Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω

 

Την Ολλανδή δημοσιογράφο δεν την γνωρίζω, παρά μόνο ότι διάβασα στα μέσα εδώ. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω αλλά αυτό που έκανε δεν ήταν δημοσιογραφία.

Οι πολιτικές ερωτήσεις, ιδίως εκείνες που θέλεις να στριμώξεις έναν πολιτικό, δεν γίνονται με προσωπική εμπάθεια και κατηγορίες.

Δεν ρωτάς έναν πολιτικό γιατί λέει ψέματα. Τον φέρνεις αντιμέτωπο με τα ψέματα του μέσα από τα στοιχεία.

Το θέμα των push backs έχει διερευνηθεί πολύ, υπάρχουν εκθέσεις σοβαρών οργανισμών, καταδικαστικές αποφάσεις και δίκες σε εκκρεμότητα, υπάρχει μέχρι και το resolution του 2019 (δεν ξέρω πως να το πω ελληνικά αυτό) του Συμβουλίου της Ευρώπης που καταδικάζει τις επαναπροωθήσεις τις οποίες παραδέχεται ότι γίνονται στα σύνορα της ΕΕ (Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία).

Αντί λοιπόν να δημιουργήσεις εντυπώσεις σαν να είναι προσωπική βεντέτα, ρωτάς ήρεμα τον πρωθυπουργό μιας χώρας να απαντήσει. Του τρίβεις στη μούρη (αλλά με τακτ και   ψυχρή λογική) τα στοιχεία, του λες υπάρχει αυτή η απόφαση, υπάρχει αυτή η μήνυση εναντίον της Ελλάδας, υπάρχει αυτή η έκθεση, υπάρχουν αυτά τα νούμερα. Και όσο εκείνος προσπαθεί να ξεφύγει συνεχίζεις να τον βομβαρδίζεις με τα στοιχεία. Αυτό είναι η δημοσιογραφία. Το γιατί λες ψέματα, δεν είναι δημοσιογραφία, είναι διάλογος στο ΦΒ. Τ

Το ξέρω ότι όλοι έχουμε απηυδήσει από το πως χειραγωγούνται τα μέσα στην Ελλάδα, το ξέρω ότι δεν μαθαίνουμε αλήθειες και ότι οι ερωτήσεις είναι για ντολμαδάκια, το ξέρω ότι η πολιτική ελίτ της χώρας είναι απαίδευτη και ανίκανη για διάλογο με στοιχεία, όμως ας μην ηρωποιούμε τους λάθος δημοσιογράφους.

Εχουν γίνει καταπληκτικά ρεπορτάζ στην Ελλάδα, να σας θυμίσω μόνο το τελευταίο ντοκιμαντέρ Μαύρα Φουγάρα και το πως έγιναν οι ερωτήσεις εκεί με στοιχεία χωρίς να χρειαστεί ο δημοσιογράφος να κατηγορήσει κανέναν. Ετσι γίνεται η δημοσιογραφία. Μην βιαζόμαστε λοιπόν να ηρωοποιήσουμε κανέναν. Εχουμε ανάγκη από ήρωες το ξέρω, έχουμε ανάγκη από κάποιον να νιώσουμε ότι κάνει αυτό που δεν κάναμε εμείς. Ομως φίλοι μου, δεν γίνεται έτσι.

Με αγάπη...

[----->]

Άσε μας ρε Γιάννη

 

Εντάξει, ξέρω, τον Γιάννη τον Αντετοκούνμπο δεν τον βρίζουμε.

Ο Γιάννης είναι υπεράνω κριτικής.

Γιατί ήρθε φτωχός μετανάστης από την Νιγηρία,

Γιατί μεγάλωσε μέσα στην ανέχεια και πούλαγε CD για να βοηθήσει την οικογένεια του .

Γιατί τελοσπάντων έχει πέσει θύμα ρατσισμού πάμπολλες φορές.

Θες οπωσδήποτε να βρίσεις κάποιον;

Βρίσε τον Τσιτσιπά που είναι κακομαθημένος, που μεγάλωσε μέσα στη χλίδα, που δεν κάνει το εμβόλιο, που θέλει Harrods ή βρίσε την άλλη που πήγε και τα έφτιαξε με τον γιό (του γιού) του γκαντέμη.

"Κάτω τα χέρια από τον Γιάννη" και άμα διαφωνείς είναι επειδή είσαι φασιστάκος και "πονάς" με τα κατορθώματα του. Άμα δεν γουστάρεις Giannis είναι επειδή είσαι ένας χολωμένος και μίζερος νεοέλληνας που ξενερώνει με την "επιτυχία" των άλλων.

Αυτός ρε άχρηστοι μπόρεσε από τα Σεπόλια, από εκεί που πούλαγε CD στις καφετέριες να φτάσει στην κορυφή του κόσμου και να ανταλλάζει παπούτσια με τον πλανητάρχη.

Εσείς που τον κρίνετε τι έχετε καταφέρει ρε κακομοίρηδες;

Κάπου έλεος όμως...

Έλεος με τις "επιτυχίες" και τα "επιτεύγματα" και τα παραμύθια της σύγχρονης Σταχτοπούτας του NBA.

Και γενικώς όχι απλώς ορισμένοι δεν είμαστε περήφανοι που βρέθηκε στο Λευκό Οίκο και είχε "κουβεντούλα" με τον Μπάηντεν αλλά σιχαθήκαμε κιόλας.

Γιατί ο Γιάννης πέρα από ένας αδιαμφισβήτητος σούπερ σταρ του παγκόσμιου επαγγελματικού αθλητισμού συνιστά εδώ και καιρό την απόλυτη ενσάρκωση του σύγχρονου αμερικάνικου ονείρου.

"Αν δουλέψεις σκληρά και έχεις όνειρα, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Δείτε πού έφτασα εγώ."

Αυτό επαναλαμβάνει μονότονα ο Greek Freak και το είπε κάμποσες και χθες μέσα στον Λευκό Οίκο.

Όχι Γιάνναρε, δεν παίζουν αυτά που λες. Σε ένα σκληρά ταξικό και άδικο κόσμο, όπως αυτός που ζούμε, αν δουλέψεις σκληρά και έχεις όνειρα το πιο πιθανό σενάριο είναι να πάρεις τον μπούλο. Όπως τον έχουν πάρει εκατομμύρια άνθρωποι με ενδεχομένως περισσότερο ταλέντο ή πιο δουλευταράδες ή με πιο μεγάλα όνειρα ακόμα κι από εσένα. Πόσα και πόσα παιδιά ξεμείνανε πίσω σου να πουλάνε CD στο κέντρο της Αθήνας; Ή μήπως αυτά τα παιδιά ήταν τίποτα τεμπελχανάδες, που δεν είχαν όνειρα και δεν το πάλεψαν αρκετά όσο εσύ; Άσε ρε Γιάννη...

Σε μία εποχή που το "american dream" έχει χρεοκοπήσει παντελώς και οι άνθρωποι πετιούνται κατά δισεκατομμύρια στο περιθώριο από μία ολιγάριθμη ελίτ, έρχεται το παραμύθι του "πιτσιρικά από τα Σεπόλια που μπήκε στο Λευκό Οίκο" για να ξεπλύνει τον αμαρτωλό Καπιταλισμό και να μας ξαναπαρουσιάσει τις ΗΠΑ ως την Γη της Επαγγελίας που "δίνει ευκαιρίες αρκεί να δουλεύεις σκληρά".

"Τι γκρινιάζετε ρε οτι δεν υπάρχουν ευκαιρίες για όλους; Τον άλλο που ήρθε πάμφτωχος από την Ελλάδα και ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου, τον είδατε; Πιο κακομοίρης από εσάς ήταν. Αλλά ήρθε στη χώρα των Ευκαιριών, δούλεψε σκληρά και τα κατάφερε. Δεν περίμενε το λαχείο να του πέσει στο χέρι."

Ξαναζεσταμένο παραμύθι η αλήθεια είναι...

Όμως, αυτήν την φορά με γαρνιτούρα και ολίγον "αντιρατσισμό" και "ανθρωπισμό" για να ταιριάξει και στην μετά-Τραμπ εποχή.

Και τελοσπάντων γιατί να θεωρείται "επιτυχία" κάποιος να κάνει χειραψία με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ ή να φορέσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή του NBA;

Ή ακόμα χειρότερα γιατί είναι "κατόρθωμα" να κυκλοφορεί με αμάξι 70 εκατ δολαρίων ή να αγοράζει για πλάκα δύο πολυτελείς βίλες στο Costa Navarino;

Πόσο ξεφτιλισμένη και επαρχιώτικη λογική είναι αυτή;

Αυτό πρέπει να είναι το όνειρο της εργατικής τάξης και των φτωχών;

Να χεστούμε στο τάληρο και να τα κάνουμε πλακάκια με την Εξουσία;

Γιατί να μην είναι επιτυχία ένας αθλητής να αγωνίζεται στην Α2 κατηγορία της Ελλάδας, να ζει αξιοπρεπώς από τον μισθό του, να έχει την υγεία του και μία οικογένεια και φίλους που τον αγαπούν;

Αυτό γιατί δεν είναι επιτυχία ρε Γιάνναρε;

Άμα δηλαδή μας αρκεί μία ζεστή αγκαλιά, ένα κρασί μια φορά τη βδομάδα με φίλους και μία τίμια δουλειά, είναι επειδή δεν έχουμε όνειρα και βαριόμαστε να δουλέψουμε σκληρά;

Άσε μας ρε Γιάννη

Δεν τις θέλουμε τις "επιτυχίες" αυτές

[---->]

Ενα ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟ ΕΠΙΠΕΔΟ στη ΔΥΣΤΟΠΙΑ που εκτυλίσσεται.

 

Εδώ ο υπέροχος Sotiris Mitralexis περιγράφει αυτό που για το οποίο προειδοποιούμε εδώ και μήνες: την εγκατάσταση υποδομής τεχνοκρατικής διαχείρισης με μόνιμη εγκαθίδρυση διαβατηρίων ζωής. Ξεχάστε το εμβόλιο, όπως έγραφα μήνες πριν. Τα πιστοποιητικά δεν είναι για να επιβάλουν το εμβόλιο. Το εμβόλιο χρησιμοποιείται ως αφορμή για να επιβληθούν τα πιστοποιητικά, που θα γίνουν διαβατήρια, που ενδεχομένως γίνουν ταυτότητες.

Η δημοσίευσή του αυτούσια:

Έμαθα για τα νέα μέτρα αφ' ότου προσγειώθηκα στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟ ΕΠΙΠΕΔΟ στη ΔΥΣΤΟΠΙΑ που εκτυλίσσεται.

ΠΡΩΤΟΝ, τα «πιστοποιητικά» ΠΑΝΤΟΥ, ακόμα και σε ένα καφέ σε εξωτερικό χώρο (αλλά όχι στα κλειστά σουπερμάρκετ!) όπου ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι ο περίφημος ιός μεταδίδεται σε εντελώς αμελητέα επίπεδα, στατιστικού λάθους, συνιστούν (α) έναν χυδαίο και ωμότατο εκβιασμό ενάντια στους συμπολίτες μας που δεν έχουν εμβολιαστεί για Χ Ψ Ω λόγους και εν τέλει διότι ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ και έχουν ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αποφασίσουν ούτως (αυτό είναι το πλαίσιο των πολιτευμάτων μας έτσι όπως τα γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα), σε κάθε περίπτωση αλλά πόσω δε μάλλον όταν γνωρίζουμε ότι οι εμβολιασμένοι μια χαρά κολλάνε τους άλλους, και (β) δομούν μια εντελώς νέα κατάσταση, διότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ και διακηρυγμένο χρονικό ορίζοντα, έστω δυνητικά ανανεώσιμο, όπου πρέπει να δείχνουμε πιστοποιητικά, να δηλώνουμε το όνομά μας και τα στοιχεία μας, σαράντα φορές τη μέρα, παντού. Και, το ξαναλέω, δεν παρουσιάζεται καν ως «έκτακτη κατάσταση» με συγκεκριμένο, έστω δυνητικά ανανεώσιμο, χρονικό ορίζοντα. Αν αυτό δεν είναι πολιτική δυστοπία, πραγματικά δεν ξέρω τι είναι και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε αν αμφισβητείται αυτό το στοιχειωδέστατο.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, για να υπογραμμιστεί ο απόλυτος σουρεαλισμός που ζούμε, να τονιστεί το εξής ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ: σήμερα, με τα νέα μέτρα, από πλευράς κορωνοϊού, δημόσιο κίνδυνο υγείας συνιστούν οι *εμβολιασμένοι*. Διότι αφού πλέον πας ΠΑΝΤΟΥ με πιστοποιητικό, ο μεν τεσταρισμένος είναι αρνητικός, στο βαθμό που μπορούμε να γνωρίζουμε, ο δε εμβολιασμένος μπορεί κάλλιστα να είναι φορέας του περίφημου ιού, όπως πλέον γνωρίζουμε πέραν πάσης αμφιβολίας, χωρίς να του απαιτείται το οτιδήποτε παραπάνω πουθενά. Η περίφημη «λογική» στην οποία στηρίζονται όλα αυτά έχει χάσει κάθε έστω προσχηματικό έρεισμα. Ξαναλέω: σήμερα, με τα νέα μέτρα, από πλευράς κορωνοϊού, δημόσιο κίνδυνο υγείας συνιστούν οι *εμβολιασμένοι*, με τη λογική της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε. Change my mind.

Σε προσωπικό επίπεδο, ναι μεν ανέκαθεν είχα απόλυτη αντίθεση με όλην αυτήν την πολιτική δυστοπία που εκτυλίσσεται (ενώ εμβολιάστηκα με το καλημέρα και με ευχαρίστηση για το τομάρι μου, διότι για το τομάρι μας εμβολιαζόμαστε και όχι για «τους άλλους» αφού οι εμβολιασμένοι δύνανται να είναι φορείς), αλλά πλέον έχω αρχίσει σιγά-σιγά να ντρέπομαι που εμβολιάστηκα, στο βαθμό που κάτι τέτοιο συνιστά μια έμμεση συναίνεση σε μια ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΥΣΤΟΠΙΚΗ και απολύτως απαράδεκτη, χυδαία κατάσταση.

 [---->] 

 

 

 

 

 

 

Χρυσή ευκαιρία

 

 

[----->]

Συλλυπητήρια στην Ελληνική κοινωνία των εγκλωβισμένων

 

Μετά τα συλλυπητήρια στην εστίαση και τη διασκέδαση που τα έχω δώσει από τις 14 Ιουλίου (https://tinyurl.com/2wk2zaf9) ήρθε πλέον και η σειρά του λιανεμπορίου.

Η προστασία της δημόσιας υγείας επιτάσσει ακόμη και σε ανοιχτό χώρο σε εστίαση/διασκέδαση να απαιτείται τουλάχιστον rapid test. Ο εγκλωβισμός στη φαρσοκωμωδία του τυφλού, επαναλαμβανόμενου και μαζικού ελέγχου υγιών πολιτών, δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Το ίδιο συμβαίνει και με την αθλιότητα να παρουσιάζεται αυτό ως μέτρο για τη δημόσια υγεία. Δεν έχουν ούτε τη στοιχειώδη ειλικρίνεια και φιλότιμο να παραδεχτούν ότι είναι άλλο ένα μέτρο χυδαίου εκβιασμού των πολιτών, διαχωρισμού της κοινωνίας

Η πολιτική εξουσία και σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα συμμετέχει ενεργά στον εκμαυλισμό της κοινωνίας και στην οικονομική, κοινωνική, επαγγελματική, οικογενειακή και προσωπική καταστροφή χιλιάδων Ελλήνων. Αυτή τη φορά όχι λόγω χρεωκοπίας και οικονομικών προβλημάτων της χώρας αλλά για την προστασία και σωτηρία τους. Δύσκολο να σκεφτεί κάποιος πως θα μπορούσαν όλοι αυτοί να είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Το ίδιο συμβαίνει και με μια συγκεκριμένη παρέα επιστημόνων, που έχουν εδώ και καιρό μετατραπεί σε ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ* (αν και δεν υπάρχει κάτι επιστημονικό σε αυτή την ιστορία πλέον).

Το ίδιο αφελείς αποδεικνύονται και οι κλάδοι που πλήττονται. Καμία διαμαρτυρία και καμία πρόταση απέναντι στην γελοιότητα των άχρηστων τυφλών υγειονομικών ελέγχων. Επιδεικνύουν πλήρη άγνοια και πλήρη απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, που τους εξαναγκάζει να παραδίνονται στην τυφλή υπακοή του παραλογισμού των “ειδικών”. Αυτό επιτάσσει άλλωστε ο σύγχρονος “πολιτικορθακισμός”. Αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία της ασυδοσίας που προσφέρει η ταμπέλα του «ειδικού», αλλά αγνοούν τον παραλογισμό και το Βατερλό αποτυχίας του lockdown, της απαγόρευσης της μουσικής, των κλειστών περιπτέρων στις πλατείες, της μάσκας όταν περπατάς μόνος σου το δρόμο και των υπόλοιπων μέτρων, και τώρα την κωμωδία των τυφλών ελέγχων. Μόνο κόκκινα κορδόνια δεν μας αναγκάζουν να φορέσουμε, ως πρόταση των ειδικών για να προστατευτούμε. Όταν φτάσει η ώρα να τους κλείσουν πλήρως, έστω και σε τοπικό επίπεδο, αμφιβάλλω αν και τότε θα αντιληφθούν ότι η απραξία τους και η τυφλή αποδοχή του αφηγήματος χωρίς αντίδραση ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

Ταυτόχρονα, ένας τεράστιος αριθμός εμβολιασμένων πολιτών συμμετέχει και χειροκροτεί το αφήγημα παριστάνοντας τους πρωταγωνιστές. Ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί πλήρως ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από κομπάρσοι που περιμένουν τη σειρά τους. Κάποιοι θα το καταλάβουν όταν έρθουν οι πρώτοι λογαριασμοί ρεύματος και όταν αρχίσει η τεχνητή επισιτιστική κρίση, αποτέλεσμα της “προστασίας” που μας πωλούν και για την κλιματική αλλαγή. Άλλοι θα το καταλάβουν όταν από “πιστοποιημένοι” και “ελεύθεροι” θα μετατραπούν σε εγκλωβισμένοι αφού θα εξαναγκαστούν να κάνουν 3η δόση, μέχρι να έρθει και πάλι η σειρά τους να ξανα-εγκλωβιστούν για την 4η δόση (όπως είχαν γράψει από τον Αύγουστο: https://tinyurl.com/fsvu7cb6).

ΟΜΗΡΙΑ ΕΠ’ ΑΠΕΙΡΟΝ από το πολιτικό και επιστημονικό σύστημα “προστασίας”, με τη σφραγίδα του θράσους να δηλώνουν δημόσια ότι παίρνουν "Αποφάσεις που αποδίδουν ελευθερίες ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ" (https://tinyurl.com/pxy67mvr). Τρομακτικό να μαθαίνουμε ότι η ελευθερία αποτελεί προνόμιο ορισμένων, με απόφαση ελαχίστων.. Τα υγειονομικά πιστοποιητικά που στην πραγματικότητα είναι ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ*, διαχωρισμού και υγειονομικού ρατσισμού. Και αντί να ντρέπονται που τα σκέφτονται και τα εφαρμόζουν, διεκδικούν τις δάφνες της πατρότητας της ιδέας.

Στο τέλος, ένα είναι βέβαιο. Παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, διότι αυτοί που αποφασίζουν είναι αυτοί που επιλέξαμε κι αυτοί που μας αξίζουν. Αφού τόσοι πολλοί λοιπόν τα βλέπουν όλα πετυχημένα και κανονικά, είναι λογικό να υμνούν τους προστάτες που μας προστάτευσαν τόσο επιτυχημένα μέχρι τώρα, σε σημείο που να καθιστά μονόδρομο την επιλογή να συνεχίσουν να πωλούν προστασία. Κι όταν η επιτυχία γίνει τόσο μεγάλη ώστε να φτάσουμε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τότε θα δούμε αν το πολιτικό σύστημα σκεφτεί να προβεί σε μια κίνηση “εθνικής σωτηρίας”, για να μας σώσουν από την προηγούμενη επιτυχία.

Αλήθεια, αφού τόσο καιρό το σύνταγμα έχει γίνει λάστιχο με αυτοδύναμη κυβέρνηση 157 βουλευτών, τι θα γίνει αν μια κυβέρνηση που θέλει να “σώσει το έθνος” έχει 185 βουλευτές; Ας μας διαφωτίσουν οι νομικοί.

Τελικά μας αξίζουν τα συλλυπητήρια

* ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ και ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ είναι όροι που δανείστηκα από την Theodorou Stauroula, όπως τους ανέφερε σε σχόλιό της σε προηγούμενο ποστ. Εξαιρετικοί όροι, όπως το περίμενα.

[---->]