Νοσοκομείο "Γεννηματάς", Νευρολογική κλινική,
Σάββατο 8/8/2020.
1. Εισαγωγή περιστατικού στη νευρολογική κλινική.
2. Ο ασθενής έχει επιληπτικές κρίσεις, με αποτέλεσσμα να
χρειαστεί να νοσηλευτεί από τέσσερις (4) νοσηλευτές και νοσηλεύτριες επί 4ωρο.
Μέρος της συγκεκριμένης νοσηλείας ήταν η αναρρόφηση του σάλιου και των λοιπών
υγρών που εκκρίνονται κατά τις επιληπτικές κρίσεις.
3. Αφού έχουν παρέλθει τέσσερις ώρες και έχουν πλέον τελειώσει
με τον ασθενή, οι νοσηλεύτριες μαθαίνουν ότι πρόκειται για πιθανό κρούσμα
covid. Έως τότε δεν υπάρχει καμία προειδοποίησση, με αποτέλεσμα η νοσηλεία του
να γίνεται μόνο με τις συνήθεις μάσκες και γάντια.
4. Αφού έχει τελειώσει η απογευματινή βάρδια και οι
νοσηλεύτριες έχουν γυρίσει σπίτι τους, μαθαίνουν τηλεφωνικά από συναδέφλους ότι
το περιστατικό είναι όντως θετικό στον covid-19.
5. Την κυριακή το πρωί, η υπεύθυνη σχετικά με τον covid στο
νοσοκομείο, κρίνει πως δύο από τις νοσηλεύτριες/νοσηλευτές που απασχολήθηκαν
στο περιστατικό πρέπει να μπουν σε καραντίνα, ενώ οι άλλες δύο... όχι. Αυτό
χωρίς να έχουν ερωτηθεί σχετικά με το τι έκαναν κατά τη νοσηλεία ή το πως και
πόσο εκτέθηκαν. Σήμερα το βράδυ η σύζυγός μου, που είναι η μία από τις δύο,
πρέπει να παρουσιαστεί κανονικά για βάρδια, παρά το γεγονός ότι ήταν εκείνη που
έκανε τις αναρροφήσεις.
6. Μετά από από επανειλλημένα τηλεφωνήματα σήμερα το πρωί
(9/8/2020), οι απαντήσεις των αρμοδίων (τα ονόματα στη διάθεση όποιου τα θέλει)
ήταν πως "δεν υπάρχει πρόβλημα αφού φόραγες γάντια και μάσκα",
"δεν ήξερα τι είχες κάνει την ώρα της νοσηλείας", "δεν μπορούμε
να κλείσουμε την κλινική", "αν δεν έρθεις εσύ θα αναγκαστεί να έλθει
άλλος συνάδελφος" κλπ.
7. Σήμερα το πρωί έγινε "απολύμανση" (το δωμάτιο
απλά καθαρίστηκε με χλωρίνη) στο δωμάτιο του περιστατικού, αλλά σε κανέναν άλλο
χώρο της εν λόγω κλινικής, η οποία περεπιπτόντως σήμερα είναι γεμάτη παθολογικά
(και όχι νευρολογικά) περιστατικά, τα οποία εισήχθησαν ΜΕΤΑ το χτεσινό
περιστατικό.
Τα γράφω αυτά αφενός προς ενημέρωση του τι πραγματικά
συμβαίνει στα νοσοκομεία και αφετέρου για να αποδείξω πως το ζητούμενο ΔΕΝ
είναι η σοβαρή αντιμετώπιση του ιού, αλλά το να παραμείνουν πάση θυσία ανοιχτές
οι κλινικές και τα νοσοκομεία. Να παραμείνουν ανοικτά, παρά το ότι με τέτοιες
πρακτικές γίνονται εστίες μετάδοσης και αδιάφορα απ' το κόστος στο ούτως ή
άλλως εξαντλημένο προσωπικό. Για να το θέω πιο ωμά, το θέμα είναι η λεγόμενη
"επικοινωνιακή διαχείρηση". Γιατί αν το θέμα ήταν πράγματι η
αντιμετώπιση της κρίσης, θα υπήρχαν λειτουργικά πρωτόκολλα εισαγωγής, έγκαιρης
διάγνωσης, καραντίνας, απολύμανσης κλπ. Επί του παρόντος αυτά είναι, στην
καλύτερη περίπτωση αυτοσχεδιασμοί και στη χειρότερη ανύπαρκτα.
Όσο για εμάς, η σύζυγός μου είναι με μάσκα και γάντια μέσα στο
σπίτι, δεν μας πλησιάζει, δεν αγγίζει το μικρό μου γιό (οι άλλοι δύο είναι
ευτυχώς στην Κεφαλονιά) και προφανώς ούτε τη μητέρα της. Θα περιμένουμε λοιπόν
τα δύο τεστ (σε βάθος μίας εβδομάδας) και μέχρι τότε η σύζυγός μου θα εργάζεται
κανονικά, θα νοσηλεύει ασθενείς, θα μπαίνει σε λεωφορεία και μετρό, θα ψωνίζει
απ' το κυλικείο του νοσοκομείου κλπ. Με τις υγείες μας.
Υ.Γ. Αν βρεθεί κάποιος να αμφισβητήσει τα όσα γράφω, καλό θα
είναι να μιλήσει με στοιχεία, γιατί έχω πραγματικά χάσει την ψυχραιμία μου και
δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το πως θα αντιδράσω σε ανοησίες και
δικαιολογίες.
Αλέξανδρος Κακαβάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου