Δυο μάσκες πάνινες κι ένα παγούρι: ο ακρωτηριασμός της λογικής


 Γιάννης Αναγνωσταράς – Άντα Παραφόρου

Με τις τελευταίες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου παιδείας για τα μέτρα έναρξης της σχολικής χρονιάς γίνεται φανερό ότι το σχέδιο της κυβέρνησης υποτάσσεται στην αναγκαιότητα της νεοφιλελεύθερης ατζέντας να παρουσιαστεί ότι επανέρχεται η «κανονικότητα» στην οικονομία. Στο βωμό αυτό θυσιάζεται η υπευθυνότητα της πολιτείας να παρουσιάσει ένα συγκροτημένο σχέδιο που θα λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας για τους χιλιάδες μαθητές/μαθήτριες και εκπαιδευτικούς της χώρας.

Έτσι η έναρξη των μαθημάτων παραπαίει ανάμεσα στις 7 και 14 Σεπτεμβρίου ενώ το ξεδίπλωμα του «σχεδίου» της υπουργού Κεραμέως και της κυβέρνησής της φωλιάζει στις ευχαριστίες προς τις ιδιωτικές εταιρείες για τη στήριξη που τους παρέχουν. Αρωγός στην επικίνδυνη ανευθυνότητα του υπουργείου είναι η μαζική κουλτούρα των καναλιών των δελτίων των οχτώ όπου εντεταλμένοι δημοσιογράφοι προσφέρουν συναίνεση στις κυβερνητικές νόρμες.

Καμία όμως προπαγάνδα δεν μπορεί να κρύψει το στοίβαγμα των παιδιών σε τμήματα των 25 μαθητών/μαθητριών. Η επιτροπή των ειδικών, σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες τους, επιτρέπει για τη λειτουργία των γραφείων σε υπηρεσίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έναν εργαζόμενο/η ανά 10τ.μ.,ενώ με μία εκκωφαντική σιωπή δεν εξηγούν με βάση ποιο υγειονομικό πρωτόκολλο μπορούν να συνυπάρξουν σε καθημερινή βάση για ένα εξάωρο 22 έως 25 μαθητές/τριες σε αίθουσες των…25 τ.μ.!!!

Κανένας λογικός άνθρωπος, γονιός και εκπαιδευτικός δεν ανέχεται το ασύστολο ψεύδος της κυβέρνησης για τη λειτουργία του σχολείου με μαθητές/τριες που σιτίζονται στις ίδιες αίθουσες που κάνουν μάθημα. Τα τηλεοπτικά χαμόγελα που μοιράζει απλόχερα στους δέκτες μας η υπουργός και οι υφυπουργοί δεν μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά που συγχρωτίζονται για να πιουν νερό στις βρύσες. Οι δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας είναι κοινά αποδεκτό ότι δεν φαρδαίνουν τα προαύλια για να κάνουν διάλειμμα μαθητές/τριες 12/θέσιων σχολείων. Η δε οδηγία του υπουργείου για διαφορετικά διαλείμματα απογυμνώνει τους «σοφούς του Αμαρουσίου» οι οποίοι αποκαλύπτονται για την πλήρη άγνοιά τους στη λειτουργία του δημόσιου δωρεάν σχολείου. Δεν ξέρουν αλλά και δε ρωτούν τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια σωματεία των εκπαιδευτικών για να πληροφορηθούν ότι πολλοί εκπαιδευτικοί μοιράζονται σε διαφορετικά  σχολεία την ίδια ημέρα.

Καμία αναφορά του υπουργείου για μείωση ή αναδιάταξη της ύλης σε όφελος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών/τριών. Η δυνατότητα όλων των παιδιών στη μόρφωση, ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες του covid-19, αποτελούν ψηλά γράμματα για την αντιδραστική, αντιεκπαιδευτική πολιτική. Το νεοφιλελεύθερο καρνέ στο γραφείο της υπουργού καθαρίζει την πολιτική της ευθύνη για το ανοχύρωτο άνοιγμα των σχολείων με ένα καθάρισμα της φλογέρας στο μάθημα της μουσικής και άλλο ένα πέρασμα με απολυμαντικό του ποντικιού στην αίθουσα της πληροφορικής.

Παρά το φανερό άθροισμα της επιστημονικής άποψης των ειδικών γιατρών στην πολιτική της κυβέρνησης να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στην ελληνική κοινωνία δεν κρύβεται ότι κονιορτοποιούν τον κεντρικό παιδαγωγικό ρόλο του σχολείου να προστατεύσει τους μαθητές/τριές του.

Επειδή λοιπόν οι εκπαιδευτικοί που σηκώνουμε στις πλάτες μας τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου αντλούμε την παιδαγωγική μας ευθύνη από τα συμφέροντα των μαθητών/τριών μας, δεν θα τους υποδεχθούμε με την ευχή Άντε και καλή τύχη μάγκες… γιατί δυο μάσκες πάνινες και ένα παγούρι που διατυμπανίζει η υπουργός ως στοιχειώδη υγειονομική πρόνοια δεν μπορούν να αναιρέσουν την άμεση αναγκαιότητα για 15 μαθητές στο τμήμα τώρα!

Αυτό το αίτημα υπηρετούν οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, των πρωτοβάθμιων σωματείων και των γονιών των μαθητών μας

ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟΥ



Αναφέρομαι σε περιστατικό χθεσινό, που συνέβη στο Τριμελές πλημμελειοδικείο, την ώρα που περίμενα για υπόθεση δικού μου πελάτη. 

Προσάγεται κατηγορούμενος περίπου 30 ετών, κάθιδρος, που κάνει διαρκώς σπαστικές κινήσεις και είναι δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα, να δικασθεί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που άκουσα από στόματος προέδρου, "διότι περιφερόταν υπόπτως και όταν ερωτήθηκε από την περιπολία αστυνομικών τί κάνει δεν απαντούσε και έκανε σπαστικές κινήσεις". 

Σε ποιο αδίκημα υπάγεται η ανωτέρω συμπεριφορά εγώ αδυνατώ να καταλάβω. Αν κάποιος συνάδελφος κατάλαβε κάτι περισσότερο παρακαλώ να μας φωτίσει. Τον ερωτά ο Πρόεδρος τι έχει να απολογηθεί. Ο κατηγορούμενος δεν απαντά και είναι ωσεί παρών χωρίς να δείχνει ότι καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Στη συνέχεια ξαπλώνει κάτω στο μάρμαρο της αίθουσας. 

Ο Πρόεδρος κάνει παρατήρηση στους αστυνομικούς να του βγάλουν τις χειροπέδες, παρατηρώντας ότι τις έβαλαν πολύ σφιχτά και αυτό βασανίζει τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος πλέον ξαπλώνει πιο άνετα στο έδαφος. 

Ο Πρόεδρος τον ξαναρωτά τι έκανε και τι απολογείται. Ο κατηγορούμενος δεν απαντά. Ο Πρόεδρος συνάγει ότι ο κατηγορούμενος ασκεί το δικαίωμα στη σιωπή και εμμέσως ομολογεί την κατηγορία.. Μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι.

 Σκέφτηκα να δηλώσω υπεράσπιση και να βάλω το γραμμάτιο απ την τσέπη μου. Υπάρχει όμως δικονομικό θέμα: Μπορεί να είναι εντολέας μου κάποιος, που δεν μιλάει και γενικά δεν επικοινωνεί? Όχι! Βάζω μια φωνή από κάτω.."κύριε Πρόεδρε πώς ξέρουμε ότι ο κατηγορούμενος δεν είναι κωφάλαλος και δεν καταλαβαίνει την διαδικασία"? 

Πρόεδρος: δεν προεβλήθη τέτοιος ισχυρισμός! ένοχος κατά το κατηγορητήριο (ποιο ακριβώς?) 8 μήνες φυλάκιση!" 

Εδώ δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο Πρόεδρος είναι ένα αναίσθητο γαϊδούρι, η απλά είναι ανεπαρκής και αδιάβαστος. Κλίνω προς το δεύτερο διότι έδειξε ευαισθησία σε σχέση με την βάναυση συμπεριφορά του συνοδού αστυνομικού και του έκανε παρατήρηση. 

Τι θα έπρεπε να γίνει: Κατ αρχήν ο Εισαγγελέας θα έπρεπε να παρατηρήσει ότι η κατηγορία είναι αόριστη και δεν προβλέπεται απ τον Κώδικα. Τι σημαίνει ακριβώς "περιφέρεται υπόπτως"? Ποιος το κρίνει ? Ούτε καν ερμηνεύτηκε η πρόθεσή του για την τέλεση παράνομης πράξης! Δεύτερον για να μπορεί να δικασθεί κάποιος πρέπει να αντιλαμβάνεται την κατηγορία και να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του (άρθρο 80 Κώδικα Ποιν. Δικονομίας). 

Εν προκειμένω είχαμε έναν κατηγορούμενο , ο οποίος εξεδήλωνε σαφώς συμπεριφορά ψυχοπαθούς και αδυνατούσε αντικειμενικά να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Πώς τον δικάζετε? Πριν χρόνια μου έπεσε στην αντίληψη παρόμοια περίπτωση. Παιδί απροσδιορίστου ηλικίας κατηγορούμενο για επαιτεία! Το παιδί απαντούσε στις ερωτήσεις με ακατάληπτα μουγκανητά. Ψυχοπάθεια προφανής! Κατεδικάσθη κατά το κατηγορητήριο! Σκέφτομαι να κάνω μια επιστολή προς τον Εισαγγελέα του Α.Π. προκειμένου να εκδοθεί εγκύκλιος προς τους δικαστές, να εφαρμόζουν αυτεπάγγελτα το άρθρο 80 για να αποφεύγονται τέτοια περιστατικά στο μέλλον διότι αποτελούν ντροπή για την Ελληνική Δικαιοσύνη και είναι καταφανής παραβίαση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου. Λυπάμαι αν σας κούρασα αλλά έπρεπε να το βγάλω από μέσα μου! Δεν είναι δικαιοσύνη Ευρωπαϊκού κράτους αυτή!


ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ EBRU TİMTİK



Η οικογένεια και οι συνάδελφοί της απεργού πείνας μέχρι θανάτου EBRU TİMTİK μας ενημέρωσαν, μετά το σημερινό επισκεπτήριο, πως η κατάσταση της υγείας της είναι σε τελικό στάδιο, αφού τα άκρα της έχουν μαυρίσει, η κοιλιά της έχει πρηστεί και από τις πληγές στο στόμα της δυσκολεύεται να καταπιεί, οπότε λαμβάνει ελάχιστο νερό με ζάχαρη. Η συντρόφισσα βρίσκεται σήμερα στις 234 μέρες απεργίας πείνας, στο νοσοκομείο όπου κρατείται με τη βία, όπως και ο άλλος απεργός πείνας δικηγόρος του λαού σύντροφος ΑYTA ÇÜNSAL 203 μέρες. Το φασιστικό καθεστώς του ΑΚΡ θέλει να τους υποβάλλει στο βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης, για να σταματήσει τη μεγάλη αντίστασή τους.
Καλούμε όλους τους ανθρώπους να κάνουν κινήσεις αλληλεγγύης, να καλέσουμε αύριο, ή να στείλουμε fax και mail στην Τουρκική Πρεσβεία, διεκδικώντας την άμεση απελευθέρωσή της.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ 




Γιατί καίγονται (τώρα τελευταία) τα εργοστάσια ανακύκλωσης;



Μόνο τους τελευταίους μήνες, τα περιστατικά πυρκαγιάς και έκλυσης τοξικού νέφους έχουν πολλαπλασιαστεί







Η φωτιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Μεταμόρφωση Αττικής, ανήμερα 15Αύγουστο, έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ορισμένες περίεργες συμπτώσεις, καθώς μια σειρά από αντίστοιχα περιστατικά έχουν καταγραφεί μόνο τους τελευταίους μήνες. 

Η ανακύκλωση είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά επικερδή δραστηριότητα για τα «μάτια» της οποίας «σφάζονται» πολλοί ανταγωνιστές, μικρότεροι αλλά και πολύ μεγαλύτεροι οι οποίοι επιδιώκουν με διάφορους τρόπους την απόκτηση του απόλυτου ελέγχου στον κλάδο. 

Παράλληλα, στο πλαίσιο, υποτίθεται, των μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος οι επιδοτήσεις για τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι μεγάλες και πολλές και θεωρητικώς εξίσου «πληθωρικά» θα θεωρούσε κάποιος ότι πρέπει να είναι και τα μέτρα ασφαλείας για αυτές τις εγκαταστάσεις, καθώς το οποιοδήποτε πρόβλημα, όπως πχ τώρα η πυρκαγιά, προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας σε χιλιάδες ανθρώπους. 
Εκτός από το προφανές «κενό»(;) όσον αφορά τους ελέγχους και τα μέτρα ασφαλείας, δεν μπορεί κανείς να μην σκεφτεί ότι ίσως βρισκόμαστε όλοι θεατές μιας πολύ σκληρής ανταγωνιστικής «παρτίδας» για έναν πακτωλό κέρδους ο οποίος για άλλη μια φορά γίνεται κριτήριο και στόχος χωρίς να λαμβάνεται καμία μέριμνα για την υγεία των πολιτών και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος.

 Όσο πιο γρήγορα βάλουμε τα μικρά αυτά κομματάκια του παζλ στη σωστή σειρά για να δούμε την μεγάλη εικόνα, τόσο καλύτερη αντίληψη θα έχουμε για το τι συμβαίνει και για το πώς θα πρέπει ν’ αντιδράσουμε. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα «ατυχήματα» αυτά ως απλώς μια «κακιά στιγμή».  Το #ToPeriodikoGR αναδημοσιεύει μια μικρή σύνοψη αυτών των «περιστατικών», των πλέον πρόσφατων, από το newsbreak.

«Πραγματική μάστιγα το τελευταίο διάστημα οι φωτιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση.

Η πρόσφατη πυρκαγιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Μεταμόρφωση, έγινε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, λόγω του τοξικού νέφους αλλά και των προβλημάτων που δημιούργησε στην μεγάλη έξοδο για τον Δεκαπενταύγουστο. Ανατρέχοντας όμως στην πρόσφατη ειδησεογραφία, παρατηρούμε κάτι πραγματικά περίεργο. Οι απανωτές πυρκαγιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης, έχουν πάρει διαστάσεις μάστιγας και όμως ουδείς ασχολείται σοβαρά με αυτό το εξαιρετικά περίεργο «φαινόμενο».

Ενδεικτικά, μόνο για το τελευταίο χρονικό διάστημα, με μία πρόχειρη ματιά στο διαδίκτυο διαπιστώνουμε ότι είχαμε αρκετές φωτιές σε εργοστάσιο ανακύκλωσης, εκτός από την πρόσφατη στην Μεταμόρφωση:

14 Μαΐου 2020 στον Ασπρόπυργο.

14 Ιανουαρίου 2020 στην Κόρινθο.

6 Ιουλίου 2019 στο Λασίθι.

27 Απριλίου 2019 στην Σίνδο.

29 Μαΐου 2018 στον Ασπρόπυργο.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Εκτός από το προφανές της πρωτοφανούς περιβαλλοντικής καταστροφής λόγω των πυρκαγιών, η οποία ακυρώνει την οποία ευεργετική λειτουργία των κέντρων διαχείρισης ανακυκλώσιμων υλικών, προκύπτουν κι άλλα ερωτήματα.


Με κοινό στοιχείο τις επιδοτήσεις τις οποίες απολαμβάνουν όλοι οι κλάδοι που ασχολούνται με την ανακύκλωση, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα πως η λειτουργία αυτών των κέντρων πρέπει να βρίσκεται κάτω από το μικροσκόπιο των ελεγκτικών μηχανισμών, ως απαράβατος όρος ελέγχου υλοποίησης των έργων για τα οποία έχουν δοθεί οι επιδοτήσεις.

Δεν μπορούμε λοιπόν να πιστέψουμε πως ολόκληρος ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους δεν βάζει ως πρώτη προτεραιότητα την πυρασφάλεια, ειδικά στα εργοστάσια που ασχολούνται με την ανακύκλωση. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι οι αρμόδιες αρχές έπεσαν έξω σε τόσες περιπτώσεις, αναφορικά με την πυρασφάλεια εγκαταστάσεων ανακύκλωσης που οι ίδιες είχαν αδειοδοτήσει!

Θεωρούμε λοιπόν ότι πρέπει να ξεκινήσει μία έρευνα από τις αρμόδιες αρχές, για να δούμε τι συμβαίνει με αυτές τις πυρκαγιές, εάν κάποιος ωφελείται από αυτές τις πυρκαγιές, εάν δηλαδή τίθεται θέμα επιδοτήσεων στο εξαγόμενο υλικό από την ανακύκλωση, όπως στο εξωτερικό, η εάν μιλάμε για εξωφρενικές συμπτώσεις, που απλά θα πρέπει να μας κάνουν να αναζητήσουμε ευθύνες στους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς.»

[---->]

Η υποχρεωτική μάσκα από το νηπιαγωγείο προφυλάσσει και από την απόδοση της ευθύνης στην κυβέρνηση.


Εγώ λοιπόν δεν φοβάμαι, ούτε τις μάσκες, ούτε τα παιδιά μας. Φοβάμαι αυτούς που μπροστά στην κατακραυγή δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα. Πριν λίγες μέρες έγραφα ότι ανταλλάξαμε το άνοιγμα του τουρισμού με το άνοιγμα των σχολείων. Έπεσα έξω γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι τύποι. Το άναρχο άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ έφερε την αναζωπύρωση των κρουσμάτων. 

Τα σχολεία έκλεισαν τον Μάρτιο με πολύ λιγότερα ημερήσια κρούσματα. Αυτονόητο θα ήταν να μην ανοίξουν και τώρα, τουλάχιστον μέχρι να εξισορροπηθεί η κατάσταση. Ωστόσο αυτό θα έδειχνε την αποτυχία τους. Και για να μη φανεί η αποτυχία τους κάνουν και το δεύτερο λάθος, ανοίγοντας και τα σχολεία άναρχα, για όλες τις βαθμίδες και για όλους τους μαθητές.

Η υποχρεωτική μάσκα από το νηπιαγωγείο δεν προφυλάσσει μόνο από τον ιό. Προφυλάσσει και από την απόδοση της ευθύνης στην κυβέρνηση. 

Αν κολλήσει το παιδί σας θα φταίει ότι αυτό ή ο διπλανός του δεν φορούσε μάσκα. Ή ότι εσείς δεν του το μάθατε. 

Ή ότι ο δάσκαλος δεν φρόντισε να την επιβάλλει σε όλη την ταξη. 

Δεν θα φταίει ότι ανοίξαμε τα σύνορα χωρίς τεστ και ο ιός κυκλοφορεί πια ευρέως στην κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση η ατομική ευθύνη θα είναι και πάλι το κύριο ανάχωμα μπροστά στην κυβερνητική ευθύνη. Φυσικά μακριά από εμένα οι επαναστάσεις του τύπου "κανένα παιδί με μάσκα" και άλλα τέτοια φαιδρά. 

Αλλά και για αυτά τα φαιδρά η κυβέρνηση φταίει. Αυτή τα τρέφει προσπαθώντας να αποποιηθεί τις ευθύνες της. Όσοι παραδεχτήκαμε πριν από πέντε μήνες ότι η κυβέρνηση πήρε σωστά και έγκαιρα μέτρα στο πρώτο κύμα της πανδημίας είναι ώρα να καταγγείλουμε πως τώρα κάνει το ένα λάθος πάνω μετά  το άλλο. 
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μείνουν επί έξι ώρες τα παιδιά με μάσκα στο σχολείο, ειδικά στις μικρές ηλικίες. Για αυτά όμως δεν φοβάμαι. Φοβάμαι για εκείνους που γνωρίζουν τη δυσκολία των παιδιών μας και ετοιμάζονται να την εκμεταλλευτούν εις βάρος της κοινωνίας.