Το ψέμα τους πάει σύννεφο :Αποκάλυψη: Από τον Αύγουστο προσυμφωνημένη η μείωση στο αφορολόγητο



Του Γιώργου Παλαιτσάκη
Αποκάλυψη: Έχουν ήδη αποδεχθεί τη μείωση του αφορολογήτου μισθωτών και συνταξιούχων με το Μνημόνιο που υπέγραψαν από τον Αύγουστο του 2015!

Προσυμφωνημένη μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών εδώ και πολλούς μήνες είναι η περικοπή του αφορολογήτου ορίου των μισθωτών και των συνταξιούχων, σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτουν σήμερα τα dikaiologitika.gr. Η ελληνική πλευρά έχει αποδεχθεί ήδη από το καλοκαίρι του 2015 να επιβάλλει το μέτρο αυτό, το οποίο τής ζήτησαν οι Θεσμοί στο πλαίσιο των σκληρών διαπραγματεύσεων για την υπογραφή του Μνημονίου ΙΙΙ! Ανάμεσα σε ένα πλήθος επαχθών δημοσιονομικών μέτρων που δεσμεύθηκε να προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση με το κείμενο του νέου Μνημονίου, το οποίο υπεγράφη τον Αύγουστο του 2015, περιελήφθη και η μείωση του αφορολογήτου των μισθωτών και των συνταξιούχων, χωρίς όμως αυτό να γίνει αντιληπτό από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ούτε καν από πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές που ψήφισαν τότε το Μνημόνιο, καθώς κρύφτηκε πίσω από μια κατάλληλα «επιμελημένη» διατύπωση. Οι συντάκτες του κειμένου του Μνημονίου ΙΙΙ φρόντισαν να μην είναι φανερή η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για την επιβολή αυτού του άδικου μέτρου, κρύβοντάς την πίσω από την ακόλουθη φράση: «Τhe Government will simplify the personal income tax credit schedule;», η οποία μεταφράστηκε επί λέξει στα ελληνικά ως εξής: «Η κυβέρνηση … θα απλοποιήσει το χρονοδιάγραμμα σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος»! Στο αγγλικό κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ η φράση αυτή βρίσκεται στη σελίδα 8 και έχει ενταχθεί στον κατάλογο των «μεταρρυθμίσεων» που δεσμεύεται («commits») να προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση. Στο ελληνικό κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ, το οποίο, ως γνωστόν, περιελήφθη ολόκληρο στο ευρύτερο κείμενο του ν. 4336/2015 που ψηφίστηκε από την Βουλή στα μέσα Αυγούστου 2015, η αντίστοιχη φράση έχει αποτυπωθεί στη σελίδα 1017 του αντίστοιχου Φύλλου της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Ουσιαστικά, όπως προκύπτει από τα σχετικά αποσπάσματα του αγγλικού και του ελληνικού κειμένου, οι συντάκτες του Μνημονίου φρόντισαν ώστε το μέτρο της … «απλοποίησης» του …. χρονοδιαγράμματος «σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος» να περιληφθεί στον κατάλογο των δημοσιονομικών «μεταρρυθμίσεων» που η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε να υλοποιήσει και θα έπρεπε ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο να είχε νομοθετήσει! Έτσι, η απόφαση των εκπροσώπων των δανειστών να ζητήσουν από την ελληνική πλευρά την μείωση του αφορολογήτου ορίου των μισθωτών και των συνταξιούχων δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως μία καινούργια παράλογη απαίτηση των δανειστών που αιφνιδίασε την ελληνική πλευρά, αλλά ως μια … υπενθύμιση των δανειστών προς την κυβέρνηση ότι δεσμεύτηκε να «ψαλιδίσει» το αφορολόγητο αυτό, με το κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ, που υπέγραψε τον Αύγουστο του 2015! Για να γίνει και σε μας αντιληπτή η αποκρυπτογράφηση της φράσης «απλοποίηση του χρονοδιαγράμματος σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος» και να καταλάβουμε τη σημασία της χρειάστηκε να φθάσουμε στην τωρινή φάση των διαβουλεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των δανειστών. Οι τελευταίοι έθεσαν ήδη από την προηγούμενη επίσκεψή τους στην Αθήνα το ζήτημα της μείωσης του αφορολογήτου των μισθωτών και των συνταξιούχων, επικαλούμενοι τη συγκεκριμένη φράση! Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές ήδη από τις επαφές που είχαν με την ελληνική κυβέρνηση το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2015 «υπενθύμισαν» στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ότι έχει δεσμευτεί, από τη συμφωνία του Αυγούστου 2015 για το Μνημόνιο ΙΙΙ, να … «απλοποιήσει το χρονοδιάγραμμα σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος», δηλαδή να τροποποιήσει τη νομοθεσία για την έκπτωση (πίστωση) φόρου των 2.100 ευρώ στην κλίμακα φορολόγησης των μισθών και των συντάξεων, ώστε η έκπτωση αυτή: - να περιοριστεί στο επίπεδο των 1.500-1.700 ευρώ - να μην είναι πλήρης όταν το ετήσιο εισόδημα του μισθωτού ή του συνταξιούχου είναι μέχρι 21.000 ευρώ και η σταδιακή μείωσή της (η οποία σήμερα έχει καθοριστεί στα 100 ευρώ ανά 1.000 ευρώ ετησίου εισοδήματος πάνω από τα 21.000 ευρώ) να μην ξεκινά πάνω από τα 21.000 ευρώ και να μην τελειώνει στα 42.000 ευρώ, όπως προβλέπεται τώρα στον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Η έκπτωση προτάθηκε να παρέχεται πλήρης μέχρι το επίπεδο ετησίου εισοδήματος των 15.000 ή των 17.000 ευρώ, να μειώνεται σταδιακά πάνω από το επίπεδα των 15.000 ή των 17.000 ευρώ και να … «σβήνει» στο επίπεδο των 30.000 ή 34.000 ευρώ! Αξίζει να σημειωθεί ότι η ισχύουσα σήμερα έκπτωση φόρου των 2.100 ευρώ ισοδυναμεί με αφορολόγητο όριο εισοδήματος 9.545 ευρώ. Κι αυτό διότι το ποσό των 2.100 ευρώ είναι ακριβώς ο φόρος που αναλογεί στο ετήσιο εισόδημα των 9.545 ευρώ εάν το εισόδημα αυτό πολλαπλασιαστεί με το συντελεστή 22% που προβλέπεται στην ισχύουσα κλίμακα φορολογίας εισοδήματος των μισθών και των συντάξεων μέχρι το επίπεδο ετησίου εισοδήματος των 25.000 ευρώ. Η έκπτωση των 2.100 ευρώ αφαιρείται από τον φόρο των 2.100 ευρώ που αντιστοιχεί στο εισόδημα των 9.545 ευρώ και τον μηδενίζει. Έτσι, όσοι μισθωτοί και συνταξιούχοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 9.545 ευρώ είναι αφορολόγητοι. Με βάση τα παραπάνω, η μείωση της έκπτωσης φόρου των 2.100 ευρώ στα επίπεδα των 1.500-1.700 ευρώ σημαίνει αυτόματα περιορισμό του «αφορολογήτου» των 9.545 ευρώ στα επίπεδα των 6.818 – 7.727 ευρώ! Η νεώτερη πρόταση των δανειστών που έγινε τώρα - και κατέστησε ακόμη πιο σαφές τι σημαίνει «απλοποίηση του χρονοδιαγράμματος σχετικά με την πίστωση για τη φορολογία εισοδήματος» - προβλέπει να μην υπάρχει πλέον έκπτωση φόρου παρεχόμενη πλήρης μέχρι ένα επίπεδο ετησίου εισοδήματος και σταδιακά μειούμενη έως μηδενισμού πάνω από το επίπεδο αυτό, αλλά να αντικατασταθεί με την απλούστερη μορφή ενός άμεσου αφορολογήτου ορίου εισοδήματος της τάξεως των 6.500-7.500 ευρώ, το οποίο θα ισχύει για όλα τα επίπεδα εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις. Το κείμενο

www.dikaiologitika.gr



Προσυμφωνημένη μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών εδώ και πολλούς μήνες είναι η περικοπή του αφορολογήτου ορίου των μισθωτών και των συνταξιούχων, σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτουν σήμερα τα dikaiologitika.gr.

Η ελληνική πλευρά έχει αποδεχθεί ήδη από το καλοκαίρι του 2015 να επιβάλλει το μέτρο αυτό, το οποίο τής ζήτησαν οι Θεσμοί στο πλαίσιο των σκληρών διαπραγματεύσεων για την υπογραφή του Μνημονίου ΙΙΙ!
 
Ανάμεσα σε ένα πλήθος επαχθών δημοσιονομικών μέτρων που δεσμεύθηκε να προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση με το κείμενο του νέου Μνημονίου, το οποίο υπεγράφη τον Αύγουστο του 2015, περιελήφθη και η μείωση του αφορολογήτου των μισθωτών και των συνταξιούχων, χωρίς όμως αυτό να γίνει αντιληπτό από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ούτε καν από πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές που ψήφισαν τότε το Μνημόνιο, καθώς κρύφτηκε πίσω από μια κατάλληλα «επιμελημένη» διατύπωση.

Οι συντάκτες του κειμένου του Μνημονίου ΙΙΙ φρόντισαν να μην είναι φανερή η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για την επιβολή αυτού του άδικου μέτρου, κρύβοντάς την πίσω από την ακόλουθη φράση: «Τhe Government will simplify the personal income tax credit schedule;», η οποία μεταφράστηκε επί λέξει στα ελληνικά ως εξής: «Η κυβέρνηση … θα απλοποιήσει το χρονοδιάγραμμα σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος»!

Στο αγγλικό κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ η φράση αυτή βρίσκεται στη σελίδα 8 και έχει ενταχθεί στον κατάλογο των «μεταρρυθμίσεων» που δεσμεύεται («commits») να προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση.

Στο ελληνικό κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ, το οποίο, ως γνωστόν, περιελήφθη ολόκληρο στο ευρύτερο κείμενο του ν. 4336/2015 που ψηφίστηκε από την Βουλή στα μέσα Αυγούστου 2015, η αντίστοιχη φράση έχει αποτυπωθεί στη σελίδα 1017 του αντίστοιχου Φύλλου της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.



Ουσιαστικά, όπως προκύπτει από τα σχετικά αποσπάσματα του αγγλικού και του ελληνικού κειμένου, οι συντάκτες του Μνημονίου φρόντισαν ώστε το μέτρο της … «απλοποίησης» του …. χρονοδιαγράμματος «σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος» να περιληφθεί στον κατάλογο των δημοσιονομικών «μεταρρυθμίσεων» που η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε να υλοποιήσει και θα έπρεπε ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο να είχε νομοθετήσει!

Έτσι, η απόφαση των εκπροσώπων των δανειστών να ζητήσουν από την ελληνική πλευρά την μείωση του αφορολογήτου ορίου των μισθωτών και των συνταξιούχων δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως μία καινούργια παράλογη απαίτηση των δανειστών που αιφνιδίασε την ελληνική πλευρά, αλλά ως μια … υπενθύμιση των δανειστών προς την κυβέρνηση ότι δεσμεύτηκε να «ψαλιδίσει» το αφορολόγητο αυτό, με το κείμενο του Μνημονίου ΙΙΙ, που υπέγραψε τον Αύγουστο του 2015!

Για να γίνει και σε μας αντιληπτή η αποκρυπτογράφηση της φράσης «απλοποίηση του χρονοδιαγράμματος σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος» και να καταλάβουμε τη σημασία της χρειάστηκε να φθάσουμε στην τωρινή φάση των διαβουλεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των δανειστών.

Οι τελευταίοι έθεσαν ήδη από την προηγούμενη επίσκεψή τους στην Αθήνα το ζήτημα της μείωσης του αφορολογήτου των μισθωτών και των συνταξιούχων, επικαλούμενοι τη συγκεκριμένη φράση!

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές ήδη από τις επαφές που είχαν με την ελληνική κυβέρνηση το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2015 «υπενθύμισαν» στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ότι έχει δεσμευτεί, από τη συμφωνία του Αυγούστου 2015 για το Μνημόνιο ΙΙΙ, να … «απλοποιήσει το χρονοδιάγραμμα σχετικά με την πίστωση φόρου για τη φορολογία εισοδήματος», δηλαδή να τροποποιήσει τη νομοθεσία για την έκπτωση (πίστωση) φόρου των 2.100 ευρώ στην κλίμακα φορολόγησης των μισθών και των συντάξεων, ώστε η έκπτωση αυτή: - να περιοριστεί στο επίπεδο των 1.500-1.700 ευρώ - να μην είναι πλήρης όταν το ετήσιο εισόδημα του μισθωτού ή του συνταξιούχου είναι μέχρι 21.000 ευρώ και η σταδιακή μείωσή της (η οποία σήμερα έχει καθοριστεί στα 100 ευρώ ανά 1.000 ευρώ ετησίου εισοδήματος πάνω από τα 21.000 ευρώ) να μην ξεκινά πάνω από τα 21.000 ευρώ και να μην τελειώνει στα 42.000 ευρώ, όπως προβλέπεται τώρα στον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Η έκπτωση προτάθηκε να παρέχεται πλήρης μέχρι το επίπεδο ετησίου εισοδήματος των 15.000 ή των 17.000 ευρώ, να μειώνεται σταδιακά πάνω από το επίπεδα των 15.000 ή των 17.000 ευρώ και να … «σβήνει» στο επίπεδο των 30.000 ή 34.000 ευρώ!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ισχύουσα σήμερα έκπτωση φόρου των 2.100 ευρώ ισοδυναμεί με αφορολόγητο όριο εισοδήματος 9.545 ευρώ. Κι αυτό διότι το ποσό των 2.100 ευρώ είναι ακριβώς ο φόρος που αναλογεί στο ετήσιο εισόδημα των 9.545 ευρώ εάν το εισόδημα αυτό πολλαπλασιαστεί με το συντελεστή 22% που προβλέπεται στην ισχύουσα κλίμακα φορολογίας εισοδήματος των μισθών και των συντάξεων μέχρι το επίπεδο ετησίου εισοδήματος των 25.000 ευρώ.

Η έκπτωση των 2.100 ευρώ αφαιρείται από τον φόρο των 2.100 ευρώ που αντιστοιχεί στο εισόδημα των 9.545 ευρώ και τον μηδενίζει.
Έτσι, όσοι μισθωτοί και συνταξιούχοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 9.545 ευρώ είναι αφορολόγητοι.

Με βάση τα παραπάνω, η μείωση της έκπτωσης φόρου των 2.100 ευρώ στα επίπεδα των 1.500-1.700 ευρώ σημαίνει αυτόματα περιορισμό του «αφορολογήτου» των 9.545 ευρώ στα επίπεδα των 6.818 – 7.727 ευρώ!

Η νεώτερη πρόταση των δανειστών που έγινε τώρα - και κατέστησε ακόμη πιο σαφές τι σημαίνει «απλοποίηση του χρονοδιαγράμματος σχετικά με την πίστωση για τη φορολογία εισοδήματος» - προβλέπει να μην υπάρχει πλέον έκπτωση φόρου παρεχόμενη πλήρης μέχρι ένα επίπεδο ετησίου εισοδήματος και σταδιακά μειούμενη έως μηδενισμού πάνω από το επίπεδο αυτό, αλλά να αντικατασταθεί με την απλούστερη μορφή ενός άμεσου αφορολογήτου ορίου εισοδήματος της τάξεως των 6.500-7.500 ευρώ, το οποίο θα ισχύει για όλα τα επίπεδα εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις.

Το κείμενο

MNIMONIO323

Του Γιώργου Παλαιτσάκη Αποκάλυψη: Έχουν ήδη αποδεχθεί τη μείωση του αφορολογήτου μισθωτών και συνταξιούχων με το Μνημόνιο που υπέγραψαν από τον Αύγουστο του 2015!

www.dikaiologitika.gr
http://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/oikonomia/98355/apokalypsi-apo-ton-aygousto-prosymfonimeni-i-meiosi-sto-aforologito

θα δημιουργούσε πρόβλημα ...στη συνοχή !!!

  Διεθνής Αμνηστία 
                @AmnestyGreece      
  γιατί δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε όλα τα κέντρα φιλοξενίας & hotspot; Δεν μας δίνεται επίσημη άδεια 2 εβδομάδες τώρα 




 Δεν έχει υπάρξει απαγόρευση πρόσβασης στη Amnesty.Ζητήθηκε  βιντεοσκόπηση που θα δημιουργούσε πρόβλημα στη συνοχή των κέντρων φιλοξενίας.lol



Απαγόρευση εισόδου της Διεθνούς Αμνηστίας στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και τα hot spots καταγγέλλει ο διευθυντής της οργάνωσης Γιώργος Κοσμόπουλος.
Η Διεθνής Αμνηστία, σύμφωνα με τον κ. Κοσμόπουλο, έχει ζητήσει εδώ και δύο εβδομάδες γραπτά και προφορικά άδεια πρόσβασης στους χώρους φιλοξενίας από τα υπουργεία Εσωτερικών (Μεταναστευτικής Πολιτικής) και Εθνικής Άμυνας, ωστόσο δεν έχει δοθεί απάντηση.
«Σε τηλεφωνική μας επικοινωνία μαζί τους, ρίχνουν το μπαλάκι από τον ένα στον άλλο, με αποτέλεσμα να μην έχουμε βγάλει άκρη», εξηγεί.
Μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας επιχείρησαν να εισέλθουν σε χώρο φιλοξενίας στο Ελληνικό, αλλά δεν τους επιτράπηκε η είσοδος. Αντίστοιχη απαγόρευση εισόδου υπήρξε την προηγούμενη εβδομάδα και στο κέντρο φιλοξενίας των Διαβατών. «Δεν γίνεται να απαγορεύεις την είσοδο σε οργανώσεις που παρακολουθούν την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τονίζει ο ίδιος.
Σε επικοινωνία του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου με το υπουργείο Εσωτερικών (Μεταναστευτικής Πολιτικής), η απάντηση η οποία δόθηκε είναι ότι «δεν έχει υπάρξει καμία απαγόρευση πρόσβασης προς τη Διεθνή Αμνηστία. Από την οργάνωση ζητήθηκε η βιντεοσκόπηση κάτι που θα δημιουργούσε πρόβλημα στη συνοχή των κέντρων φιλοξενίας
Προτεραιότητά μας είναι η είσοδος στους χώρους φιλοξενίας των προσφύγων, οι εργασίες επέκτασης των δομών και στη συνέχεια η ικανοποίηση αιτημάτων βιντεοσκόπησης».
Με μήνυμα της στο Twitter και απευθυνόμενη στον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών, αρμόδιο για ζητήματα Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα, η οργάνωση ερωτά: «Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε όλα τα κέντρα φιλοξενίας και hotspot; Δεν μας δίνεται επίσημη άδεια δύο εβδομάδες τώρα».

Στόχος η «βαλκανοποίηση» των συντάξεων

Του Αντώνη Κουρουκλή*

Από την επομένη της ψήφισης του ν. 4336/15 (3ο μνημόνιο) προσπαθούμε να αναδείξουμε την κρισιμότητα του ζητήματος που αφορά στη μνημονιακή δέσμευση για τη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου το οποίο -σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση του Ιανουαρίου- θα περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους ταμεία κύριας ασφάλισης και πρόνοιας (εφάπαξ). 

Κρισιμότητα η οποία φοβόμαστε ότι υπερβαίνει τις διοικητικές και οργανωτικές αδυναμίες και δυσχέρειες που θα προκύψουν από ένα τέτοιο εγχείρημα και για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Συνίσταται κυρίως στην ολοκληρωτική μετάλλαξη – κατάργηση του Δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και στην αντικατάστασή του από ένα συγκεντρωτικό, διαχειριστικό σύστημα, οι συνταξιοδοτικές παροχές του οποίου σύντομα θα αποσυνδεθούν σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο της εγγυητικής προστασίας του κράτους. 

Αναφερόμαστε στο κυβερνητικό σχέδιο «διχοτόμησης» όλων των συντάξεων, παλαιών μέσω «επανυπολογισμού» και νέων μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού, στα εξής μέρη

α) Στην «εθνική» σύνταξη που θα καταβάλλεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και στην οποία θα εξαντλείται η κρατική συμμετοχή στη συνταξιοδοτική παροχή, και 

β) Στην «αναλογική» σύνταξη που θα χρηματοδοτείται μόνο από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές. Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για άμεση εφαρμογή του ν. 3863/10 (Λοβέρδου – Κουτρουμάνη), χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο με επέκταση και εφαρμογή σε όλες τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. 

«Πολτοποίησης» των αρχών της Κοινωνικής Ασφάλισης  

Αποστολή του «ΕΦΚΑ» θα είναι η διανομή της «εθνικής» σύνταξης, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα με ποιους όρους και προϋποθέσεις, αλλά κυρίως η είσπραξη (αργότερα η διαχείριση) των εισφορών και ο επιμερισμός της «αναλογικής» σύνταξης στη βάση «ενιαίων κανόνων εισφορών και παροχών» σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο. 

Αυτό σημαίνει, πέρα από τις δημαγωγικές κορώνες περί δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας, ότι η διανεμητική αρχή εντός των επιμέρους επαγγελματικών κλάδων μετατρέπεται σε διανεμητική αρχή εντός όλων των κλάδων. Οι εισφορές π.χ. των εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενων (δικηγόρων, γιατρών, μηχανικών) δεν θα χρηματοδοτούν αποκλειστικά τους συνταξιούχους συναδέλφους τους, αλλά θα αθροίζονται στις συνολικές εισφορές και θα αναδιανέμονται στο σύνολο των συνταξιούχων. Αντίστοιχα των μισθωτών ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κ.λπ. 

Μέσω αυτής της ισοπεδωτικής λογικής, της ακύρωσης και της «πολτοποίησης» ουσιαστικά των αρχών και των κανόνων της Κοινωνικής Ασφάλισης θα υπάρξει ένα είδος αναδιανομής των εισφορών προς τις κατηγορίες συνταξιούχων των οποίων οι εν ενεργεία συνάδελφοί τους θα αδυνατούν όλο και περισσότερο να καταβάλλουν εισφορές (ελευθ. επαγγελματίες, αγρότες, κ.λπ.), εκτός από τις «ελίτ» που θα τους δοθεί η δυνατότητα να ασφαλιστούν σε δικά τους Επαγγελματικά Ταμεία. 

Με τον τρόπο αυτό το κράτος θα καταφέρει υποτίθεται να σώσει τα προσχήματα καταβάλλοντας σε όλους κάποιο ποσό αναλογικής σύνταξης, κάνοντας όμως ταυτόχρονα την παραδοχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία ολόκληρων επαγγελματικών κατηγοριών, όπως οι παραπάνω, έχουν καταδικαστεί σε δραματική συρρίκνωση και αφανισμό. (Το γεγονός ότι ο ΟΓΑ ή το ΝΑΤ μπορεί να εξαιρεθούν αρχικά από την ενοποίηση αφορά αποκλειστικά στην μικροπολιτική διαχείριση του ζητήματος). 

Τι σημαίνει σύνταξη μόνο από τις εισφορές 

Ακόμη όμως κι αν παρακάμψουμε τις «πονηρές» προθέσεις και δεχτούμε την κυβερνητική ρητορική που αφορά στην «προστασία των αδυνάτων», η αποκλειστική χρηματοδότηση της «αναλογικής» σύνταξης από τις εισφορές και μόνο από τις εισφορές, δημιουργεί νέους, ακόμα μεγαλύτερους προβληματισμούς.

 Εδώ ουσιαστικά αποσυνδέεται το αναλογικό ποσό που θα αναγράφεται στη συνταξιοδοτική απόφαση κάθε συνταξιούχου από το ποσό που ο ΕΦΚΑ θα έχει τη δυνατότητα να του καταβάλλει κάθε μήνα. Το ποσό, δηλαδή, της «αναλογικής» θα είναι συνάρτηση των εισπράξεων από εισφορές που θα έχει πραγματοποιήσει το ενιαίο ταμείο τον προηγούμενο μήνα! Ανεξάρτητα αν δεν καλύπτεται ολόκληρο το ποσό του δικαιούχου. 

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχοντας σαν βάση τις συνολικές εισφορές του 2015, η αναλογική σύνταξη μεσοσταθμικά δεν θα ξεπερνούσε τα 400 ευρώ. Οφείλουμε, όμως, να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το συνολικό ποσό των εισφορών βαίνει μειούμενο από χρόνο σε χρόνο, αφού οι βασικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής, αλλά κυρίως της αντικειμενικής αδυναμίας καταβολής εισφορών συνεχίζουν να υφίστανται και να ενισχύονται. Ισχυρότατη και κλιμακούμενημ επίσηςμ παραμένει η πίεση της μεγάλης εργοδοσίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής εργοδοτικών εισφορώνμ αλλά και η ασυνέπεια του ίδιου του κράτους στην κάλυψη των δικών του υποχρεώσεων. 

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι η αναγκαιότητα και η σκοπιμότητα δημιουργίας του ΕΦΚΑ βρίσκεται στο κέντρο του πολιτικού σχεδιασμού της μετάλλαξης του συστήματος για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, προκειμένου να επιτευχθεί ή πιο σωστά να ολοκληρωθεί ο στόχος της «βαλκανοποίησης» των συντάξεων και ο περιορισμός της κρατικής συμμετοχής στην υποχρέωση καταβολής μόνο της «εθνικής» σύνταξης. Η τύχη δε των «εφάπαξ» και των αποθεματικών των ταμείων πρόνοιας μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Δραματικές μειώσεις μέχρι την τελική κατάργηση και λεηλασία των αποθεματικών. 

Οργανωτικό και λειτουργικό χάος 

Όσο για την «Διοικητική και Οργανωτική Μεταρρύθμιση», η επιπολαιότητα και η προχειρότητα σχεδιασμού του νέου φορέα, ουσιαστικά αποκαλύπτει τη μοναδική κυβερνητική αγωνία η οποία συνίσταται στην εκπλήρωση των μνημονιακών υποχρεώσεων, με κάθε κόστος και πέρα από κάθε λογική. 

Υποτυπώδεις και απαρχαιωμένες μηχανογραφικές υποδομές, ετερόκλητα μηχανογραφικά συστήματα,τεράστιος συσσωρευμένος όγκος δουλειάς, φορείς εγκαταλελειμμένοι και υποστελεχωμένοι, εργαζόμενοι υπό μεγάλη πίεση και ανασφάλεια, πρόκειται να αποτελέσουν τα «υλικά» για την οικοδόμηση του ΕΦΚΑ. 

Χωρίς οργανόγραμμα, δίχως σαφές χρονοδιάγραμμα, με υποτυπώδη έως καθόλου συμμετοχή έμπειρων υπηρεσιακών παραγόντων και συναδέλφων «της πρώτης γραμμής» στο σχεδιασμό και στις διαδικασίες. Χωρίς Ενιαίο Κώδικα Ασφάλισης και απλή παραπομπή όλων των επιμέρους εκκρεμών θεμάτων των εντασσόμενων ταμείων στη νομοθεσία του ΙΚΑ. Με εκκρεμή Προεδρικά Διατάγματαγια μια σειρά κρίσιμων θεμάτων. 

Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε το γεγονός, ότι με περίπου 180.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης σε καθυστέρηση και 3.000.000 περίπου συνταξιοδοτικές αποφάσεις για επανυπολογισμό σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση, η Πολιτική Ηγεσία θεωρεί ότι το προσωπικό όχι μόνο είναι επαρκές αλλά υπάρχει και πλεονάζον το οποίο πρέπει να τεθεί σε «κινητικότητα». 

Η ίδια Πολιτική Ηγεσία που στο πρώτο εξάμηνο του 2015 από τις θέσεις που κατείχε παραδέχονταν σε όλους τους τόνους την μεγάλη ανάγκη άμεσης ενίσχυσης με μόνιμο προσωπικό των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. 

Θα «κινδυνολογούσαμε» επομένως αν λέγαμε ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η σωστή λειτουργία του ΕΦΚΑ, η μείωση του χρόνου απονομής των συντάξεων, η δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων; Μάλλον το αντίθετο ισχύει…

[--->]

Του Αντώνη Κουρουκλή* Από την επομένη της ψήφισης του ν. 4336/15 (3ο μνημόνιο) προσπαθούμε να αναδείξουμε την κρισιμότητα του ζητήματος που αφορά στη μνημονιακή δέσμευση για τη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου το οποίο -σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση του Ιανουαρίου- θα περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους ταμεία κύριας ασφάλισης και πρόνοιας (εφάπαξ). Κρισιμότητα η οποία φοβόμαστε ότι υπερβαίνει τις διοικητικές και οργανωτικές αδυναμίες και δυσχέρειες που θα προκύψουν από ένα τέτοιο εγχείρημα και για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Συνίσταται κυρίως στην ολοκληρωτική μετάλλαξη – κατάργηση του Δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και στην αντικατάστασή του από ένα συγκεντρωτικό, διαχειριστικό σύστημα, οι συνταξιοδοτικές παροχές του οποίου σύντομα θα αποσυνδεθούν σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο της εγγυητικής προστασίας του κράτους. Αναφερόμαστε στο κυβερνητικό σχέδιο «διχοτόμησης» όλων των συντάξεων, παλαιών μέσω «επανυπολογισμού» και νέων μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού, στα εξής μέρη: α) Στην «εθνική» σύνταξη που θα καταβάλλεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και στην οποία θα εξαντλείται η κρατική συμμετοχή στη συνταξιοδοτική παροχή, και β) Στην «αναλογική» σύνταξη που θα χρηματοδοτείται μόνο από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές. Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για άμεση εφαρμογή του ν. 3863/10 (Λοβέρδου – Κουτρουμάνη), χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο με επέκταση και εφαρμογή σε όλες τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. «Πολτοποίησης» των αρχών της Κοινωνικής Ασφάλισης Αποστολή του «ΕΦΚΑ» θα είναι η διανομή της «εθνικής» σύνταξης, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα με ποιους όρους και προϋποθέσεις, αλλά κυρίως η είσπραξη (αργότερα η διαχείριση) των εισφορών και ο επιμερισμός της «αναλογικής» σύνταξης στη βάση «ενιαίων κανόνων εισφορών και παροχών» σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο. Αυτό σημαίνει, πέρα από τις δημαγωγικές κορώνες περί δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας, ότι η διανεμητική αρχή εντός των επιμέρους επαγγελματικών κλάδων μετατρέπεται σε διανεμητική αρχή εντός όλων των κλάδων. Οι εισφορές π.χ. των εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενων (δικηγόρων, γιατρών, μηχανικών) δεν θα χρηματοδοτούν αποκλειστικά τους συνταξιούχους συναδέλφους τους, αλλά θα αθροίζονται στις συνολικές εισφορές και θα αναδιανέμονται στο σύνολο των συνταξιούχων. Αντίστοιχα των μισθωτών ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κ.λπ. Μέσω αυτής της ισοπεδωτικής λογικής, της ακύρωσης και της «πολτοποίησης» ουσιαστικά των αρχών και των κανόνων της Κοινωνικής Ασφάλισης θα υπάρξει ένα είδος αναδιανομής των εισφορών προς τις κατηγορίες συνταξιούχων των οποίων οι εν ενεργεία συνάδελφοί τους θα αδυνατούν όλο και περισσότερο να καταβάλλουν εισφορές (ελευθ. επαγγελματίες, αγρότες, κ.λπ.), εκτός από τις «ελίτ» που θα τους δοθεί η δυνατότητα να ασφαλιστούν σε δικά τους Επαγγελματικά Ταμεία. Με τον τρόπο αυτό το κράτος θα καταφέρει υποτίθεται να σώσει τα προσχήματα καταβάλλοντας σε όλους κάποιο ποσό αναλογικής σύνταξης, κάνοντας όμως ταυτόχρονα την παραδοχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία ολόκληρων επαγγελματικών κατηγοριών, όπως οι παραπάνω, έχουν καταδικαστεί σε δραματική συρρίκνωση και αφανισμό. (Το γεγονός ότι ο ΟΓΑ ή το ΝΑΤ μπορεί να εξαιρεθούν αρχικά από την ενοποίηση αφορά αποκλειστικά στην μικροπολιτική διαχείριση του ζητήματος). Τι σημαίνει σύνταξη μόνο από τις εισφορές Ακόμη όμως κι αν παρακάμψουμε τις «πονηρές» προθέσεις και δεχτούμε την κυβερνητική ρητορική που αφορά στην «προστασία των αδυνάτων», η αποκλειστική χρηματοδότηση της «αναλογικής» σύνταξης από τις εισφορές και μόνο από τις εισφορές, δημιουργεί νέους, ακόμα μεγαλύτερους προβληματισμούς. Εδώ ουσιαστικά αποσυνδέεται το αναλογικό ποσό που θα αναγράφεται στη συνταξιοδοτική απόφαση κάθε συνταξιούχου από το ποσό που ο ΕΦΚΑ θα έχει τη δυνατότητα να του καταβάλλει κάθε μήνα. Το ποσό, δηλαδή, της «αναλογικής» θα είναι συνάρτηση των εισπράξεων από εισφορές που θα έχει πραγματοποιήσει το ενιαίο ταμείο τον προηγούμενο μήνα! Ανεξάρτητα αν δεν καλύπτεται ολόκληρο το ποσό του δικαιούχου. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχοντας σαν βάση τις συνολικές εισφορές του 2015, η αναλογική σύνταξη μεσοσταθμικά δεν θα ξεπερνούσε τα 400 ευρώ. Οφείλουμε, όμως, να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το συνολικό ποσό των εισφορών βαίνει μειούμενο από χρόνο σε χρόνο, αφού οι βασικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής, αλλά κυρίως της αντικειμενικής αδυναμίας καταβολής εισφορών συνεχίζουν να υφίστανται και να ενισχύονται. Ισχυρότατη και κλιμακούμενημ επίσηςμ παραμένει η πίεση της μεγάλης εργοδοσίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής εργοδοτικών εισφορώνμ αλλά και η ασυνέπεια του ίδιου του κράτους στην κάλυψη των δικών του υποχρεώσεων. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι η αναγκαιότητα και η σκοπιμότητα δημιουργίας του ΕΦΚΑ βρίσκεται στο κέντρο του πολιτικού σχεδιασμού της μετάλλαξης του συστήματος για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, προκειμένου να επιτευχθεί ή πιο σωστά να ολοκληρωθεί ο στόχος της «βαλκανοποίησης» των συντάξεων και ο περιορισμός της κρατικής συμμετοχής στην υποχρέωση καταβολής μόνο της «εθνικής» σύνταξης. Η τύχη δε των «εφάπαξ» και των αποθεματικών των ταμείων πρόνοιας μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Δραματικές μειώσεις μέχρι την τελική κατάργηση και λεηλασία των αποθεματικών. Οργανωτικό και λειτουργικό χάος Όσο για την «Διοικητική και Οργανωτική Μεταρρύθμιση», η επιπολαιότητα και η προχειρότητα σχεδιασμού του νέου φορέα, ουσιαστικά αποκαλύπτει τη μοναδική κυβερνητική αγωνία η οποία συνίσταται στην εκπλήρωση των μνημονιακών υποχρεώσεων, με κάθε κόστος και πέρα από κάθε λογική. Υποτυπώδεις και απαρχαιωμένες μηχανογραφικές υποδομές, ετερόκλητα μηχανογραφικά συστήματα,τεράστιος συσσωρευμένος όγκος δουλειάς, φορείς εγκαταλελειμμένοι και υποστελεχωμένοι, εργαζόμενοι υπό μεγάλη πίεση και ανασφάλεια, πρόκειται να αποτελέσουν τα «υλικά» για την οικοδόμηση του ΕΦΚΑ. Χωρίς οργανόγραμμα, δίχως σαφές χρονοδιάγραμμα, με υποτυπώδη έως καθόλου συμμετοχή έμπειρων υπηρεσιακών παραγόντων και συναδέλφων «της πρώτης γραμμής» στο σχεδιασμό και στις διαδικασίες. Χωρίς Ενιαίο Κώδικα Ασφάλισης και απλή παραπομπή όλων των επιμέρους εκκρεμών θεμάτων των εντασσόμενων ταμείων στη νομοθεσία του ΙΚΑ. Με εκκρεμή Προεδρικά Διατάγματαγια μια σειρά κρίσιμων θεμάτων. Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε το γεγονός, ότι με περίπου 180.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης σε καθυστέρηση και 3.000.000 περίπου συνταξιοδοτικές αποφάσεις για επανυπολογισμό σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση, η Πολιτική Ηγεσία θεωρεί ότι το προσωπικό όχι μόνο είναι επαρκές αλλά υπάρχει και πλεονάζον το οποίο πρέπει να τεθεί σε «κινητικότητα». Η ίδια Πολιτική Ηγεσία που στο πρώτο εξάμηνο του 2015 από τις θέσεις που κατείχε παραδέχονταν σε όλους τους τόνους την μεγάλη ανάγκη άμεσης ενίσχυσης με μόνιμο προσωπικό των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. Θα «κινδυνολογούσαμε» επομένως αν λέγαμε ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η σωστή λειτουργία του ΕΦΚΑ, η μείωση του χρόνου απονομής των συντάξεων, η δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων; Μάλλον το αντίθετο ισχύει…

www.dikaiologitika.gr