Μια ακόμα νύχτα βομβαρδισμών τους οποίους οι κάτοικοι της
Δαμασκού και άλλων περιοχών της Συρίας τους υφίστανται συχνά, εδώ και χρόνια.
Και τις νυχτερινές αυτές επιδρομές τις πληρώνουν με τη ζωή τους. Το Ισραήλ δεν ανέλαβε την ευθύνη, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την πατρότητα της σφοδρής
αεροπορικής επιδρομής που τη Δευτέρα το βράδυ επικεντρώθηκε σε «στόχους» νότια
της συριακής πρωτεύουσας και κοντά στην πόλη Daraa.
Τα επίσημα συριακά μέσα
ενημέρωσης μιλούν για μια νέα ισραηλινή επίθεση, προσθέτοντας ότι η
αντιαεροπορική άμυνα κατέστρεψε τους περισσότερους από τους πυραύλους που εκτόξευσαν
τα ισραηλινά βομβαρδιστικά. Και αυτή η επίθεση όπως και οι προηγούμενες προκάλεσε
θύματα, αλλά ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν έγινε γνωστός. Το κρατικό
πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας SANA, ανέφερε
ότι δύο πολίτες σκοτώθηκαν – μεταξύ των οποίων μια γυναίκα - και επτά
τραυματίστηκαν. Ενώ για το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με
έδρα του το Λονδίνο που συνδέεται με την αντιπολίτευση, οι νεκροί είναι 11, μεταξύ
των οποίων και επτά φιλοϊρανοί ξένοι μαχητές.
Η θέση του Ισραήλ είναι γνωστή. Για τον πρωθυπουργό Νετανιάχου
οι επιδρομές έχουν προληπτικό χαρακτήρα και αποσκοπούν στο να εμποδίσουν το
Ιράν και τους συμμάχους του να δημιουργήσουν βάσεις στη Συρία από τις οποίες θα
ξεκινήσουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ. «
«Ενεργητική άμυνα», χαρακτηρίζει τις αεροπορικές επιδρομές το Ισραήλ, αλλά η Συρία,
απασχολημένη στον αγώνα της κατά των ένοπλων οργανώσεων ισλαμιστών και
τζιχαντιστών ,δεν είναι σε θέση να αντιδράσει.
Η στρατιωτική ανωτερότητα του
Ισραήλ, ειδικά στον αέρα, την οποία η κυβέρνηση Τραμπ εγγυήθηκε ξανά τις
τελευταίες ημέρες, είναι απόλυτη και η Συρία δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.
Οι Ρώσοι, σύμμαχοι της Δαμασκού, διατηρούν ανενεργού τους S-300 που έχουν
αναπτύξει στη Συρία, που θα μπορούσαν να αποκρούσουν τις επιθέσεις.
Το modus
vivendi για τη συριακή κρίση μεταξύ Βλαντιμίρ Πούτιν και Μπενιαμίν Νετανιάχου προβλέπει
ότι η Μόσχα αποδέχεται το δικαίωμα αυτοάμυνας, του Ισραήλ να βομβαρδίζει δηλαδή
ανενόχλητα τις ιρανικές θέσεις και τις σιιτικές πολιτοφυλακές στη Συρία.
Είναι κοινό μυστικό ότι το Κρεμλίνο θα ήθελε να δει την απόσυρση των δυνάμεων της
Τεχεράνης από τη Συρία. Όπως είναι και γνωστό ότι η Ρωσία ζητά από τον Μπασάρ
Άσαντ να κάνει παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αναφορικά με τον μελλοντικό συνταγματικό χάρτη τις οποίες
όμως ο πρόεδρος της Συρίας δεν είναι έτοιμος να κάνει.
Αυτό που ανησυχεί κυρίως τη Δαμασκό, ωστόσο, είναι το σχέδιο
των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στο
ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα αλλά περιλαμβάνει, για παράδειγμα και την
πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Εμιράτων και πολιτικές που
αποσκοπούν στην πτώση του Άσαντ και τον τερματισμό της συμμαχίας μεταξύ Συρίας,
Ιράν και του λιβανικού κινήματος της Χεζμπολάχ. Στις 17 Ιουνίου, η Ουάσιγκτον
επέβαλε αυστηρές κυρώσεις εναντίον της Συρίας που κάνει αγώνα προκειμένου να αντιμετωπίσει
την πανδημία και βρίσκεται μπροστά σε μια σοβαρή οικονομική κρίση.
Σύμφωνα με
το κουρδικό πρακτορείο, Basnews οι Αμερικανοί
εργάζονται τώρα για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας ή της πλήρους αυτονομίας από
τη Δαμασκό της περιοχής Jazira, στη Rojava. Σύμφωνα με το πρακτορείο, οι ΗΠΑ
συζητούν με τοπικές αραβικές φατρίες και εκπροσώπους των κουρδικών κομμάτων για
μια λύση που θα προβλέπει η κάθε εθνοτική συνιστώσα να διαχειρίζεται τη δική της
περιοχή, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της
Σαουδικής Αραβίας.
Για να πετύχει το στόχο, προσθέτει το Basnews, η
Ουάσινγκτον θέλει να συγκεντρώσει τις διάφορες κουρδικές πολιτικές και στρατιωτικές
οργανώσεις που όμως δεν συμφωνούν για τα βήματα που πρέπει να γίνουν και τις
σχέσεις με τη Δαμασκό, κάτω από μια ενιαία ομπρέλα, υπό τις ΗΠΑ και διάφορους
περιφερειακούς χορηγούς. Εάν αυτό αληθεύει, τότε μιλάμε για τον διαμελισμό της
συριακής επικράτειας, το βορειοανατολικό κομμάτι της Συρίας υπό κουρδικό
έλεγχο, την περιοχή του Idlib υπό τον έλεγχο τζιχαντιστών και Τουρκίας και την υπόλοιπη
χώρας (λίγο πολύ) υπό τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης.
