Κατά 30% αυξήθηκαν οι δαπάνες Υγείας για τα νοικοκυριά μεταξύ 2010-2015

Κατά 30% αυξήθηκαν οι δαπάνες Υγείας για τα νοικοκυριά μεταξύ 2010-2015

Αύξηση κατά 30% παρουσίασαν την περίοδο 2010-2015 οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία, καθώς τα νοικοκυριά υποχρεώθηκαν να καλύψουν από την τσέπη τους το κενό που άφησε πίσω της η μείωση της δημόσιας δαπάνης. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τη μελέτη του Ιδρύματος Βιομηχανικών και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), σύμφωνα με την οποία η δημόσια δαπάνη για την Υγεία μειώθηκε το ίδιο διάστημα κατά 13%, λόγω της δημοσιονομικής προσαρμογής στην οποία υποχρεώθηκε η χώρα.

Η ανάλυση του ΙΟΒΕ επιβεβαιώνει τη διαπίστωση που προκύπτει από παρόμοιες μελέτες (Health Care του ΟΑΣΑ) ότι οι πολίτες καλύπτουν το κενό που άφησε η δημόσια Υγεία με άμεσες καταβολές από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, καθώς πολύ μικρό είναι το ποσοστό που καταφεύγει στην ιδιωτική ασφάλιση, προκειμένου να εξασφαλίσει πρόσβαση σε νοσοκομειακή περίθαλψη και ιατρική φροντίδα. Η συμμετοχή της ιδιωτικής ασφάλισης, παρά το γεγονός ότι αυξήθηκε στο σύνολο της ιδιωτικής δαπάνης, συνεχίζει εντούτοις να καλύπτει ένα μικρό μέρος της, που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, περιορίζεται στο 3,6% της συνολικής χρηματοδότησης των δαπανών Υγείας από 1,9% το 2009.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τη μελέτη Healthcare at a glance του ΟΑΣΑ, η χώρα μας είναι στις πρώτες θέσεις μεταξύ των χωρών με τις υψηλότερες «out of pocket» δαπάνες Υγείας, αυτές δηλαδή που οι πολίτες υποχρεώνονται να πληρώσουν από την τσέπη τους, εκτός του οργανωμένου, δημόσιου ή ιδιωτικού συστήματος Υγείας. Το ποσοστό αυτό φθάνει το 35% και είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά την Κύπρο και τη Βουλγαρία, ενώ στη Γαλλία το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 7%.

Οι λεγόμενες «out of pocket» δαπάνες που πληρώνουν οι Ελληνες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια –συγκεκριμένα από το 31% που ήταν το 2013 – ενώ μεταξύ αυτών το υψηλότερο ποσοστό, που ανέρχεται στο 48%, κατευθύνεται για την κάλυψη νοσοκομειακών δαπανών, δηλαδή αυτές που πληρώνει κάποιος όταν χρειαστεί να νοσηλευθεί και οι οποίες είναι εξ ορισμού οι πιο ακριβές. Πρόκειται επίσης για ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ενωση αμέσως μετά την Κύπρο και το Βέλγιο, όπου τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 60% και 52%.

Η μείωση άλλωστε του διαθέσιμου εισοδήματος έχει οδηγήσει στην άνοδο του ποσοστού της μηνιαίας δαπάνης για την Υγεία. Σύμφωνα με τις τις Ερευνες Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) της ΕΛΣΤΑΤ, το 2008 οι δαπάνες Υγείας αποτελούσαν το 6,7% των συνολικών δαπανών των νοικοκυριών, ενώ το 2015 το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 7,5% των συνολικών τους δαπανών.

Οπως εξηγεί το ΙΟΒΕ, αν και ο μέσος όρος μηνιαίας δαπάνης ανά νοικοκυριό για την Υγεία το 2015 παρουσίασε μείωση κατά 26,1% σε απόλυτα μεγέθη σε σχέση με το 2008 (107 ευρώ έναντι 142,1 ευρώ το 2008), το ποσοστό τους στο σύνολο των δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών είναι υψηλότερο σε σχέση με το 2008. Η εξέλιξη αυτή αποτυπώνει τη μειωμένη αγοραστική αξία των νοικοκυριών, την αυξημένη συμμετοχή των ασθενών στη δαπάνη του φαρμάκου αλλά και την ανελαστικότητα της δαπάνης για τις συγκεκριμένες κατηγορίες υπηρεσιών Υγείας.

Από την ποσοστιαία σύνθεση της συνολικής δαπάνης, προκύπτει ότι τα 2/3 της κατευθύνονται για την κάλυψη νοσοκομειακών αναγκών, ενώ το υπόλοιπο προορίζεται για τη φαρμακευτική περίθαλψη. Οπως διαπιστώνει το ΙΟΒΕ, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το βάρος των δαπανών των νοικοκυριών μετατοπίστηκε κυρίως προς την κάλυψη της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης, ενώ μικρή μείωση σημειώθηκε στις δαπάνες για τις οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, το διάστημα 2009-2015 οι δαπάνες τόσο για φάρμακα όσο και για νοσοκομειακή περίθαλψη ενισχύθηκαν κατά 14,5 ποσοστιαίες μονάδες λόγω της αυξημένης συμμετοχής των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη, στην πρώτη περίπτωση.

Ο περιορισμός της δημόσιας χρηματοδότησης, σύμφωνα με την ανάλυση του ΙΟΒΕ, φαίνεται να οφείλεται κυρίως στη μείωση των δαπανών από τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), ενώ οριακή είναι και η μείωση των δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης. Αξίζει να σημειωθεί πως η χρηματοδότηση από τους ΟΚΑ το 2014 αποτελούσε το 31,3% της συνολικής χρηματοδότησης, όταν το 2009 ξεπερνούσε το 43,1%. Το έλλειμμα αυτό καλύφθηκε από τη συμμετοχή των νοικοκυριών, είτε με τη μορφή των ιδιωτικών πληρωμών είτε έμμεσα με την ιδιωτική ασφάλιση. Οι ιδιωτικές πληρωμές κατέγραψαν αύξηση από 28,4% το 2009, σε 35,4% το 2014 και η χρηματοδότηση από την ιδιωτική ασφάλιση από 1,9% το 2009 σε 3,6% το 2014.

 

ergasianet.gr

Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα

Εφιάλτες και φαντάσματα από το σκοτεινό παρελθόν των Μεταλλείων Κασσάνδρας ανέσυρε η επιλογή από τον κ. Σταθάκη του δικηγορικού γραφείου «Δρυλλεράκης και συνεργάτες» για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου στη δικαστική διαιτησία με την Ελληνικός Χρυσός. Επικαλούμενος τη «μακροχρόνια εμπειρία σε υποθέσεις αναλόγου αντικειμένου» του συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου, ο κ. Σταθάκης γνώριζε ασφαλώς σε τι αναφέρεται:

Ο κ. Δρυλλεράκης ήταν ο δικηγόρος της TVX Hellas, πρώην ιδιοκτήτριας των Μεταλλείων Κασσάνδρας στο διάστημα 1995-2003, και της «Χρυσωρυχεία Θράκης», πρώην ιδιοκτήτριας του έργου χρυσού Περάματος. Έχει λοιπόν πράγματι μακρά εμπειρία  σε «ανάλογες υποθέσεις» αλλά από την πλευρά της υπεράσπισης των συμφερόντων των μεταλλευτικών εταιρειών. Ήταν επίσης ένα από τα αρχικά μέλη του ΔΣ της TVX Hellas από την ίδρυσή της, το 1995, και εν συνεχεία γραμματέας του ΔΣ σε όλα τα χρόνια της ύπαρξης της εταιρείας. Όλα αυτά είναι φανερά και γνωστά μέσα από τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ και το αρχείο των αποφάσεων του ΣτΕ πάνω στις προσφυγές των κατοίκων.

Αυτό που είναι αφανές και άγνωστο είναι οτι o κ. Δρυλλεράκης είχε ενεργό και κρίσιμο ρόλο στο σκάνδαλο της πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην TVX το 1995. Σε αυτή τη βρώμικη υπόθεση ο δικηγόρος κ. Δρυλλεράκης, ενεργώντας υπέρ ιδιωτικών και των δικών του προσωπικών συμφερόντων, λειτούργησε εν γνώσει του έξω από το πλαίσιο του νόμου.

Από όσα στη συνέχεια θα αναφερθούν, πιστεύουμε γίνεται φανερό οτι η επιλογή του συγκεκριμένου δικηγόρου ως υπερασπιστή του δημοσίου συμφέροντος παραπέμπει στο γνωστό Αισώπειο μύθο του βοσκού που έβαλε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα…

TVX, Δρυλλεράκης, Τσιλιμπάρης, Alpha Group, Citibank, Εθνική Τράπεζα, Πάχτας, Δημητριάδης, Εθνική Κεφαλαίου, Ελληνικό Δημόσιο και Μεταλλεία Κασσάνδρας.

Σωτήριον έτος 1993.

Η ιστορία αποκαλύπτεται μέσα από τη δικαστική απόφαση της υπόθεσης «ALPHA GROUP εναντίον TVX GOLD» που βρίσκεται στη διάθεση του «Παρατηρητηρίου» (εδώ σε ανεπίσημη μετάφραση). Δυο ξένες εταιρείες παλεύουν στα Καναδικά δικαστήρια για την ιδιοκτησία των Μεταλλείων Κασσάνδρας, δηλαδή ενός κομματιού της Χαλκιδικής και του μεγαλύτερου ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Και οι δύο είχαν διαδοχικά τον ίδιο δικηγόρο, τον κ. Ιωάννη Δρυλλεράκη. Η απόφαση εκδόθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1998 από το Δικαστήριο του Οντάριο και τη δικαστή Kathryn Feldman. To 116 σελίδων αναλυτικό σκεπτικό της απόφασης αποκαλύπτει μυστικές συμφωνίες, μίζες και διαπλοκή που συνθέτουν ένα μεγάλο άγνωστο σκάνδαλο, από τα πολλά που περιβάλλουν τα Μεταλλεία Κασσάνδρας.

– Η Alpha Group

Η Alpha Group ήταν τρεις ιδιώτες, ο γεωλόγος Hendrick Visagie, ο έμπορος μετάλλων David Lean και ο δικηγόρος James Stephenson, oι οποίοι το καλοκαίρι του 1993 αποφάσισαν να επιδιώξουν την εξαγορά των χρεωμένων Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Η Α.Ε.Ε.Χ.Π.&Λ., εταιρεία του Ομίλου Μποδοσάκη και ιδιοκτήτρια τότε των Μεταλλείων Κασσάνδρας είχε τεθεί σε Ειδική Εκκαθάριση το 1992 με αίτηση της πιστώτριας Εθνικής Τράπεζας. Εκκαθαρίστρια ορίστηκε η θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, Εθνική Κεφαλαίου, και η εξεύρεση αγοραστή ανατέθηκε στη Citibank.

– O σύνδεσμος της Curragh

Πριν το 1993, οι Visagie και Lean εργαζόταν για την Curragh Resources Inc. («ΚΑΡΑΧ»), μια Καναδική εταιρεία που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, αλλά οι διάφορες προσφορές που κατέθεσε το 1992 και το 1993 ήταν είτε ημιτελείς είτε δεν πληρούσαν τους όρους του διαγωνισμού. Λίγο αργότερα η Curragh τέθηκε υπό εκκαθάριση και οι δύο πρώην υπάλληλοί της αποφάσισαν να επιδιώξουν για δικό τους λογαριασμό την αγορά των μεταλλείων που ο έμπειρος γεωλόγος H.Visagie διέβλεπε οτι άξιζαν πολύ περισσοτερο από ότι πιστευόταν μέχρι τότε.

– Τα πρόσωπα-κλειδιά

Πρόσωπα-κλειδιά στο σχέδιο εξαγοράς των μεταλλείων από την Alpha Group ήταν δύο πρώην στελέχη της Citibank, o  κ. Βασίλης Τσιλιμπάρης, αντιπρόσωπος της  Citibank στην Αθήνα που χειριζόταν την πώληση των μεταλλείων και ο δικηγόρος κ. Ιωάννης Δρυλλεράκης. Κατά το πρώτο ταξίδι των μελών της Alpha Group στην Ελλάδα τον Αυγουστο του 1993, συμφώνησαν να πληρώσουν προμήθεια 1.000.000 ευρώ στον κ.Τσιλιμπάρη αν πετύχαιναν να αποκτήσουν τα μεταλλεία. Ο κ.Τσιλιμπάρης τους συνέστησε στον κ.Δρυλλεράκη τον οποίο προσέλαβαν για να ενεργεί για λογαριασμό τους στις συνδιαλλαγές τους με την Εκκαθαρίστρια.

– Ο χρυσός των Μεταλλείων Κασσάνδρας

Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας ήταν μέχρι τότε γνωστά μόνον ως μεταλλεία βασικών μετάλλων, αφού το πρόγραμμα δημιουργίας μεταλλουργίας χρυσού στην Ολυμπιάδα από τη ΜΕΤΒΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’80 δεν υλοποιήθηκε λόγω αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας. Ο Visagie, με επανειλημμένες επισκέψεις στο Στρατώνι, παίρνει από  τα στελέχη της ΑΕΕΧΠ&Λ και τον προϊστάμενο γεωλόγο της το σύνολο των στοιχείων και της έρευνας δεκαετιών για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Συγχρόνως του παραδίνεται και όλος ο φάκελος «Χρυσός της Ολυμπιάδας» που είχε δημιουργήσει η ΜΕΤΒΑ, δηλαδή ο καθηγητής του ΕΜΠ Αντώνης Κοντόπουλος και ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός, Δημήτρης Δημητριάδης. Παράλληλα, ως έμπειρος γεωλόγος ο ίδιος, ο Visagie ανέπτυξε μια δική του θεωρία για τη μεταλλογένεση της περιοχής των Μεταλλείων Κασσάνδρας και απέκτησε τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό χρυσωρυχείο, πιθανά με πάνω από 10 εκατομμύρια ουγγιές χρυσού. Σε αυτή του την ανάλυση βασίστηκε το «Σχέδιο Κασσάνδρα» για την εξαγορά των μεταλλείων.

– Το «αποκλειστικό δικαίωμα διαπραγμάτευσης»

Από τον Αύγουστο 1993, οι κ. Stephenson και Δρυλλεράκης ξεκινούν τις μυστικές επαφές με στελέχη της Εθνικής Τράπεζας για να διαπραγματευθούν τους όρους μιας εξαγοράς των μεταλλείων από την Alpha Group, χωρίς διαγωνισμό.

H απόφαση του δικαστηρίου του Οντάριο είναι αποκαλυπτική: Οι κύριοι Visagie, Lean και Stephenson (Alpha Group) με τη διαμεσολάβηση των Δρυλλεράκη, Τσιλιμπάρη εξασφάλισαν:

«το αποκλειστικό δικαίωμα να διαπραγματευθούν την απόκτηση όλων των περιουσιακών στοιχείων της Α.Ε.Ε.Χ.Π.&Λ από την Εκκαθαρίστρια, με την υποστήριξη της Εθνικής Τράπεζας, του μεγαλύτερου πιστώτη της Α.Ε.Ε.Χ.Π.&Λ.».

Η συναλλαγή επισφραγίστηκε με επιστολή της Εθνικής Τράπεζας προς τον κ. Stephenson, με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου 1993 :

«Θα υποστηρίξουμε την προσφορά σας με κάθε τρόπο και θα ψηφίσουμε υπέρ της αποδοχής και επισφράγισής της… δεν θα προσφέρουμε την υποστήριξή μας σε καμμία άλλη προταση, μέχρις ότου οι διαπραγματεύσεις μαζί σας ολοκληρωθούν ή αποτύχουν και σε καμμία περίπτωση πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 1993».

Το γράμμα συνέχιζε λέγοντας ότι η Τράπεζα θα έκανε ο,τι μπορούσε με την Εκκαθαρίστρια ώστε να ετοιμαστεί το προσύμφωνο πώλησης και «θα προωθήσει την κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση που θα τα καταστήσει αυτά δυνατά, η οποία θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από το νέο Κοινοβούλιο». Η ρύθμιση αυτή θα επέτρεπε να παρακαμφθεί η ελληνική νομοθεσία περί ειδικών εκκαθαρίσεων, ειδικά για αυτήν την συγκεκριμένη περίπτωση και να μεταβιβαστεί το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Alpha.

– Ο νέος συνέταιρος: η TVX Gold

Το τίμημα συμφωνήθηκε στα $32 εκατ. ποσό που τα μέλη της Alpha δεν διέθεταν. Αναζητώντας «επενδυτή» ήρθαν σε επαφή με τον Βραζιλιάνο δισεκατομμυριούχο ιδρυτή και πρόεδρο της Kαναδικής μεταλλευτικής εταιρείας TVX Gold Inc,  Eike Batista,  και του εξέθεσαν το σχέδιό τους. Ο Batista δέχτηκε να συμμετέχει και έτσι υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό, σύμφωνα με το οποίο η TVX θα έκανε προσφορά για την αγορά των μεταλλείων για λογαριασμό της κοινοπραξίας με την Alpha Group. Εφ’όσον πετύχαιναν να βάλουν στο χέρι τα πλούσια ελληνικά μεταλλεία, η TVX θα απέδιδε στην Alpha ένα ποσοστό 12% επί της ιδιοκτησίας συν το δικαίωμα να αγοράσει ένα επιπλέον 12% πληρώνοντας το αντίστοιχο ποσοστό από όλα τα έξοδα.

– «Καταλαβαίνουμε οτι η πορεία που ακολουθούμε δεν είναι εγκεκριμένη από το νόμο»

Στις 10 Οκτωβρίου 1993 γίνεται κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και το χειρισμό της πώλησης από την πλευρά της Κυβέρνησης αναλαμβάνουν ο Υφυπουργός ΥΒΕΤ Χρήστος Πάχτας και ο Υφυπουργός Ανάπτυξης Χρήστος Ροκόφυλλος. Ο κ. Δρυλλεράκης, ο δικηγόρος της Alpha Group, εξηγεί στο δικηγόρο της Εθνικής Κεφαλαίου που ανησυχούσε για την εξέλιξη της υπόθεσης ότι:

«έχουμε επίγνωση της κατάστασης, καταλαβαίνουμε ότι η πορεία που ακολουθούμε δεν είναι εγκεκριμένη από το νόμο και ότι αν η αναμενόμενη νομοθετική ρύθμιση δεν περάσει από το Κοινοβούλιο, επειδή η Ελληνική Κυβέρνηση μπορεί να προσεγγίσει διαφορετικά το όλο πρόβλημα, όλες οι προσπάθειες που θα έχουμε κάνει εν τω μεταξύ θα είναι άχρηστες και ο χρόνος που ξοδέψαμε χαμένος. Εξήγησα ότι οι πελάτες μου εξακολουθούν να θέλουν να το διακινδυνεύσουν».

Στα τέλη του 1993,  όλα τα πρόσωπα που είχαν παίξει μέχρι τότε αποφασιστικό ρόλο στην υπόθεση, προσλαμβάνονται από την TVX – ο κ. Δρυλλεράκης ως δικηγόρος και ο κ. Τσιλιμπάρης ως ειδικός σύμβουλος, ενώ μέχρι τότε δούλευαν για την Alpha Group.

– Ένας διαγωνισμός για να «ευλογήσει» τη συναλλαγή

Τον Ιούνιο του 1994, ο  CEO της TVX, κ. Hick συναντιέται στην Αθήνα με τον Υφυπουργό Χρήστο Πάχτα, ο οποίος του ανακοινώνει οτι η νέα Κυβέρνηση θα προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, με επενδυτικό πρόγραμμα τη μεταλλουργία χρυσού, και επιδότηση του προγράμματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύνταξη της προκήρυξης του διαγωνισμού ανατίθεται από τον κ. Πάχτα στον μεταλλειολόγο Δημήτρη Δημητριάδη, που ως ειδικός επιστήμονας της ημι-κρατικής ΜΕΤΒΑ είχε συντάξει τις μελέτες της μεταλλουργίας χρυσού Ολυμπιάδας.

Ο κ. Stephenson κατέθεσε στη δίκη ότι:

«αν χρειαζόταν ένας διαγωνισμός για να «ευλογήσει» τη συναλλαγή, θα μπορούσε να είναι ένας διαγωνισμός με προτιμώμενο υποψήφιο»

Τον Ιούλιο του 1994, η TVX με επιστολή της προς την Alpha Group τερματίζει τη συμφωνία κοινοπραξίας και δηλώνει την πρόθεσή της να κάνει προσφορά για δικό της λογαριασμό στο διαγωνισμό που ετοίμαζε ο κ. Πάχτας.

Ο διαγωνισμός για την πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας, με απαραίτητη προϋπόθεση τη μεταλλουργία χρυσού, προκηρύσσεται στις 23/11/1994 με καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών την 19/12/94. Μέσα σε μόνο 26 μέρες, η οποιαδήποτε ενδιαφερόμενη εταιρεία θα έπρεπε να αποκτήσει γνώση ενός τεράστιου μεταλλευτικού αντικειμένου και ταυτόχρονα να συντάξει πλήρεις μελέτες και business plan για την επένδυση χρυσού. Το κοιτασματολογικό δυναμικό των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε χρυσό ήταν άγνωστο σε όλους εκτός της TVX, που  είχε πλήρεις φακέλους για όλα και την ανάλυση του Visagie από το φθινόπωρο του 1993, έναν ολόκληρο χρόνο πριν την προκήρυξη του διαγωνισμού. Όλοι όσοι έχουν εμπλακεί στο θέμα είναι πλέον υπάλληλοί της. Με έναν διαγωνισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, ο Πάχτας οδηγεί συνειδητά τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στα χέρια της TVX.

Ενδιαφέρον για την αγορά εκδήλωσαν 32 εταιρείες. Όλες ζήτησαν προθεσμία τουλάχιστον 6 μηνών για να μελετήσουν τα στοιχεία, αλλά το αίτημα απορρίφθηκε χωρίς συζήτηση. Οι δύο προσφορές που κατατέθηκαν ήταν της NEWCREST και της TVX. H NEWCREST ζητούσε πάλι προθεσμία για να μελετήσει το αντικείμενο του χρυσού και έτσι η προσφορά της απορρίφθηκε.

– Το δικαστήριο του Οντάριο δικαιώνει την Alpha Group

Αμέσως μετά την ανακοίνωση oτι η ΤVX ήταν η νικήτρια του διαγωνισμού για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, η Alpha Group απαίτησε το συμφωνημένο ποσοστό του 12%+12%. Η TVX αρνήθηκε και η Alpha προσέφυγε στα Καναδικά δικαστήρια, κατηγορώντας την TVX για κατάχρηση εμπιστευτικών πληροφοριών και για παράβαση της συμφωνίας τους και ζητώντας σαν αποζημίωση το 100% της ιδιοκτησίας των μεταλλείων.

Το δικαστήριο έκρινε οτι οι εμπιστευτικές πληροφορίας της Alpha έδωσαν στην  TVX τη δυνατότητα να καταθέσει μια πλήρη προσφορά, δινοντάς της έτσι σαφές πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων ενδιαφερόμενων εταιρειών. Η απόφαση που εξεδόθη στις 14 Οκτωβρίου 1998 έκανε εν μέρει δεκτό το αίτημα της Alpha Group και της απέδωσε ένα ποσοστό 12%  + 12% των Μεταλλείων Κασσάνδρας – δηλαδή ακριβώς ότι προέβλεπε η συμφωνία κοινοπραξίας με την TVX.

– Υπερδεκαετής δικαστικός μαραθώνιος

Ούτε η TVX ούτε η Alpha ικανοποιήθηκαν από το αποτέλεσμα και άσκησαν και οι δύο έφεση. Ακολούθησε μια μακριά σειρά νέων αγωγών και νέων εφέσεων η οποία διήρκεσε τουλάχιστον μία δεκαετία, με διάφορες ξένες εταιρείες να προσπαθούν να αρπάξουν ένα κομμάτι από τα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Σε αυτό το δικαστικό θρίλερ θα αναφερθούμε σε άλλη ανάρτηση. Όσο πάντως και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε απαντήσεις στο κρίσιμο ερώτημα πώς έγινε νομικά δυνατή η μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας από την TVX Hellas στο Ελληνικό Δημόσιο και από εκεί στην Ελληνικός Χρυσός με τη «σύμβαση Πάχτα» στις 12/12/2003, αφού το 12% + 12% ανήκε, με απόφαση του Καναδικού δικαστηρίου, στην Alpha Group.

– Ο Βatista στη φυλακή

Τον Ιανουάριο 2017, ο Εike Batista της TVX, ο «μεγάλος επενδυτής» των Μεταλλείων Κασσάνδρας συνελήφθη και οδηγήθηκε σε μια φυλακή υψηλής ασφαλείας του Ρίο ντε Τζανέιρο, κατηγορούμενος για μίζες ύψους $ 16,5 εκατ. σε κρατικούς αξιωματούχους της Βραζιλίας, διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και εγκληματική οργάνωση. Οι αναγνώστες ας βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα για το τι μπορεί να συνέβη στην Ελλάδα.

 

– Από την ΤVX στην Ελληνικός Χρυσός

Η «μη εγκεκριμένη από το νόμο» συναλλαγή που σχεδίαζαν Alpha Group – Δρυλλεράκης – Εθνική Τράπεζα δεν ολοκληρώθηκε, όχι επειδή υποχώρησε κάποιος από τους εμπλεκόμενους αλλά γιατί προτιμήθηκε να «ευλογηθεί» η συναλλαγή με έναν στημένο διαγωνισμό. Όλοι οι πρωταγωνιστές του σκανδάλου κέρδισαν μια θέση στην TVX Hellas:

Ο κ. Δρυλλεράκης, αρχικά δικηγόρος της Citibank, στη συνέχεια της Alpha Group και μετά της TVX που «έριξε» τους παλιούς της συνεταίρους, βρισκόταν σε όλα τα διοικητικά συμβούλια της TVX Hellas, είτε ως μέλος είτε ως γραμματέας του ΔΣ, μέχρι την αποχώρηση της Kinross-TVX από την Ελλάδα το Δεκέμβριο του 2003.

Μέλος του ΔΣ της TVX Hellas ήταν και ο κ. Τσιλιμπάρης, ως «σύμβουλος επενδύσεων».

  

Στο ίδιο ΔΣ βρισκόταν και ο κ. Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος, που προηγούμενως ήταν υπάλληλος της ΑΕΕΧΠ&Λ ενώ εν συνεχεία έγινε μέχρι και διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός, θέση την οποία κατείχε μέχρι πριν από λίγους μήνες (Εικόνα αριστερά: Απόσπασμα ΦΕΚ 23993/24.04.2002 Τεύχος ΑΕ και ΕΠΕ).

Με τον Εξωδικαστικό Συμβιβασμό μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των TVX Hellas – TVX Gold που υπογράφηκε στις 12.12.2003, όλοι οι ανωτέρω κύριοι (και ο κ. Δρυλλεράκης) απαλλάχθηκαν από το σύνολο των ευθυνών τους για παραβάσεις της νομοθεσίας και για τις περιβαλλοντικές καταστροφές που προκάλεσαν στη Χαλκιδική:

«Το Ελληνικό Δημόσιο αίρει τις συνέπειες για την TVX HELLAS και για τα μέλη των Διοικητικών της Συμβουλίων αντίστοιχα από κάθε διοικητική ή ποινική ευθύνη τους ή υποχρέωσή τους για τυχόν παραβάσεις της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος εν γένει ή απορρέουσα από το Μεταλλευτικό Κώδικα, τον Κανονισμό Μεταλλευτικών Λατομικών Έργων (ΚΜΛΕ), τις ΚΥΑ περιβαλλοντικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών και τις λοιπές συναφείς διοικητικές πράξεις, εγκρίσεις ή άδειες, καθώς και από τις ποινικές τους ευθύνες από παραβάσεις της ασφαλιστικής και φορολογικής νομοθεσίας. Τυχόν παραβάσεις των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος εν γένει, οι οποίες επισύρουν ποινικές ή και διοικητικές κυρώσεις, θεωρούνται ότι έχουν παραγραφεί.»

Με τη Σύμβαση Εξωδικαστικού Συμβιβασμού, ο Χρήστος Πάχτας πήρε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου και με την αμέσως επόμενη Σύμβαση τα χάρισε στην Ελληνικός Χρυσός, δηλαδή στον κ. Δημήτρη Κούτρα. (Διαβάστε σχετικά: Το αφανές Μνημόνιο του 2003 για τη μοιρασιά των μεταλλείων της Χαλκιδικής). Οι δύο συμβάσεις της ντροπής κυρώθηκαν με το νόμο 3220/2004.

Ο κ. Δημητριάδης που αρχικά εργάστηκε στο πρόγραμμα μεταλλουργίας χρυσού με τη ΜΕΤΒΑ, μετά τη σύνταξη της προκήρυξης του διαγωνισμού που έδωσε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην TVX προσελήφθη και αυτός από την TVΧ. Στη συνέχεια έλαβε διάφορες διευθυντικές θέσεις στην Ελληνικός Χρυσός και τη European Goldfields  και τελικά εκτόπισε τον κ. Θεοδωρακόπουλο και πήρε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Ελληνικός Χρυσός.

Από την ΑΕΕΧΠ&Λ η TVX πήρε  μια ολόκληρη σειρά στελεχών και επιστημονικού προσωπικού, πολλοί από τους οποίους παρέμειναν στις ίδιες θέσεις και με την Ελληνικός Χρυσός. Οι περισσότεροι από τους «παλαιούς» έχουν πλέον συνταξιοδοτηθεί, ενώ η κα Έμμυ Γαζέα, είναι σήμερα Διευθύντρια του Τμήματος Περιβάλλοντος της Ελληνικός Χρυσός.

Η εκμεταλλεύτρια εταιρεία άλλαξε όνομα και ιδιοκτησία και από TVX Hellas  έγινε Ελληνικός Χρυσός, διατηρώντας στις ανώτατες διευθυντικές θέσεις τους επί χρόνια συνεργάτες και συναδέλφους του κ. Δρυλλεράκη, στα διοικητικά συμβούλια της TVX και στη γενικότερη λειτουργία της εταιρείας.

Αλλά κατά τον κ. Σταθάκη, ο κ. Δρυλλεράκης θα υπερασπιστεί τώρα τα συμφέροντα του Δημοσίου!

Έχουμε ήδη αναλύσει εκτενώς οτι με την «απόφαση Σκουρλέτη» έχει κριθεί οτι η Ελληνικός Χρυσός αδυνατεί να εκπληρώσει τη συμβατική της υποχρέωση της παραγωγής καθαρών μετάλλων και άρα παραβιάζει τη σύμβαση. Ως εκ τούτου η διαιτησία που έχει εξαγγείλει ο κ. Σταθάκης δεν είναι παρά μια μεθόδευση για την ανατροπή της απόφασης του προκατόχου του και τη συνέχιση της συνολικά παράνομης δραστηριότητας της Ελληνικός Χρυσός, χωρίς το δημόσιο όφελος που θα έφερνε στη χώρα η μεταλλουργία. Είναι μια μεθόδευση για να χαρίσει, για δεύτερη φορά μετά το Χρήστο Πάχτα, τον μεγαλύτερο δημόσιο ορυκτό πλούτο της χώρας στην Ελληνικός Χρυσός και τους μεγαλομετόχους της Eldorado (BlackRock κλπ).

[--->]