Τα ΜΑΤ,και όχι τη ΔΕΛΤΑ προτιμά η πλειοψηφία των ερωτηθέντων και κακοποιηθέντων. Αυτό δείχνουν τα ευρύματα πανελλαδικής δημοσκόπησης με κάλπη (όχι τηλεφωνική).Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων και κακοποιηθέντων απάντησε ότι προτιμά τα ΜΑΤ από
τη ΔΕΛΤΑ για λόγους ιστορικούς και συναισθηματικούς.
Διότι, την ίδια αξία έχει να σε πλακώνει μια μονάδα με χρόνια εμπειρία, από τη Χούντα, και το
ίδιο μια σχεδόν νεοσύστατη,με μικρή εμπειρία ξυλοδαρμών, αυθαιρεσιών και προκλήσεων?
Μα τι θέλετε, να πάμε στη δραχμή;
Ξεπούλημα αεροδρομίων
Το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 1,2 δισ. ευρώ από τις συμβάσεις παραχώρησης, αλλά θα επιβαρυνθεί ούτε λίγο ούτε πολύ με δύο δισεκατομμύρια ευρώ.
Siemens, Volkswagen και στο βάθος… Fraport; Η κρατικοδίαιτη γερμανική εταιρεία που «φλερτάρει» θερμά με την απόκτηση του «Δασκαλογιάννης» και άλλων 13 αεροδρομίων της ελληνικής περιφέρειας δεν αποκλείεται να αναδειχθεί στοεπόμενο μεγάλο σκάνδαλο που θα απασχολήσει τη Δικαιοσύνη τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Συλλόγων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ).
Η Ομοσπονδία υπολογίζει ότι το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 1,2 δισ. ευρώ από τις συμβάσεις παραχώρησης, αλλά θα επιβαρυνθεί ούτε λίγο ούτε πολύ με δύο δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ διαβεβαιώνει ότι «υπάρχει εναλλακτική συμφέρουσα πρόταση, που εξασφαλίζει άμεσα ρευστό στην κυβέρνηση για την κάλυψη των οικονομικών αναγκών της χώρας».
Γεγονός είναι πως οι γερμανικές «μπίζνες» και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο έχει αποδειχθεί ότι εμπεριέχουν ισχυρή συνταγή «λαδωμάτων» (βλ. Siemens) και εξαπάτησης (βλ. Volkswagen).
Η αποικιοκρατική σύμβαση, με την οποία η γερμανική Fraport βολιδοσκοπεί για να «βάλει στο χέρι» τα περιφερειακά ελληνικά αεροδρόμια και η σπουδή του κ. Σόιμπλε να συμπεριληφθεί η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών αεροδρομίων στο 3ο Μνημόνιο μόνο προς όφελος της χώρας δεν φαίνεται να είναι.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα όσα υποστηρίζουν οι συνδικαλιστές της ΟΣΥΠΑ, που αποκαλύπτουν στην «Εφ.Συν.» μια σειρά λόγους, για τους οποίους αυτή η ιδιωτικοποίηση αναδίδει κιόλας οσμή σκανδάλου.
Εξαρχής ασύμφορη
Στο επίκεντρο των καταγγελιών βρίσκεται το αεροδρόμιο «Μακεδονία», που είναι βέβαια το μεγαλύτερο και το πιο κερδοφόρο από τα 14 περιφερειακά που προσφέρονται στο πιάτο των Γερμανών.Ο πρόεδρος των 205 εργαζομένων στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Νανούρης, αποκαλύπτει μια σειρά εμποδίων, για τα οποία η σύμβαση παραχώρησης καθίσταται ευθύς εξαρχής ασύμφορη για το ελληνικό Δημόσιο:
1. Η πολυδιαφημισμένη επέκταση μέσα στη θάλασσα του διαδρόμου προσαπογειώσεων 10-28, που έχει ξεκινήσει αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί, αποτελεί έργο συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει περίπου 300 εκατ. ευρώ κι άλλα 100 εκατομμύρια οφείλει να βάλει το ελληνικό κράτος, κάτι το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί.
Με το έργο «παγωμένο» εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, λόγω ακριβώς της οικονομικής δυσπραγίας του ελληνικού Δημοσίου, είναι ορατός ο κίνδυνος απώλειας των προθεσμιών, από την οποία προκύπτει η απαίτηση επιστροφής των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη χώρα μας.
Εάν πάλι το έργο αποπερατωθεί, η Ελλάδα δεν μπορεί να το παραχωρήσει για τουλάχιστον μια πενταετία. Αρα, με ποια νομιμοποίηση θα παραχωρηθεί στη Φράπορτ;
2. Αλλο αγκάθι είναι τα καταστήματα αφορολόγητων ειδών που λειτουργούν στο «Μακεδονία» και σε άλλα περιφερειακά αεροδρόμια. Οι συμβάσεις που υπάρχουν από ετών με τους ιδιώτες προβλέπουν ότι αυτοί θα τα εκμεταλλεύονται έως το 2048. Οι ποινικές ρήτρες, σε περίπτωση που «σπάσουν» οι συμφωνίες αυτές, προβλέπουν αποζημίωση περίπου 400 εκατ. ευρώ, που θα πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο στους επιχειρηματίες.
3. Η πιστοποίηση των αεροδρομίων που λήγει εντός του μήνα για το αεροδρόμιο «Μακεδονία» από τους διεθνείς αεροναυτικούς οργανισμούς είναι ένα άλλο σοβαρό εμπόδιο.
Εχει να κάνει με την αξιολόγηση των μέτρων ασφαλείας, τα συστήματα αεροναυτιλίας, τα έργα κ.λπ. Η πιστοποίηση κοστίζει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες επικαιροποιήσεις και ο εκσυγχρονισμός.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για τα 14 προς ιδιωτικοποίηση περιφερειακά αεροδρόμια, το κόστος πιστοποίησης ανέρχεται σε περίπου 800 εκατ. ευρώ.
«Μόνο με αυτά που η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να πληρώσει, για να πάρει τα αεροδρόμια η Fraport, το… κοστούμι για το ελληνικό Δημόσιο προϋποθέτει μια δαπάνη περί τα 2 δισ. ευρώ, χρήματα τα οποία θα πληρώσει ουσιαστικά ο ελληνικός λαός, με ποιο στόχο; Να πάρει το 1,2 δισ. της γερμανικής εταιρείας; Τι είδους συμφέρουσα ιδιωτικοποίηση είναι αυτή για την ελληνική οικονομία;», ρωτούν εύλογα οι εργαζόμενοι του «Μακεδονία» και απορούν «ποια ιπτάμενα συμφέροντα την εμπνεύστηκαν…».
Αναπάντητα ερωτήματα
Ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, Βασίλης Αλεβιζόπουλος, σε
πρόσφατη συνάντηση που είχε με την ηγεσία της γερμανικής Fraport (στην
οποία σημειωτέον συμμετέχει και το γερμανικό Δημόσιο), έθεσε μια σειρά
ερωτήματα, τα οποία οι Γερμανοί «γαμπροί» δεν είχαν την ευθύτητα να
απαντήσουν:1. Αν διαθέσουν τα 300 εκατομμύρια ευρώ -όπως ισχυρίζονται- μόνο για επενδύσεις στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», τότε πόσα θα «επενδύσουν» στα άλλα 13 περιφερειακά αεροδρόμια, αφού η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει «επενδύσεις» μόλις 330 εκατομμυρίων ευρώ για όλα;
2. Πώς θα κάνουν αναπτυξιακή επένδυση στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», όταν η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει ότι το κόστος των όποιων έργων γίνουν, μετακυλίεται στον επιβάτη; Σήμερα, κάθε αεροπλάνο που χρησιμοποιεί το «Μακεδονία» καταβάλλει τέλη 12 ευρώ ανά επιβάτη.
Αφού το κόστος αυτό αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί και πολλές εταιρίες χαμηλού κόστους κατά συνέπεια θα αποχωρήσουν (καταργώντας παράλληλα και πολλές συνδέσεις διεθνείς και εθνικές), μήπως θα δημιουργηθεί μια μονοπωλιακή κατάσταση χωρίς κανένα όφελος για τον Ελληνα πολίτη;
3. Οταν το αεροδρόμιο «Μακεδονία» θεωρείται σήμερα ξεπερασμένο από πλευράς χωρητικότητας επιβατών και είναι επιβεβλημένη η κατασκευή ενός νέου κτιρίου που κοστολογείται περίπου στο 1 δισ. ευρώ, για ποια γερμανική «επένδυση» μιλάμε με λιγότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ;
Η αντιπρόταση της ΟΣΥΠΑ
«Τα αεροδρόμια της χώρας δεν χρειάζεται να ξεπουληθούν. Υπάρχει αντιπρόταση που έχουμε υποβάλει στον αρμόδιο υπουργό Χρήστο Σπίρτζη και αναμένουμε να τη λάβει σοβαρά υπόψη του», τονίζει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, Βασίλης Αλεβιζόπουλος.
Σύμφωνα με αυτήν, τα αεροδρόμια θα πρέπει να φύγουν από το ΤΑΙΠΕΔ και να μπουν στο δεύτερο ταμείο που προβλέπεται, εκείνο της Αξιοποίησης Μελλοντικών Εσόδων.
Στην περίπτωση αυτή, η ΥΠΑ, που μπορεί να λάβει εταιρική μορφή κι έχει ετήσια έσοδα 435 εκατομμύρια ευρώ, υπολογίζει κέρδη 16 δισ. ευρώ σε βάθος 40ετίας, μέσα από συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο.
Με τιτλοποίηση ομολόγου του Δημοσίου μπορεί η κυβέρνηση να έχει άμεση ρευστότητα 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή 300 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω από το ρευστό της Φράπορτ.
Στο σημείο αυτό, να αναφέρουμε ότι -σύμφωνα με πληροφορίες- η γερμανική εταιρεία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι διαθέτει όλα τα χρήματα και την απαιτούμενη εγγυητική, πράγμα στο οποίο αποδίδεται η καθυστέρηση της όλης διαδικασίας παραχώρησης.
Βέβαιον είναι ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να δει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την αντιπρόταση της ΟΣΥΠΑ που διαθέτει την απαιτούμενη τεχνογνωσία στη διαχείριση των ελληνικών αεροδρομίων, διότι η Ιστορία έχει δείξει πως οι «μπίζνες» ανάμεσα σε ελληνικό Δημόσιο και γερμανικές εταιρείες καταλήγουν να γίνονται αντικείμενο μελέτης σε εισαγγελικά γραφεία και τελικά κοστίζουν πολύ περισσότερα εκατομμύρια στον ελληνικό λαό από εκείνα που υποτίθεται πως αποφέρουν…
efsyn.gr
[--->]
ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ
Σε δημόσια διαβούλευση αναρτήθηκε αργά
το βράδυ του Σαββάτου το νέο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα του
Οκτωβρίου. Στόχος είναι να κατατεθεί την Δευτέρα στην Βουλή. Παράλληλα
προωθούνται και οι "εκκρεμότητες" που απαιτούν υπουργικές αποφάσεις ή
άλλες εφαρμοστικές διατάξεις. Σημειώνεται οτι χθες σε ΦΕΚ αναρτήθηκαν οι μειώσεις στις αμοιβές των συμβολαιογράφων.
1. ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Σ' ένα νομοσχέδιο σαν αυτό περιλαμβάνονται, χωρίς αρχή, άρθρα που αφορούν τα πιο διαφορετικά υπουργεία και τομείς της δημόσιας ζωής, πράγμα που παραβιάζει κατάφωρα τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα, μιας και τα τελευταία προβλέπουν ότι δεν μπορεί να συζητούνται στη Βουλή από κοινού άσχετες μεταξύ τους διατάξεις. Ακόμα περισσότερο προκαλείται πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας της Βουλής, όταν ένα τέτοιο δαιδαλώδες νομ/διο συζητείται και πάει να ψηφιστεί άρον-άρον με τη μορφή επείγοντος νομ/δίου.
Οι πιστωτές επιβάλλουν τους νομικούς κανόνες με τον πλέον αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο και όχι ο Κανονισμός της Βουλής και το Σύνταγμα. Η δικτατορία των δανειστών, της τρόϊκας και των κυρίαρχων της ΕΕ είναι εδώ. Η Βουλή έχει κάτι χρόνια να νομοθετήσει σε σοβαρά θέματα με κανονικές θεσμικές λειτουργίες αστικού τύπου.
Μια συνολική θέαση
Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει εξουθενωτικές παρεμβάσεις στο πεδίο της φορολογίας, του ασφαλιστικού και των"διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων" και αποτελείται από μέτρα για να ξεκλειδώσει η υποδόση από τους δανειστές που εκκρεμεί από το καλοκαίρι.
Μιλάμε για ένα πολυνομοσχέδιο "κουρελού" που περιλαμβάνει αλλαγές στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό, στο δημόσιο, στην υγεία, στην ενέργεια, στο ΤΑΙΠΕΔ, στην ποτοποιία και σε πολλά άλλα πεδία.
Αναρτήθηκε προς διαβούλευση... βράδυ Σαββάτου με περιθώριο ανάρτησης σχολίων μέχρι το πρωί της Δευτέρας τη στιγμή που κάθε άρθρο του βρίθει παραπομπών σε παλαιότερους νόμους ακόμη και σε πίνακες που δεν περιλαμβάνονται, σε πλήρη αντίθεση με το "πνεύμα" της διαφάνειας και της απλότητας των νόμων που – θεωρητικά - προωθεί η κυβέρνηση.
Στόχος είναι να κατατεθεί την Δευτέρα στην Βουλή. Δεν καλύπτει, όμως, παρά ένα μέρος από τα 48 προαπαιτούμενα. Τα υπόλοιπα αναμένονται μέσω υπουργικών αποφάσεων, άλλων εφαρμοστικών διατάξεων (χθες σε ΦΕΚ αναρτήθηκαν οι μειώσεις στις αμοιβές των συμβολαιογράφων), ή "προσθηκών" στο νομοσχέδιο στην τελική του μορφή, μετά την διαβούλευση.
Επισήμως το ορόσημο είναι η 15η Οκτωβρίου, ωστόσο το πολυνομοσχέδιο οδεύει με την μορφή του επείγοντος οπότε θεωρείται πιθανή ολιγοήμερη "παράταση" έως το αργότερο το επόμενο Σάββατο.
Από Δευτέρα 19 Οκτωβρίου όλα πρέπει να είναι έτοιμα όχι μόνο για να έρθουν τα 2 δις ευρώ της υποδόσης αλλά και για την πρώτη "επαφή" που αναμένεται μέσα στην μεθεπόμενη εβδομάδα με τους επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα.
Θεωρείται προάγγελος της καθόδου για την 1η αξιολόγηση και επί τάπητος θα τεθούν τα – δυσκολότερα – 2α προαπαιτούμενα που έχουν νομοσχέδια για το νέο φορολογικό, τα κόκκινα δάνεια, το ασφαλιστικό, το δημόσιο και πολλά πολλά άλλα πεδία.
Φορολογία
Στο πεδίο της φορολογίας, σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο, αυξάνεται ο φορολογικός συντελεστής για τα ενοίκια από το 11% στο 15% για όσους έχουν εισόδημα έως 12.000 και για το τμήμα εισοδήματος πάνω από 12.000 ευρώ αυξάνεται από 33% στο 35%. Η αύξηση ισχύει αναδρομικά από 1/1/2015. Επίσης αυστηροποιείται το πλαίσιο για φοροδιαφυγή άνω των 150.000 ευρώ με άμεση κατάσχεση.
Ασφαλιστικό
Νέα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στο Δημόσιο φέρνει μεταξύ άλλων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό, το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ.
Ειδικότερα, αυξάνονται αναδρομικά από την 19η Αυγούστου του 2015 τα όρια συνταξιοδότησης μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2022 και επιβάλλεται πρόστιμο επιπλέον 10% σε όσους επιλέξουν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από ο,τι προβλέπουν τα νέα όρια.
Παράλληλα, το πολυνομοσχέδιο, προβλέπει την κατάργηση της δυνατότητας χρηματοδότησης των ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων από τον "κουμπαρά" του ασφαλιστικού (ΑΚΑΓΕ) αναδρομικά από την 1η Σεπτεμβρίου του 2015 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018. Επίσης, καταργείται η δυνατότητα επιλογής έως δύο κατωτέρων ασφαλιστικών κλάσεων στο ΕΤΑΑ (μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί), η δυνατότητα συμψηφισμού ληξιπρόθεσμων χρεών - μελλοντικής σύνταξης ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ και η αποποινικοποίηση των οφειλών προς των ΟΑΕΕ.
Ενέργεια
Σε σχέση με τον τομέα της ενέργειας, ο νόμος για τα προαπαιτούμενα του Οκτωβρίου περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αφορούν στην απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου. Στο συγκεκριμένο άρθρο (13) που αφορά στην υποχρέωση για μεταρρύθμιση της αγοράς φυσικού αερίου, καθορίζεται η πλήρης επιλεξιμότητα (δηλαδή η δυνατότητα επιλογής προμηθευτή) για όλους τους πελάτες εκτός των περιοχών αρμοδιότητας των ΕΠΑ. Επίσης καθορίζονται τα ζητήματα που αφορούν στον καθορισμό του τιμολογίου διανομής για το διαχειριστή του κάθε δικτύου διανομής, το οποίο θα πρέπει να εγκρίνεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Μέτρα για τα φάρμακα
Σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο τομέα της Υγείας, οι τιμές των φαρμάκων, βάσει των οποίων τα ασφαλιστικά ταμεία αποζημιώνουν το συγκεκριμένο φάρμακο, μετά την λήξη της περιόδου προστασίας τους (off patent) μειώνεται στο 50% της τιμής του προϊόντος σε κατάσταση προστασίας των δεδομένων (on patent) είτε εναλλακτικά στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάλογα με το ποια είναι σε κάθε περίπτωση η χαμηλότερη τιμή.
Σύμφωνα με φορείς της φαρμακευτικής αγοράς, το μέτρο αυτό, αναμένεται να συμπαρασύρει προς τα κάτω πολλά ήδη φθηνά φάρμακα, με κίνδυνο να αποσυρθούν σε περίπτωση που η παραγωγή και η εμπορία τους καταστεί ασύμφορη από τις εταιρείες.
Το μέτρο αυτό έρχεται να αντικαταστήσει το άρθρο 17 του ν.δ. 96/1973 σύμφωνα με το οποίο οι τιμές των φαρμακευτικών προϊόντων όμοιας δραστικής ουσίας και φαρμακοτεχνικής μορφής καθορίζονται στο 80% της τιμής πώλησης του αντίστοιχου πρωτοτύπου του φαρμακευτικού προϊόντος, όπως η τιμή αυτή διαμορφώνεται κάθε φορά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
2. ΤΡΙΠΛΟ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΥΨΟΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
Εάν η σύνταξη καταβάλλεται μειωμένη, το ποσό της μειωμένης σύνταξης μειώνεται περαιτέρω κατά 10% μέχρι τη συμπλήρωση του κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενου νέου ορίου ηλικίας.
Με ειδική διάταξη ορίζεται πως "μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2015 τα ποσά της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων μεταφέρονται στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) και αποτελούν έσοδό του.".
Έτσι με τη διάταξη που προβλέπει το παρόν νομοσχέδιο σταματά αναδρομικά από 1η Σεπτεμβρίου 2015 η κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων, όπως συνέβη από την 11η Μαΐου 2015) οπότε δημοσιεύτηκε ο σχετικός νόμος στο ΦΕΚ μέχρι και την 31η Αυγούστου 2015 (πχ στο ΕΤΕΑ, το ΤΑΝ-ΕΤΑΑ και το ΜΤΠΥ).
Στο πολυνομοσχέδιο προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους θα προχωρήσει η διαγραφή των χρεών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ καθώς και του ΟΣΕ προς το Ελληνικό Δημόσιο.
Οι όροι θα καθοριστούν με δύο ξεχωριστές κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Ρυθμίζεται, επίσης, και το θέμα με τη σύμβαση leasing (για βαγόνια) που είχε υπογράψει ο ΟΣΕ με τη γνωστή εταιρεία Eurofima καθώς το πολυνομοσχέδιο προβλέπει πως το ελληνικό δημόσιο θα είναι πρωτοφειλέτης και μισθωτής του συγκεκριμένου τροχαίου υλικού.
Προβλέπεται, επίσης, πως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα παρέχει Υπηρεσίες Δημόσιας Υπηρεσίας (ΥΔΥ), δηλαδή θα εκτελεί δρομολόγια προς συγκεκριμένους προορισμούς ως υποχρέωση παροχής δημόσιας υπηρεσίας, με ετήσιο κόστος μέχρι 50.000.000 ετησίως μέχρι το 2020.
1. ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Σ' ένα νομοσχέδιο σαν αυτό περιλαμβάνονται, χωρίς αρχή, άρθρα που αφορούν τα πιο διαφορετικά υπουργεία και τομείς της δημόσιας ζωής, πράγμα που παραβιάζει κατάφωρα τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα, μιας και τα τελευταία προβλέπουν ότι δεν μπορεί να συζητούνται στη Βουλή από κοινού άσχετες μεταξύ τους διατάξεις. Ακόμα περισσότερο προκαλείται πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας της Βουλής, όταν ένα τέτοιο δαιδαλώδες νομ/διο συζητείται και πάει να ψηφιστεί άρον-άρον με τη μορφή επείγοντος νομ/δίου.
Οι πιστωτές επιβάλλουν τους νομικούς κανόνες με τον πλέον αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο και όχι ο Κανονισμός της Βουλής και το Σύνταγμα. Η δικτατορία των δανειστών, της τρόϊκας και των κυρίαρχων της ΕΕ είναι εδώ. Η Βουλή έχει κάτι χρόνια να νομοθετήσει σε σοβαρά θέματα με κανονικές θεσμικές λειτουργίες αστικού τύπου.
Μια συνολική θέαση
Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει εξουθενωτικές παρεμβάσεις στο πεδίο της φορολογίας, του ασφαλιστικού και των"διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων" και αποτελείται από μέτρα για να ξεκλειδώσει η υποδόση από τους δανειστές που εκκρεμεί από το καλοκαίρι.
Μιλάμε για ένα πολυνομοσχέδιο "κουρελού" που περιλαμβάνει αλλαγές στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό, στο δημόσιο, στην υγεία, στην ενέργεια, στο ΤΑΙΠΕΔ, στην ποτοποιία και σε πολλά άλλα πεδία.
Αναρτήθηκε προς διαβούλευση... βράδυ Σαββάτου με περιθώριο ανάρτησης σχολίων μέχρι το πρωί της Δευτέρας τη στιγμή που κάθε άρθρο του βρίθει παραπομπών σε παλαιότερους νόμους ακόμη και σε πίνακες που δεν περιλαμβάνονται, σε πλήρη αντίθεση με το "πνεύμα" της διαφάνειας και της απλότητας των νόμων που – θεωρητικά - προωθεί η κυβέρνηση.
Στόχος είναι να κατατεθεί την Δευτέρα στην Βουλή. Δεν καλύπτει, όμως, παρά ένα μέρος από τα 48 προαπαιτούμενα. Τα υπόλοιπα αναμένονται μέσω υπουργικών αποφάσεων, άλλων εφαρμοστικών διατάξεων (χθες σε ΦΕΚ αναρτήθηκαν οι μειώσεις στις αμοιβές των συμβολαιογράφων), ή "προσθηκών" στο νομοσχέδιο στην τελική του μορφή, μετά την διαβούλευση.
Επισήμως το ορόσημο είναι η 15η Οκτωβρίου, ωστόσο το πολυνομοσχέδιο οδεύει με την μορφή του επείγοντος οπότε θεωρείται πιθανή ολιγοήμερη "παράταση" έως το αργότερο το επόμενο Σάββατο.
Από Δευτέρα 19 Οκτωβρίου όλα πρέπει να είναι έτοιμα όχι μόνο για να έρθουν τα 2 δις ευρώ της υποδόσης αλλά και για την πρώτη "επαφή" που αναμένεται μέσα στην μεθεπόμενη εβδομάδα με τους επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα.
Θεωρείται προάγγελος της καθόδου για την 1η αξιολόγηση και επί τάπητος θα τεθούν τα – δυσκολότερα – 2α προαπαιτούμενα που έχουν νομοσχέδια για το νέο φορολογικό, τα κόκκινα δάνεια, το ασφαλιστικό, το δημόσιο και πολλά πολλά άλλα πεδία.
Φορολογία
Στο πεδίο της φορολογίας, σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο, αυξάνεται ο φορολογικός συντελεστής για τα ενοίκια από το 11% στο 15% για όσους έχουν εισόδημα έως 12.000 και για το τμήμα εισοδήματος πάνω από 12.000 ευρώ αυξάνεται από 33% στο 35%. Η αύξηση ισχύει αναδρομικά από 1/1/2015. Επίσης αυστηροποιείται το πλαίσιο για φοροδιαφυγή άνω των 150.000 ευρώ με άμεση κατάσχεση.
Ασφαλιστικό
Νέα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στο Δημόσιο φέρνει μεταξύ άλλων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό, το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ.
Ειδικότερα, αυξάνονται αναδρομικά από την 19η Αυγούστου του 2015 τα όρια συνταξιοδότησης μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2022 και επιβάλλεται πρόστιμο επιπλέον 10% σε όσους επιλέξουν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από ο,τι προβλέπουν τα νέα όρια.
Παράλληλα, το πολυνομοσχέδιο, προβλέπει την κατάργηση της δυνατότητας χρηματοδότησης των ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων από τον "κουμπαρά" του ασφαλιστικού (ΑΚΑΓΕ) αναδρομικά από την 1η Σεπτεμβρίου του 2015 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018. Επίσης, καταργείται η δυνατότητα επιλογής έως δύο κατωτέρων ασφαλιστικών κλάσεων στο ΕΤΑΑ (μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί), η δυνατότητα συμψηφισμού ληξιπρόθεσμων χρεών - μελλοντικής σύνταξης ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ και η αποποινικοποίηση των οφειλών προς των ΟΑΕΕ.
Ενέργεια
Σε σχέση με τον τομέα της ενέργειας, ο νόμος για τα προαπαιτούμενα του Οκτωβρίου περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αφορούν στην απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου. Στο συγκεκριμένο άρθρο (13) που αφορά στην υποχρέωση για μεταρρύθμιση της αγοράς φυσικού αερίου, καθορίζεται η πλήρης επιλεξιμότητα (δηλαδή η δυνατότητα επιλογής προμηθευτή) για όλους τους πελάτες εκτός των περιοχών αρμοδιότητας των ΕΠΑ. Επίσης καθορίζονται τα ζητήματα που αφορούν στον καθορισμό του τιμολογίου διανομής για το διαχειριστή του κάθε δικτύου διανομής, το οποίο θα πρέπει να εγκρίνεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Μέτρα για τα φάρμακα
Σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο τομέα της Υγείας, οι τιμές των φαρμάκων, βάσει των οποίων τα ασφαλιστικά ταμεία αποζημιώνουν το συγκεκριμένο φάρμακο, μετά την λήξη της περιόδου προστασίας τους (off patent) μειώνεται στο 50% της τιμής του προϊόντος σε κατάσταση προστασίας των δεδομένων (on patent) είτε εναλλακτικά στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάλογα με το ποια είναι σε κάθε περίπτωση η χαμηλότερη τιμή.
Σύμφωνα με φορείς της φαρμακευτικής αγοράς, το μέτρο αυτό, αναμένεται να συμπαρασύρει προς τα κάτω πολλά ήδη φθηνά φάρμακα, με κίνδυνο να αποσυρθούν σε περίπτωση που η παραγωγή και η εμπορία τους καταστεί ασύμφορη από τις εταιρείες.
Το μέτρο αυτό έρχεται να αντικαταστήσει το άρθρο 17 του ν.δ. 96/1973 σύμφωνα με το οποίο οι τιμές των φαρμακευτικών προϊόντων όμοιας δραστικής ουσίας και φαρμακοτεχνικής μορφής καθορίζονται στο 80% της τιμής πώλησης του αντίστοιχου πρωτοτύπου του φαρμακευτικού προϊόντος, όπως η τιμή αυτή διαμορφώνεται κάθε φορά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
2. ΤΡΙΠΛΟ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΥΨΟΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
Όρια
ηλικίας συνταξιοδότησης στο Δημόσιο, ύψος συντάξεων, δυνατότητες κάλυψης
ελλειμμάτων των Ταμείων και πρόσβασης στο ασφαλιστικό σύστημα
σαρώνονται από το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που δημοσιεύτηκε
σήμερα. Αυξάνονται αναδρομικά από την 19η Αυγούστου του 2015 τα όρια
συνταξιοδότησης μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2022, επιβάλλεται πρόστιμο
επιπλέον 10% σε όσους επιλέξουν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από ο,τι
προβλέπουν τα νέα όρια, ενώ καταργείται η δυνατότητα των ελλειμματικών
ταμείων να προσφύγουν στον "κουμπαρά" του Ασφαλιστικού, το Α.Κ.Α.ΓΕ. για
να κλείσουν τις "τρύπες" τους.
Νέα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στο Δημόσιο
Τα πάνω – κάτω φέρνει το πολυνομοσχέδιο στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
Συγκεκριμένα,
προβλέπεται ότι οι διατάξεις περί αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης έως
το 2022, του προστίμου 10% για όσους βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα από
τα προβλεπόμενα όρια δεν έχουν εφαρμογή για όσους κατά την 19 Αυγούστου
2015 έχουν συμπληρώσει τα έτη ασφάλισης και το όριο ηλικίας που
αποτελούν, κατά περίπτωση, προϋπόθεση για την άμεση καταβολή ακέραιας
της σύνταξής τους, όπως αυτά ισχύουν κατά την ανωτέρω ημερομηνία.
Το δικαίωμα άμεσης συνταξιοδότησης των προσώπων αυτών δεν θίγεται και μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε.
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2015 καταργείται κάθε άλλη διάταξη αντίθετη με τα οριζόμενα στις διατάξεις του ν. 3865/2010.
Συντάξεις
που έχουν κανονισθεί αντίθετα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του ν.
3865/2010 αναπροσαρμόζονται από την αρμόδια Υπηρεσία Συντάξεων του
Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα δε οικονομικά αποτελέσματα αρχίζουν
από την ημερομηνία έναρξης καταβολής της σύνταξης (σ.σ. η φράση "και όχι
πριν την 30 Αυγούστου 2015" που υπήρχε σ' αυτό σημείο απαλείφεται).
Βασική
σύνταξη δικαιούνται ι δημόσιοι υπάλληλοι ανεξαρτήτως χρόνου υπαγωγής
στην ασφάλιση που έχουν αποχωρήσει ή αποχωρούν από την υπηρεσία από 1η
Σεπτεμβρίου 2015 και μετά.
Καταργούνται
(από της ισχύος τους) οι διατάξεις που προβλέπουν πως δεν έχουν
εφαρμογή τα περί κατωτέρων ορίων σύνταξης για όσους λαμβάνουν επίδομα
ανικανότητας, καθώς και όσους λαμβάνουν σύνταξη ως παθόντες στην
υπηρεσία και ένεκα Επίσης, οι διατάξεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή και για
όσους λαμβάνουν κατά μεταβίβαση σύνταξη λόγω θανάτου στην υπηρεσία
του/της συζύγου τους ή του γονέα τους.
Συγκεκριμένα,
προβλέπεται ότι τα ισχύοντα κατά περίπτωση μέχρι και την 18 Αυγούστου
2015 όρια ηλικίας καταβολής της σύνταξης αυξάνονται σταδιακά από την
επομένη της ημερομηνίας αυτής έως και την 1η Ιανουαρίου 2022.
Στο
Δημόσιο, το κατώτατο όριο σύνταξης δεν έχει εφαρμογή για όσους έχουν
αποχωρήσει ή αποχωρούν από την Υπηρεσία από 1ης Ιουλίου 2015 και μετά
και δεν έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους. Οι παραπάνω
ασφαλισμένοι μέχρι τη συμπλήρωση του προαναφερομένου ορίου ηλικίας
λαμβάνουν το ποσό της σύνταξης που αναλογεί στα έτη ασφάλισής τους κατά
περίπτωση.
Οι
παραπάνω διατάξεις δεν έχουν εφαρμογή για όσους είναι ανάπηροι με
ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω και λαμβάνουν επίδομα ανικανότητας καθώς
και όσους λαμβάνουν σύνταξη ως παθόντες στην υπηρεσία. Επίσης οι
διατάξεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή και για όσους λαμβάνουν κατά
μεταβίβαση σύνταξη λόγω θανάτου του/της συζύγου τους ή του γονέα τους.
Το ποσό του κατωτάτου ορίου συντάξεις που ισχύει από τις 19 Αυγούστου 2015 παραμένει αμετάβλητο μέχρι την 31 Αυγούστου 2021.
Εάν η σύνταξη καταβάλλεται μειωμένη, το ποσό της μειωμένης σύνταξης μειώνεται περαιτέρω κατά 10% μέχρι τη συμπλήρωση του κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενου νέου ορίου ηλικίας.
Τα
στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν θα υποχρεούνται σε αποχώρηση από την
Υπηρεσία πριν από τη συμπλήρωση του 58ου έτους της ηλικίας τους".
Ανακαλούνται διατάξεις που ψηφίστηκαν ερήμην των δανειστών
Καταργούνται
διατάξεις των νόμων 4331 και 4325 / 2015 που ψηφίστηκαν χωρίς τη
σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Έτσι δεν δίδεται καμία παράταση στο
Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων για την εφαρμογή του συντελεστή
βιωσιμότητας (σ.σ. ρήτρας μηδενικού ελλείματος), δεν δοθεί μηνιαία
σύνταξη 260 ευρώ ανασφάλιστων υπερηλίκων ομογενών, παύει να ισχύει η
αποποινικοποίηση των οφειλών στον ΟΑΕΕ, σταματά ο συμψηφισμός χρεών στον
ΟΑΕΕ και μελλοντικής σύνταξης ενός ασφαλισμένου και καταργείται η
δυνατότητα των ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ να επιλέγουν έως 2 κατώτερες
ασφαλιστικές κλάσεις.
Συγκεκριμένα θα πάψουν να ισχύει:
· Η
παράταση έως την 31η Δεκεμβρίου 2015 των προθεσμιών για την εφαρμογή του
συντελεστή βιωσιμότητας ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία ετησίων
ελλειμμάτων σε ταμειακή και δεδουλευμένη βάση, για το Μετοχικό Ταμείο
Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ), τους ειδικούς Κλάδους και Λογαριασμούς των
Μετοχικών Ταμείων Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού (ΜΤΣ, ΜΤΑ, ΜΤΝ).
· Η
παροχή μηνιαίας σύνταξης 260 ευρώ ανασφάλιστων υπερηλίκων ομογενών
εφόσον συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:
α) Έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος
της ηλικίας τους.
β) Δεν λαμβάνουν σύνταξη από οποιονδήποτε Φορέα
Κοινωνικής Ασφάλισης ή το Δημόσιο στην Ελλάδα ή το εξωτερικό μεγαλύτερη
από το πλήρες ποσό της συνταξιοδοτικής παροχής, λόγω γήρατος,
γ) Το
συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημά τους, καθώς και το
απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα δεν υπερβαίνει το
ποσό των 4.320 ευρώ ή, στην περίπτωση εγγάμων, το συνολικό ετήσιο
οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα, καθώς και το απαλλασσόμενο ή
φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 8.640
ευρώ.
· Η μη
-εισαγωγή για συζήτηση στην αρμόδια εισαγγελία υποθέσεων οφειλετών του
ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινή και τη διακοπή της
εκτέλεσης όσων έχουν εκδικαστεί
· Η
δυνατότητα συμψηφισμού οφειλών – συντάξεων, αν το οφειλόμενο ποσό
εισφορών δεν είναι μεγαλύτερο των πενήντα πέντε (55) μηνιαίων συντάξεων
κατώτατων ορίων ανά κατηγορία σύνταξης, όπως αυτά ισχύουν κάθε φορά για
κάθε ασφαλιστικό φορέα ή Τομέα και ανάλογα με τον τρόπο υπολογισμού της
σύνταξης, στα οποία περιλαμβάνεται η κύρια οφειλή, καθώς και τα πρόσθετα
τέλη, οι τόκοι, οι επιβαρύνσεις και ποσά από αναγνωρίσεις χρόνων
ασφάλισης, και όχι πέραν του ποσού των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000)
ευρώ.
· Η
δυνατότητα επιλογής σε μία εκ των δύο κατωτέρων ασφαλιστικών κλάσεων
στους ασφαλισμένους στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου
Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ) - Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και
Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), Τομέας Σύνταξης και Ασφάλισης
Υγειονομικών (ΤΣΑΥ), Τομέας Ασφάλισης Νομικών (ΤΑΝ) - που έχουν υπαχθεί
στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή στο Δημόσιο από
1.1.1993 και εφεξής, και να παραμείνουν σε αυτή μέχρι 31.12.2016.
· Η
υποχρεωτική ασφάλιση στον Τομέα Σύνταξης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων
Αθηνών και Θεσσαλονίκης (ΤΣΠΕΑΘ) και στο Λογαριασμό Ανεργίας Προσωπικού
Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης του Ε.Τ.Α.Π.-Μ.Μ.Ε., των
δημοσιογράφων που απασχολούνται με την ιδιότητα του συντάκτη κατά κύριο
επάγγελμα με σχέση εξαρτημένης εργασίας στα Γραφεία Τύπου αθλητικών
ομοσπονδιών που έχουν αναγνωριστεί από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (
με την προϋπόθεση ότι έχουν συμπληρώσει πενταετή ασφάλιση στον Τομέα
Σύνταξης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης
(Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.) του Ε.Τ.Α.Π.-Μ.Μ.Ε. και δεν είναι τακτικοί ή μόνιμοι
υπάλληλοι του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., δημοσίων επιχειρήσεων ή Ο.Τ.Α).
"Παγώνει" η χρηματοδότηση του "κουμπαρά" του Ασφαλιστικού (ΑΚΑΓΕ) προς τα ελλειμματικά ταμεία
Με ειδική διάταξη ορίζεται πως "μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2015 τα ποσά της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων μεταφέρονται στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) και αποτελούν έσοδό του.".
Η νέα
αυτή διάταξη καταργεί ντε φάκτο το άρθρο 29 του νόμου 4325/2015 το οποίο
προέβλεπε πως "σκοπός του Λογαριασμού είναι η κάλυψη ελλειμμάτων των
Κλάδων Κύριας Σύνταξης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης έως 31.12.2018"
και όχι η συγκέντρωση εσόδων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την
κάλυψη ελλειμμάτων από το 2019 και έπειτα, όπως προβλέπει ο νόμος
3863/2010 (άρθρο 38).
Έτσι με τη διάταξη που προβλέπει το παρόν νομοσχέδιο σταματά αναδρομικά από 1η Σεπτεμβρίου 2015 η κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων, όπως συνέβη από την 11η Μαΐου 2015) οπότε δημοσιεύτηκε ο σχετικός νόμος στο ΦΕΚ μέχρι και την 31η Αυγούστου 2015 (πχ στο ΕΤΕΑ, το ΤΑΝ-ΕΤΑΑ και το ΜΤΠΥ).
3. ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΡΑΙΝΟΣΕ ΚΑΙ ROSCO
Σειρά ρυθμίσεων που συνδέονται με την
ιδιωτικοποίηση του ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της εταιρείας τροχαίου υλικού του ΟΣΕ
(ROSCO) εντάχθηκαν στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.Στο πολυνομοσχέδιο προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους θα προχωρήσει η διαγραφή των χρεών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ καθώς και του ΟΣΕ προς το Ελληνικό Δημόσιο.
Οι όροι θα καθοριστούν με δύο ξεχωριστές κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Ρυθμίζεται, επίσης, και το θέμα με τη σύμβαση leasing (για βαγόνια) που είχε υπογράψει ο ΟΣΕ με τη γνωστή εταιρεία Eurofima καθώς το πολυνομοσχέδιο προβλέπει πως το ελληνικό δημόσιο θα είναι πρωτοφειλέτης και μισθωτής του συγκεκριμένου τροχαίου υλικού.
Προβλέπεται, επίσης, πως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα παρέχει Υπηρεσίες Δημόσιας Υπηρεσίας (ΥΔΥ), δηλαδή θα εκτελεί δρομολόγια προς συγκεκριμένους προορισμούς ως υποχρέωση παροχής δημόσιας υπηρεσίας, με ετήσιο κόστος μέχρι 50.000.000 ετησίως μέχρι το 2020.
Αποχαιρετισμος στην Ελλάδα
Μπόρις Γκαγκαρλίτσκι
Πηγή: Nόστιμον ήμαρ
Μια εξαιρετικά επίκαιρη ανάλυση των αποτελεσμάτων των Ελληνικών εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου, από το γνωστό Ρώσο Μαρξιστή φιλόσοφο.
Μετάφραση από τα ρώσικα-επιμέλεια κειμένου: BAΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
Το
παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στις 03/10/2015 στην αριστερή-μαρξιστική
ρωσική ιστοσελίδα Rabkor.ru, της οποίας αρχισυντάκτης και ουσιαστικός
δημιουργός είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του. Αποτελεί μια εξαιρετικά
οξυδερκή και χωρίς λεκτικές «περικοκλάδες» ανάλυση της κατάστασης που
δημιουργήθηκε στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες και διαμέσου των
αποτελεσμάτων των τελευταίων βουλευτικών εκλογών.
Ο Μπορίς Καγκαρλίτσκι είναι ιδιαίτερα σκληρός, αλλά απολύτως δίκαιος στις εκφράσεις του και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Η ιδιαίτερη αξία του άρθρου έγκειται στο γεγονός, ότι προέρχεται: α) από το εξωτερικό, όπου η γνώση της λεγόμενης «ελληνικής πραγματικότητας» είναι, αρκετές φορές ελλειπής και β) από συνεπείς αριστερές-μαρξιστικές θέσεις, που δεν μένουν μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά προχωρούν και στο «δια ταύτα», καταλήγοντας σε συμπεράσματα ιδιαίτερα χρήσιμα για την ελληνική και την ευρωπαϊκή Αριστερά.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου:
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αφότου βγήκαν τα τελικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών και κατακάθισε ο πληροφοριακός κουρνιαχτός των πολυάριθμων σχολίων, τα νέα από την Αθήνα μετατοπίστηκαν σε δεύτερο πλάνο ή εξαφανίστηκαν εντελώς από τις σελίδες του Τύπου. Στο μεταξύ όμως, η σημασία αυτού που συνέβη στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 κάθε άλλο παρά έχει έχει κατανοηθεί πλήρως – όχι μόνο εκτός Ελλάδας, αλλά και μέσα στην χώρα.
Η Ελλάδα υφίσταται μιαν ανεπανάληπτη ιστορική καταστροφή. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατάφερε όχι μόνο να «σπάσει» ψυχολογικά τον ίδιο του το λαό, αλλά και να καταστρέψει πολιτικά την ελληνική Αριστερά.
Με άλλα λόγια, κατάφερε να πετύχει αυτό που δεν πέτυχαν ούτε οι Γερμανοί κατακτητές τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ούτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1944-1945, ούτε οι «μαύροι συνταγματάρχες», ούτε οι εναλλασσόμενες μεταξύ τους δεξιές κυβερνήσεις – δημοκρατικές και… όχι και τόσο.
Οι συνέπειες αυτού του γεγονότος για την ελληνική Δημοκρατία θα διαφανούν πολύ σύντομα, δεδομένου ότι το να υπολογίζει κανείς στην αποτελεσματική λειτουργία των δημόσιων, ακόμη και των κονωνικών Οργανισμών σε μια τέτοια κατάσταση δεν είναι δυνατό.
Κατ’ ουσίαν η χώρα είναι καταδικασμένη σε μια συλλογική παράλυση βούλησης, που εμποδίζει την επιτυχημένη άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης και της νεοφιλελεύθερης.
Ταυτόχρονα, σε πολιτικό επίπεδο η νίκη του νεοφιλελευθερισμού αποδείχθηκε πλήρης και ολόπλευρη.
Τα αποτελέσματα του καλοκαιρινού Δημοψηφίσματος, όταν η χώρα είπε «ΌΧΙ» στις απαιτήσεις των δανειστών, διαγράφτηκαν με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και από εδώ κι εμπρός, όσο και να αναφέρονται οι αριστεροί στη λαϊκή βούληση, αυτό στην αλλαγμένη αυτή κατάσταση δεν πρόκειται να ηχεί παρά ως «κενό γράμμα». Όπως, μεταξύ μας και οποιεσδήποτε κουβέντες για τη λαϊκή κυριαρχία, τα δικαιώματα των πολιτών και την τήρηση του Συντάγματος.
Η παρισινή Le Monde συνόψισε θριαμβευτικά τα αποτελέσματα των εκλογών: «Οι Έλληνες αποδέχθηκαν (valident) την πολιτική των μεταρρυθμίσεων και της λιτότητας, που εφαρμόζει ο Τσίπρας» 1.
Τώρα η προηγμένη ελληνική εμπειρία θα μεταφερθεί και θα χρησιμοποιηθεί και σε άλλες χώρες. Ο Πρόεδρος της Γαλλάς Φρανσουά Ολάντ και ο Πρωθυπουργός του Μανουέλ Βαλς δεν κρύβουν, ότι τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα έγιναν ένα πρόσθετο επιχείρημα υπέρ της εφαρμοζόμενης από τους ίδιους νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Είναι η νίκη αυτών των αριστερών, οι οποίοι “έχουν«το θάρρος να αποδεχθούν την πραγματικότητα» 2.
Με άλλα λόγια, οι «ρεαλιστές» αριστεροί απέδειξαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο την αφοσίωση τους, απέδειξαν, ότι στην υπόθεση της συντριβής του κοινωνικού κράτους και της καταστολής της αντίστασης των εργαζομένων, αυτοί μπορούν όχι μόνο να συγκριθούν με τους δεξιούς, αλλά και να τους ξεπεράσουν.
Τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά τους, πανηγυρίζουν για την ήττα της «Λαϊκής Ενότητας», που τόλμησε εναντιωθεί στην συμφωνία με τους δανειστές και να υπερασπιστεί τα αποτελέσματα του Δημοψηφίσματος:
«Τώρα οι δυσαρεστημένοι θα το σκεφτούν δύο φορές, πριν να διαμαρτυρηθούν» 3.
Η ήττα της «Λαϊκής Ενότητας» είναι και στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά συμπτωματική. Εννοείται, μπορεί κανείς να αναφερθεί στην έλλειψη χρόνου για τη δημιουργία του νέου κόμματος (κάτι στο οποίο από την αρχή υπολόγιζε ο Τσίπρας), μπορεί να απαριθμήσει τα πολυάριθμα λάθη που έκαναν οι ηγέτες της ΛΑΕ.
Μπορεί να επισημάνει τη διφορούμενη στάση του ίδιου του ελληνικού πληθυσμού, ο οποίος ενώ ονειρευόταν την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του χρέους, εξακολουθούσε να ελπίζει όπως και πριν στην παραμονή της χώρας του στην Ευρωζώνη, μη αποφασίζοντας να παραδεχθεί, ότι το ένα με το άλλο είναι ασυμβίβαστα.
Όμως όλα αυτά τα επιχειρήματα βοηθούν στο να εξηγηθεί όχι αυτή καθεαυτή η ήττα της «Λαϊκής Ενότητας», αλλά μόνο το καταστροφικό της μέγεθος.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός, ότι η «Λαϊκή Ενότητα» δεν έκανε τίποτε άλλο, από το να υπερασπίζεται το πρόγραμμα, με το οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία 8 μήνες νωρίτερα και απαιτούσε την τήρηση της απόφασης του Δημοψηφίσματος.
Ακριβώς η αναγνώριση από τον ίδιο το λαό της δικής του αδυναμίας προκαθόρισε την ήττα αυτής της συμμαχίας.
Σε ό,τι αφορά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο κατά τη διάρκεια του Δημοψηφίσματος, αλλά και σήμερα κατ’ ουσίαν αγνοεί τα βασικά θέματα της συζήτησης, η σεχταριστική θέση που πήρε το κόμμα το οδήγησε σε «γκέτο», όχι μόνο εκλογικό, αλλά πάνω απ’ όλα πολιτικό. Εν ολίγοις, όποιον δεν έχει τίποτε να πει, δεν πρόκειται να τον ακούσει κανείς.
Γιατί οι Έλληνες, έχοντας αποφασίσει να πάνε να ψηφίσουν, επέτρεψαν τη διατήρηση του Τσίπρα και των «πρωτοπαλίκαρών» του στην εξουσία;
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας χάσει ουσιαστικά όλη την ενεργό του βάση, η οποία σήκωσε στις πλάτες της την πίεση της προεκλογικής εκστρατείας του Ιανουαρίου, αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε ούτε κομματικά μέλη, ούτε οπαδούς, ούτε καν τη λαϊκή συμπάθεια για τη νίκη στις εκλογές;
Η απάντηση είναι απλή: η (ελληνική) κοινωνία, έχοντας χάσει το ηθικό της και την πίστη στον εαυτό της, συμφιλιώθηκε με τα βασανιστήρια, ελπίζοντας να επιλέξει τον πιο «ανθρώπινο» δήμιο, ο οποίος, την ώρα που τους βασανίζει, τουλάχιστον δεν πρόκειται να νιώθει μια σαδιστική ευχαρίστηση. Όμως κι εδώ κάνουν λάθος.
Σε «εκτέλεση» Τσίπρα, η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις και τα υπόλοιπα αντικοινωνικά και αντεθνικά μέτρα όχι απλώς δεν θα είναι λιγότερο επώδυνα, αλλά θα είναι και εξαιρετικά σκληρά.
Δεδομένου ότι θα τα εφαρμόζουν άνθρωποι που έχουν χάσει ό,τι τους είχε απομείνει από τη συνείδηση και την προσωπική τους αξιοπρέπεια, οι οποίοι δεν έχουν κανενός είδους , έστω και συντηρητικές αρχές και κανένα, έστω και καμία αστική, ηθική.
Και είναι αλήθεια, ότι ο Τσίπρας απέδειξε σε όλη την Ευρώπη, ότι η προδοσία, η αθλιότητα και η δειλία επιβραβεύονται, ενώ η «Λαϊκή Ενότητα» έδειξε, ότι η ακεραιότητα, η εντιμότητα και η πίστη στις υποσχέσεις της είναι ο σίγουρος δρόμος για την αποτυχία.
Όχι, αυτό δεν είναι μία μακιαβελική πολιτική της κυνικής επιλογής των μέσων που «αγιάζουν» τους σκοπούς του κράτους, αλλά ακριβώς η συνειδητή άρνηση της πολιτικής ως δράσης για την αλλαγή ή, ακόμη και για τη διατήρηση της κοινωνίας.
Ωστόσο, ηθική και πολιτική κατάρρευση δεν υφίσταται μόνο η ελληνική κοινωνία, αλλά και η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Το πιο φοβερό σε αυτό που συνέβη, είναι ότι τον Τσίπρα και τον «γενετικά μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ» (έκφραση του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου) εξακολουθούν όπως και πριν να τον θεωρούν τμήμα του αριστερού κινήματος.
Το να αναγνωρίζει κανείς τον Τσίπρα ως «δικό του», σημαίνει και το ότι φέρει ευθύνη για ό,τι έχει πράξει και πρόκειται να πράξει στο εγγύς μέλλον η κυβέρνησή του. Αυτό σημαίνει, ότι οι Ευρωπαίοι αριστεροί στερούν από τον εαυτό τους το δικαίωμα στη λαϊκή εμπιστοσύνη, έτσι όπως και οι Έλληνες σύντροφοί τους, οι οποίοι επέτρεψαν τη σημερινή καταστροφή.
Σε συνθήκες, όπου σχεδόν όλα τα κόμματα που εισήλθαν στο Κοινοβούλιο είτε εγκρίνουν τη Συμφωνία με την «Τρόικα», είτε κάνουν σαν αυτή να μην τα αφορά, η μοναδική φωνή στο Κοινοβούλιο που μιλάει εξ ονόματος της πλειοψηφίας που ψήφισε το «ΟΧΙ» στο Δημοψήφισμα απομένει αυτή της «Χρυσής Αυγής».
Ήδη σήμερα είναι το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα, έστω και αν υστερεί σημαντικά (σε ποσοστά) από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Όμως η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει, πόσο εύκολα η Αντιπολίτευση σε συνθήκες κρίσης θεσμών μπορεί να ανεβεί από την τρίτη θέση στην πρώτη. Και το κυριότερο, πότε τους φασίστες τους σταμάτησε η έλλειψη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας;
Συνέπεια των εκλογών του Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα αναπόφευκτα αποτελεί η υποβάθμιση και, πιθανότατα, η συντριβή της Δημοκρατίας στη χώρα, η οποία θεωρεί τον εαυτό της ως την ιστορική της πατρίδα.
Οι συνέπειες αυτού του γεγονότος για την υπόλοιπη Ευρώπη και το αριστερό της κίνημα θα είναι αισθητές για αρκετό καιρό ακόμη – τόσο ακριβώς, όσο θα χρειαστεί για την κατανόηση των διδαγμάτων της Ελλάδας από τους ακτιβιστές και τους αριστερούς πολιτικούς των άλλων χωρών.
Τα διδάγματα αυτά, στην ουσία, είναι πολύ απλά.
Πρώτον, δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός και καμία ανακωχή με την πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τους νεοφιλελεύθερους θεσμούς της και όσοι προσπαθούν να υπερασπιστούν αυτή την πολιτική από «αριστερές» θέσεις, υποσχόμενοι την πραγματικά απατηλή προοπτική ενός θετικού μετασχηματισμού αυτών των δομών σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, όχι απλώς δεν είναι αφελείς ουτοπιστές, αλλά είναι απολύτως συνειδητοποιημένοι και επικίνδυνοι εχθροί.
Δεύτερον, η ρήξη με αυτόν τον εσμό πρέπει να είναι απολύτως συνεπής και απολύτως «λενινιστική», αδιάλλακτη και μη αναστρέψιμη.
Τρίτον, η επίθεση της νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νότια και στην Ανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας πρώτα και κύρια τη Ρωσία, είναι δύο μέρη της ίδιας διαδικασίας. Στο Νότο της Ευρώπης παρατηρούμε τώρα την ηθική κατάπτωση και την αμηχανία, ενώ η ρωσική κοινωνία, σύμφωνα με τη δίκαιη έκφραση της Άννας Οτσκινά 4, «μέχρι σήμερα παραμένει κοιμώμενη».
Θα αφυπνισθεί, άραγε, στο εγγύς μέλλον, ποιος και τι θα την αφυπνίσει, θα το μάθουμε σύντομα.
Επί της ουσίας, τα διδάγματα της ελληνικής καταστροφής είναι απλά και προφανή. Μόνο που, για να αποδειχθούν χρήσιμα για το μέλλον χρειάζεται πολιτική βούληση. Εάν αυτή απουσιάζει, καμία εμπειρία και καμία γνώση δεν πρόκειται να φέρει όφελος.
Εν παρόδω, δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι και η η λέξη «καταστροφή» και η ο όρος «δημοκρατία» είναι ελληνικής προέλευσης.
1. Le Monde, 22.09.2015
2. Liberation, 22.09.2015
3. Le Monde, 22.09.2015
4. Οτσκινά Άννα Βλαντίμιροβνα – Υποψήφια Διδάκτωρ Φιλοσοφικών Επιστημών, Επίκουρη Καθηγήτρια της Έδρας Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Κοινωνιολογίας και Κοινωνικής Εργασίας του Κρατικού Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου της Πένζα (Ρωσία), δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιάστρια.
*ΜΠΟΡΙΣ ΚΑΓΚΑΡΛΙΤΣΚΙ
Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Rabkor.ru», Διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκοσμιοποίησης και Κοινωνικών Κινημάτων (IGSM), ιστορικός και κοινωνιολόγος.
**Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος της Σχολής Δημοσιογραφίας του πρώην Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού, νυν Νοτίου Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Ρωσίας.
[--->]
Πηγή: Nόστιμον ήμαρ
Μια εξαιρετικά επίκαιρη ανάλυση των αποτελεσμάτων των Ελληνικών εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου, από το γνωστό Ρώσο Μαρξιστή φιλόσοφο.
Μετάφραση από τα ρώσικα-επιμέλεια κειμένου: BAΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
Ο Μπορίς Καγκαρλίτσκι είναι ιδιαίτερα σκληρός, αλλά απολύτως δίκαιος στις εκφράσεις του και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Η ιδιαίτερη αξία του άρθρου έγκειται στο γεγονός, ότι προέρχεται: α) από το εξωτερικό, όπου η γνώση της λεγόμενης «ελληνικής πραγματικότητας» είναι, αρκετές φορές ελλειπής και β) από συνεπείς αριστερές-μαρξιστικές θέσεις, που δεν μένουν μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά προχωρούν και στο «δια ταύτα», καταλήγοντας σε συμπεράσματα ιδιαίτερα χρήσιμα για την ελληνική και την ευρωπαϊκή Αριστερά.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου:
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αφότου βγήκαν τα τελικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών και κατακάθισε ο πληροφοριακός κουρνιαχτός των πολυάριθμων σχολίων, τα νέα από την Αθήνα μετατοπίστηκαν σε δεύτερο πλάνο ή εξαφανίστηκαν εντελώς από τις σελίδες του Τύπου. Στο μεταξύ όμως, η σημασία αυτού που συνέβη στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 κάθε άλλο παρά έχει έχει κατανοηθεί πλήρως – όχι μόνο εκτός Ελλάδας, αλλά και μέσα στην χώρα.
Η Ελλάδα υφίσταται μιαν ανεπανάληπτη ιστορική καταστροφή. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατάφερε όχι μόνο να «σπάσει» ψυχολογικά τον ίδιο του το λαό, αλλά και να καταστρέψει πολιτικά την ελληνική Αριστερά.
Με άλλα λόγια, κατάφερε να πετύχει αυτό που δεν πέτυχαν ούτε οι Γερμανοί κατακτητές τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ούτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1944-1945, ούτε οι «μαύροι συνταγματάρχες», ούτε οι εναλλασσόμενες μεταξύ τους δεξιές κυβερνήσεις – δημοκρατικές και… όχι και τόσο.
Οι συνέπειες αυτού του γεγονότος για την ελληνική Δημοκρατία θα διαφανούν πολύ σύντομα, δεδομένου ότι το να υπολογίζει κανείς στην αποτελεσματική λειτουργία των δημόσιων, ακόμη και των κονωνικών Οργανισμών σε μια τέτοια κατάσταση δεν είναι δυνατό.
Κατ’ ουσίαν η χώρα είναι καταδικασμένη σε μια συλλογική παράλυση βούλησης, που εμποδίζει την επιτυχημένη άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης και της νεοφιλελεύθερης.
Ταυτόχρονα, σε πολιτικό επίπεδο η νίκη του νεοφιλελευθερισμού αποδείχθηκε πλήρης και ολόπλευρη.
Τα αποτελέσματα του καλοκαιρινού Δημοψηφίσματος, όταν η χώρα είπε «ΌΧΙ» στις απαιτήσεις των δανειστών, διαγράφτηκαν με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και από εδώ κι εμπρός, όσο και να αναφέρονται οι αριστεροί στη λαϊκή βούληση, αυτό στην αλλαγμένη αυτή κατάσταση δεν πρόκειται να ηχεί παρά ως «κενό γράμμα». Όπως, μεταξύ μας και οποιεσδήποτε κουβέντες για τη λαϊκή κυριαρχία, τα δικαιώματα των πολιτών και την τήρηση του Συντάγματος.
Η παρισινή Le Monde συνόψισε θριαμβευτικά τα αποτελέσματα των εκλογών: «Οι Έλληνες αποδέχθηκαν (valident) την πολιτική των μεταρρυθμίσεων και της λιτότητας, που εφαρμόζει ο Τσίπρας» 1.
Τώρα η προηγμένη ελληνική εμπειρία θα μεταφερθεί και θα χρησιμοποιηθεί και σε άλλες χώρες. Ο Πρόεδρος της Γαλλάς Φρανσουά Ολάντ και ο Πρωθυπουργός του Μανουέλ Βαλς δεν κρύβουν, ότι τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα έγιναν ένα πρόσθετο επιχείρημα υπέρ της εφαρμοζόμενης από τους ίδιους νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Είναι η νίκη αυτών των αριστερών, οι οποίοι “έχουν«το θάρρος να αποδεχθούν την πραγματικότητα» 2.
Με άλλα λόγια, οι «ρεαλιστές» αριστεροί απέδειξαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο την αφοσίωση τους, απέδειξαν, ότι στην υπόθεση της συντριβής του κοινωνικού κράτους και της καταστολής της αντίστασης των εργαζομένων, αυτοί μπορούν όχι μόνο να συγκριθούν με τους δεξιούς, αλλά και να τους ξεπεράσουν.
Τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά τους, πανηγυρίζουν για την ήττα της «Λαϊκής Ενότητας», που τόλμησε εναντιωθεί στην συμφωνία με τους δανειστές και να υπερασπιστεί τα αποτελέσματα του Δημοψηφίσματος:
«Τώρα οι δυσαρεστημένοι θα το σκεφτούν δύο φορές, πριν να διαμαρτυρηθούν» 3.
Η ήττα της «Λαϊκής Ενότητας» είναι και στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά συμπτωματική. Εννοείται, μπορεί κανείς να αναφερθεί στην έλλειψη χρόνου για τη δημιουργία του νέου κόμματος (κάτι στο οποίο από την αρχή υπολόγιζε ο Τσίπρας), μπορεί να απαριθμήσει τα πολυάριθμα λάθη που έκαναν οι ηγέτες της ΛΑΕ.
Μπορεί να επισημάνει τη διφορούμενη στάση του ίδιου του ελληνικού πληθυσμού, ο οποίος ενώ ονειρευόταν την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του χρέους, εξακολουθούσε να ελπίζει όπως και πριν στην παραμονή της χώρας του στην Ευρωζώνη, μη αποφασίζοντας να παραδεχθεί, ότι το ένα με το άλλο είναι ασυμβίβαστα.
Όμως όλα αυτά τα επιχειρήματα βοηθούν στο να εξηγηθεί όχι αυτή καθεαυτή η ήττα της «Λαϊκής Ενότητας», αλλά μόνο το καταστροφικό της μέγεθος.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός, ότι η «Λαϊκή Ενότητα» δεν έκανε τίποτε άλλο, από το να υπερασπίζεται το πρόγραμμα, με το οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία 8 μήνες νωρίτερα και απαιτούσε την τήρηση της απόφασης του Δημοψηφίσματος.
Ακριβώς η αναγνώριση από τον ίδιο το λαό της δικής του αδυναμίας προκαθόρισε την ήττα αυτής της συμμαχίας.
Σε ό,τι αφορά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το οποίο κατά τη διάρκεια του Δημοψηφίσματος, αλλά και σήμερα κατ’ ουσίαν αγνοεί τα βασικά θέματα της συζήτησης, η σεχταριστική θέση που πήρε το κόμμα το οδήγησε σε «γκέτο», όχι μόνο εκλογικό, αλλά πάνω απ’ όλα πολιτικό. Εν ολίγοις, όποιον δεν έχει τίποτε να πει, δεν πρόκειται να τον ακούσει κανείς.
Γιατί οι Έλληνες, έχοντας αποφασίσει να πάνε να ψηφίσουν, επέτρεψαν τη διατήρηση του Τσίπρα και των «πρωτοπαλίκαρών» του στην εξουσία;
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας χάσει ουσιαστικά όλη την ενεργό του βάση, η οποία σήκωσε στις πλάτες της την πίεση της προεκλογικής εκστρατείας του Ιανουαρίου, αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε ούτε κομματικά μέλη, ούτε οπαδούς, ούτε καν τη λαϊκή συμπάθεια για τη νίκη στις εκλογές;
Η απάντηση είναι απλή: η (ελληνική) κοινωνία, έχοντας χάσει το ηθικό της και την πίστη στον εαυτό της, συμφιλιώθηκε με τα βασανιστήρια, ελπίζοντας να επιλέξει τον πιο «ανθρώπινο» δήμιο, ο οποίος, την ώρα που τους βασανίζει, τουλάχιστον δεν πρόκειται να νιώθει μια σαδιστική ευχαρίστηση. Όμως κι εδώ κάνουν λάθος.
Σε «εκτέλεση» Τσίπρα, η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις και τα υπόλοιπα αντικοινωνικά και αντεθνικά μέτρα όχι απλώς δεν θα είναι λιγότερο επώδυνα, αλλά θα είναι και εξαιρετικά σκληρά.
Δεδομένου ότι θα τα εφαρμόζουν άνθρωποι που έχουν χάσει ό,τι τους είχε απομείνει από τη συνείδηση και την προσωπική τους αξιοπρέπεια, οι οποίοι δεν έχουν κανενός είδους , έστω και συντηρητικές αρχές και κανένα, έστω και καμία αστική, ηθική.
Και είναι αλήθεια, ότι ο Τσίπρας απέδειξε σε όλη την Ευρώπη, ότι η προδοσία, η αθλιότητα και η δειλία επιβραβεύονται, ενώ η «Λαϊκή Ενότητα» έδειξε, ότι η ακεραιότητα, η εντιμότητα και η πίστη στις υποσχέσεις της είναι ο σίγουρος δρόμος για την αποτυχία.
Όχι, αυτό δεν είναι μία μακιαβελική πολιτική της κυνικής επιλογής των μέσων που «αγιάζουν» τους σκοπούς του κράτους, αλλά ακριβώς η συνειδητή άρνηση της πολιτικής ως δράσης για την αλλαγή ή, ακόμη και για τη διατήρηση της κοινωνίας.
Ωστόσο, ηθική και πολιτική κατάρρευση δεν υφίσταται μόνο η ελληνική κοινωνία, αλλά και η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Το πιο φοβερό σε αυτό που συνέβη, είναι ότι τον Τσίπρα και τον «γενετικά μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ» (έκφραση του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου) εξακολουθούν όπως και πριν να τον θεωρούν τμήμα του αριστερού κινήματος.
Το να αναγνωρίζει κανείς τον Τσίπρα ως «δικό του», σημαίνει και το ότι φέρει ευθύνη για ό,τι έχει πράξει και πρόκειται να πράξει στο εγγύς μέλλον η κυβέρνησή του. Αυτό σημαίνει, ότι οι Ευρωπαίοι αριστεροί στερούν από τον εαυτό τους το δικαίωμα στη λαϊκή εμπιστοσύνη, έτσι όπως και οι Έλληνες σύντροφοί τους, οι οποίοι επέτρεψαν τη σημερινή καταστροφή.
Σε συνθήκες, όπου σχεδόν όλα τα κόμματα που εισήλθαν στο Κοινοβούλιο είτε εγκρίνουν τη Συμφωνία με την «Τρόικα», είτε κάνουν σαν αυτή να μην τα αφορά, η μοναδική φωνή στο Κοινοβούλιο που μιλάει εξ ονόματος της πλειοψηφίας που ψήφισε το «ΟΧΙ» στο Δημοψήφισμα απομένει αυτή της «Χρυσής Αυγής».
Ήδη σήμερα είναι το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα, έστω και αν υστερεί σημαντικά (σε ποσοστά) από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Όμως η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει, πόσο εύκολα η Αντιπολίτευση σε συνθήκες κρίσης θεσμών μπορεί να ανεβεί από την τρίτη θέση στην πρώτη. Και το κυριότερο, πότε τους φασίστες τους σταμάτησε η έλλειψη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας;
Συνέπεια των εκλογών του Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα αναπόφευκτα αποτελεί η υποβάθμιση και, πιθανότατα, η συντριβή της Δημοκρατίας στη χώρα, η οποία θεωρεί τον εαυτό της ως την ιστορική της πατρίδα.
Οι συνέπειες αυτού του γεγονότος για την υπόλοιπη Ευρώπη και το αριστερό της κίνημα θα είναι αισθητές για αρκετό καιρό ακόμη – τόσο ακριβώς, όσο θα χρειαστεί για την κατανόηση των διδαγμάτων της Ελλάδας από τους ακτιβιστές και τους αριστερούς πολιτικούς των άλλων χωρών.
Τα διδάγματα αυτά, στην ουσία, είναι πολύ απλά.
Πρώτον, δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός και καμία ανακωχή με την πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τους νεοφιλελεύθερους θεσμούς της και όσοι προσπαθούν να υπερασπιστούν αυτή την πολιτική από «αριστερές» θέσεις, υποσχόμενοι την πραγματικά απατηλή προοπτική ενός θετικού μετασχηματισμού αυτών των δομών σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, όχι απλώς δεν είναι αφελείς ουτοπιστές, αλλά είναι απολύτως συνειδητοποιημένοι και επικίνδυνοι εχθροί.
Δεύτερον, η ρήξη με αυτόν τον εσμό πρέπει να είναι απολύτως συνεπής και απολύτως «λενινιστική», αδιάλλακτη και μη αναστρέψιμη.
Τρίτον, η επίθεση της νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νότια και στην Ανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας πρώτα και κύρια τη Ρωσία, είναι δύο μέρη της ίδιας διαδικασίας. Στο Νότο της Ευρώπης παρατηρούμε τώρα την ηθική κατάπτωση και την αμηχανία, ενώ η ρωσική κοινωνία, σύμφωνα με τη δίκαιη έκφραση της Άννας Οτσκινά 4, «μέχρι σήμερα παραμένει κοιμώμενη».
Θα αφυπνισθεί, άραγε, στο εγγύς μέλλον, ποιος και τι θα την αφυπνίσει, θα το μάθουμε σύντομα.
Επί της ουσίας, τα διδάγματα της ελληνικής καταστροφής είναι απλά και προφανή. Μόνο που, για να αποδειχθούν χρήσιμα για το μέλλον χρειάζεται πολιτική βούληση. Εάν αυτή απουσιάζει, καμία εμπειρία και καμία γνώση δεν πρόκειται να φέρει όφελος.
Εν παρόδω, δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι και η η λέξη «καταστροφή» και η ο όρος «δημοκρατία» είναι ελληνικής προέλευσης.
1. Le Monde, 22.09.2015
2. Liberation, 22.09.2015
3. Le Monde, 22.09.2015
4. Οτσκινά Άννα Βλαντίμιροβνα – Υποψήφια Διδάκτωρ Φιλοσοφικών Επιστημών, Επίκουρη Καθηγήτρια της Έδρας Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Κοινωνιολογίας και Κοινωνικής Εργασίας του Κρατικού Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου της Πένζα (Ρωσία), δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιάστρια.
*ΜΠΟΡΙΣ ΚΑΓΚΑΡΛΙΤΣΚΙ
Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Rabkor.ru», Διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκοσμιοποίησης και Κοινωνικών Κινημάτων (IGSM), ιστορικός και κοινωνιολόγος.
**Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος της Σχολής Δημοσιογραφίας του πρώην Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού, νυν Νοτίου Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Ρωσίας.
[--->]
"Δεύτερη φορά "Αριστερά"" και η Διεύθυνση της "ΝΕΑΣ" ΕΡΤ - ΕΡΑ έκοψε την ραδιοφωνική εκπομπή του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
(Ευτυχώς που υπάρχει ακόμα η ΕΡΤopen η οποία είχε και έχει την τιμή να φιλοξενεί και θα φιλοξενεί τη φωνή - σύμβολο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας)
Πρίν απο λίγο μίλησα με τον Δημήτρη και δυστυχώς μου επιβεβαίωσε την είδηση, ότι δηλαδή η ραδιοφωνική εκπομπή που έχει στην ΕΡΑ κόβεται.
Για αυτούς τους λίγους που δεν γνωρίζουν, ο Δημήτρης Παπαχρήστος, είχε ραδιοφωνική εκπομπή στην ΕΡΤ εδώ και 30 χρόνια περίπου.
Με το πραξικόπημα του μαύρου οπότε και ξεκίνησε ο αγώνας μας για δημοκρατία και αληθινή δημόσια τηλεόραση, η φωνή του Δημήτρη όχι μονο δεν σταμάτησε να βγαίνει στον αέρα αλλά έδωσε και δικαιωματικά το χρώμα και το άρωμα των ημερών του πολυτεχνείού, στο αυτοδιαχειριζόμενο πλέον ραδιόφωνο της ΕΡΤ.
Δεν σταμάτησε ούτε και όταν εισέβαλλαν τα ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο.
H φωνή του συνέχισε να ζεσταίνει τις καρδιές μας απο το studio της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΡΤ της ΕΡΤopen το οποίο η ΠΟΣΠΕΡΤ με τους συναγωνιστές συναδέλφους έστησε λίγες ημέρες μετά την εισβολή.
Σήμερα με δεύτερη φορά την "αριστερά" στην εξουσία, ο Δημήτρης Παπαχρήστος διώκεται απο το ραδιομέγαρο όχι γιατί έκλεψε ή γιατί κόστιζε στην παραπαίουσα οικονομικά (και όχι μόνο) "Νέα" ΕΡΤ (την ραδιοφωνική του παρουσία και δουλειά την προσέφερε αμισθί), αλλά μάλλον γιατί δεν παράτησε την μισητή πλέον στο σύστημα ΕΡΤopen και φυσικά δεν "συμπύκνωσε" το λόγο του έτσι ώστε να χωράει σε ένα μνημονιακό τάπερ με κόκκινη ετικέτα.
Σήμερα δυστυχώς δεν άκουσα την τελευταία του εκπομπή απο τα studio της "νεας" ΕΡΤ, η οποία όπως μου είπε μεταδόθηκε κατόπιν δικής του απαίτησης μιας και ήθελε να αποχαιρετήσει αλλά και να ενημερώσει το κοινό του για τους λόγους που δεν θα ακούγεται πιά απο την κρατική ραδιοφωνία.
Την επόμενη Πέμπτη το μεσημέρι (13.00 - 14.00), στην εκπομπή που ήδη έχει στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen θα μιλήσει για όλους και για όλα όσα συμβαίνουν στην σκηνή αλλά και στα παρασκήνια.
[--->]
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)