Στης κοινωνίας την ολόμαυρη ράχη.

 

Στις 10 Ιανουαρίου είχα γράψει για τη δολοφονία του νεαρού μουσικού Θοδωρή Γιάκα το 1994 από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγογιάννη, ο οποίος κατάφερε τελικά να αποφύγει τη φυλάκιση.

Τα στοιχεία που είχαμε για τη ζωή και τη δολοφονία του Θοδωρή ήταν ελάχιστα και είχα διατυπώσει την παράκληση όποιος/α γνωρίζει κάτι να μας διαφωτίσει, ώστε να βγάλουμε τον Θοδωρή (και όλα τα υπόλοιπα θύματα της αστυνομικής βίας από την αφάνεια και τη λήθη).

Η αγαπητή φίλη Τιάνα Ανδρέου αμέσως μου έγραψε ότι θα μου στείλει πληροφορίες και φωτογραφίες, που θα ζητούσε από κοινούς φίλους και την ξαδέλφη του Θοδωρή.

Η Τιάνα μου έστειλε ένα πολύ συγκινητικό και κατατοπιστικό κείμενο, από το οποίο θα παραθέσω πολλά αποσπάσματα. Παραλείπω αυτά που αναφέρονται σε πολύ προσωπικά δεδομένα.

«Η φίλη μου η Δόμνα είναι η κολλητή μου φίλη από το λύκειο. Μαζί τελειώσαμε και από αυτή γνώρισα το Θοδωρή και την παρέα του. Η Μαίρη είναι η ξαδέλφη του και πήγαινε κι αυτή στο ίδιο σχολείο, όμως δεν κάναμε παρέα.

Το σχολείο που τελειώσαμε είναι το 9ο Λύκειο Πειραιά, ο Θοδωρής ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος και ήδη ήταν αφοσιωμένος στις σπουδές της κιθάρας. Είχε πολύ ταλέντο και επειδή ήταν και από πολύ φτωχή οικογένεια σπούδαζε και παράλληλα έκανε μαθήματα σε παιδιά. Το μόνο που τον ενδιέφερε όταν τέλειωσε το σχολείο (το 1984) ήταν οι σπουδές του και αφιέρωνε πολύ χρόνο στη μελέτη...

...Εγώ, όταν τελειώσαμε το λύκειο, απομακρύνθηκα από τις σχολικές παρέες και έτσι δεν είχα καμία επαφή μαζί τους όταν τον σκότωσαν. Είδα στις ειδήσεις των 12μμ ότι ψυχοπαθής επιτέθηκε με σουγιά σε αστυνομικό και ο αστυνομικός τον σκότωσε ευρισκόμενος σε άμυνα. Δείξανε την ταυτότητα με τη φωτογραφία του, είπανε το όνομα, αλλά πιστέψτε με, όπως όλοι όσοι το είδαμε στις ειδήσεις, δεν φαντάστηκα ότι ήταν ο Θοδωρής. Λέω θα είναι συνωνυμία ή κάποιος ξάδελφος του. Δυστυχώς και η μητέρα του το έμαθε από τις ειδήσεις.

Λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία έγινε μία εκδήλωση στη μνήμη του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Εκεί ξαναβρέθηκα μετά από πολύ καιρό με τη φίλη μου τη Δόμνα, η οποία είχε κρατήσει τη σχέση με τις παρέες και μου είπε τι ακριβώς είχε συμβεί, αν και ήδη είχαν μαθευτεί κάποια πράγματα.

Ο Θοδωρής πέρναγε μία περίοδο έντονου στρες και έβγαινε για μεγάλους περιπάτους, Συνήθιζε να γυρνάει στον Πειραιά από το Μοσχάτο όπου και έγινε η δολοφονία. Το πιο πιθανό είναι ότι βρέθηκε στο σημείο και πέτυχε τους μπάτσους σε φάση κάποιας ύποπτης συναλλαγής. Είναι κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, όμως ο τρόπος που τον σκότωσαν δείχνει ότι κάτι είδε, φοβήθηκε, το έβαλε στα πόδια και τον κυνήγησαν. Τον σκότωσαν με 4 σφαίρες, η πρώτη στα γόνατα τον ρίχνει κάτω, άρα ήταν πλέον ξαπλωμένος, όταν δέχτηκε τις υπόλοιπες 3. Του πέρασαν χειροπέδες και συνέχισαν να τον πυροβολούν ενώ ήταν πεσμένος κάτω. Όλα τα τραύματα είναι με φορά από πάνω προς τα κάτω, και οι πυροβολισμοί ήταν πισώπλατοι που σημαίνει ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν και ενώ ήταν ακίνητος πλέον τον κλώτσαγαν για να βεβαιωθούν ότι είχε πεθάνει. Η τελευταία σφαίρα ρίχτηκε στην πλάτη και διαπέρασε την κλείδα του. Υπάρχει και μία μαρτυρία ενός Ζητά ο οποίος βρέθηκε στο σημείο και είπε ότι είδε να τον κλωτσάνε.

Ο Λαγογιάννης ήταν σίγουρα σε κυκλώματα διακίνησης και υπήρχαν καταγγελίες για τη βίαιη συμπεριφορά του. Δούλευε και ταξιτζής και υπήρχε καταγγελία ότι είχε βγάλει όπλο και είχε απειλήσει πελάτη σε διαδρομή.

Μέσα σε λίγες ώρες στήθηκε μία απίστευτη σκευωρία. Η ιστορία με το σουγιά είναι προφανώς κατασκευασμένη και δεν αποδείχτηκε ποτέ στο δικαστήριο, το μόνο που βρέθηκε επάνω του ήταν οι πένες της κιθάρας του.

Το χειρότερο απ' όλα ήταν η ίδια η δίκη. Κλασική περίπτωση παρωδίας, όπου δικάστηκε το θύμα και όχι ο θύτης. Ο εισαγγελέας ήταν εξοργιστικός μιας και πρότεινε την πλήρη απαλλαγή του Λαγογιάννη ενώ ο Θοδωρής διασύρθηκε στα μάτια της μητέρας του και όλου του ακροατήριου. Η μητέρα του δεν τον είδε ποτέ, το φέρετρο παραδόθηκε σφραγισμένο και χρειάστηκε να υποστεί και το βασανιστήριο της δίκης. Δυστυχώς, πέρα από κάποια μικρή δημοσιότητα το θέμα δεν πήρε τις διαστάσεις που έπρεπε, ούτε έγινε κάποια κινητοποίηση έξω από το δικαστήριο... τελικά μετά την έφεση η μητέρα του πήρε μία αποζημίωση από το Δημόσιο που δεν ήθελε, γιατί αυτά τα λεφτά δεν μπορούσαν να εξαγοράσουν τη ζωή του Θοδωρή. Πέθανε από καρκίνο κάποια χρόνια αργότερα, πικραμένη γιατί ο Θοδωρής δε δικαιώθηκε ποτέ.

Είναι πολύ δύσκολο να γράφω γι' αυτό, εσείς το καταλαβαίνετε περισσότερο απ' όλους νομίζω.

Όμως είναι και μία ανακούφιση ότι τελικά κάποιοι θα μάθουν την ιστορία του Θοδωρή, που ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος που δολοφονήθηκε με φριχτό τρόπο και όχι κάποιος ψυχοπαθής που είχε αποδράσει από το τρελοκομείο...»

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν θα δείτε με τα μάτια σας αυτό το γλυκύτατο λιγνό παλικάρι, που υποτίθεται ότι επιτέθηκε με σουγιά στο Λαγογιάννη, αλλά δολοφονήθηκε με 4 σφαίρες πισώπλατα.

Και μια υπενθύμιση. Η κυβέρνηση απαγόρευσε να προσεγγίσουμε το μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου, όχι για να μας προστατεύσει από τη μετάδοση του κορωνοϊού, αλλά για να διαγράψει  από τη μνήμη μας και την ημερομηνία της δολοφονίας και την ίδια τη δολοφονία.

Σε απάντηση ας θυμηθούμε όλα τα θύματα, όλες τις δολοφονίες της αστυνομίας.

Βοηθήστε.

Στης κοινωνίας την ολόμαυρη ράχη.

[----->]

Κλείδωσαν σε απομόνωση τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα!

 

Κλιμακώνοντας την καταστολή σε βάρος του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος διανύει σήμερα την 12η μέρα απεργίας πείνας, με σοβαρά προβλήματα υγείας, η διεύθυνση των φυλακών Δομοκού -με άνωθεν εντολή προφανώς- προχώρησε χθες σε μια πράξη που όμοιά της δε θυμόμαστε να έχει ξαναγίνει σε βάρος κρατούμενου απεργού πείνας: μετέφερε, παρά τη θέλησή του, τον Δ. Κουφοντίνα σε θάλαμο νοσηλείας της φυλακής, όπου θα παραμένει κλειδωμένος 24 ώρες το 24ωρο!

Μ’ αυτόν τον τρόπο του στερούν τη βοήθεια που είχε από τους συγκρατούμενούς του και την τηλεφωνική επικοινωνία με τους οικείους του. Μέσα στο θάλαμο δεν υπάρχει κανένας και ο απεργός πείνας μπορεί να επικοινωνήσει μόνο πατώντας ένα ηλεκτρικό κουδούνι! Και τι θα γίνει αν έχει ένα λιποθυμικό επεισόδιο, πράγμα σφόδρα πιθανό στην κατάσταση που βρίσκεται;

Κλειδωμένος σε ένα κελί, που το έχουν βαφτίσει θάλαμο νοσηλείας, και με μια κάμερα να τον παρακολουθεί 24 ώρες το 24ωρο (!!!)

Του είχαν πει ότι στο κελί αυτό θα υπάρχει ηλεκτρικό κουδούνι, για να μπορεί να καλεί τον φύλακα της πτέρυγας όποτε χρειάζεται βοήθεια. Ομως ηλεκτρικό κουδούνι δεν υπάρχει! Ο απεργός πείνας θα πρέπει να κάνει νοήματα στην κάμερα (!!!) μπας και τον προσέξει ο φύλακας.

Η απομόνωση του απεργού πείνας κρατούμενου, παρά τη θέλησή του, η αφαίρεση του δικαιώματος επικοινωνίας με τους συγκρατούμενούς του και το κλείδωμά του σ’ ένα θάλαμο ακόμα και τις ώρες που τα κελιά είναι ανοιχτά, συνιστά απροκάλυπτο βασανιστήριο.

Η διοίκηση της φυλακής όρθωσε τείχος άρνησης στις διαμαρτυρίες των οικείων του, απαξιώντας να δώσει οποιαδήποτε απάντηση για τους λόγους που την οδήγησαν σ’ αυτή την ενέργεια. Οσο για τη δυνατότητα ενημέρωσης των οικείων του, η απάντηση ήταν ότι θα τους ενημερώνει ο… κοινωνικός λειτουργός. Ναι, ναι, αυτός που προχώρησε στην αχαρακτήριστη πράξη να προσπαθήσει να παραδώσει μαθήματα… συμφέροντος στον Δ. Κουφοντίνα.

Μητσοτάκης, Χρυσοχοΐδης και Νικολάου είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί στον Δημήτρη Κουφοντίνα. Την αποφασιστικότητά του δεν πρόκειται να την κάμψουν με κάθε είδους ψυχολογικά βασανιστήρια. Απαιτούμε να τον μεταφέρουν άμεσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο δικός τους νόμος.

Πηγή:https://eksegersi.gr/

Kανείς δεν μιλάει

 Απόκοσμες εικόνες στις δομές όπου διαμένουν μετανάστες ανά την Ελλάδα. Με τη θερμοκρασία κάτω από το μηδέν και εκτεθειμένοι στους ανέμους, προσπαθώντας να ζεσταθούν μέσα σε σκηνές, με το νερό της βρύσης και τα απλωμένα ρούχα να έχουν κυριολεκτικά παγώσει, κανείς δεν ξέρει πόσο θα αντέξουν, κανείς δεν μιλάει, ενώ τα ΜΜΕ κάνουν τις ζωές μας να κυλάν γύρω από τις εκπτώσεις.

[------>]

Πολλές ''μαυρισμένες'' γραμμές

 

Τα συμβόλαια  με τις «μαυρισμένες» γραμμές

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα αφορά τις ίδιες τις συμφωνίες που υπέγραψε η ΕΕ με τις φαρμακευτικές για την προμήθεια των εμβολίων. Υπό την ασφυκτική πίεση πολλών ευρωβουλευτών να βγουν στη δημοσιότητα οι όροι των συμφωνιών, δόθηκε τελικά πρόσβαση στο συμβόλαιο που υπεγράφει με την φαρμακευτική εταιρεία CureVac. 

Συγκεκριμένα,μια ομάδα ευρωβουλευτών είχε στη διάθεσή της να δει εμπιστευτικά τη συμφωνία για 40 λεπτά σε ένα κλειστό δωμάτιο, χωρίς κινητά, υπό την επίβλεψη υπαλλήλων της Κομισιόν.

«Βγήκαμε από το δωμάτιο με περισσότερες απορίες από ό,τι όταν μπήκαμε» δήλωσε στο «Βήμα της Κυριακής» πηγή της Ευρωβουλής. Σχεδόν μαυρισμένα ήταν όλα τα σημεία γύρω από την τιμή και την «ευθύνη» των φαρμακευτικών σε περίπτωση που προκύψουν παρενέργειες σε όσους λάβουν το εμβόλιο. 

Σε δηλώσεις του στο «Βήμα της Κυριακής» ο Γάλλος ευρωβουλευτής Πασκάλ Κανφάν ,ο οποίος μπήκε σε αυτό το δωμάτιο, είπε ότι  «το ένα τρίτο της σύμβασης για την ‘’ευθύνη’’ που είδα ήταν κρυμμένο». Επίσης, «οι κρυμμένες παρενέργειες πιθανότατα συνδέονται με το μέρος της σύμβασης στο οποίο δεν μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση» πρόσθεσε. 

Κληθείς να σχολιάσει τι σημαίνει «κρυμμένες παρενέργειες», εκπρόσωπος της Κομισιόν είπε στο «ΒΉΜΑ» ότι ο όρος αναφέρεται στις σπάνιες περιπτώσεις παρενεργειών που είναι αδύνατον να προβλεφθούν κατά την παραγωγή ενός εμβολίου.

Πάντως, ο αξιωματούχος δεν ήταν σε θέση να φέρει συγκεκριμένο παράδειγμα.

Ο Πασκάλ Κανφάν, είπε ότι η ανάγνωση της σύμβασης  της CureVac  είναι μόνο η αρχή. «Κάναμε ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν μπορεί να είναι το τελευταίο, επειδή πολλές από τις πληροφορίες που ζητήσαμε δεν ήταν διαθέσιμες όταν εξέτασα τη σύμβαση την Τρίτη. Πρέπει να προστατευθούν κάποια στοιχεία «επιχειρηματικής εμπιστευτικότητας», ωστόσο επέμενε ότι πρέπει να βγουν στη δημοσιότητα «η δομή της κατανομής του κόστους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η τιμή είναι δίκαιη, το καθεστώς ευθύνης, οι διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας και ο τόπος παραγωγής».

Από το Βήμα της Κυριακής

Οι εν λόγω τύποι μάλλον δεν θα πάνε ποτέ για ψυχοθεραπεία. Ίσως οι οικείοι τους...

 Τα αρσενικά και τα θηλυκά που θεωρούν τους εαυτούς τους άντρες και γυναίκες ( λόγω ανατομικού φύλου ) , ίσως και πατεράδες και μητέρες ( λόγω γεννοβολήματος) , που τολμούν και κουνάνε το δαχτυλάκι στις γυναίκες που έχουν το θάρρος να μιλήσουν για κάτι τόσο τρομακτικό...

Αυτοί οι «μάγκες» και οι «μάγκισσες» λοιπόν, πόσο άνετα μίλησαν ( στους γονείς τους, στη/ο σύζυγό τους, στο αφεντικό τους ) για κάτι άδικο που τους έκαναν;

Να πάω στοίχημα ότι όχι μόνο δεν θα μίλησαν, αλλά και θα γύρισαν σπίτι και θα πούλησαν τσαμπουκά στα παιδιά, στη/ σύζυγο, στο καφενείο, στο κομμωτήριο..

Κουραδόμαγκες και Κουραδοαμαζόνες...

Οι ίδιοι θα είπαν ότι τα ήθελε η Ελένη Τοπαλούδη, ότι ο Ζακ ήταν αδερφάρα και πρεζόνι ( άρα η ζωή του είναι - 0 )....

Ακόμη και στον προστατευμένο χώρο της ψυχοθεραπείας αυτός ο πόνος έρχεται δύσκολα, επώδυνα και θέλει χρόνο.... Αλλά οι εν λόγω τύποι μάλλον  δεν θα πάνε ποτέ για ψυχοθεραπεία. Ίσως οι οικείοι τους...

[----->]