Σκέψεις

 

Θα πω κάτι προκλητικό και ας μου συγχωρεθεί. Το στρατιωτικό επίπεδο, όπως ήξερε ο Κλαούζεβιτς, αλλά και ο Λένιν και ο Μάο, έχει μια αυτονομία σχετική από το πολιτικό επίπεδο. Αυτά τα έχει γράψει στην Θεωρία του Πολέμου και ο Παναγιώτης Κονδύλης ,άσχετο που κάποιοι που όμνυαν σε αυτόν έχουν γίνει πλέον θεραπαινίδες της Ουάσιγκτον.

Αν υποθέταμε λοιπόν ότι η Ρωσία για να ανακόψει την νατοποίηση της Ουκρανίας και την στρατιωτική επέμβαση της Ουκρανίας στο Ντονμπάς ήθελε και δικαιούτο να κάνει μια στρατιωτική επέμβαση ,δεν θα μπορούσε να σταματήσει στο Ντονμπάς.

Θα έπρεπε να πλήξει το κέντρο επικοινωνιών και τις γραμμές εφοδιασμού του αντιπάλου αν δεν ήθελε να υποστεί μια εκτεταμένη αντεπίθεση από την πλευρά της Ουκρανίας ,και λαμβανομένου υπόψιν και του κινδύνου  στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ. Μερικά πράγματα, εφόσον η πολιτική περνά στο στάδιο του πολέμου, έχουν την δική τους λογική και τον δικό τους χρόνο.

Γι αυτό άλλωστε και καλύτερα να μην χρειάζεται να φτάσει κανείς στον πόλεμο . Παρ όλα αυτά,η επίθεση της Ρωσίας  στο Κίεβο και στις βασικές πόλεις της Ουκρανίας δεν φαίνεται να συνοδεύεται από λουτρά αμάχων, αν και  βέβαια σε έναν καθολικό πόλεμο δεν υφίσταται πραγματικά αυτό που καθιερώθηκε μετά την Γιουγκοσλαβία 99 να λέγεται " χειρουργικό πλήγμα", πάντα την πληρώνουν και  πολλοί άμαχοι.

Συμπερασματικά : όταν θέλει κάποιος να κερδίσει έναν πόλεμο τον διεξάγει πλήρως- χωρίς με αυτό να εννοώ βέβαια τα εγκλήματα πολέμου. 

Ούτε οι Βρετανοί υπερασπίστηκαν την Βρετανία το 39-40 μόνο μέσα στα βρετανικά σύνορα, αλλά τσακίζοντας τις γερμανικές πόλεις, ούτε οι Έλληνες μέσα στον ελληνοϊταλικό μπορούσαν, όπως έλεγε το ΚΚΕ, να σταματήσουν αυτόματα στην γραμμή των συνόρων, ούτε οι Σοβιετικοί σταμάτησαν στην γραμμή των παλιών γερμανοσοβιετικών συνόρων του 1941,όταν πέρασαν στην αντεπίθεση κατά των ναζί. Το " ποιος ποιον" που έλεγε ο Λένιν στον πραγματικό πόλεμο έχει την δική του απόλυτη λογική.

[---->]

Ο "Ελεύθερος Κόσμος"

 

Η μονοφωνική και ολοκληρωτική πληροφόρηση και ο απόλυτος  έλεγχος της πληροφορίας ( "fake news" "fact check" κλπ ) άνθισαν μέσα στην  διεθνή  κρατική διαχείριση  του κόβιντ εμφανίζοντας κάθε αντίθετη άποψη ως 'αντιεπιστημονική, ψεκασμένη, ακροδεξιά, συνωμοσιολογική" κλπ .

Τώρα, και ενώ οι "μάζες" έχουν προετοιμαστεί και εκμάθει  να ακούνε μόνο μια φωνή, αυτήν του κράτους τους,  και να κινούνται, πλην εξαιρέσεων, σαν στρατιωτάκια {ακόμη και κρατικά υποκινούμενες διαδηλώσεις στην Δύση}, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ασκούνε μια τρομακτική προπαγάνδα και στην καθαρή γνώση του τι ακριβώς συμβαίνει  και στην αξιολόγηση  αυτής της γνώσης. 

Το να μάθει κανείς τι γίνεται και στο πεδίο της μάχης και στο πεδίο της διπλωματίας , ακόμη και αν παρακολουθεί τα δυτικά "έγκυρα" ΜΜΕ , όπως προσπαθώ να κάνω,  είναι ένας άθλος που ποτέ δεν πραγματώνεται. 

Γι αυτό άλλωστε και κλείνουν τα ρωσικά ΜΜΕ στην Δύση.   Δεν αμφιβάλλω ότι και στην άλλη πλευρά μπορεί τα πράγματα να μην είναι αισθητά καλύτερα, αξιολογώ όμως την "δική" μας που την έχω μπροστά μου και την παρατηρώ. Πρέπει να διαβάσει κανείς το '1984" του Όργουελ εκεί που γράφει για τις φανταστικές νίκες και τις ήττες της Ωκεανίας και της Αυστρασίας κλπ . Κάτι τέτοιο συμβαίνει στον "Ελεύθερο Κόσμο" όπου ζούμε.

[----->]

Η Ελλάδα της «Δημοκρατίας» κλείνει το Sputnik

 

16:32 03.03.2022 (Ανανεώθηκε: 16:40 03.03.2022)

«Μαύρο» στο Sputnik - Sputnik Ελλάδα, 1920, 03.03.2022

© Sputnik

To newsroom του Sputnik γράφει το τελευταίο του άρθρο και δεν είναι άλλο από ένα πικρό και άδικο αντίο για το «μαύρο» σε ένα site που απασχολούσε δεκάδες εργαζόμενους που έμειναν ξαφνικά χωρίς «φωνή» και δουλειά.

Η Ελλάδα της «Δημοκρατίας», η Ευρώπη των «δικαιωμάτων και της ελευθερίας», έκλεισε το Sputnik. Μεταξύ αυτών και το Sputnik που λειτουργούσε στην Ελλάδα και σε αυτό εργάζονταν δημοσιογράφοι, ρεπόρτερ, διοικητικό προσωπικό και κάθε μέρα με πάθος και πίστη εργάζονταν πολύ σκληρά για την ενημέρωση όλων.

Υπό την απειλή σοβαρότατων κυρώσεων και με αριστοτεχνικά σχεδιασμένες μεθόδους τεχνολογικής και οικονομικής φίμωσης, Ευρώπη και Ελλάδα δεν επιτρέπουν στο Sputnik να συνεχίσει τη λειτουργία του.

Υπό το πρόσχημα διακοπής της «προπαγάνδας», ευρωπαϊκοί θεσμοί και κυβερνήσεις δείχνουν τι πραγματικά θέλουν: Να ελέγχουν αυτοί τι θα μεταδίδεται, ποιες ειδήσεις είναι οι σωστές και ποιες πρέπει να κόβονται, να εξαφανίζονται.

Ταυτίζοντας τους εργαζόμενους με τον χρηματοδότη του εκάστοτε μέσου. Ταυτόχρονα βέβαια κάνουν μια επιλογή, άκρως επικίνδυνη για το μέλλον των λαών της Ευρώπης: Επιλέγουν επιστροφή στον Μεσαίωνα, επιλέγουν έναν νεο-μακαρθισμό, δημιουργώντας επικίνδυνες παρακαταθήκες για το μέλλον του Τύπου. Στην Ελλάδα, παρά την εμπειρία του «μαύρου» στην ΕΡΤ το 2013, οι δημοσιογραφικοί φορείς και ενώσεις σιώπησαν, εξαφανίστηκαν.

Μεμονωμένοι δημοσιογράφοι, πολίτες, ακόμα και κόμματα μίλησαν για το «μαύρο» στο Sputnik, κατακεραύνωσαν την αντιδημοκρατική αυτή απόφαση, μίλησαν για το πλήγμα στην ελευθερία του Τύπου.

Οι Ενώσεις ακόμη συσκέπτονται ή –ακόμη χειρότερα– σιωπούν. Ας είναι, κι όταν έρθει η ώρα ας αναρωτηθούν: Ποιος ήταν τελικά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και πόσο μερίδιο ευθύνης φέρνουν που δεκάδες συνάδελφοί τους βρέθηκαν μέσα σε λίγα 24ωρα χωρίς δουλειά.

Οι εργαζόμενοι του Sputnik Ελλάδα

Η αρχή ενός νέου ψυχρού πολέμου

 

Ο George Kennan - ο θρυλικός διπλωμάτης, ο κατά πολλούς κορυφαίος διπλωμάτης που ανέδειξαν οι Ηνωμένες, που ήταν παρών τη στιγμή της γέννησης του ΝΑΤΟ και που ενέπνευσε το δόγμα Τρούμαν και τη στρατηγική «συγκράτησης» της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (όχι  κανένας άπειρος, δηλαδή, και σίγουρα όχι ρωσόφιλος ), το 1998, μετά την έγκριση από την αμερικανική Γερουσία της εισόδου των τριών πρώτων νέων μελών στο ΝΑΤΟ -Πολωνία, Ουγγαρία και Τσεχία-, δήλωνε στους «New York Times»:

«Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχή ενός νέου ψυχρού πολέμου. Νομίζω ότι οι Ρώσοι θα αντιδράσουν σταδιακά μάλλον αρνητικά και αυτό θα επηρεάσει τις πολιτικές τους. Νομίζω ότι είναι τραγικό λάθος. Δεν υπήρχε λόγος γι' αυτό. Κανείς δεν απειλούσε κανέναν . Αυτή η επέκταση θα κάνει τους Ιδρυτές αυτής της χώρας να στριφογυρίσουν στους τάφους τους. [...]

Αυτό που με ενοχλεί είναι το πόσο επιφανειακή και παραπληροφορημένη ήταν όλη η συζήτηση στη Γερουσία. Με ενόχλησαν ιδιαίτερα οι αναφορές στη Ρωσία ως χώρα που πεθαίνει από την επιθυμία να επιτεθεί στη Δυτική Ευρώπη.

Μα δεν καταλαβαίνετε ότι οι διαφορές μας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ήταν με το σοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς, με τη «Ρωσία»;

Και τώρα γυρνάμε την πλάτη στους ίδιους ανθρώπους που οργάνωσαν τη μεγαλύτερη αναίμακτη επανάσταση στην ιστορία για να καταργήσουν αυτό το καθεστώς;

Για να μην αναφέρουμε ότι η ρωσική δημοκρατία είναι τόσο προηγμένη, όσο αν όχι περισσότερο από αυτή των χωρών που μόλις εντάξαμε στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι μια απόφαση που δείχνει πλήρη έλλειψη κατανόησης της ρωσικής ιστορίας και της σοβιετικής ιστορίας.

Προφανώς θα υπάρξει μια άσχημη αντίδραση από τη Ρωσία και σε εκείνο το σημείο [οι επεκτατιστές του ΝΑΤΟ] θα πουν "Δείτε,εμείς πάντα σας λέγαμε ότι οι Ρώσοι είναι κακοί " - αλλά αυτό είναι απλά λάθος».

- Ο Χένρι Κίσινγκερ (που δεν χρειάζεται συστάσεις- αν δεν γνωρίζετε ποιος είναι, τότε ίσως θα ήταν προτιμότερο να συνεχίσετε να βλέπετε το «The Island of the Famous» αντί να μιλάτε για την ουκρανική σύγκρουση), ήταν αυτός που το 2014, μετά το αντι- Ρωσικό πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από τις αμερικανικές υπηρεσίες στην Ουκρανία, δήλωνε στην «Washington Post»:

«Στην τρέχουσα συγκυρία, ωστόσο, οι Ουκρανοί είναι αυτοί που παραμένουν ο καθοριστικός παράγοντας. Οι Ουκρανοί ανήκουν σε μια χώρα με πολύπλοκη ιστορία, κέντρο συγκρούσεων λόγω της ύπαρξης γλωσσικών και θρησκευτικών φραγμών.

Οποιαδήποτε προσπάθεια της Καθολικής και Ουκρανόφωνης Ουκρανίας να κυριαρχήσει στην Ορθόδοξη και Ρωσόφωνη Ουκρανία θα οδηγήσει αναγκαστικά σε εμφύλιο πόλεμο και στο τέλος της εθνικής ενότητας.

Το να θεωρήσουμε την Ουκρανία ως μέρος της αντιπαράθεσης Ανατολής-Δύσης, και να την πιέσουμε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, θα ισοδυναμεί με θάψιμο για δεκαετίες οποιασδήποτε προοπτικής ενσωμάτωσης της Ρωσίας με τη Δύση -και ιδιαίτερα τη Ρωσία με την Ευρώπη- σε ένα σύστημα διεθνούς συνεργασίας.

Μια σοφή πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ουκρανίας θα έπρεπε να είχε αναζητήσει τρόπους για να προωθήσει την κατανόηση μεταξύ των δύο τμημάτων της χώρας. Η Αμερική θα έπρεπε να είχε ευνοήσει τη συμφιλίωση και όχι, όπως έκανε, την κυριαρχία και την καταπίεση του ενός τμήματος της χώρας στο άλλο».

Η ομίχλη αρχίζει να καθαρίζει

 

του Gilad Atzmon

Νομίζω ότι η ομίχλη αρχίζει να καθαρίζει και τα στοιχεία που οδήγησαν την Ουκρανία σε καταστροφή να αποκαλύπτονται.

Αυτός ο πόλεμος έχει πολλά μέτωπα, πολλαπλά πεδία μαχών, στο έδαφος, στη θάλασσα και στον αέρα, κυβερνοπόλεμο, μηχανές προπαγάνδας και παραπληροφόρησης. Κι όμως, ο Πούτιν έχει ήδη κερδίσει αποφασιστικά μία μάχη. Κατάφερε να πείσει τους πάντες συμπεριλαμβανομένων των πιο πικρών εχθρών του ότι είναι μιλάει σοβαρά !

Τις μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια που οδήγησαν στη ρωσική εισβολή, η Δύση και πρωτίστως η Αμερική και το ΝΑΤΟ ώθησαν τη Ρωσία σε δράση στην Ανατολική Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ συνέχισε να επεκτείνεται προς Ανατολάς.

Η Αμερική ανέπτυξε στρατιωτικές δυνάμεις σε χώρες του πρώην ανατολικών μπλοκ. Μόλις εξελέγη, ο πρόεδρος Ζελένσκι εντάχθηκε στο κόμμα καλώντας το ΝΑΤΟ να κάνει ασκήσεις στην Ουκρανία και εκφράζοντας την επιθυμία να ενταχθεί στην ΕΕ.

Ο Πούτιν και η Ρωσία θεώρησαν αυτές τις ενέργειες απειλές για την εθνική της ασφάλεια και απαιτούν την αντιμετώπισή τους.

Σήμερα, μου φαίνεται ότι η Δύση, το Πεντάγωνο, τα είχε σχεδιάσει όλα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ο Πούτιν, σκέφτηκαν, τελικά θα αντιδράσει στρατιωτικά, θα αναπτύξει τα τεθωρακισμένα του και θα εισβάλει στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς.

Η Ουκρανία θα απαλλαγεί από την πιο προβληματική περιοχή της.

Η Δύση θα καταδικάσει τη Ρωσία και θα επιβάλει κάποιες κυρώσεις. Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν.

Η ειρήνη θα επικρατήσει.

Το Ντονμπάς θα γίνει Ρωσικό και η Ουκρανία θα είναι ελεύθερη να ενταχθεί στην ΕΕ. Το σχέδιο ήταν αρκετά καλό. Λειτούργησε θεωρητικά αλλά το πρόβλημα με τις θεωρίες είναι ότι (συχνά) δεν λειτουργούν στην πράξη.

Τις δύο πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής το Κίεβο βρισκόταν σε κατάσταση ευφορίας. Ο πρόεδρος Ζελένσκι, ηθοποιός στο επάγγελμα, κατάφερε να ενθουσιάσει τον λαό του και τον υπόλοιπο κόσμο με το πατριωτικό του μήνυμα.

Η Δύση γελούσε με τη Ρωσία και τον Στρατό της. Κορόιδευε τον αδέξιο αργό στρατό της. Η Δύση έσπευσε επίσης να ανακοινώσει ότι θα απέχει από οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση. Φυσικά, ο Ζελένσκι το έκανε να φαίνεται σαν οι Ρώσοι στρατιώτες που επέζησαν της μάχης να τρέχουν να σωθούν.

Αλλά τότε  η καταστροφική αλήθεια προσγειώθηκε πάνω στον Μπάιντεν και σια - Ο Πούτιν δεν «ακολούθησε» το σχέδιο. Δεν είχε στόχο να καταλάβει ένα περιορισμένο κομμάτι εδάφους στην Ανατολική Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός κινούνταν προς το Κίεβο προς πολλαπλές κατευθύνσεις.

Ο Πούτιν στην πραγματικότητα στοχεύει σε μια αποφασιστική νίκη. Δεν είναι ευχαριστημένος με την τρέχουσα Παγκόσμια Τάξη.

Περιττό να αναφέρω ότι η διάθεση στο Κίεβο έχει αλλάξει δραματικά.

Το ΝΑΤΟ συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει ούτε μία στρατιωτική δύναμη στη Δύση που να είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει τη ρωσική πολεμική μηχανή, ούτε τώρα ούτε στο εγγύς μέλλον.

Ούτε οι κυρώσεις στη Ρωσία φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα. Μέχρι να γίνει σαφές ότι το Πεντάγωνο, το ΝΑΤΟ και ο Ζελένσκι ήταν εντελώς αποστασιοποιημένοι ως προς στην πρόβλεψη των κινήσεων του εχθρού τους, το Κίεβο ήταν ήδη περικυκλωμένο και οι κάτοικοί του αντιμετωπίζουν ανθρωπιστική κρίση.

Είναι πολύ πιθανό ο Πούτιν να είναι απομονωμένος και ένας ναρκισσιστής με προσόντα όπως αποκάλυψε χθες η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών.

Αλλά εξακολουθεί να είναι, μακράν, ο πιο σοφιστικέ παίκτης επί του εδάφους.

Αυτοί που είναι πραγματικά αποστασιοποιημένοι αρκετά και σπρώχνουν την Ουκρανία σε μια τραγική καταστροφή είναι αναμφίβολα οι Μπάιντεν, ο Τζόνσον, ο Ζελένσκι και η ηγεσία του ΝΑΤΟ.

Η Ουκρανία είναι πλέον μόνη της και αντιμετωπίζει μια καταστροφή. Οι ευρωπαϊκές χώρες υπόσχονται να στείλουν αντιαρματικά και αντιαεροπορικά Αλλά ας το παραδεχτούμε. Υπάρχουν 60 χλμ νηοπομπές ρωσικών τανκς που κατευθύνονται προς το Κίεβο. Τις γερμανικές, ισπανικές και γαλλικές φάλαγγες ακόμα να τις δούμε...

[----->]