Ηabeas Corpus. Kώστας Σακκάς

 Αναδημοσίευση από τα "Ενθέματα", της Συντακτικής Ομάδας 

Τρία είναι τα θεμελιώδη, εκ των ων ουκ άνευ, γνωρίσματα ενός κράτους δικαίου όσον αφορά τη δικαιοσύνη.

 Πρώτον, η ισότητα απέναντι στον νόμο: ο νόμος (τυπικά τουλάχιστον) ισχύει για όλους με τον ίδιο τρόπο: είτε είσαι πλούσιος είτε πένης, βασιλεύς ή στρατιώτης, δεξιός, αριστεροδέξιος ή αναρχικός. 

Δεύτερον, το τεκμήριο της αθωότητας: το δικαστήριο είναι το μόνο που έχει την εξουσία να δικάσει και να καταδικάσει, πολλώ δε μάλλον να στερήσει την ελευθερία· γι’ αυτό και στην προφυλάκιση (έννοια αφεαυτής επαχθής) μπαίνουν ανώτατα όρια. 

Τρίτον, η δικαιοσύνη απονέμεται σε εύλογο διάστημα, και όχι σε «τρία τέρμινα», κατά το δοκούν των κρατούντων. 

Και τα τρία δηλαδή γνωρίσματα που έχουν θριαμβευτικά τσαλαπατηθεί στην υπόθεση του αναρχικού Κώστα Σακκά, κατηγορούμενου για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς: συμπληρώνει σήμερα τριάντα μήνες και είκοσι εφτά  μέρες προφυλάκισης, πέρα από κάθε συνταγματικό όριο, ενώ προχθές, με προκλητικά παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση του Συμβουλίου Εφετών, η κράτησή του παρατάθηκε ένα ακόμα εξάμηνο.

Έρχεται η σειρά της Ιταλίας ;

Η Ιταλία θα χρειαστεί κατά πάσα πιθανότητα να μπει σε πρόγραμμα διάσωσης μέσα στους επόμενους έξι μήνες,: αφού η χώρα βυθίζεται στην οικονομική κρίση και στις μεγάλες επιχειρήσεις εξαπλώνεται η πιστωτική κρίση. Αυτό αναφέρεται, σε εμπιστευτικό έγγραφο, μία από τις σημαντικότερες ιταλικές τράπεζες,της Mediobanca, της δεύτερης σε μέγεθος ιταλικής τράπεζας, για τη οποία, ο δείκτης "πιστωτικού κινδύνου" για την Ιταλία χτυπάει ήδη το καμπανάκι του κινδύνου, με την πτώση της αγοράς ομολόγων, παγκοσμίως, να συνεχίζεται για δεύτερη συνεχή εβδομάδα, εκτοξεύοντας το κόστος του χρέους.

"Ο χρόνος πιέζει", τονίζει ο κορυφαίος αναλυτής της Mediobanca, Anthony Guglielmi, σε ένα εμπιστευτικό σημείωμα. "Η ιταλική μακροοικονομική κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί το τελευταίο τρίμηνο, το αντίθετο μάλιστα. Γύρω στις 160 μεγάλες ιταλικές εταιρείες λειτουργούν σήμερα υπό καθεστώς  έκτακτης διαχείρισης λόγω της κρίσης."

Η έκθεση προειδοποιεί ότι η Ιταλία "θα καταλήξει αναπόφευκτα να ζητήσει οικονομική βοήθεια από την ΕΕ" μέσα στους επόμενους έξι μήνες, εκτός και αν μπορέσει να δανειστεί χαμηλότοκα και η οικονομία της ανακάμψει αισθητά .

Υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης, η έκθεση συγκρίνει την τρέχουσα κρίση με την περίοδο, που η χώρα είχε βγει από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα,SME, το 1992, παρά τα δραστικά μέτρα λιτότητας που είχε πάρει.

Οποιαδήποτε σοβαρή δοκιμασία στην αγορά χρέους της απειλεί να οξύνει και πάλι την κρίση στην ευρωζώνη. Και αυτό μπορεί και να έχει αρχίσει να γίνεται, αφού η Federal Reserve των ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει να μειώνει τη ρευστότητα σε δολάρια στο παγκόσμιο σύστημα.

Το ιταλικό χρέος, 2.100 δισ. ευρώ, είναι το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Η απόδοση των δεκαετών ομολόγων του ιταλικού δημοσίου ανέβηκε στα 4.8%, έως και 100 μονάδες βάσης από τότε που η Fed άρχισε να περιορίζει τη ρευστότητα, τον Μάιο. Αλλά η Mediobanca ανησυχεί πολύ για το χάσμα ανάμεσα στις αποδόσεις των βραχυπρόθεσμων χρεογράφων (BOT) και τα πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα (BTP), κοντά στη λήξη τους που λήγουν με τα BOT. Τα BOT που λήγουν στις 31 Ιουλίου έχουν απόδοση 0,48, ενώ το αντίστοιχο BTP 0.74%. Ο λόγος είναι ότι τα BOT προστατεύονται από την αναδιάρθρωση του χρέους,δηλαδή δεν μπορούν να κουρευτούν ποτέ.


Οι αποδόσεις εκτινάχτηκαν στο 5.1% στην Ισπανία, και 6.7% στην Πορτογαλία. Αυτό με τη σειρά του πίεσε τις αγορές εταιρικών χρεογράφων, πνίγοντας την όποια ανάκαμψη.

"Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να πάρει πολύ δραστικά μέτρα για να αντισταθμίσει την κατάσταση", δήλωσε ο Marchel Alexandrovich της Jefferies Fixed Income. "Παρατηρείται ένα ξεπούλημα σε χαμηλές τιμές σε όλους τους τομείς. Εάν η ΕΚΤ δεν κινηθεί, θα δούμε τα κέρδη των τελευταίων εννέα μηνών να γίνονται καπνός μέσα σε δύο εβδομάδες και την ευρωζώνη να επιστρέφει πίσω στο σημείο μηδέν."

Η ΕΚΤ πήρε πίσω τα προηγούμενα σχέδια της να κατευθύνει τις πιστώσεις προς τις μικρές επιχειρήσεις του Club Med. Η ιταλική Ένωση Τραπεζών τόνισε ότι απογοητεύτηκε πολύ από την τελευταία αναβολή των συνομιλιών για την τραπεζική ένωση της ευρωζώνης.

Ο Andrew Roberts της RBS είπε ότι ο κόσμος έχει γίνει " επικίνδυνος " αφού η κίνηση της Fed σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια ρευστότητα.


Ο Julian Callow της Barclays, δήλωσε ότι η Fed, η Τράπεζα της Ιαπωνίας, η Τράπεζα της Κίνας και άλλοι έχουν αγοράσει σχεδόν όλα τα 2.000 δισ. δολάρια ομόλογα ΑΑΑ που εκδόθηκαν την περασμένη χρονιά. Το αποτέλεσμα ήταν να στραφούν τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες και συνταξιοδοτικά ταμεία σε πιο ριψοκίνδυνους τίτλους, όπως η περιφέρεια της ευρωζώνης. Αυτό βοήθησε τη στήριξη της ευρωζώνης, και την κάλυψη των εξαιρετικά σοβαρών προβλημάτων". Η κίνηση της Fed είναι πολύ σημαντική, και αυξάνει δραματικά τις πραγματικές αποδόσεις", είπε.

Ενα οικονομικό βάρος κατά 5% θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό για την Ισπανία και την Ιταλία, οι οποίες υποφέρουν από μια συρρίκνωση του ονομαστικού τους ΑΕΠ.

Η Mediobanca, αναφέρει ότι ο σπνθήρας για μια έκρηξη της Ιταλίας θα μπορούσε να είναι μια  κρίση διάσωσης στη Σλοβενία ​​ή μια άσχημη εξέλιξη στην Αργεντινή, με την οποία συνδέονται στενά οι ιταλικές επιχειρήσεις. "Ειδικά η Αργεντινή μας ανησυχεί ιδιαίτερα, δεδομένου ότι είναι πιθανή μια νέα στάση πληρωμών".

Ο Guglielmi είπε ότι η βιομηχανική παραγωγή στην Ιταλία μειώθηκε κατά 25%, από το ανώτατο σημείο της, τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 9% και η πώληση σπιτιών έχει πέσει στα επίπεδα του 1985.

Η κρίση του 1992 ξεπεράστηκε με μια μεγάλη υποτίμηση, η οποία επέτρεψε στην Ιταλία να αποκαταστήσει δια μιας την εμπορική ανταγωνιστικότητά της. Η Mediobanca, αναφέρει: "Ο ζουρλομανδύας του ευρώ σήμερα είναι προφανές ότι δεν προσφέρει καμιά ευελιξία στην συναλλαγματική ισοτιμία. Με την υποτίμηση της ιταλικής λίρας η Ιταλία μπορούσε να ξεπληρώνει το μακροχρόνιο χρέος με πληθωριστικό χρήμα, κάτι που σήμερα δεν μπορεί να κάνει. Η επιστροφή της παραγωγής στα προ της κρίσης επίπεδα θα μπορούσε να γίνει μετά από 10 χρόνια.

[--->]

Απεργία πείνας του αναρχικού Κ. Σακκά, 25η μέρα και πέρα…

Ο αναρχικός Κ. Σακκάς έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από την Τρίτη 4 Ιούνη διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκισή του. Στις 4 Ιουνίου έληξε και το μέγιστο όριο προφυλάκισής που μπορεί να επιβληθεί σε έναν κρατούμενο κατηγορούμενο για δυο υποθέσεις, που είναι 30 μήνες.

Ο Κώστας Σακκάς, μαζί με τους Α. Μητρούσια, Γ. Καραγιαννίδη και Σ. Αντωνίου συνελήφθησαν στις 4 Δεκέμβρη του 2010, κατηγορούμενοι αρχικά για ανώνυμη τρομοκρατική οργάνωση και διακεκριμένη οπλοκατοχή, μαζί με άλλους 2 συλληφθέντες, οι οποίοι απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες, ενώ για τους ίδιους το κατηγορητήριο αναβαθμίστηκε σε δεύτερο χρόνο με την αιτιολογία της “συμμετοχής στην Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς”. Και οι τέσσερις αρνούνται την συμμετοχή τους στην οργάνωση, υπερασπιζόμενοι όμως την αναρχική τους ταυτότητα.

Λίγες μέρες πριν λήξει το μέγιστο όριο προφυλάκισής του, ο Κ. Σακκάς, ενημερώθηκε ότι αυτή θα συνεχιστεί για τους επόμενους 6 μήνες,χωρίς καμία αιτιολόγηση.

Οι πειραματισμοί του κράτους απέναντι στους αιχμάλωτους αγωνιστές είναι πρόβα ενός γενικευμένου πολέμου, απέναντι σε όλους τους καταπιεσμένους και έρχονται να σταθούν δίπλα στα ΕΚΑΜ στις απεργίες, στις εκκενωμένες καταλήψεις, στο χημικό πόλεμο κατά των διαδηλωτών, στις νυχτερινές εισβολές σε σπίτια στην Ιερισσό, στις διώξεις βάσει DNA κλπ.

Aποχή συσσιτίου από 4 Ιουνίου, οι Κ. Γουρνάς, Χ. Κορτέσης, Δ.Κουφοντίνας, Β.Σταθόπουλος

από 6 Ιουνίου οι  Ράμι Συριανός & Σπύρος Στρατούλης και από 17 Ιουνίου ο Ηλίας Καραντουμαν

[--->] 

Η σημασία και η προοπτική των κινητοποιήσεων

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του JoãoPedro Stedile (MST),στην εφημερίδα Brasil de fato, 25 Ιουνίου 2013

1. Ποιά είναι η εκτίμάηση σας τα γεγονότα που συγκλονίζουν τη Βραζιλία τις τελευταίες εβδομάδες; Ποιοί είναι οι οικονομικοί λόγοι που τα προκάλεσαν;

Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις. Προσωπικά, συμφωνώ με την ανάλυση της καθηγήτριας Erminia Maricato,που είναι και η καλλίτερη ειδικός που διαθέτουμε για ζητήματα αστικού χώρου και έχει δουλέψει κατά το παρελθόν στο Υπουργείο χωροταξίας επί υπουργίας Olivio Dutra.

 Η άποψη της είναι ότι οι πόλεις της Βραζιλίας περνούν μια κρίση,που οφείλεται στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Είχαμε μια τεράστια κερδοσκοπία στα ακίνητα που εκτίναξε τα νοίκια και την αξία της γης κατά 150% τα τρία τελευταία χρόνια. Το κεφάλαιο χρηματοδότησε, χωρίς κανένα έλεγχο από την κυβέρνηση, την πώληση αυτοκινήτων για να βγάλει χρήματα στο εξωτερικό και μετέτρεψε την κυκλοφορία στις πόλεις σε χάος. Ενώ την ίδια στιγμή,τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχει γίνει καμία απολύτως επένδυση στις δημόσιες συγκοινωνίες. 

Το επιδοτούμενο ομοσπονδιακό πρόγραμμα για αγορά πρώτης κατοικίας, για τα χαμηλά εισοδήματα, Minha Casa, Minha Vida, έσπρωξε τους φτωχούς προς τα προάστια των πόλεων,τα οποία όμως στερούνται υποδομών. Όλα αυτά προκάλεσαν μια δομική κρίση.. Οι άνθρωποι , στις μεγαλουπόλεις, ζουν μέσα σε μια κόλαση ξοδεύοντας τρεις με τέσσερις ημέρες ώρες στους δρόμους, λόγω του κυκλοφοριακού χάους, ενώ θα μπορούσαν να βρίσκονται με την οικογένεια τους, ή τους φίλους τους, να διαβάζουν ή να ασχολούνται με διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες. Πέρα όμως από αυτό έχουμε και την κακή ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών, ιδίως  στον τομέα της υγείας, αλλά και στην  εκπαίδευση, από το δημοτικό, μέχρι και το λύκειο από τα οποία οι μαθητές αποφοιτούν χωρίς να είναι σε θέση να συντάξουν ένα απλό κείμενο. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, μάλιστα, έχει μετατραπεί  σε αγορά πώλησης διπλωμάτων με δόσεις, για το 70% των φοιτητών.

Πόσο κοστίζει το λουκέτο

"Η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ και οποιοσδήποτε έωλος κυβερνητικός σχεδιασμός για τη συνέχεια, δημιουργεί αυτήν τη στιγμή στα κρατικά ταμεία ένα επιπλέον χρέος που ξεπερνά με μέτριους υπολογισμούς τα 300 εκατoμμύρια ευρώ και ίσως πλησιάσει και το μισό δισ. ευρώ", τόνισαν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

"Οι αποζημιώσεις των 2.650 εργαζομένων, οι ρήτρες συμβολαίων, η ακύρωση συμφωνιών παραγωγών προγράμματος, τεράστιο κόστος για αποζημιώσεις πάσης φύσεως, με την “ΚΥΑ Κεδίκογλου” μεταφέρονται όλες στο δημόσιο λογιστικό και στον ελλειμματικό προϋπολογισμό" συμπλήρωσαν, υποστηρίζοντας ότι τα λάθη της αιφνιδιαστικής επιχείρησης κλεισίματος της ΕΡΤ δεν πρόκειται να διορθωθούν.

Πώς να στήσεις μια προβοκάτσια #ert

Δημοσιεύματα περί «έρημης ΕΡΤ» εμφανίστηκαν ξαφνικά σήμερα σε διάφορα καθεστωτικά μέσα. Οι εικόνες από άδεια studio, άδειους διαδρόμους, ακόμα και μια άδεια σκάλα ήταν αυτές που ανέλαβαν να μας βάλουν στο κλίμα εγκατάλειψης της μάχης. Πως όμως στήθηκε αυτό το ρεπορτάζ;

Γιάννης Μανιάτης, Υπουργός Περιβάλλοντος. Eξεπλάγη κανείς;

Όπως είχαμε σιωπηλά προβλέψει (εδώ, στο Συμπέρασμα 2) τότε που ακόμα δεν είχε ακουστεί τίποτα για ανασχηματισμό , ο νέος Υπουργός ΠΕΚΑ είναι ο Γιάννης Μανιάτης.

Χωρίς την ηρωίνης τους,οι αγορές καταρρέουν

Από τότε που ο Ben Bernanke έβαλε χρονικό όριο στις "ενέσεις ρευστότητας" τα χρηματιστήρια ακολούθησαν μόνο μία πορεία : την πτωτική. Σήμερα είναι η τέταρτη ημέρα πτώσης.

 Το πλήγμα ήταν πολύ μεγάλο για να μπορέσει να απορροφηθεί τόσο εύκολα. Σε τελευταία ανάλυση η χρονιά  που μας πέρασε ήταν μια χρονιά "ηρεμίας"  για τα χρηματιστικά κεφάλαια μόνο και μόνο επειδή οι τεράστιες ενέσεις ρευστότητας (και η ΕΚΤ συνέβαλε σ’ αυτό, ακόμη και σε μικρότερο βαθμό, με τη μορφή άτοκων δανείων) έφεραν εύκολα κέρδη: οι τράπεζες καθάρισαν τους ισολογισμούς τους, ξεφορτώνοντας ένα μέρος από τα  "σκουπίδια" τους, μπορούσαν να πάρουν χρήμα με μηδενικό επιτόκιο και να το δανείσουν με "θετικό", σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις (π.χ.Ιταλία) άγγιζαν τα όρια της τοκογλυφίας.

Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν πού να επενδύσουν όλη αυτή τη ρευστότητα. Η πραγματική οικονομία στο σύνολο της- πέρα από κάποιους θύλακες - αντιμετωπίζει προβλήματα υπερπαραγωγής, οπότε δεν χρειάζεται  δάνεια για επενδύσεις, σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό. Ετσι, το μόνο που έμενε ήταν οι αγορές μετοχών και τα κρατικά ομόλογα.
Ο Bernanke έκανε το θαύμα του. Ακόμη και τα γερμανικά ομόλογα άρχισαν να πουλιούνται , περισσότερο και από τα ιταλικά. Πώς κι έτσι; Εντωμεταξύ έβγαζες ένα καλό κέρδος αν πουλούσες αμέσως (η τιμή των γερμανικών ομόλογων  ήταν πλέον τέτοια που έδινε  "μηδενική απόδοση", οπότε δεν συνέφερε να τα κρατήσεις κι άλλο), και, δεύτερον, επέστρεψε η υποψία ότι το ευρώ δεν είναι και τόσο καλά όσο ο  Draghi και το Eurogroup  δείχνουν να πιστεύουν. Μπορεί να είχαμε τη διάσωση της Κύπρου (που κατέληξε μεταξύ άλλων με την υποχρεωτική εισφορά των τρεχούμενων  λογαριασμών, ένα είδος  "απόλυτου όπλου "  κατά των ντόπιων επενδυτών), αλλά η επιστροφή  μιας ενδεχόμενης στάσης πληρωμών της Ελλάδας –σε συνδυασμό με μια κάπως σοβαρή εσωτερική πολιτική κρίση - δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.
Η "διαφυγή από τον κίνδυνο" αφορούσε – κάπως τρελό- ακόμα και τον χρυσό που έπεσε κάτω από 1.300 δολάρια την ουγγιά (είχε φτάσει σχεδόν τα 2.000), επιβραβεύοντας έτσι– τρόπος του λέγειν - το αμερικανικό δολάριο, το αυτοκρατορικό νόμισμα που λειτουργεί έτσι όχι μόνο σαν  λογιστική μονάδα και μέσο πληρωμής, αλλά και σαν αποθεματικό νόμισμα. Μια "καλή" θέση όπου μπορείς να παρκάρεις περιμένοντας να δεις αν  τα σύννεφα στον ορίζοντα αραιώσουν.

Μια "επιβράβευση"  τρόπος του λέγειν, επειδή όπως τόνιζαν, το "καταφύγιο" του δολαρίου ανεβάζει την τιμή του, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την οικονομική ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες που μόλις είχε αρχίσει να ανακάμπτει  κάπως λόγω του αδύναμου δολαρίου που έκανε πιο εύκολες τις εξαγωγές.

Αλλά αυτός που μπορεί να πληρώσει πολύ ακριβά την επιλογή του Bernanke είναι η Ιαπωνία, η οποία παραμένει ένας από τους πυλώνες της παγκόσμιας οικονομίας. Η επιλογή του συντηρητικού Abe – να τυπώσει γιεν για να το υποτιμήσει και ως εκ τούτου να αυξήσει τις εξαγωγές και  να βγει από τον αποπληθωρισμό στοχεύοντας σε ετήσιο ρυθμό πληθωρισμού 2 % - απειλεί να πάρει αυτοκτονικές διαστάσεις. Με την Κίνα και την Ευρώπη σε εμφανή επιβράδυνση, το Τόκιο θα ήθελε τις ΗΠΑ να παίξουν το ρόλο της ατμομηχανής για κάποιο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον όσον αφορά την απορρόφηση των εξαγωγών τους. Αλλά αν οι ΗΠΑ πάνε καλά, τότε ο Bernanke μπορεί να κλείσει νωρίτερα από το αναμενόμενο τη βρύση της ρευστότητας. Και τότε για τα ιαπωνικά προϊόντα η αγορά των ΗΠΑ θα γίνει ξαφνικά λιγότερο φιλόξενη.

Όλα αυτά τα ονομάζουμε "αντιφάσεις" και  τον όρο αυτό, σήμερα, έχουν αρχίσει να τον χρησιμοποιούν ακόμα και οι ναυαρχίδες των καπιταλιστικών μμε.

Το πρόβλημα είναι ότι, για να ξεπεραστεί αυτή "η αντίφαση", δεν υπάρχει  πλέον κανένας που να διαθέτει το κατάλληλο μοντέλο ανάπτυξης για το σκοπό αυτό. Στο χώρο του καπιταλισμού, τουλάχιστον. Έτσι, συνεχίζουν να πλέουν  χωρίς πυξίδα, με την ελπίδα ότι η διακοπή της  πηγής της ρευστότητας δεν θα οδηγήσει σε λουτρά αίματος. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Σύμφωνα με τον Richard Koo του Nomura Institute (Τράπεζα Nomura), όχι, "υπάρχουν πολύ λίγες πιθανότητες η εγκατάλειψη των πολιτικών  ποσοτικής χαλάρωσης να περάσουν  ανώδυνα."

Πόσος πόνος, ακόμα;

[--->]