Γράφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος – Τετράδης
Μεγάλος ντόρος, μαύρη προπαγάνδα, κανένα ποινικό αδίκημα, έρχονται εκλογές. Αυτό είναι το τετράπτυχο της σαπουνόφουσκας «τραπεζικά δάνεια των κομμάτων», που ανεβάζει ως σαπουνόπερα η κυβέρνηση, όχι για να εξυγιάνει τον χώρο. Αλλά για να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα. Αφού το τελικό νομικό αποτέλεσμα θα είναι μια τρύπα στο νερό. Όπως ήταν και η προκαταρκτική στη Βουλή για τους πρώην πρωθυπουργούς.
Για να εξηγούμαστε από νωρίς, το θέμα έχει τέσσερις διαστάσεις:
Η πρώτη είναι η ηθική. Αν δικαιούνται τα κόμματα να δανειοδοτούνται αφειδώς από τον προϋπολογισμό, και επ’ άπειρον, με βασική εγγύηση μελλοντικές τους απολαβές που δεν είναι καθόλου βέβαιες. Παράλληλα με τον εικονικό έλεγχο που υφίστανται για τα έξοδά τους!
Η δεύτερη είναι η νομική. Η υπόθεση ανασύρεται από το αρχείο για να «πέσει φως στο διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής κομμάτων- τραπεζών- ΜΜΕ», μετά την ψήφιση του νόμου τον Μάιο, που προβλέπει την υπό όρους ασυλία τραπεζικών στελεχών και στελεχών του δημοσίου για την αναδιάρθρωση κόκκινων δανείων και τον ταυτόχρονο αποκλεισμό αναδιάρθρωσης δανείων κομμάτων και ΜΜΕ.
Η τρίτη είναι η ουσιαστική. Η πρόθεση της κυβέρνησης να ανασκάψει την υπόθεση με γνώμονα την εξυγίανση των ηθών και την τιμωρία των πιθανών ενόχων ή με πρόθεση να βομβαρδίζει την αντιπολίτευση με κραυγές περί διαφθοράς, χωρίς νομικό αντίκρυσμα.
Η τέταρτη είναι η ειρωνική. Ανακινώντας την υπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να εμπλακεί στον ανεμιστήρα της λάσπης. Δεδομένου ότι και τα δικά του δάνεια δεν είναι και τόσο άσπιλα.
Ως προς την πρώτη διάσταση:
Η πρόβλεψη να δανειοδοτούνται τα κόμματα, βάζοντας ως εγγύηση μελλοντικές τους επιχορηγήσεις είναι σκανδαλώδης. Πρώτον γιατί καμιά επιχείρηση ή φορέας δεν δικαιούται τέτοιας ευνοϊκής μεταχείρισης έναντι του δημόσιου χρήματος. Και δεύτερον και σπουδαιότερο, γιατί δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ότι τα ποσοστά του κόμματος, με βάση τα οποία δανειοδοτείται το κόμμα, θα τα εισπράξει από τους ψηφοφόρους στο μέλλον.
Επομένως, στην ουσία το δάνειο είναι στον αέρα. Η εγγύηση που προβλέπει ο νομοθέτης είναι χωρίς αντίκρισμα. Είναι μια καραμπινάτη χαριστική πράξη. Τρανό παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο έχει δανειστεί χρήματα το 2010 με εγγύηση τις επιχορηγήσεις του 2015, με βάση τα ποσοστά του 40% που έπαιρνε, ενώ τα πραγματικά του ποσοστά, άρα και η αντίστοιχη επιχορήγησή του, ήταν κάτω από το 10%!
Η σκέψη του νομοθέτη να χρηματοδοτούνται τα κόμματα από το δημόσιο χρήμα και όχι από ιδιώτες είναι κατά βάση σωστή. Γιατί τα κόμματα πρέπει να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι των ιδιωτών. Ο τρόπος, που βρήκε, όμως, ο νομοθέτης να δέχεται ως εγγύηση τα άγνωστα μελλοντικά ποσοστά ενός κόμματος είναι καραμπινάτα διεφθαρμένος.
Κερασάκι στην τούρτα, αλλά πολύ σημαντικό είναι ο… διαπλεκόμενος «φιλικός» έλεγχος, που γίνεται στα εξοδολόγια των κομμάτων. Στο πού και πώς ξόδεψαν και ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα που παίρνουν. Εκεί, ίσως θα έπρεπε να είχε παρέμβει εδώ και χρόνια η δικαστική αρχή.
Ως προς τη δεύτερη διάσταση:
Τα 420 εκατομμύρια ευρώ, που χρωστάνε τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που είναι 136 εκατ. ευρώ, δεν αποτελούν ποινικό αδίκημα! Όπως έχει αποδειχτεί και θα ξανααποδειχτεί, οι τράπεζες είναι νομικά κατοχυρωμένες έναντι αυτών των δανείων! Γιατί;
1. Σύμφωνα με το νόμο την εποχή που χορηγούσαν τα δάνεια, τα κόμματα κατέθεταν ως εγγύηση την κρατική επιχορήγηση και έναντι αυτής έπαιρναν νόμιμα τα δάνεια. Ο νόμος δεν έβαζε φραγμό στο έτος της επιχορήγησης! Έτσι, ένα κόμμα έπαιρνε δάνειο το 2010 βάζοντας σαν εγγύηση την επιχορήγηση του 2018, αλλά με βάση τα ποσοστά που πήρε το 2010! Χωρίς να ξέρει καν αν θα μπει στη Βουλή το 2018!
2. Η εποπτική Αρχή ήταν η Τράπεζα της Ελλάδος. Η οποία έδινε την έγκρισή της για τη χορήγηση των δανείων. Και η οποία δεν αρνήθηκε ποτέ επιχορήγηση που εισηγήθηκε τραπεζικό ίδρυμα.
3. Ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των κομμάτων ήταν η Αγροτική Τράπεζα. Όταν αυτή η κυβέρνηση την έκλεισε, τη χώρισε σε καλή και κακή και έδωσε την καλή στην Τράπεζα Πειραιώς. Μαζί, έδωσε και τα δάνεια των κομμάτων, με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος. Επομένως, με την εξαφάνιση της Αγροτικής δεν εξαφανίστηκαν και τα δάνεια.
4. Σύμφωνα με τον νέο νόμο του Μαΐου 2018 για την νομική ευθύνη στη χορήγηση δανείων και στη διαχείριση κόκκινων δανείων, η διάταξη του νόμου ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Αφορά σε υπαλλήλους τραπεζών και του δημοσίου. Οι οποίοι προστατεύονται από διώξεις, με εξαίρεση σαφείς και τεκμηριωμένες καταγγελίες. Για τις οποίες τον κύριο λόγο έχει μια τριμελής επιτροπή από έναν Αρεοπαγίτη και δύο Αντεισαγγελείς, οι οποίοι και αιτούνται την ποινική δίωξη όσων τυχόν εμπλέκονται σε διαχείριση διαγραφής δανείων.
5. Ο νέος νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ (δεν θα μπορούσε άλλωστε) για τα νομικά πεπραγμένα που έγιναν με βάση τον νόμο περί επιχορήγησης κομμάτων.
Φυσικά, τα κόμματα λειτουργούσαν με βάση τον νόμο που τα ίδια είχαν ψηφίσει. Επομένως, δεν έχουν κάνει καμιά παρανομία επ’ αυτού!
Ως προς την τρίτη διάσταση:
Όπως φαίνεται και από τα παραπάνω, αφού δεν υπάρχει νομικό θέμα, όλη η ιστορία γίνεται για να επισκιάσει η σκανδαλολογία την καθημερινότητα. Να μην ασχολείται ο κόσμος με τους φόρους, τις περικοπές, τα εθνικά ξεπουλήματα, τα καθημερινά εγκλήματα, την πραγματική κατρακύλα της οικονομίας που καθρεφτίζεται και στο Χρηματιστήριο και τις ευθύνες της κυβερνητικής ανικανότητας στις καταστροφές οικισμών και ανθρώπων σαν το Μάτι και τη Μάνδρα. Να έχει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης να βομβαρδίζει τις «ειδήσεις» με μαρτυρίες και καταγγελίες για τα αντιπολιτευόμενα κόμματα.
Ως προς την τέταρτη διάσταση:
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση έκαναν τη χυδαιότητα να τσουβαλιάσουν στη δικαστική έρευνα όλα τα κόμματα εκτός από το δικό τους! Ταυτόχρονα, περιέλαβαν και το ΚΚΕ, που το δάνειό του των 7 εκατ. εξυπηρετείται κανονικά και έναντι εμπράγματων εγγυήσεων κτηριακών εγκαταστάσεων! Αντιστοίχως εξυπηρετείται και το δάνειο των 8 εκ που έχει εναπομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς άλλες εγγυήσεις, όμως. Και με μια σημαντική λεπτομέρεια:
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το 2010 δάνειό 27 εκ. ευρώ, βάζοντας ως εγγύηση την επιχορήγηση του 2015-2018!! Δηλαδή, περίπου τριών τετραετιών μπροστά! Κατηγορώντας όλους τους άλλους γι αυτή την πρακτική! Ταυτόχρονα, καταγγέλλει την πρακτική της διευκόλυνσης των δανείων, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρός του κ Τσίπρας το 2010 ζητούσε εγγράφως από την Εθνική Τράπεζα να επιμηκύνει την αποπληρωμή κατά 10 χρόνια!
Επιπλέον, κατηγορεί όλους τους άλλους για χαριστικές ρυθμίσεις και για σκανδαλώδη κουρέματα, την ώρα που ο ίδιος ζήτησε και του κουρεύτηκε κατά 60% (!) το δάνειο των 400.000.000 δραχμών, με το οποίο απέκτησε το κτήριο των γραφείων του στην Κουμουνδούρου. Για το οποίο πλήρωσε τελικά 175.000.000. Ενώ η μεταγραφή του ακινήτου έχει γίνει με ένα μη νόμιμο έγγραφο στο υποθηκοφυλακείο, όπως κατάγγειλε η αντιπολίτευση στη διάρκεια της εξέτασης του οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για το θέμα.
Η υπόθεση των δανείων των κομμάτων έχει ξανάρθει στη Βουλή και μπήκε στο αρχείο το 2013 μετά από θυελλώδεις συζητήσεις και πορίσματα, αφού διαπιστώθηκε η νομική ανυπαρξία ποινικών ευθυνών, έτσι που είναι φτιαγμένοι οι νόμοι. Είχαν, μάλιστα, καταθέσει στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος και των άλλων τραπεζών ως μάρτυρες στους εισαγγελείς.
Τώρα, η κυβέρνηση την ξαναβγάζει στην επιφάνεια για να μας πει τι; Ότι το παλιό σύστημα είναι διεφθαρμένο; Το ξέρουμε. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σ’ αυτό είναι. Ότι ψήφιζε νόμους για να εξυπηρετούνται κομματικές και πελατειακές σχέσεις; Το ξέρουμε. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε από κοντά και άπλωνε τα χεράκια του να παίρνει τα δάνεια «της διαπλοκής και της διαφθοράς». Ζητώντας και εξυπηρετήσεις.
Όταν μένεις σε γυάλινο σπίτι δεν πετάς πέτρες στο γείτονα, λέει η λαϊκή σοφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι έρχεται από τα πιο παλιά διεφθαρμένα χρόνια της ελληνικής πολιτικής ζωής. Πριν δημιουργηθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Όταν η λάσπη και η διαπόμπευση και η εξόντωση ήταν τα όπλα αντί για τη δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση. Και δεν ξέρει ότι η λάσπη στον ανεμιστήρα πάει παντού. Και στα μούτρα του.
[--->]
Μεγάλος ντόρος, μαύρη προπαγάνδα, κανένα ποινικό αδίκημα, έρχονται εκλογές. Αυτό είναι το τετράπτυχο της σαπουνόφουσκας «τραπεζικά δάνεια των κομμάτων», που ανεβάζει ως σαπουνόπερα η κυβέρνηση, όχι για να εξυγιάνει τον χώρο. Αλλά για να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα. Αφού το τελικό νομικό αποτέλεσμα θα είναι μια τρύπα στο νερό. Όπως ήταν και η προκαταρκτική στη Βουλή για τους πρώην πρωθυπουργούς.
Για να εξηγούμαστε από νωρίς, το θέμα έχει τέσσερις διαστάσεις:
Η πρώτη είναι η ηθική. Αν δικαιούνται τα κόμματα να δανειοδοτούνται αφειδώς από τον προϋπολογισμό, και επ’ άπειρον, με βασική εγγύηση μελλοντικές τους απολαβές που δεν είναι καθόλου βέβαιες. Παράλληλα με τον εικονικό έλεγχο που υφίστανται για τα έξοδά τους!
Η δεύτερη είναι η νομική. Η υπόθεση ανασύρεται από το αρχείο για να «πέσει φως στο διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής κομμάτων- τραπεζών- ΜΜΕ», μετά την ψήφιση του νόμου τον Μάιο, που προβλέπει την υπό όρους ασυλία τραπεζικών στελεχών και στελεχών του δημοσίου για την αναδιάρθρωση κόκκινων δανείων και τον ταυτόχρονο αποκλεισμό αναδιάρθρωσης δανείων κομμάτων και ΜΜΕ.
Η τρίτη είναι η ουσιαστική. Η πρόθεση της κυβέρνησης να ανασκάψει την υπόθεση με γνώμονα την εξυγίανση των ηθών και την τιμωρία των πιθανών ενόχων ή με πρόθεση να βομβαρδίζει την αντιπολίτευση με κραυγές περί διαφθοράς, χωρίς νομικό αντίκρυσμα.
Η τέταρτη είναι η ειρωνική. Ανακινώντας την υπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να εμπλακεί στον ανεμιστήρα της λάσπης. Δεδομένου ότι και τα δικά του δάνεια δεν είναι και τόσο άσπιλα.
Ως προς την πρώτη διάσταση:
Η πρόβλεψη να δανειοδοτούνται τα κόμματα, βάζοντας ως εγγύηση μελλοντικές τους επιχορηγήσεις είναι σκανδαλώδης. Πρώτον γιατί καμιά επιχείρηση ή φορέας δεν δικαιούται τέτοιας ευνοϊκής μεταχείρισης έναντι του δημόσιου χρήματος. Και δεύτερον και σπουδαιότερο, γιατί δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ότι τα ποσοστά του κόμματος, με βάση τα οποία δανειοδοτείται το κόμμα, θα τα εισπράξει από τους ψηφοφόρους στο μέλλον.
Επομένως, στην ουσία το δάνειο είναι στον αέρα. Η εγγύηση που προβλέπει ο νομοθέτης είναι χωρίς αντίκρισμα. Είναι μια καραμπινάτη χαριστική πράξη. Τρανό παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο έχει δανειστεί χρήματα το 2010 με εγγύηση τις επιχορηγήσεις του 2015, με βάση τα ποσοστά του 40% που έπαιρνε, ενώ τα πραγματικά του ποσοστά, άρα και η αντίστοιχη επιχορήγησή του, ήταν κάτω από το 10%!
Η σκέψη του νομοθέτη να χρηματοδοτούνται τα κόμματα από το δημόσιο χρήμα και όχι από ιδιώτες είναι κατά βάση σωστή. Γιατί τα κόμματα πρέπει να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι των ιδιωτών. Ο τρόπος, που βρήκε, όμως, ο νομοθέτης να δέχεται ως εγγύηση τα άγνωστα μελλοντικά ποσοστά ενός κόμματος είναι καραμπινάτα διεφθαρμένος.
Κερασάκι στην τούρτα, αλλά πολύ σημαντικό είναι ο… διαπλεκόμενος «φιλικός» έλεγχος, που γίνεται στα εξοδολόγια των κομμάτων. Στο πού και πώς ξόδεψαν και ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα που παίρνουν. Εκεί, ίσως θα έπρεπε να είχε παρέμβει εδώ και χρόνια η δικαστική αρχή.
Ως προς τη δεύτερη διάσταση:
Τα 420 εκατομμύρια ευρώ, που χρωστάνε τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που είναι 136 εκατ. ευρώ, δεν αποτελούν ποινικό αδίκημα! Όπως έχει αποδειχτεί και θα ξανααποδειχτεί, οι τράπεζες είναι νομικά κατοχυρωμένες έναντι αυτών των δανείων! Γιατί;
1. Σύμφωνα με το νόμο την εποχή που χορηγούσαν τα δάνεια, τα κόμματα κατέθεταν ως εγγύηση την κρατική επιχορήγηση και έναντι αυτής έπαιρναν νόμιμα τα δάνεια. Ο νόμος δεν έβαζε φραγμό στο έτος της επιχορήγησης! Έτσι, ένα κόμμα έπαιρνε δάνειο το 2010 βάζοντας σαν εγγύηση την επιχορήγηση του 2018, αλλά με βάση τα ποσοστά που πήρε το 2010! Χωρίς να ξέρει καν αν θα μπει στη Βουλή το 2018!
2. Η εποπτική Αρχή ήταν η Τράπεζα της Ελλάδος. Η οποία έδινε την έγκρισή της για τη χορήγηση των δανείων. Και η οποία δεν αρνήθηκε ποτέ επιχορήγηση που εισηγήθηκε τραπεζικό ίδρυμα.
3. Ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των κομμάτων ήταν η Αγροτική Τράπεζα. Όταν αυτή η κυβέρνηση την έκλεισε, τη χώρισε σε καλή και κακή και έδωσε την καλή στην Τράπεζα Πειραιώς. Μαζί, έδωσε και τα δάνεια των κομμάτων, με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος. Επομένως, με την εξαφάνιση της Αγροτικής δεν εξαφανίστηκαν και τα δάνεια.
4. Σύμφωνα με τον νέο νόμο του Μαΐου 2018 για την νομική ευθύνη στη χορήγηση δανείων και στη διαχείριση κόκκινων δανείων, η διάταξη του νόμου ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Αφορά σε υπαλλήλους τραπεζών και του δημοσίου. Οι οποίοι προστατεύονται από διώξεις, με εξαίρεση σαφείς και τεκμηριωμένες καταγγελίες. Για τις οποίες τον κύριο λόγο έχει μια τριμελής επιτροπή από έναν Αρεοπαγίτη και δύο Αντεισαγγελείς, οι οποίοι και αιτούνται την ποινική δίωξη όσων τυχόν εμπλέκονται σε διαχείριση διαγραφής δανείων.
5. Ο νέος νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ (δεν θα μπορούσε άλλωστε) για τα νομικά πεπραγμένα που έγιναν με βάση τον νόμο περί επιχορήγησης κομμάτων.
Φυσικά, τα κόμματα λειτουργούσαν με βάση τον νόμο που τα ίδια είχαν ψηφίσει. Επομένως, δεν έχουν κάνει καμιά παρανομία επ’ αυτού!
Ως προς την τρίτη διάσταση:
Όπως φαίνεται και από τα παραπάνω, αφού δεν υπάρχει νομικό θέμα, όλη η ιστορία γίνεται για να επισκιάσει η σκανδαλολογία την καθημερινότητα. Να μην ασχολείται ο κόσμος με τους φόρους, τις περικοπές, τα εθνικά ξεπουλήματα, τα καθημερινά εγκλήματα, την πραγματική κατρακύλα της οικονομίας που καθρεφτίζεται και στο Χρηματιστήριο και τις ευθύνες της κυβερνητικής ανικανότητας στις καταστροφές οικισμών και ανθρώπων σαν το Μάτι και τη Μάνδρα. Να έχει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης να βομβαρδίζει τις «ειδήσεις» με μαρτυρίες και καταγγελίες για τα αντιπολιτευόμενα κόμματα.
Ως προς την τέταρτη διάσταση:
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση έκαναν τη χυδαιότητα να τσουβαλιάσουν στη δικαστική έρευνα όλα τα κόμματα εκτός από το δικό τους! Ταυτόχρονα, περιέλαβαν και το ΚΚΕ, που το δάνειό του των 7 εκατ. εξυπηρετείται κανονικά και έναντι εμπράγματων εγγυήσεων κτηριακών εγκαταστάσεων! Αντιστοίχως εξυπηρετείται και το δάνειο των 8 εκ που έχει εναπομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς άλλες εγγυήσεις, όμως. Και με μια σημαντική λεπτομέρεια:
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το 2010 δάνειό 27 εκ. ευρώ, βάζοντας ως εγγύηση την επιχορήγηση του 2015-2018!! Δηλαδή, περίπου τριών τετραετιών μπροστά! Κατηγορώντας όλους τους άλλους γι αυτή την πρακτική! Ταυτόχρονα, καταγγέλλει την πρακτική της διευκόλυνσης των δανείων, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρός του κ Τσίπρας το 2010 ζητούσε εγγράφως από την Εθνική Τράπεζα να επιμηκύνει την αποπληρωμή κατά 10 χρόνια!
Επιπλέον, κατηγορεί όλους τους άλλους για χαριστικές ρυθμίσεις και για σκανδαλώδη κουρέματα, την ώρα που ο ίδιος ζήτησε και του κουρεύτηκε κατά 60% (!) το δάνειο των 400.000.000 δραχμών, με το οποίο απέκτησε το κτήριο των γραφείων του στην Κουμουνδούρου. Για το οποίο πλήρωσε τελικά 175.000.000. Ενώ η μεταγραφή του ακινήτου έχει γίνει με ένα μη νόμιμο έγγραφο στο υποθηκοφυλακείο, όπως κατάγγειλε η αντιπολίτευση στη διάρκεια της εξέτασης του οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για το θέμα.
Η υπόθεση των δανείων των κομμάτων έχει ξανάρθει στη Βουλή και μπήκε στο αρχείο το 2013 μετά από θυελλώδεις συζητήσεις και πορίσματα, αφού διαπιστώθηκε η νομική ανυπαρξία ποινικών ευθυνών, έτσι που είναι φτιαγμένοι οι νόμοι. Είχαν, μάλιστα, καταθέσει στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος και των άλλων τραπεζών ως μάρτυρες στους εισαγγελείς.
Τώρα, η κυβέρνηση την ξαναβγάζει στην επιφάνεια για να μας πει τι; Ότι το παλιό σύστημα είναι διεφθαρμένο; Το ξέρουμε. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σ’ αυτό είναι. Ότι ψήφιζε νόμους για να εξυπηρετούνται κομματικές και πελατειακές σχέσεις; Το ξέρουμε. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε από κοντά και άπλωνε τα χεράκια του να παίρνει τα δάνεια «της διαπλοκής και της διαφθοράς». Ζητώντας και εξυπηρετήσεις.
Όταν μένεις σε γυάλινο σπίτι δεν πετάς πέτρες στο γείτονα, λέει η λαϊκή σοφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι έρχεται από τα πιο παλιά διεφθαρμένα χρόνια της ελληνικής πολιτικής ζωής. Πριν δημιουργηθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Όταν η λάσπη και η διαπόμπευση και η εξόντωση ήταν τα όπλα αντί για τη δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση. Και δεν ξέρει ότι η λάσπη στον ανεμιστήρα πάει παντού. Και στα μούτρα του.
[--->]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου