Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του JoãoPedro Stedile (MST),στην εφημερίδα Brasil de fato, 25 Ιουνίου
2013
1. Ποιά είναι η εκτίμάηση σας τα γεγονότα που
συγκλονίζουν τη Βραζιλία τις τελευταίες εβδομάδες; Ποιοί είναι οι οικονομικοί
λόγοι που τα προκάλεσαν;
Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις. Προσωπικά, συμφωνώ με την ανάλυση της καθηγήτριας Erminia Maricato,που είναι και η καλλίτερη ειδικός που διαθέτουμε για ζητήματα αστικού χώρου και έχει δουλέψει κατά το παρελθόν στο Υπουργείο χωροταξίας επί υπουργίας Olivio Dutra.
Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις. Προσωπικά, συμφωνώ με την ανάλυση της καθηγήτριας Erminia Maricato,που είναι και η καλλίτερη ειδικός που διαθέτουμε για ζητήματα αστικού χώρου και έχει δουλέψει κατά το παρελθόν στο Υπουργείο χωροταξίας επί υπουργίας Olivio Dutra.
Η άποψη της είναι ότι οι πόλεις της Βραζιλίας περνούν μια κρίση,που οφείλεται στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.
Είχαμε μια τεράστια κερδοσκοπία στα ακίνητα που εκτίναξε τα νοίκια και την αξία
της γης κατά 150% τα τρία τελευταία χρόνια. Το κεφάλαιο χρηματοδότησε, χωρίς κανένα
έλεγχο από την κυβέρνηση, την πώληση αυτοκινήτων για να βγάλει χρήματα στο
εξωτερικό και μετέτρεψε την κυκλοφορία στις πόλεις σε χάος. Ενώ την ίδια
στιγμή,τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχει γίνει καμία απολύτως επένδυση στις
δημόσιες συγκοινωνίες.
Το επιδοτούμενο ομοσπονδιακό πρόγραμμα για αγορά
πρώτης κατοικίας, για τα χαμηλά εισοδήματα, Minha Casa, Minha Vida, έσπρωξε τους φτωχούς προς τα προάστια των πόλεων,τα οποία όμως στερούνται
υποδομών. Όλα αυτά προκάλεσαν μια δομική κρίση.. Οι άνθρωποι , στις μεγαλουπόλεις, ζουν μέσα σε μια κόλαση ξοδεύοντας τρεις με τέσσερις ημέρες ώρες στους δρόμους, λόγω
του κυκλοφοριακού χάους, ενώ θα μπορούσαν να βρίσκονται με την οικογένεια τους, ή τους
φίλους τους, να διαβάζουν ή να ασχολούνται με διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες.
Πέρα όμως από αυτό έχουμε και την κακή ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών, ιδίως στον τομέα της υγείας, αλλά και στην
εκπαίδευση, από το δημοτικό, μέχρι και το λύκειο από τα οποία οι
μαθητές αποφοιτούν χωρίς να είναι σε θέση να συντάξουν ένα απλό κείμενο. Η τριτοβάθμια
εκπαίδευση, μάλιστα, έχει μετατραπεί σε
αγορά πώλησης διπλωμάτων με δόσεις, για το 70% των φοιτητών.
2. Και από πολιτική άποψη, τι συνέβη;
Τα 15 χρόνια νεοφιλελευθερισμού, και ειδικά τα δέκα τελευταία χρόνια μιας Κυβέρνησης ταξικής, έχουν άλλαξαν τον τρόπο άσκησης της πολιτικής, κάνοντας την όμηρο στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα κόμματα γέρασαν,έχουν μια σάπια συμπεριφορά και σήμερα δεν είναι παρά ταμπέλες που προσελκύουν, σε μεγάλο βαθμό, κάθε είδους οπορτουνιστικά στοιχεία πρόθυμα να αναλάβουν δημόσια αξιώματα ή να βάλουν χέρι στον κρατικό κορβανά, για τα δικά τους συμφέροντα.
Όλοι οι νέοι που γεννήθηκαν μετά την εποχή του κινήματος diretas já [1] δεν είχαν την δυνατότητα να συμμετάσχουν στην πολιτική. Σήμερα, για να βάλει κάποιος υποψηφιότητα για κάποια θέση, όπως για παράδειγμα, αυτή του σύμβουλου, πρέπει να διαθέτει πάνω από ένα εκατομμύριο reais (γύρω στα 442.000 δολάρια),ενώ για βουλευτής γύρω στα 10 εκατ. reais Βέβαια, οι καπιταλιστές πληρώνουν και στη συνέχεια οι πολιτικοί υπακούουν. Η νεολαία έχει μπουχτίσει από αυτή τη μορφή αστικής πολιτικής, εμπορευματοποιημένη.
Το χειρότερο όμως είναι ότι όλα τα κόμματα της θεσμικής αριστεράς, έχουν προσαρμοστεί σε αυτές τις μεθόδους. Και αυτό έχει προκαλέσει στη νεολαία μια βαθιά απέχθεια για τον τρόπο συμπεριφοράς των κομμάτων. Η νεολαία δεν είναι απολιτική, το αντίθετο, είναι τόσο πολύ πολιτικοποιημένη που κατέβασε την πολιτική στους δρόμους, ακόμα και αν δεν συνειδητοποιεί τις πράξεις. Λέει όμως ότι δεν αντέχει πια να βλέπει από την τηλεόραση αυτές τις πολιτικές πρακτικές υφαρπαγής της ψήφο των ανθρώπων που βασίζονται στο ψέμα και στη χειραγώγηση.
3. Και γιατί οι διαδηλώσεις ξέσπασαν μόλις τώρα;
Ίσως επειδή συσσωρεύτηκαν διάφοροι παράγοντες που έχουν να κάνουν πιο πολύ με το χαρακτήρα της ψυχολογίας των μαζών παρά με μια σχεδιασμένη πολιτική απόφαση. Στο συνολικότερο κλίμα, στο οποία έχω ήδη αναφερθεί, ήλθαν να προστεθούν και οι καταγγελίες για υπερκοστολόγηση των έργων των σταδίων,κάτι που αποτελεί πραγματική πρόκληση για το λαό. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από αυτές. Το δίκτυο Globo πήρε από την Κυβέρνηση της πολιτείας του Ρίο και την περιφέρεια, 20 εκατομμύρια reais, χρήματα του δημοσίου, για την δίωρη τηλεοπτική κάλυψη, της κλήρωσης των αγώνων του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Το γήπεδο της Μπραζίλια κόστισε 1.4 δισ. και η πόλη δεν έχει λεωφορεία! Η FIFA επέβαλε μια ανοικτή δικτατορία στην οποία όλες οι τοπικές αρχές υπάκουσαν. Τα εγκαίνια για δεύτερη φορά του Μαρακανά ήταν ένα χαστούκι στο βραζιλιάνικο λαό. Οι φωτογραφίες, μιλούσαν από μόνες τους, στο μεγαλύτερο ναό του ποδοσφαίρου στον κόσμο δεν έβλεπες ούτε ένα νέγρο, ούτε μια μιγάδα! Και αμέσως μετά, η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των λεωφορείων, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι της εξέγερσης και της αγανάκτησης. Ευτυχώς, που η νεολαία ξύπνησε.
4. Γιατί η εργατική τάξη δεν έχει ακόμη κατέβει στους δρόμους;
Αλήθεια είναι, η εργατική τάξη δεν έχει ακόμα κατέβει στους δρόμους. Στους δρόμους είναι τα παιδιά της μεσαίας τάξης, της κατώτερης μεσαίας τάξης, και μάλιστα ορισμένοι νέοι που ο
Andre Singer θα τους χαρακτήριζε υποπρολετάριους, παιδιά που σπουδάζουν και εργάζονται συγχρόνως στον τομέα των υπηρεσιών, με βελτιωμένο καταναλωτικό επίπεδο, που θέλουν να ακουστούν.
Η μείωσης της τιμής του εισιτηρίου των αστικών συγκοινωνιών ενδιέφερε πολύ όλο το λαό, και αυτό ήταν το πιο επιτυχημένο στοιχείο του Κινήματος δωρεάν συγκοινωνίες(Movimento Passe livre), το οποίο κατάφερε να κινητοποιήσει τον κόσμο στο όνομα των συμφέροντων του λαού. Και ο λαός στήριξε αυτές τις εκδηλώσεις κατι που μπορούμε να το δούμε και από τα ποσοστά συμμετοχής των νέων ανθρώπων, ειδικά όταν ξεκίνησε η καταστολή.
Η εργατική τάξη αργεί να κινηθεί, αλλά όταν κινείται, πλήττει άμεσα το κεφάλαιο, κάτι το οποίο ακόμα δεν το έχουμε δει να γίνεται.
Νομίζω ότι οι οργανώσεις που παίζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή με την εργατική τάξη δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τι συμβαίνει και είναι κάπως διστακτικές. Όμως, η τάξη, ως τάξη, νομίζω ότι είναι πρόθυμη να αγωνιστεί και αυτή. Αυτό μπορούμε να το δούμε από τον αριθμό των απεργιών για αυξήσεις των μισθών που έχουν φτάσει στα επίπεδα της δεκαετίας του '80. Πιστεύω ότι είναι απλά θέμα χρόνου και ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι διαμεσολαβήσεις θα καταφέρουν να αξιοποιήσουν τους στόχους που θα παρακινήσουν τους εργαζόμενους να μπουν στον αγώνα. Τις τελευταίες ημέρες, βλέπουμε ήδη σε ορισμένες μικρότερες πόλεις και τα προάστια των μεγάλων πόλεων να οργανώνονται κινητοποιήσεις με αιτήματα τοπικά. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
5. Και εσείς του MST και οι αγρότες, δεν έχετε ακόμα κινηθεί ....
Είναι αλήθεια. Στις πρωτεύουσες κοντά σε δικούς μας οικισμούς και μικροκαλλιεργητές συμμετέχουμε ήδη. Και είμαι επίσης αυτόπτης μάρτυρας ότι μας υποδέχτηκαν πολύ ζεστά, με την κόκκινη σημαία μας και το αίτημα για Αγροτική Μεταρρύθμιση και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για όλους τους ανθρώπους. Πιστεύω ότι τις επόμενες εβδομάδες η συμμετοχή μας θα είναι μεγαλύτερη, με διαδηλώσεις αγροτών στους δρόμους και στους δήμους της ενδοχώρας. Οι αγωνιστές μας πεθαίνουν από διάθεση να συμμετάσχουν στον αγώνα και τις κινητοποιήσεις. Ελπίζω ότι θα κινηθούν το συντομότερο δυνατόν.
6. Ποια είναι η γνώμη σας για τα επεισόδια βίας που παρατηρήθηκαν σε κάποιες διαδηλώσεις;
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να σχετικοποιήσουμε τα πράγματα. Η αστική τάξη, μέσα από τις
τηλεοράσεις της, ακολούθησε μια τακτική για να τρομάξει τους ανθρώπους δείχνοντας μόνο
ανθρώπους να προκαλούν ταραχές και να τα σπάνε. Πρόκειται για ομάδες μειοψηφικές
και ασήμαντες μπροστά στις χιλιάδες ανθρώπους που κινητοποιήθηκαν.
Τη δεξιά, τη συμφέρει να περάσει στο φαντασιακό του πληθυσμού ότι πρόκειται μόνο ταραχές και, ότι τελικά, αν δημιουργηθεί χάος, να τα ρίξει στην κυβέρνηση και να ζητήσει την επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει στην κτηνωδία να καλέσει την Εθνική Φρουρά και το στρατό για την καταστολή των διαδηλώσεων. Αυτό ονειρεύεται η δεξιά! Υπάρχουν οργανωμένες ομάδες της δεξιάς με ειδικό στόχο τις προβοκάτσιες και τις λεηλασίες. Στο Σάο Πάολο έδρασαν φασιστικές ομάδες. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο έδρασαν πολιτοφυλακές από μπράβους που προστατεύουν τους Συντηρητικούς πολιτικούς. Είναι σαφές, ότι υπάρχει και ένα υπόστρωμα λούμπεν προλεταριάτου που εμφανίζεται σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση για πλιάτσικο, στα γήπεδα, στο καρναβάλι, ακόμη και στις θρησκευτικές γιορτές, μήπως βγάλει κάποιο κέρδος.
7. Οπότε στους δρόμους έχουμε ένα αγώνα ταξικό, ή πρόκειται για νέους που εκδηλώνουν απλά την αγανάκτησή τους;
Είναι σαφές ότι στους δρόμους έχουμε ένα αγώνα ταξικό. Αν και προς το παρόν έχουμε να κάνουμε με μια σύγκρουση ιδεολογική . Αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι οι ίδια οι νέοι που κινητοποιήθηκαν, λόγω της ταξικής τους καταγωγής, δεν συνειδητοποιούν ότι συμμετέχουν σε μια σύγκρουση ιδεολογική. Βλέπετε, αυτοί κάνουν πολιτική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στους δρόμους. Και μετά γράφουν στα πανό τους, είμαστε ενάντια στα κόμματα και την πολιτική; Να γιατί διαδόθηκαν τόσο πολύ τα συνθήματα που έγραφαν στα πανό. Αυτό γίνεται σε κάθε πόλη, σε κάθε διαδήλωση, μια μόνιμη ιδεολογική σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικά ταξικά συμφέροντα. Οι νέοι σήμερα διεκδικούνται από τις ιδέες της δεξιάς όσο και της αριστεράς, από τους καπιταλιστές όσο και από την εργατική τάξη.
8. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτάσεις της δεξιάς;
Η άρχουσα τάξη, οι καπιταλιστές και τα ιδεολογικά φερέφωνα τους εμφανίζονται καθημερινά στις τηλεόρασεις έχοντας ένα μεγάλο στόχο: να φθείρουν όσο μπορούν περισσότερο την κυβέρνηση της Ντίλμα, να αποδυναμώσουν τις οργανωτικές μορφές της εργατικής τάξης, να αποδυναμώσουν τις προτάσεις για διαρθρωτικές αλλαγές στην Βραζιλιάνικη κοινωνία και να κερδίσουν τις εκλογές του 2014, για να ανασυνθέσουν την πλήρη ηγεμονία τους στο κράτος που σήμερα αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης.
Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους αλλάζουν συνέχεια τακτική. Ορισμένες φορές προκαλούν τη βία για να επισκιάσουν τους στόχους της νεολαίας. Άλλες φορές περνάνε στα πανό των νέων τα δικά τους συνθήματα. Για παράδειγμα, η διαδήλωση του Σαββάτου, αρκετά μικρή,στο Σάο Πάολο, ήταν τελείως χειραγωγημένη από τμήματα της δεξιάς που ζητούσαν μόνο την κατάργηση του PEC 37 [2], με πανομοιότυπα πανό ...και τα ίδια συνθήματα. Σίγουρα η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων δεν γνωρίζει καν περί τίνος πρόκειται. Και αυτό μπορεί να είναι ένα δευτερεύον θέμα για την εργατική τάξη, αλλά η δεξιά προσπαθεί να υψώσει τα λάβαρα της ηθικής, όπως έκανε με την UDN στο παρελθόν.
Έχω δει σε κοινωνικά δίκτυα που ελέγχονται από τη δεξιά, ότι στα αιτήματα τους,εκτός από το PEC 37, είναι: η παραίτηση του Renan [3], η Εξεταστική Επιτροπή για τις δαπάνες του Κυπέλλου, η κήρυξη της διαφθοράς ως απεχθούς εγκλήματος και η κατάργηση του ειδικού δικαστήριου για πολιτικούς. Ήδη οι πιο φασιστικές ομάδες ζητούν την παραίτηση της Ντίλμα και μαζεύουν υπογραφές ζητώντας την προσαγωγή της σε δίκη. Ευτυχώς αυτά τα συνθήματα δεν έχουν καμία σχέση με τις συνθήκες διαβίωσης των μαζών, ακόμη και αν μπορούν να χειραγωγηθούν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και αντικειμενικά πυροβολούν τα πόδια τους. Στο φινάλε η αστική τάξη της Βραζιλίας, οι επιχειρηματίες της και οι πολιτικοί, είναι οι μεγαλύτεροι διεφθαρμένοι και διαφθορείς. Ποιος τσέπωσε τια λεφτά από τα υπερκοστολογημένα έργα του Κυπέλλου; Το τηλεοπτικό δίκτυο Globe και οι εργολάβοι.
2. Και από πολιτική άποψη, τι συνέβη;
Τα 15 χρόνια νεοφιλελευθερισμού, και ειδικά τα δέκα τελευταία χρόνια μιας Κυβέρνησης ταξικής, έχουν άλλαξαν τον τρόπο άσκησης της πολιτικής, κάνοντας την όμηρο στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα κόμματα γέρασαν,έχουν μια σάπια συμπεριφορά και σήμερα δεν είναι παρά ταμπέλες που προσελκύουν, σε μεγάλο βαθμό, κάθε είδους οπορτουνιστικά στοιχεία πρόθυμα να αναλάβουν δημόσια αξιώματα ή να βάλουν χέρι στον κρατικό κορβανά, για τα δικά τους συμφέροντα.
Όλοι οι νέοι που γεννήθηκαν μετά την εποχή του κινήματος diretas já [1] δεν είχαν την δυνατότητα να συμμετάσχουν στην πολιτική. Σήμερα, για να βάλει κάποιος υποψηφιότητα για κάποια θέση, όπως για παράδειγμα, αυτή του σύμβουλου, πρέπει να διαθέτει πάνω από ένα εκατομμύριο reais (γύρω στα 442.000 δολάρια),ενώ για βουλευτής γύρω στα 10 εκατ. reais Βέβαια, οι καπιταλιστές πληρώνουν και στη συνέχεια οι πολιτικοί υπακούουν. Η νεολαία έχει μπουχτίσει από αυτή τη μορφή αστικής πολιτικής, εμπορευματοποιημένη.
Το χειρότερο όμως είναι ότι όλα τα κόμματα της θεσμικής αριστεράς, έχουν προσαρμοστεί σε αυτές τις μεθόδους. Και αυτό έχει προκαλέσει στη νεολαία μια βαθιά απέχθεια για τον τρόπο συμπεριφοράς των κομμάτων. Η νεολαία δεν είναι απολιτική, το αντίθετο, είναι τόσο πολύ πολιτικοποιημένη που κατέβασε την πολιτική στους δρόμους, ακόμα και αν δεν συνειδητοποιεί τις πράξεις. Λέει όμως ότι δεν αντέχει πια να βλέπει από την τηλεόραση αυτές τις πολιτικές πρακτικές υφαρπαγής της ψήφο των ανθρώπων που βασίζονται στο ψέμα και στη χειραγώγηση.
3. Και γιατί οι διαδηλώσεις ξέσπασαν μόλις τώρα;
Ίσως επειδή συσσωρεύτηκαν διάφοροι παράγοντες που έχουν να κάνουν πιο πολύ με το χαρακτήρα της ψυχολογίας των μαζών παρά με μια σχεδιασμένη πολιτική απόφαση. Στο συνολικότερο κλίμα, στο οποία έχω ήδη αναφερθεί, ήλθαν να προστεθούν και οι καταγγελίες για υπερκοστολόγηση των έργων των σταδίων,κάτι που αποτελεί πραγματική πρόκληση για το λαό. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από αυτές. Το δίκτυο Globo πήρε από την Κυβέρνηση της πολιτείας του Ρίο και την περιφέρεια, 20 εκατομμύρια reais, χρήματα του δημοσίου, για την δίωρη τηλεοπτική κάλυψη, της κλήρωσης των αγώνων του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Το γήπεδο της Μπραζίλια κόστισε 1.4 δισ. και η πόλη δεν έχει λεωφορεία! Η FIFA επέβαλε μια ανοικτή δικτατορία στην οποία όλες οι τοπικές αρχές υπάκουσαν. Τα εγκαίνια για δεύτερη φορά του Μαρακανά ήταν ένα χαστούκι στο βραζιλιάνικο λαό. Οι φωτογραφίες, μιλούσαν από μόνες τους, στο μεγαλύτερο ναό του ποδοσφαίρου στον κόσμο δεν έβλεπες ούτε ένα νέγρο, ούτε μια μιγάδα! Και αμέσως μετά, η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των λεωφορείων, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι της εξέγερσης και της αγανάκτησης. Ευτυχώς, που η νεολαία ξύπνησε.
4. Γιατί η εργατική τάξη δεν έχει ακόμη κατέβει στους δρόμους;
Αλήθεια είναι, η εργατική τάξη δεν έχει ακόμα κατέβει στους δρόμους. Στους δρόμους είναι τα παιδιά της μεσαίας τάξης, της κατώτερης μεσαίας τάξης, και μάλιστα ορισμένοι νέοι που ο
Andre Singer θα τους χαρακτήριζε υποπρολετάριους, παιδιά που σπουδάζουν και εργάζονται συγχρόνως στον τομέα των υπηρεσιών, με βελτιωμένο καταναλωτικό επίπεδο, που θέλουν να ακουστούν.
Η μείωσης της τιμής του εισιτηρίου των αστικών συγκοινωνιών ενδιέφερε πολύ όλο το λαό, και αυτό ήταν το πιο επιτυχημένο στοιχείο του Κινήματος δωρεάν συγκοινωνίες(Movimento Passe livre), το οποίο κατάφερε να κινητοποιήσει τον κόσμο στο όνομα των συμφέροντων του λαού. Και ο λαός στήριξε αυτές τις εκδηλώσεις κατι που μπορούμε να το δούμε και από τα ποσοστά συμμετοχής των νέων ανθρώπων, ειδικά όταν ξεκίνησε η καταστολή.
Η εργατική τάξη αργεί να κινηθεί, αλλά όταν κινείται, πλήττει άμεσα το κεφάλαιο, κάτι το οποίο ακόμα δεν το έχουμε δει να γίνεται.
Νομίζω ότι οι οργανώσεις που παίζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή με την εργατική τάξη δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τι συμβαίνει και είναι κάπως διστακτικές. Όμως, η τάξη, ως τάξη, νομίζω ότι είναι πρόθυμη να αγωνιστεί και αυτή. Αυτό μπορούμε να το δούμε από τον αριθμό των απεργιών για αυξήσεις των μισθών που έχουν φτάσει στα επίπεδα της δεκαετίας του '80. Πιστεύω ότι είναι απλά θέμα χρόνου και ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι διαμεσολαβήσεις θα καταφέρουν να αξιοποιήσουν τους στόχους που θα παρακινήσουν τους εργαζόμενους να μπουν στον αγώνα. Τις τελευταίες ημέρες, βλέπουμε ήδη σε ορισμένες μικρότερες πόλεις και τα προάστια των μεγάλων πόλεων να οργανώνονται κινητοποιήσεις με αιτήματα τοπικά. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
5. Και εσείς του MST και οι αγρότες, δεν έχετε ακόμα κινηθεί ....
Είναι αλήθεια. Στις πρωτεύουσες κοντά σε δικούς μας οικισμούς και μικροκαλλιεργητές συμμετέχουμε ήδη. Και είμαι επίσης αυτόπτης μάρτυρας ότι μας υποδέχτηκαν πολύ ζεστά, με την κόκκινη σημαία μας και το αίτημα για Αγροτική Μεταρρύθμιση και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για όλους τους ανθρώπους. Πιστεύω ότι τις επόμενες εβδομάδες η συμμετοχή μας θα είναι μεγαλύτερη, με διαδηλώσεις αγροτών στους δρόμους και στους δήμους της ενδοχώρας. Οι αγωνιστές μας πεθαίνουν από διάθεση να συμμετάσχουν στον αγώνα και τις κινητοποιήσεις. Ελπίζω ότι θα κινηθούν το συντομότερο δυνατόν.
6. Ποια είναι η γνώμη σας για τα επεισόδια βίας που παρατηρήθηκαν σε κάποιες διαδηλώσεις;
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να σχετικοποιήσουμε τα πράγματα. Η αστική τάξη, μέσα από τις
τηλεοράσεις της, ακολούθησε μια τακτική για να τρομάξει τους ανθρώπους δείχνοντας μόνο
ανθρώπους να προκαλούν ταραχές και να τα σπάνε. Πρόκειται για ομάδες μειοψηφικές
και ασήμαντες μπροστά στις χιλιάδες ανθρώπους που κινητοποιήθηκαν.
Τη δεξιά, τη συμφέρει να περάσει στο φαντασιακό του πληθυσμού ότι πρόκειται μόνο ταραχές και, ότι τελικά, αν δημιουργηθεί χάος, να τα ρίξει στην κυβέρνηση και να ζητήσει την επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει στην κτηνωδία να καλέσει την Εθνική Φρουρά και το στρατό για την καταστολή των διαδηλώσεων. Αυτό ονειρεύεται η δεξιά! Υπάρχουν οργανωμένες ομάδες της δεξιάς με ειδικό στόχο τις προβοκάτσιες και τις λεηλασίες. Στο Σάο Πάολο έδρασαν φασιστικές ομάδες. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο έδρασαν πολιτοφυλακές από μπράβους που προστατεύουν τους Συντηρητικούς πολιτικούς. Είναι σαφές, ότι υπάρχει και ένα υπόστρωμα λούμπεν προλεταριάτου που εμφανίζεται σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση για πλιάτσικο, στα γήπεδα, στο καρναβάλι, ακόμη και στις θρησκευτικές γιορτές, μήπως βγάλει κάποιο κέρδος.
7. Οπότε στους δρόμους έχουμε ένα αγώνα ταξικό, ή πρόκειται για νέους που εκδηλώνουν απλά την αγανάκτησή τους;
Είναι σαφές ότι στους δρόμους έχουμε ένα αγώνα ταξικό. Αν και προς το παρόν έχουμε να κάνουμε με μια σύγκρουση ιδεολογική . Αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι οι ίδια οι νέοι που κινητοποιήθηκαν, λόγω της ταξικής τους καταγωγής, δεν συνειδητοποιούν ότι συμμετέχουν σε μια σύγκρουση ιδεολογική. Βλέπετε, αυτοί κάνουν πολιτική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στους δρόμους. Και μετά γράφουν στα πανό τους, είμαστε ενάντια στα κόμματα και την πολιτική; Να γιατί διαδόθηκαν τόσο πολύ τα συνθήματα που έγραφαν στα πανό. Αυτό γίνεται σε κάθε πόλη, σε κάθε διαδήλωση, μια μόνιμη ιδεολογική σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικά ταξικά συμφέροντα. Οι νέοι σήμερα διεκδικούνται από τις ιδέες της δεξιάς όσο και της αριστεράς, από τους καπιταλιστές όσο και από την εργατική τάξη.
8. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτάσεις της δεξιάς;
Η άρχουσα τάξη, οι καπιταλιστές και τα ιδεολογικά φερέφωνα τους εμφανίζονται καθημερινά στις τηλεόρασεις έχοντας ένα μεγάλο στόχο: να φθείρουν όσο μπορούν περισσότερο την κυβέρνηση της Ντίλμα, να αποδυναμώσουν τις οργανωτικές μορφές της εργατικής τάξης, να αποδυναμώσουν τις προτάσεις για διαρθρωτικές αλλαγές στην Βραζιλιάνικη κοινωνία και να κερδίσουν τις εκλογές του 2014, για να ανασυνθέσουν την πλήρη ηγεμονία τους στο κράτος που σήμερα αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης.
Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους αλλάζουν συνέχεια τακτική. Ορισμένες φορές προκαλούν τη βία για να επισκιάσουν τους στόχους της νεολαίας. Άλλες φορές περνάνε στα πανό των νέων τα δικά τους συνθήματα. Για παράδειγμα, η διαδήλωση του Σαββάτου, αρκετά μικρή,στο Σάο Πάολο, ήταν τελείως χειραγωγημένη από τμήματα της δεξιάς που ζητούσαν μόνο την κατάργηση του PEC 37 [2], με πανομοιότυπα πανό ...και τα ίδια συνθήματα. Σίγουρα η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων δεν γνωρίζει καν περί τίνος πρόκειται. Και αυτό μπορεί να είναι ένα δευτερεύον θέμα για την εργατική τάξη, αλλά η δεξιά προσπαθεί να υψώσει τα λάβαρα της ηθικής, όπως έκανε με την UDN στο παρελθόν.
Έχω δει σε κοινωνικά δίκτυα που ελέγχονται από τη δεξιά, ότι στα αιτήματα τους,εκτός από το PEC 37, είναι: η παραίτηση του Renan [3], η Εξεταστική Επιτροπή για τις δαπάνες του Κυπέλλου, η κήρυξη της διαφθοράς ως απεχθούς εγκλήματος και η κατάργηση του ειδικού δικαστήριου για πολιτικούς. Ήδη οι πιο φασιστικές ομάδες ζητούν την παραίτηση της Ντίλμα και μαζεύουν υπογραφές ζητώντας την προσαγωγή της σε δίκη. Ευτυχώς αυτά τα συνθήματα δεν έχουν καμία σχέση με τις συνθήκες διαβίωσης των μαζών, ακόμη και αν μπορούν να χειραγωγηθούν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και αντικειμενικά πυροβολούν τα πόδια τους. Στο φινάλε η αστική τάξη της Βραζιλίας, οι επιχειρηματίες της και οι πολιτικοί, είναι οι μεγαλύτεροι διεφθαρμένοι και διαφθορείς. Ποιος τσέπωσε τια λεφτά από τα υπερκοστολογημένα έργα του Κυπέλλου; Το τηλεοπτικό δίκτυο Globe και οι εργολάβοι.
9. Ποιες είναι οι προκλήσεις που έχουν μπροστά τους η εργατική τάξη,οι λαϊκές οργανώσεις και τα κόμματα της αριστεράς;
Οι προκλήσεις είναι πολλές. Πρώτα απ 'όλα θα πρέπει να έχουμε επίγνωση της φύσης αυτών των διαδηλώσεων και να βγούμε όλοι έξω στους δρόμους, να μην παραδώσουμε τις καρδιές και τα μυαλό των νέων ανθρώπων στη δεξιά, να πολιτικοποιηθεί αυτή τη νεολαία που δεν έχει εμπειρία της ταξικής πάλης. Στη συνέχεια, η εργατική τάξη θα πρέπει να κινηθεί,να κατέβει στους δρόμους, να κινητοποιηθεί στα εργοστάσια, στα χωράφια, στα εργοτάξια, όπως θα έλεγε ο Geraldo Vandré. Για να ακουστούν τα αιτήματα της για να επιλυθούν τα συγκεκριμένα προβλήματα της τάξης, τα οικονομικά και τα πολιτικά.
Πρέπει να αναλάβουμε την πρωτοβουλία και να βάλουμε στην ημερήσια διάταξη τα αιτήματα της
στην κοινωνία, να απαιτήσουμε τη μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας σε 40 ώρες. Να απαιτήσουμε να δοθεί προτεραιότητα, στις επενδύσεις στη δημόσια υγεία, στην εκπαίδευση, στην αγροτική μεταρρύθμιση. Αλλά γι 'αυτό η κυβέρνηση θα πρέπει να μειώσει τα επιτόκια και να μεταφέρει πόρους από το πρωτογενές πλεόνασμα.Τα 200 δισεκατομμύρια που στο τέλος του χρόνου καταλήγουν στα χέρια 20.000 πλούσιων εισοδηματιών,των πιστωτών ενός εσωτερικού χρέους που εμείς ποτέ δεν συνάψαμε, θα πρέπει να πάνε για επενδύσεις σε παραγωγικούς και κοινωνικούς τομείς.
Να ψηφιστεί με το καθεστώς του κατεπείγοντος, ώστε να αρχίσει να εφαρμόζεται από τις επόμενες εκλογές, μια ευρείας κλίμακας πολιτική μεταρρύθμιση, που σαν ελάχιστο να καθιερώνει τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας από το δημόσιο, το δικαίωμα της ανακλητότητας και λαϊκά δημοψηφίσματα με τη συλλογή υπογραφών από τον ίδιο το λαό.
Χρειαζόμαστε μια
φορολογική μεταρρύθμιση που θα φορολογεί και πάλι (ICMS,ΦΠΑ) τις εξαγωγές του
πρωτογενή τομέα, θα αυξάνει την φορολόγηση των πλουσίων,θα ελαφρύνει τους
φόρους των φτωχών, οι οποίοι πληρώνουν και τα περισσότερα.
Πρέπει η κυβέρνηση να αναστείλει την δημοπρασία του πετρελαίου και όλες τις ιδιωτικοποιήσεις των ορυχείων και άλλων τομέων του δημοσίου. Δεν βοηθά ιδιαίτερα, τα έσοδα από την εκμετάλλευση του πετρελαίου να πηγαίνουν στην εκπαίδευση, όταν το ποσό αυτό δεν είναι παρά το 8% περίπου, των εσόδων από το πετρέλαιο ενώ το 92% πηγαίνει στις πολυεθνικές εταιρείες που παίρνουν το πετρέλαιο στις δημοπρασίες!
Μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση του αστικού χώρου, που θα δίνει και πάλι προτεραιότητα στις δημόσιες μεταφορές ποιότητας και δωρεάν εισητήριο.. Eχει ήδη αποδειχθεί με στοιχεία ότι αυτό δεν έχει ιδιαίτερο κόστος, άρα δεν είναι δύσκολο να θεσμοθετηθεί η δωρεάν μεταφορά των μαζών των μεγαλουπόλεων. Και να ελέγχετε η κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων.
Και τέλος, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις της εθνικής Διάσκεψης για τα μμε, ευρέως αντιπροσωπευτική, το σχέδιο εκδημοκρατισμού των μέσων ενημέρωσης. Για να τελειώνουμε με το μονοπώλιο του Globo και για να έχει ο λαός και οι λαϊκές οργανώσεις του ευρεία πρόσβαση στην επικοινωνία, να μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους μέσα επικοινωνίας με πόρους του δημόσιου. Έχω ακούσει από διαφορετικές κινήσεις της νεολαίας που διοργανώνουν τις διαδηλώσεις, ότι ίσως αυτό είναι το μόνο αίτημα που ενώνει τους πάντες: Κάτω το μονοπώλιο του Globo!
Όμως, αυτά τα συνθήματα θα έχουν απήχηση στην κοινωνία και θα ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και πολιτικούς μόνο αν η εργατική τάξη κινηθεί.
10. Εσείς από τα κοινωνικά κινήματα στείλατε μια επιστολή ζητώντας να συναντηθείτε με την Πρόεδρο Dilma και αυτή ανταποκρίθηκε θετικά μέσω τηλεόρασης. Τι θα της πείτε;
Ελπίζω αυτή η ακρόαση να γίνει σύντομα ! Με την ευκαιρία αυτή, φυσικά,όλα τα κοινωνικά κινήματα θα στείλουν τους νεότερους εκπροσώπους τους που ήταν στους δρόμους και θα δώσουν στην Dilma τις προτάσεις που μόλις περιέγραψα. Ελπίζω να έχει την ευαισθησία να τους ακούσει τους νέους.
11. Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση τώρα;
Ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα έχει την ευαισθησία και την ευφυΐα να επωφεληθεί από αυτή τη στήριξης, τη βοή που έρχεται από τους δρόμους, που δεν είναι παρά μία σύνθεση μιας διάχυτης ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, ότι είναι η ώρα να γίνουν αλλαγές. Αλλαγές προς όφελος του λαού. Και γι 'αυτό η κυβέρνηση πρέπει να συγκρουστεί με την άρχουσα τάξη σε όλα τα ζητήματα. Να συγκρουστεί με την αστική τάξη που ζει από εισοδήματα, μεταφέροντας τα λεφτά για την πληρωμή των τόκων προς επενδύσεις σε τομείς που επιλύουν προβλήματα του λαού. Να ξεκινήσει αμέσως η πολιτική και φορολογική μεταρρύθμιση. Να εφαρμοστεί αμέσως το σχέδιο μεταρρύθμισης των μμε. Να δημιουργηθούν μηχανισμοί για σημαντικές επενδύσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, προς την κατεύθυνση του δωρεάν εισιτηρίου. Να επιταχυνθεί η αγροτική μεταρρύθμιση και να υπάρξει ένα σχέδιο παραγωγής υγιεινών τροφίμων για την εγχώρια αγορά.
Το 10% των δημόσιων δαπανών του ΑΕΠ να πηγαίνει στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, από τα νηπιαγωγεία σε μεγάλες πόλεις μέχρι τη βασική ποιοτική εκπαίδευση για όλους μέχρι την ελεύθερη πρόσβαση των νέων στα δημόσια πανεπιστήμια.
Αν δεν γίνουν αυτά θα υπάρξει βαθιά απογοήτευση και η κυβέρνηση θα αφήσει την πρωτοβουλία στη δεξιά να περάσει τα δικά της συνθήματα, που θα οδηγήσουν σε νέες διαδηλώσεις με στόχο τη φθορά της κυβέρνησης ενόψει των εκλογών του 2014. Είναι καιρός η κυβέρνηση να συμμαχήσει με το λαό ειδάλλως θα πληρώσει το λογαριασμό στο άμεσο μέλλον.
Πρέπει η κυβέρνηση να αναστείλει την δημοπρασία του πετρελαίου και όλες τις ιδιωτικοποιήσεις των ορυχείων και άλλων τομέων του δημοσίου. Δεν βοηθά ιδιαίτερα, τα έσοδα από την εκμετάλλευση του πετρελαίου να πηγαίνουν στην εκπαίδευση, όταν το ποσό αυτό δεν είναι παρά το 8% περίπου, των εσόδων από το πετρέλαιο ενώ το 92% πηγαίνει στις πολυεθνικές εταιρείες που παίρνουν το πετρέλαιο στις δημοπρασίες!
Μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση του αστικού χώρου, που θα δίνει και πάλι προτεραιότητα στις δημόσιες μεταφορές ποιότητας και δωρεάν εισητήριο.. Eχει ήδη αποδειχθεί με στοιχεία ότι αυτό δεν έχει ιδιαίτερο κόστος, άρα δεν είναι δύσκολο να θεσμοθετηθεί η δωρεάν μεταφορά των μαζών των μεγαλουπόλεων. Και να ελέγχετε η κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων.
Και τέλος, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις της εθνικής Διάσκεψης για τα μμε, ευρέως αντιπροσωπευτική, το σχέδιο εκδημοκρατισμού των μέσων ενημέρωσης. Για να τελειώνουμε με το μονοπώλιο του Globo και για να έχει ο λαός και οι λαϊκές οργανώσεις του ευρεία πρόσβαση στην επικοινωνία, να μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους μέσα επικοινωνίας με πόρους του δημόσιου. Έχω ακούσει από διαφορετικές κινήσεις της νεολαίας που διοργανώνουν τις διαδηλώσεις, ότι ίσως αυτό είναι το μόνο αίτημα που ενώνει τους πάντες: Κάτω το μονοπώλιο του Globo!
Όμως, αυτά τα συνθήματα θα έχουν απήχηση στην κοινωνία και θα ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και πολιτικούς μόνο αν η εργατική τάξη κινηθεί.
10. Εσείς από τα κοινωνικά κινήματα στείλατε μια επιστολή ζητώντας να συναντηθείτε με την Πρόεδρο Dilma και αυτή ανταποκρίθηκε θετικά μέσω τηλεόρασης. Τι θα της πείτε;
Ελπίζω αυτή η ακρόαση να γίνει σύντομα ! Με την ευκαιρία αυτή, φυσικά,όλα τα κοινωνικά κινήματα θα στείλουν τους νεότερους εκπροσώπους τους που ήταν στους δρόμους και θα δώσουν στην Dilma τις προτάσεις που μόλις περιέγραψα. Ελπίζω να έχει την ευαισθησία να τους ακούσει τους νέους.
11. Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση τώρα;
Ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα έχει την ευαισθησία και την ευφυΐα να επωφεληθεί από αυτή τη στήριξης, τη βοή που έρχεται από τους δρόμους, που δεν είναι παρά μία σύνθεση μιας διάχυτης ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, ότι είναι η ώρα να γίνουν αλλαγές. Αλλαγές προς όφελος του λαού. Και γι 'αυτό η κυβέρνηση πρέπει να συγκρουστεί με την άρχουσα τάξη σε όλα τα ζητήματα. Να συγκρουστεί με την αστική τάξη που ζει από εισοδήματα, μεταφέροντας τα λεφτά για την πληρωμή των τόκων προς επενδύσεις σε τομείς που επιλύουν προβλήματα του λαού. Να ξεκινήσει αμέσως η πολιτική και φορολογική μεταρρύθμιση. Να εφαρμοστεί αμέσως το σχέδιο μεταρρύθμισης των μμε. Να δημιουργηθούν μηχανισμοί για σημαντικές επενδύσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, προς την κατεύθυνση του δωρεάν εισιτηρίου. Να επιταχυνθεί η αγροτική μεταρρύθμιση και να υπάρξει ένα σχέδιο παραγωγής υγιεινών τροφίμων για την εγχώρια αγορά.
Το 10% των δημόσιων δαπανών του ΑΕΠ να πηγαίνει στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, από τα νηπιαγωγεία σε μεγάλες πόλεις μέχρι τη βασική ποιοτική εκπαίδευση για όλους μέχρι την ελεύθερη πρόσβαση των νέων στα δημόσια πανεπιστήμια.
Αν δεν γίνουν αυτά θα υπάρξει βαθιά απογοήτευση και η κυβέρνηση θα αφήσει την πρωτοβουλία στη δεξιά να περάσει τα δικά της συνθήματα, που θα οδηγήσουν σε νέες διαδηλώσεις με στόχο τη φθορά της κυβέρνησης ενόψει των εκλογών του 2014. Είναι καιρός η κυβέρνηση να συμμαχήσει με το λαό ειδάλλως θα πληρώσει το λογαριασμό στο άμεσο μέλλον.
12. Αυτές οι κινητοποιήσεις, που νομίζετε ότι θα οδηγήσουν τη χώρα τους επόμενους
μήνες;
Αυτή τη στιγμή δεν το γνωρίζουμε.. Επειδή οι νέοι και οι μάζες αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης. Γι αυτό, οι λαϊκές δυνάμεις και τα κόμματα της αριστεράς θα πρέπει να αφιερώσουν όλη την ενέργειά τους στους δρόμους. Να διαδηλώσουν, να σηκώσουν τις σημαίες του αγώνα των μεταρρυθμίσεων που ενδιαφέρουν τον κόσμο. Γιατί η δεξιά θα κάνει το ίδιο και θα προσπαθήσει να περάσει τα συντηρητικά και οπισθοδρομικά συνθήματα της, να ποινικοποιήσει και να διασύρει τις ιδέες της κοινωνικής αλλαγής. Βρισκόμαστε σε ιδεολογικό πόλεμο και κανένας δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή ποια θα είναι η έκβαση. Σε κάθε πόλη, σε κάθε διαδήλωση, θα πρέπει να διεκδικούμε από τη δεξιά τα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων. Και όποιος μείνει έξω, θα βρεθεί έξω από την ιστορία
[1] Diretas ja, Κίνημα για την άμεση εκλογή προέδρου της δημοκρατίας, προς τα τέλη της στρατιωτικής δικτατορίας (1984)
[2] PEC 37: προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 37 του Συντάγματος
[3] Renan
Calheiros σημερινός Πρόεδρος της Γερουσίας
[4] ICMS: φόρος προστιθέμενης αξίας, αγαθών και υπηρεσιών
[--->]
[4] ICMS: φόρος προστιθέμενης αξίας, αγαθών και υπηρεσιών
[--->]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου