Αξιοθρήνητη συνεδρίαση της υποταγής

 

Αργά νύχτα, κοντά δύο, ξημερώνοντας η Πέμπτη, στη Βουλή η αξιοθρήνητη συνεδρίαση της υποταγής έβαινε προς το τέλος της, με μια διαδικασία και με τους πρωταγωνιστές του θεάτρου πολιτικών σκιών να κάνουν τα τελευταία τους κόλπα.

Πόσο αξιοθρήνητα έμοιαζαν. Αρχίζοντας από τον πρωθυπουργό – μιας κυβέρνησης η οποία δεν νομοθετεί πλέον παρά κατ’ επιταγήν ή, στην καλύτερη περίπτωση, ύστερα από έγκριση της τρόικας – να λέει πως αναλαμβάνει ευθύνη ότι η πρώτη κατοικία των φτωχότερων δεν απειλείται από τους πλειστηριασμούς (τους οποίους απελευθερώνει ο νόμος που ψήφισε) γιατί του το υποσχέθηκαν οι τραπεζίτες και επιπλέον γιατί το φθινόπωρο θα φέρει νέο νόμο σχετικά.
 
Πόσο κούφιος ακουγόταν! Ενώ ψηφίζει έναν νόμο - σκούπα που ανατρέπει τα πάντα, τον οποίο δεν εισηγείται, κατά ομολογία του, ο ίδιος αλλά οι επικυρίαρχοι του Σόιμπλε, υπόσχεται, όταν βαρύτερες πρόσφατες υποσχέσεις του έχουν σαρωθεί από την “ανάγκη”. Κενό. Και κενός.
 
Οι υπόλοιποι τρεις αρχηγοί, ορκίστηκαν πίστη στους εκβιαστές. Υπερασπίστηκαν, ως όφειλαν, τους εκβιαστές, την ευρωπαϊκή ιδέα του βιασμού, το ευρώ της υποτέλειας, εξόρκισαν το Σατανά της δραχμής και της εθνικής ανεξαρτησίας (μήπως πρέπει να ξανασυζητήσουμε στα δικά μας αριστερά μέρη για την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία υπό το ταξικό τους πρίσμα και την επικαιρότητα που παίρνουν;). Ο χαμαλομαγκίτης της ΝΔ “αποκάλυψε” μάλιστα στον κ. Τσίπρα πως δεν υπάρχουν αριστερά και δεξιά μνημόνια. Κι ο τελευταίος βγήκε να απαντήσει περί άλλων ανέξοδων.
 
Όμως ο πρόεδρος του λασπωμένου Ποταμιού, προνομιακός συνομιλητής και φίλος του Γιούνκερ και κάποιων ακόμα πρωθυπουργών της “αλληλέγγυας” Ευρώπης δεν είχε λόγια παρά μόνο για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη Νάντια Βαλαβάνη. Στην ευρωπαϊκή κατανομή έχει αναλάβει το ρόλο του φτηνού. Κι ο πρωθυπουργός δεν βγήκε να δώσει την παραμικρή στήριξη, ποιών ήθος, ανάλογο με τις πρόσφατες εξελίξεις.
 
Και οι τρεις καλούσαν τον πρωθυπουργό να ομολογήσει πως οι εκβιαστές δεν μας εκβιάζουν, κοντολογίς πως «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας».
 
Μια ντροπιαστική εικόνα που πρέπει να κρατηθεί. Θα μείνει στην Ιστορία, ως η αποτύπωση της πιο απροκάλυπτης υποτέλειας, οικουμενικής σχεδόν. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο πως η μόνη αντιπολίτευση εναντίον της οποίας στρέφονταν ουσιαστικά όλοι, ήταν η παράταξη των “ΟΧΙ”, οι λίγοι εντός της αιθούσης και η μεγάλη πλειοψηφία εκτός.    

[--->]

Ευθύνες που δεν παραγράφονται

θητεία τυμβωρύχου εκτελεί ο Ιοβόλος
 Και τώρα η ερώτηση είναι διπλή: Πρώτον, τι κάνουμε; Δεύτερον, υπήρχε άλλος δρόμος; Προφανώς η συζήτηση αυτή θα διαρκέσει. Είναι επίσης σίγουρο, ότι τα πράγματα δεν θα έχουν μια ευθύγραμμη πορεία. Επομένως, η συζήτηση είναι απαραίτητη – αλλά εν τη εξελίξει των πραγμάτων, δεν μπορεί να βάλει εμπόδια στην πράξη. Ας συνδυαστούν όλα όπως και όσο μπορούν. Όχι όμως το ένα εις βάρος του άλλου. Και όχι με τον λαό αμέτοχο. Από την καταιγίδα άρθρων των ημερών, διαβάζω ένα της Ελένης Πορτάλιου που σε λίγες λέξεις λέει πολλά πράγματα. Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enosy.blogspot.gr

«[…] Είναι η σημερινή εξέλιξη “το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”; Υπήρχε άλλος δρόμος; Απαντώ ναι, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα είχε επώδυνες συγκρούσεις και μεγάλα ρίσκα.
Είναι ο δρόμος της δημοκρατίας στο κόμμα, της αμεροληψίας έναντι του φραξιονισμού, της εναντίωσης στα αρχηγικά κέντρα και σε κάθε κλειστό σύστημα, της κοινωνικής γείωσης του κόμματος έναντι του αμειβόμενου ή όχι επαγγελματισμού.
Είναι ο δρόμος της συμμετοχής των πολλών, των λαϊκών τάξεων, μέσα από κοινωνικές συμμαχίες που συγκλίνουν σε μεγάλους στόχους, ο δρόμος της ρεαλιστικής ανάλυσης των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, πάλι με πρωτοβουλία των ίδιων των παραγωγών.
Είναι ο δρόμος της ταξικής ανάλυσης των συσχετισμών στη σύγχρονη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και της γνώσης των “σχεδίων διάσωσης” που έχει εφαρμόσει στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού και όχι μόνο, διαμορφώνοντας ένα κέντρο και μια περιφέρεια στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του ευρώ.
Είναι ο δρόμος ενός σχεδίου – του plan A, ως κοινής βάσης του ενιαίου κόμματος (δημοκρατία, λαϊκή αυτοοργάνωση, ταξική ανάλυση, ετοιμότητα σύγκρουσης, άμεσα μέτρα με την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ) και του plan B, όχι ως διακήρυξης αλλά ως ρεαλιστικής εναλλακτικής εκδοχής διεξόδου από την κρίση.

Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ώς εδώ/ Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας/ Το θέμα είναι τώρα τι λες! (Μανόλης Αναγνωστάκης). Χρειάζεται πράγματι να πάρουμε θέση στα σημερινά θέματα, όχι όμως με την προχειρότητα και την αμετροέπεια του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, είναι ανάγκη να θυμηθούμε τι λέγαμε και τι δεν λέγαμε μερικά χρόνια πριν. Γιατί αν δεν κατανοήσουμε πώς φτάσαμε ώς εδώ, δεν υπάρχει μέλλον.

Θέλω, επίσης, να σημειώσω ότι η οδύνη της ήττας και ο επιμερισμός ευθυνών δεν επιτρέπει να παρακάμπτονται θέματα πολιτικής ηθικής.
Άνθρωποι που στήριξαν άκριτα και επιθετικά το κλειστό κέντρο λήψης αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, λαμβάνοντας ανάλογες ανταμοιβές στο κόμμα και το κράτος, δεν δικαιούνται τώρα να εξαπολύουν μύδρους κατά του πρωθυπουργού της χώρας.
Για το αν φτάσαμε να αντικαταστήσουμε το δίλημμα “ναι ή όχι στο μνημόνιο” με το (πραγματικό) δίλημμα “μνημόνιο ή χρεοκοπία” υπάρχουν ατομικές και συλλογικές ευθύνες, που δεν παραγράφονται […]»
[--->]

θητεία τυμβωρύχου εκτελεί ο Ιοβόλος

Και τώρα η ερώτηση είναι διπλή: Πρώτον, τι κάνουμε; Δεύτερον, υπήρχε άλλος δρόμος; Προφανώς η συζήτηση αυτή θα διαρκέσει. Είναι επίσης σίγουρο, ότι τα πράγματα δεν θα έχουν μια ευθύγραμμη πορεία. Επομένως, η συζήτηση είναι απαραίτητη – αλλά εν τη εξελίξει των πραγμάτων, δεν μπορεί να βάλει εμπόδια στην πράξη. Ας συνδυαστούν όλα όπως και όσο μπορούν. Όχι όμως το ένα εις βάρος του άλλου. Και όχι με τον λαό αμέτοχο. Από την καταιγίδα άρθρων των ημερών, διαβάζω ένα της Ελένης Πορτάλιου που σε λίγες λέξεις λέει πολλά πράγματα. Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enosy.blogspot.gr.
«[…] Είναι η σημερινή εξέλιξη “το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”; Υπήρχε άλλος δρόμος; Απαντώ ναι, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα είχε επώδυνες συγκρούσεις και μεγάλα ρίσκα. Είναι ο δρόμος της δημοκρατίας στο κόμμα, της αμεροληψίας έναντι του φραξιονισμού, της εναντίωσης στα αρχηγικά κέντρα και σε κάθε κλειστό σύστημα, της κοινωνικής γείωσης του κόμματος έναντι του αμειβόμενου ή όχι επαγγελματισμού. Είναι ο δρόμος της συμμετοχής των πολλών, των λαϊκών τάξεων, μέσα από κοινωνικές συμμαχίες που συγκλίνουν σε μεγάλους στόχους, ο δρόμος της ρεαλιστικής ανάλυσης των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, πάλι με πρωτοβουλία των ίδιων των παραγωγών. Είναι ο δρόμος της ταξικής ανάλυσης των συσχετισμών στη σύγχρονη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και της γνώσης των “σχεδίων διάσωσης” που έχει εφαρμόσει στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού και όχι μόνο, διαμορφώνοντας ένα κέντρο και μια περιφέρεια στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του ευρώ. Είναι ο δρόμος ενός σχεδίου – του plan A, ως κοινής βάσης του ενιαίου κόμματος (δημοκρατία, λαϊκή αυτοοργάνωση, ταξική ανάλυση, ετοιμότητα σύγκρουσης, άμεσα μέτρα με την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ) και του plan B, όχι ως διακήρυξης αλλά ως ρεαλιστικής εναλλακτικής εκδοχής διεξόδου από την κρίση.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ώς εδώ/ Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας/ Το θέμα είναι τώρα τι λες! (Μανόλης Αναγνωστάκης). Χρειάζεται πράγματι να πάρουμε θέση στα σημερινά θέματα, όχι όμως με την προχειρότητα και την αμετροέπεια του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, είναι ανάγκη να θυμηθούμε τι λέγαμε και τι δεν λέγαμε μερικά χρόνια πριν. Γιατί αν δεν κατανοήσουμε πώς φτάσαμε ώς εδώ, δεν υπάρχει μέλλον.
Θέλω, επίσης, να σημειώσω ότι η οδύνη της ήττας και ο επιμερισμός ευθυνών δεν επιτρέπει να παρακάμπτονται θέματα πολιτικής ηθικής. Άνθρωποι που στήριξαν άκριτα και επιθετικά το κλειστό κέντρο λήψης αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, λαμβάνοντας ανάλογες ανταμοιβές στο κόμμα και το κράτος, δεν δικαιούνται τώρα να εξαπολύουν μύδρους κατά του πρωθυπουργού της χώρας. Για το αν φτάσαμε να αντικαταστήσουμε το δίλημμα “ναι ή όχι στο μνημόνιο” με το (πραγματικό) δίλημμα “μνημόνιο ή χρεοκοπία” υπάρχουν ατομικές και συλλογικές ευθύνες, που δεν παραγράφονται […]»
- See more at: http://www.e-dromos.gr/euthines-pou-den-paragrafontai/#sthash.Oh3Cs8rJ.dpuf

Το ΡΚΚ αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση τούρκων αστυνομικών σε επιχείρηση αντιποίνων για την επίθεση αυτοκτονίας τζιχαντιστών

Η στρατιωτική πτέρυγα της οργάνωσης του Κουρδικού  Εργατικού  Κόμματος (ΡΚΚ) ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία την Τετάρτη δύο Τούρκων αστυνομικών, ως αντίποινα για την επίθεση αυτοκτονίας  των τζιχαντιστών στην οποία σκοτώθηκαν  32 άτομα.

Οι  Δυνάμεις  Άμυνας του Λαού (HPG) με ανακοίνωση τους  σε ιστοσελίδα  τους κάνουν γνωστό  ότι γύρω στις 06:00 σε επιχείρηση αντιποίνων σκοτώθηκαν δύο αστυνομικοί  που συνεργάζονταν με τη συμμορία του Ντάες [το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους] στην Τσεϊλάνπιναρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Οι δυνάμεις ασφαλείας το πρωί της Τετάρτης ανέφεραν στο πρακτορείο Ρόιτερ ότι δύο αστυνομικοί βρέθηκαν νεκροί, με μία σφαίρα στο κεφάλι, σε κτίριο στην πόλη Τσεϊλάνπιναρ, στα σύνορα με τη Συρία, 160 χιλιόμετρα  ανατολικά της Σουρούκ, της πόλης όπου τη Δευτέρα έγινε η επίθεση αυτοκτονίας με στόχο μία ομάδα νεαρών ακτιβιστών της αριστεράς, υποστηρικτών της κουρδικής υπόθεσης, που ήθελαν να διασχίσουν τα σύνορα για να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση του Κομπάνι. Η συριακή αυτή πόλη καταστράφηκε έπειτα από τέσσερις μήνες σφοδρών μαχών που κατέληξαν στη νίκη των Κούρδων της Συρίας επί των τζιχαντιστών μαχητών.

Οι Κούρδοι της Τουρκίας και η αντιπολίτευση  θεωρούν ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το κυβερνών κόμμα AKP υποστηρίζουν  κρυφά  τους τζιχαντιστές  εναντίον των Κούρδων μαχητών στη Συρία.

Μετά την βομβιστική επίθεση της Δευτέρας στο Σουρούκ σε πολλές πόλεις ξέσπασαν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, με συνθήματα ‘’το Ισλαμικό Κράτος δολοφονεί, ο Ερντογάν και το AKP συνεργάζονται μαζί του".

Το PKK είχε κηρήξει  εκεχειρία  ωστόσο οι συζητήσεις με την τουρκική κυβέρνηση δεν έχουν καταλήξει μέχρι σήμερα σε μία συμφωνία.

Σήμερα Σύνταγμα, αύριο Ευελπίδων!

 Ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και την καταστολή για την εφαρμογή του

Διακόπηκε για αύριο, Πέμπτη 23 Ιουλίου, 9.30 στο κτήριο 2 της Ευελπίδων, η δίκη των εφτά εκ των συλληφθέντων στην αντιμνημονιακή συγκέντρωση της Τετάρτης 15 Ιουλίου. Στη σημερινή διαδικασία εξετάστηκαν οι αστυνομικοί-μάρτυρες κατηγορίας, ένας εκ των οποίων είχε αποχωρήσει από το δικαστήριο πριν καταθέσει και έγινε διακοπή μέχρι να βρεθεί και να προσέλθει, πράγμα που δεν έγινε, οπότε και η δίκη συνεχίζεται αύριο.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης κατέθεσαν αίτημα αναβολής της δίκης, κάτι σύνηθες που κατά κύριο λόγο γίνεται αποδεκτό από την έδρα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η δικαστική και (πολιτική;) ηγεσία έπρεπε να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στην εκδίκαση της υπόθεσης σήμερα, ημέρα που έχει κληθεί συγκέντρωση για την δεύτερη επαίσχυντη ψηφοφορία στη Βουλή. [Τυχαίο; Όλες οι υπόλοιπες υποθέσεις που αιτήθηκαν σήμερα αναβολή, την έλαβαν]

Οι αστυνομικοί που εμφανίστηκαν ως μάρτυρες σήμερα έπεσαν σε φοβερές αντιφάσεις, και ανάμεσά τους και ανάμεσα στην αρχική τους και τη σημερινή κατάθεση. 

Χαρακτηριστικά, δεν ήταν δυνατό να καταλάβει κάποιος από την ακροαματική διαδικασία, σε ποια θέση ακριβώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα και πόσοι επιτέθηκαν σε ποιους και με τι! 

Εκτός από τα διάφορα αστεία επιχειρήματα τύπου «ήρθε καταπάνω μας χτυπώντας μας με γροθιές (!) ενώ ήμασταν σε πλήρη εξάρτυση», φαινόταν ξεκάθαρα ότι υπήρχε εντολή να στοχοποιηθεί και να χτυπηθεί άμεσα ο αγώνας ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και μάλιστα να δοθεί ένα μήνυμα προς όσους και όσες θελήσουν να δράσουν από δω και στο εξής ότι η αστυνομία και οι δικαστές θα πρωταγωνιστήσουν στη διάδοση του μηνύματος. 

Αλλιώς, πώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της έδρας, κάθε φορά που στριμωχνόταν ένας μάρτυρας κατηγορίας-αστυνομικός επενέβαινε λέγοντας «τι να κάνουμε; Είπε ότι δεν θυμάται» θεωρώντας προφανώς φυσικό να δίνει κάποιος κατάθεση για να καταδικαστούν άνθρωποι και να μη θυμάται πότε και πού ακριβώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα! 

Ή πώς να εξηγήσουμε όλη την προανακριτική διαδικασία, με την αρχική πρόταση τα πλημμελήματα και τα κακουργήματα να εξεταστούν όλα μαζί –πράγμα που θα σήμαινε την κράτηση των συλληφθέντων για μέρες, και διάφορα άλλα….

Δυστυχώς, τα γεγονότα μάς βάζουν σε προβληματισμό για το τι συμβαίνει, για το πώς η κυβέρνηση στέκεται απέναντι στο αγωνιζόμενο κομμάτι των ανθρώπων που ψήφισαν ΟΧΙ. Τι σημαίνει η καταστολή της προηγούμενης εβδομάδας; 

Τί σημαίνει η σύλληψη των συγκεκριμένων ατόμων;  Τί σημαίνει η σημερινή δίκη; ένα  »αριστερό» μάθημα δικαιοσύνης ή «αριστερή» αποτροπή του κόσμου από τη σημερινή συγκέντρωση; Και τι θα γίνει προσεχώς; 

Δεν είναι προϊόντα έκπληξης οι παραπάνω απορίες. Άλλωστε, το ΟΧΙ της κυβέρνησης είναι απέναντι σε μας. Σήμερα θα ακουστούν ξανά τα γεμάτα «πόνο» και «ντροπή» ΝΑΙ μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ κάποιοι/κάποιες θα βρισκόμαστε απέξω, την ώρα που άλλοι είναι ήδη κατηγορούμενοι για αυτό που θα κάνουμε εμείς το απόγευμα. ΝΑΙ στην καταστολή, ΝΑΙ στο μνημόνιο…

Αύριο θα εξεταστούν οι συλληφθέντες. Είναι ανάγκη δύο πράγματα:

Πρώτον, να είμαστε όλοι σήμερα στο Σύνταγμα, στις 19.30, για να δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε και δεν θα καταστείλουν την οργή μας.

Δεύτερον, να είμαστε αύριο το πρωί στην Ευελπίδων, όχι μόνο από αλληλεγγύη για τους ανθρώπους που συνελήφθησαν μέσα στον δικό μας αγώνα, αλλά και για να καταλάβουν ότι στη θέση των εφτά ή των δώδεκα ή των είκοσι πέντε, θα μπορούσε να είναι ο καθένας και η καθεμία από μας και αυτό μας δίνει δύναμη.

Όχι μέχρι τέλους…

 

[--->]

Σταγονίδια

Σοκ προκαλεί η αποθράσυνση ορισμένων φασιστοειδών και ακροδεξιών στελεχών της ΕΛ.ΑΣ με την ανοχή και ενθάρρυνση που συνιστούν στην πράξη οι εμπρηστικές δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Γιάννης Πανούση για τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και τους αντιεξουσιαστές.

Ενδεικτική είναι η εμετική και ρεβανσιστική ανάρτηση στο προσωπικό του λογαριασμό του facebook του κ. Κωνσταντίνου Ηλιόπουλου, ο οποίος προήχθη μάλιστα σε αστυνομικό διευθυντή στις κρίσεις του περασμένου Μαρτίου.

Ο κ. Ηλιόπουλος πάνω από ένα βίντεο το οποίο είχε αναρτηθεί από την ιστοσελίδα https://athens.indymedia.org/ και το οποίο ερμηνεύθηκε ότι θέλουν να δείξουν ότι οι αστυνομικοί δεν είναι άτρωτοι, γράφει επί λέξει: «Νομίζω ήρθε η ώρα στους συλληφθέντες Αναρχικούς να τους βάζουμε στην κυριολεξία όμως το γκλοπ στον κόλο!!!!!!!!!! Και Χ Ω ΡΙ Σ βαζελίνη………… ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ!!!!!!!!»






Konstantinos Iliopoulos
 15 ώρες ·
Νομίζω ήρθε η ώρα στους συλληφθέντες Αναρχικούς να τους βάζουμε στην κυριολεξία όμως το γκλοπ στον κόλο!!!!!!!!!! Και Χ Ω ΡΙ Σ βαζελίνη………… ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ!!!!!!!!

Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=mlvAUXSfbfg

[--->]