Μερικά ερωτήματα για το όψιμο ενδιαφέρον του κου Αθανασιάδη για τα τεκταινόμενα στην Περιφέρεια Αττικής

της Δέσποινας Κουτσούμπα
όψιμος -η -ο 1. που γίνεται αργά, στο τέλος της κανονικής περιόδου. 2. που ανήκει στο τελευταίο τμήμα μιας χρονικής περιόδου
(Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής)
Όταν στις 25/12 έγραφα ότι «κανείς δεν ήθελε και πολλή δημοσιότητα για έναν τέτοιο προϋπολογισμό: ούτε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ούτε εκείνα τα μέλη της ΛΑΕ (6 σύνολο) που παραμένουν στην παράταξη της Δούρου, και όλοι μαζί για μια ακόμη χρονιά ψήφισαν μαζί με τον Σγουρό» δεν περίμενα ότι θα με επιβεβαίωνε με τον πλέον απερίφραστο τρόπο ο ίδιος ο Π. Αθανασιάδης, αντιπεριφερειάρχης Αττικής και μέλος της ΛΑΕ, που υπερψήφισε στις 17/12 τον προϋπολογισμό της Ρ. Δούρου «με τα δυο χέρια και ζεστή καρδιά»
Κι όμως, ο ίδιος παραδέχεται με άρθρο του στην iskra  ότι τα τεκταινόμενα στην Περιφέρεια Αττικής το τελευταίο διάστημα απασχολούν ιδιαίτερα την αριστερά (παραπάνω από όσο θα ήθελε ο ίδιος, προφανώς) και σίγουρα δυσανάλογα «σε σχέση με το βαθμό που καταπιάνονται μαζί τους η ελληνική κοινωνία και οι πολίτες της Αττικής». Προφανώς, κατά τον κο Αθανασιάδη, οι πολίτες της Αττικής (και η Αριστερά), καλό θα ήταν να μην απασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες της δήθεν «πρώτης αριστερής Διοίκησης» στην μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας. Καλό θα ήταν να μην απασχολούνται με έναν προϋπολογισμό μισού δισ. ευρώ και το πού κατευθύνει τα κονδύλια. Ή μήπως ο κος Αθανασιάδης απλώς εκφράζει το παράπονό του, που ενώ ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε στις 17 Δεκεμβρίου -συνειδητή επιλογή για να μην υπάρχει συζήτηση και αντιδράσεις για την ψήφισή του- το «κόλπο» της Περιφερειακής Αρχής δεν πέτυχε τελικά και το θέμα μαθεύτηκε;
Δεν θα ασχολιόμουν καν με τα όσα ο κος Αθανασιάδης πιστεύει για την αυτοδιοίκηση και την αριστερά, μιας και δεν συνηθίζω να συνομιλώ για θέματα που αφορούν την αριστερά με ανθρώπους που οι πράξεις τους αποδεικνύουν ότι άλλα είναι τα ενδιαφέροντά τους. Επειδή όμως ο κος Αθανασιάδης με φωτογραφίζει ως «λασπολογούσα» και «φληναφούσα» γύρω από τη διοίκηση της περιφέρειας Αττικής, είναι αναγκαίο να του θυμίσω μερικά πράγματα. Για αρχή, καλό θα ήταν να διαχωρίσει τις εσωκομματικές διεργασίες από τη διοίκηση μιας Περιφέρειας. Σε αντίθεση με τις εσωκομματικές διαδικασίες, στις οποίες φαίνεται ότι είναι μαθημένος ο κος Αθανασιάδης, η διοίκηση του τοπικού κράτους γίνεται με συγκεκριμένες αποφάσεις και πράξεις, είναι δημόσια και ελέγχεται, τα πρακτικά του Περιφερειακού Συμβουλίου είναι δημόσια έγγραφα και οι συνεδριάσεις του ανοιχτές. Ας μιλήσουμε λοιπόν με στοιχεία.
1. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η παράταξη Δύναμη Ζωής εισηγήθηκε και υπερψήφισε τον περασμένο Μάρτιο (πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ προσχωρήσει ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο, ακόμη ήμασταν στα προεόρτια) την Μελέτη για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του συγκροτήματος στα Αστέρια Γλυφάδας; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι 10 σύμβουλοι της παράταξης Δύναμη Ζωής αντιτάχθηκαν σε αυτό ψηφίζοντας κατά ή λευκό ή δηλώνοντας αποχή, με αποτέλεσμα η Μελέτη να εγκριθεί επειδή την υπερψήφισαν η παράταξη Σγουρού και Κουμουτσάκου; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο Π. Αθανασιάδης, εκλεγμένος σύμβουλος του νότιου τομέα, ούτε τοποθετήθηκε (γραπτώς ή προφορικά) εναντίον, ούτε διαμαρτυρήθηκε από τη θέση του αντιπεριφερειάρχη, ούτε καταψήφισε, ούτε απείχε από την ψηφοφορία; Η απόφαση που δείχνει ποιοι καταψήφισαν ή ψήφισαν λευκό είναι δημόσια και αναρτημένη στον ιστότοπο της Περιφέρειας Αττικής
2. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι το Περιφερειακό Ταμείο Αττικής, στο οποίο ο κος Αθανασιάδης έχει διοριστεί Αντιπρόεδρος και τελών χρέη αναπληρωτή της προέδρου Ρ. Δούρου, διαχειρίζεται τα κονδύλια για τα έργα που εκτελεί μέσω του ΕΣΠΑ η Περιφέρεια Αττικής; Και είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ως Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Ταμείου έχει υπογράψει δαπάνη για την συνέχιση της κατασκευής ΧΥΤΑ στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού; Ένα έργο το οποίο η Δύναμη Ζωής προεκλογικά κατήγγειλε ως «περιβαλλοντικό έγκλημα» και έλεγε ότι θα το κλείσει; Ένα έργο για το οποίο και πρόσφατα τόσο η Γραμματεία της ΛΑΕ, όσο και ο ευρωβουλευτής Ν. Χουντής (που ανήκει στη ΛΑΕ) το χουν καταγγείλει επίσης; Μην κουράζεστε, η απόφαση (με την υπογραφή του κου Αθανασιάδη) είναι δημοσιευμένη στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ
3. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας, τα πεπραγμένα της οποίας κάλυψε πλήρως ο κος Αθανασιάδης στην τοποθέτησή του επί του προϋπολογισμού, με πρόεδρο τον «σύντροφο Χρήστο Καραμάνο» (η φράση ανήκει στον κο Αθανασιάδη, προφανώς) και μέλος της τον επίσης ανήκοντα στη ΛΑΕ κο Δ. Δημάκο, έχει ψηφίσει κατά σειρά: α). την ολοκλήρωση διαγωνισμού για την ανάθεση της καθαριότητας της Περιφέρειας Αττικής σε εργολάβο, τον Οκτώβρη 2014 (εργολαβία που είχε ξεκινήσει από τον Σγουρό, αλλά πάγωσε μετά το χαμό που έγινε όταν μαθεύτηκε το θέμα), β). Την ανάθεση στη Siemens της λειτουργίας του Κέντρου Διαχείρισης Κυκλοφορίας, μετά από 3 θυελλώδεις συνεδριάσεις, στις οποίες ακόμη και ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ, παρότι κυβερνητικός εταίρος, κατέθεσε εγγράφως στην Οικονομική Επιτροπή το γιατί θεωρεί ότι είναι απαράδεκτο να γίνει ανάθεση στη Siemens; Κι αυτά όλα συνέβησαν από το τέλος του 2014 μέχρι και τον Ιούνιο 2015, οπότε το θέμα ήρθε στη δημοσιότητα και σταμάτησε η ανάθεση; 
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι, για το ίδιο θέμα, απομακρύνθηκαν από τη θέση τους οι υπάλληλοι που αντιστάθηκαν στη Siemens, κι όχι μόνο οι αντιπεριφερειάρχες της ΛΑΕ δεν έδειξαν την παραμικρή αντίθεση, αλλά και η αρμόδια αντιπεριφερειάρχης κα Ε. Τασούλη κάλυψε πλήρως (και εγγράφως τη Ρ. Δούρου; γ) Δεν είναι η ίδια Οικονομική Επιτροπή, με την ίδια σύνθεση, που έδωσε παράταση στην εργολαβία κατασκευής του ΧΥΤΑ Γραμματικού, με αποτέλεσμα να έρθουν στο Περιφερειακό Συμβούλιο να διαμαρτυρηθούν οι κάτοικοι του Γραμματικού (τον Απρίλη 2015), όπου ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν τους επέτρεψε καν να μιλήσουν; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι κανένας από τους αντιπεριφερειάρχες δεν εξέφρασσε την αντίθεσή του σε αυτή τη συμπεριφορά της Δύναμης Ζωής που θύμισε τις χειρότερες εποχές της Διοίκησης Σγουρού; δ) Πήρε απόφαση και μετέφερε χρήματα από τα αποθεματικά της Περιφέρειας στις 24/3/2015 στην Τράπεζα της Ελλάδος, για να πληρωθούν οι δόσεις στο ΔΝΤ, χωρίς καν να ενημερωθεί το Περιφερειακό Συμβούλιο; ε) Ότι η ίδια και πάλι Οικονομική Επιτροπή, με την ίδια σύνθεση, αποφάσισε στις 29/12/2015 (ουπς! Πάλι μες στις διακοπές…) την παράταση ως το 2017 της εργολαβίας για την επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής, για να διαιωνιστεί δηλαδή άλλο ένα «περιβαλλοντικό έγκλημα» από αυτά που κατήγγειλε ο ίδιος και η παράταξή του προεκλογικά;
4. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο κος Αθανασιάδης υποστήριξε δημόσια και ψήφισε ασμένως τον ΠΕΣΔΑ (σχεδιασμό για τα απορρίμματα) που εισηγήθηκε η Δύναμη Ζωής στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ισχυριζόμενος ότι διασφαλίζει τον δημόσιο χαρακτήρα και αποκρύπτοντας ότι κρατά τις ίδιες χωροθετήσεις που προεκλογικά κατήγγειλαν (Φυλή, Γραμματικό, Κερατέα); Αυτό τον «δημόσιο χαρακτήρα» φαίνεται πως διασφάλισε η Ρ. Δούρου κάνοντας απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες του Μπόμπολα. Μάλιστα, η μία απευθείας ανάθεση (του Αποτεφρωτήρα Φυλής) έγινε πριν την ψήφιση του ΠΕΣΔΑ, ενώ η άλλη απευθείας ανάθεση (ΕΜΑΚ Φυλής) έγινε στις 22/12/15, πάλι λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κατά την προσφιλή συνήθεια –αλλά και πάλι δεν έπιασε το κόλπο και μαθεύτηκε το πράγμα… Περιέργως, δεν είδα κανένα μακροσκελές άρθρο του κου Αθανασιάδη που να παρουσιάζει κανένα –έστω, όψιμο– ενδιαφέρον να καταγγείλει τις απευθείας αναθέσεις στον Μπόμπολα, στις οποίες προχωρά η Περιφέρεια Αττικής.
5. Και για να τελειώνουμε: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι αντιπεριφερειάρχες που πρόσκεινται στη ΛΑΕ, όπως και το μέλος της Οικονομικής Επιτροπής, είχαν τον προϋπολογισμό στα χέρια τους τουλάχιστον από τα μέσα Νοέμβρη και γνώριζαν ότι συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν και τα 27 εκ. ευρώ σε δύο ΠΑΕ και τα 4 εκ. ευρώ για τον ΧΥΤΑ Γραμματικού, με τα οποία –στα λόγια– διαφωνούν; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι αν και τα 9 μέλη της ΛΑΕ (+2 ακόμη σύμβουλοι που είχαν ήδη διαφοροποιηθεί) δήλωναν ότι δεν θα ψηφίσουν τον προϋπολογισμό, στην περίπτωση που σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται τέτοιες δαπάνες, η Ρ. Δούρου δεν θα είχε πλειοψηφία στο Περιφερειακό Συμβούλιο –και θα πρεπε να περάσει τον προϋπολογισμό με τις ψήφους άλλων παρατάξεων; Είναι ή δεν είναι, επίσης, αλήθεια ότι σύμφωνα με τον Καλλικράτη όποιος έχει διοριστεί αντιπεριφερειάρχης και διαφοροποιηθεί από την παράταξή του, εκπίπτει αυτόματα από το αξίωμα;
Ας απαντήσει λοιπόν αν όλα αυτά συνιστούν «λασπολογία» ή απλώς ενημέρωση για τα πεπραγμένα του, αλλά φοβάμαι ότι θα δυσκολευτεί…
Όπως είναι εμφανές και από τα παραπάνω, τα οποία είναι στιγμιότυπα μόνο από όσα ζούμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο εδώ και 1,5 χρόνο, «όψιμο» μπορεί μόνο να χαρακτηριστεί το ενδιαφέρον του κου Αθανασιάδη να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τα αδικαιολόγητα, και να θεωρητικοποιήσει (ακόμη και δια της μεθόδου της… απειλής) την προσπάθειά του να λέει ότι ασκεί «αντιμνημονιακή πολιτική» μένοντας στην παράταξη της Ρ. Δούρου. Βέβαια, και στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη λένε ότι είναι «αριστερή» κυβέρνηση κι ότι θα σώσουν ό,τι σώζεται –κι ας ψηφίζουν σωρηδόν μνημόνια και προαπαιτούμενα. Αν δεν κάνω λάθος, «μνημονιακή κυβέρνηση καταστροφής της χώρας» τους ονομάζει όλους αυτούς η ΛΑΕ στις ανακοινώσεις της…
Και τώρα στα σοβαρά: Αυτή η συζήτηση δεν μου αρέσει. Αν θέλουμε όντως να πάμε κάπου ως αριστερά, αν θέλουμε να γκρεμίσουμε τα μνημόνια και να χαραχτεί μια άλλη πορεία για τον τόπο από τον ίδιο τον εργαζόμενο λαό, δεν μπορούμε να συζητάμε ακόμη για πράγματα τα οποία απέδειξε η ίδια η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ πού οδηγούν. Γιατί οι εξελίξεις δεν κρίθηκαν στις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ και στα προγράμματα (από αυτά φάγαμε καλά, μέχρι και στο σοσιαλισμό αναφέρονταν…), κρίθηκαν πάνω από όλα στις πράξεις, στη συνείδηση που οικοδομούσε στα μέλη και στους ψηφοφόρους του, στον τρόπο λειτουργίας του. Κι αυτό, το γνωρίζουν πρώτοι από όλους -και κάνουν αυτοκριτική για αυτά- πολλοί και πολλές από όσους ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή την έννοια, θεωρώ το κείμενο του κου Αθανασιάδη πραγματικά όψιμο, με τη δεύτερη έννοια του ορισμού: «αυτό που έρχεται στο τέλος μιας περιόδου». Ελπίζω ότι πρόκειται για τους τελευταίους συριζαϊκούς σπασμούς μέσα σε μια αριστερά που προσπαθεί να απαλλαγεί από τα κουσούρια που της άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν θέλουμε να χτίσουμε μια αριστερά που θα απαντά στο ερώτημα του κόσμου «και γιατί να σας εμπιστευτώ;», μια αριστερά που θα πηγαίνει όντως το ΟΧΙ μέχρι τέλους, αν θέλουμε η αριστερά να μη μείνει στη χώρα μας ως συνώνυμο της προδοσίας και της κωλοτούμπας, ο δρόμος είναι μπροστά μας. Περνά όμως μέσα από τις συμμαχίες με το κίνημα, τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς και την πλατιά πλειοψηφία του κόσμου που πλήττεται, κι όχι την πρόσδεση σε θέσεις διοίκησης, καρέκλες και εκπροσώπους του μνημονιακού κατεστημένου.
Δέσποινα Κουτσούμπα 
Περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΥΓ. Ας ενημερώσει κάποιος τον κο Αθανασιάδη ότι έχω αποχωρήσει εδώ και μήνες από την ΑΡΑΝ. Ακόμη κι αν δεν υπήρχαν άλλες πολιτικές διαφωνίες (που υπάρχουν), αν μη τι άλλο, δεν θα μπορούσα ποτέ να πατάω σε δυο βάρκες, όπως υπονοεί, δηλ. να ανήκω σε μια οργάνωση που έχει ενταχθεί στη ΛΑΕ και ταυτόχρονα να είμαι μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Τέτοια «ακροβατικά» χρειάζονται μεγάλη ευλυγισία όπως και διάθεση να διαστρέφεις την πραγματικότητα για να δικαιολογήσεις τις πράξεις σου. Να, για παράδειγμα, να λες ότι είσαι με την «αντιμνημονιακή» Ρ. Δούρου απέναντι στον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Κι όσο να πεις, εγώ με το ψέμα είμαι τσακωμένη…

Η θεία τάξις


Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης

Μουσική:  
Λουκιανός Κηλαηδόνης


Όλα τα δάχτυλα ίσα
δεν είναι
κι όλοι να τρώνε
δίκιο δεν είναι.

Έτσι το βρήκαμε
κι έτσι το πάμε
κι ως να πεθάνουμε
δεν το κουνάμε

Παπάδες δάσκαλοι
και χωροφυλάκοι
κι όλοι όσοι θέλουμε
νόμο και τάξη

Κι όσοι τ’αντίθετο
θέλουν να γίνει
είναι απάτριδες
άθρησκοι και κτήνοι

Όλα τα δάχτυλα ίσα
δεν είναι
κι όλοι να τρώνε
δίκιο δεν είναι.

Τα κουκιά είναι μετρημένα
εκ θεού κανονισμένα
έθνος θρόνος οικογένεια
και τα 12 ευαγγέλια

Για δες κάτι συμπτώσεις...

 Ο Βουλευτής της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης ενθουσιάστηκε με τον Αλέξη Τσίπρα και την ενέργεια του να περάσει μέσα στο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης μια τροπολογία για αυστηροποίηση του άρθρου του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται στην παρακώλυση συγκοινωνιών. 

Μάλιστα δε δίστασε να δείξει ότι επικροτεί τη συγκεκριμένη ενέργεια γράφοντας στον λογαριασμό του στο Twitter:



Απίστευτο!!!!! Το ζητούσα χρόνια!!! Ο Αλέξης τελικά είναι πολύ μουλωχτός, πάει και το Κίνημα "Δεν πληρώνω":


Το «καβγαδάκι» κυβέρνησης-καναλαρχών δεν έχει δράκο

Η συμμαχία του Μαξίμου με την εγχώρια διαπλοκή, έχει ήδη γίνει- απλώς χρειάζεται να οριστικοποιηθεί το μοίρασμα της πίτας και να μπουν κι άλλοι παίκτες στο παιχνίδι της εμπορευματοποίησης της ενημέρωσης.

                                                                                     Γιώργος Παπαχριστοδούλου


«Το δικό μας πλεονέκτημα εδώ στο Real Group είναι πως είμαστε πιο μαζεμένο μαγαζί. Έχουμε λιγότερους εργαζόμενους, τα έξοδα μας δεν είναι πολλά», έλεγε το πρωί της Τρίτης 20 Οκτωβρίου ο Νίκος Χατζηνικολάου, μιλώντας στο ραδιοφωνικό του σταθμό, εκτοξεύοντας ταυτόχρονα βολές κατά του νομοσχεδίου για τις τηλεοπτικές άδειες, το οποίο καταρχήν θεωρεί μια «θετική πρωτοβουλία».

 

Είναι μεγάλο, το ελάχιστο ποσό των οκτώ εκ. ευρώ για τις άδειες πανελλαδικής εμβέλειας -προσέθεσε- ενώ με κρατική παρέμβαση, στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός από τη στιγμή που η κατοχή άδειας για τηλεοπτικές εκπομπές προϋποθέτει εργασία τουλάχιστον 400 ατόμων.

Δίκιο έχει. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό σε μια «ελεύθερη» αγορά. Παρέλειψε βέβαια να επισημάνει ότι η «ελεύθερη» αγορά, την οποία όλοι επικαλούνται σαν φυσικό νόμο, σχεδιάζεται από το Κράτος, το οποίο πάντοτε φροντίζει τα σχέδια του Κεφαλαίου.

Αυτή θα είναι η υπερασπιστική γραμμή των καναλαρχών, η οποία αναμένεται να ενισχυθεί από προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Με αυτήν θα υποστηρίξουν, ανάμεσα στα άλλα, όπως γράφει η ιστοσελίδα mediatvnews.gr, ότι με το νόμο αποκατάστασης της ΕΡΤ, παραβιάζεται ο ανταγωνισμός, αφού η κρατική ραδιοτηλεόραση ως πάροχος δικτύου, μπορεί να μεταφέρει τα ψηφιακά σήματα άλλων παρόχων περιεχομένου.

Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, αναμένεται να ζήσουμε ό,τι συνέβη, επί κυβέρνησης Καραμανλή με τον περίφημο βασικό μέτοχο, όταν και υποχώρησε ο τελευταίος στις απαιτήσεις των νταβατζήδων, όπως τους είχε αποκαλέσει. Οι Ευρωπαίοι τότε, είχαν απειλήσει την Ελλάδα ότι θα έχανε τα περιφερειακά προγράμματα, αν προχωρούσε στην καθιέρωση του ασυμβίβαστου μεταξύ προμηθευτή του Δημοσίου και μετόχου σε ΜΜΕ, σε ποσοστό άνω του 5%.


Ψέμα με κοντά ποδάρια

Ψέμα με κοντά ποδάρια, όμως, οι ισχυρισμοί των καναλαρχών. Οι σαρωτικές αλλαγές στον Τύπο από το 2010 και μετά, με τις απολύσεις, τις ατομικές συμβάσεις, τη λογοκρισία, την ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση από το χρήμα της διαπλοκής, τους αντεργατικούς νόμους τους οποίους συντηρεί η «πρώτη φορά αριστερά»- part 2, δίνουν τη σχεδόν απόλυτη ευχέρεια στα αφεντικά του Τύπου να βγαίνει η δουλειά με όλο και λιγότερους/ες. Είτε κακοπληρωμένους, είτε εθελοντές στα διαδικτυακά πόρταλ. Ορατούς κι αόρατους στην καθημερινή γαλέρα της ενημέρωσης, ενώ τα golden boys της τηλεόρασης συνεχίζουν να αμείβονται πλουσιοπάροχα, με το γνωστό κόστος το οποίο έχει κάτι τέτοιο στην ποιότητα της καθημερινής ενημέρωσης των πολιτών και τη δημοκρατία. Πέρα από τους εκατοντάδες συναδέλφους που απολύθηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, από τα μαγαζιά της ενημέρωσης…

Φυσικά, την ίδια ώρα η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, διά του αρμόδιου υπουργού Νίκου Παππά, δίνει τη δυνατότητα μόνον σε Ανώνυμες Εταιρείες (ΑΕ), κοινοπραξίες και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να διεκδικήσουν άδειες. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στα ραδιόφωνα, όταν προκηρυχτούν οι άδειες. Αυτό σημαίνει πως συνεργατικά σχήματα δημοσιογράφων και κοινωνίας, μη κερδοσκοπικά, δεν μπορούν να λάβουν συχνότητες, σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο (πιθανολογείται ότι θα ψηφιστεί το ερχόμενο Σάββατο). Αποκλείονται.

Κι αν θεωρείται δύσκολο κάτι τέτοιο όσον αφορά την τηλεόραση, για ποιον λόγο δεν ανοίγει ο χώρος στις ραδιοφωνικές συχνότητες τις οποίες σε όλη την Ελλάδα λυμαίνονται διάφοροι, πιθανοί κι απίθανοι τύποι, που μεταδίδουν playlists και το χρήμα της διαφήμισης ρέει άφθονο χωρίς να πληρώνουν ούτε έναν υπάλληλο; Καταλαβαίνουμε όλοι το γιατί. Επειδή το καβγαδάκι κυβέρνησης-καναλαρχών θα καταλήξει σε μια κατάσταση «όλα μέλι-γάλα». Η συμμαχία του Μαξίμου με την εγχώρια διαπλοκή, έχει ήδη γίνει- απλώς χρειάζεται να οριστικοποιηθεί το μοίρασμα της πίτας και να μπουν κι άλλοι παίκτες στο παιχνίδι της εμπορευματοποίησης της ενημέρωσης.

Αυτοδιαχείριση

Κι αυτό, επειδή η κυβέρνηση, πιστή σε μια κοντόφθαλμη ανάλυση της κρίσης ως οικονομική,παραμένει δέσμια της λογικής της «ανάπτυξης», αντιμετωπίζοντας τη ζωή ως οικονομικό μέγεθος. Το θέμα, όμως, δεν είναι απλώς να πληρώσουν οι καναλάρχες – για την ακρίβεια να επιστρέψουν πίσω χρήμα που έχουν λάβει τόσα χρόνια από τα κρατικά ταμεία και το τραπεζικό σύστημα για να στηρίζουν τα τοξικά μαγαζιά τους. Άντε και πληρώνουν. Θα γίνει καλύτερη η ενημέρωση των πολιτών; Θα εξαφανιστούν οι Πρετεντέρηδες, οι Τατιάνες, οι Μπογδάνοι; Αμφιβάλλουμε.

Οι συχνότητες είναι δημόσια περιουσία.

Κι ως τέτοια, χρειάζεται πρώτα από όλα να τη διαχειρίζεται η κοινωνία μέσα από θεσμούς λογοδοσίας και συμμετοχής, θεσμούς όπου η πληροφορία θα διακινείται ελεύθερα, ως δημόσιο αγαθό, όχι ως εμπορευματικό προϊόν.  Επειδή, όπως αποδείχτηκε με το άνοιγμα της ΕΡΤ-ΝΕΡΙΤ, όπως αποδεικνύεται από το κόψιμο της εκπομπής «Zona Rosa», όπως φανερώνει ο πόλεμος που δέχεται το «Αντιδραστήριο», η κυβέρνηση εχθρεύεται την αυτοδιαχείριση. Στον Τύπο και αλλού. Στην ΕΡΤ3, τη ΒΙΟΜΕ (Θεσσαλονίκη), στο νερό, τη Χαλκιδική, τη γεωργία. Σε κάθε πτυχή της ζωής των πολιτών.

Πλέον, αποκτά ακόμη περισσότερα Μέσα ώστε να ελέγξει τα ρεύματα της αυτοδιαχείρισης, όπως επιχειρούσε αντιπολιτευόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή που χάιδευε τα κινήματα ώστε να τους αρπάξει την ψήφο. Κι αν χρειαστεί, να την συκοφαντήσει. Πρόθυμους θα βρει. Είτε εργάζονται διακόσιοι είτε τετρακόσιοι σε ένα κανάλι.

babylonia

ενημέρωση απο το http://www.nostimonimar.gr/to-kavgadaki-kivernisis-kanalarchon-den-echi-drako/

Διαταγή Τσακαλώτου: fully operational ξεπούλημα της δημόσιας γης

 παρθενώνας

Λάμπρος Ντούτσικος*
 
 

Μέχρι πρότινος η Αριστερά έβλεπε τα ξεπουλήματα να γίνονται κάτω από τη μύτη της και γι’ αυτό δίκαια επαγρυπνούσε. Σήμερα όμως φτάσαμε στο σημείο τα ξεπουλήματα να ξεκινούν από μια κυβέρνηση που επιμένει να επικαλείται την αναφορά της σε… αριστερές αρχές και αξίες.

 

Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι «εφαρμόζει με καλύτερους όρους» τα μνημονιακά προγράμματα, τίποτα δεν έχει αλλάξει από παλιά: το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει στο σφυρί το δημόσιο πλούτο, τα κοινόχρηστα πράγματα και τις αναπτυξιακές υποδομές της Ελλάδας.

 

Τα κροκοδείλια δάκρυα της κυβέρνησης αρκούν ίσως για να ξεγελάσουν τους αδαείς, δεν αρκούν όμως για να κρύψουν την αλήθεια γύρω από το θέμα των πραξικοπηματικών και επιζήμιων ιδιωτικοποιήσεων.

 

Ο νυν υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος (ο «μαρξιστής οικονομολόγος», σύμφωνα με τον ορισμό που ο ίδιος απέδωσε στον εαυτό του σε συνέντευξη στην El Mundo, 23/12/15) μπορεί δημόσια να ισχυρίζεται ότι «υποχρεώνεται» να εφαρμόσει πολιτικές με τις οποίες διαφωνεί, στην πραγματικότητα όμως ο ίδιος πιέζει τις Γραμματείες και τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου Οικονομικών να επισπεύσουν τις διαδικασίες του fast track ξεπουλήματος της χώρας.

 

 

 

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το κάνει, αν αναλογιστούμε ότι, τον περασμένο Αύγουστο, μέσα σε μόλις 4 μέρες έβαλε την υπογραφή του στην Έγκριση του Επιχειρησιακού Προγράμματος του TAIΠΕΔ (ΦΕΚ 93 Α’ 14/08/15), στο 3ο Μνημόνιο (ΦΕΚ 94 Α΄ 14/08/15) και στην Έγκριση Υπογραφής από το ΤΑΙΠΕΔ της Σύμβασης Παραχώρησης των αεροδρομίων (ΦΕΚ 98 Α’ 17/08/15).

 

Αν πραγματικά δυσφορούσε, φανταζόμαστε επίσης ότι δεν θα επέτρεπε να ψηφιστεί το 3ο Μνημόνιο χωρίς οι τριακόσιοι βουλευτές να μπορέσουν να δουν -έστω οπτικά- τα δυο παρατήματα της Δανειακής Σύμβασης που αφορούσαν το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων.

 

Ο λόγος, όμως, εδώ γίνεται για κάτι που δεν μοιάζει τόσο με άμεση υποχρέωση ή μέγιστη προτεραιότητα ή εκβιαστική ανάγκη. Στα μέσα του Δεκέμβρη η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας απέστειλε ενημερωτικά σημειώματα προς το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας (ΚΣΔΑΔΠ) με σκοπό την τακτοποίηση διαφόρων «εκκρεμοτήτων», κυρίως εισηγήσεων επί των Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ), προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις (και οι αντίστοιχες τσιμεντοποιήσεις…).

 

Το ΚΣΔΑΔΠ συστάθηκε βάσει του άρθρου 16 του ιδρυτικού νόμου του ΤΑΙΠΕΔ (Ν. 3986/2011), υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών και έχει ως έργο την παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας για την υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας. Οι αρμοδιότητες του εν λόγω Συμβουλίου σχετίζονται άμεσα με τη διαδικασία πολεοδομικής ωρίμανσης στα δημόσια ακίνητα που μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και με τη διαδικασία χωροθέτησης συγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων (τα περίφημα ΕΣΧΑΔΑ) μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο «ευέλικτο», «αποτελεσματικό» και «απαλλαγμένο» από τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως λόγου χάρη η προστασία του φυσικού και του πολιτιστικού περιβάλλοντος.

 

Με απλά λόγια: σκοπός αυτού του Συμβουλίου είναι να επιταχύνει τις διοικητικές διαδικασίες -εισηγήσεις, γνωμοδοτήσεις, εγκυκλίους, νομοθετικές παρεμβάσεις κλπ- ούτως ώστε να μπορεί το ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά στο ξεπούλημα της δημόσιας γης και των αναπτυξιακών υποδομών της χώρας.

 

Αν όλα, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, θα γίνουν «σύννομα», τότε ποιος ο λόγος να ενεργοποιηθεί ένα Συμβούλιο που βασικό στόχο της ίδρυσής του είχε την… παράκαμψη της νομιμότητας;

 

Στα ενημερωτικά σημειώματα της Γενικής Γραμματείας, αναφέρεται ρητά η πρόθεση του Υπουργού κ. Ε. Τσακαλώτου για άμεση ενεργοποίηση του ΚΣΔΑΔΠ (συνεδρίασε μόνο μια φορά μέσα στο 2015 γι’ αυτό θα συγκληθεί εκτάκτως την ερχόμενη Τρίτη 29/12/15 στις 12:00), διότι οφείλει να είναι πλήρως λειτουργικό (fully operational) και να τακτοποιήσει επιτέλους τις όποιες εκκρεμότητες.

 

Οι εκκρεμότητες φυσικά δεν είναι άλλες από: την ΚΥΑ έκδοσης πολεοδομικής μελέτης για τον προστατευόμενο υδροβιότοπο της Κασσιώπης Κέρκυρας και το Ξενία Σκιάθου, τα ΕΣΧΑΔΑ για το Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκόπουλου, τη Σαμπάριζα Θερμησίας της Ερμιονίδας, την Ακτή και Camping Ποσειδίου της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, το Castello Bibelli της Κέρκυρας, το Ξενία Καρτερού στο Ηράκλειο Κρήτης, το ακίνητο στην Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης και το τροποποιημένο σχέδιο ΠΔ του ακινήτου Αφάντου Ρόδου.

 

Ως «εκκρεμότητα» παρουσιάζεται επίσης η υπόθεση του Αστέρα Βουλιαγμένης στο Μικρό Καβούρι, παρότι το ΣτΕ βάσει της υπ’ αριθ. Δ28/2015/4.3.2015 απόφασής του, δεν ενέκρινε το σχέδιο ΠΔ για την έγκριση του συγκεκριμένου ΕΣΧΑΔΑ.

 

Θυμίζουμε ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις έχουν αναπτυχθεί κινήματα πολιτών, που παλεύουν για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κοινόχρηστων -κατά το Σύνταγμα- αναπαλλοτρίωτων πραγμάτων. Κινήματα που παλεύουν μαζί με αυτοδιοικητικούς και παραγωγικούς φορείς για την αποτροπή της εγκληματικής παραχώρησης του φυσικού πλούτου στις κερδοσκοπικές πολυεθνικές. Θυμίζουμε επίσης ότι, για τις περισσότερες από τις παραπάνω υποθέσεις, εκκρεμούν αιτήσεις ακύρωσης στο ΣτΕ.

 

Όλα αυτά όμως δεν φαίνεται να απασχολούν καθόλου την κυβέρνηση –όπως δεν απασχόλησαν και τις προηγούμενες. Αντιθέτως, η μεθοδευμένη υφαρπαγή της δημόσιας γης από την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, βάζει στο παιχνίδι ολόκληρο το σύστημα των υπηρεσιών των Υπουργείων. Με έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας (22-12-15), προωθείται στο ΚΣΔΑΔΠ η εισήγηση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για το «ακίνητο» στην Κασιώπη (οικοσύστημα “Ερημίτη”) της Κέρκυρας.

 

Το μέγεθος του πραξικοπήματος αποκαλύπτεται από το ότι η μοναδική αναφορά στα στοιχεία περιβαλλοντικής ευαισθησίας της εν λόγω περιοχής, είναι ότι βρίσκεται εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000 και μόνο ένα μικρό τμήμα του νότιου μέρους του ακινήτου βρίσκεται εντός των ορίων Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.

 

Μήπως το (αρμόδιο) Υπ. Περιβάλλοντος αγνοεί ότι το οικοσύστημα του “Ερημίτη” είναι μοναδικό στην Ευρώπη για την ανάπτυξη των πληθυσμών της Ενυδρίδας (Βίδρα Lutra Lutra), ένα από τα πλέον προστατευόμενα είδη του κόσμου;

 

Αγνοεί τη γνωμοδότηση του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας (24/05/12), αγνοεί τη Συνθήκη της Βέρνης (Ν.1335/1983), η οποία προβλέπει την προστασία της Βίδρας και των λιβαδιών Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) στη θάλασσα;

 

Αγνοεί την Ευρωπαϊκή Οδηγία Οικοτόπων 92/43/CEE της 21/05/1992 και τη μεταγενέστερη προσαρμογή 97/62/ CE της 27/11/1997, που περιλαμβάνουν την προστασία της Posidonia oceanica ως οικοτόπου προτεραιότητας;

 

Αγνοεί τη Σύμβαση του Ρίο για την βιολογική ποικιλότητα (Ν. 2204/1994, ΦΕΚ 59/Α/94), το Ν. 2719/99 (ΦΕΚ 106/Α/99) Κύρωση της Σύμβασης της Βόννης (23/06/1979) για τη διατήρηση των μεταναστευτικών ειδών άγριων ζώων; Αγνοεί ακόμη και το ΠΔ 67/81 (ΦΕΚ 23 Α 1981) «Περί προστασίας της αυτοφυούς Χλωρίδος και Αγρίας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και Ελέγχου της Ερεύνης επ αυτών»;

 

Αν λοιπόν το Υπ. Περιβάλλοντος αγνοεί όλα τα παραπάνω, τότε μιλάμε για ένα πραξικοπηματικό και παράνομο σχέδιο υποθήκευσης του φυσικού πλούτου της Ελλάδας.

 

Τότε το μόνο που τους απομένει είναι να διακηρύξουν ότι η διαιώνιση της τσιμεντοποίησης των οικοσυστημάτων και η εποχή της αρπαχτής των πολυεθνικών είναι η νέα φάση «επενδυτικής αναγέννησης» και η «ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας» που διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ας διακηρύξουν τότε απροκάλυπτα ότι ο αέρας, το νερό, τα δάση και η θάλασσα είναι προϊόντα εκμετάλλευσης στο βωμό του σύγχρονου κερδοσκοπικού νεοφιλελευθερισμού.

 

Όλοι μαζί, κυβέρνηση ΤΑΙΠΕΔ και Υπουργεία, χορεύοντας στο ρυθμό των μνημονιακών απαιτήσεων και των ορέξεων των πολυεθνικών, χορεύοντας στο ρυθμό της εγχώριας και ευρωπαϊκής διαπλοκής, παριστάνουν πως δυσφορούν -όπως και ο «μαρξιστής» Ε. Τσακαλώτος- αλλά στην πραγματικότητα υπογράφουν πράξεις με μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη χώρα και όλους εμάς.

 

*Μέλος του Συντονιστικού «Κοινής Πρωτοβουλίας Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση των Αεροδρομίων»