ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ μνήμης και τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου πριν από 41 χρόνια, για τα πρωτοφανή αστυνομικά μέτρα και για τις επιθέσεις της Αστυνομίας, για τα επεισόδια, για τα χημικά διαβάσαμε στα σχετικά ρεπορτάζ προχθές.
Ορισμένες «λεπτομέρειες» εν είδει ρεπορτάζ έχουν μάλλον επίσης σημασία και συμπληρώνουν ίσως πιο παραστατικά την εικόνα που θέλησαν να δώσουν, που επεδίωξαν οι αστυνομικές δυνάμεις το βράδυ της Δευτέρας 17 Νοεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας.
ΞΑΦΝΙΚΑ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ τις 8 το βράδυ ομάδα αστυνομικών με τα μηχανάκια, ανά δύο πάνω στο καθένα, τρέχουν επί της οδού Καλλιδρομίου, στα Εξάρχεια προς τον λόφο του Στρέφη, μαρσάροντας και δημιουργούν φοβερό θόρυβο. Ο δρόμος είναι άδειος από ανθρώπους και έχει ελάχιστα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Προφανώς είχαν πάρει τα συνήθως πολλά οι οδηγοί τους από τον φόβο πιθανής ζημιάς από επεισόδια. Ιδού η ένδειξη του προληπτικού φόβου στους πολίτες.
Η μηχανοκίνητη αστυνομική μονάδα, ίσως και είκοσι, με τους επιβαίνοντες εξοπλισμένους, έτσι που προξενούν τρόμο, σταματά στη συμβολή με τη Θεμιστοκλέους. Κατεβαίνουν και ακούγονται κραυγές:
● Είμαστε έτοιμοι. Πού [να πάμε];
Ολοι βεβαίως με κράνη και μπλε στολές επιβιβάζονται πάλι και με τις μηχανές κατεβαίνουν τον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους προς την πλατεία Εξαρχείων.
Σε λίγο νέα ομάδα με ισάριθμους ή περισσότερους και με θόρυβο πάντα και μαρσάρισμα περνά πάλι την Καλλιδρομίου και κατευθύνεται προς Σπ. Τρικούπη.
ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ πολυπληθής διμοιρία πεζών αστυνομικών, με χακί στολές και, βεβαίως, πλήρως εξοπλισμένων, έρχεται από την πλευρά της Εμμ. Μπενάκη και μπαίνει κι αυτή στη Θεμιστοκλέους.
Ταυτόχρονα από την αντίθετη κατεύθυνση έρχεται άλλη μηχανοκίνητη ομάδα, πάντοτε μαρσάροντας και κραυγάζοντας. Τι;
Μόνο άγριες κι άναρθρες κραυγές ακούγονται. Κατευθύνονται προς την Εμμ. Μπενάκη. Επί της οδού αυτής ανεβαίνει (καθ’ ότι ανήφορος) άλλη ομάδα μηχανοκίνητη από την πλευρά της πλατείας προς τον λόφο Στρέφη. Αυτή όμως η ομάδα εκτός από το μαρσάρισμα βγάζει πιο δυνατές κραυγές. Μαρσάρισμα και κραυγές δημιουργούν πανδαιμόνιο, «σηκώνουν τον κόσμο».
Οπως ανεβαίνει η Εμμ. Μπενάκη από την Καλλιδρομίου, ευθεία προς τον λόφο, είναι σκαλάκια, μεγάλη και πλατιά σκάλα. Κάθονται νέοι άνθρωποι, όχι ακριβώς νεολαίοι, περί τους 20 ίσως και πίνουν μπίρες. Καθημερινώς θα συναντήσεις ανθρώπους, κυρίως νέους, να κάθονται στα σκαλιά, να πίνουν καμιά μπίρα συνήθως και να κουβεντιάζουν. Κάτι ανάλογο ήταν και τη Δευτέρα το βράδυ.
Εμφανίζονται ξαφνικά, εκείνη την ώρα, με τα μηχανάκια και τις κραυγές, άλλοι αστυνομικοί από κάτω κι άλλοι από την επάνω πλευρά του λόφου και πέφτουν πάνω στους καθισμένους, οι οποίοι παρακολουθούσαν (τι άλλο να έκαναν;) τις μηχανοκίνητες επιδρομές και τις κραυγές. Τους σπρώχνουν, τους κατεβάζουν βίαια, τους φωνάζουν.
Ενας γείτονας βγαίνει στην πόρτα και ρωτά τι γίνεται και γιατί.
● Μη βγαίνεις, του φωνάζει η γυναίκα του μέσα από το σπίτι, έντρομη.
Επιμένει αυτός και ακούγονται κάτι κραυγές μέσα από το κράνος ενός αστυνομικού:
● Τι θέλετε; Δεν βλέπεις, σπάζουν τα μπουκάλια.
● Μα, εσείς τα σπάζετε, που τους σπρώχνετε έτσι. Περνούν άνθρωποι. Τι θα γίνει με τα γυαλιά;
Η επόμενη σκηνή ήταν να συλλάβουν ορισμένους από τους νέους, τους «προσήγαγαν» στο εκεί κοντά Αστυνομικό Τμήμα; Δεν έγινε γνωστή η συνέχεια.
ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 9 τα «επεισόδια» έληξαν. Εμεινε όμως όλη η παράσταση που έπαιξαν οι αστυνομικές δυνάμεις. Ετσι, στα καλά καθούμενα, χωρίς λόγο και αφορμή δημιούργησαν πανδαιμόνιο και θέλησαν -αυτό φάνηκε καθαρά- να αφήσουν πίσω τους τον τρόμο και τον φόβο. Κι όλα αυτά σε μια περιοχή «σκηνή», ούτε καν 50 μέτρων μήκους και ολίγων μέτρων πλάτος.
Πριν από λίγες ημέρες ο επιγραφόμενος ήταν μάρτυρας αστυνομικής βίας στην ίδια περιοχή, σε ανυπεράσπιστο νέο πολίτη, μάλλον αλλοδαπό. Στη διαμαρτυρία του για τις κλοτσιές και γροθιές που έδιναν στον νέο οι καμιά δεκαριά πλήρως εξοπλισμένοι αστυνομικοί δέχθηκε επίθεση, τον άρπαξαν για να τον πάνε στο Τμήμα. «Προσαγωγή», ενώ απείλησαν με αυτόφωρο και τη σύζυγό του. Το «επεισόδιο» είχε λήξει χωρίς την προσαγωγή και με τον νέο ελεύθερο, αφού αντέδρασε κόσμος από τον δρόμο και από τα μπαλκόνια.
ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ από τη Διεύθυνση της ΕΛ.ΑΣ. και το υπουργείο για να «ερευνηθεί» η υπόθεση.
Τα περιστατικά σοβαρότατα βεβαίως αυτά της Δευτέρας, δείχνουν καθαρά τι επιδιώκει η Αστυνομία, τι θέλει να διαμηνύσει το υπουργείο, η κυβέρνηση. Να τρομοκρατήσει, να φοβίσει τον κόσμο, τους κατοίκους να μένουν στα σπίτια τους, να μαζεύονται μέσα. Οι δρόμοι είναι για αυτούς που επιβάλλουν την τάξη και την ασφάλεια για το καλό των κατοίκων, οι οποίοι απλώς (πρέπει) να κάθονται στο σπίτι.
Ισως εγκαινιάστηκε νέα, αναβαθμισμένη μέθοδος αστυνομικής τρομοκράτησης των πολιτών.
[--->]
