ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ : Eνημέρωση από τον Καναδά (1): Μόντρεαλ

Στον Καναδά βρίσκονται από την Κυριακή 26 Μαΐου ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης και οι Τόλης Παπαγεωργίου και Μαρία Καδόγλου από το “Παρατηρητήριο” μετά από πρόσκληση μελών του Καναδικού Κοινοβουλίου. Σκοπός της επίσκεψης είναι η ενημέρωση της Καναδικής κυβέρνησης και του Καναδικού κοινού για την πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα γύρω από τις δραστηριότητες της Καναδικής Eldorado Gold. Η περιοδεία συνδιοργανώνεται από το Συμβούλιο των Καναδών , την Ελληνο-Καναδική Επιτροπή για την Ηθική Μεταλλεία, και την Παν-Θρακική Κοινότητα του Οντάριο.
greek2-as-smart-object-1 

 H πρώτη εκδήλωση ενημέρωσης έγινε το βράδυ της Κυριακής στο Μόντρεαλ παρουσία δυο Ομοσπονδιακών βουλευτών του κόμματος NDP και ενός Περιφερειακού βουλευτή του Κεμπέκ με το κόμμα Quebec Solidaire MNA. Περισσότερα γι’αυτή την εκδήλωση διαβάστε εδώ από το Συμβούλιο των Καναδών. Τη Δευτέρα μιλήσαμε σε μέσα ενημέρωσης και σε διαχειριστές μεγάλων επενδυτικών εταιρειών που “αξιοποιούν” τις συντάξεις των Καναδών εργαζομένων επενδύοντάς τες σε εταιρείες σαν την Eldorado.
Το ταξίδι συνεχίζεται σήμερα στην Οτάβα και θα ενημερώνουμε όποτε μπορούμε. Είναι έκδηλη η ανησυχία της εταιρείας που τόσο καιρό προσπαθεί να αποκρύψει από τους Καναδούς και τους επενδυτές την αλήθεια για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Χθες κιόλας, αμέσως μετά την εκδήλωση στο Μόντρεαλ, έσπευσε να ανεβάσει στο διαδίκτυο κείμενο “διάψευσης” των όσων λέμε (εδώ), με τα γνωστά ψέμματα: 5.000 θέσεις εργασίας, πλήρης και εξαντλητική διαβούλευση με πολλές δημόσιες συγκεντρώσεις (πόσο πιο ψεύτες πια…), πλήρης δημόσια διαβούλευση και στη Θράκη (μόνο που αποφεύγουν να πουν ποια ήταν η κατάληξη… Δεν πειράζει, θα τα πει εδώ ο Δήμαρχος).

Στην πτήση προς Μόντρεαλ την Κυριακή είχαμε μια καθόλου τυχαία συνάντηση. Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Μεϊμαράκης βρίσκεται επίσης στον Καναδά, σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος “με εντολή του Πρωθυπουργού, για να καθησυχάσει τους Καναδούς για την επένδυσή τους στις Σκουριές”. Προφανώς θα τους πει “μην ανησυχείτε, θα τους βάλουμε όλους φυλακή και το έργο θα προχωρήσει”…

Διαβάστε παρακάτω το μεταφρασμένο δελτίο τύπου που εξέδωσε  για αυτό το ταξίδι το Mining Watch Canada, οργάνωση με στόχο “την αλλαγή των δημόσιων πολιτικών ώστε να διασφαλιστεί η υγεία των ανθρώπων, των κοινοτήτων και των οικοσυστημάτων”. Tο “Παρατηρητήριο” δε συνδέεται με το Mining Watch Canada  με κανένα άλλο τρόπο εκτός από τους κοινούς στόχους.

Περισσότερα στο http://antigoldgreece.wordpress.com/

Η αλληλεγγύη χθες πλημμύρισε την Ιερισσό

Περισσότεροι από 10.000 αλληλέγγυοι απ`όλη την Ελλάδα παραβρέθηκαν χθες στην Ιερισσό σε μια “Συναυλία για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει”.



                                            Φώτο: Μάριος Λόλος


  

  Οι κάτοικοι της Ιερισσού αλλά και όλων των χωριών της Χαλκιδικής που τόσο καιρό αντιστέκονται στους χρυσοθήρες και στην κρατική καταστολή συνειδητοποίησαν για ακόμη μια φορά ότι στον αγώνα αυτόν δεν είναι μόνοι τους και ότι το ισχυρότερο όπλο αντίστασης είναι η αλληλεγγύη. “Το χρυσάφι είναι ο τόπος μας, τα παιδιά μας, το μέλλον μας ο αυτοσεβασμός μας και δεν το πουλάμε για μισό θειάφι φαί” τόνισε ο Αγγελάκας αφιερώνοντας το τραγούδι “Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι” στου κατοίκους της Ιερισσού που όπως είπε ” μπήκαν φυλακή για αυτή την υπόθεση” και ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα ανταπαντώντας με το σύνθημα ” Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο απ`όλα τα κελιά”.



http://enpoarneas.blogspot.gr/2013/05/blog-post_26.html?spref=tw
ΠΗΓΗ: alterthess.gr

Απελαύνουν τους μαχαιρωμένους της Μανωλάδας




Συγκάλυψη των αφεντικών καταγγέλλει το ΚΕΕΡΦΑ



Στην απέλαση των δύο εργατών γης, τους οποίους μαχαίρωσαν μπράβοι των αφεντικών στη Νέα Μανωλάδα στις 9 Μαΐου επειδή διαμαρτυρήθηκαν για την απλήρωτη εργασία, προχωρά η ΕΛ.ΑΣ. όπως καταγγέλλει η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ). 
 




















Η φωτογραφία από το http://www.antiracismfascism.org



Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο Μοντζορούλ Ισλάμ και ο Τζαχαγκίρ Χουσεΐν ήταν μεταξύ των 17 εργατών γης που διαμαρτυρήθηκαν μετά από 45 μέρες απλήρωτης εργασίας στις φράουλες. Στις 9 Μαΐου μπράβοι των αφεντικών, με επικεφαλής τον επιστάτη τους, έστησαν ενέδρα έξω από την παράγκα των δύο αντρών και τους μαχαίρωσαν.

Τα χωράφια όπου δούλευαν οι εργάτες είχαν παραχωρηθεί στο αφεντικό τους από το “πρωτοπαλίκαρο” της εταιρείας «Βαγγελάτος ΑΕ», στα συσκευαστήρια της οποίας μεταφέρονταν οι φράουλες. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία, οι επιστάτες της οποίας πυροβόλησαν στις 17 Απριλίου τους 33 απλήρωτους εργάτες γης από το Μπαγκλαντές. Σύμφωνα με την καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ, οι μπράβοι που μαχαίρωσαν τους μετανάστες στις 9 Μαΐου έχουν άμεση σχέση με εκείνους που πυροβόλησαν τους εργάτες στις 17 Απριλίου.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται, η ΕΛ.ΑΣ. ξεκίνησε τη διαδικασία απέλασης των δύο μεταναστών «για να συγκαλύψει αυτό το έγκλημα των αφεντικών», με τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για «διαμάχη ανάμεσα σε Μπαγκλαντεσιανούς». Η διαμάχη, υπογραμμίζει το ΚΕΕΡΦΑ, ήταν ανάμεσα σε εργάτες που μάχονταν για τα δικαιώματά τους και ενεργούμενα των αφεντικών που ήθελαν να καταστείλουν τον αγώνα τους.

Το ΚΕΕΡΦΑ καλεί τα συνδικάτα και τα Εργατικά Κέντρα της Αμαλιάδας και του Πύργου, να παρέμβουν για να ματαιώσουν τις ρατσιστικές απελάσεις και τα υπουργεία Εσωτερικών και Δημόσιας τάξης να σταματήσουν αυτή τη ρατσιστική φιλοεργοδοτική πολιτική και να δώσουν άμεσα άδεια παραμονής για εξαιρετικούς λόγους στους μετανάστες-εργάτες γης μέχρι να δικαστούν οι μαχαιροβγάλτες και οι ηθικοί αυτουργοί και μέχρι να πληρωθούν τα λεφτά που τους χρωστούν.


[--->]

grand success…!!

Εldorado Gold: “Ως μεγάλος ξένος επενδυτής, έχουμε τη στήριξη της κυβέρνησης ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ”!

Για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι η δικαιοσύνη, μέχρι το ανώτατο επίπεδο, δεν είναι με το δίκιο αλλά με τους ισχυρούς…

Σε ανασχηματισμό και αλλαγή ηγεσίας στο ΥΠΕΚΑ προσβλέπουν Eldorado Gold και Glory Resources

olympias-mine-larticle
Mεταφρασμένα αποσπάσματα από το άρθρο Greece: Going for gold / mining-journal.com.

[...] Η πορεία της Eldorado Gold στην Ελλάδα φαινόταν σχεδόν ασταμάτητη. Αυτό ήταν μέχρι που οι περιβαλλοντικές διαμαρτυρίες πήραν μια άσχημη στροφή προς το χειρότερο το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, όταν μια ένοπλη ομάδα περίπου 50 μασκοφόρων ατόμων εισέβαλαν στο εργοτάξιο της εταιρείας στις Σκουριές [...]
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Eldorado, Paul Wright, λέει ότι “η τοπική αντίδραση στην Ελλάδα πριορίζεται στο έργο των Σκουριών, γιατί βρίσκεται σε μια παρθένα περιοχή…  έχουμε να κάνουμε με μια αρκετά καλά οργανωμένη ομάδα ντόπιων, αλλά υπάρχουν πολλοί λίγοι γνήσιοι οικολόγοι” [...]
Οι διαμαρτυρίες για τις Σκουριές, για τις οποίες κατέβηκαν χιλιάδες διαδηλωτες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας, απαιτώντας από την κυβέρνηση να ανακαλέσει την έγκριση για το προγραμματιζόμενο μεταλλείο χρυσού, είναι μέρος αυτού που ο Wright αποκαλεί την “ιδεολογική μάχη” μου μαίνεται στην Ελλάδα.
“Ως μεγάλος ξένος επενδυτής, έχουμε τη στήριξη της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης” αλλά φυσικά η αντιπολίτευση βλέπει οτιδήποτε που σχετίζεται με την κυβέρνηση ως πολύ κακό κι έτσι υπάρχει πραγματική πολίτική διαμάχη”, είπε [...]
Ο Wright λέει ότι η Eldorado έχει 12.000 υπαλλήλους (στμ. μάλλον εννοεί 1.200) – το 98% εκ των οποίων είναι ντόπιοι – και σχεδιάζει να προσθέσει άλλους 200 μέσα στον επόμενο μήνα, φέρνοντας εργολάβους στις Σκουριές και βάζοντας μια τρίτη βάρδια στο εργοστάσιο στην Ολυμπιάδα. [...]
Εν τω μεταξύ, η Αυστραλιανή Glory Resources Ltd αναπτύσσει το έργο χρυσού των Σαπών στη Θράκη, όχι μακριά από το έργο του Περάματος της Eldorado [...]
Οι προοπτικές για το έργο αρχικά φαινόταν εξαιρετικά ελπιδοφόρες. Ωστόσο, η Glory έχει επίσης υποστεί αρκετά πισωγυρίσματα.  Παρά το γεγονός ότι η κατά 100% θυγατρική της στην Ελλάδα, η “Χρυσωρυχεία Θράκης”, έκανε αίτηση για άδεια γεωτρήσων το Φεβρουάριο του 2012, ακόμη αναμένει την έγκριση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Ως αποτέλεσμα, στις αρχές του Απριλίου η εταιρεία αναγκάστηκε να απολύσει 30 υπαλλήλους και εργολάβους και να αναστείλει τις δραστηριότητες στο μεταλλείο [...]
Ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρείας είναι αισιόδοξος ότι ένας ανασχηματισμός του υπουργικού συμβουλίου του Έλληνα πρωθυπουργoύ Αντώνη Σαμαρά, που μπορεί να γίνει ακόμα και τον Ιούλιο, θα είναι αρκετός για να ξεκινήσουν οι εξορυκτικές δραστηριότητες.
“Το σύνολο της αγοράς είναι σε ύφεση και οι τιμές των μετοχών είναι χαμηλές”, λέει. “Είναι σαφές ότι η Eldorado θα πιέζει για να λάβει Έγκριση Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το έργο του Περάματος. Χρειαζόμαστε ένα νέο υπουργό για να βάλει το Πέραμα ξανά στην ημερήσια διάταξη και αυτό θα είναι μια σημαντική ώθηση για τις Σάπες” [...]
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1: Οι αντιδράσεις του κόσμου στη Θράκη είναι ακόμα αόρατες στο “επενδυτικό κοινό”…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2: Αν δούμε νέο Υπουργό Περιβάλλοντος (και μάλιστα αυτόν που φανταζόμαστε), θα καταλάβουμε…


Πίσω ολοταχώς (πάνε αυτά που ξέρατε!*) : "O εκπαιδευτικός Γκουλιώνης Στέφανος κινδυνεύει να απολυθεί για «απρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας»!

O εκπαιδευτικός Γκουλιώνης Στέφανος, δάσκαλος του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου για παιδιά με αυτισμό παραπέμπεται άμεσα στο πειθαρχικό με την κατηγορία «της ανάρμοστης για δημόσιο υπάλληλο συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας». Μια σοβαρή πειθαρχική κατηγορία με βάσει το άρθρο 107 παρ. ε του ν. 4057/2012 που επισύρει και τις ποινές της προσωρινής ή οριστικής παύσης.
Αιτία ή πρόφαση για την παραπομπή του Γκουλιώνη Στέφανου είναι η πρωτόδικη καταδίκη του από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας με την ψεύτικη κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής μετά την παντελώς άδικη και αναίτια σύλληψη κατά την παρέλαση την 25η Μαρτίου του 2012 στην Λάρισα. Η υπόθεση αυτή σύντομα (24/10/2013) θα κριθεί και πάλι στο Εφετείο Λάρισας και είναι βέβαιο ότι όποια ψευδής κατηγορία και ποινή θα καταπέσουν.

Αυτή τη στιγμή, όμως, ο εκπαιδευτικός Γκουλιώνης Στέφανος παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο με την κατηγορία «της ανάρμοστης συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας». Ο νέος πειθαρχικός κώδικας με τον τρόπο αυτό στην ουσία ακυρώνει τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα του δημοσίου υπαλλήλου μια και με την αόριστη αυτή κατηγορία στην ουσία δίνει τη δυνατότητα να διωχθεί το φρόνημα και η πολιτική συμπεριφορά ενώ τον υπάλληλο τον κατατάσσει στους επίορκους!!! Ταυτόχρονα ο 4093/2012, οδηγεί σε αργία τον υπάλληλο που έχει παραπεμφθεί στο πειθαρχικό ακόμα κι αν η υπόθεσή του δεν έχει τελεσιδικήσει.

Δηλώνουμε ε ότι δε θα γίνουμε σύγχρονοι δούλοι που θα φοβούνται να μιλήσουν αλλά συλλογικά θα παλέψουμε ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.
Δε θα επιτρέψουμε ο Στ. Γκουλιώνης, αγωνιστής και άξιος παιδαγωγός να απολυθεί για τη συνδικαλιστική, κοινωνική και πολιτική του στάση και μάλιστα με την «ρετσινιά» του επίορκου.

Απαιτούμε:
Να σταματήσει κάθε δίωξη του Στ. Γκουλιώνη
Κατάργηση του Ν.4057/2012 και του Ν.4093/2012

Σπόροι Ντίλινγκερ



http://antigoldgreece.files.wordpress.com/2013/05/14mai2-1024x768.jpg
 η  φωτογραφία από http://antigoldgreece.wordpress.com/2013/05/17/anastrofi-poreia/



Μια νέα πρόταση νόμου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρεί παράνομη την "καλλιέργεια, αναπαραγωγή ή την εμπορία" σπόρων κηπευτικών που δεν έχουν "αξιολογηθεί, εγκριθεί και γίνει αποδεκτοί" από μια νέα ευρωπαϊκή γραφειοκρατία το λεγόμενο "Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών". Το σχέδιο νόμου με την ονομασία  “Plant Reproductive Material Law”, επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποφασίζει αυτή για όλα σχεδόν τα φυτά και τους σπόρους. Αν ένας "ερασιτέχνης" αγρότης, του Σαββατοκύριακου, καλλιεργεί στον κήπο του φυτά από σπόρους που δεν έχουν εγκριθεί, σύμφωνα με το νόμο αυτό, τότε θα μπορεί να καταδικαστεί ως εγκληματίας. Ο νόμος αυτός, διαμαρτύρεται ο  Ben Gabel του “Real Seed Catalogue”,στοχεύει στο να βγάλει από τη μέση τους παραγωγούς των τοπικών ποικιλιών, τους βιοκαλλιεργητές και τους αγρότες που δραστηριοποιούνται σε μικρή κλίμακα. "Όπως μπορούμε να υποπτευθούμε - δήλωσε ο Mike Adams του  Natural News - η κίνηση αυτή είναι η ”τελική λύση” της Monsanto, της DuPont και των άλλων πολυεθνικών που πουλάνε σπόρους, οι οποίες εδώ και χρόνια έχουν βάλει στόχο, να κυριαρχήσουν πλήρως σε όλους τους σπόρους  και φυτά του πλανήτη. "

Ποινικοποιώντας τους μικρούς καλλιεργητές κηπευτικών, σαν εν δυνάμει εγκληματίες - προσθέτει ο Adams  "η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα μπορεί επιτέλους να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της τροφικής αλυσίδας στα χέρια τεράστιων εταιρειών όπως η Monsanto" .Το πρόβλημα,όμως, όπως το αποσαφηνίζει ο Gabe είναι ότι: ""Οι μικροί αγρότες έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες από αυτές των πολυεθνικών - για παράδειγμα, καλλιεργούν χωρίς να χρησιμοποιούν μηχανές και δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν χημικά σπρέι". Επομένως, "δεν υπάρχει τρόπος να καταγραφούν οι  ποικιλίες που ταιριάζουν σε ένα μικρό χωράφι,επειδή δεν πληρούν τα αυστηρά κριτήρια του  "Οργανισμού Φυτικών Ποικιλιών ",ο οποίος  ασχολείται μόνο με την έγκριση των τύπων σπόρων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανικοί αγρότες ". Πρακτικά, από τώρα και στο εξής, όλα τα φυτά, οι σπόροι, τα λαχανικά και οι καλλιεργητές θα πρέπει να καταγραφούν. "Οι κυβερνήσεις δείχνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να καταγράψουν τους πάντες και τα πάντα", λέει ο Adams.Πόσο μάλλον που "οι μικροκαλλιεργητές θα πρέπει να πληρώνουν και ένα ειδικό φόρο στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία για να καταγράψουν τους σπόρους." Την επεξεργασία των αιτημάτων,τις τυπικές εξετάσεις, τις τεχνικές αναλύσεις, τους ελέγχους, την ονομασιών των ποικιλιών, τα έξοδα για όλα αυτά, θα τα φορτώνονται οι μικροπαραγωγοί, έτσι που να αποτρέπονται ακόμα περισσότερο να καλλιεργούν τη γη.

"Ακόμα και αν αυτός ο νόμος αρχικά θα αφορά μόνο στους μεγαλοαγρότες - λέει ο Adams – δημιουργείται ένα προηγούμενο που ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα,θα ζητήσουν, και από τους μικρούς γεωργούς να συμμορφωθούν με τους ίδιους τρελούς κανόνες."Μια-παρανοϊκή κυβέρνησης τεχνοκρατών. "Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατίας ", λέει ο Ben Gabel. "Αυτό που γίνεται είναι ότι δημιουργείται  μια νέα σειρά υπαλλήλων της ΕΕ, που πληρώνονται για να μετακινούν βουνά από χαρτιά κάθε μέρα, ενώ ο  ίδιος ο νόμος σκοτώνει την καλλιέργεια με σπόρους που παράγουν οι  ίδιοι οι αγρότες στις μικρές καλλιέργειες τους και έρχεται κόντρα στο δικαίωμα τους να καλλιεργούν ό, τι θέλουν. " Επίσης, προσθέτει ο Gabel, είναι πολύ ανησυχητικό το ότι παραχωρείται το δικαίωμα αδειοδότησης για όλα τα είδη φυτών κάθε είδους, για πάντα - όχι μόνο για τα κηπευτικά, αλλά και για πρασινάδες, βρύα, λουλούδια, τα πάντα - χωρίς να υποβάλλονται οι αυστηροί αυτοί περιορισμοί στην κρίση του Συμβουλίου.

Και όπως πάντα, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: "Το πρόβλημα του νόμου βρίσκεται στον υπότιτλο, όπου αναφέρονται πολλά περί διατήρησης της βιοποικιλότητας και απλοποίηση της νομοθεσίας", λες και ο νέος αυτός μηχανισμός θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, "στα άρθρα, όμως, του νόμου περιλαμβάνονται τα ακριβώς αντίθετα", προειδοποιεί ο Adams. Ένα παράδειγμα είναι ότι στο σημείο που αναφέρεται με ποιο τρόπο "απλοποιούνται" οι διαδικασίες για τις ερασιτεχνικές ποικιλίες, δεν γίνεται καμία αναφορά στην λεπτομερειακή ταξινόμηση που έχει ήδη κάνει η  Defra, το Βρετανικό Υπουργείο Γεωργίας το οποίο δεσμεύτηκε να διατηρήσει τις ερασιτεχνικές ποικιλίες. Στην πραξη, λέει ο Adams, με τη νέα νομοθεσία,οι περισσότεροι από τους παραδοσιακούς σπόρους θα βγουν εκτός νόμου. "Αυτό σημαίνει ότι η συνήθεια να φυλάει ο αγρότης τους σπόρους μιας συγκομιδής για την επόμενη σπορά – ο ακρογωνιαίος λίθος της  αειφόρου διαβίωσης - θα θεωρείται εγκληματική πράξη." Επιπλέον, λέει ο Gabel, ο νόμος αυτός "καταργεί  τελείως την όποια ανάπτυξη μικρών μποστανιών στον κήπο κατοικιών σε όλη την Ευρωπαϊκή Κοινότητα", ώστε να επωφελούνται τα μονοπώλια που πουλάνε σπόρους.

Και τι κάνουν οι κυβερνήσεις; Ο Adams επιμένει: " Χρόνο με το χρόνο παίρνουν υπό τον έλεγχο τους, και ένα διαφορετικό τομέα, μέχρι να μην υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο ελευθερίας", σε σημείο " που να ζουν οι πληθυσμοί σε ένα καθεστώς δουλείας, μιας παγκόσμιας δικτατορίας ". Ο εφιάλτης φαίνεται πως γίνεται πραγματικότητα ", λέει ο Mike Adams. " Στο εξής,οποιος θέλει να παράγει τη τροφή του, θα θεωρείται εγκληματίας." Αυτό, καταλήγει ο Adams, σημαίνει απόλυτη κυριαρχία στην τροφική αλυσίδα. "Όλες οι κυβερνήσεις επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο στις ζωές των πολιτών τους." Έτσι, σήμερα, "συνωμοτούν με τις πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Monsanto," και είναι αποφασισμένες να απαλλοτριώσουν  την πιο στοιχειώδη ελευθερία, δηλαδή, το δικαίωμα να παράγει ο καθένας την τροφή του. "Δεν θέλουν με κανένα τρόπο να υπάρχουν άνθρωποι που να καλλιεργούν οι ίδιοι τη τροφή τους."


 [--->]


Τι λέει ο  Ben Gabel  για το σχέδιο νόμου,οι απόψεις του οποίου είναι και η ουσία του άρθρου :

You cannot just read the first 5 pages or so that are an ‘executive summary’, and think you know what this law is about. The executive summary is NOT what will become the law. [...]

The problem with this law has always been that the Summary says lots of nice fluffy things about preserving biodiversity, simplifying legislation, making things easier etc etc – things we all would love – but the Articles of the law don’t really have the promised effects. And the Summary is not what becomes the law.

So, be warned. By all means, read it yourself. But you have to pretty much ignore the Summary as that is not the Law, and does not reflect what is in the Law. The actual meat of it starts around about Page 25. Some of the more important articles are 2, 3, 14, and 36 but you do need to read all the rest as well to see how they fit together.

Βλέπε επίσης: 

The European Coordination Via Campesina :

http://www.eurovia.org/spip.php?article766&lang=fr

"The European Commission adopted a proposal on Seed Regulations on the 6 May.This proposal is now in the hands of the European Parliament and the Council.

The European Coordination Via Campesina (ECVC) denounces this incredible gift to patents and property rights of the agribusiness industry. This proposal represents a violent assault on farmers’ and gardeners’ rights. Bureaucratic control is being reinforced, and the only outcome will be to definitively kill biodiversity.
 This result is therefore the opposite of the reasons put forward by the Commission to reform the existing legislation, namely a need for administrative simplification and protection of biodiversity." 




 http://www.realseeds.co.uk/seedlaw.html

 http://open-seeds.org/bad-seed-law/

 http://www.naturalnews.com/040214_seeds_European_Commission_registration.html

Αφορισμοί

Η χειρότερη γκάφα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος είναι να φάει την δική του μπλόφα.


                  Αμβρόσιος Μπηρς ( 1842–1914 , Αμερικανός συγγραφέας)


[---->] 

Η ηγεσία πρόδωσε τη βάση




Κατώτερη των προσδοκιών των εκπαι­δευτικών (και γενικότερα της κοινω­νίας) αποδείχτηκε η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης με την εισήγηση της περί αναστολής της απεργίας κατά τη διάρ­κεια των πανελλαδικών. Για να αναδειχτεί γι' ακόμη μία φορά, δυστυχώς για πολλούς που εμπλέκονται και υποστηρίζουν το συνδικα­λιστικό κίνημα, ότι είναι τεράστιο το χάσμα μεταξύ της βάσης αυτού του κινήματος και της ηγεσίας του. Το αντισυνταγματικό μέτρο της επίταξης, τελικά λειτούργησε καταλυτικά για το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών, προκαλώντας όμως θυμό και οργή στις τοπικές ενώσεις τους, που επέδειξαν πρωτοφανή συμμετοχή στις γενικές συνελεύ­σεις τους.


Οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ που πρόσκεινται πολιτικά σε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. ρώτησαν ουσιαστικά τους καθηγητές (στο δεύτερο σκέλος της ψη­φοφορίας) εάν συντρέχουν εκείνες οι προϋπο­θέσεις, μετά την επίταξη, για να προχωρήσουν σε μαζική απεργία η οποία θα ακύρωνε την επίταξη. Και το αμήχανο (;), δειλό (;), υπο­κριτικό (;), ανεύθυνο (;) αποτέλεσμα ήταν το εξής: Οι ι8 είπαν ναι, ότι είναι έτοιμοι δηλα­δή παρά την επίταξη και παρά τις απειλές να «σπάσουν» την επίταξη, 9 τάχθηκαν κατά και 57 (0 ψήφισαν λευκό στέλνοντας την αγωνιστι­κότητα, που έως τότε έδειχναν, στον ύπνο του δικαίου. Ψηφοφορία-φιάσκο μια και τα λευκά προσμετρούνται στο «κατά» της συνέχισης της απεργίας! Κρίμα για τους καθηγητές της βά­σης, που έδειξαν μια μαχητικότητα την οποία είχαν «ξεχάσει» τις τελευταίες δεκαετίες.


Πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι και η βάση έδειξε κάποια ανακούφιση έστω και αν δεν το ομολογεί, διότι απαλλάχτηκε από τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης. Διότι ήσαν αρκετοί και απ' αυτούς ακόμη που ψήφισαν υπέρ της απεργίας που θεωρούσαν εαυτούς πρόβατα επί σφαγήν. Και είχαν βέβαια τους λόγους τους. Πρώτον, απογοητεύτηκαν από τη μη στήριξη του αγώνα τους εκ μέρους των Ι"ΣΕ-Ε-ΑΔΕΔΥ. Δεύτερον, δεν πήραν την πολιτική δέσμευση του Αρβανιτόπουλου για συνέχιση του διαλόγου για τη νέα εξεταστική περίοδο. Και τρίτον, διαπίστωσαν ότι για τη συνέχιση του αγώνα τους χρειαζόταν απόλυτη (ιοο%) συμμετοχή στην απεργία, γεγονός που θα πα­ρέσυρε και την υπόλοιπη κοινωνία να τους συ­μπαρασταθεί στην άμεση αντιπαράθεση τους με την κυβέρνηση.


Ο φόβος και η τρομοκρατία που χρησιμο­ποίησε η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τα πολι­τικά παιχνίδια της ανώτατης συνδικαλιστικής ηγεσίας, κατάφεραν να πλήξουν και τα τελευ­ταία απομεινάρια του συνδικαλισμού. Τίποτε πλέον δεν θα είναι ίδιο στο μέλλον.


το  editorial του σημερινού φύλλου (16/5/2013) της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ



Η “αρπαγή” γης εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη με την είσοδο στη γεωργία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων



Το Δικαίωμα στη γη δεν είναι πια ένα ζήτημα που αφορά μόνο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, αφού οι κρατικές ενισχύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση βοηθούν τις  εταιρείες να ιδιοποιούνται τεράστιες εκτάσεις γης.

John Vidal guardian.co.uk, 17 Απριλίου 2013

http://www.guardian.co.uk/global-development/2013/apr/17/land-grabs-europe-big-business-farming

Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα, στην Ευρώπη τεράστιες εκτάσεις γης καταλήγουν σε μεγάλες εταιρείες, σε  κερδοσκόπους, σε πλούσιους ξένους αγοραστές και συνταξιοδοτικά ταμεία όπως ακριβώς και στις αναπτυσσόμενες χώρες,.

Κινέζικες εταιρείες, κρατικά κεφάλαια από τη Μέση Ανατολή, hedge funds, ρώσοι ολιγάρχες και μεγάλες επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα έχουν εντείνει την τελευταία δεκαετία τις προσπάθειες τους για αγορά γης, σε μια διαδικασία που,όπως αναφέρεται στη μελέτη, είναι πλέον εντελώς ασύμφορο στους απλούς ανθρώπους να ζήσουν σαν γεωργοί και έτσι  γεωργική παραγωγή και  ιδιοκτησία αγροτικής γης συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων.

Σύμφωνα με μία έρευνα του  Transnacional Institute (TNI) for European Coordination, της Via Campesina και άλλων http://www.eurovia.org/IMG/pdf/Land_in_Europe.pdf, τα μισά  γεωργικά εδάφη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανήκουν σήμερα στο 3% των μεγάλων εταιρειών, με  πάνω από 100 εκτάρια.

Σε ορισμένες χώρες της ΕΕ, η ιδιοκτησία της γης είναι τόσο άνιση όσο στη Βραζιλία, την Κολομβία και τις Φιλιππίνες.

Ενώ οι μικροκαλλιεργητές εγκαταλείπουν τη γη τους εδώ και δεκαετίες, οι κερδοσκόποι και οι παραγωγοί των αγροτικών επιχειρήσεων ιδιοποιούνται τεράστιες εκτάσεις γης, σύμφωνα με αυτή την πολυσέλιδη μελέτη.

Αυτό το βλέπουμε να γίνεται ευρύτατα στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπως υποστηρίζουν οι 25 συγγραφείς της μελέτης,από 11 χώρες.

Στην Ουκρανία, 10 γίγαντες της βιομηχανίας μεταποίησης αγροτικών προϊόντων ελέγχουν σήμερα περίπου 2,8 εκατομμύρια εκτάρια.

Ένας ολιγάρχης, από μόνος του, κατέχει πάνω από 500.000 εκτάρια. Κινεζικές εταιρείες έχουν εξαπλωθεί παντού στη Βουλγαρία και εταιρείες από τη Μέση Ανατολή είναι  σήμερα μεγαλοπαραγωγοί στη Ρουμανία.

Επιταχύνεται η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας της γης. Στη Γερμανία, 1,2 εκατομμύρια γεωργικές εκμεταλλεύσεις το 1966-67 έγιναν 299.100  το 2010. Από αυτές, οι κάτω από 2 εκτάρια μειώθηκαν από 123.670 εκτάρια το 1990, σε μόλις 20.110 το 2007.

Στην Ιταλία, 33000 γεωργικές επιχειρήσεις κατέχουν σήμερα 11 εκατομμύρια εκτάρια, ενώ στη Γαλλία περισσότερα από 60.000 εκτάρια γεωργικής γης χάνονται κάθε χρόνο για να γίνουν δρόμοι, υπεραγορές και την επέκταση των πόλεων.

Στην Ανδαλουσία, στην Ισπανία, ο αριθμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων μειώθηκε πάνω από τα δύο τρίτα και ήταν λιγότερο από 1 εκατομμύρια το 2007. Το 2010, το 2% των γαιοκτημόνων κατείχαν τα μισά εδάφη.

Η έρευνα δεν έγινε στην Αγγλία, η οποία εμφανίζει  από τα μεγαλύτερα ποσοστά συγκέντρωσης της γης στον κόσμο, με το 70% του συνόλου της γης, σύμφωνα με τους ερευνητές να το κατέχει μόνο το 1% του πληθυσμού.

“Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου τάση συγκέντρωσης της γης στα χέρια λίγων και αντανακλά μια τρομακτική αύξηση της αρπαγής της γης. Αυτό επιδείνωσε την υφιστάμενη κατάσταση όπου πολλοί νέοι άνθρωποι,που θα ήθελαν να παραμείνουν στις καλλιέργειες τους ή να ξεκινήσουν να εργάζονται στη γεωργία, δε καταφέρνουν να τις διατηρήσουν ή να έχουν πρόσβαση στη γη”,δήλωσε ο καθηγητής Δρ Jan Douwe van der Ploeg του Πανεπιστημίου του Wageningen, και μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Οι συντάκτες της μελέτης υποστηρίζουν ότι αυτή η αρπαγή της γης προωθήθηκε από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), που κάθε χρόνο μοιράζει το ένα τρίτο του συνόλου των επιδοτήσεων της ΕΕ, αλλά τα κονδύλια αυτά καταλήγουν στις μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις.

“Στην Ιταλία, το 2011,
το 18% του συνόλου των επιδοτήσεων της ΚΑΠ κατέληξαν στο 0,29% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και στο 0,0001 από αυτές, δηλαδή 150 αγροτικές εταιρείες το 6% των  αγροτικών επιδοτήσεων.

Στην Ισπανία, το 75% του συνόλου των επιδοτήσεων πήγε στο 16% των μεγάλων παραγωγών. Στην Ουγγαρία, το 2009, το 8 .6% του συνόλου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων πήρε το 72% των επιδοτήσεων”, λέει ο Van der Ploeg.

"Σήμερα,τα τρία πιο πιεστικά ζητήματα στην Ευρώπη είναι η συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων, η αρπαγή της  γης και η αδυναμία των νέων ανθρώπων να κρατηθούν στη γη τους ή να έχουν πρόσβαση στη γη και στην αειφόρο γεωργία, ένα τρίγωνο ζητημάτων αλληλένδετων και πολύ σχετικών με όσα  παρατηρούνται σήμερα στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία".

Η μελέτη αναφέρει ότι, όπως σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες,έτσι  και στην Ευρώπη υπάρχει μια έντονη αντίθεση στην αρπαγή της γης.

Υπάρχουν αναφορές για κοινότητες που προχωρούν σε καταλήψεις γης. Στην Ανδαλουσία, ακτήμονες αγρότες καταλαμβάνουν και καλλιεργούν τη γη συλλογικά.

Στη Βιέννη, νέοι καλλιεργούν τη γη σε εύφορα εδάφη της πόλης.


“Τη γη πρέπει να την δούμε και πάλι σαν κοινό αγαθό.Πρέπει να μειώσουμε την εμπορευματοποίηση της και να προωθήσουμε τη συλλογική διαχείριση αυτού του κοινού αγαθού από το οποίο εξαρτιόμαστε όλοι, δήλωσε ο Jeanne Verlinden  του Ευρωπαϊκού Συντονιστικού της Via Campesina. Θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στη χρήση της γης στους μικρούς αγρότες και στη γεωργία παραγωγής τροφίμων, αντί να την παραδίνουμε σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.



The Greek government denies secondary education teachers the right to strike

By Panagiotis Sotiris [1]


In the past three years Greek society has gone through a series of extremely aggressive austerity measures, under the terms dictated by the EU-IMF-ECB Troika that have led to a severe deterioration of living conditions. It has also been experiencing a constant erosion of democratic rights and basic civil liberties. Part of it is the attempt by the Greek government to practically abolish the right to strike in many sectors. Government representatives have repeatedly insisted that it is time to get rid of the “anomic” forms of protest and struggle that have been the main legacy of post-1974 radicalism.
The latest such example is the decision of A. Samaras, the Greek Prime Minister, to issue “civil mobilization” orders for all secondary education teachers, because OLME, the Secondary Education Teachers Confederation, has announced that it proposes to its member unions to stage a strike during the University Entry Exams beginning May 17. The order issued by the Prime Minister includes references to a potential “important disruption of the social and economic life of the country” and to “grave dangers for public order and the health of candidates taking the university entry exams”, and was issued as a preemptive measure before the strike is even decided by the local secondary education unions on Tuesday May 14.

“Civil Mobilization” is an authoritarian special legislation which gives government authorities the right to commandeer services, vehicles and equipment in order to deal with national emergencies, such as wars or natural disasters. Any person receiving a “civil mobilization” order has to immediately comply, or face prison and losing his work. However, Greek governments have used it in recent years as a means to deal with militant strikes. Recently, “civil mobilization” orders have been issued for public transport workers and mariners. It is important to note that a “civil mobilization” order, unless revoked, also prohibits any future strike action.
Unions and many legal experts have called this practice unconstitutional and in sharp violation of national and international laws and regulations safeguarding the right to strike. It is interesting to note that one of these experts is no other than the current Minister of Justice in the Samaras Government, Antonis Roupakiotis, a former president of the Athens Bar Association, who as recently as 2006 voiced his expert opinion that the use of “civil mobilization” orders in response to strikes goes against the Greek constitution that explicitly forbids any form of compulsory offering of services with the exception of states of emergency such as wars and natural disasters, and also violates more recent legislation that attempt to define “states of emergency” in ways that obviously make it non-applicable to a labour strike.
Secondary education teachers have decided to stage their strike in protest at recent legislation, which was issued in compliance with demands by the EU-IMF-ECB Troika to reduce public sector expenses and personnel. It includes the prospect of mass lay-offs of thousands of substitute teachers, the ability of the Ministry to transfer teachers to a different area of Greece each year and an increase in teachers’ workload, measures that seem like another step towards a further undermining of public education. Teachers in Greece have already suffered heavy wage reductions of up to 30% and the school system has suffered budget cuts and school mergers and closures as a result of the austerity measures. 
The government, with the help of corporate media, has tried to demonize teachers, presenting them as lazy, selfish and insensitive to the anxiety of their students before the exams. This is very cynical, if we take into consideration that the main reasons of anxiety of youths in Greece today, who are facing a 60% youth unemployment rate, are exactly the policies of the Greek government and the Troika that have imposed a “death spiral” of austerity, recession and unemployment. In the sense, the Secondary Education teachers’ strike is fully justified; it is a struggle defending public education, against the violence of neo-liberal cuts.
Hopefully, there has been a wave of protest and solidarity to striking teachers. OLME is calling for a big rally on Monday 13 May to protest to “civil mobilization” order, and the confederation of parents’ associations and many unions have announced that they will take part in these protests. 
It is obvious that current struggles in Greece are not simple protests against austerity. They are struggles for democracy and resistance to the imposition of a neo-liberal authoritarian “state of emergency.” Greek teachers need all the solidarity they can get. 
[1] Panagiotis Sotiris is an adjunct lecturer in the Department of Sociology of the University of the Aegean