Στο φως η Σύμβαση Παραχώρησης των Αεροδρομίων. Κόλαφος για τους εργαζόμενους και το δημόσιο συμφέρον

 

 Λάμπρος Ντούσικος* 

Μέσα σε 997 σελίδες μεταφρασμένες βιαστικά και αδέξια στα ελληνικά, η Ε.Ε., η σημερινή κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ προσπαθούν να παραχωρήσουν τα 14 πιο κερδοφόρα Περιφερειακά Αεροδρόμια της Ελλάδας στη Γερμανία, εκπορνεύοντας μαζί μ’ αυτά την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού και του έθνους.

Νο­μί­ζουν ότι αρ­κούν 997 σε­λί­δες για να πα­ρα­δώ­σουν την Ελ­λά­δα στους σύγ­χρο­νους αποι­κιο­κρά­τες, μια χώρα που μέσα στον ει­κο­στό αιώνα έζησε πα­γκό­σμιους και εμ­φυ­λί­ους πο­λέ­μους, που έζησε δι­κτα­το­ρί­ες και διε­θνείς γε­ω­πο­λι­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις, που έζησε τη βία του κα­πι­τα­λι­σμού και τη δια­πλο­κή των κερ­δο­σκό­πων, και πα­ρό­λα αυτά, πάντα κα­τά­φερ­νε να υψώ­νει το ανά­στη­μά της έστω και χι­λιο­πλη­γω­μέ­νο.

Όλοι αυτοί που νο­μί­ζουν ότι ο ελ­λη­νι­κός λαός είναι ένα παί­γνιο, δεν έχουν δι­δα­χτεί τί­πο­τα από τη σύγ­χρο­νη Ιστο­ρία της Ελ­λά­δας. Μπο­ρεί οι ση­με­ρι­νοί Υπουρ­γοί και εντε­ταλ­μέ­νοι που υπέ­γρα­ψαν τη Σύμ­βα­ση Πα­ρα­χώ­ρη­σης των Πε­ρι­φε­ρεια­κών Αε­ρο­δρο­μί­ων να μην ακο­λου­θή­σουν άμεσα το δρόμο τη δι­καιο­σύ­νης, μέχρι τότε όμως θα κα­τα­γρα­φούν στη συ­νεί­δη­ση των Ελ­λή­νων πο­λι­τών ως εθε­λό­δου­λοι και υπο­τα­κτι­κοί.



Έως τώρα αγω­νι­ζό­μα­σταν να απο­κα­λύ­ψου­με το σκάν­δα­λο του ξε­που­λή­μα­τος της δη­μό­σιας γης και πε­ριου­σί­ας και των ανα­πτυ­ξια­κών υπο­δο­μών, μι­λώ­ντας για τα 3 Μνη­μό­νια, το πα­ρά­νο­μο χρέος, το αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό ΤΑΙ­ΠΕΔ κλπ. Για τα  Αε­ρο­δρό­μια το­νί­ζα­με τον υψηλό βαθμό δια­πλο­κής του ΤΑΙ­ΠΕΔ και όλων των κυ­βερ­νή­σε­ων με τους ευ­ρω­παϊ­κούς μη­χα­νι­σμούς και τα λόμπι των πο­λυ­ε­θνι­κών. Λέ­γα­με ότι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση διό­ρι­σε τη Lufthansa και τον πρό­ε­δρο των Γερ­μα­νών βιο­μη­χά­νων, για να φω­το­γρα­φή­σει το δια­γω­νι­σμό στη FRAPORT. Λέ­γα­με ότι κα­νείς μέχρι σή­με­ρα δεν έχει δει στο κοι­νο­βού­λιο την πε­ρι­βό­η­τη Σύ­μβα­ση (εδώ θα μου πείτε …κα­νείς δεν είδε τα 2 Πα­ραρ­τή­μα­τα για τις Ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις του 3ου Μνη­μο­νί­ου ακόμα και μετά το πέρας της ψη­φο­φο­ρί­ας), ότι όλα γί­νο­νται κρυφά χωρίς έλεγ­χο κι δια­φά­νεια.

Τώρα όμως, εί­μα­στε σε θέση να μι­λά­με και επί των πε­ριε­χο­μέ­νων της Σύμ­βα­σης. Μιας Σύμ­βα­σης που δένει χει­ρο­πό­δα­ρα το Δη­μό­σιο για πάνω από 40 χρό­νια. Τώρα είναι που θα συ­νε­κτι­μή­σου­με για ακόμα μια φορά και την ευ­θύ­νη του Συμ­βου­λί­ου της Επι­κρα­τεί­ας στο οποίο  εκ­κρε­μούν 4 Αι­τή­σεις Ακύ­ρω­σης.

Πα­ρα­θέ­του­με τα 30 ση­μα­ντι­κό­τε­ρα ση­μεία της, αρ­χι­κά ως προς το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον και έπει­τα ως προς τους ερ­γα­ζό­με­νους, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι ει­δι­κοί λο­γι­στές ή δι­κη­γό­ροι επί των εται­ρι­κών θε­μά­των και των συμ­βά­σε­ων, θα ανα­κά­λυ­πταν πολλά πε­ρισ­σό­τε­ρα πράγ­μα­τα από εμάς.

1. Από τις πρώ­τες κιό­λας διευ­κρι­νή­σεις επί των ορι­σμών της Σύ­βα­σης [σελ. 11], σπεύ­δουν να ξε­κα­θα­ρί­σουν ότι είναι δυ­να­τές οι Ανα­προ­σαρ­μο­γές Αμοι­βής Πα­ρα­χώ­ρη­σης, ήτοι η σύν­δε­ση των επι­δό­σε­ων του Αε­ρο­δρο­μί­ου με το τί­μη­μα της πα­ρα­χώ­ρη­σης. Η εμπει­ρία δι­δά­σκει ότι θα μπο­ρού­σαν κάλ­λι­στα οι λο­γι­στές της FRAPORT να πα­ρου­σιά­ζουν πα­θη­τι­κό και έξοδα προ­κει­μέ­νου να πε­τύ­χουν ανα­προ­σαρ­μο­γή του τι­μή­μα­τος, πόσω δε μάλ­λον όταν απέ­να­ντί τους θα έχουν ένα  κρά­τος ανί­κα­νο να ασκή­σει ου­σια­στι­κό έλεγ­χο (βλ. το πα­ρά­δειγ­μα της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των  Μα­ρι­νών). 

2. Σπεύ­δουν να ξε­κα­θα­ρί­σουν [σελ. 13-14] την έν­νοια της Απαλ­λασ­σό­με­νης Ανα­χρη­μα­το­δό­τη­σης, ανοί­γο­ντας πα­ρά­θυ­ρα για φο­ρο­α­παλ­λα­γή στην δια­κί­νη­ση κε­φα­λαί­ων της εται­ρεί­ας (πχ πώ­λη­ση με­το­χών ή άλλη τι­τλο­ποί­η­ση, κα­θη­με­ρι­νά κε­φά­λαια κί­νη­σης, χρη­μα­το­δό­τη­ση επι­κεί­με­νων έργων κλπ.). Καλ­λιερ­γούν έτσι συν­θή­κες αθέ­μι­του αντα­γω­νι­σμού όχι τόσο με άλλες ελ­λη­νι­κές ή ευ­ρω­παϊ­κές επι­χει­ρή­σεις, αλλά κυ­ρί­ως με εκεί­νες που πα­ρέ­χουν το ίδιο αε­ρο­πο­ρι­κό έργο στον ίδιο χώρο, πχ εται­ρεί­ες επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης α/φων (ground handling). Eίναι εξορ­γι­στι­κή η σκέψη της ατε­λούς δια­κί­νη­σης τί­τλων, κε­φα­λαί­ων την στιγ­μή που άλλες επι­χει­ρή­σεις χρε­ώ­νο­νται για το πα­ρα­μι­κρό.

3. Επί­σης υιο­θε­τούν τον όρο [σελ. 15] «απο­ζη­μιώ­σι­μη με­τα­βο­λή νο­μο­θε­σί­ας», που πρα­κτι­κά ση­μαί­νει ότι, αν η FRAPORT εξ αι­τί­ας της οποί­ας αλ­λα­γής τη νο­μο­θε­σί­ας (πχ συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας) επι­κα­λε­στεί πρό­σθε­τες λει­τουρ­γι­κές δα­πά­νες για την εται­ρία της, μπο­ρεί άνετα να απαι­τή­σει απο­ζη­μιώ­σεις από το Δη­μό­σιο.

4. Όπως και τον όρο [σελ. 9] «άδειες ευ­θύ­νης του Δη­μο­σί­ου», στις οποί­ες πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται και οι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές άδειες. Σή­με­ρα έχουν ανα­νε­ω­θεί οι με­λέ­τες πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών επι­πτώ­σε­ων (με έξοδα του ελ­λη­νι­κού Δη­μο­σί­ου εκα­το­ντά­δων χι­λιά­δων ευρώ). Εφε­ξής το κρά­τος θα πλη­ρώ­νει για τις νέες με­λέ­τες, τα έξοδα για εξο­πλι­σμούς, αντιρ­ρυ­πα­ντι­κές τε­χνο­λο­γί­ες, με­τρή­σεις θο­ρύ­βου κλπ. Το ίδιο θα συμ­βαί­νει και κάθε φορά που θα πρέ­πει ένα Αε­ρο­δρό­μιο να εναρ­μο­νι­στεί με μια πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή Ευ­ρω­παϊ­κή Οδη­γία. Δε­δο­μέ­νου επί­σης ότι οι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές άδειες είναι καθ’ οδόν, όταν ανα­λά­βει ορι­στι­κά η FRAPORT τη δια­χεί­ρι­ση, ποιος εγ­γυά­ται ότι δεν θα δια­πι­στώ­σει απο­κλί­σεις στις πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές με­λέ­τες; Στη συ­νέ­χεια [σελ. 103 § 8.1.1, σελ. 120 § 13.4.1-2] ξε­κα­θα­ρί­ζε­ται ότι όλα τα σχε­τι­κά είναι ευ­θύ­νη του Δη­μο­σί­ου. Το ίδιο ανα­φέ­ρει και στη σελ. 121 § 13.4.3 όπου προ­βλέ­πε­ται απο­ζη­μί­ω­ση στη FRAPORT στην πε­ρί­πτω­ση που δια­πι­στω­θεί κα­θυ­στέ­ρη­ση στην εκτέ­λε­ση των ανα­γκαί­ων πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών έργων.

5. Επί­σης προ­βλέ­πε­ται [σελ. 119 § 13.2.4.β] ότι, εάν απαι­τη­θούν έργα για να υλο­ποι­η­θούν οι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κοί όροι, τότε αντί να απο­ζη­μιώ­σει το κρά­τος τη FRAPORT, δύ­να­ται να ανα­προ­σαρ­μό­σει το μί­σθω­μα προς όφε­λός της! Ο από­λυ­τος εκ­βια­σμός στο με­γα­λείο του. Αν σκε­φτού­με πόσες ελ­λεί­ψεις έχουν στο τομέα αυτό τα Αε­ρο­δρό­μιά μας, τότε αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε πόσο σύ­ντο­μα και πόσο πολύ θα μειω­θεί το μί­σθω­μα. Όλα τα Πε­ρι­φε­ρεια­κά αε­ρο­δρό­μια πά­σχουν σε επί­πε­δο δι­κτύ­ων απορ­ρο­ής και οι τά­φροι ομ­βρί­ων δέ­χο­νται πε­τρε­λαιοει­δή κα­τά­λοι­πα του χώρου στάθ­μευ­σης α/φων. Έτσι για να απο­κα­τα­στα­θούν αυτά, απαι­τού­νται πα­ρεμ­βά­σεις εκα­τομ­μυ­ρί­ων, οι οποί­ες θα αφαι­ρε­θούν από το μί­σθω­μα. Το Κρά­τος στα­δια­κά θα ει­σπράτ­τει όλο και λι­γό­τε­ρα από τη FRAPORT.

6. Προ­κλη­τι­κό­τα­τη είναι επί­σης η ρήτρα [σελ. 218 § 30.5] που προ­βλέ­πει ότι εάν το κρά­τος χρω­στά απο­ζη­μιώ­σεις με­γα­λύ­τε­ρες των 5.000.000 ευρώ, η FRAPORT μπο­ρεί να επι­λέ­ξει την ανά­λο­γη σε χρήμα πα­ρά­τα­ση της πε­ριό­δου πα­ρα­χώ­ρη­σης των Αε­ρο­δρο­μί­ων! Αυτό μπο­ρεί να εκ­φυ­λι­στεί σε κα­νό­να και να βρε­θού­με με μία τρο­με­ρή πα­ρά­τα­ση της πε­ριό­δου πα­ρα­χώ­ρη­σης πέραν των 40 ετών. Το ίδιο ισχύ­ει και για τις ρή­τρες [σελ. 210 - 211] που επι­τρέ­πουν ανα­βο­λή της πλη­ρω­μής του μι­σθώ­μα­τος πα­ρα­χώ­ρη­σης για λό­γους ανω­τέ­ρας βίας. Ανοί­γει το δρόμο για τη μη πλη­ρω­μή των υπο­χρε­ώ­σε­ων της FRAPORT.

7. Από την άλλη, προ­βλέ­πε­ται ότι το Κρά­τος θα επι­τρέ­πει στη FRAPORT να φε­σώ­νει με δά­νεια την επέν­δυ­σή της στο όνομα πε­ραι­τέ­ρω  ανα­βαθ­μί­σε­ων [σελ. 108 § 9.1.7]. Η συ­ναί­νε­ση του Δη­μο­σί­ου σύμ­φω­να με την ίδια ρήτρα είναι δε­δο­μέ­νη και άνευ κα­θυ­στε­ρή­σε­ως. Δεν χρειά­ζε­ται να είναι κα­νείς ει­δι­κός για να αντι­λη­φθεί τις συ­νέ­πειες των δα­νει­σμών, που ου­σια­στι­κά θα γί­νο­νται με την εγ­γύ­η­ση του ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου. Η Εται­ρεία θα βάζει ενέ­χυ­ρο τα δι­καιώ­μα­τα που απορ­ρέ­ουν από την Σύμ­βα­ση και οι Τρά­πε­ζες ίσως κά­πο­τε γί­νουν οι νέοι δια­χει­ρι­στές. Το κρά­τος θα είναι αδύ­να­το πρα­κτι­κά να επα­να­κτή­σει τα δια­χει­ρι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα επί των Αε­ρο­δρο­μί­ων, διότι θα απαι­τού­νται τε­ρά­στια ποσά για να εξο­φλη­θούν οι Τρά­πε­ζες.

8. Στην πε­ρί­πτω­ση δε των αρ­χαιο­λο­γι­κών τομών που απαι­τού­νται προ της εκτέ­λε­σης των έργων, το κό­στος με­τα­κυ­λύ­ε­ται ου­σια­στι­κά στο Δη­μό­σιο [σελ. 127 § 15.1], αφού η FRAPORT θα πλη­ρώ­νει μόνο για την αρ­χι­κή τομή. Εάν υπάρ­ξουν ευ­ρή­μα­τα και κα­θυ­στε­ρή­σει το έργο λόγω πε­ραι­τέ­ρω ανα­σκα­φών, πάλι προ­βλέ­πο­νται απο­ζη­μιώ­σεις προς τη FRAPORT.

9. Στη σελ. 18 ως «γε­γο­νός ευ­θύ­νης του Δη­μο­σί­ου» θε­ω­ρεί­ται και η αδυ­να­μία της Υπη­ρε­σί­ας  Ενα­ε­ρί­ου Κυ­κλο­φο­ρί­ας να εξυ­πη­ρε­τή­σει συ­γκε­κρι­μέ­νο αριθ­μό αε­ρο­σκα­φών (προ­σγειο-απο­γειώ­σεις) ανά ώρα. Αν για πα­ρά­δειγ­μα η χω­ρη­τι­κό­τη­τα του Αε­ρο­δρο­μί­ου είναι επί­ση­μα προσ­διο­ρι­σμέ­νη 10 κι­νή­σεις την ώρα και συμ­βεί μια βλάβη σε ένα ρα­διο­βο­ή­θη­μα Αε­ρο­ναυ­τι­λί­ας VOR / ILS ή ΡΑ­ΝΤΑΡ, η FRAPORT θε­ω­ρώ­ντας ότι έχει οι­κο­νο­μι­κή επί­πτω­ση από αυτό, θα εγεί­ρει αξιώ­σεις οι­κο­νο­μι­κής απο­ζη­μί­ω­σης από το Δη­μό­σιο. Το ίδιο θα ισχύ­ει και σε μια απερ­γία της ενα­ε­ρί­ου κυ­κλο­φο­ρί­ας που αμέ­σως θα χα­ρα­κτη­ρι­στεί από τη FRAPORT ως «Γε­γο­νός Ευ­θύ­νης του Δη­μο­σί­ου» επι­κα­λού­με­νη δια­φυ­γό­ντα κέρδη, μεί­ω­ση του δεί­κτη επι­δό­σε­ων κλπ. και θα ενερ­γο­ποιού­νται άμεσα οι διεκ­δι­κή­σεις των απο­ζη­μιώ­σε­ων. Θυ­μη­θεί­τε το 1985 όπου η αε­ρο­πο­ρι­κή εται­ρεία KLM έκανε αγωγή και ζη­τού­σε απο­ζη­μιώ­σεις από την ΥΠΑ για την απερ­γία των ελεγ­κτών ενα­ε­ρί­ου κυ­κλο­φο­ρί­ας.

10. Επί­σης μέσα από τις ρή­τρες [σελ. 214. § 30.1.2 - 30.1.3 και σελ. 216 § 30.4.1] δί­νε­ται η δυ­να­τό­τη­τα στη FRAPORT να επι­κα­λεί­ται μειω­μέ­νες επι­δό­σεις που συν­δέ­ο­νται με τα οι­κο­νο­μι­κά (τέλη, πλη­ρω­μές προς το Δη­μό­σιο κλπ) λόγω κα­θυ­στε­ρή­σε­ων στα επι­κεί­με­να έργα με ευ­θύ­νη του Δη­μο­σί­ου και με το ρόλο του τάχα ανε­ξάρ­τη­του μη­χα­νι­κού (βλ. πα­ρα­κά­τω) να πα­ρεμ­βαί­νει είτε γνω­μο­δο­τι­κά είτε διαι­τη­τι­κά. Και πάλι θα κα­λεί­ται το Κρά­τος να τους απο­ζη­μιώ­σει.

11. Σε υπο­ση­μεί­ω­ση με μικρά γράμ­μα­τα στο τέλος της σελ. 24 διευ­κρι­νί­ζε­ται επί­σης ότι για τα έργα που θα κάνει η FRAPORT, θα κα­τα­θέ­σει εγ­γυ­η­τι­κές επι­στο­λές καλής εκτέ­λε­σης έργων & καλής λει­τουρ­γί­ας. Όταν όμως λήξει η Σύμ­βα­ση Πα­ρα­χώ­ρη­σης, το Δη­μό­σιο δεν θα μπο­ρεί να εγεί­ρει απαι­τή­σεις. Αν δη­λα­δή το ελ­λη­νι­κό κρά­τος μετά τη σα­ρα­ντα­ε­τία πα­ρα­λά­βει τα αε­ρο­δρό­μια σε μη ικα­νο­ποι­η­τι­κή κα­τά­στα­ση και με χρέη σε ξένες τρά­πε­ζες, η FRAPORT θα ρευ­στο­ποι­ή­σει τις εγ­γυ­η­τι­κές για να πλη­ρώ­σει τις Τρά­πε­ζες και δεν θα έχει καμία υπο­χρέ­ω­ση προς το Δη­μό­σιο.

12. Επει­δή η απλη­στία δεν έχει όρια, η Σύμ­βα­ση [σελ. 76 § 4.3.3.] δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα στη FRAPORT να λει­τουρ­γή­σει και ως ερ­γο­λά­βος όλων των Δη­μο­σί­ων έργων που ο πα­ρα­χω­ρη­τής έχει δε­σμευ­τεί να ολο­κλη­ρώ­σει πριν την πα­ρά­δο­ση. Στη σελ. 164 § 22.3 προ­βλέ­πε­ται ότι για υπερ­γο­λα­βί­ες που θα γί­νουν από θυ­γα­τρι­κή της FRAPORT δεν χρειά­ζε­ται η συ­ναί­νε­ση του Δη­μο­σί­ου.

13. Ένα επί­σης προ­κλη­τι­κό στοι­χείο [σελ.80 § 4.5.2.] που αντι­βαί­νει στο χα­ρα­κτή­ρα της πα­ρα­χώ­ρη­σης, είναι ότι η FRAPORT μπο­ρεί να πω­λή­σει όσα με­τα­βι­βα­σθέ­ντα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία δεν την εξυ­πη­ρε­τούν! Βέ­βαια προ­ϋ­πό­θε­ση είναι να ενη­με­ρω­θεί εγκαί­ρως η ΥΠΑ η οποία θα κλη­θεί εντός 14 ημε­ρών να απο­μα­κρύ­νει με έξοδα του κρά­τους όσα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία είναι πα­λαιά ή μη αξιο­ποι­ή­σι­μα. Φα­ντα­στεί­τε η FRAPORT να δώσει προ­θε­σμία στο Δη­μό­σιο 14 ημέ­ρες για την έκ­δο­ση Πρω­το­κόλ­λου Πα­ρα­λα­βής του Κο­λυμ­βη­τη­ρί­ου ή του Τένις ή του Πάρ­κινγκ που αυτή τη στιγ­μή λει­τουρ­γεί το Ελ­λη­νι­κό Αθλη­τι­κό Κέ­ντρο Κέρ­κυ­ρας (μο­νο­με­ρώς ανα­κλη­τοί χώροι που στο πα­ρελ­θόν είχαν πα­ρα­χω­ρη­θεί από την ΥΠΑ).   

14. Ανα­φέ­ρε­ται ρητά [σελ. 69 § 4.1.1.α-β-γ] ότι η FRAPORT όχι μόνο θα ει­σπράτ­τει τα Τέλη και θα έχει την απο­κλει­στι­κή εμπο­ρι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση των αε­ρο­δρο­μί­ων, αλλά θα δύ­να­ται στο χώρο να ανα­πτύσ­σει και άλλες επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες. Δεν χρειά­ζε­ται να είναι κα­νείς μά­ντης για να προ­βλέ­ψει τη μο­νο­πω­λια­κή πρα­κτι­κή που θα εφαρ­μό­σει η FRAPORT δια­θέ­το­ντας ήδη πάνω από 20 θυ­γα­τρι­κές που ασχο­λού­νται με Ασφά­λειες, Ασφά­λειες ερ­γα­ζο­μέ­νων, επί­γεια εξυ­πη­ρέ­τη­ση αε­ρο­σκα­φών κλπ. Εδώ αξί­ζει να υπεν­θυ­μί­σου­με ότι ο πα­ρα­χω­ρη­σιού­χος θα κρα­τή­σει ολό­κλη­ρα τα Τέλη Εκ­συγ­χρο­νι­σμού Ανά­πτυ­ξης Αε­ρο­δρο­μί­ων (Σπα­τό­ση­μο) [σελ. 207 § 28.10] που θα υπερ­βούν τα 8 δις ευρώ στη σα­ρα­ντα­ε­τία.

15. Η εν λόγω Σύμ­βα­ση [σελ. 92 § 5.2.1.ιβ] στε­ρεί την το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση από Δη­μο­τι­κά τέλη και φό­ρους απαλ­λάσ­σο­ντας τη FRAPORT από την υπο­χρέ­ω­ση πλη­ρω­μής για υπη­ρε­σί­ες κοι­νής ωφέ­λειας, την ίδια στιγ­μή που λοι­ποί ιδιώ­τες και επι­χει­ρη­μα­τί­ες πλη­ρώ­νουν στο ακέ­ραιο για απο­χέ­τευ­ση, δη­μο­τι­κό φω­τι­σμό, βιο­λο­γι­κούς κλπ. Ακόμα και αν ο πα­ρα­χω­ρη­σιού­χος με­ρι­μνά για την πε­ρι­συλ­λο­γή και απο­κο­μι­δή των σκου­πι­διών, θα απαλ­λάσ­σε­ται από φό­ρους και τέλη για τα δί­κτυα απο­χέ­τευ­σης και τις δη­μο­τι­κές υπο­δο­μές που θα χρη­σι­μο­ποιεί.

16. Και όχι μόνο αυτό. Οι κρα­τι­κοί χρή­στες ΕΜΥ, ΑΕ­ΡΟ­ΝΑΥ­ΤΙ­ΛΙΑ, ΠΥ­ΡΟ­ΣΒΕ­ΣΤΙ­ΚΗ, ΤΕ­ΛΩ­ΝΕΙΟ, ΑΣΤΥ­ΝΟ­ΜΙΑ αν υπερ­βούν σε κα­τα­νά­λω­ση ένα ορι­σμέ­νο επί­πε­δο ανα­φο­ράς για ηλε­κτρι­κό, ΟΤΕ, νερό κλπ. θα πλη­ρώ­νουν απο­ζη­μί­ω­ση στην FRAPORT [σελ. 78 § 4.4.6]. Σκε­φτεί­τε ότι μόνο για τα non stop  ηλε­κτρο­νι­κά συ­στή­μα­τα των αε­ρο­δρο­μί­ων  που καίνε πολύ ρεύμα, ο πα­ρα­χω­ρη­σιού­χος θα ορί­ζει αυ­θαί­ρε­τα ένα ανώ­τα­το όριο, η υπέρ­βα­ση του ορίου θα ενερ­γο­ποιεί την κα­τα­βο­λή απο­ζη­μί­ω­σης από το Δη­μό­σιο!  … Κι όμως υπάρ­χουν και άλλα ακόμα.

17. Αν η FRAPORT [σελ. 98 § 6.4.1] πα­ρου­σιά­σει έξοδα άνω του ενός εκα­τομ­μυ­ρί­ου ευρώ (προ­σκο­μί­ζο­ντας τι­μο­λό­για) για ζη­μιές που θα προ­κύ­ψουν σε οποιο­δή­πο­τε από τα με­τα­βι­βα­σθέ­ντα στοι­χεία, τότε το Δη­μό­σιο θα απο­ζη­μιώ­σει τον πα­ρα­χω­ρη­σιού­χο για το κό­στος της απο­κα­τά­στα­σης. Έτσι το κρά­τος θα πλη­ρώ­νει καθ’ όλη τη διάρ­κεια της σα­ρα­ντα­ε­τί­ας τις ανα­και­νί­σεις και την αντι­κα­τά­στα­ση πα­λαιών μη­χα­νη­μά­των (ιμά­ντων απο­σκευών, κλι­μα­τι­στι­κών κλπ). Αξί­ζει να επι­ση­μά­νου­με ότι η Σύμ­βα­ση Πα­ρα­χώ­ρη­σης βρί­θει από πα­ρά­θυ­ρα [πχ σελ. 98 - 99 § 6.4] για απο­ζη­μιώ­σεις από το Δη­μό­σιο.

18. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η ρήτρα [σελ. 218 § 30.7] κατά την οποία η FRAPORT δύ­να­ται να αγο­ρά­ζει για λο­γα­ρια­σμό της ΑΕ­ΡΟ­ΝΑΥ­ΤΙ­ΛΙΑΣ (δηλ. του Δη­μο­σί­ου) ανα­βαθ­μι­σμέ­νους εξο­πλι­σμούς και εν συ­νε­χεία να αφαι­ρεί το κό­στος από την οφει­λό­με­νη Ει­σφο­ρά της προς το Δη­μό­σιο (ως Ει­σφο­ρά εν­νο­εί το 8,5% και 35% του ΤΕΑΑ [σελ. 207 § 28.9] που θα κα­τα­βά­λει πριν και μετά το 2024 αντί­στοι­χα). Με άλλα λόγια, η FRAPORT κά­νο­ντας χρήση υπερ­τι­μο­λο­γη­μέ­νων ή αφα­νών προ­μη­θειών, θα αφαι­ρεί άνετα διά­φο­ρα ποσά από την Ει­σφο­ρά της. (Μην σας ξε­γε­λά­σουν τα πο­σο­στά της Ει­σφο­ράς της FRAPORT, είναι στα­γό­να στον ωκε­α­νό μπρο­στά στις συ­νο­λι­κές της ει­σπρά­ξεις από τα Τέλη και την γε­νι­κό­τε­ρη εκ­με­τάλ­λευ­ση).      

19. Άραγε θα πλη­ρώ­νει ΕΝΦΙΑ η FRAPORT για τα εκα­το­ντά­δες στρέμ­μα­τα που θα της πα­ρα­χω­ρη­θούν; Φυ­σι­κά και όχι γιατί απαλ­λάσ­σε­ται [σελ. 279 § 43.1.9].

20. Οι Συμ­βά­σεις ξε­χω­ρί­ζο­νται σε δύο κα­τη­γο­ρί­ες [σελ. 54] α) των Κα­τα­στη­μά­των Αφο­ρο­λό­γη­των Ειδών (ΚΑΕ), των φο­ρέ­ων επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης, του ανε­φο­δια­σμού και β) αυτές της ΥΠΑ με άλ­λους φο­ρείς πα­ρο­χής υπη­ρε­σιών. Εξ αυτών με­τα­βι­βα­σθεί­σες θε­ω­ρού­νται μόνο οι πρώ­τες. Για τις υπό­λοι­πες που αφο­ρούν πάσης φύ­σε­ως εκ­με­ταλ­λεύ­σεις και εμπο­ρι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες ή πα­ρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες στους επι­βά­τες, η Σύμ­βα­ση Πα­ρα­χώ­ρη­σης δεν δε­σμεύ­ει τη FRAPORT [σελ. 85] να τις κρα­τή­σει, αρκεί να το γνω­στο­ποι­ή­σει στο κρά­τος. Αυτό με τη σειρά του, οφεί­λει με δικά του έξοδα να τις λύσει (και απο­ζη­μιώ­σει ανά­λο­γα τον αντι­συμ­βαλ­λό­με­νο). Με άλλα λόγια, τέλος στα RENT A CAR, SNACK BARS, TAXI KIOSKS, CIGARETTE KIOSKS, PARKING ENTERPRISES κλπ. Για τους συμ­βαλ­λο­μέ­νους δε που χρω­στά­νε στο κρά­τος ενοί­κια, το Δη­μό­σιο οφεί­λει εντός 60 ημε­ρών να πλη­ρώ­σει για λο­γα­ρια­σμό τους. Τώρα είναι που θα συ­νε­κτι­μή­σου­με για ακόμα μια φορά την ευ­θύ­νη όχι μόνο του ΣτΕ άλλα και του Εμπο­ρι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου.

21. Στη συ­νέ­χεια στη σελ. 104 § 8.3 επει­δή γνω­ρί­ζουν ότι η πα­ρα­χώ­ρη­ση των Αε­ρο­δρο­μί­ων θα οδη­γή­σει σε κλεί­σι­μο πλή­θος επι­χει­ρή­σε­ων, σπεύ­δουν να ξε­κα­θα­ρί­σουν ότι η FRAPORT, δεν θα υπέ­χει καμία ευ­θύ­νη για τυχόν άμεση ή απο­θε­τι­κή ζημία ή για τα δια­φυ­γό­ντα κέρδη που εν­δε­χο­μέ­νως υφί­στα­νται τρίτα μέρη λόγω της Σύμ­βα­σης Πα­ρα­χώ­ρη­σης.  … Μια χείρα βοη­θεί­ας για τα εν­δε­χό­με­να δι­κα­στή­ρια. Εδώ αξί­ζει μια πα­ρα­τή­ρη­ση. Αυτή η πρό­νοια απο­δει­κνύ­ει τον ξε­νό­φερ­το συ­ντά­κτη του κει­μέ­νου της Σύμ­βα­σης, αφού οι γνω­ρί­ζο­ντες την γερ­μα­νι­κή κυ­ρί­ως αγορά, εί­θι­σται να προ­σφεύ­γουν στα δι­κα­στή­ρια με το επι­χεί­ρη­μα ότι πα­ρα­πλα­νή­θη­καν ως προς τα δε­δο­μέ­να. Όταν για πα­ρά­δειγ­μα διά­φο­ροι αε­ρο­πο­ρι­κοί αντι­πρό­σω­ποι, Catering, ομο­σπον­δί­ες επαγ­γελ­μα­τιών αε­ρο­πο­ρι­κού έργου (Handlers) κλπ βρε­θούν αρ­χι­κά με συρ­ρι­κνω­μέ­να έσοδα, λόγω αθέ­μι­του αντα­γω­νι­σμού από την FRAPORT και προ­σφύ­γουν στα δι­κα­στή­ρια, η FRAPORT θα επι­κα­λε­στεί την εν λόγω διά­τα­ξη [σελ. 104 § 8.3] που την απαλ­λάσ­σει από κάθε ευ­θύ­νη.

22. Τρο­πο­ποιεί­ται ο Εθνι­κός Κα­νο­νι­σμός Επί­γειας Εξυ­πη­ρέ­τη­σης Α/φων κα­τό­πιν αι­τή­μα­τος της FRAPORT [σελ. 76 § 4.3.2.κ.], όχι βέ­βαια μόνο για να ανα­προ­σαρ­μο­στούν τα Τέλη, αλλά και για υιο­θε­τη­θούν θε­σμι­κές αλ­λα­γές ως προς τον αριθ­μό των φο­ρέ­ων HANDLING ανά αε­ρο­δρό­μιο. Με άλλα λόγια, από τη στιγ­μή που η FRAPORT θα βάλει τις θυ­γα­τρι­κές της να αλω­νί­ζουν, θα αντι­κα­τα­στή­σει τη δράση των υφι­στα­μέ­νων εται­ρειών GOLDAIR, SWISSPORT, SKY SERVICE και οι ελ­λη­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων εται­ρεί­ες επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης αε­ρο­σκα­φών θα πάνε πε­ρί­πα­το.

23. Προ­βλέ­πο­νται απαλ­λο­τριώ­σεις εκτά­σε­ων προ­κει­μέ­νου να πι­στο­ποι­η­θούν τα Αε­ρο­δρό­μια, οι οποί­ες βα­ρύ­νουν απο­κλει­στι­κά το κρά­τος [σελ. 123 - 124]. Σε κάθε νέο MASTER PLAN ανα­βάθ­μι­σης,  φαί­νε­ται ότι θα αρ­πά­ζει την ευ­και­ρία η ξένη εται­ρεία για να επε­κτα­θεί απαι­τώ­ντας απαλ­λο­τριώ­σεις από το Δη­μό­σιο.

24. Επί­σης το κρά­τος θα πι­στο­ποι­ή­σει τα μη Πι­στο­ποι­η­μέ­να Αερ/μια με τις κατά ICAO απο­κλί­σεις τους. Το πο­νη­ρό εδώ είναι [σελ. 131 § 17.3.4] ότι, απαι­τεί­ται η πι­στο­ποί­η­ση χωρίς να μειω­θούν τα δε­δο­μέ­να του δια­δρό­μου προ­σγειώ­σε­ων (οι δη­λω­θεί­σες απο­στά­σεις Declared DistancesL ASDA, LDA, TORA, TODA). Δη­λα­δή σε αε­ρο­δρό­μια που γύρω τους υπάρ­χουν εμπό­δια ύψους, δεν θα γίνει με­τα­τό­πι­ση κα­τω­φλί­ου του RUNWAY για την ασφά­λεια των πτή­σε­ων, προ­κει­μέ­νου να μη θι­γούν τα συμ­φέ­ρο­ντα της FRAPORT, που σε πε­ρί­πτω­ση με­τα­τό­πι­σης κα­τω­φλί­ου δ/μου θα μειω­νό­ταν η επι­χει­ρη­σια­κή λει­τουρ­γία του αε­ρο­δρο­μί­ου, διότι θα ερ­χό­ντου­σαν μι­κρό­τε­ρα και ελα­φρύ­τε­ρα α/φη για προ­σγεί­ω­ση (ιδιαί­τε­ρα το κα­λο­καί­ρι με τις υψη­λές θερ­μο­κρα­σί­ες, που τα α/φη χρειά­ζο­νται με­γα­λύ­τε­ρο «Ανοιγ­μέ­νο Μήκος Δ/μου»). Όλο αυτό δεν είναι συμ­βα­τό με την αρχή της ασφά­λειας των πτή­σε­ων.

25. Σαφής είναι η πρό­θε­ση του πα­ρα­χω­ρη­σιού­χου [σελ. 158 - 159] να υπο­βαθ­μί­σει στα­δια­κά το ρόλο της Κε­ντρι­κής Υπη­ρε­σί­ας της ΥΠΑ, δί­νο­ντας υπε­ρε­ξου­σί­ες στον τάχα ανε­ξάρ­τη­το μη­χα­νι­κό. Στις αρ­μο­διό­τη­τες του Ανε­ξάρ­τη­του Μη­χα­νι­κού στη σελ. 161 φαί­νε­ται κα­θα­ρά ότι αυτός υπο­κα­θι­στά κάθε άλλη κρα­τι­κή Αρχή στην επο­πτεία των έργων. Η μέ­γι­στη υπο­κρι­σία για το περί ανε­ξαρ­τη­σί­ας του ανω­τέ­ρω μη­χα­νι­κού φαί­νε­ται από το ότι τον πλη­ρώ­νει η FRAPORT [σελ. 163 § 21.3.1], επο­μέ­νως δεν μπο­ρεί να λει­τουρ­γεί αμε­ρό­λη­πτα και όχι μόνο αυτό, αλλά σε πε­ρι­πτώ­σεις που θα επι­βλέ­πει έργα «Με­τα­βο­λών», θα πλη­ρώ­νε­ται υπε­ρω­ρια­κά από το κρά­τος. Βλέ­που­με ότι πα­ντού το κρά­τος πλη­ρώ­νει ή απο­ζη­μιώ­νει.

26. Πέραν των τεσ­σά­ρων προ­ϋ­φι­στα­μέ­νων Τελών (Σπα­τό­ση­μου [ΤΕΑΑ], Προ­σγειώ­σε­ως, Σταθ­μεύ­σε­ως και Υπέρ­πτη­σης) κα­θιε­ρώ­νο­νται ακόμα τρία νέα, τα Τέλη Φω­τι­σμού, Τέλη Ασφα­λεί­ας και Τέλη Επι­βα­τών [σελ. 58]. Δη­λα­δή δεν φτά­νει που η FRAPORT θα παίρ­νει εις το ακέ­ραιον το  Σπα­τό­ση­μο, αλλά θα επι­βάλ­λει και Τέλος για τις υπη­ρε­σί­ες Ασφα­λεί­ας απο­τρο­πής εκνό­μων ενερ­γειών. Θα με­τα­κυ­λή­σει δη­λα­δή στον επι­βά­τη το κό­στος υπη­ρε­σιών SECURITY.  (Το ύψος του Τέ­λους Ασφα­λεί­ας δεν προσ­διο­ρί­ζε­ται, αλλά προσ­δο­κούν κέρδη και από αυτό. Με ση­με­ρι­νά δε­δο­μέ­να, ένα αε­ρο­δρό­μιο με 850.000 αφί­ξεις επι­βα­τών πλη­ρώ­νει για υπη­ρε­σί­ες SECURITY ετη­σί­ως γύρω στο 1.300.000 ευρώ. Αν σκε­φτού­με ότι τα αε­ρο­δρό­μια προ­κει­μέ­νου να εναρ­μο­νι­στούν με Διε­θνή πρό­τυ­πα Ασφα­λεί­ας θα χρεια­στούν ανα­βάθ­μι­ση μη­χα­νη­μά­των ασφα­λεί­ας πχ  πύλες ελέγ­χου 4ης γε­νιάς, SCREENING υψη­λής ευ­κρί­νειας, DETECTORS  εκρη­κτι­κών με πα­νά­κρι­βους σέν­σο­ρες κλπ, ανα­μέ­νε­ται όλα αυτά, να με­τα­κυ­λη­θούν στον επι­βά­τη.  

27. Επι­πλέ­ον με την Σύμ­βα­ση Πα­ρα­χώ­ρη­σης δια­σφα­λί­ζε­ται ότι καμία Κρα­τι­κή ή Αρ­μό­δια Αρχή δεν θα μπο­ρεί να πα­ρεμ­βαί­νει στη δυ­να­τό­τη­τα της Fraport να ορί­ζει τυχόν Αε­ρο­ναυ­τι­κά Τέλη η ΜΗ (!) Αε­ρο­ναυ­τι­κά Τέλη [σελ. 206 § 28.5].

28. Για το μέλ­λον των υπαλ­λή­λων της ΥΠΑ (που απα­σχο­λού­νται στη λει­τουρ­γία και όχι την Αε­ρο­ναυ­τι­λία) λέει ρητά [σελ. 92 § 5.2.1.ιγ] ότι δεν είναι υπο­χρε­ω­μέ­νος ο πα­ρα­χω­ρη­σιού­χος να τους κρα­τή­σει. Αν επι­θυ­μούν οι ερ­γα­ζό­με­νοι να απα­σχο­λη­θούν σ’ αυτόν, ίσως πάρει κά­ποιους αλλά με όρους και μι­σθούς της αγο­ράς (βλ. τρί­ω­ρους, πε­ντά­ω­ρους, μι­σθούς πλή­ρους απα­σχό­λη­σης με νυ­χτε­ρι­νά των 300 ευρώ). Όπως όμως προ­βλέ­πε­ται στη σελ. 176 § 24.20.3, το κρά­τος θα  απο­ζη­μιώ­νει την FRAPORT για τα έξοδα που έκανε αντι­με­τω­πί­ζο­ντας δι­κα­στι­κά τις αξιώ­σεις των απο­λυ­μέ­νων υπαλ­λή­λων της ΥΠΑ! Πρό­κει­ται για 900 πε­ρί­που υπαλ­λή­λους των Πε­ρι­φε­ρεια­κών Αε­ρο­δρο­μί­ων απα­ξιω­μέ­νοι και με μειω­μέ­νους μι­σθούς, χώρια την ανα­σφά­λεια για το μέλ­λον τους. Προ­δο­μέ­νοι από τους κρα­τι­κο-συν­δι­κα­λι­στές και χωρίς πλη­ρο­φό­ρη­ση για το νέο ορ­γα­νό­γραμ­μα της ΥΠΑ και το μέλ­λον τους.

29. Επι­πρό­σθε­τα η Σύμ­βα­ση υπο­χρε­ώ­νει το κρά­τος να διευ­κο­λύ­νει με βίζες και άδειες πα­ρα­μο­νής τους εκτός ευ­ρω­παϊ­κής ένω­σης υπαλ­λή­λους που θα προ­σλά­βει η FRAPORT, μετά των οι­κο­γε­νειών τους [σελ. 74 § 4.3.2.ι]. Θα φέρει προ­φα­νώς ερ­γά­τες χα­μη­λού κό­στους και ούτε λόγος για Έλ­λη­νες ανέρ­γους.  

30. Το πιο νό­στι­μο απ’ όλα [σελ. 85 § 4.9.6]. Το κρά­τος και όχι η FRAPORT θα απο­ζη­μιώ­νει για θά­να­το ή ζημία προ­σώ­που ή πε­ριου­σί­ας, εξαι­τί­ας πρά­ξε­ως ή πα­ρα­λή­ψε­ως κά­ποιου μέ­ρους της Σύμ­βα­σης. Εδώ το λέει κομψά «μέρος της Σύμ­βα­σης». Οποιοσ­δή­πο­τε δρα­στη­ριο­ποιεί­ται ερ­γο­λα­βι­κά στο αε­ρο­δρό­μιο πχ ερ­γά­της τραυ­μα­τί­ζε­ται θα­νά­σι­μα στις βα­λί­τσες, τρα­κά­ρει κλαρκ με βυ­τιο­φό­ρο καυ­σί­μων, γί­νε­ται πυρ­κα­γιά στην απο­θή­κη Αφο­ρο­λο­γή­των, το Δη­μό­σιο θα πλη­ρώ­νει και θα απο­κα­θι­στά. Το κρά­τος δη­λα­δή θα απο­ζη­μιώ­νει αδρά, για ό,τι ο πα­ρα­χω­ρη­σιού­χος θε­ω­ρή­σει ως ζημία σε σχέση με τις Συμ­βά­σεις ή ως αθέ­τη­ση συμ­βα­τι­κών υπο­χρε­ώ­σε­ων. Οι δι­κη­γό­ροι της FRAPORT θα είναι με το μα­στί­γιο στο χέρι ακόμα και για ένα κα­ρο­τσά­κι εκτός ενερ­γεί­ας ή μια σκάλα που δεν λει­τούρ­γη­σε και τάχα κα­θυ­στέ­ρη­σε η πτήση, ακόμα και για την μη έγκαι­ρη απο­μά­κρυν­ση χαρ­το­κι­βω­τί­ων εμπο­ρευ­μά­των ΚΑΕ ή για φθο­ρές στους ιμά­ντες απο­σκευών από το προ­σω­πι­κό των HANDLERS. Οι δι­κη­γό­ροι της θα τα φορ­τώ­νουν στο κρά­τος και θα βρί­σκουν αφορ­μή για κα­ταγ­γε­λία της Σύμ­βα­σης και απο­μά­κρυν­ση του φορέα, ώστε να ανοί­ξει σιγά σιγά ο δρό­μος για τις θυ­γα­τρι­κές εται­ρεί­ες της FRAPORT. Παλιό το κόλπο, απο­τε­λε­σμα­τι­κό και εύ­κο­λα εφαρ­μο­στέο.

Ακόμα και οι αδα­είς λοι­πόν, κα­τα­λα­βαί­νουν ότι πρό­κει­ται περί ενός φιά­σκου, περί μιας απρο­κά­λυ­πτης εξα­πά­τη­σης του Ελ­λη­νι­κού Δη­μο­σί­ου και των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Όπως εί­πα­με στην αρχή, δέ­νουν χει­ρο­πό­δα­ρα το κρά­τος με δε­κά­δες τρό­πους, με εκα­το­ντά­δες ρή­τρες που έτσι και ολο­κλη­ρω­θεί αυτή η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση βάσει της συ­γκε­κρι­μέ­νης Σύμ­βα­σης, τότε θα μπού­με σε έναν φαύλο κύκλο κατά τον οποίο το Ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο θα πλη­ρώ­νει και θα απο­ζη­μιώ­νει τον ιδιώ­τη για πάνω από 40 χρό­νια. Αν το κρά­τος δεν κα­τα­φέρ­νει να πλη­ρώ­νει, τότε η Fraport θα μπο­ρεί να αλ­λά­ζει κατά το δο­κούν, τόσο τις συμ­φω­νη­μέ­νες ει­σφο­ρές της, όσο και την ίδια τη Σύμ­βα­ση [σελ. 6 του Προ­οι­μί­ου]! Πρό­κει­ται περί Σύμ­βα­σης Απο­ζη­μιώ­σε­ων και όχι Σύμ­βα­σης Πα­ρα­χώ­ρη­σης. Θα μου πείτε … εδώ υπέ­γρα­ψαν ρή­τρες του 3ου Μνη­μο­νί­ου που προ­βλέ­πουν ρητά το δι­καί­ω­μα στον ESM να τρο­πο­ποιεί μο­νο­με­ρώς και αυ­το­βού­λως τη Δα­νεια­κή Σύμ­βα­ση, κα­ταρ­γώ­ντας κάθε ου­σια­στι­κό δι­καί­ω­μα στο ελ­λη­νι­κό κρά­τος να νο­μο­θε­τεί για λο­γα­ρια­σμό του. Τα αε­ρο­δρό­μια θα μας πει­ρά­ξουν ;

Σε άλλα μας άρθρα κά­να­με τους υπο­λο­γι­σμούς και λέ­γα­με ότι η Fraport για τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, στη σα­ρα­ντα­ε­τία θα ει­σπρά­ξει πάνω από 22 δις ευρώ, θα απο­δώ­σει στο κρά­τος 7,89 δις εκ των οποί­ων τα δη­μό­σια τα­μεία θα κρα­τή­σουν μόνο 4,54 δις ευρώ. Με κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κούς όρους, το ελ­λη­νι­κό κρά­τος θα έχει από την εν λόγω ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση έως και τε­τρα­πλά­σια απώ­λεια εσό­δων. Μάλ­λον εί­μα­σταν και εμείς αφε­λείς. Τώρα που εί­δα­με τη Σύμ­βα­ση, λέμε, όχι δεν θα είναι τε­τρα­πλά­σια η απώ­λεια εσό­δων, θα είναι πολ­λα­πλά­σια. Θα τους χρυ­σο­πλη­ρώ­νου­με και θα τους απο­ζη­μιώ­νου­με για μισό αιώνα, θα τους πα­ρα­χω­ρή­σου­με την εθνι­κή κυ­ριαρ­χία, τον έλεγ­χο του του­ρι­στι­κού μας κε­φα­λαί­ου και οι μι­σθο­φό­ροι - πραι­το­ρια­νοί της εγ­χώ­ριας δια­πλο­κής θα χα­μο­γε­λούν ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι.

Μόνο που δεν υπο­λό­γι­σαν την αντί­δρα­ση του λαού. Δεν υπο­λό­γι­σαν τους αγώ­νες των φο­ρέ­ων και των κι­νη­μά­των που έχουν και τον τε­λευ­ταίο λόγο. Η υπό­θε­ση των Αε­ρο­δρο­μί­ων δεν έχει τε­λειώ­σει και δεν θα τε­λειώ­σει μέχρι την τε­λι­κή ακύ­ρω­ση της πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κής και επι­ζή­μιας ιδιω­τι­κο­ποί­η­σής τους. Ενω­μέ­να τα κι­νή­μα­τα, οι φο­ρείς και οι ερ­γα­ζό­με­νοι, θα νι­κή­σουν για ακόμα μια φορά. … Έτσι ξαφ­νι­κά, άρ­χι­σε να ομορ­φαί­νει ο αγώ­νας μας

* Μέλος του Συντονιστικού

της «Κοινής Πρωτοβουλίας Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση των Αεροδρομίων»

πηγή rproject
[--->]