ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ (πολιτικής) ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ

 

Παραλογισμό, ανηθικότητα και ασχήμια -αυτές τις τρομερές καθιζήσεις των τριών πυλώνων του Δυτικού Πολιτισμού ή Λευκής Ιδεολογίας κατ’ άλλους- παράγουν συστηματικά όλες οι κυβερνήσεις. Και είναι φυσικό, αφού κάθε κυβέρνηση, η οποία θέτει σε λειτουργία τον εκάστοτε κρατικό μηχανισμό,  πολύ απέχει από τον ρόλο, που της απέδωσε ο κλασικός αγγλοσαξονικός φιλελευθερισμός, την αποφυγή του κοινωνικού πολέμου όλων έναντι όλων δηλαδή. 

Όλες οι κυβερνήσεις -όπως και όλα τα κράτη- υποφέρουν από άλυτες αντιφάσεις, δεδομένου ότι οι κοινωνίες υποφέρουν από συγκρούσεις λιγότερο ή περισσότερο έντονων ταξικών συμφερόντων. Θέλουμε να ονομάσουμε αυτά τα «ταξικά» συμφέροντα «κλαδικά», «συντεχνιακά», «στρωματικά» ή όπως αλλιώς επιχειρεί η κοινωνιολογία να εξορκίσει τον μαρξιστικό όρο «ταξικός»; 

Πάλι το ίδιο θα λέγαμε -ιδίως στον καπιταλισμό, ο οποίος παρά τις περιστασιακές προσπάθειές του να «απαλύνει» τον προφανή χαρακτήρα του, δεν μπορεί να μην πολώσει στο τέλος την κοινωνία σε φτωχούς και πλουσίους. Τα υπόλοιπα μοιάζουν με προπέτασμα καπνού, προκειμένου να κρυφτεί η πραγματικότητα από τους ίδιους τους διαμορφωτές της ή και να απωθηθεί, με την ψυχολογική έννοια, η μοιραία αλήθεια από τους ίδιους τους κήρυκες της κοινωνικής ομόνοιας, ενότητας, ομοψυχίας…

Πάντα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία ορισμένες εικόνες, σύμβολα, σημασίες, τα οποία συμμερίζεται λίγο ως πολύ η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών (γλώσσα, θρησκεία, εθνικότητα, πατριωτισμός…) αλλά δεν αρκούν για να αντιμετωπιστούν στην βάση τους τα πολλά και πολύ διαφορετικά προβλήματα του κοινωνικού βίου. Η αντιφατική «φύση» των κυβερνήσεων δεν τους επιτρέπει να αρθρώσουν συνεκτική λογική, ηθική και αισθητική. Συνήθως δημιουργούν περιστασιακές βάσεις δεδομένων, αποτελούμενες από ψευδο-επιχειρήματα, σοφιστική ηθική και συμπιληματική αισθητική, με έναν μόνο σκοπό: την διατήρησή τους στην εξουσία.

Παραλογισμός, ανηθικότητα και ασχήμια, λοιπόν. Παντού στον κόσμο. Όμως εδώ, στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις (με αποκορύφωση την σημερινή) σπάζουν ανέκαθεν κάθε ρεκόρ. Αυτό οφείλεται σε ορισμένους δεσπόζοντες παράγοντες:

1. Το πολιτικό προσωπικό χαρακτηρίζεται από απειρία, αδυναμία κατανόησης του πολιτικού ρόλου, της διάκρισης των εξουσιών, του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου και της έννοιας του Συντάγματος, υπηρετική νοοτροπία, τυχοδιωκτισμό και καισαρικές φιλοδοξίες.

2. Οι τυπικές εξουσίες από τρεις έχουν μειωθεί σε δύο, αφού η εκτελεστική εξουσία, η κυβέρνηση δηλαδή, είναι και νομοθετική. Δίπλα σε αυτές τις δύο εξουσίες, διατηρούν την ισχύ τους και δύο άτυπες: ο Στρατός και η Εκκλησία. Αν και όχι με το απροκάλυπτο θράσος του παρελθόντος, συνεχίζουν να παρεμβαίνουν με όποιον πλάγιο τρόπο μπορούν στις κυβερνητικές επιλογές.

3. Η ολιγαρχία είναι αντιπαραγωγική, σχεδόν παρασιτική, αφού περιορίζεται κυρίως στην εκμετάλλευση ακινήτων και την χρηματοοικονομική δραστηριότητα, αφήνοντας τις παραγωγικές επενδύσεις σε αμφίβολης εντιμότητας ξένες επιχειρήσεις.

Λειτουργώντας υπό την πίεση αυτών των παραγόντων, η σημερινή κυβέρνηση, ενώ ισχυρίζεται πως θέλει να οργανώσει το κράτος σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα του φιλελευθερισμού, προσθέτοντας πως θα οργανώσει ΚΑΙ την κοινωνία των πολιτών με τα ίδια πρότυπα -γεγονός που δείχνει αμάθεια, δεδομένου ότι οι κοινωνίες δεν είναι ούτε επιχειρήσεις, ούτε δημόσιες υπηρεσίες- παρουσιάζει αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, προσπαθώντας να κρατηθεί στην εξουσία με την ικανοποίηση πολλών και πολύ διαφορετικών κοινωνικών παραγόντων. Στελεχώνεται με άτομα, που προέρχονται μεν από διαφορετικά κόμματα, εκφράζουν δε πεπαλαιωμένες αντιλήψεις και κυρίως καθήλωση σε ιστορικές αντιπαραθέσεις, που από την άποψη της μορφής τους έχουν χάσει κάθε σημασία. Στην σημερινή κυβέρνηση χωρούν όλοι: Φασίστες, ακροδεξιοί εραστές της δικτατορίας του 1967, μαινόμενοι αντικομουνιστές, θρησκόληπτοι, μιλιταριστές…

Κοινός στόχος τους, όπως ρητά δηλώνουν: η πάταξη της «Ηγεμονίας» της Αριστεράς. Προφανώς, με τον όρο «Ηγεμονία», τον οποίο φαίνεται πως έχουν αντλήσει από τα εκλαϊκευμένα βιβλία, που προσφέρουν οι εφημερίδες, δεν εννοούν πολιτική εξουσία, αλλά δεσπόζουσα τάξη αξιών. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτό από την σταδιακή ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της σκέψης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, που διατρέχεται από αριστερές ιδέες; Απαγόρευση όχι ευθεία, απροκάλυπτη, νομικά κατοχυρωμένη, αλλά -ακόμα χειρότερα- πλάγια, ύπουλη, νομικά απαράδεκτη, αλλά ανεκτή από την δικαστική εξουσία. Στην πρώτη περίπτωση θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αναλόγως. Στην δεύτερη, δυστυχώς, δεν θα μπορούσε. Εδώ μιλάμε για αποδομήσεις προσωπικοτήτων, διαπομπεύσεις με τον τρόπο που γνωρίζουν πολύ καλά οι επαγγελματίες τυχοδιώκτες δημοσιογράφοι και εν τέλει κατάπτωση πολιτισμική.

Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως υπήρξε «Ηγεμονία» της Αριστεράς, με τι θα αντικατασταθεί; Με τις κακές εκδόσεις Γεωργιάδη; Με τα βιβλία του πατέρα Πλεύρη; Με τα κακογραμμένα, παρανοϊκά, λαϊκίστικα δοκίμια και ρομάντζα εκείνων των συγγραφέων, που έσπευσαν να πλαισιώσουν την εκστρατεία «αποκαθήλωσης» της «Ηγεμονίας» της Αριστεράς, η οποία ηγεμονία ανεχόταν την κακογραφία τους για λόγους αυτονόητης αυτοδιάθεσης του στοχαστή και του δημιουργού; Ή θα αντικατασταθεί με τις εν Επιδαύρω εθνικιστικές γελοιότητες;

Για να εξηγούμεθα. Οι κοινωνίες είναι πολύπρισματικές οντότητες. Ακόμα και μπορούσε να υπάρξει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη κυβέρνηση ικανή να οργανώσει απόλυτα μια κοινωνία στην βάση των απόψεών της, χάος θα την χώριζε από την σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα και για την Ελλάδα, είναι πολύ λίγη, αποτελείται από αμαθείς, ερασιτέχνες, τυχοδιώκτες.

Τα «ράμματα» για την «γούνα» της Αριστεράς είναι άλλα και αφορούν σε άλλα ζητήματα υψηλότερου επιπέδου -όχι εκλαϊκευμένων εγχειριδίων- και «χαμηλότερων» τόνων, συμβατών με την πηγή της: την κοινωνία των πολιτών, μέχρι και τα χαμηλότερα στρώματα.  Οφείλει να τα λύσει, βέβαια, αυτά τα «ράμματα». Διότι την Αριστερά μόνο η Αριστερά μπορεί να την αφανίσει.

«Ηγεμονία» της Αριστεράς δεν υπήρξε ποτέ. Το γεγονός πως δέσποζαν οι στοχαστικές και καλλιτεχνικές τάσεις της, οφείλεται στην ποιότητά τους. Αυτή η ποιότητα μπορεί να διαβληθεί -ιδίως σήμερα, μετά από την αποτυχημένη περιπέτεια στην οποία την έβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση- αλλά δεν μπορεί να εξαφανιστεί.

Στο μεταξύ, ας υπομείνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας: Παραλογισμός, Ανηθικότητα, Ασχήμια.

[---->]

Οι ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ για τους ασθενείς Covid είναι πλέον ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ

 21 Nov, 2020

Ένα βήμα πριν απευθυνθούν στον Εισαγγελέα βρίσκονται οι γιατροί στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης καθώς δεν ξέρουν στην κυριολεξία τι να κάνουν με τον επόμενο ασθενή που θα χρειαστεί διασωλήνωση.

Η Χριστίνα Κυδώνα, παθολόγος εντατικολόγος, που εδώ και 15 μέρες εργάζεται στην κλινική Covid του Ιπποκρατείου, μιλώντας την Παρασκευή σε διαδικτυακή εκδήλωση της δημοτικής παράταξης «Πόλη Ανάποδα» που έγινε σε συνδιοργάνωση με την καμπάνια «Covid-19: Κανένας Μόνος/Καμία Μόνη», κατέθεσε μια συγκλονιστική μαρτυρία στην οποία περιγράφει τις επικίνδυνες συνθήκες νοσηλείας για τους 300 και πλέον ασθενείς που νοσηλεύονται στις γεμάτες κλινικές Covid του νοσοκομείου. Εξήγησε παράλληλα πως η μόνη λύση για να σωθούν περισσότεροι άνθρωποι είναι να επιταχθούν σήμερα και όχι αύριο όλες οι ιδιωτικές κλινικές της Θεσσαλονίκης. Άλλη λύση στο σημείο αυτό που βρίσκεται η Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει.

Περιγράφει, ακόμη, την κατάσταση που βιώνει το νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και το πως με την έξοδο ασθενών από το νοσοκομείο που δεν έχουν αρνητικοποιηθεί από τον ιό, ανακυκλώνεται συνεχώς η διασπορά, επιφέροντας ακόμη περισσότερο βάρος στα νοσοκομεία που καταρρέουν.

«Είμαι παθολόγος εντατικολόγος, τώρα σας μιλάω σαν παθολόγος Covid γιατί δεν εργάζομαι στην εντατική. Η εμπειρία μου στο Covid είναι από το πρώτο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα, όπου μετακινήθηκα στο ΑΧΕΠΑ στο κέντρο αναφοράς και έτσι είδα τα πρώτα περιστατικά που νοσηλεύτηκαν στην Ελλάδα. Κλήθηκα πριν από 15 μέρες περίπου να στελεχώσω την κλινική Covid του Ιπποκρατείου, η οποία δημιουργήθηκε την 1η Σεπτέμβρη με 35 κλίνες. Όταν όμως την 1η Νοέμβρη έγιναν ξαφνικά 70 σε εκείνη την γενική εφημερία, με μετακίνησαν στην κλινική Covid ώστε μαζί με τη λοιμωξιολόγο Αθηνά Πυρπασοπούλου να στελεχώσουμε την επέκταση της κλινικής. Από τις 2-3 Νοέμβρη, και τώρα έχουμε 20 Νοέμβρη που σας μιλάω, φτάσαμε από τα 70 περιστατικά εκείνης της εφημερίας στα 240.

Πολλά από αυτά μετά από εντολή της διοίκησης τα διακομίσαμε στον Άγιο Παύλο, στον Άγιο Δημήτριο ή στο 424, έτσι ώστε να ξανα-αδειασουν οι κλίνες και να εισαγάγουμε ασθενείς στην επόμενη γενική εφημερία, δηλαδή με φοβερή ανακύκλωση περιστατικών, ώσπου πληρώσαμε ήδη όλα τα κρεβάτια του μπλε κτιρίου και φτάσαμε να επεκτεινόμαστε στο παλιό νεοκλασσικό του Ιπποκράτειου και σήμερα το βράδυ θα καταλάβουμε και το Α' κτίριο. Η πρόβλεψη για μέχρι αύριο το πρωί είναι να ξεπεράσουμε τα 300 κρεβάτια. Τώρα νομίζω ότι καταλαβαίνετε πως τα νούμερα δεν αποτυπώνουν όλη την αλήθεια.

Όταν η κλινική ξεκίνησε το πρόγραμμα της το Νοέμβρη είχε σχεδιάσει να καλύψει το πολύ 50 αρρώστους και το προσωπικό της καλείται να καλύψει τα 300 σήμερα. Δε θέλω να μιλήσω για την κούραση, την εξάντληση, την κυλιόμενη αρρώστια στο προσωπικό, όπως και τα κύματα του φόβου που επικρατεί στο νοσοκομείο, αυτά τα θεωρώ αυτονόητα. Εγώ θέλω να επικεντρωθώ στις τρομερές συνθήκες μη ασφαλούς εφημέρευσης και νοσηλείας των ασθενών μας στο Ιπποκράτειο: Οι πτέρυγες είναι κατά μέσο όρο των 50 ατόμων. Το μπλε κτίριο διαθέτει πέντε πτέρυγες μέσα σε τρεις ορόφους και το περισσότερο που μπορούμε να στελεχώσουμε είναι με 1 ειδικό παθολόγο και με 1 ειδικευόμενο παθολόγο για κάθε 50 περιστατικά.

Οι εισαγωγές αφορούν πάνω της μέτριας βαρύτητας περιστατικά. Ενώ τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη εισάγαμε αρκετούς ανθρώπους για παρακολούθηση, τον Νοέμβρη αυτό το σταματήσαμε και βάζουμε πλέον πάνω της μέτριας βαρύτητας περιστατικά γιατι αν δεν το κάναμε τα κρεβάτια θα φτάνανε μέχρι την παραλία. Πλέον κάνουμε πιο επιθετικά εξιτήρια, δηλαδή δεν περιμένουμε την πλήρη αποδρομή της νόσου αλλά με το που νιώσουμε ασφαλείς ότι μπορεί να πάει σπίτι με οξύγονο,τότε τον βγάζουμε. Αυτό το κάνουμε για να έχουμε στοιχειωδώς κάποιες ελεύθερες κλίνες γιατί κάθε 4 μέρες το Ιπποκράτειο πρέπει να ξανανοίξει τις πύλες του.

Ένας ειδικός κ ένας ειδικευόμενος στην πτέρυγα των 50 δουλεύουν 26 ώρες ντυμένοι με στολή χωρίς ανάπαυση σε περιστατικά που τουλάχιστον το 30% είναι βαρύτατα και που πλέον μέσα στις πτέρυγες εφαρμόζουμε μη επεμβατικό μηχανικό αερισμό, με ειδικά απαπνευστηράκια που είχαμε φροντίσει να εξασφαλίσουμε για να κρατάμε τους αρρώστους μη διασωληνωμένους όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αποφύγουμε τις εισαγωγές στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθώς δεν υπάρχουν κρεβάτια διαθέσιμα. Πλέον στις πτέρυγες Covid ένα ποσοστό των περιστατικών κανονικά και με βάση το νόμο δε θα έπρεπε να νοσηλεύεται εκεί, αλλά στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) με πολύ περισσότερο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και μόνιτορ.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν γιατροί περαιτέρω για να μας ενισχύσουν, έχουμε εξαντλήσει τις δυνάμεις σε προσωπικό που μπορεί να γνωρίζει παθολογία και έχουμε καλέσει οφθαλμίατρους, ΩΡΛ, χειρουργούς, γυναικολόγους κ.ά που είναι αδύνατον να εκπαιδεύσουμε σε μια μέρα αλλά τους χρησιμοποιούμε ως βοηθητικά χέρια για αιμοληψίες και εξέταση ζωτικών οργάνων κτλ. Όλο αυτό κάνει τις συνθήκες νοσηλείας φοβερά επισφαλείς για τους αρρώστους. Γνωρίζω τι κριτική είχαμε κάνει μέχρι να φτάσουμε εδώ, και τι θα πούμε όταν περάσει αυτό. Δυστυχώς, όμως, τώρα είμαστε μέσα στη μεγάλη φωτιά και πρέπει να προτείνουμε λύσεις που να σώσουν τον κόσμο άμεσα.

Εμείς ζητήσαμε να νοικιαστούν η να επιταχθούν ξενοδοχεία της πόλης για να βγάζουμε τα εξιτήρια που ακόμη είναι θετικά γιατί αν περιμέναμε να αρνητικοποιηθουν δε θα υπήρχαν κρεβάτια. Αυτοί που βγάζουμε ανακυκλώνουν τη διασπορά στην πόλη. Γιατί κάποιος μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να κάτσει άλλες δέκα μέρες μόνος στο σπίτι του και άρα θα κολλήσει την οικογένειά του, που μπορεί να αποτελείται από ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Στη Θεσσαλονίκη το lockdown, δυστυχώς εδώ που έχουμε φτάσει, δε μπορεί να περιορίσει τη διασπορά γιατί ακόμα και τα εξιτήρια από μόνα τους που επιστρέφουν στις εστίες τους, δημιουργούν αυτό τον φαύλο κύκλο.

Ζητήσαμε ξενοδοχειακές μονάδες για να μείνουν μια εβδομάδα, να τους παρεχεται τροφή, γραμματειακή υποστήριξη και καθαριότητα και να τους δίνονται τα φάρμακα που χρειάζονται, κάτι που είναι εφικτό να γίνει απο τις αρχές της πόλης. Δεν έγινε. Ζητήσαμε την επίταξη κάποιου χώρου για να δημιουργηθεί μια μονάδα όπου θα πηγαίνουν ηλικιωμένοι που πήραν εξιτήριο αλλά χρειάζονται φροντίδα. Ούτε αυτό έγινε.

Τρίτον, ζητήσαμε την εμπλοκή του στρατού γιατί θεωρούμε ότι το υγειονομικό του θα μπορούσε να ενισχύσει το ΕΚΑΒ, να ενισχύσει ακόμη τις διακομιδές ή κάποια δικά μας κομμάτια επειγόντων. Ούτε αυτό έγινε. Και τέλος, την τελευταία εβδομάδα που τα πράγματα βοούν, ζητήσαμε την επίταξη των ιδιωτικών νοσηλευτρίων της Θεσσαλονίκης και βέβαια ήδη από προχθές ζητάμε επίμονα την επίταξη των κλινών ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών γιατί δεν υπάρχει απολύτως τίποτα ελεύθερο.

Ο ρυθμός διασωληνώσεων στο Ιπποκράτειο είναι 3 με 5 την μέρα και δεν υπάρχει κρεβάτι πουθενά στη Β. Ελλαδα, έχοντας ήδη χρησιμοποιήσει αναπνευστήρες παρακλίνιους πέρα από κάθε όριο ασφαλείας.

Είμαστε σε ένα σημείο που πια με την υπερένταση που έχουμε δεν νιώθουμε κούραση, αλλά οι γιατροί του Ιπποκράτειου ίσως και αύριο θα αρχίσουν να φωνάζουν τον εισαγγελέα γιατί δεν έχουν καμία λύση στις επόμενες διασωληνώσεις. Καμία λύση δεν υπάρχει μέχρι αύριο το πρωί. Εμείς οι ίδιοι μπορεί να αναγκαστούμε να φωνάξουμε τον εισαγγελέα γιατί δεν μας δίνεται καμία διέξοδος.

Πέρα από τις απολύτως επικίνδυνες συνθήκες νοσηλείας θα περιγράψω την κατάσταση που βιώνει το νοσηλευτικό προσωπικό. Σήμερα, τώρα που μιλάμε, είναι απογευματινή βάρδια ακόμα, και εργάζονται τρεις νοσηλεύτριες σε μία βάρδια κατά μέσο όρο των 45-50 ασθενών που πρέπει να κάνουν νοσηλεία, να καθαρίσουν όποιον λερώνεται, να ξαναβάλουν φλέβα σε όποιον την βγάζει, να ξαναβάλουν το οξυγόνο σε όποιον είναι διεγερτικός και τα πετάει, πράγμα που συμβαίνει, μπορώ να σας πω και στο 20% των περιπτώσεων. Επιπλέον, πρέπει να πάρουν το φαΐ, να το μοιράσουν στους αρρώστους, να τους ταΐσουν και να τους δώσουν και νερό. Όπως καταλαβαίνετε, επιπλέον και πέραν όλων αυτών, να συνεισφέρουν και στην ανάνηψη ή τη διασωλήνωση ενός κρίσιμου ασθενούς. Όπως καταλαβαίνετε, πέρα από το ότι τρέχει η νοσηλεύτρια ακατάπαυστα, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, άρα κάποια δε γίνονται καθόλου.

Και εξηγούμαι: Οι περισσότεροι άρρωστοι δεν τρώνε γιατί πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουνε τη δυνατότητα να φάνε μόνοι τους. Και ηλικιωμένοι να μην είναι, υπάρχουνε άνθρωποι των 60 χρόνων που είναι τόσο καταβεβλημένοι από την νόσο, που έχουν δύσπνοια, που δεν μπορούν να σηκωθούν στο κρεβάτι, που δεν μπορούν να πάρουν και να ανοίξουν το τάπερ και να σιτιστούν, δεν έχουν καν τη δύναμη να πάρουν το μπουκάλι από το κομοδίνο. Δε θέλω να γίνω δραματική με την έννοια του show, αλλά επιμένω σε αυτές τις λεπτομέρειες γιατί δε φωτίζονται από κανέναν. Δε μιλάμε μόνο δηλαδή για την εξάντληση του προσωπικού, αυτό εγώ το παραβλέπω προς το παρόν, μιλάω για το ότι οι ασθενείς δεν έχουνε τα στοιχειώδη πολλές φορές μέσα στη βάρδια. Κι αυτό γιατί είναι ανθρωπίνως αδύνατο να τα έχουν.

Αυτό λοιπόν, το φοβερά μεγάλο έγκλημα, μαζί με τα μικρά αόρατα εγκλήματα που εμπεριέχει, νομίζω ότι έχει τους ενόχους τους και είμαστε αρκετοί αυτοί που το έχουμε καταγγείλει. Αλλά η θέση η δικιά μου νομίζω είναι στο πώς εμείς από μέσα και το κίνημα απ' έξω θα πρέπει να εστιάσει τώρα σε άμεσες λύσεις, τουλάχιστον όσον αφορά τη Β. Ελλάδα. Δηλαδή να εκπέμψει ένα τέτοιο SOS ώστε και οι προτάσεις μας να είναι πολύ σαφείς, ώστε να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αυτό σημαίνει ότι αύριο το πρωί ανοίγουν οι ΜΕΘ όλων των ιδιωτικών κλινικών Θεσσαλονίκης, όπως ανοίγουνε και πτέρυγες των ιδιωτικών κλινικών Θεσσαλονίκης, με επίταξη. Γιατί αύριο το πρωί τελειώνει η γενική μας εφημερία που θα φτάσει τους 300 ασθενείς και η επόμενη εφημερία είναι την Τρίτη».

[---->]

Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.

 

Τον Μάρτη ζητούσαμε να "κλείσει" νωρίς η χώρα "κόντρα σε ανέμους και θύελλες" που προερχόταν από την αγορά, τους επαγγελματίες μεθοδολόγους, τους πολιτικούς του business as usual, τους ιδεοληπτικούς ψευδοδιανοούμενους και τους χρήσιμους ηλίθιους κάθε εξουσίας.

Το κάναμε γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά οτι δεδομένης της κατάστασης του ελληνικού συστήματος υγείας, της "υγειονομικής κούρασης" του Ελληνικού πληθυσμού (μετά από 10 χρόνια μνημονίων), της μεταδοτικότητας του ιου SARS-CoV-2, της επικινδυνότητας της νόσου COVID-19 (για την οποία δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα) και της ανεπάρκειας των test που υπήρχαν τότε, στην Ελλάδα θα γινόταν σφαγή.

Πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε χρόνο για να ενσωματωθεί στην χώρα η γνώση, η θεραπευτική και οργανωτική εμπειρία που με ταχύτατους ρυθμούς κερδιζόταν στις Ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν από τον Φλεβάρη στο μάτι του κυκλώνα.

Πως οργανώθηκε το σύστημα της περίθαλψης και η ένταξη του ιδιωτικού τομέα στην Γαλλία περιγράφεται με ακρίβεια στο  post της Chrysoula Papageorgiou

Σήμερα στην Βόρειο Ελλάδα μετράν τους νεκρούς ανά ώρα. Στα νοσοκομεία η αναλογία είναι ένας γιατρός ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Δύο νοσοκόμες ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Οι άρρωστοι μένουν νηστικοί και διψασμένοι

Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ παθαίνει burn out και συνεχίζει να τρέχει. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές οι νοσηλεύτριες οι καθαρίστριες οι τραυματιοφορείς αρρωσταίνουν και πέφτουν σαν τις μύγες γιατί τους έστειλαν να αντιμετωπίσουν ασθενείς με αερομεταδιδόμενη μολυσματική νόσο χωρίς να τους εκπαιδεύσουν σοβαρά.

Στα χωριά των Σερρών της Πιερίες της υπαίθρου Θεσσαλονίκης ο ιός θερίζει και οι άνθρωποι δεν έχουν από ποιον να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και συμβουλή. Το τελευταίο που άκουσα είναι οτι μεταφέρουν γιατρούς από τα Κέντρα Υγείας στα νοσοκομεία.

Οι ανίδεοι πάνε και φυτεύουν ανεκπαίδευτους γιατρούς στις μονάδες COVID και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαλύσουν ότι υπάρχει όρθιο.

Και προβληματίζονται δημόσια οι προύχοντες γιατί ενώ εφαρμόζεται lockdown δεν πέφτει η καμπύλη. Και να οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις (βγήκε ένας χθες και έλεγε οτι πρέπει να γίνει αυστηρό lockdown όπως στην Κινα)

Το δράμα που ζει ο Λαός στην Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί. Αρκεί οι κυβερνήτες, από τον Ιούνιο που τελείωσε το πρώτο κύμα - όλοι ξέραμε ότι έρχεται το δεύτερο -  να μην ήταν στην διαχείριση State of Mind (SoM) και να μην αυτοπαραμυθιάζονται με τις μπούρδες Covid free country, να μην εφάρμοζαν μόνο τις εντολές της Μερκελ αλλά να έκαναν και καμιά εποικοδομητική ερώτηση (πχ. πείτε μας κ Αγκέλα πώς εκπαιδεύετε του γιατρούς σας για την επιδημία,? Πες μου ρε Μανώλη πώς το έκανες εσύ με τους Γάλλους κλινικάρχες) Αρκεί οι τσανακογλύφτες των υπουργών που στοχοποιούν μονίμως τους πολίτες και έγιναν διδάκτορες στο θέμα της ατομικής ευθύνης να σήκωναν κανένα τηλέφωνο και να ρωτούσαν "ρε παιδιά πώς οργανώσατε το προσωπικό σας στο Pitié μετά το πρώτο κύμα?" "πως έγιναν τα νοσοκομεία της Μαδρίτης μετά το πρώτο κύμα" Αν δεν είχαν τις επαφές και ντρεπόντουσαν να τηλεφωνήσου (γιατί αμα είσαι Αιλυνας τα ξέρεις όλα) ας παρακολουθούσαν κανένα διεθνές σεμινάριο από τα εκατοντάδες που γίνανε από τότε κάτι θα πιάναν (αγγλικά ξέρουν αυτό είναι σήγουρο).

Σήμερα οι SoM γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι γιατί διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση και είναι πανικόβλητοι. Και όπως μου λέει ένας καλός μου φίλος "δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από το να πανικοβάλλεται ο πιλότος του αεροπλάνου ανεξάρτητα αν είναι ο χειρότερος πιλότος που υπάρχει". Το πρόβλημα είναι οτι μέσα στην δίνη της καταιγίδας δεν μπορείς να αλλάξεις τον πιλότο.

Οι SoM κυβερνήτες, μέσα στον πανικό τους αγκαλιάζουν την εικόνα του εμβολίου και γονυπετείς παρακαλούν για το θαύμα (ελπίζουν ίσως ότι επειδή ο Μπουρλά είναι Θεσσαλονικιός θα στείλει λίγα εμβόλια παραπάνω και γρήγορα πρώτα στα καρντάσια από το χωριό). Δεν έμαθαν ακόμη ούτε το στοιχειώδες, θαύματα δεν γίνονται και ούτε η Θεία Κοινωνία προστατεύει (το απέδειξε άλλωστε και το μεγάλο πείραμα της λιτανείας του Αγ Δημητρίου).

Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.

Σήμερα οι δυνάμεις της κοινωνίας αναγκαστικά θα μπουν μπροστά. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών είναι η μοναδική δύναμη που θα σταματήσει το σφαγείο στην χώρα.

[---->]

Ας κοιτάξουν πρώτα τα χάλια τους

  Η εφημερίδα Le Monde σήμερα (14/11/ ) δημοσιεύει μια μεγάλη λίστα απαντήσεων σε ερωτήματα που συχνά θέτουν οι πολίτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (https://www.lemonde.fr/.../pourquoi-pour-qui-nos-reponses...). Ανεξάρτητα από την πληρότητα των απαντήσεων είναι σημαντικό ότι αυτές είναι τεκμηριωμένες και σοβαρές. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το άρθρο (google translate).

Εστιάζω την προσοχή μου στην ερώτηση 17 και την αντίστοιχη απάντηση και συγκρίνω με την κατάσταση στην Ελλάδα

17/ « Pourquoi l’Etat n’utilise-t-il pas les lits des cliniques privées, en situation de tension ? »Explications

Au printemps, les cliniques privées ont effectivement été sous-utilisées,  faute de coordination avec le secteur public hospitalier notamment.  C’est moins le cas à l’automne. A la fin octobre, environ 20 % des  patients Covid-19 avaient été pris en charge en clinique, grâce à une  meilleure coordination entre public et privé.

Enquête : Covid-19 : les cliniques privées à la rescousse des hôpitaux publics

Δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας υγείας είναι πλήρως ενταγμένος στον σχεδιασμό αντιμετώπισης της επιδημίας και στην θεραπεία των ασθενών με COVID19.

Στην Ελλάδα, όπου η περίθαλψη είναι επίσης state of mind  η κυβέρνηση των νεοφιλελεύθερων αρίστων κρατά με πολιτική επιλογή τις ιδιωτικές κλινικές έξω από την διαχείριση της επιδημίας. Κρατά έξω τον ιδιωτικό τομέα τόσο στο επίπεδο της νοσηλείας των ασθενών όσο και στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Δηλαδή στην Ελλάδα

1. οι ιδιωτικές κλινικές δεν νοσηλεύουν ασθενείς με COVID-19 με συνέπεια οι άρρωστοι να στοιβάζονται στα σακατεμένα δημόσια νοσοκομεία (και τα νοσοκομεία να ψάχνουν σεντόνια!). Αντιθέτως στην Γαλλία (οπου η κυβέρνηση είναι επίσης νεοφιλελεύθερη αλλά το κράτος είναι πραγματικότητα και όχι state of mind) ακόμα και το πρόγραμμα των ιδιωτικών χειρουργείων αλλάζει προκειμένου να νοσηλευτούν οι ασθενείς με COVID-19 (https://ramsaygds.fr/.../ramsay-sante-tous-mobilises...)/

2. οι ιδιωτικές κλινικές δεν έχουν δικαίωμα να παρέχουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας (δηλαδή να δέχονται ασθενείς στο εξωτερικό ιατρείο) παρόλο που διατίθενται να το κάνουν

3. Οι ιδιώτες γιατροί σε  σημαντικό ποσοστό αρνούνται να επισκεφθούν και να περιθάλψουν στο σπίτι ασθενείς με COVID-19! Για να κάνει ένας άρρωστος μια γενική αίματος ή μια ακτινογραφία πρέπει να πάει στο νοσοκομείο. Γιατί ? Οι άρρωστοι μένουν για μέρες να ψήνονται στον πυρετό στο σπίτι χωρίς ιατρική παρακολούθηση και όταν τους μεταφέρει το ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο ή περιμένουν με τις ώρες στα επείγοντα είναι σε δύσκολα διαχειρίσιμη κατάσταση.

4. Γίνεται ένα deal μεταξύ κράτους και ιδιωτών γιατρών με υπερβολικές αμοιβές σε σύγκριση με τις αμοιβές των νοσοκομειακών γιατρών, ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες στο ΕΣΥ. Οι γιατροί που θα ενταχθούν στο ΕΣΥ με προνομιούχες οικονομικές συνθήκες δεν έχουν εκπαιδευτεί ούτε στην διαχείριση των ασθενών με COVID-19, ούτε στην ένταξή τους στα τμήματα που θα τοποθετηθούν (την ώρα της κρίσης), ούτε και κυρίως στον τρόπο προστασίας τους από την λοίμωξη.

Στην ελληνική περίπτωση σήμερα δεν ισχύει η δικαιολογία που είχαμε στην Γαλλία τον Μάρτη (δεν είμασταν οργανωμένοι) γιατί όλα αυτά ήταν γνωστά απ΄τον Μάη και μετά.

Η Ελληνική Κυβέρνηση και οι Ιατρικοί Σύλλογοι είναι υπεύθυνοι επειδή ενώ γνώριζαν από τον Μάιο δεν φρόντισαν να οργανώσουν το ιατρικό δυναμικό της χώρας ώστε ο κόσμος που αρρωσταίνει να μπορέσει να έχει την περίθαλψη που του αξίζει.

Καλά λοιπόν τα όνειρα για το εμβόλιο που θα μας σώσει τον Ιανουάριο αλλά όταν οι υπουργοί, οι γραμματείς, οι πρόεδροι αλλά και οι γιατροί ατομικά  επικαλούνται την ατομική ευθύνη των πολιτών και κατηγορούν του πολίτες που πήραν μέρος σε μαζικές εκδηλώσεις να αναρωτιούνται πως άσκησαν την ατομική τους ευθύνη θυμούνται πώς την ώρα της κρίσης αρκετοί υπέπεσαν στο "αδίκημα" της non-assistance à personne en danger.

[---->]

Το πανελλαδικό αστυνομικό πογκρόμ στην 47η επέτειο του Πολυτεχνείου δεν είχε τελειωμό

 

Καταγγελία: Μία ανήλικη βγήκε για βόλτα και κατέληξε για ώρες ξεγυμνωμένη να κρατείται αναίτια από την αστυνομία στις 17/11/2020 στη Θεσσαλονίκη

~~~~

Στις 17/11 17χρονη κοπέλα από τις 40 εκκλησιές στη Θεσσαλονίκη το μόνο που έκανε λάθος ήταν να ξεκινήσει για μια βόλτα στο βουνό. Όλα ξεκίνησαν σήμερα το απόγευμα, όπως μας καταγγέλλει η μητέρα της ανήλικης, όταν το κορίτσι με μία φίλη της ακολουθώντας την προβλεπόμενη διαδικασία επέλεξαν να πάνε μια βόλτα. Υπενθυμίζεται ότι η περιοχή στην οποία ζούνε, εξαιτίας της ύπαρξης των φοιτητικών εστιών, έμοιαζε σήμερα με απόρθητο φρούριο με δεκάδες αστυνομικούς και κλούβες των ΜΑΤ να είναι ακροβολισμένοι τόσο σε στενά όσο και και σε κεντρικούς δρόμους.

Την 17χρονη την σταμάτησαν αστυνομικοί όχι μία αλλά δυο φορές. Την πρώτη φορά, δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα κατά τη διάρκεια του ελέγχου, ενώ τη δεύτερη κατέληξε μέσα σε ένα περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι αστυνομικοί που προχώρησαν στην προσαγωγή της φορούσαν πολιτικά, δεν έδειξαν ταυτότητες, δεν ενημέρωσαν ούτε τους γονείς ούτε την ίδια για το που την πήγαν, ενώ μετά από 2 τηλεφωνικές επικοινωνίες της μητέρας με το παιδί της στις οποίες αρνήθηκαν να μιλήσουν της πήραν και το κινητό το οποίο έκλεισαν. Απόπειρα επικοινωνίας πραγματοποίησε και φίλη – δικηγόρος της οικογένειας η οποία και αυτή έπεσε στο κενό.

Από εκείνο το σημείο και μετά αρχίζει η αγωνία της μητέρας η οποία προσπάθησε ανεπιτυχώς να επικοινωνήσει με το αστυνομικό τμήμα του Λευκού Πύργου. Προσπαθώντας να βρει που κατέληξε η κόρη της και όπως η ίδια υποστηρίζει στην parallaxi, σε ένα από τα δεκάδες μπλόκα που είχαν στηθεί στη Θεσσαλονίκη, μαθαίνει από αστυνομικό ότι το παιδί της βρίσκεται στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.

Όταν φτάνει ενημερώνεται από αστυνομικούς ότι δεν μπορεί να μπει στον χώρο και να δει την κόρη της παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανήλικο. Μάλιστα όπως η ίδια τονίζει η αντιμετώπιση των αστυνομικών στην αγωνιώδη προσπάθεια να μάθει νέα για το παιδί της αντιμετωπίζεται με απαντήσεις στο ενικό, γεμάτες ειρωνεία όπως “σταμάτα να βλέπεις σειρές στο Netflix”. Σε κάποια στιγμή μάλιστα, όπως ή ίδια λέει, της προτείνουν να φύγει από τον χώρο λέγοντας πως η ανήλικη θα επιστρέψει μόνη της.

Μετά από νέα παρέμβαση δικηγόρου και πολλές ώρες μετά η ανήλικη επιστρέφει στην μητέρα της. Ενημερώνει μάλιστα ότι την υπέβαλαν σε σωματικό έλεγχο και την κράτησαν με  το σουτιέν για αρκετή ώρα χωρίς ποτέ να της πουν που βρίσκεται και τί έχει κάνει ακόμα και μετά από διαδοχικές ερωτήσεις της 17χρονης η οποία απλά ακολούθησε τη συμβουλή που δίνουν σχεδόν όλοι οι γονείς στο παιδί τους. Δεν μιλάμε σε αγνώστους και δεν μπαίνουμε ποτέ σε αυτοκίνητα που δεν γνωρίζουμε.

~~~~

✊Το πανελλαδικό αστυνομικό πογκρόμ στην 47η επέτειο του Πολυτεχνείου δεν είχε τελειωμό. 2 ημέρες μετά και ακόμα έρχονται στο φως σοβαρές καταγγελίες. Επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε το παρακάτω σκίτσο γιατί ακριβώς τα περιστατικά δεν είναι ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένα. Είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, η οποία έχει την πλήρη ευθύνη.

✊Σπέρνουν την τρομοκρατία για να καλύψουν τις ευθύνες τους. Δεν μασάμε όμως. ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΥΓΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Όλη η καταγγελία βρίσκεται στην τοπική ιστοσελίδα: https://tinyurl.com/yxr9u46c

Το σκίτσο είναι του Χουντ Σπιριτ: https://tinyurl.com/y4u83wrg 

[---->]