις είναι όλες ατιμώρητες εκτός από μία. Εάν θέλει λοιπόν ο Χρυσοχοΐδης να μας προστατεύσει κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων καλά θα κάνει να βάλει στα όργανά του διακριτικά, ώστε το λιγότερο να ξέρουμε ποιος μας επιτίθεται.

Κατά τα άλλα κανένας Υπουργός Προ.Πο δεν μπορεί να μας υποδείξει πως θα κάνουμε την δουλειά μας και από που. Αυτά είναι λυμένα χρόνια μέσα στις δημοκρατίες. Έλεγχος της εικόνας σημαίνει κατάλυση της Ελευθερίας του Τύπου.

 

[------->]

Στης κοινωνίας την ολόμαυρη ράχη.

 

Στις 10 Ιανουαρίου είχα γράψει για τη δολοφονία του νεαρού μουσικού Θοδωρή Γιάκα το 1994 από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγογιάννη, ο οποίος κατάφερε τελικά να αποφύγει τη φυλάκιση.

Τα στοιχεία που είχαμε για τη ζωή και τη δολοφονία του Θοδωρή ήταν ελάχιστα και είχα διατυπώσει την παράκληση όποιος/α γνωρίζει κάτι να μας διαφωτίσει, ώστε να βγάλουμε τον Θοδωρή (και όλα τα υπόλοιπα θύματα της αστυνομικής βίας από την αφάνεια και τη λήθη).

Η αγαπητή φίλη Τιάνα Ανδρέου αμέσως μου έγραψε ότι θα μου στείλει πληροφορίες και φωτογραφίες, που θα ζητούσε από κοινούς φίλους και την ξαδέλφη του Θοδωρή.

Η Τιάνα μου έστειλε ένα πολύ συγκινητικό και κατατοπιστικό κείμενο, από το οποίο θα παραθέσω πολλά αποσπάσματα. Παραλείπω αυτά που αναφέρονται σε πολύ προσωπικά δεδομένα.

«Η φίλη μου η Δόμνα είναι η κολλητή μου φίλη από το λύκειο. Μαζί τελειώσαμε και από αυτή γνώρισα το Θοδωρή και την παρέα του. Η Μαίρη είναι η ξαδέλφη του και πήγαινε κι αυτή στο ίδιο σχολείο, όμως δεν κάναμε παρέα.

Το σχολείο που τελειώσαμε είναι το 9ο Λύκειο Πειραιά, ο Θοδωρής ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος και ήδη ήταν αφοσιωμένος στις σπουδές της κιθάρας. Είχε πολύ ταλέντο και επειδή ήταν και από πολύ φτωχή οικογένεια σπούδαζε και παράλληλα έκανε μαθήματα σε παιδιά. Το μόνο που τον ενδιέφερε όταν τέλειωσε το σχολείο (το 1984) ήταν οι σπουδές του και αφιέρωνε πολύ χρόνο στη μελέτη...

...Εγώ, όταν τελειώσαμε το λύκειο, απομακρύνθηκα από τις σχολικές παρέες και έτσι δεν είχα καμία επαφή μαζί τους όταν τον σκότωσαν. Είδα στις ειδήσεις των 12μμ ότι ψυχοπαθής επιτέθηκε με σουγιά σε αστυνομικό και ο αστυνομικός τον σκότωσε ευρισκόμενος σε άμυνα. Δείξανε την ταυτότητα με τη φωτογραφία του, είπανε το όνομα, αλλά πιστέψτε με, όπως όλοι όσοι το είδαμε στις ειδήσεις, δεν φαντάστηκα ότι ήταν ο Θοδωρής. Λέω θα είναι συνωνυμία ή κάποιος ξάδελφος του. Δυστυχώς και η μητέρα του το έμαθε από τις ειδήσεις.

Λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία έγινε μία εκδήλωση στη μνήμη του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Εκεί ξαναβρέθηκα μετά από πολύ καιρό με τη φίλη μου τη Δόμνα, η οποία είχε κρατήσει τη σχέση με τις παρέες και μου είπε τι ακριβώς είχε συμβεί, αν και ήδη είχαν μαθευτεί κάποια πράγματα.

Ο Θοδωρής πέρναγε μία περίοδο έντονου στρες και έβγαινε για μεγάλους περιπάτους, Συνήθιζε να γυρνάει στον Πειραιά από το Μοσχάτο όπου και έγινε η δολοφονία. Το πιο πιθανό είναι ότι βρέθηκε στο σημείο και πέτυχε τους μπάτσους σε φάση κάποιας ύποπτης συναλλαγής. Είναι κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, όμως ο τρόπος που τον σκότωσαν δείχνει ότι κάτι είδε, φοβήθηκε, το έβαλε στα πόδια και τον κυνήγησαν. Τον σκότωσαν με 4 σφαίρες, η πρώτη στα γόνατα τον ρίχνει κάτω, άρα ήταν πλέον ξαπλωμένος, όταν δέχτηκε τις υπόλοιπες 3. Του πέρασαν χειροπέδες και συνέχισαν να τον πυροβολούν ενώ ήταν πεσμένος κάτω. Όλα τα τραύματα είναι με φορά από πάνω προς τα κάτω, και οι πυροβολισμοί ήταν πισώπλατοι που σημαίνει ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν και ενώ ήταν ακίνητος πλέον τον κλώτσαγαν για να βεβαιωθούν ότι είχε πεθάνει. Η τελευταία σφαίρα ρίχτηκε στην πλάτη και διαπέρασε την κλείδα του. Υπάρχει και μία μαρτυρία ενός Ζητά ο οποίος βρέθηκε στο σημείο και είπε ότι είδε να τον κλωτσάνε.

Ο Λαγογιάννης ήταν σίγουρα σε κυκλώματα διακίνησης και υπήρχαν καταγγελίες για τη βίαιη συμπεριφορά του. Δούλευε και ταξιτζής και υπήρχε καταγγελία ότι είχε βγάλει όπλο και είχε απειλήσει πελάτη σε διαδρομή.

Μέσα σε λίγες ώρες στήθηκε μία απίστευτη σκευωρία. Η ιστορία με το σουγιά είναι προφανώς κατασκευασμένη και δεν αποδείχτηκε ποτέ στο δικαστήριο, το μόνο που βρέθηκε επάνω του ήταν οι πένες της κιθάρας του.

Το χειρότερο απ' όλα ήταν η ίδια η δίκη. Κλασική περίπτωση παρωδίας, όπου δικάστηκε το θύμα και όχι ο θύτης. Ο εισαγγελέας ήταν εξοργιστικός μιας και πρότεινε την πλήρη απαλλαγή του Λαγογιάννη ενώ ο Θοδωρής διασύρθηκε στα μάτια της μητέρας του και όλου του ακροατήριου. Η μητέρα του δεν τον είδε ποτέ, το φέρετρο παραδόθηκε σφραγισμένο και χρειάστηκε να υποστεί και το βασανιστήριο της δίκης. Δυστυχώς, πέρα από κάποια μικρή δημοσιότητα το θέμα δεν πήρε τις διαστάσεις που έπρεπε, ούτε έγινε κάποια κινητοποίηση έξω από το δικαστήριο... τελικά μετά την έφεση η μητέρα του πήρε μία αποζημίωση από το Δημόσιο που δεν ήθελε, γιατί αυτά τα λεφτά δεν μπορούσαν να εξαγοράσουν τη ζωή του Θοδωρή. Πέθανε από καρκίνο κάποια χρόνια αργότερα, πικραμένη γιατί ο Θοδωρής δε δικαιώθηκε ποτέ.

Είναι πολύ δύσκολο να γράφω γι' αυτό, εσείς το καταλαβαίνετε περισσότερο απ' όλους νομίζω.

Όμως είναι και μία ανακούφιση ότι τελικά κάποιοι θα μάθουν την ιστορία του Θοδωρή, που ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος που δολοφονήθηκε με φριχτό τρόπο και όχι κάποιος ψυχοπαθής που είχε αποδράσει από το τρελοκομείο...»

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν θα δείτε με τα μάτια σας αυτό το γλυκύτατο λιγνό παλικάρι, που υποτίθεται ότι επιτέθηκε με σουγιά στο Λαγογιάννη, αλλά δολοφονήθηκε με 4 σφαίρες πισώπλατα.

Και μια υπενθύμιση. Η κυβέρνηση απαγόρευσε να προσεγγίσουμε το μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου, όχι για να μας προστατεύσει από τη μετάδοση του κορωνοϊού, αλλά για να διαγράψει  από τη μνήμη μας και την ημερομηνία της δολοφονίας και την ίδια τη δολοφονία.

Σε απάντηση ας θυμηθούμε όλα τα θύματα, όλες τις δολοφονίες της αστυνομίας.

Βοηθήστε.

Στης κοινωνίας την ολόμαυρη ράχη.

[----->]

Κλείδωσαν σε απομόνωση τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα!

 

Κλιμακώνοντας την καταστολή σε βάρος του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος διανύει σήμερα την 12η μέρα απεργίας πείνας, με σοβαρά προβλήματα υγείας, η διεύθυνση των φυλακών Δομοκού -με άνωθεν εντολή προφανώς- προχώρησε χθες σε μια πράξη που όμοιά της δε θυμόμαστε να έχει ξαναγίνει σε βάρος κρατούμενου απεργού πείνας: μετέφερε, παρά τη θέλησή του, τον Δ. Κουφοντίνα σε θάλαμο νοσηλείας της φυλακής, όπου θα παραμένει κλειδωμένος 24 ώρες το 24ωρο!

Μ’ αυτόν τον τρόπο του στερούν τη βοήθεια που είχε από τους συγκρατούμενούς του και την τηλεφωνική επικοινωνία με τους οικείους του. Μέσα στο θάλαμο δεν υπάρχει κανένας και ο απεργός πείνας μπορεί να επικοινωνήσει μόνο πατώντας ένα ηλεκτρικό κουδούνι! Και τι θα γίνει αν έχει ένα λιποθυμικό επεισόδιο, πράγμα σφόδρα πιθανό στην κατάσταση που βρίσκεται;

Κλειδωμένος σε ένα κελί, που το έχουν βαφτίσει θάλαμο νοσηλείας, και με μια κάμερα να τον παρακολουθεί 24 ώρες το 24ωρο (!!!)

Του είχαν πει ότι στο κελί αυτό θα υπάρχει ηλεκτρικό κουδούνι, για να μπορεί να καλεί τον φύλακα της πτέρυγας όποτε χρειάζεται βοήθεια. Ομως ηλεκτρικό κουδούνι δεν υπάρχει! Ο απεργός πείνας θα πρέπει να κάνει νοήματα στην κάμερα (!!!) μπας και τον προσέξει ο φύλακας.

Η απομόνωση του απεργού πείνας κρατούμενου, παρά τη θέλησή του, η αφαίρεση του δικαιώματος επικοινωνίας με τους συγκρατούμενούς του και το κλείδωμά του σ’ ένα θάλαμο ακόμα και τις ώρες που τα κελιά είναι ανοιχτά, συνιστά απροκάλυπτο βασανιστήριο.

Η διοίκηση της φυλακής όρθωσε τείχος άρνησης στις διαμαρτυρίες των οικείων του, απαξιώντας να δώσει οποιαδήποτε απάντηση για τους λόγους που την οδήγησαν σ’ αυτή την ενέργεια. Οσο για τη δυνατότητα ενημέρωσης των οικείων του, η απάντηση ήταν ότι θα τους ενημερώνει ο… κοινωνικός λειτουργός. Ναι, ναι, αυτός που προχώρησε στην αχαρακτήριστη πράξη να προσπαθήσει να παραδώσει μαθήματα… συμφέροντος στον Δ. Κουφοντίνα.

Μητσοτάκης, Χρυσοχοΐδης και Νικολάου είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί στον Δημήτρη Κουφοντίνα. Την αποφασιστικότητά του δεν πρόκειται να την κάμψουν με κάθε είδους ψυχολογικά βασανιστήρια. Απαιτούμε να τον μεταφέρουν άμεσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο δικός τους νόμος.

Πηγή:https://eksegersi.gr/

Kανείς δεν μιλάει

 Απόκοσμες εικόνες στις δομές όπου διαμένουν μετανάστες ανά την Ελλάδα. Με τη θερμοκρασία κάτω από το μηδέν και εκτεθειμένοι στους ανέμους, προσπαθώντας να ζεσταθούν μέσα σε σκηνές, με το νερό της βρύσης και τα απλωμένα ρούχα να έχουν κυριολεκτικά παγώσει, κανείς δεν ξέρει πόσο θα αντέξουν, κανείς δεν μιλάει, ενώ τα ΜΜΕ κάνουν τις ζωές μας να κυλάν γύρω από τις εκπτώσεις.

[------>]

Πολλές ''μαυρισμένες'' γραμμές

 

Τα συμβόλαια  με τις «μαυρισμένες» γραμμές

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα αφορά τις ίδιες τις συμφωνίες που υπέγραψε η ΕΕ με τις φαρμακευτικές για την προμήθεια των εμβολίων. Υπό την ασφυκτική πίεση πολλών ευρωβουλευτών να βγουν στη δημοσιότητα οι όροι των συμφωνιών, δόθηκε τελικά πρόσβαση στο συμβόλαιο που υπεγράφει με την φαρμακευτική εταιρεία CureVac. 

Συγκεκριμένα,μια ομάδα ευρωβουλευτών είχε στη διάθεσή της να δει εμπιστευτικά τη συμφωνία για 40 λεπτά σε ένα κλειστό δωμάτιο, χωρίς κινητά, υπό την επίβλεψη υπαλλήλων της Κομισιόν.

«Βγήκαμε από το δωμάτιο με περισσότερες απορίες από ό,τι όταν μπήκαμε» δήλωσε στο «Βήμα της Κυριακής» πηγή της Ευρωβουλής. Σχεδόν μαυρισμένα ήταν όλα τα σημεία γύρω από την τιμή και την «ευθύνη» των φαρμακευτικών σε περίπτωση που προκύψουν παρενέργειες σε όσους λάβουν το εμβόλιο. 

Σε δηλώσεις του στο «Βήμα της Κυριακής» ο Γάλλος ευρωβουλευτής Πασκάλ Κανφάν ,ο οποίος μπήκε σε αυτό το δωμάτιο, είπε ότι  «το ένα τρίτο της σύμβασης για την ‘’ευθύνη’’ που είδα ήταν κρυμμένο». Επίσης, «οι κρυμμένες παρενέργειες πιθανότατα συνδέονται με το μέρος της σύμβασης στο οποίο δεν μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση» πρόσθεσε. 

Κληθείς να σχολιάσει τι σημαίνει «κρυμμένες παρενέργειες», εκπρόσωπος της Κομισιόν είπε στο «ΒΉΜΑ» ότι ο όρος αναφέρεται στις σπάνιες περιπτώσεις παρενεργειών που είναι αδύνατον να προβλεφθούν κατά την παραγωγή ενός εμβολίου.

Πάντως, ο αξιωματούχος δεν ήταν σε θέση να φέρει συγκεκριμένο παράδειγμα.

Ο Πασκάλ Κανφάν, είπε ότι η ανάγνωση της σύμβασης  της CureVac  είναι μόνο η αρχή. «Κάναμε ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν μπορεί να είναι το τελευταίο, επειδή πολλές από τις πληροφορίες που ζητήσαμε δεν ήταν διαθέσιμες όταν εξέτασα τη σύμβαση την Τρίτη. Πρέπει να προστατευθούν κάποια στοιχεία «επιχειρηματικής εμπιστευτικότητας», ωστόσο επέμενε ότι πρέπει να βγουν στη δημοσιότητα «η δομή της κατανομής του κόστους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η τιμή είναι δίκαιη, το καθεστώς ευθύνης, οι διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας και ο τόπος παραγωγής».

Από το Βήμα της Κυριακής

Οι εν λόγω τύποι μάλλον δεν θα πάνε ποτέ για ψυχοθεραπεία. Ίσως οι οικείοι τους...

 Τα αρσενικά και τα θηλυκά που θεωρούν τους εαυτούς τους άντρες και γυναίκες ( λόγω ανατομικού φύλου ) , ίσως και πατεράδες και μητέρες ( λόγω γεννοβολήματος) , που τολμούν και κουνάνε το δαχτυλάκι στις γυναίκες που έχουν το θάρρος να μιλήσουν για κάτι τόσο τρομακτικό...

Αυτοί οι «μάγκες» και οι «μάγκισσες» λοιπόν, πόσο άνετα μίλησαν ( στους γονείς τους, στη/ο σύζυγό τους, στο αφεντικό τους ) για κάτι άδικο που τους έκαναν;

Να πάω στοίχημα ότι όχι μόνο δεν θα μίλησαν, αλλά και θα γύρισαν σπίτι και θα πούλησαν τσαμπουκά στα παιδιά, στη/ σύζυγο, στο καφενείο, στο κομμωτήριο..

Κουραδόμαγκες και Κουραδοαμαζόνες...

Οι ίδιοι θα είπαν ότι τα ήθελε η Ελένη Τοπαλούδη, ότι ο Ζακ ήταν αδερφάρα και πρεζόνι ( άρα η ζωή του είναι - 0 )....

Ακόμη και στον προστατευμένο χώρο της ψυχοθεραπείας αυτός ο πόνος έρχεται δύσκολα, επώδυνα και θέλει χρόνο.... Αλλά οι εν λόγω τύποι μάλλον  δεν θα πάνε ποτέ για ψυχοθεραπεία. Ίσως οι οικείοι τους...

[----->]

Ας περιμένουν οι γυναίκες

 Τι άγρια χαρά στα κοινωνικά δίκτυα κατά της Σοφίας Μπεκατόρου που βγήκε μπροστά, στο φως, και μίλησε για τον βιασμό της!

Πόση μανία να αποδομηθεί αμέσως η αφήγηση, να μην στηριχτεί πάνω της ίχνος ταύτισης, να μην προλάβει κανείς να νιώσει αλληλεγγύη ή συμπάθεια ή θυμό. Η εξομολόγηση στη σέντρα, να βρεθούν κενά, ανακολουθίες. Να στηλιτευτεί η αφήγηση, να γίνει η ίδια η αποκάλυψη του βιασμού ως πράξη αυτοτελές έγκλημα, τεκμήριο ενοχής. Να σπάσει το αφηγηματικό περιεχόμενο από την αφήγηση, να μην τα συνδέει τίποτα, να είναι άλλο ο βιασμός κι άλλο η αποκάλυψή του. Κι αν το πρώτο κάποτε παραγράφεται, το δεύτερο δεν θα βρίσκει ποτέ θέση μέσα στον χρόνο. Γιατί δεν το έκανε τότε (που δεν μπορούσε) 22χρονη απέναντι στον μεγάλο παράγοντα; Κι αφού δεν το έκανε τότε, γιατί το κάνει τώρα που μπορεί;

Πόση μανία να γίνει το θύμα θύτης. Ύποπτη και τότε, ύποπτη και σήμερα. Ας πρόσεχε, χαζές είναι όσες δε μιλάνε; Κι αφού μίλησε, ας γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για τις άλλες.

Πολλά σχόλια τα αντρικά, τα «δεν θα τολμάμε ούτε να μιλήσουμε σε μια κοπέλα». Πόσο θλιβερή κι ανάξια, κυρίως όμως προβλέψιμη η κλασική αντίδραση στο Me too.

Κι από δίπλα, «τώρα το θυμήθηκε;» και «γιατί μπήκε στο δωμάτιο;» σε σχόλια γυναικών. Τι αυτοχειριαστική επιμονή να επιβεβαιωθούν τα κλασικά μοτίβα , η αντρική κυριαρχία, η υποτίμηση των γυναικών.

Το μήνυμα είναι ένα: καλύτερη η σιωπή, η αυτοενοχοποίηση, η καταστολή των συναισθημάτων.

Τι μένει; Ένα μόνο: πιο πολύ από την επισήμανση της έμφυλης βίας και της τοξικής αρρενωπότητας, πιο πολύ από τη διαπόμπευση του ισχυρού άντρα που «παίρνει» με το ζόρι τη γυναίκα, αυτό που προκαλεί φόβο και ταραχή είναι η απελευθέρωση του λόγου των γυναικών.

Μπροστά στον φόβο αυτόν, ποτάμια χολής θα χυθούν ακόμα.

Υγ. Όσοι έχετε κορίτσια μη χάνετε στιγμή. Κι όσοι έχετε αγόρια το ίδιο.

Από Αντίφωνο Κωστής Παπαϊωάννου

Ψευτοσωτήρες με οικολογικό, επιχειρηματικό ή πολιτικό μανδύα

 Η WWF όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά και παγκόσμια συνεργάζεται με εταιρίες κυρίως πολυεθνικές όπου κάνουν εγκλήματα στη φύση, στα είδη της και την ανθρωπότητα.

Η WWF πουλάει επικοινωνιακό οικολογικό ακτιβισμό στους λαούς φτιάχνοντας το εταιρικό προφίλ αυτών που κατασπαράσσουν φυσικούς πόρους ξεζουμίζοντας τους εργάτες και συγχρόνως φτιάχνουν στρατιές ανέργων μέσα από την άνιση κατανομή του πλούτου που δημιουργούν.

Έτσι λοιπόν δύο πολυεθνικές η AMERRA CAPITAL και η MUDABALA αμερικάνικων και αραβικών συμφερόντων εξαγόρασαν τις Ελληνικές εταιρίες  ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ-ΝΗΡΕΑ -ΣΕΛΟΝΤΑ μαζί με κομμάτι της θάλασσας και οικοσυστημάτων.

https://www.fortunegreece.com/article/av-vasilopoulos-wwf-ellas-ke-nirefs-enononte-me-skopo-tin-ipefthini-idatokalliergia/?fbclid=IwAR01fSASVgcUQ_alFw8fItGe5DyDa6MYg_0oHK8_ZzkOwFHV94GOYCEKuhQ

Η οριστική έγκριση από τη DG Comp της συμφωνίας εκποίησης συγκεκριμένου αριθμού μονάδων των δύο εταιρειών οδηγεί πλέον στην ολοκλήρωση του Project Nemo, καθώς η συναίνεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού αποτελούσε βασική προϋπόθεση για την απόκτηση του κοινού ελέγχου των Andromeda, Νηρεύς και Σελόντα από τις Amerra Capital Management και Mubadala (MDC Industry Holding Company).

Εταιρίες ιχθυοκαλλιεργειών όπου κάνουν χρήση σε τόνους καρκινογόνας φορμόλης σε θάλασσα και ψάρια, αντιβιοτικών, εκτελούν και βασανίζουν ζώα και ισοπεδώνουν θαλάσσιους πυθμένες μαζί με οικοσυστήματα αλλά και γεμίζουν ασθένειες,ιους και παράσιτα τους θαλάσσιους φυσικούς πληθυσμούς.

Εδώ λοιπόν έρχεται η WWF ELLAS να ρίξει στάχυα στα μάτια του λαού με ένα οικολογικό marketing και  να συνεργαστεί με την εταιρία ΝΗΡΕΑΣ ιχθυοκαλλιέργειες. Ουσιαστικά συνεργάζεται με τις δυο πολυεθνικές AMERRA CAPITAL και MUDABALA μιας και σε αυτές ανήκει η εταιρία ΝΗΡΕΑΣ.

https://www.fortunegreece.com/.../av-vasilopoulos-wwf.../

Η wwf ellas μπορεί να καμώνεται στον κόσμο πως προστατεύει τα ζώα, όμως συνεργάζεται με μεγάλους φονιάδες τους.

Παρουσιάζω για άλλη μια φορά ένα υλικό όπου τράβηξα ο ίδιος μέσα από εγκαταστάσεις των δυο πολυεθνικών όπου συνεργάζεται η wwf.

Ένα υλικό όπου είναι ένα μικρό δείγμα χιλιάδων κάθε χρόνο δολοφονιών σπάνιων και μη ζώων με την κάλυψη όλων των κρατικών φορέων για το κέρδος εταιριών ιχθυοκαλλιεργειών

Το υλικό είναι μάλιστα στο ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΑ μέσα σε προστατευόμενη περιοχή NATYRA του ΟΡΜΟΥ ΒΑΛΤΟΥ με νεκρούς σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, γλάρους, γεράκια, κορμοράνους και άλλα ζώα.

Οι δολοφονίες γίναν με αντιαρπακτικά δύχτια και καραμπίνες ατόμων της εταιρίας.

Στις φώτο θα δείτε πτηνά νεκρά να λιώνουν και να βρίσκονται σε προχωρημένη σήψη μέσα στα εκτρεφόμενα ψάρια που θα πάνε στο εμπόριο για να τραφεί ο άνθρωπος

Τον τόπο μας, την παραγωγή μας, τη φύση, τα είδη της, την κοινωνία και τα παιδία μας μόνο εμείς μπορούμε να τα προστατεύσουμε και όχι ψευτοσωτήρες με οικολογικό, επιχειρηματικό ή πολιτικό μανδύα που κρύβει μόνο ψέμα και το συμφέρον του χρήματος.

[------>]

B’Tselem”: “Το Ισραήλ δεν είναι δημοκρατία. Είναι Απαρτχάιντ”

"Εδώ δεν έχουμε μία δημοκρατία και μία κατοχή. Πρόκειται για ένα καθεστώς Απαρτχάιντ από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο"...

Εκθεση – “καταπέλτη” για την ισραηλινή κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Όχθης είναι η τελευταία έκθεση της πιο παλιάς ισραηλινής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, “Β’ Tselem“.

 

Συγκεντρώνοντας και αναλύοντας τα δεδομένα και τις καταγγελίες για πληθώρες παραβιάσεις δικαιωμάτων των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και στην αποκλεισμένη από το 2008 Λωρίδα της Γάζας, η οργάνωση αποφαίνεται πως οι κατοχικές δυνάμεις επιδίδονται συστηματικά σε πολιτικές και πρακτικές που ταυτίζονται με εκείνες του ρατσιστικού καθεστώτος Απαρτχάιντ των λευκών Αφρικάνερς στη Νότια Αφρική.

 

“Ένα από τα σημεία – κλειδιά στην ανάλυσή μας είναι πως έχουμε μία γεωγραφική περιοχή που κυβερνάται από μία κυβέρνηση. Εδώ δεν έχουμε μία δημοκρατία και μία κατοχή. Πρόκειται για ένα καθεστώς Απαρτχάιντ από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο” ανέφερε εκρόσωπος της οργάνωσης B’Tselem μιλώντας σε δημοσιογράφο του πρακτορείου ΑΡ.

 

Οι συντάκτες της έκθεσης υπενθυμίζουν το νόμο περί “Εβραϊκού Κράτους” που ψηφίστηκε το 2018 στην ισραηλινή βουλή (Κνέσετ) επισημαίνοντας ανάμεσα σε όλα τα άλλα και τον θρησκευτικό χαρακτήρα των κατοχικών κρατικών δυνάμεων στα παλαιστινιακά εδάφη.

 

“Μεταξύ των περίπου 5.000.000 Παλαιστινίων που ζουν στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, είναι αποκλεισμένοι από το πολιτικό σύστημα που διαφεντεύει τις ζωές τους” επισημαίνει η έκθεση της οργάνωσης, τονίζοντας πως οι περισσότεροι θεωρητικά μπορούν να ψηφίσουν στις εκλογές της Παλαιστινιακής Αρχής που έχουν να γίνουν από το…2006.

 

Όμως ακόμη και εάν γίνονταν εκλογές στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, οι πολίτες αυτοί δεν έχουν απολύτως κανένα λόγο σε πολλά από τα θέματα που αποφασίζουν για λογαριασμό τους οι κατοχικές αρχές όπως είναι η διαχείριση της γης και των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, της αξιοποίησης υδάτινων πόρων, των υποδομών τηλεπικοινωνιών και Ενέργειας, οι εισαγωγές και εξαγωγές πληθώρας εμπορευμάτων, ο στρατιωτικός έλεγχος σε στεριά, θάλασσα και εναέριο χώρο, η μετανάστευση έως και η διαδικασία απογραφής πληθυσμού!

 

Thousands of young Jewish boys wave Israeli flags as they celebrate Jerusalem Day, dancing and marching their way through Damascus Gate to the Western Wall, May 17, 2015. (Yonatan Sindel/Flash90)

Δραματικές πιέσεις και συνεχείς απειλές για κατεδαφίσεις σπιτιών, ακούσιες αγοραπωλησίες ακινήτων, ωμούς εκβιασμούς, ψυχολογική και σωματική βία υφίστανται ιδιαίτερα οι Παλαιστίνιοι, Άραβες κάτοικοι της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ από οργανωμένα συμφέροντα Εβραίων του εξωτερικού αλλά και εποίκων που έχουν εγκατασταθεί στο Ισραήλ.

 

Οι Άραβες κάτοικοι της Ιερουσαλήμ μπορούν για παράδειγμα να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές αλλά όχι στις βουλευτικές. Μπορούν να κινούνται ελεύθερα μέχρις ότου οι ισραηλινές αρχές αποφασίσουν να τους αφαιρέσουν αυτό το δικαίωμα με οιαδήποτε αφορμή ή πρόφαση…

 

Bedouin women react after seeing their demolished home in the village of Umm al-Hiran in the Negev, southern Israel, Jan. 18, 2017. (Hadas Parush/Flash90)

Οι πολιτικές Απαρτχάιντ σε βάρος των Παλαιστινίων έχουν πολλές μορφές. Όμως αξίζει να επισημανθεί η εργαλειοποίηση διάφορων νόμων που επιτρέπουν σε κάθε Εβραίο από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη να έρθει στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη, να αποκτήσει ισραηλινή υπηκοότητα και να καταλάβει αυθαίρετα περιοχές προκειμένου να φτιάξει εποικισμούς (που απέχουν ελάχιστα από μικρά φρούρια ή και “πόλεις-κράτη”).

 

Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται η διαμερισματοποίηση των κατεχόμενων εδαφών, ο πολλαπλασιασμός εβραϊκών εποικισμών στη Δυτική Όχθη που έχουν μεθοδευμένα μετατρέψει σε “μωσαϊκό” την περιοχή αλλοιώνοντας τα δημογραφικά δεδομένα προς όφελος των ισραηλινών δυνάμεων.

 

Στα εδάφη αυτά, εξυπακούεται, πως απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, διάφορες αντικατοχικές οργανώσεις ενώ περιορίζεται σημαντικά ακόμη και το δικαίωμα των παλαιστινίων στην εκπαίδευση αφού συχνά ο ισραηλινός στρατός κατεδαφίζει σχολεία με το πρόσχημα της έλλειψης οικοδομικής άδειας την οποία εκδίδουν αποκλειστικά οι… ισραηλινές αρχές.

 

Και οι συντάκτες της έκθεσης καταλήγουν:

 

“Οσο οδυνηρό και εάν φαίνεται η πραγματικότητα, τόσο οδυνηρό είναι να ζεις κάτω από την μπότα του κατακτητή. Η σκληρή πραγματικότητα που περιγράφεται εδώ μπορεί να επιδεινωθεί έτι περαιτέρω εάν προωθηθούν νέες πρακτικές, εντός ή εκτός νομικού πλαισίου. 

Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι που δημιούργησαν αυτό το καθεστώς μπορούν να κάνουν την κατάσταση ακόμη χειρότερη ή και να την αλλάξουν. Αυτή η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τη θέση αυτής της έκθεσης. 

Πώς μπορεί ένας λαός να πολεμήσει το άδικο όταν αυτό δεν κατονομάζεται;…Το να πολεμάς για το μέλλον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη είναι σήμερα το πιο κρίσιμο πράγμα. Υπάρχουν διάφορα πολιτικά μονοπάτια για ένα δίκαιο μέλλον εδώ, μεταξύ του Ποταμού Ιορδάνη και της θάλασσας στη Μεσόγειο, αλλά όλοι μ ας πρέπει να επιλέξουμε πρώτα ένα πράγμα: Να πούμε όχι στο Απαρτχάιντ”!

[----->]