Ας περιμένουν οι γυναίκες

 Τι άγρια χαρά στα κοινωνικά δίκτυα κατά της Σοφίας Μπεκατόρου που βγήκε μπροστά, στο φως, και μίλησε για τον βιασμό της!

Πόση μανία να αποδομηθεί αμέσως η αφήγηση, να μην στηριχτεί πάνω της ίχνος ταύτισης, να μην προλάβει κανείς να νιώσει αλληλεγγύη ή συμπάθεια ή θυμό. Η εξομολόγηση στη σέντρα, να βρεθούν κενά, ανακολουθίες. Να στηλιτευτεί η αφήγηση, να γίνει η ίδια η αποκάλυψη του βιασμού ως πράξη αυτοτελές έγκλημα, τεκμήριο ενοχής. Να σπάσει το αφηγηματικό περιεχόμενο από την αφήγηση, να μην τα συνδέει τίποτα, να είναι άλλο ο βιασμός κι άλλο η αποκάλυψή του. Κι αν το πρώτο κάποτε παραγράφεται, το δεύτερο δεν θα βρίσκει ποτέ θέση μέσα στον χρόνο. Γιατί δεν το έκανε τότε (που δεν μπορούσε) 22χρονη απέναντι στον μεγάλο παράγοντα; Κι αφού δεν το έκανε τότε, γιατί το κάνει τώρα που μπορεί;

Πόση μανία να γίνει το θύμα θύτης. Ύποπτη και τότε, ύποπτη και σήμερα. Ας πρόσεχε, χαζές είναι όσες δε μιλάνε; Κι αφού μίλησε, ας γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για τις άλλες.

Πολλά σχόλια τα αντρικά, τα «δεν θα τολμάμε ούτε να μιλήσουμε σε μια κοπέλα». Πόσο θλιβερή κι ανάξια, κυρίως όμως προβλέψιμη η κλασική αντίδραση στο Me too.

Κι από δίπλα, «τώρα το θυμήθηκε;» και «γιατί μπήκε στο δωμάτιο;» σε σχόλια γυναικών. Τι αυτοχειριαστική επιμονή να επιβεβαιωθούν τα κλασικά μοτίβα , η αντρική κυριαρχία, η υποτίμηση των γυναικών.

Το μήνυμα είναι ένα: καλύτερη η σιωπή, η αυτοενοχοποίηση, η καταστολή των συναισθημάτων.

Τι μένει; Ένα μόνο: πιο πολύ από την επισήμανση της έμφυλης βίας και της τοξικής αρρενωπότητας, πιο πολύ από τη διαπόμπευση του ισχυρού άντρα που «παίρνει» με το ζόρι τη γυναίκα, αυτό που προκαλεί φόβο και ταραχή είναι η απελευθέρωση του λόγου των γυναικών.

Μπροστά στον φόβο αυτόν, ποτάμια χολής θα χυθούν ακόμα.

Υγ. Όσοι έχετε κορίτσια μη χάνετε στιγμή. Κι όσοι έχετε αγόρια το ίδιο.

Από Αντίφωνο Κωστής Παπαϊωάννου

Ψευτοσωτήρες με οικολογικό, επιχειρηματικό ή πολιτικό μανδύα

 Η WWF όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά και παγκόσμια συνεργάζεται με εταιρίες κυρίως πολυεθνικές όπου κάνουν εγκλήματα στη φύση, στα είδη της και την ανθρωπότητα.

Η WWF πουλάει επικοινωνιακό οικολογικό ακτιβισμό στους λαούς φτιάχνοντας το εταιρικό προφίλ αυτών που κατασπαράσσουν φυσικούς πόρους ξεζουμίζοντας τους εργάτες και συγχρόνως φτιάχνουν στρατιές ανέργων μέσα από την άνιση κατανομή του πλούτου που δημιουργούν.

Έτσι λοιπόν δύο πολυεθνικές η AMERRA CAPITAL και η MUDABALA αμερικάνικων και αραβικών συμφερόντων εξαγόρασαν τις Ελληνικές εταιρίες  ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ-ΝΗΡΕΑ -ΣΕΛΟΝΤΑ μαζί με κομμάτι της θάλασσας και οικοσυστημάτων.

https://www.fortunegreece.com/article/av-vasilopoulos-wwf-ellas-ke-nirefs-enononte-me-skopo-tin-ipefthini-idatokalliergia/?fbclid=IwAR01fSASVgcUQ_alFw8fItGe5DyDa6MYg_0oHK8_ZzkOwFHV94GOYCEKuhQ

Η οριστική έγκριση από τη DG Comp της συμφωνίας εκποίησης συγκεκριμένου αριθμού μονάδων των δύο εταιρειών οδηγεί πλέον στην ολοκλήρωση του Project Nemo, καθώς η συναίνεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού αποτελούσε βασική προϋπόθεση για την απόκτηση του κοινού ελέγχου των Andromeda, Νηρεύς και Σελόντα από τις Amerra Capital Management και Mubadala (MDC Industry Holding Company).

Εταιρίες ιχθυοκαλλιεργειών όπου κάνουν χρήση σε τόνους καρκινογόνας φορμόλης σε θάλασσα και ψάρια, αντιβιοτικών, εκτελούν και βασανίζουν ζώα και ισοπεδώνουν θαλάσσιους πυθμένες μαζί με οικοσυστήματα αλλά και γεμίζουν ασθένειες,ιους και παράσιτα τους θαλάσσιους φυσικούς πληθυσμούς.

Εδώ λοιπόν έρχεται η WWF ELLAS να ρίξει στάχυα στα μάτια του λαού με ένα οικολογικό marketing και  να συνεργαστεί με την εταιρία ΝΗΡΕΑΣ ιχθυοκαλλιέργειες. Ουσιαστικά συνεργάζεται με τις δυο πολυεθνικές AMERRA CAPITAL και MUDABALA μιας και σε αυτές ανήκει η εταιρία ΝΗΡΕΑΣ.

https://www.fortunegreece.com/.../av-vasilopoulos-wwf.../

Η wwf ellas μπορεί να καμώνεται στον κόσμο πως προστατεύει τα ζώα, όμως συνεργάζεται με μεγάλους φονιάδες τους.

Παρουσιάζω για άλλη μια φορά ένα υλικό όπου τράβηξα ο ίδιος μέσα από εγκαταστάσεις των δυο πολυεθνικών όπου συνεργάζεται η wwf.

Ένα υλικό όπου είναι ένα μικρό δείγμα χιλιάδων κάθε χρόνο δολοφονιών σπάνιων και μη ζώων με την κάλυψη όλων των κρατικών φορέων για το κέρδος εταιριών ιχθυοκαλλιεργειών

Το υλικό είναι μάλιστα στο ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΑ μέσα σε προστατευόμενη περιοχή NATYRA του ΟΡΜΟΥ ΒΑΛΤΟΥ με νεκρούς σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, γλάρους, γεράκια, κορμοράνους και άλλα ζώα.

Οι δολοφονίες γίναν με αντιαρπακτικά δύχτια και καραμπίνες ατόμων της εταιρίας.

Στις φώτο θα δείτε πτηνά νεκρά να λιώνουν και να βρίσκονται σε προχωρημένη σήψη μέσα στα εκτρεφόμενα ψάρια που θα πάνε στο εμπόριο για να τραφεί ο άνθρωπος

Τον τόπο μας, την παραγωγή μας, τη φύση, τα είδη της, την κοινωνία και τα παιδία μας μόνο εμείς μπορούμε να τα προστατεύσουμε και όχι ψευτοσωτήρες με οικολογικό, επιχειρηματικό ή πολιτικό μανδύα που κρύβει μόνο ψέμα και το συμφέρον του χρήματος.

[------>]

B’Tselem”: “Το Ισραήλ δεν είναι δημοκρατία. Είναι Απαρτχάιντ”

"Εδώ δεν έχουμε μία δημοκρατία και μία κατοχή. Πρόκειται για ένα καθεστώς Απαρτχάιντ από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο"...

Εκθεση – “καταπέλτη” για την ισραηλινή κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Όχθης είναι η τελευταία έκθεση της πιο παλιάς ισραηλινής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, “Β’ Tselem“.

 

Συγκεντρώνοντας και αναλύοντας τα δεδομένα και τις καταγγελίες για πληθώρες παραβιάσεις δικαιωμάτων των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και στην αποκλεισμένη από το 2008 Λωρίδα της Γάζας, η οργάνωση αποφαίνεται πως οι κατοχικές δυνάμεις επιδίδονται συστηματικά σε πολιτικές και πρακτικές που ταυτίζονται με εκείνες του ρατσιστικού καθεστώτος Απαρτχάιντ των λευκών Αφρικάνερς στη Νότια Αφρική.

 

“Ένα από τα σημεία – κλειδιά στην ανάλυσή μας είναι πως έχουμε μία γεωγραφική περιοχή που κυβερνάται από μία κυβέρνηση. Εδώ δεν έχουμε μία δημοκρατία και μία κατοχή. Πρόκειται για ένα καθεστώς Απαρτχάιντ από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο” ανέφερε εκρόσωπος της οργάνωσης B’Tselem μιλώντας σε δημοσιογράφο του πρακτορείου ΑΡ.

 

Οι συντάκτες της έκθεσης υπενθυμίζουν το νόμο περί “Εβραϊκού Κράτους” που ψηφίστηκε το 2018 στην ισραηλινή βουλή (Κνέσετ) επισημαίνοντας ανάμεσα σε όλα τα άλλα και τον θρησκευτικό χαρακτήρα των κατοχικών κρατικών δυνάμεων στα παλαιστινιακά εδάφη.

 

“Μεταξύ των περίπου 5.000.000 Παλαιστινίων που ζουν στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, είναι αποκλεισμένοι από το πολιτικό σύστημα που διαφεντεύει τις ζωές τους” επισημαίνει η έκθεση της οργάνωσης, τονίζοντας πως οι περισσότεροι θεωρητικά μπορούν να ψηφίσουν στις εκλογές της Παλαιστινιακής Αρχής που έχουν να γίνουν από το…2006.

 

Όμως ακόμη και εάν γίνονταν εκλογές στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, οι πολίτες αυτοί δεν έχουν απολύτως κανένα λόγο σε πολλά από τα θέματα που αποφασίζουν για λογαριασμό τους οι κατοχικές αρχές όπως είναι η διαχείριση της γης και των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, της αξιοποίησης υδάτινων πόρων, των υποδομών τηλεπικοινωνιών και Ενέργειας, οι εισαγωγές και εξαγωγές πληθώρας εμπορευμάτων, ο στρατιωτικός έλεγχος σε στεριά, θάλασσα και εναέριο χώρο, η μετανάστευση έως και η διαδικασία απογραφής πληθυσμού!

 

Thousands of young Jewish boys wave Israeli flags as they celebrate Jerusalem Day, dancing and marching their way through Damascus Gate to the Western Wall, May 17, 2015. (Yonatan Sindel/Flash90)

Δραματικές πιέσεις και συνεχείς απειλές για κατεδαφίσεις σπιτιών, ακούσιες αγοραπωλησίες ακινήτων, ωμούς εκβιασμούς, ψυχολογική και σωματική βία υφίστανται ιδιαίτερα οι Παλαιστίνιοι, Άραβες κάτοικοι της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ από οργανωμένα συμφέροντα Εβραίων του εξωτερικού αλλά και εποίκων που έχουν εγκατασταθεί στο Ισραήλ.

 

Οι Άραβες κάτοικοι της Ιερουσαλήμ μπορούν για παράδειγμα να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές αλλά όχι στις βουλευτικές. Μπορούν να κινούνται ελεύθερα μέχρις ότου οι ισραηλινές αρχές αποφασίσουν να τους αφαιρέσουν αυτό το δικαίωμα με οιαδήποτε αφορμή ή πρόφαση…

 

Bedouin women react after seeing their demolished home in the village of Umm al-Hiran in the Negev, southern Israel, Jan. 18, 2017. (Hadas Parush/Flash90)

Οι πολιτικές Απαρτχάιντ σε βάρος των Παλαιστινίων έχουν πολλές μορφές. Όμως αξίζει να επισημανθεί η εργαλειοποίηση διάφορων νόμων που επιτρέπουν σε κάθε Εβραίο από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη να έρθει στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη, να αποκτήσει ισραηλινή υπηκοότητα και να καταλάβει αυθαίρετα περιοχές προκειμένου να φτιάξει εποικισμούς (που απέχουν ελάχιστα από μικρά φρούρια ή και “πόλεις-κράτη”).

 

Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται η διαμερισματοποίηση των κατεχόμενων εδαφών, ο πολλαπλασιασμός εβραϊκών εποικισμών στη Δυτική Όχθη που έχουν μεθοδευμένα μετατρέψει σε “μωσαϊκό” την περιοχή αλλοιώνοντας τα δημογραφικά δεδομένα προς όφελος των ισραηλινών δυνάμεων.

 

Στα εδάφη αυτά, εξυπακούεται, πως απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, διάφορες αντικατοχικές οργανώσεις ενώ περιορίζεται σημαντικά ακόμη και το δικαίωμα των παλαιστινίων στην εκπαίδευση αφού συχνά ο ισραηλινός στρατός κατεδαφίζει σχολεία με το πρόσχημα της έλλειψης οικοδομικής άδειας την οποία εκδίδουν αποκλειστικά οι… ισραηλινές αρχές.

 

Και οι συντάκτες της έκθεσης καταλήγουν:

 

“Οσο οδυνηρό και εάν φαίνεται η πραγματικότητα, τόσο οδυνηρό είναι να ζεις κάτω από την μπότα του κατακτητή. Η σκληρή πραγματικότητα που περιγράφεται εδώ μπορεί να επιδεινωθεί έτι περαιτέρω εάν προωθηθούν νέες πρακτικές, εντός ή εκτός νομικού πλαισίου. 

Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι που δημιούργησαν αυτό το καθεστώς μπορούν να κάνουν την κατάσταση ακόμη χειρότερη ή και να την αλλάξουν. Αυτή η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τη θέση αυτής της έκθεσης. 

Πώς μπορεί ένας λαός να πολεμήσει το άδικο όταν αυτό δεν κατονομάζεται;…Το να πολεμάς για το μέλλον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη είναι σήμερα το πιο κρίσιμο πράγμα. Υπάρχουν διάφορα πολιτικά μονοπάτια για ένα δίκαιο μέλλον εδώ, μεταξύ του Ποταμού Ιορδάνη και της θάλασσας στη Μεσόγειο, αλλά όλοι μ ας πρέπει να επιλέξουμε πρώτα ένα πράγμα: Να πούμε όχι στο Απαρτχάιντ”!

[----->]

Από το ελπίζουμε μέχρι το γνωρίζουμε, είναι μεγάλη η απόσταση.

 

Σε σημερινή συνέντευξη, ο πρωθυπουργός προτείνει να ταξιδεύουν ελεύθερα (δηλαδή χωρίς τεστ και καραντίνα προφανώς - δεν μπορεί να εννοεί κάτι άλλο) όσοι έχουν εμβολιαστεί για τον SARS-CoV-2.

https://www.kathimerini.gr/politics/561223423/politico-pistopoiitiko-emvoliasmoy-proteinei-o-kyr-mitsotakis/?fbclid=IwAR1KukDpk6E_JCqPGan9RIlAIY-zMlji7EgSG5yDlVzMJbmo8Qi2ZuI0ymw

Πέρα από το γεγονός ότι αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο έμμεση υποχρεωτικότητα και θέμα διακρίσεων. Είναι μεγάλη συζήτηση από νομικής και βιοηθικής πλευράς ως προς τις διακρίσεις που δημιουργεί. Θα πρέπει λοιπόν να μάθουμε που βρίσκονται κρυμμένα τα δεδομένα που αποδεικνύουν σήμερα ότι το εμβόλιο εμποδίζει τη μετάδοση.

Τα μόνα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής είναι ότι το εμβόλιο που διατίθεται στην Ελλάδα εμποδίζει την εμφάνιση επιβεβαιωμένης με PCR κλινικής νόσου COVID. Δεν γνωρίζουμε ούτε αν εμποδίζει τη μετάδοση (και σε ποιο βαθμό), ούτε αν ελαττώνει την πιθανότητα σοβαρής νόσου, ούτε αν ελαττώνει τη θνητότητα και θνησιμότητα.

Ελπίζουμε να συμβαίνουν όλα αυτά, και ελπίζουμε ότι θα φανούν σύντομα. Από το ελπίζουμε μέχρι το γνωρίζουμε, είναι μεγάλη η απόσταση.

Στο φάκελο συζήτησης του FDA της Pfizer, υπήρχε μια αναφορά σε "Ύποπτα περιστατικά COVID-19". Πρόκειται για άτομα με συμπτώματα συμβατά με COVID-19, που όμως δεν επιβεβαιώθηκαν με PCR.

Στην μελέτη φάσης 3 της Pfizer, καταγράφησαν συνολικά 3410 ύποπτα περιστατικά COVID-19. Από αυτά, 1594 περιστατικά είχε η ομάδα του εμβολίου και 1816 η ομάδα του placebo. Αν αφαιρέσουμε τα περιστατικά που συνέβησαν 7 ημέρες μετά τη χορήγηση του εμβολίου, προκύπτουν 1185 περιστατικά στην ομάδα του εμβολίου και 1529 στην ομάδα του placebo.

Δεν γνωρίζουμε πόσα από αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι νόσος COVID-19.

Άλλα ζητήματα, απορίες και ερωτήματα σχετικά με τα εμβόλια έχει θέσει ο Peter Dorshi, Editor του επιστημονικού περιοδικού British Medical Journal (BMJ).

https://blogs.bmj.com/bmj/2020/11/26/peter-doshi-pfizer-and-modernas-95-effective-vaccines-lets-be-cautious-and-first-see-the-full-data/?fbclid=IwAR1W-dFkkll9K8hzZ5O33ZtQaWPU4owHBuJMFWQo0fAjrEy3z_LsIkvJQ5M

Είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε, είναι πολλά ακόμη τα ερωτήματα. Ελπίζουμε ότι σιγά σιγά θα λάβουμε τις απαντήσεις και ότι θα συμβεί αυτό που ελπίζουμε και αναμένουμε.

Μέχρι τότε, να θυμίσω ότι το εμβόλιο είναι παρέμβαση σχετιζόμενη με την πρόληψη λοιμώδους νοσήματος. Δεν είναι θεραπευτικό μέσο για την απόγνωση, τα αδιέξοδα και τις ακραίες (ίσως και υστερικές σε κάποιες περιπτώσεις) αντιδράσεις Ευρωπαίων πολιτικών.

Όταν αποκτήσουμε περισσότερα δεδομένα, τότε θα κρίνουμε με βάση τα δεδομένα τί είναι σωστό, τεκμηριωμένο, νόμιμο και ηθικό να συμβεί. Μέχρι τότε, προχωράμε με την προσδοκία ότι αυτά που θέλουμε να συμβούν (να ελαττωθεί η θνητότητα και θνησιμότητα, και να περιοριστεί η μετάδοση) θα είναι αντίστοιχα των αποτελεσμάτων της μελέτη φάσης 3 (που δυστυχώς όμως δεν μας δίνει αυτές τις απαντήσεις).

Και όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι δεν θα μας χαλάσει τα σχέδια μια μετάλλαξη (π.χ. της Ν. Αφρικής ή της Βραζιλίας, με μετάλλαξη στο Ε484).

 

[------->]

[ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ… ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ]

 

Του Γιώργου Μπλάνα

 

Σβήνουν τα φώτα. Κεραυνός που ξέσπασε

απρόσμενα πέφτει η αυλαία, τυλίγοντας

σαν σάβανο τα πλάσματα που σπαρταρούν

το τέλος τους, κι οι άγγελοι, οι κάτωχροι,

οι ξέπνοοι οι άγγελοι σηκώνονται και λένε:

«Ε, ναι, λοιπόν, αυτή είναι πραγματικά

η τραγωδία «Άνθρωπος», κι αυτός αληθινά

ο πρωταγωνιστής της :

Σκουλήκι ο Κατακτητής.

 Edgar Allan Poe

 

Ο Μαρξ έλεγε, με το ασυναγώνιστο μαύρο χιούμορ του, πως ο καπιταλιστής μπορεί να σου πουλήσει ακόμα και το σχοινί με το οποίο θα τον κρεμάσεις. Διόλου απίθανο. Το απολύτως βέβαιο είναι πως σήμερα ο καπιταλιστής μπορεί -και το κάνει- να σου πουλήσει το σχοινί με το οποίο θα πας να κρεμαστείς.

 

Θα ήταν κάπως υπερβολικό να περιμένουμε από τον Μαρξ να είχε προβλέψει πως ό,τι ονόμαζε «φετιχισμό» του «γεμάτου μεταφυσική λεπτολογία και θεολογική σοφιστική» εμπορεύματος θα ήταν η μήτρα, που θα γεννούσε την μαζική εμπορική επικοινωνία -την διαφήμιση δηλαδή- και τελικά την ίδια την μαζική επικοινωνία και την αυτονόμηση των προϊόντων της με την μορφή του θεαματικού υποκατάστατου της πραγματικότητας. Κι όμως, διαβάζοντας το σχετικό χωρίο του Κεφαλαίου, έχεις την εντύπωση πως από στιγμή σε στιγμή θα το κάνει.

 

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που θέλω να πω εδώ είναι πως -ούτε λίγο ούτε πολύ- η έκφραση «Ναός της Δημοκρατίας» για το αμερικανικό Καπιτώλιο δεν είναι παρά ένα ακόμα φετιχοποιημένο προϊόν των ΜΜΕ. Δεν θα μπορούσε κανείς να περιμένει τίποτα άλλο. Έτσι λειτουργούν τα ΜΜΕ: αντικαθιστούν την πραγματικότητα με μία μόνον όψη της, την πιο «θελκτική», εκείνη που θα μπορούσε να αποκρύψει καλύτερα το κόστος της επιθυμίας από την επιθυμία. Αυτό δεν είναι το φετίχ;

 

Αλλά το πιο εντυπωσιακό δεν βρίσκεται εδώ. Βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο τα ΜΜΕ παράγουν όχι μόνο το φετίχ, όχι μόνο το φετιχοποιημένο προϊόν, αλλά και την ίδια την πραγματικότητα, που θα φετιχοποιήσουν.

 

Δεν θέλω να πω πως στην προκειμένη περίπτωση τα ΜΜΕ ή κάποια από αυτά έβαλαν τους αλήτες, τα κατακάθια της αμερικανικής κοινωνίας να εισβάλουν στο Καπιτώλιο. Φυσικά και δεν το έκαναν.

 

Κι όμως, αυτό που θα είναι στο εξής οι εν λόγω αλήτες, τα εν λόγω κατακάθια, δημιουργήθηκε μέσα και κατά την διάρκεια της πληροφορίας για την δράση τους.

 

Ο παραγωγικός μηχανισμός δεν είναι καθόλου απλός, αλλά έχει ήδη κάπως περιγραφεί απ’ εδώ και πενήντα χρόνια, στα παρισινά οδοφράγματα του 1968. Την ίδια στιγμή που οι φοιτητές δρούσαν, όπως δρούσαν, άκουγαν από τα ραδιοφωνάκια τους πώς δρούσαν. Η περιγραφή δεν ήταν ακριβής και προπάντων γινόταν με όρους μυθοπλασίας. Ποιος δεν θα προτιμούσε να είναι ήρωας μιας μυθοπλασίας, παρά ένας εξεγερμένος άνθρωπος, που στο κάτω-κάτω έδινε το υλικό για την δημιουργία αυτής της μυθοπλασίας; Οι φοιτητές ζούσαν τον μύθο τους και ήταν φυσικό να διορθώνουν την συμπεριφορά τους, ώστε να ταιριάζουν με τους ραδιοφωνικές ήρωες, όπου υπήρχαν αποκλίσεις. Αυτοί οι φοιτητές, που αποχώρησαν από τα οδοφράγματα δεν ήταν αυτοί που πήγαν. Ήταν μια φετιχοποιημένη εκδοχή του εαυτού τους. Και μοιραία οι μόνοι πραγματικοί πια.

 

Έτσι και οι αλήτες, που εισέβαλαν στο αμερικανικό Καπιτώλιο, δεν υπήρχαν καν πριν. Εμφανίστηκαν ξαφνικά από το πουθενά και εξαφανίστηκαν πάλι στο πουθενά, αφού έδωσαν στα ΜΜΕ το υλικό μιας μυθοπλασίας: Οι οπαδοί ενός το λιγότερο ιδιόρρυθμου Προέδρου, που κανείς δεν ξέρει πώς κατάφερε να αποσπάσει τον τίτλο του, εισβάλουν στον Ναό της Δημοκρατίας!

 

Στο εξής, αυτοί οι αλήτες θα είναι αυτοί που κατάφεραν να εισβάλουν τον Ναό της Δημοκρατίας. Αυτό που ήταν πριν, εκτρωματικά δημιουργήματα της υποκουλτούρας του «αδάμαστου» πεζοναύτη, του «κυρίαρχου» του πλανήτη, της εικόνας που δημιουργεί η ίδια η Αμερική για τις ανάγκες των συνεχών παράλογων επιθετικών ενεργειών της, αυτό το φασιστικό στην νοοτροπία ζώο της αμερικανικής επαρχίας, έχει τώρα φωνή, δεν είναι ένα περιθωριοποιημένο πλάσμα που μεθάει στα επαρχιακά μπαρ. Κατάφερε να φτάσει στο Καπιτώλιο, επειδή ένας γελοίος (;) του έδωσε την δύναμη να το κάνει.

 

Και θα γυρίσει στην επαρχία του νικηφόρο και θα συνεχίσει από μια νέα ισχυρή θέση να κάνει το δικό του και να ετοιμάζεται για την μεγάλη εξέγερση! Αλλά τότε απλά δεν θα υπάρχει πάλι.

 

Υπήρχαν οι Γότθοι πριν πολιορκήσουν την Ρώμη, πριν εμφανιστούν μπροστά στο Καπιτώλιό της. Υπήρχαν μόνο για τους λεγεωνάριους – όχι για το πολιτικό σύστημα και την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας.

 

Οι εισβολείς του Καπιτωλίου είναι οι σημερινοί βάρβαροι ανεστραμμένοι: δεν βρίσκονται έξω από τα σύνορα της αυτοκρατορίας, αλλά στην καρδιά της – και δεν οδεύουν προς τον πολιτισμό, αλλά αποτελούν ήδη τα σκουπίδια του. Και δεν θα γκρεμίσουν για να χτίσουν με άλλους όρους, αλλά θα γκρεμίσουν για να αφανίσουν να εκβαρβαρώσουν να οδηγήσουν το δράμα του καπιταλισμού στην τελευταία σκηνή, όπου θα αποθεωθεί το ΣΚΟΥΛΗΚΙ Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ του Edgar Allan Poe.

 

 

[----->]